Franeker naar Kornwerderzand

Eindelijk weer eens de zee op, ook al is het de Waddenzee het weer is prima en er staat ook nog eens een mooie wind vanuit het noordwesten dus is alles bezeild.

Ik had eerder deze week gekeken naar de waterstanden en meende dat het om 11:30 HW Harlingen was maar dat bleek na controle niet zo te zijn het was nu om 16:15 HW Harlingen, gelukkig was dat niet erg en dus vertrekken we om twee uur richting Harlingen en we doen het rustig aan.

Marina en haar kroost vaart met ons mee, ze weet alleen nog niet waar ze af zullen stappen dus dat beslissen we onderweg wel.

Om 16:00 uur hebben we ons gemeld bij de Tjerk Hiddessluizen en vanwege onze diepgang moeten we door de grootte sluis, waar net een schutting van buiten naar binnen gaande is dus dat word ff wachten en dat duurt deze keer wel extra lang vanwege het grote verschil van HW en Het Friese zomerpeil.

Eenmaal in de sluis is het ook nog even flink aan de lijnen hangen want de sluismeesters die de rinketten in de deuren bedienen maakt het geen verschil met beroepsvaart of recreatievaart dus flink open die dingen.

Het is nu ondertussen al wel 20 over vier geworden wanneer we de sluis uitbrommeren en eenmaal voorbij de havenmond rollen we de genua af en al snel gaan we er met 5 knopen vandoor, het is nu niet erg druk meer want de meeste vertrekkers vanaf Terschelling en Vlieland zijn al eerder vertrokken en vanaf Kornwerderzand is het nu stroom tegen dus van die kant komt er ook niet veel.

Het blijft mooi waaien en we zeilen tot aan de laatste ton toe tot voor de haveningang van Kornwerderzand.

Daar liggen echter nog behoorlijk wat jachten te wachten met een lijntje aan het remmingswerk en wij zoeken daar ook maar even een plaatsje om vast te maken.

Marina heeft besloten om met ons door de sluis te gaan en daar hebben wij niets op tegen want een extra hand is altijd welkom voor de sluispassage.

Het wachten duurt lang en natuurlijk net als ik de geit aan het verzetten ben gaat de handel op rood/groen, dus snel het zaakje afgehandeld en achter de rits geprutst en dan sluiten ook wij aan in de rij van schepen die allemaal tegelijk door de brug willen, wij eindigen als vierde schip in de sluis en alles gaat goed.

Na het schutten willen we graag een plekje aan de wachtsteigers maar die zijn helaas bezet, en dus gaan we aanmeren aan de kade waar de betonningsdienst normaal ligt, ik heb daar wel eens eerder de nacht doorgebracht en dat doen we nu dus ook maar weer.

Aafke maakt gauw wat soep en bakt ook nog snel even wat pannenkoeken.die al snel worden verwerkt, ondertussen is John onderweg om zijn vrouw en kinderen weer op te halen, maar het word nog een puzzelrit omdat door de werkzaamheden aan de Afsluitdijk het hele terrein is afgesloten met hoge hekken en dat is dus ons probleem.

Marina zegt dat de twee kleinsten geen probleem zijn want die gooien we er gewoon overheen, maar Ariana met haar 45 kg is wel even andere koek dus daar moeten we wat op bedenken, ik stel voor dat we haar met het bootmansstoeltje van de boot op de nogal hoge kade gaan hijssen, en dus gaan we dat voorelkaar maken.Ariana ziet ons bezig en heeft meteen in de gaten dat zij degene is die in het stoeltje gaat en dus reageert ze daar enthousiast op door luide kreten en gezwaai met armen.

Het duurt dan ook maar even dat ze door Opa omhoog word gedraaid en Marina geeft haar een zetje zodat John haar op de wal kan trekken, deze stap is goed verlopen maar nu moet ze nog over het hoge hek heen worden geholpen.

Ariana even met de grootzeilval omhoog hijsen

Even zweven van boot naar de kade

Gelukkig liggen er een paar houten pallets en met de ene op de grond en de andere op de zij die kan dan als ladder dienen, en onze trapstootwil binden we boven aan de buizen van het hek vast daarna helpen we haar aan de binnenkant naar boven te klimmen terwijl John aan de andere kant haar weer mee naar beneden help ook weer door onze trapstootwil aan de andere kant op te hangen.

We nemen nog even afscheid van elkaar en dan gaan wij weer aan boord en ruimen de boel nog even op, en we zitten nog maar net, of daar is alweer een telefoontje dat ze weer veilig in Franeker zijn.

We beleven nog wel wat geschommel hier in de hoek van deze kade want er varen kort na elkaar zes schepen  de sluis binnen en die  maken nogal wat deining.

De verdere nacht gaat er nog weer ééntje terug en ook die had nogal wat haast, met als gevolg dat we er wakker van werden maar daarna bleef het rustig.

Na plaatsing S-ICD terug op de boot.

Na maanden van rondzwerven met de boot tussen Dokkum en Dokkumernieuwezijlen is het er eindelijk van gekomen, na diverse testen en onderzoeken is het op 19 juli dat ik een S-ICD geplaatst krijg onder de huid die er voor gaat waken dat ik bij een hartstilstand automatisch een stroomstoot krijg waardoor het hart weer gaat kloppen zoals het hoort en vandaag zijn we alweer 20 juli en is eindelijk alles achter de rug, de S-ICD is geplaatst en nu maar herstellen van de ingreep waar ik gelukkig helemaal niets van heb gemerkt omdat het onder narcose is gedaan.

Wel heb ik daarna flink wat pijn vanwege de wonden die er gemaakt zijn voor het apparaat en het kabeltje met de elektrode naast het borstbeen, maar met wat paracetamol is het een stuk beter, echter liggen op mijn linkerzijde is uitgesloten en ook op de andere zij is geen optie, nou dan maar op mijn rug liggen met slapen.

Deze nacht in het MCL val ik pas om 04:00 in slaap omdat deze dag waarschijnlijk de warmste dag is geweest van 2022, niet dat het hier op de kamer gloeiend heet was hoor, maar wel warmer dan normaal, ook schuldig hieraan is dat één van mijn kamergenoten erg onrustig en zo verward is, dat ze niet weet waar ze nu is, en de zustertje’s hebben de grootste moeite om haar weer fatsoenlijk in bed te krijgen maar na een poosje keert de rust weer doordat ze haar verhuizen naar een andere kamer.

Om een uur of halfnegen word ik s’morgens wakker van de geluiden om mij heen, maar ik blijf nog maar even wat liggen met mijn ogen dicht na zo’n kort nachtje maar om negen uur komen ze met het ontbijt en dat wil ik niet missen dus ga ik maar snel overeind voor de nodige inname van energie.

Na ontbijt, plassen, en wassen ( een streek omme kop) trek ik mijn korte broek aan en ga ik zitten wachten op de koffie en daarna moet ik voor een foto naar de rõntgenafdeling waar ik in een rolstoel heen word gereden want lopen hmag niet.

Het lijkt wel spitsuur in het ziekenhuis want de wachtkamer daar zit vol en ook ik sta in de rij geparkeerd, het valt mee gelukkig en ik ben al snel aan de beurt en word even later alweer naar mijn kamer gebracht.

Nu is het wachten op de arts die om 11:00 gaat komen, en na eerst de uitslag van de foto te hebben gezien mij naar ik hoop gaat meedelen dat ik naar huis mag, en ja hoor exact 11:00 is ze er en alles is in orde.

Er is echter ook een voor mij minder mooi bericht want ik moet over 14 dagen terugkomen voor wondcontrole en daar had ik niet op gerekend en dus ga ik met haar in conclaaf of dat niet anders kan want wij willen nog graag met de boot op vakantie naar Denemarken.

Het word nog een hele toer om haar op andere gedachten te brengen maar na enige tijd er over te hebben gediscussieerd krijg ik haar zover dat ze telefonisch contact zoekt met de arts die de operatie heeft uitgevoerd. Na tien minuten komt ze terug en i.p.v twee weken moet ik nu na twee maanden terugkomen voor controle maar ik moet haar beloven dat ik geen rare dingen ga doen zoals het hijsen van de zeilen en het tillen van zware voorwerpen zoals ankers e.d.

Ik beloof haar dat ik dat niet ga doen de eerste veertien dagen en dat ik erg voorzichtig zal zijn.

Ondertussen heb ik Aafke al een whatsappje gestuurd dat zij me op kan halen en even later belt ze mij terug dat ze er z.s.m aankomt.

Het wachten is nu op mijn ontslagbrief en dat kan nog wel even duren.

Om halftwee is het dan zover en is ook Aafke gearriveerd, na afscheid te hebben genomen van de verpleegsters gaan we richting Kollum om eerst nog even thuis de post op te halen en nog wat boodschappen te doen en om vier uur zijn we weer aan boord op de Marilena in de haven van D.N.Zijlen.

Nu eerst maar even een paar paracetamolletje,s want het word weer wat pijnlijk op de plekken waar de hechtingen zitten en ook de plek waar de I C D zit voelt pijnlijk aan en het voelt als een bult onder de huid die er niet thuishoort.

Een tijdje later zitten we lekker in de Kuip met voor mij een blonde rakker en voor Aafke een red wine, zo dat zit er gelukkig weer op en we proosten op een goede afloop en een spoedig herstel.

We eten vanavond maar niet warm, maar in plaats daarvan maakt Aafke  wat brood met aardbeien klaar en een toetje van kwark erachteraan, na het eten ga ik even een halfuurtje op de bank liggen maar dat word een uur en daarna gaan we kijken naar de voetbalwedstrijd Engeland tegen Spanje, het word een spannende wedstrijd en het lijkt erop dat Spanje die gaat winnen want ze zijn gewoon sneller en beter dan de ploeg die eigenlijk favoriet is.

Het word echter een gelijkspel van 1-1 en in de verlenging weet Engeland een tweede doelpunt te scoren en die winst geven ze niet meer uit handen ondanks dat Spanje er alles aan doet om gelijk te komen.

Het is ondertussen al na elfen en we gaan ons maar gereedmaken voor de nacht, eerst nog maar weer wat paracetamol en dan hoop ik dat ik een beetje op mijn rechterzij kan liggen en dat ik er vannacht niet al te vaak uit hoef om de geit te verzetten.

Nadat ik met wat gekreun in mijn kooi lig, hebben we nog wel even wat vervelende muggen om ons heen te zoemen maar Aafke heeft ze na een minuut of tien allemaal geroosterd op haar elektrische vliegenklâtsjer het ruikt op het laatst of we zitten te BBQen.

De andere morgen word ik wakker en lig ik nog steeds op mijn rechterzij en ik hoefde er ook geen enkele keer uit voor het verzetten van de geit, ik voel ook geen pijn op dit moment en heb dus heerlijk geslapen.

Helaas komt nadat ik uit mijn kooi ben gekropen de pijn ook weer terug dus maar weer snel aan de jeweetwel.

Na ontbijt en de koffie gaan we naar het havenkantoor om af te rekenen en ondanks de dreiging dat het kan gaan regenen vertrekken we uit de haven om een uur of twee richting Lauwersmeer met de bedoeling ergens onderweg aan te meren of een mooring te pakken.

We hebben mazzel want bij Kollumeroord ligt er niets aan de steiger dus gaan we daar aanmeren.

Het is tot nu toe droog gebleven maar zo nu en dan vallen er wat druppen, maar we hebben de wind op kop en kunnen daardoor lekker onder de vaste buiskap zitten beschermd voor wind en regen.

Al snel heeft Aafke een boek te pakken, en ik ga straks proberen ons blog weer eens op te pakken.

Het is nu wachten tot de pleisters eraf mogen en dat is pas op zondag, dan kunnen we pas een beslissing nemen of we verder gaan richting Denemarken.