Vrijdag 9 Juli 2021 Van Franeker naar Birdaard.

Vrijdagmiddag vertrekken we, veel te laat naar mijn zin richting Leeuwarden, het is op het laatst 2 uur s’middags dat we losmaken en Marina gaat nog even met de drie kinderen meevaren, en dan haalt John ze om een uur of halfvijf weer op vanaf de plek waar we dan zijn op dat moment.

Het is mooi weer en in het begin dacht ik dat we misschien konden zeilen, maar de schijnbare wind was maar 3,5 knopen en dat schiet niet echt op.

In het begin zijn de kinderen nog wel aardig rustig, maar na een poosje willen ze al weer van alles, in het bootje en ze willen dit en dat en ik heb geen zin om de hele tijd voor politieagent te spelen en dus gaat het varen in het bootje niet door want dat duurt maar even en dan willen ze er weer uit en daar pas ik voor.

Ze moeten zich maar op een andere manier zien te vermaken, en Marina zit al met Ariana voor op de punt en spettert haar met haar lange benen nat, want daar kan ze zelf nog niet bijkomen met haar eigen benen.

Als we de brug van Dronrijp in zicht krijgen, vind Ariana dat haar zonnebril maar overboord moet, en ze heeft de grootste lol wanneer we dat zien, de kleine ondeugd, dus draai ik de boot om te kijken of het ding nog ergens drijvende is maar nee hoor hij ligt op de bodem van het kanaal, misschien dat bij het baggeren van het kanaal in de toekomst het brilletje nog weer eens het zonlicht zal zien.

In de verte zie ik een zeiljacht aankomen aan de andere kant van de brug, en dus doe ik er een tandje bij zodat we direct na elkaar door de geopende brug kunnen, maar helaas heeft de brugwachter andere plannen en zakt de brug weer, om vervolgens even later weer omhoog te gaan ach ja stroom genoeg van al die windmolens maar om de boel een beetje rendabel te maken is er jammer genoeg niet bij.í

Wanneer we een tijdje later bij de brug van Ritsumazijl zijn aangekomen laten ze ons daar ook nog eens een poos wachten en dan zou het wel eens niet meer lukken om de Slauerhoffbrège te passeren voor vier uur want dan gaat de brug op dubbel rood vanwege spitsuur. 

Wanneer we zien dat de brug opengaat om 10 voor vier vrees ik het ergste, en inderdaad zakt het gevaarte vanmiddag voor de laatste keer, en bij het ronden van de bocht zien we dat de lichten op dubbel rood staan.

Dus dat word aanmeren aan het remmingswerk en wachten tot de brug weer bediend gaat worden, ik zelf denk dat het om vijf uur gaat gebeuren maar Marina heeft John al gebeld dat hij linia recta moet komen aan de andere kant van het vaarwater zodat ze dan zo in de auto kunnen stappen.

Daar is dan wel geen weg, maar wel een fietspad en hopenlijk zit er niet ergens een paaltje zodat hij er dan niet kan komen.

Om 16:45 zien we hem rijden maar hij moet dan eerst nog bij de rotonde draaien om op de andere weghelft te komen en even later zien we hem alweer rijden, maar nu aan de andere kant.

Na een paar minuten wachten komt hij dus via het fietspad aanrijden, en wij gaan alvast losgooien want het is nu 16:55 en dan gaat de brug hopenlijk ook weer draaien.

Alles gaat nu heel vlug en gelukkig is het daar ter plekke net diep genoeg om bij de kant te komen en aan wal te stappen, snel de kinderen overgeven en alle spullen van boord en dan varen wij alvast weer naar de overkant toe, wel raken we nog een keertje vast maar met een beetje gas en wat heen en weer met het roer lukt het om er weer weg te komen en nu wachten tot de brug omhoog gaat.

John, Marina en de kids vertrekken nu ook weer en we zwaaien ze nog even na, maar de brug blijft op dubbel rood.

Na nog eens de brugopeningstijden te hebben geraadpleegd blijkt dat de brug pas draait om 18:00 uur, en dus gaan we nog maar even van het zonnetje genieten in de Kuip.

Om exact 18:00 uur gaan de lichten op groen en rood, en start ik alvast de motor, en vaar langzaam richting brug, ook de twee schepen die na ons waren gekomen volgen ons voorbeeld.

De verderop liggende bruggen gaan rap open behalve de een na laatste, maar dat is altijd al een probleem, en daar wachten we ruim 10 minuten voor het de brugwachter behaagd ons er door te laten., en duurt de doortocht door Leeuwarden 45 minuten en dat is redelijk te noemen.

Nu nog hopen dat er ergens tussen Leeuwarden en Birdaard nog een plekje vrij is aan een marrekrite steiger, en dat lukt helaas niet nergens is er plek en zo belanden we dus in Birdaard waar de lichten op dubbel rood staan.

We maken vast aan de eerste de beste beschikbare bolders en zien morgen wel weer verder, eerst maar even blonde rakker, en een wijntje, en daarna zijn er nog gebakken aardappeltje’s met salade en een stukje kip, al met al weer een feestmaal bereid door mijn lievelingskok Aafke.

Dinsdag 06-07-2021 vertrek van Kornwerderzand naar Franeker.

We doen vanmorgen lekker piano an, want we kunnen pas met meelopende stroom richting Harlingen en dat is pas om een uur of twee vanmiddag, en we merken tegen die tijd dat er meer mensen hetzelfde idéé hebben en wanneer er weer een lading klaar licht te wachten voor de grootte sluis , gaat iedereen plotseling naar de kleine sluis voor jachten toe en omdat wij nu de laatste zijn gaan wij er z s m achteraan.

We hadden ons al wel voorbereid om plotseling weg te varen, maar laten we hopen dat we nog met deze schutting meekunnen nu we de laatste in het rijtje zijn.

Het valt mee, en ook de bijboot kan gewoon aan de zijkant van ons liggen, met elkaar liggen we hier nu met een achttal vrij grootte jachten en de schutting gaat vlot, maar het uitvaren van de sluis duurt wel erg lang net als de brugopening, maar er staat een mooi windje, en eenmaal buiten de haven valt het ons op dat er al erg veel stroom loopt, en moet ik net als we onder zeil zijn en de motor hebben uitgezet erg mijn best doen om de rode ton die er ligt te ontwijken gelukkig zijn ze nu van kunststof maar ze blijven hard.

De helft van de jachten heeft grootzeil en genua opstaan, en toch kunnen we ze redelijk bijhouden, dat komt denk ik omdat er meer stroom staat dan wind, want op het log lopen we maar 2.8 mijl maar op de gps lopen we 6.0 knopen dus 3.2 mijl stroom mee bij een windje dat varieerd van 8 tot 12 knopen.

We komen onderweg niet veel tegen, alleen twee jachten met carbonzeilen erop en die liepen ondanks de stroom flink hard.

We doen er één uur en een kwartier over, en zijn net eerder bij de haveningang dan de veerboot van Terschelling en ook kunnen wij nadat ik de sluis heb opgeroepen en ze heb meegedeeld dat we 2.2 m diep steken wat weer de grootte sluis voor ons word.

De kleine sluis ligt al bijna vol als ook wij het sein krijgen dat de brug word geopend en even later varen we met nog twee kleinere jachten de sluis binnen waarvan ze de middelste deuren gebruiken zodat de schutting sneller verloopt doordat er minder water hoeft te worden verplaatst.

De verdere reis naar Franeker verloopt zonder problemen maar helaas kunnen we niet op ons plekje liggen aan de tuinen, maar meren we aan de stadskant aan.

Even later komt de havenmeester langs en zegt dat we morgen wel weer op ons vaste plekje kunnen vastmaken want het schip wat er nu ligt gaat morgen weg om een  uur of negen, nou dat doen we dat morgenvroeg zodra het schip weg is, want voor je het weet ligt er weer iemand anders, en waar we nu liggen is het erg onrustig wat scheepvaart betreft maar ook heb je veel overlast van het lawaai van het voorbijrijdende verkeer.

4 Juli: Van Workum weer naar Kornwerderzand

Zondagmorgen worden we wakker na een goede nacht slaap, als je de vorige dag slecht hebt geslapen, moet het de nacht daaropvolgend wel goed zijn want als je goed moe of geradbraakt bent dan val je op het laatst wel in slaap.

Voordat we bij de Fam; Couperus gaan koffiedrinken wilden we eerst nog snel even wat boodschappen halen, maar dat lukt niet meer want 10:30 is 10:30 en we willen de mensen niet laten wachten, en dus doen we de boodschappen wel na ons bezoek.

Omdat we elkaar door Corona al twee jaar niet gezien hebben is de ontvangst hartelijk en uitbundig, en al snel zitten we aan een bakje troost, en eigengemaakt gebak door Frits in elkaar geflanst van eierkoek met eigen aardbeien met daarop een toefje heerlijke slagroom.

Het word een gezellige morgen en een deel van de middag, wij wilden eigenlijk om twaalf uur weer richting boot, maar daar kwam niets van in en we moesten blijven lunchen met soep en stokbrood en dus werd het allemaal een beetje later.

Als we dan om goed drie uur, na boodschappen te hebben gehaald bij de Aldi weer aan boord komen, ga ik eerst even kijken naar de weersvoorspellingen.

Voor vandaag lijkt het wel goed, en morgen ook nog, maar daarna krijgen we een dag met harde wind en zware windstoten, en dus besluiten we om alvast naar Kornwerderzand te zeilen, en dus vertrekken we om 16:15 en maken nadat we het Soal uit hebben gemotord onder Genua eerst een slag pal west richting windmolenpark en na een uur zeilen gaan we door de wind en kunnen we zo het nu lijkt Makkum vrijzeilen.

Tot onze verassing krimpt de wind en kunnen we nu Kornwerderzand bezeilen, maar op drie mijl afstand neemt de wind helaas af, en moeten we het laatste stukje

 toch nog op het ijzeren zeil verder.

Ons doel was om in de luwte van Kornwerderzand voor anker te gaan, maar ik vertrouw het weer niet, en dus brommeren we de haven maar weer in en maken vast aan de steiger voor jachten waar we gisteren ook lagen.

Het is nu ondertussen wel 19:00 uur geworden en nadat we schoon schip hebben gemaakt, nemen we er maar eentje op deze mooie dag kijken nog wat T V

en gaan we niet al te laat naar kooi.

Zaterdag 3 Juli op naar Workum, water innemen en en boodschappen doen.

Zaterdagmorgen slapen we ons een slag in de rondte, nadat we s’nachts moeilijk de slaap konden vatten, het weer is prachtig en nadat we onze brunch achterover hebben geslagen vertrekken we om een uur of één uit de haven van Kornwerderzand.

De wind is gunstig en de windkracht is tussen de vijf en acht knopen, en als we buiten de havenkom de motor weer uitzetten varen we alleen op de genua een koersje van 210 graden en dat is precies naar de hoek van het gigantische windpark waar ze nog mee aan het bouwen zijn.

We tellen er ruw geschat zo’n 60 stuks van die onrendabele kléredingen, en in totaal komen hier 87 van die wjukkelmachine’s te staan, en het is echt geen gezicht.

We lopen om en nabij de 3 knopen en dat is lekker relaxt, het moet allemaal weer even wennen, tegen half vier houdt de wind het voor gezien en starten we de grande machine en zetten koers naar de verkennerboei van het Soal, waar we om vier uur de oude vuurtoren van de inmiddels overleden architect Reid passeren, het is druk en iedereen haast zich om op tijd bij het sluisje te komen, want dat is erg klein en er gaan er maar een stuk of  5 middelgrootte jachten per schutting in.

Wij gaan daarom eerst maar het hele circus voorbij varen wat er ligt te wachten en maken vast bij de waterslang om onze tanks te vullen.

De 360 liter zit er snel in, want deze slang is speciaal voor de bruine vaart en dat gaat twee keer zo snel als z’on tuinslangetje in de meeste havens.

Ondertussen is er flink ruimte gemaakt aan de lange wachtsteiger zodat we daar gaan vastmaken vlak achter een Duits jacht die daar ligt en waar niemand a.b is.

Het is nu te laat om nog om boodschappen te gaan en we gaan lekker in de Kuip zitten met een wijntje en een biertje en dan halen we morgen de boodschappen wel, en brengen dan ook meteen maar even een bezoekje aan Frits en Wieke Couperus die we elk jaar  een bezoekje brengen, ze zijn wel allebei 85 jaar oud dus 10 jaar verschillen ze met ons. Aafke gaat eerst toch maar even vragen of het schikt dat we morgenochtend om koffie bij hun langs kunnen komen, en ze praat af dat we om half elf bij hun voor de deur staan.

Na onze alcoholische versnaperingen maakt Aafke even een paar broodje’s klaar en slaan we het warm eten maar voor een keertje over.

S’avonds kijken we voetbal en daarna gaan we onze kooi opzoeken en hopelijk slapen we beter dan de nacht daarvoor want daar word je op het laatst gaar van.

Vrijdag 2 juli eindelijk weer op reis in 2021

Het heeft lang genoeg geduurd, maar nu is het eindelijk weer zover dat we de draad weer op willen pikken en dus verlaten we de stad Franeker waar we vanaf mids juni hebben vertoefd bij onze kinderen en kleinkinderen.

We vertrekken om 15:10 met bestemming Kornwerderzand. Omdat we ons bijbootje midsschips hebben genomen bij het achteruitvaren, is Aafke nog wel even bezig om het ding weer wat aan de hek stoel vast te maken want daar staan onze fietsen ook tegenaan en dus kun je er niet erg goed bijkomen maar na 10 minuten zit hij er goed achter.

Al snel zijn we bij de Frisiabrège maar die lui achter hun camera,s reageren niet op ons gescharrel voor de dichtblijvende brug, net als ik de marifoon zal pakken springen de lichten op rood/groen en stopt het autoverkeer, deze brug is ook in een oogwenk omhoog en ik ga er ook als een haas doorheen.

De verderop gelegen brug van Kiesterzijl zullen ze nu wel sneller opendraaien naar mijn idee want ze weten nu dat ik eraan kom, maar helaas volgt weer de zelfde procedure, alleen heb ik nu echt de marifoon nodig om ze wakker te krijgen.

Snelheid is alles en dus gaan we weer als een speer door de brugopening. Zo nu nog twee bruggen en een sluis en dan zijn we weer op de Waddenzee.

Als we bijna bij de Koningbrug zijn roep ik die maar alvast op, want daar draait het toch op uit en waarempel die reageerd gelijk en dus zijn we daar in no time door. Na een poosje krijgen we de Tjerkhiddessluis in zicht maar ik weet niet meer of ze op kanaal 20 of op kanaal 22 zitten. Ik probeer eerst 20 en die geeft geen reactie en dus is het kanaal 22, ik krijg tenminste respons, ik zeg dat we graag van binnen naar buiten willen schutten en dat onze diepgang 2,2 mrt is. Het antwoord is dat ik door de grootte sluis moet en doorvaren moet voorbij de tweede deur. Ik antwoord dat ik dat begrepen heb en over en uit.

We maken vast halverwege het remming werk aan een grote bolder en laat de schroef draaien zodat we niet meer lijnen hoeven uit te brengen want dat is hier erg lastig alles is ingericht voor grote schepen van 110 mtr lang en 6 mtr breed.

Over de marifoon hoor ik dat er twee vrachtschepen zich melden voor de sluis en dat is dus beroepsvaart en die gaan voor pleziervaart, wat natuurlijk een langere wachttijd voor ons betekend.

Al snel word er een zeiljacht opgeroepen dat aan de binnenkant ligt, en dat zijn wij waarschijnlijk en de sluiswachter weet de naam niet meer en dus roep ik hem maar even op en dan krijg ik te horen dat de twee binnenschepen voorgaan en dat ik pas met de tweede boot meekan want de eerste is dusdanig lang dat wij daar niet meer bijkunnen. Ik antwoord dat ik het heb begrepen en dat ik met het tweede schip mee de sluis in ga

Aafke en ik maken een tweede lijn vast op de bolder en stoppen de motor en wachten af wat er gaat gebeuren.

Wachten duurt altijd te lang, maar deze keer gaat het redelijk snel, het eerste schip heeft wel erg lang werk, want er kwam voordat hij erin kon ook nog eentje uit en dat was een flink groot schip met zand en dat ging erg langzaam de sluis uit zal wel met de ruimte onder de kiel te maken hebben gehad

Het tweede schip waar wij dan mee in de sluis gaan laat ons genoeg ruimte, maar ons volgbootje raakt dwars tussen de sluismuur en heeft niet genoeg ruimte omdat het te strak zit in het midden van onze achtersteven en daardoor raken we de sluismuur met de preekstoel waarbij ons SB navigatielicht de geest geeft en in de sluiskolk donderd het is alleen maar de plastic kap van het licht maar helaas heeft die geen enkel drijfvermogen en dat word dus een nieuwe.

Omdat wij langer zijn dan 12 mtr moeten we twee lampen voeren en onder de 12 mtr slechts één gecombineerd licht in het midden en zo ééntje heb ik nog liggen en nu overweeg ik om die er maar op te zetten want die aan de zijkant van de preekstoel zitten daar erg slecht voor geklooi in een sluis.

Het schutten zelf gaat snel en het is ondertussen zes uur geweest, en we maken de boot snel zeilklaar, en dat gaat niet zo snel voor de eerste keer dat we dit jaar de zeilen gebruiken. We varen achter de beide vrachtschepen aan die ook richting Kornwerderzand gaan. Er is weinig scheepvaart wat betreft pleziervaart, alleen in de verte zie ik een paar jachten onze kant opkomen en ook op de plotter staan er maar een paar op het scherm die hun AIS aan hebben staan.

Gelukkig hebben we nog flink de stroom meelopen want de wind stelt met 5- 6 knopen weinig voor, wel lopen we z.n.e.d vijf mijl over de grond.

Als we Kornwerderzand naderen komen we wat schepen tegen die hoog aan de wind nog wel wat snelheid halen maar dus stroom tegen hebben naar Harlingen.

In de buitenhaven ligt alleen een kleine platbodem en ook wij gaan maar aan het remmingswerk vastmaken, op de plotter kan ik zien dat er twee jachten in de kleine sluis liggen en de twee vrachtschepen varen daar net de sluis uit ééntje gaat door en het schip waar wij mee in de sluis lagen maakt vast aan een steiger voor grote schepen, en zo te zien is de steiger waar wij aan willen meren leeg.

Opeens zie ik de lichten van de brug op rood/groen springen en dus gooien we los en varen richting brug die al snel opendraaid en even later liggen we voor in de kleine sluis, die ook meteen achter ons sluit. Eerst zakken we zo,n dertig cm en wanneer de andere deur zichtbaar word gaan we weer een eindje omhoog, het is op de kentering waarschijnlijk.

We varen de sluis uit en gaan richting steiger waar al één schip ligt aangemeerd het is een klein skutsje met een man of zeven aan boord die lekker aan het borrelen zijn zo te zien, wij gaan achter hen aanmeren met de kont in het laatste zonlicht want het is nu ondertussen negen uur s,avonds.

Na onze bijboot naar de voorkant van de boot te hebben gebracht is het nu wel tijd voor een blonde rakker en wat knagerij, en gaat Aafke even wat eieren bakken., en daar waren we ook wel aan toe, niet dat het een inspannende tocht was, maar alles moet wel weer even wennen.

Net als ik aan mijn tweede biertje zit te lurken komt de schipper van het skutsje met een brutale vraag, of hij onze bijboot even mag lenen, want hij heeft nog een opstapper die per bus naar Kornwerderzand is gekomen, maar die hier niet kan komen omdat overal hekken staan I.v.m de verbouwing van de Afsluitdijk en nu wil hij hem ophalen met ons bootje, ik zeg geen probleem kerel, en ik pak even de roeispanen erbij en dan kan je die kant op, maar er moet nog wel even wat water uit de boot worden gehoosd wat er bij de tewaterlating is ingekomen vanmorgen dus met een bakje wat als hoosvat kan dienen en een paar sponsen is het snel gepiept en roeit hij naar de overkant waar zijn opstapper al op hem staat te wachten met een boel pakkelarie.

Het bootje van ons staat bekend om z,n goeie roeieigenschappen en het duurt dan ook niet lang of ze zijn er alweer.

Dus iedereen weer blij, ook wij want wij hoeven niet meer te hozen.

Wij gaan maar naar binnen nu, want het zonnetje is ondergegaan, en kijken nog wat tv op de iPad, en daarna zoeken we onze kooi op.

Het was vandaag een prachtige dag, en ik moet zeggen dat ik mij een stuk beter voel, ik heb weer meer lucht en daar ontbrak het mij de laatste tijd aan, hopelijk blijft het zo en dan gaan we er weer tegenaan.

Donderdag 8 April eindje wandelen.

Over vandaag valt er weinig te vertellen, we zijn pas om 10:00 uit ons warme hol vandaan gekropen en tegen elven klaar met ons ontbijt.

Het waait nog steeds erg hard, en de wind zit nu meer zuidwest ten westen en drukt ons tegen de steiger aan en daar moeten we regelmatig even aandacht aan besteden.

Omdat we de meegenomen eieren uit de streekwinkel nog moeten afrekenen, gaan we om kwart voor drie richting oude melkfabriek, het is nog steeds verrekte koud, en dat is geen wonder want de wind komt hier in de lengte over het water aanwaaien, en dat water zal nog wel erg koud zijn.

Vorige keer zagen we onderweg in de sloot een stel eenden zwemmen en aangezien die eieren erg lekker waren vroeger, ben ik nieuwsgierig of dat nog steeds zo is.

Jammer genoeg zitten ze niet waar ze de eerste keer waren maar we houden het in de peiling.

Na een kwartiertje zijn we bij het melkfabriek, maar er is geen sterveling te bekennen, en na wat oud voer van onze papegaai onder de boom, waar vorige keer een hele kluft mussen in zat te hebben gestrooid, lopen we een rondje om de fabriek en gaan we maar weer richting Marilena waar de kachel brand.

Tegen halfvier zijn we weer ter plekke en kunnen de Vesten, Jassen, Petten en, Mutsen weer uit en af want het is binnen heerlijk warm.

Heb vanmiddag ook nog een nieuwe iPad Air gekocht bij Coolblue want die waren daar in de aanbieding met ook nog eens een jaarabonnement gratis erbij van Apple TV, onze oude iPad 4 is nu 6 jaar oud en die doet het verder nog prima, maar sommige app’s draaien helaas niet meer op de verouderde software en dus ontkom je daar op het laatst niet meer aan.

Waar ik hem nog wel voor kan gebruiken is navigatie maar ook dat houd waarschijnlijk een keer op.

Dinsdag 5 April even naar huis toe

Het is pas na de middag, als we naar de auto toe lopen met een lege gasfles tussen ons in.

De wind is snijdend koud en het beneemt je bijna de adem, zo nu en dan verwisselen we van plaats want buiten de gasfles hebben we nog meer dingen te sjouwen.

Bij de auto aangekomen laat ik eerst het restant gas uit de gasfles spuiten zodat ik hem straks exact op 20 liter kan vullen daarna stappen we snel in want het is in de auto beter dan buiten, Een kwartiertje later zet ik Aafke af bij de Aldi om boodschappen te halen, en ik rijdt daarna door naar Garage Beerda om de gasfles weer te vullen.

Daarna rijdt ik weer naar de Aldi om Aafke weer op te pikken, eindelijk komt ze na 10 minuten de winkel weer uit en help ik haar om de boodschappen in de auto te laden.

Dan gaan we naar ons appartement om nog wat dingen op te halen die we waren vergeten, en ook heb ik nog wat computerdingetje te doen.

Na alles weer te hebben geregeld en even lekker te hebben gedoucht en na de snacks die nog in het vriesvak van de koelkast lagen te hebben verslonden  gaan we om een uur of vijf weer richting Marilena en ik breng Aafke naar de boot toe waar ik de boodschappen en de volle gasfles voor haar aan boord breng.

Zelf rijd ik na de auto te hebben gedraaid weer terug naar de brug en zet hem daar neer.

Zo nu nog even de 800 m teruglopen en dan maar snel een cuppesoepje tegen de kou.

Als ik bijna bij de boot ben komt er nog even een hagelbui over mij heen en net als ik een foto wil nemen snort er een hardfietser langs mij, en die lui bellen niet, dus ik schrik me het leplazerus.

Zaterdag 3 april wandeling Steenfac.

Net als Donderdag en Vrijdag is het dusdanig koud en winderig dat we er pas om half vier toekomen om een wandelingetje te maken, en we gaan maar richting de brug naar EE  en dat is ongeveer een 800 meter.

Dat stelt natuurlijk niks voor maar het weer is er ook naar en bij de brug aangekomen besluiten we om een slag om het oude melkfabriek te maken en dat is ook maar een paar honderd meter.

Als we bij de ingang zijn naar de fabriek zien we opeens het bord “Streekwinkel” staan, en dus zeg ik tegen Aafke zullen we eens even kijken wat ze hier allemaal te koop hebben?.

Aafke heeft er niet zoveel zin in, maar na wat aandringen gaat ze toch mee die kant op.

Als we daar nieuwgierige naar binnenkijken, komt er al snel iemand op ons af en raken we aan de praat met de uitbater van de winkel.

Het duurt dan ook niet lang, wanneer hij ons naar binnen nodigt voor een rondleiding door zijn toko.

Het lijkt wel wat op een museum van oude tractors en oude machines uit de jaren voor en na de 2de Wereldoorlog.

De oude man blijkt 82 jaar te zijn en heet Wilman van achternaam en heeft eerst in zijn boerderij een eindje buiten het dorp richting Engwierum een streekwinkel gehad, en heeft die nu als hobby in een deel van de oude melkfabriek.

Ook is hij èén van de oprichters van het vlasmuseum hier in het dorp Ee.

Tevens heeft hij hier een pers staan waarmee hij koolzaad perst en de daaruit geperste olie verkoopt hij hier in flesje’s van een halve liter.

Hij heeft net een order gekregen van drieduizend liter voor iemand uit Texel.

De koolzaad olie kun je voor vele doeleinden gebruiken zo zegt hij, o.a bakken en braden, dressing voor salade’s, je kunt het zelfs als glijmiddel aanwenden zegt hij, mijn vrouw zweert erbij.

Als we om ons heen kijken dan zien we allerlei oude voorwerpen uit vroeger tijden staan, trots vertelt Wilman dat hij op de zolder boven ons nog een Dafje, en een lelijke Eend heeft staan, ook heeft hij thuis nog een Mercedes Cabrio uit 1960 staan, die er nog als nieuw uitziet.

Het is ook mogelijk om hier met een groep van ongeveer 20 personen een warme maaltijd te gebruiken, waarbij hij dan het één en ander verteld over de producten die hij verbouwd en hier aan de man probeert te brengen.

Als tweeentachtigjarige is hij nog heel actief, en dat is natuurlijk prachtig, bovendien kan hij het mooi vertellen, want op zo’n leeftijd heb je natuurlijk ook wel het één en ander meegemaakt.

Het is al bijna vijf uur wanneer we na het kopen van een doos scharreleieren weer naar de boot lopen, gelukkig is het niet ver want de wind is behoorlijk aangetrokken en verrekte koud.

Wanneer we na 10 minuten lopen weer binnen zitten, maakt Aafke snel een mok gloeiendhete chocolademelk klaar,  en daar word je erg warm van zowel binnen als buiten.

Na het eten houden we ons bezig met lezen en puzzelen, en om halftwaalf zoeken we onze kooi maar weer eens op.

Koude start van Zeilseizoen op 1 April.

Het begint al als we op de haven komen en we geconfronteerd worden met een stijve en koude bries uit het noorden die dwars op de haven staat.

Nadat we het transport karretje hebben volgeladen met dingen waarvan wij denken dat het de laatsten zijn rijden we naar onze nieuwe plek in de haven, en beginnen we met uitladen.

Omdat de havenkar niet op de vingerpier kan vanwege de spoorbreedte van het geval, laden we de bagage over op ons eigen karretje dat er voor gemaakt lijkt, en dat scheelt toch weer 12 meter sjouwen met de zware dozen.

Nadat we alle dozen zo’n drie keer door de handen hebben gehad, kan Aafke beginnen met het verstouwen van alles en breng ik intussen de kar weer terug.

Na een uurtje heeft ze alles alweer een plekje gegeven en zouden we kunnen vertrekken, maar vanwege de stijve brief wachten we nog maar even tot de wind wat af gaat nemen.

Pas om half vijf neemt de wind wat af en beginnen we met het losmaken van de oude lijnen waarmee de Marilena de hele winter zat vastgesjord in de box.

Het valt nog niet mee omdat de lijnen erg stug en vast getrokken zijn voor maanden, en daardoor gaat het uitvaren uit de box niet zoals wij hadden voorgenomen.

Aafke kon zo gauw niet meer van de vingerpier op de boot stappen en ik moest wel achteruit blijven varen vanwege de paal die tussen de boxen staat.

Enfin dan stapt ze maar op bij de plek waar we gaan watertanken en kan ze mij mooi even opvangen wanneer ik daar aan ga meren.

Nadat we de boot daar hebben vastgelegd en de vulopeningen hebben geopend komt er nadat ik er een muntje van 50 cent in heb gegooid geen water uit de kraan.

Het zit zeker nog niet aangesloten vanwege de nog zo nu en dan verwachte nachtvorsten.

Maar we moeten wel water tanken en dus gaan we het proberen bij de in en uitgang van de haven en daar staat wel druk op de slang en dus tappen we de boot daar helemaal vol.

Ondertussen is het kwart voor zes als we richting brug varen, de brugwachter ziet ons niet aankomen en net wanneer we aan het remmingwerk hebben vastgemaakt gaan de lichten op rood-groen.

We varen rustig de sluis binnen, en Aafke staat klaar met de spring om die om de stangen bovenop de sluismuur te doen als de wind ons te pakken krijgt en waardoor we snel aan bakboord moeten vastmaken.

Ja het is weer even wennen, en met het ouder worden gaan dit soort actie’s ook minder snel.

Het schutten duurt niet lang en dan gaan we op weg naar Engwierum waar misschien nog voorbij de brug een plekje voor ons is, helaas blijkt het dat wij door de erg lage stand van het water niet voor de kant kunnen komen, en dus besluiten we om dan maar door te varen naar de ons welbekende plek van de Marrekrite.

Daar aangekomen maken we vast aan het begin van deze kunstofsteiger, en ontdekken dat tijdens de winter periode er erg veel op gescheten is het zijn allemaal plakkaten met vogelshit, maar het is gelukkig niet vers.

Nadat we de boot hebben vastgelegd gaan we snel naar binnen, en het eerste wat ik doe is de kachel aanzetten want het is maar een graadje of 4 en een koude wind nog steeds pal uit het Noorden.

Na een halfuurtje is het binnen al heerlijk warm en nemen we een kopstootje op het begin van het vaar seizoen.

Nadat we wat gegeten hebben gaan wat lezen of internetten, en kruipen dan tegen twaalven in onze kooi.

Voor de papegaai is het vannacht een stuk kouder dan hij thuis gewend is maar morgen gaan we daar met een kartonnen doos over de kooi wat aan doen.