Vrijdag 31-05-2019 van Kornwerderzand naar Den Oever.

Vanmorgen was het al lang dag toen wij de ogen open deden en dus gaan we er maar snel uit, nou uitgeslapen zijn we wel want het is hier hardstikke donker op de plek waar wij liggen, en daardoor word je waarschijnlijk ook laat wakker.

Na het ontbijt gaan we ff checken of alles gereed is om te vertrekken, want soms gaan we overhaast weg, en dan kan dat tot vervelende dingen leiden.

We hebben niet echt een checklist, maar het sluiten van ramen en afsluiters, in de wc's van wasbakken zijn wel voorname punten.

Het aanzetten van de marifoon op het juiste kanaal (16 of 10 ) en ook de instrumenten zoals diepte, wind, log, en ook de plotter natuurlijk om daarop te kijken voor de navigatie is natuurlijk belangrijk.

Na dat alles te hebben gecontroleerd en aangezet te hebben, gaan we losgooien, en dat moet ook op de juiste manier, en om geen problemen te krijgen bij het wegvaren start ik de motor, want mocht het met het hijssen van de zeilen misgaan, dan kan ik met de motor een eventuele aanvaring met een schip, of wat voor object dan ook, proberen om dat te voorkomen.

Om kwart voor twaalf start ik de motor en maken we de beide springen los en ook de achterlijn gaat los, Aafke staat bij de voorlijn en omdat er hier bolders op de steiger staan kun je de lijn vanaf de boot gewoon doorhalen, en dan ben je dus los van de wal.

Het voorzeil hebben we van te voren voorbereid om het snel af te kunnen rollen en dan hoeven we alleen nog de schoot aan te halen om de haven uit te zeilen, en zodra we onder zeil zijn, stop ik de motor.

Het is erg druk op het water en omdat er bij de havenuitgang op dit moment niks te zien is varen we even later onder zeil tussen de pieren door het Ijselmeer op, ik houd het eerste stuk het vaarwater voor de beroepsvaart aan want dat is 60 graden aan de wind en zo houd ik de ondiepte's aan stuurboord.

We houden deze koers van 210 graden aan tot we voorbij Staveren zijn, en gaan dan verder over de andere boeg met een koers van 300 graden en dat valt niet mee want de wind schift zo nu en dan, en ook waait het de ene keer 11 knopen en zo nu en dan staat de meter op 19 dus dat varieerd nogal wat.

Omdat het IJselmeer op plaatsen nogal wat ondiepte's heeft, is het dus voor ons uitkijken geblazen want je wilt met zeven knopen snelheid liever niet aan de grond lopen en dus moet het koppie er goed bij.

Natuurlijk komen we vandaag erg veel zeiljachten tegen, en een enkele verdwaalde motorboot, en ik kan ze niet allemaal op de foto zetten, maar deze word het voor vandaag.

Na nog twee keer van boeg te hebben gewisseld komen we om 16:45 bij de sluis van den Oever aan, en we gaan eens kijken of het hier mogelijk is om aan te leggen.

Het ziet er hier hetzelfde uit als bij Kornwerderzand en dus maken we vast aan een steiger waar al een jacht is aangemeerd ligt, na wat geklooi met de lijnen die soms net te kort zijn om als achterlijn en als spring te gebruiken liggen we om goed vijf uur zoals we het graag hebben, en gaan we er maar weer even eentje nemen op de goede afloop.

Onderweg ben ik op één of andere manier blijven haken met mijn horloge en nu ben ik een onderdeel van het bandje kwijt, ook ligt er een beschermdeel van de radarreflector op dek dus weer werk aan de winkel.

We brengen de rest van de avond door met TV kijken of boeklezen, en morgen zien we nog wel wat we doen, we kunnen twee kanten op hier.

Hemelvaartsdag Donderdag 30 mei 2019.

Vandaag was het in principe de bedoeling om weer terug naar Workum te zeilen, maar het weer is vanmorgen niet echt uitnodigend om daar heen te varen, en dus blijven we maar lekker hier wat om pannekoeken.

Het is hier trouwens erg druk vanmorgen met platbodems die vanaf het wad het IJselmeer opgaan, en vannacht om een uur of één kwam er nog een jacht binnen die nogal wat lawaai maakten en achter ons gingen liggen.

Wij brengen de dag door met lezen en nog wat kleine klusje's, ook ga ik even stoeien met de radar want dat ding is wel erg belangrijk bij slecht zicht en dat hebben we al een aantal keren meegemaakt de afgelopen jaren dat we in de Oostzee waren, en ook op de reis naar Brünsbuttel zijn we bij de Elbe en de Weser verrast door dichte mist en moesten we door een veld met ankerliggers mannouvreren.

Het is hier bij Kornwerderzand wat betreft het interpreteren van radarbeelden heel goed om er mee te oefenen, en dat doe ik dan ook., en zo leer je er tenminste weer mee om te gaan.

Na een uur te hebben gespeelt met het apparaat, weet ik de instellingen weer te beheersen, en hopenlijk hoef ik het niet te gebruiken op onze reis, maar ik ben weer paraat.

Morgen is het de bedoeling om richting den Oever te gaan en zien of we daar ook een plekje kunnen vinden om voor anker te gaan of dat we daar een plekje kunnen vinden aan een steiger bij de sluis daar, net zoals hier.

Daarna willen we door de sluis het wad op en dan of naar den Helder of eventueel naar Oudeschild op Texel te gaan, daar een dagje doorbrengen en daarna naar Harlingen te zeilen want Woensdag moeten we even oppassen bij John en Marina vanwege het knippen van de amandelen van Silvan die daar erg veel last mee heeft.

Woensdag 29-05-2019 Eerst maar naar de Huisarts, en daarna zeilend naar Kornwerderzand.

Gisteravond hebben we besloten dat het nu wel tijd word om wat aan mijn oren te doen, de pijn was ondertussen wel wat minder geworden, maar het kan ook zo niet langer want ik hoor practisch niets meer.

Na wat gegoogle ondek ik dat er meerdere artsen hier in Workum zijn en bij eentje staan 5 sterren en die gaat het dus worden.

We zijn om halfnegen warber en ik bel gelijk maar, na een flinke tijd naar het antwoordapparaat te hebben geluisterd krijg ik eindelijk de doktersassistente en nadat ik heb uitgelegd wat er aan de hand is,  zegt ze dat ik wel om halftien kan komen, ik zeg dat dat wel erg kort om de hoek is en dan stelt ze voor dat het ook om elf uur wel kan als dat beter uitkomt.

Nou dat klinkt een stuk beter en dus fietsen we om goed halfelf naar de andere kant van het stadje Workum toe, en meld ik mij bij de balie, na de papierwinkel te hebben ingevuld zegt de baliemedewerkster dat ik zo direct wel word opgehaald door de doktersassistente.

Na vijf minuten gewacht te hebben ben ik aan de beurt en lopen we met haar mee naar de behandelkamer.

Ik leg nogmaals uit wat er aan de hand is, en dan gaat zij eens even in mijn oor kijken, nou daar zit inderdaad nogal wat smerigheid in en dus gaat ze mij met de waterspuit te lijf, ik houd voor de terugkerende waterstraal een mooi gevormd schaaltje tegen mijn hoofd, en na een aantal keren de spuitpartij te hebben herhaald is er al flink wat uitgekomen.

Na nogmaals in het oor te hebben gekeken zegt ze dat het nog niet helemaal schoon is, en dus gaan we nog maar even door, en dan komt er inderdaad nog een flink stuk uit en ik merk gelijk dat mijn gehoor weer normaal functioneerd.

Wat blijkt, er zat net zoals wij al hadden vermoedt, een rubbertje in mijn oor van mijn gehoorapparaat, ik had destijds wel gemerkt dat het rubbertje weg was, maar wist niet voor 100% zeker dat het in mijn oor was achtergebleven.

Na ook het stuurboordsoor onderhanden te hebben genomen waar ook best nogal wat ellende in zat hoor ik weer zoals het was, en ik ga nu wel beter opletten met het verwijderen van de gehoorapparaten want oorpijn is een vervelend pijnlijke zaak, net zo iets als kiespijn.

Na de Doktersassistente uitvoerig te hebben bedankt, gaan we richting supermarkten, en als we dan bij het huis van René en Sietske langs komen gaan we daar maar even informeren hoe het met hem is, want we hadden al gehoord dat het niet in orde was met de oude Huisarts die al enkele malen met ons de Colin Archer Race heeft gevaren als bemanningslid.

Na aangebeld te hebben opent Sietske de deur, en ik zeg tegen haar, zie je wel wie wij zijn, en ze zegt nee sorry ik zie wel iets bekends maar wie jullie zijn dat zie ik niet.

We helpen haar uit de droom, en dan zegt ze kom binnen want nu weet ik het wel weer, en René zal het erg leuk vinden dat jullie hem opzoeken.

En inderdaad is René blij verrast met onze komst, en Sietske biedt ons koffie aan en even later zitten we allerlei herrinneringen op te halen van onze reizen met hem.

Het blijkt dat René chronische leukemie heeft, en ook heeft hij een lekkende hartklep, maar door die leukemie, die hij trouwens al vijf jaar had zonder dat hij dat wist, verhinderd dit, dat hij aan die hartklep word geopereerd.

Hij is tevens gekluisterd aan een rolstoel, ook heeft hij wel een scootmobiel, maar omdat hij er ook al een paar keek is heengevallen vertrouwd Sietske dat eigenlijk niet meer.

Het is erg jammer dat dit hem overkomen is, maar de een krijgt dit en een ander dat en ook is hij nog niet echt heel oud, hij is maar 2 jaar ouder dan mij, maar hij zegt dat hij nog wel van dingen geniet, en ik wens hem nog een aantal fijne jaren met Sietske en kinderen en kleinkinderen.

Om kwart over twaalf nemen we afscheid van elkaar en we wensen ze allebei sterkte toe.

Dan fietsen we naar de Aldi om nog wat boodschappen te doen, en ook brengen we nog een doos chocolade naar Frits en Wieke toe, maar als Aafke dat achterom aan hun wil overhandigen, ziet ze dat ze allebei in diepe rust zijn, en legt ze doordat de deur los is het doosje op de wasmachine in de bijkeuken, en verdwijnt stilletje's weer.

We fietsen terug naar de boot, en brengen de boodschappen op hun plek, en daarna zetten we de fietsen weer in de punt van de boot omdat dat een betere plek is dan dat ze achterop staan en daardoor drie bakskisten min of meer blokkeren.

We eten nog een broodje, en nemen nog een bakje koffie waarna we losgooien en om 14:30 op de motor het Soal uitvaren.

Er staat niet veel wind, hooguit 10 knopen maximaal en de optimistenrace is nog steeds aan de gang, om 15:00 uur rollen we de Genua af en varen naar Kornwerderzand waar we om 17:00 uur aankomen en vastmaken aan de ons welbekende steiger.

Even later zitten we heerlijk in het zonnetje' uit de wind aan een wijntje en aan een witbiertje, wat wil een mens nog meer.

Dinsdag 28 mei 2019 middagje varen met de Klifrak

Vandaag zijn we te gast op de rondvaartboot Klifrak, i.v.m het 55 jarig huwlijk van Berend en Minke Akse, de oudste broer van Aafke.

Omdat ik nog steeds veel last van mijn oren heb, en dan met name het linkeroor doe ik mijn Russische bontmuts maar weer op want die bedekt mijn oren perfect en dat is echt wel nodig met de koude wind die er staat.

Gelukkig schijnt vandaag in ons deel van Nederland de Zon uitbundig, terwijl in de rest van het land op plaatsen veel vocht naar beneden komt.

We waren mooi op tijd vertrokken, want met fietsen kun je lekke banden krijgen of andere vervelende dingen, maar wij arriveren bij de boot om kwart over twaalf, en het vertrek is gepland om 12:45.

We zijn dan ook de eersten, en de rest komt allemaal zo'n 10 minuten voor vertrek, zoals meestal het geval is vertrekken we later dan gepland, want Geert en Diana zijn wat later door het één en ander, en Bonne en Lilian komen, heb ik begrepen heel misschien nog aan het eind van de middag want een broer van Lilian is plotseling overleden, en daardoor kunnen ze er niet bij zijn vanmiddag. Ook Dick en Joy zijn er ook niet omdat Dick geen vrij kon krijgen van zijn baas, hij is taxichauffeur en vandaag is er een landelijke staking van het openbaar vervoer, en ze verwachten vandaag daardoor veel drukte voor taxi's.

Het word een mooie middag, mede door het prachtige weer en er drijven allemaal mooiweerwolkje's boven ons vandaag, ook is dit gebied erg mooi om doorheen te varen.

De catering voor vandaag is verzorgd door Henk Akse van "AkseCatering"  en ik moet eerlijk zeggen dat het buitengewoon goed geregeld was voor de inwendige mens.

Om goed 18:00 uur zijn we weer terug op de Galamadammen, en om halfzeven zitten we al weer op onze aanelkaar gelaste buizen van alluminium, met hulpmotor en na een halfuur trappen zijn wij alweer in Workum.

Het 55 jaar getrouwde paar.

Maandag 27 mei 2019 Staveren naar Workum.

Het is vanmorgen kwart voor negen als we wakker worden, en we gaan er dus maar direct uit. Na wassen en ontbijten gaan we losgooien om te gaan tanken en ook hebben we  een ruil butagasfles nodig, en ik had gisteravond al gezien dat er nog één in de opslag stond.

Als we het olieschip in de picture hebben, zien we dat er net een motorboot heeft getankt, en die maken los om te vertrekken.

De uitbater ziet onze richting uit en ik geef aan dat we willen tanken, en dus gaan we bij de gasoliepomp aanmeren, maar hij wil ons verder naar voren hebben omdat hij niet weet dat ik rode diesel wil tanken, en dus roep ik tegen de wind in dat wij een bunkerverklaring hebben en hij snapt wat ik bedoel.

Hij wil wel even de bunkerverklaring zien voor hij tot actie overgaat, nou dat is prima en dus geef ik hem mijn papieren en hij verdwijnt even in zijn administratiehoek en komt even later terug en zegt dat wij ook in zijn systeem staan en dat het wat hem betreft oké is.

Hij vraagd om hoeveel liter het gaat, en ik zeg ongeveer 130 ltr.

Ik haal alvast de vuldop eraf, en neem voor de zekerheid ook maar wat doeken mee, want het gaat meestal niet voor 100% goed, er gaat bijna altijd wel iets overboord, maar daar ligt in ons land niemand van wakker want dieselolie drijft op water en een klein beetje is in no time verdamt en dus brengen we de natuur heermee geen schade toe.

Ook nu gaat het weer een klein beetje mis maar het blijft aan boord en verdwijnt in mijn doeken dus no problems at all.

De gasfles word omgeruild, en ook neemt hij wat vies bilgewater van ons over en daar rekent hij niets voor, de rest gaat via de bank en de rekening stuurt hij naar ons nieuwe adres.

Om 10:50 sluit ik de beide gasflessen weer aan, en zetten we de fietsen weer achter op de boot boven de bakskisten, gooien vervolgens los, varen weg en Aafke ruimt de lijnen en stootwillen weer op en dan gaan we even later tussen de pieren door.

Nadat we naar mijn mening ver genoeg uit de kant zijn gaan we na eerst het blok van de fokkeschoot wat naar voren is getrokken de Genua afrollen tot de eerste rode stip op het voorzeil en gaan dan een koers van 10 graden varen naar de verkennerton bij het Soal van Workum.

Er staat een stevige Westenwind tussen de 20 en 24 knopen en met deze wind iets achtelijk dan dwars varen we met 6-7 knopen naar onze bestemming die we om 10 minuten over twaalf bereiken.

Het is hier een drukte van belang want het zijn allemaal zeiltje,s van optimisten die hier een internationale wedstrijd aan het zeilen zijn, ook zijn er veel kitesurfers bezig, mischien ook wel wedstrijden.

Ik heb mijn bontmuts vanmorgen maar weer opgedaan, want het gaat nog steeds niet goed met mijn oren, en het bakboordsoor doen dan ook flink pijn.

Hier worden de Zwitserse, en ook de Franse bootje,s naar buiten geleid.

We zeilen bijna tot aan de steiger toe, en daarna start ik de motor, en rollen we het zeil weg, met het afmeren is het hier altijd een geklooi want je moet de vierkante palen gebruiken en dat komt niet altijd goed uit wat de lengte van de lijnen betreft, en ook nu duurt het eigenlijk veel te lang voor dat het ons naar de zin is.

Aangezien we nog geen koffie hebben gehad, gaan we dat eerst maar even doen, en we maken alvast de krentebollen klaar voor gebruik, nadat we dat dan naar binnen hebben gewerkt gaan we even naar het dorp toe, en we gaan lopend omdat we wat beweging moeten hebben, fietsen doen we morgen wel naar de Galamadammen bij Koudum dat is hier zeven kilometer vandaan, en de weersberichten zijn goed voor morgen.

Als we dan richting dorp gaan  kijken we even bij de DA drogist om één of ander middel voor mijn oren, nou dat hebben ze wel maar wat ik eigenlijk wilde hebben is een betere spuit om zelf mijn oren even een beurt te geven. We laten ons toch wat aansmeren en kopen druppels, en wat spray tegen jeuk en ook zou dit het oorsmeer kunnen verminderen.

Ook wilden we bij de visboer kibbelingen kopen, maar helaas is de toko niet open en dus toffelen we maar door, kijken nog even terloops bij de kringloop winkel maar daar was ook geen enkel artikel van onze gading.

Dan gaan we naar de action om batterijen voor de handmarifoon, echter daar hebben ze geen oplaadbare en alkaline kan ik niks mee want ik moet ze aanelkaar solderen in serie zodat ik 4,8 volt krijg. Het setje wat er nu inzit is in no time leeg, en ik zal daar al lange tijd wat aan doen, maar het blijft er steeds bij.

Dan gaan we richting Poeisz en Aldi vor de hoognodige proviandering, uiteraard kopen we weer meer dan de bedoeling was, en zo word het weer een heel gedoe om alles in ons transportkarretje te krijgen, en dan lopen we, omdat ook de Aldi geen batterijen heeft richting Kruidvat.

Bij Kruidvat slagen we wel, alleen zijn die wel pittig wat prijs betreft 4 AAA voor € 9,99 tja het is niet anders, en dus neem ik ze maar mee.

Zodra we weer aan boord zijn ga ik er gelijk maar mee beginnen, en zoek het soldeer apparaat en de tin bijelkaar en na veel krachttermen lukt het mij om met assistentie van Aafke het zwikje weer aan elkaar te solderen.

Nou dat was het wel voor vandaag, en warm eten slaan we vandaag ook maar weer over voor het gemak in plaats daarvan cup a soup en twee stukken brood met zure haring en een kwarktoetje na.

De Fontein van Workum, leuk hè.

Zondag 26-05-2019 nergens kunnen aanleggen of ankeren, dus maar terug naar Staveren.

Vanmorgen als we wakker worden, blijkt de wind van Noord naar West te zijn gekrompen, en omdat wij wel achter de spijker liggen maar dwars op de wind zegt mijn gevoel dat er iets mis is.

We zitten aan de grond, en dat is hier geen wonder want zodra je buiten de betonning zit word het snel ondiep, voor vannacht was dat echter geen probleem want er stond heel weinig wind, en dat durfde ik wel aan maar voor de komende nacht moeten we ons geluk ergens anders proberen.

Eerst maar even eten, wassen, oren van mij uitspuiten en weer olie er in, en wanneer dat gebeurt is haal ik het anker op en varen we weg van deze plek om het verderop nog eens te proberen.

Na het een paar keer geprobeerd te hebben, zeg ik tegen Aafke kom op meid we gaan hier weg want er is hier nergens een plekje te vinden waar we met onze diepgang terecht kunnen, ook de havens die hier zijn hebben diepgang tussen de 1.5 tot 1,7 m en dat is 70 of 50 cm te weinig en dus gaan we maar weer door de sluis het IJselmeer op en dan zien we wel wat we gaan doen.

Zo gezegd zo gedaan en als we door de sluis zijn, waar warempel drijvende steigers in zitten varen we naar de spoorhaven waar vroeger de boot aankwam en vertrok naar Enkhuizen.

Eenmaal buiten de pieren staat er een flink zeetje, en opeens realiseer ik mij dat ik vergeten ben de achterste buitenramen dicht te doen, en dus gaar Aafke dat gelijk doen, hè hè dat was nog net op tijd, hier heb ik een flinke steek laten vallen, dat krijg je door het veranderen van de planning.

Om kwart voor twee zijn we in de spoorhaven en gaan we aan de kade liggen tussen twee jachten in en dat past precies, na alle overbodige lijnen en stootwillen weer te hebben opgeborgen zal Aafke koffie klaarmaken, en dan blijkt dat het gas op is, nou dan gebruiken we de waterkoker toch zeg ik, en ga meteen de Duitse spring aanbrengen.

Zo meteen gaan we even kijken of de firma de Groot.waar we anders altijd dieseltankten er nog wel is, maar Aafke gooit roet in het eten want als ze aan het stofzuigen is en het putje van de bilge inspecteerd roept ze; het stinkt hier naar diesel, nou daar moet ik uiteraard wel op reageren en dus constateer ik dat het nog restanten zijn van onze Helgolandreis toen we een lekkende verstuiverleiding hadden en een week later lekte ook nog eens de brandstofpomp.

Ik had onder de vloer voor de kombuis alle vloerdelen er uit gehad en het daar aanwezige water vermengt met dieselolie opgeruimd, maar dit restantje niet opgemerkt.

Nou dat doen we gelijk maar even, dan is dat maar weer achter de rug. Het kost ons bijna 2 uren om alles op te ruimen en weer goed schoon te maken 

Veel troep is het niet, maar al snel een liter denk ik en dat stinkt ook nog eens als de klére, dus om de smeerlapperij van boord te krijgen gaan we straks ons licht opsteken en gaan we even een kort ommetje maken door de haven, even bij de fontein kijken even wat flappen tappen, en wat foto,s maken van deze oude spoorhaven.

Om kwartover vier, komt de Havenmeester aan, ik kijk even en zeg tegen Aafke doe jij het maar even, want ik ben erg bezweet en loop liever geen koutje op, want ik heb er al een en nog een word me teveel. Maar Aafke zegt nee, en dus moet ikzelf maar naar hem toe, deze knaap is tûker dan de meeste hevenmeesters en kijkt even aan de zijkant van de boot waarop staat Sun Legende 41 dus dan weet hij hoe lang de boot is, ik had 11 m in gedachten, maar het worden er 12 en 2 personen, nou dat word € 18,10 ik vraag of ik kan pinnen en dat kan maar dan wel in het kantoor, en dus zeg ik dan krijg je allemaal kleingeld, hij vind dat uiteraard geen probleem, want wisselgeld is hij wel blij mee.

Ik plak het stickertje in het achterstag, en dan gaan we onze jassen aantrekken voor de korte wandeling, eerst maar even kijken of die tankerij nog in actie is, en dat blijkt nog net zo te zijn als destijds, en hij heeft ook gasflessen en die kunnen we dus ook gelijk omruilen en ook kunnen we ons bilgewater er kwijt, tjonge jonge wat zal die man blij met ons zijn.

We maken even een klein rondje dorp, en ik weet nog dat ik in het restaurant t,Heerenhuis ooit eens een biertje heb zitten drinken met de eigenaar en zijn vrouw wij waren hier toen vanwege de competitie van de tennisclub uit Veenklooster waar ik toen lid van was.

Om een uur of vijf zijn we terug op de boot, waar ik de pen nog even door het anker steek en de splitpen er op doe voor borging, op die manier kan het ding niet uit zich zelf gaan ankeren.

Staveren heeft net als de andere tien steden een fontein, en die staat hier dus onder, het is een oude vis die alle kleine visje,s op eet.

Ook breng ik nog een extra stootwil aan tussen schip en kademuur, want die komen wel erg dicht bij elkaar door de deining die hier staat, Aafke heeft ondertussen de fietsen losgemaakt, en dus kunnen we bij de yerriecan komen, en onze olietroep daar nog mooi in kwijt kunnen om dat morgen te legen bij de olieman. Ook verander ik de TV Antenne van de ene naar de andere kant van de mast, maar later blijkt dat de ontvangst hier brandhout is en gaan we vanavond maar eens geen tv kijken.

Ondertussen is het etenstijd geworden en dat word geen warme maaltijd vandaag, het gasflesje is leeg, nou dan maar brood, en soep heb ik al gehad.

Vrijdag 24-05-2019 Rustig dagje aan de steiger in Kornwerderzand.

Vandaag gaan we maar niet varen, want ik heb erg veel last van mijn oren, het word steeds minder met mijn gehoor en als het niet snel overgaat of verbeterd dan zit er niets anders op dan naar een dokter te gaan om mijn oren uit te spuiten.

Ook mijn verkoudheid blijft nog steeds hetzelfde, maar het proesten is gelukkig over, als de temperaturen ook nog wat hoger worden dan komt de rest ook wel weer klaar maar dat van die temperaturen komt helaas niet veel terecht het gaat weer de verkeerde kant op en zal deze maand mei niet meer boven de 18 graden komen.

Morgen gaan we naar Staveren voor het tanken van dieselolie en daarna gaan we door de sluis om een plekje te zoeken waar we kunnen liggen omdat we dinsdag op uitnodiging van Aafke,s oudste broer Berend en zijn vrouw Minke met een boottocht de friesche meren opgaan, we worden om 12:45 verwacht bij de Galemadammen van waar de boot vertrekt.

Zaterdag 25-05-2019 

Vanmorgen wilden we eigenlijk op tijd weg, maar het was nogal wat druilerig en dus werd het wat later, na het ontbijt te hebben genuttigd bedenk ik opeens dat ik nog een injectienaald in de kaartentafel heb liggen die ik een keer heb gebruikt om het kompas bij te vullen met kompasvloeistof uit een ander oud kompas.

Ik heb het ding al gauw ondekt, en na de naald eraf te hebben geschroefd kan het spuitje, want het is pak em beet maar iets van 5 cc dienst doen om mijn oren uit te spuiten.

Eerst maar eens kijken hoe hard de straal is die er uit komt, nou dat lijkt nog niet zo gek het is echter wel heel kort en dus moet het vele malen worden herhaalt wil het succes hebben.

Nadat ik wat water heb verwarmd in de fluitketel, gaan we proefdraaien, ik geef Aafke de spuit en hou zelf een bakje onder mijn oor om het water en het eventuele oorsmeer op te vangen.

Na vele malen spuiten blijkt er toch zo nu en dan wat oorsmeer mee te komen en we doen allebeide oren tot ik het welletje,s vind, en ik moet zeggen dat ik nu ook weer wat kan horen met het linkeroor want die is het ergste geblokkeerd met troep.

Dan is het zover dat we ons gaan aankleden om richting Staveren te gaan, het is nog steeds erg bewolkt en de zon laat zich nog niet zien, maar de berichten zijn voor de rest van de dag goed.

Om even voor halftwaalf varen we tussen de pieren door het IJselmeer op, en na de Genua te hebben afgerold, gaat de motor uit en laten we ons door het bakstagwindje van tussen de 7 en de 9 knopen voortduwen met een gangetje van 3 knopen per uur, als dat niet meer word zijn we waarschijnlijk om een uur of vier in Staveren.

Het is vandaag erg druk op het water, en even een rondje tellen levert op zicht zo,n 40 zeilende boten op, ook op de plotter stikt het van de driehoekje,s veel bekenden zie ik er niet bij, slechts één schip de Iskander van Jan Willem Schouten zie ik varen met 5 knopen en een koers van 300 gaat die waarschijnlijk richting Medemblik.

De Iskander was net als wij ook deelnemer aan de reis in 2013 naar St Petersburg, dus wie weet komen we elkaar nog wel tegen op het IJselmeer.

Om kwart over vier zijn we bij de Sluis in Staveren, en we hoeven gelukkig niet lang te wachten voor we erin kunnen varen.

Wanneer we vlak bij de sluis zijn zie ik op het matrixbord dat de maximale diepte voor de noordkolk 2.10 m is en de schrik slaat mij om het hart, het zal toch niet waar zijn, ik waag het er maar op want ze hebben vast wel een marge ingeboud en 2.10 is onze diepgang dus dat word spannend.

Bij het invaren van de sluis doe ik piano an want je weet maar nooit, echter de dieptemeter staat op 3.9 m en dat blijft ook in de sluis zo.

Na ons komt er nog een jacht de sluis in, en dan gaan de deuren dicht en gaat het water langzaam zakken, en nu maar afwachten tot we bij die 2.1 zijn.

Maar nadat we bij 3.3 zijn word het al rustig in de kolk en de dieptemeter stopt bij 3.2 m nou is dat even een opluchting, ze zijn er zeker van uitgegaan dat 2.1 bij de allerlaagste waterstand juist is, en nu hebben we nog één meter meer, of zou het mischien hier in het kanaal zo ondiep zijn?.

Bij het uitvaren uit de sluis blijft het gewoon 3.2 m en op plaatsen wat meer of wat minder en dus viel het allemaal weer mee.

Nu is het zaak om een mooi plekje in de natuur te vinden en vlakbij de Galamadammen blijkt er een plek te zijn met moorrings maar die liggen voor ons waarschijnlijk te ver weg  en in te ondiep water.

We nemen de proef op de som en varen richting moorring, en jahoor de dieptemeter gaat laangzaam naar 2.1 toe en dan voel ik wel dat ik met de kiel in de prut vaar en gelukkig zijn we redelijk achter de boeienlijn van het vaarwater (dus buiten de geul) en nadat ik het anker erin heb gegooid trek ik hem vast en liggen we als een huis.

Na de boel te hebben opgeruimd nemen we er eentje en Aafke gaat aan het kokkerellen en het duurt dan ook niet lang of we zitten weer heerlijk in de kuip in de zon met een prachtig uitzicht op de omgeving.

Donderdag 23-05-2019 Weer even terug naar Kornwerderzand.

Vanmorgen om kwart over negen komen we dan maar weer onze kooi uit, het is wel een beetje aan de late kant, want we willen per benewagen naar Frits en Wieke toe dat is zo langzamerhand vaste prik aan het worden.

Om halfelf hadden we afgesproken en dat redden we ruimschoots en Frits had de koffie al aan het doorlopen, en na handenschudden e.d. Zitten we even later gezellig om de tafel met koffie en gebak want ze waren afgelopen maandag 61 jaar getrouwd en dat is niet iedereen gegund.

Wieke doet haar verhaal van wat haar 14 dgn geleden is overkomen toen ze even te fietsen waren, ze weet eigenlijk niet meer precies wat er gebeurt is want ze is op de een of andere manier gevallen en even later weer bijgekomen maar wat er is gebeurt weet ze niks meer van.

In het ziekenhuis hebben ze haar in de scanner gehad, maar er was niets te zien wat eventueel de oorzaak zou kunnen zijn, ze heeft wel een bult bovenop haar schouder en een wond op haar arm en tevens had ze last van haar rechterbeen waar ze niet meer op kon staan, later bleek nadat ze dus weer per ambulance naar het  ziekenhuis was gebracht, terwijl ze alweer thuis, was dat er een scheurtje zat in haar schaambeen maar daar hadden ze de eerste keer helemaal geen aandacht aan geschonken, terwijl ze wel had gezegd dat ze niet op dat been kon staan vanwege de pijn.Er word weer heel wat afgekletst, maar ik kan er wegens mijn oren die nodig moeten worden uitgespoten, weinig van verstaan.

Het is op het laatst alweer na twaalfen wanneer we afscheid nemen, en we gaan nu even het dorp in op jacht naar een yerriecan voor water, we denken dat er mischien wel iets te koop zal zijn bij de kringloopwinkel hier vlakbij maar dat blijkt niet het geval te zijn en dus gaan we maar richting boot.

Halverwege komen we nog een boekenstalletje tegen, waar we allebei nog een boek vinden van onze gading. Wanneer we weer aan boord zijn, eten we eerst maar even een boterhammetje met een gebakken eitje, en dan besluiten we om maar weer naar KWderZand te zeilen de wind is gunstig en komt uit het westen en zit tussen 11 en 14 knopen.

Om 5 over drie gooien we los en moteren we met tegenwind naar de verkenner aan het eind van het Soal en rollen we de Genua af.

Met een 6 knopen en een koers van 345 graden varen we richting KwerZand waar we om 16:45 aankomen en starten de motor om de voorhaven in te varen.

Er ligt geen enkel schip hier, en de sluismeester doet de deuren van de sluis wijdopen, en zet het licht op groen, hij denkt dat wij naar buiten willen, maar wij houden richting steiger aan, en maken even later aan het einde daarvan vast.

De futen hier hebben hier ondertussen ook hun eieren uitgebroed, en zijn druk bezig met hun jongen groot te brengen dit is de enige fuut die al drie kleintje,s heeft en de andere vogels zitten nog steeds op eieren, erbij langslopend kom ik alleen hieral tot 10 nesten, ook broeden de meerkoeten nog.

Om vijf uur is het schoon schip, en gaan we nog even lekker genieten van het zonnetje dat schijnt, de lucht is blauw en er is geen wolkje te bekennen, pas om halfzeven gaan we naar binnen, want er zijn plotseling erg veel van die vervelende muggen hier uit het riet gekomen en die hebben we liever niet binnen, en dus luiken dicht, en de horren hadden we al uit voorzorg voor onze kajuitramen gedaan zodat we vannacht ook rustig kunnen slapen zonder het gezoem van die beesten.

De dag zit er al weer bijna op, en we zien morgen wel waar de wind ons naar toe brengt.

22-05-2019 Van Kornwerderzand naar Workum.

Het zat er al een beetje in, dat we ons vandaag wel eens weer zouden verplaatsen, en dus vertrekken we met een zonnetje en een beetje wind om 12:20 .

We hoeven zelfs de motor niet te gebruiken, want de wind komt uit het westen en dus waaien we zo bij de steiger vandaan, er komen ons nog vier jachten tegemoet die de sluis binnengaan en wij kunnen het eerste stuk mooi de tonnetje,s volgen totdat die meer westelijk gaan en wij gaan naar het oosten toe we varen alleen op de Genua en lopen met een gangetje van 5,5 knopen bij 10 knopen wind en zijn dan ook al snel bij het vaarwater het "soal" dat van het ijselmeer naar Workum toe leidt.

Wanneer we bijna bij de aanlegsteiger zijn, zien we een drietal mannen die net een schaap uit het water hebben kunnen halen en het schaap staat er nog verdwaast bij, het is me dan ook een enorme wolbaal en het verbaasd mij dat ze het beest er levend uit hebben weten te krijgen.

Bij de voorhaven gekomen gaan we eerst maar even watertanken want we hebben nog maar een tiental liters in de tank, we leggen even aan bij de plek waar normaal de charterschepen liggen want daar is een laadplaats voor water.

Het tanken gaat snel want het is een vrij dikke slang die hier is aangesloten op de waterleiding, er staat wel niet veel druk op maar met deze  dikke slang gaat het wel een stuk sneller dan anders.

Tijdens het tanken zien we een fuut die pogingen doet om een gevangen vis door zijn strot te krijgen, maar dat wil maar niet lukken want het visje is te groot, hij stikt waarschijnlijk liever dan dat hij het visje weggooid, maar na heel wat geslik en op en neer gaan lukt het hem om hem zover door te slikken dat alleen nog de staart overdwars in zijn bek blijft steken.

Om halfvier liggen we volgetankt aan de steiger voor jachten en drinken een bakje thee, om even later de fietsen gereed te maken voor boodschappen te doen bij de Aldi en de Poeisz die hier even verder op te vinden zijn.

We waren ook nog van plan om mischien even bij Frits en Wieke aan te steken, maar het is nu ondertussen al na vijfen, en dan gaan we liever morgenvroeg daar naar toe, en dus fietsen we terug naar de boot, maar eerst likken we onze net gekochte ijsje,s even op.

Na de boodschappen en de fietsen weer aan boord te hebben gebracht gaan we lekker buiten in de kuip in het zonnetje zitten met een blond geval en een rood wijntje, op het charterschip aan de overkant zitten 15 Duitsers onder begeleiding van twee accordions zeemansliedje,s te zingen en dat doen ze moet ik zeggen erg goed.

Omdat ik net een frysk boek over de oorlog aan het lezen ben, heb ik niet zo,n grote pet op van die "poepen" maar mijn moeder zei, toen ik nog een klein jochie was en ze het wel eens over de oorlog had met mijn vader, dat die "poepen" wel goed konden zingen en daar had  ze wel gelijk in moet ik zeggen.

Ze zijn vast van een shantykoor of zoiets want ze hebben allemaal een zangboek o.i.d.in de hand, en ook lusten ze zo te zien wel een biertje want zo nu en dan komt er iemand weer een nieuw dienblad met bier naar boven brengen.

Om kwart over zes gaan we naar binnen om een hapje te eten, en ook de zangers houden het voor gezien.

Even later klopt er iemand op de boot, en dat zal de havenmeester wel zijn denk ik, en ja hoor daar heb de brave man al, hij vraagt hoe lang de boot is en ik zeg tien meter, want je moet hier toeristenbelastng betalen en daar ben ik een tegenstaander van, en dus doe ik zo,n geval voor het gemak een paar meter van de lengte van de boot af.

Hij zegt, rekent dat even gemakkelijk, geeft u maar  € 15,50  als ik dan zeg dat ik alleen maar kleingeld heb, vind hij dat nog mooi ook.

Na zijn vertrek gaan we eten, en het is weer voortreffelijk door mijn Aafke klaargemaakt, dus ik prijs haar met haar kookgenen.

Vanavond zijn er allemaal debatten over de EU Verkiezingen voor de TV en dus sluit ik de antenne aan en ook rol ik de Duitse spring af.

De Digitenneontvangst is hier net als op de vorige plaatsen 100% en dat valt mij reuze mee want we liggen hier in een soort kom en ik had gedacht dat de ontvangst daardoor slechter zou zijn.

Aafke heeft na het eten even met de familie Couperus gebeld en daar gaan we morgenvroeg even naar toe, want Wieke kan op dit moment niet fietsen omdat ze met de fiets gevallen is en nu met een scheurtje in haar schouder zit.

Zondag 19-05-2019 Van Franeker naar Kornwerderzand.

Vanmiddag vertrekken we om 13:30 vanuit Franeker naar Kornwerderzand, het weer is niet zo mooi als het voorspeld werd en het is een grijze dag en naarmate we Harlingen naderen word het alleen maar grijzer.

De bruggen die we moeten passeren gaan snel open en ook de sluis kunnen we zo binnenvaren, en zo liggen we om 14:30 al in de sluis.

Ook het schutten duurt niet lang, en nadat Aafke alle fenders en lijnen heeft opgeborgen varen we de havenuitgang uit en rollen we de Genua af en gaat de motor uit.

Er vaart niet erg veel, en met het windje van achteren zijn we om 15:45 in kornwerderzand, het duurt echter wel even voordat de lichten op de brug op roodgroen gaan, maar om 16:10 liggen we vast in de sluis met nog vijf andere schepen, en om 16:25 liggen we aan de steiger in de binnenkom.

Ik ga eerst maar even bezig met het vermaak, want ik ben erg nieuwsgierig of we hier een goed signaal ontvangen van Digitenne en nadat ik de antenne weer naast de mast heb vastgemaakt en de stroom via de omvormer heb aangesloten hebben we perfect beeld.

Na schoonschip te hebben gemaakt zitten we om vijf uur aan een blonde rakker en een rode wijn, we zitten buiten in de kuip die ons heerlijk beschut tegen de kou, die er doordat het 15 knopen waait uit het noorden toch erg fris is, ook is de luchtvochtigheid erg hoog en na onze versnapering gaan we naar binnen toe, en zet ik de kachel aan en gaat Aafke bezig met het avondeten.

Maandagmorgen:

Omdat het nog steeds een grijze wereld is, slapen we maar eens voor de verandering uit, en komen pas tegen het middaguur uit onze kooi nou dat gebeurt niet vaak dat we zolang op onze rug staan.

We gaan eerst maar onze knorrende maag zien stil te krijgen, en daarna frissen we ons op en gaan over tot de orde van de dag.

Het is hier één en al bedrijvigheid met YE mosselschepen die hier naar toe komen om de mosselen met zoetwater te spoelen ze komen dus uit de sluis en wassen hier de mosselen, en gaan dan weer door de sluis om ze weer terrug te brengen naar hun percelen.

Verder is er niet erg veel vaart, op wat grote zandschepen na die exact in de sluis passen, en aan watersportschepen houd het ook niet over.

We brengen deze dag door met wat kleine klusje,s en tussendoor lezen we wat in onze boeken, pas om drie uur drinken we koffie, en deze middag is dan ook snel voorbij.

De vele nesten van futen en markels worden streng door de vogels bewaakt, en o wee wanneer er een fuut te dicht bij een markelnest in de buurt komt is het even een ware veldslag die de futen meestal verliezen omdat de markels ( meerkoeten) hun eieren in dit geval erg goed verdedigen.

Ons doel is dat zodra het wat meer de zonnige kant op gaat om naar Workum te zeilen, en daarna willen we ook even wat diesel tanken bij het olieschip in Stavoren.

Ik heb mijn boek ondertussen uit, en ga weer even met mijn klusje bezig, en dat is het inbouwen van een andere radio, cd, casette en aux speler, de zoveelste op rij want er is altijd wel één van de functie,s die niet meer werkt.

Ik hoef er meestal niet veel aan te veranderen, maar het is altijd wat nivelwurk, met een latje hier en een plankje daar wat veel tijd vreet, maar ja dat hebben we genoeg.

Het is intussen al weer halfzes geworden en dat is soepietime en dus kap ik er maar weer mee.

Donderdag 16 mei 2019 Even terug naar Franeker.

Vandaag gaan we ons plekje bij Wargea verlaten, want we moeten Vrijdag op de kleinkinderen passen en ook Zaterdag is onze hulp nodig wegens een rock and roll festival waar John en Marina graag naar toe willen.

Het ligt in onze bedoeling om volgende week maandag richting ijselmeer te gaan om daar een poosje rond te zwerfen, hopenlijk gaan de temperaturen dan ook wat omhoog, want tot nu toe was het op de laatste drie  dagen na nog erg koud.

Aangezien we allebei verdiept zijn in onze boeken, komt het vertrekken steeds dichter bij en om kwart over twee zeg ik tegen Aafke kom op we gaan die kant uit, want tot nu toe was het nog steeds droog maar de voorspellingen zijn niet zo gunstig vanmiddag.

Ik trek mijn vest aan en doe mijn warme jas er toch maar voor de zekerheid overheen en ga naar buiten toe, nou het weer valt mee zo te zien, maar er staat een dikke zes Bft wind en die is nog steeds erg koud, ook Aafke kleed haar goed aan.

Na de motor te hebben gestart, die onmiddelijk aanslaat zet ik de keerkoppeling in z,n vooruit en vaar onze spring strak en dan haal ik de voorspring weg en ook de voorste lijn ga ik losmaken, maar ik geef de lijn maar aan Aafke die op de wal de voorlijn beter kan handellen.

Ik stap weer achter het roer en draai de boot zo dat hij mooi gelijk ligt met de wal en dan kan Aafke ook de achterlijn wegnemen.

Nu moet alleen de spring op de middenbolder nog los en daar moet dus nu wel de spanning vanaf, nadat ik de keerkoppeling in z,n vrij zet gaat Aafke snel de spring losmaken en dan moet ze vlug aan boord zien te komen want de wind blaast ons van de oever weg.

Aafke is gelukkig vlug genoeg en zet haar knie tegen de stootrand en trekt zich aan de railing omhoog en zet dan ook haar voet op de rand en dan is ze weer aan boord.

De wind is tussen 24-28 knopen en om nu volgas hier weg te brommen is onzin en ik houd het toerental op 2000 en de snelheid is 4 knopen, al snel zijn we bij het aquaduct langdeel en dan is het nog een mijl varen totdat we linksaf kunnen het Harinxsmakanaal in.

Het is daar totaal windloos vanwege de daar aanwezige bossen die ons beschutting geven, en dan voel je meteen dat de zon al behoorlijk veel power heeft.

De Harinxsmabruggen zijn het eerst aan de beurt, en omdat er een vrachtschip ons achteroploopt gaan de bruggen al snel open, ik geef een flinke dot gas om het vrachtschip voor te blijven en die haalt mij dus later wel in en ik maak mooi gebruik van hem als brugopener.

Voor de HMRS brug moeten we even wachten en daarna laat ik het vrachtschip maar wat vooruit gaan hij zal ook wel moeten wachten voor de HRM brug die even verder op ligt.

Hij is al wat uitgelopen op mij als ik zie dat de spoorbrug opeens op roodgroen gaat, en dus moet ik de perkins vol op z,n staart trappen om weer bij te komen wil ik nog tegelijk met dit schip door de brug kunnen.

Net als ik denk dat het mij lukt om er nog door te stomen, gaan de lichten op rood terwijl het vrachtschip nog voor de helft in de brug is, ik reageer juist en neem niet het risico om brokken te maken en sla achteruit en zie dat de brug vlak achter de vrachtboot terrugzwaait op zijn plek.

Uiteraard baal ik als een stekker want was ik direct maar vlak achter hem gebleven dan had ik wellicht nog door kunnen varen.

Aafke zegt laten we maar even aan de kant vastmaken, en dat is inderdaad een goed idee, ware het niet dat we bij de eerste poging teveel door de wind werden weggeblazen, en we dus een nieuwe aanloop moeten maken.

Ook voor de 2de keer waarbij Aafke vanaf de boot op de wal springt gaat het weer mis doordat ik aan de grond loop en de lijn die Aafke heeft te kort blijkt omdat de paaltje,s te ver de oever opstaan.

Ik zeg tegen Aafke kom maar weer aan boord, maar ook dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, en na wat heen en weer krijg ik de boot zover dat de afstand overbrugbaar word en lukt het haar om de knie tegen de stootrand te krijgen en op de boot te klimmen.

We doen geen verdere pogingen meer, want ik had op de plotter gezien dat er nog een vrachtschip achter ons zit, hij roept via de marifoon de brug op en vraagt wanneer de brug gaat draaien, en krijgt als antwoord om 15:53 en het is nu 20 voor vier dus dat duurt nog 13 minuten.

Na 13 minuten gewacht te hebben gebeurt er nog steeds niks, en als ik nog eens op de plotter kijk zie ik dat hij ligt te wachten voor de HMRK BRUG EN WIJ VOOR DE HRM brug, nou snap ik het waarom onze brug niet opengaat.

Even na vieren gaat de brug opeens op roodgroen, en dus komt er een opening, en inderdaad de brug gaat draaien en ik maak daar natuurlijk graag gebruik van, wanneer ik achteromkijk zie ik nog net het vrachtschip de bocht omkomen maar ook zie ik dat hij niet meer door de brug komt want die zwaait alweer dicht, nou dat is allemaal mooi verwarrend zo. Zo zie je maar weer het komt altijd anders dan je denkt dat het gaat, ook krijg je dit soort dingen doordat bruggen van afstand worden bediend en dan is een juiste interpretatie moeilijker dan wanneer men op de brug zelf zit.

Nu we door de twee spoorbruggen zijn, krijgen we niet eerder weer een brug da bij Franeker, want de nieuwe brug bij Ritsumazijl zijn ze mee bezig, en die van Dronrijp zijn ze ook nog wel even mee bezig, en daarom rollen we de Genua af en gaan we onder zeil verder, het van Harinxmakanaal heeft nogal wat bochten en d wind is soms zo dat we het zeil bak hebben staan, we laten het maar even want ook zijn er nogal wat plekken waar de wind enigzins wegvalt vanwege boerderijen met bomen en dergelijke.

We halen tussen de vier en de zes knopen snelheid, en het vrachtschip dat achter ons zat bij Leeuwarden gaat ons bij Dronrijp voorbijlopen wanneer we de pont gepasseerd zijn.

Na weer zeil te hebben gezet komen we tegen de klok van zes uur bij de stationsbrëge aan, uit de luidspreker die daar bij de wachtplaats is gemonteerd klinkt een bericht, maar met deze harde wind en met de motor aan kunnen wij niet verstaan wat er word medegedeeld, en dus wachten we maar even de dingen die komen gaan af.

Ik had even eerder wel op het matrixbord op de oever gelezen dat de openingstijden van 17:45 tot 17:57 waren, maar hier staat ook een bord met een rode en een groene zone erop en de groene zone is van 18:00 tot 18:20 dus ja wat is nu waarheid?.

We waren er om 17:55 en geen opening en ondertussen is het nu bijna 18:10 en dan gaan de lichten op roodgroen, nou dat is dus volgens het hier op de steiger staande bord.

We zijn blij dat we er door kunnen, omdat het nu lichtje,s begint te regenen en het is meestal zo dat het venijn in de staart zit, gelukkig blijft het bij deze wat verdwaalde sputters en kunnen we droog aanmeren op de ons bekende plek, alleen nu met de boeg richting Leeuwarden vanwege de straffe wind.

Om kwart over zes liggen we vast en ga ik gelijk maar even de Duitse spring uitrollen want vanavond is het 2de deel van het songfestival met het optreden van de Nederlandse bijdrage.

Ik moet nu wel even de antenne op een andere plek neerzetten omdat we nu omgekeerd liggen en ik na de TV te hebben aangezet geen signaal heb.

Ik zet de antenne op de lier naast de mast met een plasticzak er omheen voor de nattigheid want het ding is alleen voor binnen op de vensterbank geschikt

Zo nu eerst maar naar binnen toe, want ik heb het koud gekregen op het laatste stuk naar Franeker toe, Aafke heeft al snel een kop soep geritseld, en na nog wat brood met gebakken eiëren kom ik weer wat op temperatuur.

Maandag 12 mei 2019. Er even een paar dagen tussenuit.

Maandagmorgen komt Marina langs om mijn haar te knippen, en dus zit ik mooi buiten op de wal op de gasfles met een kussentje onder het gat en met een kappersschort voor.

Er komt heel wat af en het waait mooi de vaart langs het water in en dus hebben we geen opruimplicht, wat hier aan de kade wel voor de eigenaren van honden geldt.

Ondanks de opruimplicht kun je hier overal hondedrollen zien liggen in het gras, er zijn hondebezitters die het niet zo nauw nemen, en dus lopen of fietsen wij maar niet door het gras hier.

Marina heeft het klusje snel geklaart en na koffie te hebben gedronken gaan Aafke en ik vergezeld van onze jongste kleinzoon richting brillemans om voor mij een nieuwe bril uit te zoeken bij Hans Anders.

Wij zijn gelijk aan de beurt, en tijdens het opnieuw meten van mijn blauwe kijkers gaan Aafke en Silvan even wat boodschappen doen bij het Kruidvat.

Het meten gaat niet helemaal naar wens, want ik had zelf aangegeven dat ik de tv wat wazig vond op een meter of drie in de boot, dus na verschillende metingen kom ik weer op dezelfde sterkte uit als mijn oude bril.

De mevrouw die mij helpt vind het maar vreemd dat ik met het apparaat de dingen niet goed scherp kan zien, terwijl dat met mijn oude bril wel het geval is, ik zeg dan ook dat ik er ook niets aan kan doen, maar dat of haar gegevens van mijn oude bril niet kloppen of dat het ergens anders aan ligt.

Zij zegt dat het misschien aan het cilindrische van de bril zou kunnen liggen, maar daar weet ik niets van en  zegt mij helemaal niets.

Het worden dus weer dezelfde glazen als twee jaar terug, wel heeft ze geconstanteerd dat mijn ogen nu niet meer 100% zijn maar 95% nou mischien is dat dan de oorzaak.

Ik mag nu een montuur uitzoeken, en intussen zijn Aafke en Silvan ook weer gearriveerd, brillen uitzoeken is altijd een heel gedoe, en Aafke moet het ook mooi vinden dus pas ik de ene na de andere bril.

Silvan begint ook al met brillen aan te geven, en dat kan natuurlijk niet en dus tikt Aafke hem regelmatig op zijn vingers want zeggen van dat het niet mag gaat het ene oor in en het andere weer uit.

Het word uiteindelijk een bruine bril, want dat past straks mooi bij mijn bruin verbrande kop en deze voelt wel goed aan, en ik heb ook genoeg van dat bril op bril af gedoe, dan gaan we de schade opmaken, en het blijkt dat ik niets hoef bij te betalen, want ik heb een brillenspaarplan bij Hans Anders en dat is exact genoeg voor deze bril.

Aafke gaat alvast Silvan thuisbrengen, en ik ga richting boot om ons vertrek voor te bereiden, we hebben maar besloten om ergens bij Wargea midden in de natuur te gaan liggen dat is lekker rustig daar en het weer is ook een stuk beter dan afgelopen week ook word het iets warmer zegt men.

Aafke komt tegen drie uur weer aanfietsen, en we brengen haar fiets achterop de boot tegen die van mij aan, vervolgens gooien we los en varen richting stationsbrège die op het punt staat om open te gaan en even later zijn we al op weg richting Leeuwarden.

Ik vaar nu met 5 knopen, en dat scheelt volgens mij wel in het dieselolie verbruik en op deze manier maakt het in tijd niet zoveel uit of je nu 1 knoop sneller vaart, op zeil is natuurlijk nog beter, maar wij treffen het niet zo vaak dat de wind gunstig is meestal komt die recht van voren.

Bij Dronrijp zijn we net te laat en wachten we een minuut of 10 tot de hier tijdelijk  dienstdoende grote veerpomp opzij gaat om ons er door te laten.

Daarna is de eerstvolgende brug de spoorbrug en daar moeten we een halfuur wachten want die draait om 17:25 maar we gaan aan de even eerder aanwezige wachtsteiger liggen nadat we via een luidspreker op de brug kregen te horen dat de brug om die tijd werd bedient.

Aafke maakt voor mij een cup a soup klaar en als ik die heb geconsumeerd varen we naar de brug toe, achter ons komt er een tankschip  aanvaren die bij Franeker lag om rioolslip te laden en dat brengt hij nu weg.

De brugwachter laat ons nog even vijf minuten extra wachten en dus lummel ik maar wat voor de brug om tot die op roodgroen gaat.

Dan gaan we verder naar de volgende spoorbrug, dat is de hrmk brug en die roep ik even op via de handmarifoon en die draait om 17:52 nou dan wachten we daar ook nog maar weer even, de tanker die ons nu voorbij vaart heeft twee spudpalen en die laat hij één voor één zakken en gaat zo mooi onder de brug door, wij wachten weer net als bij die andere spoorbrug vijf minuten extra en gaan na zessen door de brug.

Er is nu nog ëén brug die we doormoeten en dat is de Harinxsma brug ook die kan ik oproepen op marifoonkanaal 18 ik krijg te horen dat wij er eerst doorheen mogen en dat er van de andere kant een vrachtschip aankomt en daar laat ze de brug voor open sta, het gaat echter niet zoals het hoort want ik krijg geen roodgroen licht en ook geen groen licht, het rode licht blijft branden, en dus vaar ik niet door de brug, ook omdat ik zie dat het vrachtschip ook al bijna bij de brug is.

Dan roept de brugbediening mij op met de mededeling dat het vrachtschip nu eerst gaat en dat wij er dan direct achter door kunnen.

Ik meld nog wel even dat wij geen groen licht hebben gezien, en het antwoord is dat dit waarschijnlijk komt door de laagstaande zon die er precies op schijnt, nou mijn ogen zijn vanmiddag net gemeten en dus kan het daar ook aan liggen, maar dat lijkt mij stug.

Het vrachtschip is ondertussen de brug gepasseerd, en ik geef flink gas en omdat ik nog steeds geen groen licht zie, meld ik dit even aan de brugbediening.

De brugwachter zegt dat hij of zij want volgens mij is het een zij dat er aandacht aan zal worden besteed, nou dat lijkt mij een goede zaak want dit kan natuurlijk niet zo blijven en kan misverstanden geven met vervelende gevolgen.

We stomen nu flink door, want ik krijg dorst, en we moeten nog minstens een halfuur tot drie kwartier varen om bij dat marrekriteplekje te komen, om goed 19:30 uur meren we aan tussen twee motorboten die er al liggen en dan kunnen er voor en achter ons ook nog wel een paar schepen een plekje vinden.

Het aanmeren gaat goed, en dan is het tijd voor een blonde rakker, en Aafke neemt een rode wijn, hé hé is dat even lekker zo in het zonnetje en uit de wind.

We zitten nog geruime tijd van het uitzicht en de versnaperingen te genieten voor we naar binnen gaan, want de zon gaat naar bedde toe, en wij doen nu binnen de kachel aan en eten nog wat kipstukken en een toetje van kwark als uitsmijter na, en gaan tegen twaalfen ook te kooi.

Zicht op Wargea aan stuurboord, en Leeuwarden aan bakboord.

13 mei 2019 Intussen zijn we alweer een week verder.

We hebben hier nu alweer een week gelegen, en in die tijd heb ik onze Perkins motor gerepareerd, die diesel en water lekte wat een vieze bende onder de motor opleverde.

Maandag heb ik de brandstofpomp die de oorzaak was van de lekkage eraf gehaald en naar Dieselnoord in Drachten gebracht die de pomp hebben getest en gerepareerd en die ik donderdag weer heb opgehaald en terruggeplaatst.

De lekkage zat in het bovenste deel van de pomp waar zich het asje bevind waarmee  je gas kunt geven, en de motor stop kunt zetten.

In dit deel zitten rubberringen die voor afdichting zorgen en die waren dus versleten.

De rubberringen en ander kleinmateriaal kosten weinig, maar het werkloon en het gebruik van de testbank zijn wel duur en dat hakt er weer flink in.

Ook kwam ik er achter dat de koelwaterpomp een lekke keerring had en die heb ik dus ook maar helemaal uit elkaar gehaald en nieuwe keerringen besteld bij Bakker in Ijlst.

Nadat ik dus de brandstofpomp weer had teruggeplaats had ik verwacht dat die onderdelen al binnen zouden zijn, ik had ze naar het adres van John en Marina laten sturen maar na drie dagen nog geen onderdelen, en dus even een telefoontje naar Bakker die zou het voor mij uitzoeken of het wel was verzonden.

Een uurtje later belde Bakker terug met de mededeling dat het pakje in een dubbele envelop was verstuurd en die hadden er al lang moeten zijn, en dus wachten we dat nog maar even af.

Ook zaterdagmorgen komt er niks, en ga ik even zoeken in mijn eigen voorraad onderdelen en daar vind ik nog twee oude keerringen en dus zet ik de pomp weer in elkaar want dan kan ik de motor testen of die wil lopen want dat kon niet zonder koelwaterpomp, en dus monteer ik die ook weer op zijn plek.

Rechts achter het motoroliefilter zit de inspuitpomp.

Deze pomp is beter bij te komen dan bij de brandstofpomp, want dat was echt een drama om die weer op z,n plek te monteren.

Zo nu maar eens kijken of er weer wat leven in de brouwerij is te krijgen, na de accu bijna te hebben leeggestart en hij nog niet aanslaat is dit waarschijnlijk een kwestie van lucht in het systeem en dus sluit  ik eerst de acculader aan, en draai daarna alle inspuitleidingen maar los, en nadat de accu weer redelijk vol is doe ik nog een poging om de lucht er uit te krijgen.

Er komt nu overal weer diesel uit de leidingen en nadat ik ze weer heb vastgezet en start, slaat de motor na wat gesputter aan en even later loopt ie weer als een tierelier en is er geen lek meer te zien, ook de waterpomp heeft zijn leven gebeterd en lekt niet meer.

Ik laat de motor maar even flink warm draaien, en kijk nadat ik hem heb uitgezet ook maar even of er nog genoeg olie in de keerkoppeling zit en dat blijkt niet het geval te zijn, dus vul ik hem bij tot het weer op peil is.

Het blauwe geval is de keerkoppeling, ik kan er net bij van boven voor het controleren van de olie.

In de loop van de middag belt Marina, en zegt dat het pakje inmiddels ook is gekomen, nou dat zit wel in een erg kleine envelop moet ik constateren en het verbaasd mij dan ook niet dat het ergens is blijven liggen.

Enfin ik heb nu in ieder geval een paar keerringen in reserve en die komen vast nog wel een keertje van pas.

Zondag kwam de havenmeester nog even langs en hebben wij besloten dat we maandagmiddag vertrekken uit Franeker, waar naar toe is nog niet helemaal duidelijk, ook wil ik eerst nog even bij de brilleman langs voor een nieuwe bril en daarna zien we wel verder.

Ook hebben we deze week alledrie de kleinkinderen uitvanhuis gehad, eerst Novah 2 nachtje,s daarna Ariane 1 nacht en zondagnacht was  Silvan aan de beurt.

Het heeft met niet een van de kinderen problemen gegeven met slapen, ze lagen nog maar net of ze sliepen al, dus slapen op de boot is blijkbaar beter dan thuis in hun eigen bed.

Twee lekkende pompen.

Vandaag is het na alle feestelijkheden, weer hard werken geblazen en ik stel het nog maar even tot vanmiddag uit voor ik er aan begin.
Aafke is naar John en Marina op de fiets en loopt mij nu niet meer voor de voeten en dus ga ik er tegenaan.
Ik begin om het motoroliefilter eraf te halen, want dat zit flink in de weg en na de hierdoor veroorzaakte smurry te hebben opgeruimd ga ik beginnen met het klepdeksel te verwijderen, want de motor moet met de eerste cilinder op compressie staan want anders raakt de timing van de inspuitpomp in de war en dat geeft natuurlijk meer werk en daar zit ik dus niet om te springen.
Na het deksel eraf te hebben gehaald draai ik de motor op zijn nulpunt en zet de krukaspoellie vast met de bout die hierdoor in een gat valt en dan kan de krukas niet meer ongewild draaien.
Dan ga ik de verstuiverleidings er één voor één afhalen en merken van 1 tot 4 zo houd ik ze beter uit elkaar.
Tot dusver gaat het goed, en nadat ik ook de diesel toevoerleiding en de retourleiding heb losgemaakt ga ik de gasstang en de stopkabel ook losmaken.
Nu moet alleen nog de pomp die met twee moeren en één inbusbout vastzit er nog af, en ik maak een setje inbus en doppen aan elkaar vast met geel enorm plakkend plakband aan elkaar vast want ik moet die inbusbout die achter de pomp zit losdraaien en er achtweg zien te krijgen.
Nou daar heb ik wel eens meer moeite mee gehad moet ik zeggen want deze keer gaat het gesmeerd.
Ook de beide moeren die zichtbaar zijn gaan er gemakkelijk af, alleen had ik de veer van de stopknop vergeten en die haal ik er met veel moeite nog af.
Om geen kortsluiting te maken met het verwijderen van kabels, leidings e.d heb ik die afgedekt met doeken en ook heb ik de hoofdschakelaars tijdelijk uitgezet.
De pomp kan ik er nu gemakkelijk wegpakken, en ik heb ondertussen al een aantal keren op internet gekeken, maar er is van deze pomp weinig of niets te vinden want in de loop der tijd zijn er vele soorten pompen op deze motoren geplaatst en deze is hydraulisch geregeld en anderen zijn met membraam of centrifugaalgewichten afgeregeld.
Ik ga het bovendeksel er nog maar niet afhalen voordat ik weet wat zich daaronder bevind, een verassing met wegschietende palletje,s of veertje,s zit ik niet op te wachten.
Dan ga ik met de Raw waterpump bezig want dat ding is ook weer eens gaan lekken, en deze pomp heb ik al eens op ebay gekocht ergens boven in Engeland voor £ 100,= maar nu ik hem uitelkaar heb gehaald zie ik dat er wel iemand mee heeft zitten klooien, en ook zit er ruimte tussen pomphuis en het dubbelrijig lager van ongeveer 0,05 mm en daardoor kan dat lager mee gaan draaien en het huis wat van brons is nog gaan uitslijten.

Het word dus een kwestie van nieuwe keerringen aan de water en aan de oliekant en het lager zet ik er met loctite weer in zodat het niet meer mee gaat draaien.

Een nieuwe pomp kost om en nabij de € 650,= en dat stel ik dus nog maar even uit, maar mocht dit niet werken, dan zit er niets anders op dan een nieuwe pomp monteren  wil ik niet dat er hetzelfde gebeurt als vorig jaar want dat werd daardoor een complete demontage van de motor en dat wil ik niet nog eens meemaken.

Verjaardag van Marina onze jongste dochter.

Gisteren was de verjaardag van Marina maar vandaag vieren we het deze keer op 5 mei, ook komen zus Silvia en neven Steven en Maurice en broer Jan met hun honden het feest opluisteren.

We komen allemaal zo,n beetje om dezelfde tijd aan en na eerst wat buiten in het zonnetje te hebben gezeten gaan we naar binnen om koffie en zelfgebakken taart te eten, het word een gezellige boel zo met de hele familie bijelkaar, hopenlijk gaat dat vaker gebeuren maar jammer genoeg lukt dat niet altijd.

Ook gaan we omdat het weer het toelaat met z,n allen de honden uitlaten, de kinderen vinden het prachtig en ze hebben houden en keren om de viervoeters in bedwang te houden, weer thuis gekomen gaat John patat frites bitterballen, kroketten, en frikandellen frituren en daar blijft dan ook weinig van over, na alles te hebben verslonden gaan Silvia en de neven weer richting Dronten, en ook Jan Martin verdwijnt met hond Mila weer naar Kollum.

Wij blijven nog even uitbuiken en gaan dan ook op onze fietsen met licht op richting boot, het is nog erg koud en we zetten gelijk de kachel aan, ook Karel onze pappagaai vind het ook koud, tenminste dat roept hij steeds maar weer.

Eindelijk vertrekken we vanuit de Jachthaven naar Franeker.

Het is zaterdagmorgen wanneer we om 10:00 uur de sluis van Dokkumernieuwezijlen binnenvaren, het waait zo nu en dan hard en ook vliegen ons de sneeuwvlokken om de oren.

Ik lig hier wat te klooien voor de sluis want ik dacht toen ik de twee motorboten tegenkwam die uit de sluis kwamen, dat wij er dan gelijk in konden varen maar nee hoor de sluismeester laat eerst nog iemand van de andere kant de sluis in varen, en dus maken we maar even vast aan het remmingswerk.

Na vijf minuten gaan de deuren open en komt er een motorboot de sluis uit varen, en nadat de brug omhoog is gegaan varen wij de sluis binnen.

Het moet weer even wennen, want met deze wind en sneeuwbuien lukt het niet om aan stuurboord vast te maken, en dus gaan we maar aan bakboord liggen, het schutten duurt niet lang want het verschil is hooguit 10 cm.

We zijn nu een halfuur verder en omdat ik niet te veel toeren wil maken omdat de nieuwe verstuiverleiding toch nog enigzins lekt houd ik het op 5 knopen en al snel zijn we bij de brug van Engwierum waar de sluiswachter ons een tijdje laat wachten alvorens we het roodgroene licht krijgen.

De brug bij Ee gaat gelukkig wat sneller en we gaan nu proberen of we nog door Dokkum kunnen komen, maar dat lukt niet want als we bij de woudpoortsbrug aankomen is het 11:50 en dus gaan we aan de langssteiger liggen vor diepstekende jachten.

Het valt mij direct op als ik naar de steiger toevaar, er ligt waarrempel steensplit op de steigerplanken tegen de gladheid, nou daar word geen enkele bootbezitter blij van denk ik want het grind gaat tussen het profiel van schoenen zitten en gaat daardoor veel dekbeschadigingen veroorzaken.

Ik heb deze oplossing tegen gladheid nog nooit eerder zien toepassen, en ben er niet blij mee.

Om 13:00 gaan we weer verder en raken snel met nog enkele schepen door de Altenabrége en de Eebrug, het zeiljachtje voor ons gaat verder op de fok.

Het lijkt Aafke ook wel wat, maar ik zeg tegen haar dat we wel een wat kronkelend traject voor ons hebben naar Birdaard en dat blijft dus steeds bijstellen van het zeil, en zo varen we rustig door op de motor.

Birdaard laten we ook al snel achter ons, het is ons trouwens wel opgevallen dat de molens alle drie, dus 2 in Dokkum en die in Birdaard in een stand worden gezet die past bij de Dodenherdenking vandaag.

Om drie uur zijn we bijna in Leeuwarden, en omdat ik nog graag even mijn oude digitenneontvanger wil omruilen voor een nieuwe in de KPN winkel hier aan de Wirdumerdijk moet ik daar wel zijn voor sluitingstijd.

Aafke zegt dat het wel eens om vier uur zou kunnen zijn i.v.m de doden herdenking, en dus kijk ik even op het world wide web en daar staat dat ze zijn geopend tot 17:00 uur en dat redden we dus wel.

Er wacht ons trouwens nog een verassing, want we hoeven niet meer voor de bruggen hier te betalen en dat was anders altijd 10 Euro, en daar worden wij weer heel blij van.

Na in de prinsentuin geprobeerd te hebben aan te leggen, wat mislukte doordat het te ondiep voor ons varen we door naar de ligplaats bij de winkels tussen de Vrouwenpoortsbrug en de Hermesbrug.

Er ligt maar één schip en dus kunnen we hier mooi nog even wat boodschappen doen, en ik tuig mijn fiets op om  naar de KPN winkel te fietsen om de TV ontvanger te ruilen.

Het is weer even wennen om met de fiets door het drukke verkeer hier te navigeren, maar ik kom mooi om halfvijf bij de winkel aan waar nadat ik een nummertje heb gekregen al redelijk snel aan de beurt ben.

Ik leg de verkoper die mij te woord staat uit wat de bedoeling is, en overhandig hem de oude ontvanger met alles wat erbij hoort, en na wat gegevens te hebben ingevuld vertrek ik weer met mijn nieuwe spullen naar de boot waar ik toevallig gelijkertijd met Aafke aankom die ondertussen wat boodschappen heeft gedaan.

De motorboot die voor ons ligt vaart richting brug en ook wij gaan even later die kant op maar dan zien we de motorboot weer terugkomen, het zal toch niet zo zijn dat de brug niet meer word bediend,!.als we wat dichterbij komen zien we dat de brug op dubbel rood staat dus de brug word niet bediend.

Dan zie ik opeens ook een groot geel bord langs de kade staan waarop staat "Hermes brug gestremd".bij de brug aangekomen staan daar ook gele borden waarop staat dat er op 1, 2, en 3 mei er vertragingen kunnen zijn van 2 uur.

Het is nu 4 mei en dat kan het dus niet zijn, ik pak mijn telefoon en kijk op stremmingen bruggen en sluizen, maar hier in Leeuwarden staat niks over stremmingen, en dus kijk ik gelijk even naar de bedieningstijden van de bruggen hier in Leeuwarden en zie dat er vanwege de spits een sluiting is van 16:00 tot 17:15 en als wij richting brug kijken zien we nog net de brugwachter op de brug toelopen en even later gaan de lichten op enkel rood.

Gelukkig kunnen we nu verder, en dat gele bord langs de kade was dus 90 graden opzij gedraaid omdat dit voor het wegverkeer was, maar het zette mij wel even op het verkeerde been.

De brugwachters zijn nog niet erg op dreef, want ze zijn wel erg langzaam met het openen van de Hermes en de Slauwershofbrug.

We vervolgen onze reis richting Franeker en komen om ongeveer halfacht bij de plek waar nu geen brug meer is bij Dronrijp, en besluiten om dan hier maar te blijven want we willen wel graag de dodenherdenking op de TV zien.

Nadat we zijn aangemeerd, ga ik de nieuwe ontvanger provisorisch installeren en het lukt mij om het ding aan de praat te krijgen zodat we de herdenking kunnen volgen.

Omdat dit mijn geboorteplaats is weet ik dat hier bij deze brug 12 mannen zijn vermoord door de Duitsers als repressaille voor het laten ontsporen van een locomotief met een transport goederen van de bezetter.

Een van de gefussileerden hield zich dood (Gerard de Jong) en heeft het overleefd.

Mijn oudste broer Jelle heeft aan de andere kant van de brug het hele drama met zijn eigen ogen gezien, en er is later één man die nog leefde stiekum weggehaald door de bevolking.

Wij zijn niet naar de terplekke zijnde herdenking gegaan, omdat ik al de hele dag in de kou had gestaan, en min of meer verkleumt was, en in de boot brande de kachel.

De dag erop varen we om 10:00 richting noodbrug die bestaat uit een grote veerpont die om het uur word bedient voor de scheepvaart, we moeten wel even wachten want volgens mij zitten ze aan de koffie, maar om halfelf mogen we er door.

Omdat er nog steeds dieselolie lekt bij de brandstofpomp leeg ik zo nu en dan het plastic bakje wat ik er onder heb staan, maar de lekkage is nu nog erger geworden en daar ga ik dus morgen mee aan de slag.

Om 10 over twaalf varen we door de stationbrège en gaan we liggen op het door ons vaker gebruikte plekje bij de tûnen, onze buurman hier aan de wal is schijnbaar niet aanwezig want normaal staat zijn fiets voor het huis tegen de muur maar er is geen spoor van de beste man te zien.

Naar Helgoland 25-04 tot en met 01-05

Woensdagavond zijn we net op tijd klaar om onze gast te ontvangen die met ons deze reis naar Helgoland zal maken.

Het begint vanavond goed, want er breekt een flinke onweersbui los hier op Dokkumernieuwezijlen het licht is niet van de lucht, maar de echte bui drijft bij ons langs gelukkig.

Het blijft nog vrij lang doordonderen en we stellen het watertanken maar uit tot morgenvroeg.

Theo onze gast is gebracht door zijn vriendin Astrid en die gaat tegen tienen weer richting Roden en ze moet bij thuiskomst nog wel 10 minuten wachten voordat ze van de auto naar huis kan lopen zo hagelt het.

Nou dat hebben we hier niet gehad gelukkig, wel wat dikke regendruppels maar daar is het dan ook bij gebleven.

Tegen twaalfen gaan we onze kooien op zoeken, want morgen willen we om zeven uur water gaan tanken en daarna richting Lauwersoog.

Het komt echter weer anders dan we graag willen, maar als we dan eindelijk vlak bij de sluis zijn aangekomen om 09:00 uur blijken de lichten op dubbelrood te staan en dat lijkt niet best want dat betekent dat de sluis niet word bedient, maar tot mijn opluchting gaan de rode lichten over op enkel groen en ook gaan de sluisdeuren langzaam open en we varen maar gelijk naar binnen, we schutten met nog een grote platbodem en we verlaten de sluis om vijf voor halftien, hijssen even later het grootzeil en zetten vervolgens de Genua bij.

De wind komt uit het zuiden en dat past ons wel, onderweg naar het westgat moeten we twee keer een gijp maken maar na 2 uur en drie kwartier zijn we om goed twaalf uur bij de verkenner WG.

We verleggen onze koers naar 60 graden en hebben nu dus een bakstagwindje van tussen de 10 tot 12 knopen wind en hebben ook de stroom de eerste zes uren mee richting Het Oosten.

Het duurt dan ook niet lang of we zien de windmolens al die vlak boven het eiland Borkum staan, het zijn er dertig stuks 10 rijtje,s van drie, mischien heeft heel Borkum hier wel genoeg aan tenminste als er wind is.

Het gaat voorspoedig met deze wind en laten we hopen dat het zo blijft, maar 20 mijl voor het punt waar we het laatste stukje van 15 mijl naar Helgoland moeten laat de wind het afweten en moet de motor toch nog aan, het is op deze manier nog 7 uurtje,s brommeren en het is om halftien al behoorlijk donker op zee en de temperatuur van het zeewater is slechts 8 graden.

De hele dag hebben we trouwens veel zon gehad en viel het wel uit te houden, maar nu is een extra jas en pet nodig om warm te blijven.

Aafke verzorgd ons goed met op tijd koffie, thee en als krachtvoer krijgen we raasdonders met spekje,s.

Om 02:00 uur varen we tussen de pieren door en we laten het grootzeil pas zakken in de eigenlijke haven want daar is het lekker rustig en verlicht om het in één keer goed te doen.

Dan gaan we kijken waar we kunnen liggen, normaal liggen we aan de verste kademuur, maar de vlotten die er anders altijd liggen zijn er nog niet en dus kiezen we voor een plek aan de lange steiger zo dicht mogelijk bij de trap naast een Duits jacht dat daar al ligt, we doen zo zachtje,s mogelijk want het is nu al 02:30 en we willen de Duitsers niet wakker maken.

Als alles beredderd is duiken we naar binnen en nemen we nog even een borrel en een biertje op de goed geslaagde reis, en gaan om 04:00 uur onze kooien opzoeken.

S,morgen 09:00 uur word er geklopt op de boot, en ik ga kijken wat er aan de hand is, het is onze Duitse nachbar die zegt dat hij graag om halftien los wil gooien, ik zeg dat dit wat ons betreft geen probleem is.

Klokslag halftien maken we los en vaart de Duitse boot weg van de kade en even later liggen we op zijn plek, en we gaan gelijk maar ontbijten want van slaap komt toch niks meer.

Om halftwaalf gaan we eerst maar een bezoek brengen aan de havenmeester, en na twee volwassenen en een student te hebben aangemeld ga ik 37 euro lichter het kantoor uit en lopen we naar het dorp toe.

Het is hier een en al werkzaamheden aan kade,s en nieuwe huizen en overal is men druk bezig, paden zijn veranderd en we kunnen niet langs de ons vertrouwde weg naar boven en proberen het ergens anders. We gaan deze keer maar eens met de klok mee het eiland ronden, en horen in de verte al het gekrijs van vogels. Na een halfuurtje zijn we bij de plek waar de Jan van Genten erg luidruchtig bezig zijn met Baltzen en Paren ook zijn er al stelletje,s die één ei onder hun veren hebben en de mannetje,s zijn nog druk bezig om nestmateriaal aan te slepen wat bestaat uit stukken oud visnet, bloemen, en diverse planten.

Zo zie je maar, ook vogels snaaien wel eens wat van iemand anders.

Sommige vogels hebben een flinke lading groene bladeren dwars in de bek wat ze zodra ze bij het nest aankomen bij het vrouwtje neerkwakken zo van red er maar mee, ik heb mijn plicht gedaan.

De vogels zijn zo aan mensen gewend dat ze totaal geen aandacht aan ons schenken, je kunt ze als je wilt gewoon aanraken, maar niemand die dat doet want ze hebben een geweldig scherpe snavel waarmee ze je kunnen verwonden.

Onze gast Theo filmt en fotograveerd aan één stuk door, en ook ik kan het niet laten om weer een aantal foto,s en filmpje,s te schieten terwijl ik er al vele heb. Na een uurtje gaan we verder met onze wandeling, en gaan we ergens wat drinken.

Aafke en ikzelf nemen een Eiergrog en Theo neemt een witbier van Erdinger die hier ook vaak door mij gedronken word maar nu kies ik voor wat warms en een Eiergrog is een echt Helgolands drankje het bestaat uit een flinke scheut rum en nog een ander alcoholisch product waar ik zo gauw de naam niet van weet en hete chocola met slagroom en twee eierdooiers, die worden opgeklopt tot er een laag schuim ontstaat dat je op kunt lepelen en de rum zuig je met een rietje op van de bodem van het glas.

Als je er drie neemt krijg je de vierde gratis, maar dat red bijna niemand, want na drie heb je em flink zitten.

Om vier uur gaan we weer terug naar de boot en onderweg ga ik nog even wat schroefasvet halen bij Rickmers dat is de watersportzaak hier op het eiland.

Ook kijk ik even wat de jerrycans van twintig liter hier kosten want die moeten in Duitsland van een keurmerk zijn voorzien want anders kun je hier geen diesel in cans krijgen.

Ik krijg zowat een rolberoerte als ik het prijskaartje zie wat er aan de cans is bevestigd ze kosten 

€ 105= en dat is zeg nou zelf niet verkoopbaar, in ieder geval niet aan mij want we zijn wel goed maar niet gek.

Ook heeft hij geen vetpatronen meer op voorraad en het word dus een potje met vet, en dat smeer ik wel in de lege huls van de vetspuit met een lepel.

Dan gaan we naar de spiritualieën kijken, bij de vaste winkel waar ik al meer dan vijfentwintig jaar kom voor deze zaken, maar helaas zijn ze wegens inventarisatie gesloten en dus gaan we maar ergens anders kijken.

Na twee flessen drank te hebben gekocht, en Wat Theo heeft gekocht gaan we terug aan boord om een borrel te drinken en te eten. Na het eten gaat Theo nog even de boel verkennen en wij gaan één en ander doen met het vet dat ik heb gekocht en ook haal ik wat water onder de motor vandaan.

Omdat we morgenochtend om zes uur willen vertrekken gaan we vroeg te kooi om het tij volledig mee te hebben naar het Westen.

Ondertussen heeft er iemand ligplaats gekozen tegen ons aan, en ik ga ze gelijk maar even vertellen dat we om zes uur los willen maken, nou dat is wat hun betreft geen enkel probleem, en dat is men uiteraard ook wel gewend als je hier komt.

Na een goede nachtrust staan we om halfzes naast onze kooi en kleden ons aan, ook Theo wek ik en die is er ook gelik af en na brood en thee gaan we onze zwemvesten aandoen, de buren had ik al gezien die waren exact om zes uur in vol tenue bezig los te gooien en wij varen even later achteruit bij de steiger weg.

De wind is precies zoals voorspelt zuid en dus gaan we straks eerst maar eens het scheidingsstelsel haaks oversteken en daarna gaat de wind krimpen naar het zuidoosten en dat komt dan ook weer heel mooi uit want dan kunnen we ook het andere scheidingsstelsel haaks oversteken. Het klopt precies want wanneer we ter hoogte van Norderney zijn gekomen krimpt inderdaad de wind maar zwakt helaas ook wat af waardoor we dus niet erg snel meer gaan met de tien knopen wind maken we slechts vier knopen vaart over de grond.

Gelukkig zijn er geen schepen in de buurt en ook zie ik geen shiffartspolizei of Kustenwache die vervelend kunnen doen want het haaks oversteken red ik niet zoals ze dat hier graag willen.

Wanneer we het stelsel overgestoken hebben besluiten we om niet naar Norderney te gaan maar door te zeilen naar Borkum want de wind zal later op de dag naar het zuidwesten ruimen en dat is dus voor ons niet gunstig.

We zeilen nog steeds redelijk, maar af en toe doet de wind een beetje vreemd en het duurt dan ook niet lang meer of hij draait naar het zuidwesten en ook staat er een vreemd zeetje, waardoor we soms erg onze snelheid verliezen.

Na nog wat te hebben aangemodderd besluiten we om de motor maar bij te zetten, maar als ik de motor wil starten hoor ik alleen maar een klik, en de startmotor doet verder niets, zou mijn startaccu soms leeg zijn vraag ik mij af maar nadat ik de startkabels heb aangesloten van de verzorgingsaccu start hij direct.

Na een paar minuten zegt Aafke dat het erg naar diesel begint te stinken, en na inspectie ondek ik dat er een verstuiverleiding lekt en het spuit precies op mijn IJslandse visserspak wat daar erg glad van word.

Nadat ik snel de leiding heb losgedraaid, breng ik een plasticslang aan op de outlet van de brandstofpomp en zet er een lege tienliter jerrycan onder en zo loopt de motor nu op drie cilinders, maar hebben we geen diesellekkage meer gelukkig.

Ik ruim de boel zo goed als dat gaat op en maak ook mijn pak weer dieselolievrij met keukenpapier en oude vodden.

Ook maak ik de motorruimte zo goed als dat gaat schoon en gooi alle doeken verzadigd van olie water en wat dies meer in de puts die daardoor halfvol raakt.

Het is nu nog vijftien mijl naar de geldsackplaat en met het grootzeil en de motor doen we daar nog wel drie uur over en de wind neemt nu ook nog eens toe tot twintig knopen.

Om negen uur zijn we over de plaat heen, en koersen richting Borkum, intussen is de wind toe gaan nemen tot dertig knopen en in vlagen daar nog wat boven.

Met moeite houd ik de boot in bedwang en gelukkig voor ons hebben we stroom mee en staat er niet veel heissa en schieten we goed op.

De wind bij de geul naar Borkum is een beetje dubieus en ik besluit om dan maar een stormrondje te maken om een klapgijp te voorkomen.

Het duurt nog geruime tijd voor we bij de fisherbalje zijn en het stormrondje is inderdaad precies zoals ik verwachte n.l exact de wind van achteren, en na het stormrondje alsnog een gijp, gelukkig gaat dit minder heftig dan ik dacht en raakt er niets stuk, mede doordat op dat moment de wind wat was afgenomen.

Nu is het zaak om in het donker de blinde tonnen te spotten die ze hier uit bezuiniging niet hebben verlicht. We zien ze gelukkig op tijd en lopen tegen tienen de haven binnen, waar we het grootzeil strijken de Genua hadden we al opgerold en als Aafke fenders en lijnen klaar heeft liggen zoeken we een plek aan één van de hier liggende grote pontons.

We meren aan achter een jacht dat er ligt en wanneer we bezig zijn met schoon schip te maken komt ook nog de havenmeester per auto langs voor het havengeld.

De havenmeester preekt ons aan in het Engels en vraagt of ik even een formulier in wil vullen, en dat doe ik dus, het havengeld is 15 euro incl stroom en douche,s, na het formulier te hebben ingevult taait de beste man weer af en gaan wij naar binnen in de salon waar de kachel brand, en we nemen er nog maar eentje op de goede vaart van Helgoland naar Borkum.

De vooruitzichten zijn voor morgen geen wind en dus denk ik er sterk over om dan maar via Delfzijl en de staande mastroute naar huis terug te varen want we zijn allendrie erg moe na zo,n lange dag van 06:00 uur tot 22:00 uur. En het tij loopt morgen om 06:00 uur en dat is wel erg vroeg, terwijl we via Delfzijl pas om 12:00 uur weg hoeven.

Ik twijfel nog wel even, maar bij het ontwaken om zeven uur s,morgens niet meer, want er staat geen kakkert wind en dus doen we rustig aan.

Om kwart voor twaalf is het dan zover, en net als we weg willen varen komt de havenmeester nog even langs en wenst ons goede reis.

Klokslag twaalf uur varen we weg en de kentering is precies op het goede moment en we varen mooi met de stroom mee richting Eemshaven, de motor draait op drie cilinders en mijn maximum snelheid is vijf knopen over de grond.

Vlakbij de Eemscentrale vaart de Shiffartpolizei opeens achter ons, ik had ze niet opgemerkt en ik zie dat ze me willen praaien dus ga ik in het gangboord staan om met ze te praten.

Ze willen dat ik meer naar stuurboord ga want ik vaar nu in de geul volgens hun, nou dat zit er om en ik ben waarschijnlijk door de stroom die hier loopt wat naar bakboord gezet en dat is aan mijn aandacht ontsnapt.

Ik beloof de heren beterschap en begin naar stuurboord te varen, gelukkig nemen ze afscheid en taaien af, ach ja hun dag is weer goed natuurlijk en ik zwaai ze nog even toe.

Om goed vier uur zijn we al bij de plek waar de pier naar Delfzijl begint en ik moet nu eerst de jerrycan weer leeggieten in de tank want doordat de brandstofpomp nu en de inspuithoeveelheid maar ook de retourdieselolie niet terug gaat in de tank maar allebei in de can terecht komen is er in vier uur al tien liter dat terug de tank in moet. Nadat ik even een bakje onder de slang heb gedaan leeg ik snel de can in de tank en zet hem daarna weer terug en doe de slang er weer in.

Omdat ik graag wat dieselolie wil tanken vaar ik naar de jachthaven want ik weet dat ze daar een dieselpomp hebben, daar aangekomen blijkt het ding buiten werking te zijn en varen we alvast naar de sluis, nadat ik ze via de marifoon heb opgeroepen krijg ik als antwoord dat de sluis voor ons in gereedheid word gebracht.

Even later varen we naar binnen en tien minuten later zijn we alweer aan de andere kant van de sluis in het Eemskanaal dat naar Groningen leidt.

Aan het begin van het kanaal is een plek waar je vierentwintig uur mag blijven liggen en dus maken we daar dankbaar gebruik van. De vriendin van Theo is al op de hoogte gebracht en komt met een dik halfuur om hem op te halen en dan kan ik meteen even wat dieselolie tanken bij het hier vlakbij aanwezige total tankstation.

Astrid de vriendin van Theo arriveerd om een uur of zeven, en na nog wat gedronken te hebben gaat Astrid even met mij naar de totalpomp voor 10 ltr diesel en daar kunnen we dus wel mee in Groningen komen, en ik kieper het gelijk maar in onze dieseltank.

Ondertussen is er een groot binnenvaartschip achter ons gaan liggen met het nodige schroefgeweld, we worden bijna weggeblazen door deze gigant maar onze lijnen zitten goed vast en dus loopt het allemaal goed af.

Theo en Astrid vertrekken om een uur of acht, en wij gaan een hapje eten, na het eten duik ik weer in mijn boek, en Aafke zit een spelletje te doen op de ipad.

Het is zomaar twaalf uur en dus gaan we te kooi, om morgen goed uitgerust richting Groningen te varen.

Maandagmorgen vertrekken we om negen uur en we maken gemiddeld vijf knopen met onze driecilinder motor, het gaat vlot met de bruggen en alleen bij Groningen moeten we een kwartiertje wachten want de brug in de rondweg draait op halve en hele uren. 

Ook bij de brug naar de Oosterhaven moeten we een kwartier wachten, en als we door de brug varen komt de brugwachter naar buiten lopen om ons mee te delen dat we niet verder kunnen omdat de Pleiadenbrug gestremd is tot Woensdag.

Nou daar worden we niet echt vrolijk van natuurlijk, maar twee dagen is nog wel te overzien, en dus gaan we maar een ligplek zoeken aan de dichtsbijzijnde steiger.

Er zijn nog wel wat klusje,s te doen aan de boot, maar de meeste tijd brengen we door met lezen en we gaan met dit koude weer geen wandelingen door Groningen maken en nemen het er van om weer wat bij te komen en wat slaap in te halen.

Woensdag gooien we om kwart over negen los en varen langzaam naar de brug toe, pas om kwart voor tien gaat de brug open, maar daarna gaat het vlot, er zijn twee brugwachters die ons en nog 12 andere jachten in flotielje door de stad loodsen.

Als we dan tegen elfen arriveren bij de Pleiadenbrug liggen daar al twee zeiljachten anderhalf uur te wachten op een brugopening.

Het blijkt dat er een technisch probleem is opgetreden, maar ook horen we dat het brugdek opnieuw geasfalteerd moest worden, en dat heeft volgens ons niets met een technisch probleem te maken.

Er lopen drie man in overal rond en een brugwachter die zo nu en dan een poging doet om de brug in beweging te krijgen, maar het lukt niet.

Na een aantal keren de slagbomen te hebben laten zakken geven ze de pijp aan maarten en rijden de drie mannen en de brugwachter weg, zonder ook maar iets met ons te communiceren.

We hebben ondertussen maar vastgemaakt aan een paar dukdalfen die hier voor de brug staan, we drinken nog maar een bakje koffie en eten wat.

Om goed één uur komt het drietal terug en gaat weer de technische ruimte van de brug binnen, ook arriveerd de brugwachten en even later gaan de slagbomen naar beneden en dan begint waarachtig de brug heel langzaam omhoog te gaan, ik denk dat er iets met de hydroliek aan de hand is geweest en dat ze er een andere hydroliekpomp tussen hebben gemonteerd waarschijnlijk eentje met minder 

Capaciteit, maar na vier uur wachten zijn we blij dat het opgelost is en we nu weer verder kunnen.

Na nog een zestal bruggen te zijn gepasseerd zijn we eindelijk buiten de stad.

We zijn nu met 14 jachten en één motorboot en passen waarachtig met alle schepen tegelijk in het sluisje waar we denk ik iets meer dan een meter zakken.

Wanneer we de sluis uitvaren laat ik iedereen maar voorbij varen, want door de koude en harde wind 

halen we met moeite vier knopen snelheid.

Het is een erg koude wind die er staat, en doordat het Reitdiep een meanderende rivier is ben ik wel genoodzaakt om achter het stuurwiel te staan, gelukkig blijft het droog, op zo nu en dan wat spatje,s na. Om 19:00 uur varen we de brug bij Zoutkamp door en een halfuurtje later meren we aan langs een steiger aan de bakboordzijde van het vaarwater, we hadden al eerder een poging gedaan aan de stuurboordzijde maar daar was het steeds te ondiep en liepen we vast en kwamen met moeite weer vlot.

Zo nu eerst maar een borrel en dan een kom hete soep er achteraan om weer wat op temperatuur te komen.

We gaan eerst nog wat zitten lezen, maar gaan vroeg te kooi, mag ook wel na zo,n koude dag.

Het is nu donderdag, en na het ontbijt, ga ik alvast maar losgooien van de steiger waar we aan liggen

Ik haal de beide springen en de voorste lijn alvast weg en Aafke help mij bij de achterlijn, maar dat gaat niet helemaal goed en Aafke stapt op de steiger, maar de wind krijgt vat op de boot, en ik haal snel de lijn binnen maar Aafke kan zo gauw niet weer aan boord komen en dus maak ik een rondje om haar op te pikken wat perfect lukt.

Het is hier bij de steiger 2.4 m diep, maar als ik dan weg vaar loop ik aan de grond en begint het dieptealarm te piepen, enfin daar gaat ie weer, ik sla vooruit en dan weer achteruit maar we raken niet los we zitten echt op een bultje om zomaar te zeggen.

Gelukkig komt er wat wind en rolt Aafke de Genua af en daardoor lukt het ons na zo,n 20 minuten klooien weer vlot te komen.

We varen een stukje op de Genua, maar even later moet de motor er weer bij aan, pas als we in de slenk komen naar Dokkumernieuwezijlen kunnen we weer zeilen.

Tegen het middaguur komen we de haven binnenvaren, en komen we aan het het einde van deze reis.

We hadden hier afgelopen Zondag aan zullen komen maar zijn nu drie en een halve dag verder, nu nog de inspuitleiding vervangen, en dan kunnen we vertrekken voor onze volgende rit, naar Franeker want op 4 mei is onze jongste dochter Marina jarig.