Maandag 12-08-2024 Van Brunsbuttel naar Lauwersoog verheid 126 nm.

Vannacht hadden we goed moeten slapen, maar wanneer je zo dicht naast de uitgang van de sluis ligt om proberen te pitten, en er komt regelmatig weer zo’n gigantisch herrie makend kabaal op drie meter van je bed langs, dan zit je gelijk rechtop in je kooi, van wat gebeurt er nu weer, nou gewoon een bootje dus.

Weer zo’n lawaai papagaaiboot.

En vanmorgen ging om 06:00 bij ons tegelijk het horlogealarm af, en dus was het tijd om ons klaar te maken voor vertrek, en ook de boot reisvaardig maken natuurlijk. We beginnen maar met wassen en ons aan te kleden, en dan even een stevig ontbijt naar binnen werken, want het word weer een lange zit.

Ik had al een boegschroef geluid gehoord vanmorgen, en dat blijkt het Engelse jacht te zijn wat achter ons ligt aan dezelfde steiger, even later zie ik hem op mijn telefoon via MarineTraffic naar de sluis toe varen, en wanneer ik nog eens kijk even later ligt hij warempel al in de sluis, ze zaten zeker op hem te wachten daar.

Ondertussen zijn wij ook klaar met ons ontbijt, en het is nu kwart voor zeven en het is om zeven uur vijftien HW hier in Brunsbuttel, wanneer we op de boot staan, zien we dat er al verschillende jachten richting sluis varen, en wij gaan ook beginnen met onze landvasten los te maken , voor één spring moet ik wel nog even van de boot af, want die kan ik alleen vanaf de steiger losmaken.

Dan start ik de motor, en Aafke gaat straks proberen om ons met de pikhaak van de wal te duwen, want we moeten als het kan er naar achteren uit, want daar

liggen twee jachten waarvan, er één een uitstekend deel van zijn windfaanbesturing op achterkant van zijn boot heeft, en daar moet ik dus niet bovenop kachelen 

Met de spring die nu nog vastzit draai ik de boot met de schroef in het werk, met de voorkant naar de steiger toe, en dan ben ik al een heel eind met de achterkant van de boot van de steiger af.

Dan roep ik naar Aafke dat ze de spring losmaakt, en vervolgens sla ik achteruit, en dan zou de boot van de steiger af moeten gaan, maar mooi niet hoor ondanks dat ik maar weinig gas geef, en het roer naar stuurboord uit heb staan gaat de kont van de boot naar de steiger toe, dus dat moet anders, dan maar naar voren eruit.

Ik laat Aafke weten dat ze de boot van voren moet afdrukken met de pikhaak, en vaar dan naar voren toe en hou zoveel als het kan SB aan.

We draaien mooi weg langs de meerboeien die daar liggen, en waar een aantal schepen hun achterlijn aan vast heeft gemaakt de breedte van de haven laat het 

gelukkig net toe om  hier te kunnen draaien, dan varen we de haven uit, waar ik nog even krachtig af moet remmen omdat er iemand achterstevoren de haven uitvaart, en daarna weer gas geeft en naar voren vaart op het moment dat ik van plan ben om voor hem langs de havenmonding uit te varen.

Er liggen nu denk ik wel zo’n twintig jachten, platbodem’s, en motorboten in een grote kring te wachten tot de sluis open gaat, wat even later wel vreemd is dat er een groot schip in vaart, maar dat gelijktijdig ook het witte licht knippert, wat betekend dat jachten naar binnen mogen varen en waarmee enkele dan ook al mee zijn begonnen.

Deze foto is van de sluis camera ons toegestuurd door Houkje Annema.

Het was zeker een vergissing, want plotseling stop het geknipper van het witte licht, en gooien de al naar voren varende jachten hem in z’n achteruit en varen weer weg van de sluisingang.

Wanneer het grote schip vast ligt, zou je denken dat het witte licht weer gaat knipperen, maar nee hoor de deuren gaan na een poosje gewoon dicht.

Nou dat is wel even een tegenvaller want hierdoor verliezen we wel veel tijd, maar ja wat kun je er aan doen!. precies niets.

Het duurt tot acht uur voor we de sluis eindelijk in kunnen, en omdat hier ook nog steeds gewerkt word aan de vernieuwing van de sluis er naast, is er druk verkeer met boten, die met materiaal of wat dan ook hier heen en weer varen, een heel rommelige toestand en je kunt maar oppassen dat je niet in botsing komt met dat, heen en weer, en achteruit en weer vooruit varen, ook staat er zo nu en dan een vreemde stroming, waar je niet van weet waar dat vandaan komt.

Wanneer we allemaal netje’s zijn aangemeerd aan de drijvende ponton’s, en waarbij de Odulphus die voor ons in de jachthaven lag, bij ons langszij wil vastmaken en uiteraard is dat geen enkel probleem, gaan de deuren dicht en even later mogen alle plezierjachten er uit de Elbe op er staat zeer weinig wind, dus!.

Dan gaan we allemaal motorsailend richting Cuxhafen, en al snel voelen we dat de stroming flink toeneemt, waarbij we op een gegeven moment een snelheid bereiken van boven de 10 knopen over de grond.

Het stroomt hier zo’n 5 knopen, en we lopen er met ruim 10 knopen vlak langs.

Na twee en een half uur gaan we motorsailend we langs Cuxhafen, en spoelen we de Elbemonding uit.

Wanneer we dan de bocht om zijn, en de wind nog steeds bijna van achteren komt, met tussen de 8 tot 11 knopen gaat de motor uit, en halen we de kegel er ook uit, even later zien we de wasserschutzpolizei bij een jacht wat achter ons vaart langszij gaan varen, en dat iemand van hen contact met ze maakt, door vlak naast ze te gaan varen, waarbij ze vervolgens gelijk achter de groene boeien gaan varen, dus die zijn weggestuurd uit het hoofdvaarwater.

Omdat wij ook net de motor hebben gestopt, en bezig zijn om ons zeil van bakboord naar stuurboord te gijpen, komen ze ook naar ons toe gebrommerd en naderen ze ons dichtbij, en komt er iemand naar buiten toe, en roept dat wij sofort naar bakboord moeten en achter de groene boeien moeten gaan varen, en dat is nu net waar we mee bezig waren, hij zegt dat er een groot transport aankomt, dat getrokken word door een sleepboot, en dat even verderop het verkeersscheidingsstelsel begint.

Dus we gaan gelijk BB uit, en dan taait ook de schiffartpolitzei weer af, nou voor hetzelfde hadden ze ons ook misschien een boete op kunnen leggen, maar we waren nog niet in het stelsel en dus is het gewoon een waarschuwing.

Dat wij in de vaargeul zaten en niet achter de groene boeien, komt omdat de wind steeds pal achter zit, en dan moet je wel wat schipperen zo nu en dan.

De wind zou om deze tijd ruimen en dus bakstag of ruime wind worden uit het Zuid-Oosten, maar tot nu toe blijft hij pal Oost.

Omdat we nu graag wat meer naar de kust toe willen, dan word dat dus kruisen voor de wind, en nu eerst een slag naar BB en dan weer een slag naar SB maken, want dan maken we mischien nog wat mijlen, want nu lopen we ongeveer 3.5 knoop en dat is te weinig, het zou dan ook mooi zijn dat de wind ruimt naar ZO

Het duurt echter nog tot aan de ankerplaats bij de Weser voor grote schepen dat de wind gaat ruimen, en ook wat gaat toenemen tussen de 11 en 13 knopen.

We hebben ook al een tijdje de stroom tegen, en daardoor is deze toename van de wind wel mooi meegenomen.

Wat ook mooi is dat er geen wolkje te zien is, en dus zien we vannacht ook de zo mooie sterrenhemel weer eens een keer, want de halve maan die er een poosje was is ook al weer over de rand verdwenen en het word nu dus wel een erg donkere nacht.

Wat ook vreemd is dat er nog zo’n deining staat pal van achteren, en dat geeft ons een wel wat slingerende boot, mischien ook wel mede doordat we Appie constant hebben bijstaan te sturen.

Het passeren van het ankergebied heeft ons geen problemen gegeven, en we hebben ook niet voor het één of andere varende schip in de vaargeul en trafficzone hoeven te wijken het kwam allemaal heel mooi uit deze keer, ik heb het wel eens anders meegemaakt.

We zijn nu ook wat dichter bij de kust gaan varen en Passeren één voor één de verkennerboeien voor de verschillende eilanden, en nog wat andere Cardinale tonnen die bij gevaarlijke ondiepte’s liggen.

Wel hebben we de aanloopboei van de Schluchter, de vaargeul naar Norderney niet kunnen vinden, hij was er mischien wel, maar niet verlicht.

Het windmolenpark boven Borkum is al van ver te zien met alle rood knipperende lichten, wat een vervelende lichtvervuiling is in zo’n mooie nacht.

Het is trouwens heerlijk om zo te zeilen, met een constante wind, en windrichting, en alleen de eb en vloed stroom zijn de storende elementen waar we gelukkig niets aan kunnen veranderen, want soms komt je dat goed uit, en soms ook minder goed.

Nu het zo’n nacht is, is het wel weer even wennen, want zo vaak varen we s’nachts ook niet meer, maar ik vind het altijd spannend om al die lichten of ze nu vast zijn of dat ze bewegen, of dat het lichten zijn die knipperen, het zit allemaal heel logisch en doordacht in elkaar, maar dan moet je wel de kennis ervan hebben.

Het is wel weer even goed om jezelf weer eens te testen op die kennis, en dan weer te ervaren dat je weet waar je mee bezig bent.

Nadat we het vuur van Borkum achter ons hebben gelaten, begint het heel langzaam wat lichter te worden, het is nu 15:30 en we moeten nog zo’n 35 mijl tot aan de WG verkenner en dan nog 12 mijl naar Lauwersoog, en ik schat dat we er nog voor 12:00 uur zijn. Aafke zegt dat we er om 10:00 wel zullen zijn, ha,ha, ha.

We kwamen tot de ontdekking dat het jacht de Odulphus vlakbij ons in de buurt zat op een gegeven moment, want dat kon ik zien op mijn telefoon via AIS.

Echter wanneer ik een tijdje later weer even kijk kan ik hem nergens meer ontdekken, totdat we hem bij de Westereemsboei visueel kunnen zien, want hij heeft bruine zeilen en een zwarte romp met witte opbouw, eerst dachten we dat we een groot schip daar zagen aankomen, maar dat bleek dus niet zo te zijn.

Ik heb voor twee jaar een tiatje gehad, waarbij mijn ene oog tijdelijk (15 minuten) even niets zag dan alleen een lichtrandje, en sindsdien is er in mijn hersenen een afwijking, want het mankeert niet aan mijn ogen zelf, en ik moet maar even naar een oogarts om er naar te laten kijken, want s’nacht is dat wel erg lastig.

De wind blijft nog steeds uit dezelfde hoek waaien, en ook de windkracht blijft nagenoeg hetzelfde, en wanneer we dan bijna bij de boeien van de Amerskerk komen gaat de meter een paar keer wat hoger, en bereikt zelfs de stand van 17 knopen en zo hoog was het onderweg geen ene keer geweest.

Het blijkt dan ook eenmalig te zijn, en om 09:00 varen we tussen de eerste rode en groene ton van het Westgat door, ik zou mij eerst nog melden, maar die man daar op de vuurtoren weet allang wie ik ben, en waar vandaan ik ben gekomen, en dus zal ik geen beslag op zijn tijd leggen,

Het treft niet om het gat binnen te lopen, want de kentering is pas om 10:30 en dus hebben we nog wat stroom tegen eerst, en het laatste uur nog even mee.

Het komt zoals ik al zei, en we liggen weer samen met de Odulphus in de sluis net als in Brunsbuttel, en varen om 12:02 het Lauwersmeer op, om voor anker te gaan, een biertje te pakken, en dan nog wat proberen te slapen, al zal dat wel moeilijk worden want het is drukkend warm en benauwd  hier op de ankerplaats.

Ook het binnenkomen via de zoutkamperlaag was erg warm, en de zee was als een spiegel zo glad, onweer op komst denk ik nog even, en dat blijkt later ook nog uit te komen.

Om een uur of 10 denk ik dat het wel eens erg heftig kan worden, maar het blijft bij een enkele knal en flits, en ook regent het een paar keer flink, en dat is natuurlijk erg fijn om het zout weer van de boot gespoeld te krijgen zonder dat we daar een vinger naar hoeven uit te steken.

Nou dit is voorlopig het einde van onze heen en retour reis naar Denemarken, we hadden nog graag verder gewild maar waren daar door omstandigheden niet vroeg genoeg voor vertrokken, en wellicht bij een goede gezondheid, en voorbereiding mogen we daar nog een tweede kans voor krijgen.

Pieter en Aafke Hiemstra Woensdag 14 - 08 - 2024.

ook de 

Zondag 11-08-2024 van Gieselau sluis naar Brunsbuttel 40 km.

Vanmorgen na het ontbijt vertrokken we even na tienen, en er waren ons al vele voorgegaan, want het lag hier gisteravond behoorlijk vol, we doen rustig aan met dit mooie weer, en dan is er om de tijd dat we in Brunsbuttel zijn altijd wel plaats, de meeste boten komen nu vanaf Kiel hier in één keer naar toe, want het weer voor morgen is in tegenstelling tot dat van later in de week erg gunstig met zuid-oostenwind en dat blijft zo te zien tot dinsdag.

Onderweg worden we een paar keer opgelopen door wat schepen die elkaar ook nog net passeren op de plek waar wij dan ook varen, maar er is blijkbaar ruimte en diepte genoeg voor deze twee reuzen, waarvan er één een lege tanker is.

Ook worden we ingehaald door een paar zeiljachten, die blijkbaar haast hebben, nou wij houden het op 5,5 knopen, want harder varen kost alleen maar meer dieselolie en de tijd die het daardoor scheelt is nihil.

We komen hier aan om kwart over twee, en hebben er dus ruim vier uur over gedaan, nou dat is zo’n 8 liter diesel ruim genomen.

Onze peilschaal van de dieselolietank.

Het is niet vol, maar het is toch altijd even zoeken, waar gaan we liggen, tegen de steiger is natuurlijk mooi, want dan kun je de fietsen van boord krijgen, ga je tegen een andere boot aanliggen dan kun je dus gemakkelijker wegvaren zonder dat er iemand voor jou los moet gooien, en opnieuw weer moet aanleggen.

Gelukkig heeft Aafke vandaag het timmermansoog, want waar ik dacht daar passen we niet tussen, zegt zij dat het wel kan, en dus probeer ik dat onder protest.

Nou dat is meer dan genoeg ruimte, en een voor ons liggend motorbootvaarder neemt van Aafke de voorlijn aan en zij maakt zelf de spring vast, terwijl ik de motor in z’n vooruit laat staan breng ik de achterlijn aan en van de overblijvende lengte maak ik nog een spring.

Dan is het tijd voor een aankomstborrel en daarna gaan we even de boel verkennen, want we zijn weer eens in de plaatselijke feestweek terechtgekomen, en er is kermis hier, met aan de havenkant een groot gevaarte met twee ronddraaiende wieken met ronddraaiende bakje’s eraan. Ik schat het ding op 25 tot 30 meter hoog en er kunnen in totaal 8 personen per bakje dus vier en die zitten met hun ruggen naar elkaar toe.

Ronddraaiende wieken met bakje’s eraan met aan elke wiek vier personen, die ook nog eens een slag in de rondte gaan.

Het apparaat draait eerst een aantal keren rechtsom, en vervolgens een aantal keren linksom, het gegil van de meiden is van ver te horen, se raze as bargen.

Wanneer we later weer aan boord zijn zeg ik tegen Aafke; zullen we voor de zekerheid toch maar even twee jerriecan’s met diesel ergens zien te ritselen.

Nou dat lijkt haar ook wel goed toe, want zonder zitten is niet prettig, en je kunt er erg mee in de problemen komen, en dus ga ik even op internet kijken waar er hier een tankstation in de buurt is, nou dat zit op 1,7 km vanaf hier, en dat is beloopbaar vinden we allebei.

We gaan op stap met het boodschappenkarretje en daar passen precies twee jerriecan’s in van 10 ltr elk, 

Wanneer we die kant dan een eind zijn uit gelopen, kijk ik nog eens op het kaartje, en nu is het opeens veel verder n.l. 3.5 km nou dat is me ook weer wat, en tot onze verbazing is de straat waar wij langs moeten er naar toe compleet opgebroken vanwege vernieuwing van de riolering, we kunnen er echter wel langslopen via het naastgelegen voet en fietspad.

We lopen maar, en we lopen maar, en laten we hopen dat het pompstation op zondag open is, en niet vanwege de onbereikbaarheid voor autoverkeer dicht is, je zal het maar beleven wanneer we er eindelijk zijn, en dat we daar voor Jan met de korte achternaam staan.

Na de kaart nog eens op de telefoon te hebben geraadpleegt zien we dat we nog een straat naar links moeten, en daarna nog eentje naar rechts, en dan zouden we er moeten zijn.

Als we er dan bijna aan toe zijn blijkt het een industrieterrein te zijn, en daar word het dus niet beter van, want daar is natuurlijk zondag’s niemand.

Gelukkig zie ik een onbemand tankstation aan de andere kant van de weg, en na er snel naar toe te zijn gelopen is het station in bedrijf, na mijn pinpas erin te hebben gedaan en mijn code te hebben ingetoetst kan er getankt worden, tjonge jonge wat een gelukkie, het doet gelijk de pijn in mijn knieën en heupen vergeten, en nadat we getankt hebben en de jerriecan’s te hebben gekuist, gaan we op de terugweg, maar eerst nog maar weer op de kaart kijken, of er misschien een kortere route is te nemen maar dat blijkt niet zo te zijn.

We lopen weer langs de opgebroken weg naar de verkeerslichten toe, en slaan dan linksaf richting haven via de hoofdstraat waar dus ook de kermis is, op de heenreis had Aafke al verlekkerd gekeken naar de pizzatent, en daar halen we dus vier punten pizza Hawaï waar we allebei wel van houden, vanwege de kermis zijn ze natuurlijk duurder, dan gewoon even een pizza uit de winkel opknagen, maar dat maakt niet uit, de uitbaatster pakt ze voor ons in aluminiumfolie en dan lopen we naar de boot die nu op vijf minuten lopen ligt.

We hijssen de jerriecan’s aan boord, en gaan dan eerst maar even eten, maar omdat onze Nederlandse buren willen vertrekken gaan we die eerst nog maar even losgooien en de goede richting opduwen, en we wensen ze een behouden vaart toe naar Vlieland in één keer met hun tweeën.

Dan gaan we de pizza’s te lijf, en die zijn lekker warm, en ook nog eens lekker, en vooral met een goed glas wijn erbij.

Ik had Aafke beloofd om na de pizza nog even een ijsje te gaan halen bij de Italiaan hier even verderop in de hoofdstraat, en dat doen we dan ook nog even nadat we wat bekomen zijn van onze maaltijd.

Wanneer we daar een poosje hebben gezeten op het terras met onze ijsco, gaan we nog even bij het reuzen molenrad kijken, en dan gaan we weer naar de boot want we willen onze fietsen weer in de voorpunt hebben te staan, dan zijn de bakskisten tenminste weer bereikbaar, voor het geval dat we daar iets uit nodig zouden hebben.

Het is nog een heel gedoe want dingen die tijdens de vakantie maar even in de voorste hut zijn gelegd, moeten nu dus weer verhuizen naar de SB hut achter.

De fietsen heb ik nadat alles daar dus weg is, al snel weer op hun plek waar ze goed geborgd en klem staan.

Dan is het tijd voor een bakje troost voor mij, en thee voor Aafke.

Het is nu net 22:00 uur geweest, en we willen er morgenvroeg niet al te laat uit om de stroom op de Elbe goed mee te hebben langs Cuxhafen, dus vertrekken we om kwart over zeven wanneer het op dat tijdstip HW is en wij zullen wel niet de enigen zijn vermoed ik.

Wat later vertrekken is niet erg want wanneer het HW is loopt de stroom nog wel even twee uur door tot aan Hamburg.

Ook hopen we dat de Oostenwind dan begint te waaien, maar de kracht daarvan is nog niet helemaal zeker, bleek toen ik het zojuist nog even bekeek op windfinder.

Vrijdag op zaterdagnacht 9 en 10 08-2024 staande op de kiel te Kiel.

Ik had al verteld dat Aafke er op uit was vanwege de heerlijk twanbijen, en die heeft ze dus inderdaad gevonden, een hele bak vol en heerlijk rijp en zoet.

In de tussentijd heb ik het verloop van het tij in de gaten gehouden, maar het blijkt dat het water nog steeds zakt, en pas om 0015 gaat het weer stijgen.

Ondertussen heb ik van onze pikhaak een soort aanwijsstok gemaakt, zodat ik kan zien wanneer de boot uiteindelijk weer met het water omhoog gaat komen.

Mijn pikhaak als aanwijsstok voor het opkomende water.

Hoe ik ook kijk het gebeurt niet meer voor halféén de tijd wanneer we te kooi gaan, en het hoogste water is er pas om 06:15 uur morgenvroeg.

We gaan dan ook maar gewoon op bed, en wanneer mijn horloge het om vier uur laat weten dan zou dat erg mooi zijn, want dan weten we ook of er genoeg water komt om ons schip weer drijvend te krijgen.

Om 04:15 worden we wakker van een hoop lawaai achter in de kuip van de boot, snel ga ik dus kijken wat voor lawaai dat geweest kan zijn, ik zie het al direct

De pikhaak is naar boven geduwt doordat de boot omhoog kwam, en heeft dus goed zijn werk gedaan.

Hij staat nu zo’n 30 cm  boven de plek waarop ik hem op had afgesteld, en is daarna ook nog eens tegen het stuurwiel aan geklapt wat het lawaai veroorzaakte.

Zo nu weten we dat het water hoger komt, maar of dat voldoende is moeten we afwachten, dus proberen we nog wat te slapen en ik zet mijn horloge op 120 min.

Het slapen wil niet goed lukken, en om kwart over vijf sta ik alweer buiten, om te kijken hoeveel het water hoger is geworden, nou dat is praktisch niet te zien.

Maar we doen toch maar even een eerste poging om los te komen, ik had ondertussen al de lijn op de lier, die moest voorkomen dat we verder naar achteren gingen, losgemaakt en naar de paal overgebracht die achter onze boot staat, en daar wil ik flink wat spanning op zetten, en daarna de motor in z’n achteruit om te zien of we er beweging in kunnen krijgen.

Normaal is rood-wit-blauw onze waterlijn.

Ik start de motor en laat hem even op temperatuur komen, en dan zet ik hem volgas achteruit, dan ga ik proberen om met mijn benen tegen de kade en mijn rug tegen de boot hem om te duwen, het lukt om hem iets naar achteren te krijgen en ook de punt van de boot gaat nu richting steiger en de kont meer van de wal af.

Wel moeten we nu alle stootwillen verhangen die tussen de palen en de romp van de boot zaten, en er nu dus naast zitten, als dat eenmaal weer oké is wachten we tot het 06:15 is

Aafke heeft er even genoeg van, en gaat om 05:50 naar de douche’s, en ik zeg tegen haar dat ze uiterlijk om 06:15 terug moet zijn want dan kunnen we een tweede poging doen. 

Als het dan zover is, en ik ook weer heb gezien dat het water nog steeds stijgt, en Aafke ook weer percent is, start ik de motor en geef weer flink gas en draai tegelijkertijd aan de lier, we gaan weer een stukje achteruit, maar de boot gaat teveel weer naar de kade toe met de kont, en dat moet niet dus stoppen we even.

Na even de situatie te hebben bekeken, ga ik de lijn die op de lier zat nu verleggen, en om de volgende paal heen doen en die gebruik ik dus nu als katrol doordat hij zo’n 60 cm in diameter is, en ik maak het andere eind vast aan onze middenbolder en op deze manier trek ik de boot meer naar links toe in plaats van alleen maar achteruit, en dat moet volgens mij veel effectiever zijn.

Hier kun je zien, dat we nog behoorlijk boven ons normale peil zijn 

Zo gezegd zo gedaan, en met de motor vol achteruit, en ikzelf bij de lier, en met Aafke op de wal om de punt van de boot af te houden, gaat de boot heel langzaam achteruit, en de kont van de boot gaat mooi naar links toe.

Wat minder leuk is dat ons spatzeiltje waar de lijn onderdoor loopt, dat die omdat de richting van de lijn veranderd tegen de lijnen komt waar het mee aan de voet rail vastzit, en daardoor scheurt. Aafke roept “stop”, want het zeiltje gaat kapot, maar dat zal mij een worst zijn, hoofdzaak is dat we los komen, en terwijl ik aan de lier draai merk ik dat het langzaam lichter gaat, en opeens gaat de boot achteruit, en dus snel de keerkoppeling in neutraal, en de lijnen aantrekken, want we komen zo wel gevaarlijk dicht bij de boot van onze achterbuurman, maar daar had ik al rekening mee gehouden, door de lijnen dusdanig vast te zetten dat de boot niet te ver zou kunnen komen wanneer hij plotseling los zou schieten.

We hebben het gelukkig nog op tijd gered, want het is nu op de kentering van het tij, en het water gaat nu zakken, als ik op de dieptemeter kijk, dan staat die nu op 2.4 meter diepte, en dus is het op deze plek 30 cm dieper dan waar wij lagen, maar om er zeker van te zijn dat we niet weer aan de grond raken, gaan we de stootwillen niet boven elkaar hangen zoals we dat eerst hadden om de boot weer rechtop te krijgen, maar we hangen nu onze hele dikke stootwillen horizontaal en dan twee kleinere verticaal tussen die stootwil en de romp van de boot, en zo liggen we 30 cm verder vanaf de steiger dan daarvoor, en nu is de diepte 2.5 meter.

Zo nu eerst de lijnen weer allemaal opruimen, en als we alles weer wat op orde hebben, gaan we eerst maar even ontbijten, en daarna ga ik ook even douchen, want ik ben drijfnat van zweet door het gerop, en, gescheur aan de lijnen, en aan de lier die onder spanning vreemde hoge geluiden produceerde.

Het is de bedoeling om straks door de sluis te gaan, en dan gaan we naar het sluisje van het Gieselaukanaal wat 60 km varen vanaf hier is. ETA 15:30 .

Wanneer we eenmaal zover zijn, en weer helemaal opgefrist zijn door het douchen, gaan we losgooien, en varen richting sluis, waar zich ook al 17 jachten hebben verzameld, en ik zie er nog meer aankomen, na enig oponthoud kunnen we allemaal één voor één de sluis in en gaan vastmaken aan de drijvende ponton’s

die een dusdanige stootwil onvriendelijke rand hebben, waar je stootwillen graag op willen kruipen net als zeehondje’s ook graag doen.

Met hier en daar eentje dubbel afgemeerd, en een paar aan bakboord, passen we er allemaal ruim in, en kan de deur dicht en het schutten beginnen, het duurt deze keer niet lang, en even later gaat de één nog sneller dan de ander de sluis uitvaren, het zijn net koeien, die na een winter op stal voor het eerst weer het weiland in mogen.

Met dit schip uit Delfzijl lagen we in de sluis, het heeft allerlei jachten aan boord, zeer futuristische zelfs

Het waait nog steeds om en nabij de 18 tot 23 knopen uit het westen, en toen we de sluis uitvoeren, was de lucht om ons heen inktzwart, dus snel mijn Visserijpak maar weer aangetrokken, maar gelukkig hebben we slechts enkele druppels water gevoeld, en kon het pak weer uit.

De schepen waarmee we in de sluis lagen hadden ons al snel opgelopen, maar een poosje later moesten ze allebei wachten voor verkeer dat van de andere kant kwam, en dus zijn wij ze weer voorbijgevaren, om na een tijdje weer door ze te worden ingehaald.

Supermodern zeiljacht, het moet wel even wennen dit soort nieuwe pieremegoggels.

Ook komen we onderweg bij de verbreding van het kanaal aan, en daar ligt een grote kraan die” Peter the great “, heet en die de vaargeul op diepte aan het maken is, ongeveer 11 meter of misschien nog wel meer, hij steekt zijn kop tenminste erg diep in het water, en onderweg zijn we ook al een schip met eenorme happen klei in het ruim tegengekomen.

Nadat we deze verbreding zijn gepasseerd is het nog zo’n drie uur varen, en daarin viel weinig tot niets bijzonders te vermelden, we komen om 15:30 aan en meren aan langs de lange steiger waar al een achttal jachten liggen, later kwamen er nog verscheidene bij, en liggen we nu met een Duits jacht naast ons.

Omdat we hier maar één nacht mogen liggen, gaan we morgen waarschijnlijk in één keer door naar  Cuxhafen, maar dat hangt van het tij en het weer af.

Donderdag 08-08-2024 Van Marstal naar Kiel verheid 32 nm

Vanmorgen wanneer we onze kooi uitkomen, hebben we erg veel lawaai van een motorbootje dat met zijn niet zo best lopende motor hier wat heen en weer aan het varen is.

We hadden al wat heen en weer gepraat gehoord van mensen op twee boten, waarvan de eerste een verbouwde Deense viskotter erin is geslaagd om ook aan deze vreemde kade aan te meren, en nu zal ook het andere bootje wat zo’n lawaai maakt proberen bij hun langszij aan te meren.

Inplaats van gewoon naar voren toe er naast te varen, is de man achter het roer bezig om zijn achtersteven naast dat vissersvaartuig te manoeuvreren zodat hij een lijn kan vastmaken en zo de boot langszij van de andere boot te krijgen, maar hij krijgt het niet voor elkaar.

Door steeds maar heen en weer te varen, komt hij eindelijk in de buurt van het andere schip en met een grote zwaai weet zijn scheepsmaat een lijn over te gooien die ternauwernood word opgevangen door de schipper van het omgebouwde viskottertje.

Nu moet er nog flink gas worden gegeven om het bootje er naast te krijgen, en ik vind het echt jammer dat ik te laat op het idee kom om het op camera vast te leggen, het was vast wel een heel leuk filmpje geworden op Facebook denk ik.

Omdat wij straks willen vertrekken naar Kiel of als dat niet wil vanwege de windrichting eventueel Schleimunde ga ik toch maar even een rif steken, want dat scheelt nogal wat helling betreft en het zeilt er praktisch niet langzamer door.

Ik dacht het eerst te doen zonder het zeil van de giek te halen, maar dat doe ik toch maar niet, want er kan zomaar iets verkeerd zitten, en dan zijn de rapen gaar en dus gooi ik de boel er maar even af dan heb je beter overzicht, Aafke helpt mij nog even bij het vastmaken van de reefknuttels en daarna doeken we het zeil weer op de giek.

Het weer gaat een beetje veranderen, en de wind gaat ruimen van zuidwest naar west, en dat zou om een uur of twee vanmiddag zijn, het is nu half één en gaan maar even een broodje eten en een bakje koffie doen.

Om twee uur is het dan zover en inderdaad is de wind geruimd naar het westen, maar wanneer we losmaken en wegvaren zie ik opeens dat er wat donkere wolken aankomen, en we wachten nog maar even met het hijssen van het grootzeil tot we uit de geul zijn en het recht in de wind hebben.

A


We hebben geluk, want de ene bui loopt leeg boven Marstal, en de andere waait voor ons langs naar Bakboord.

Uit voorzorg had ik mijn pak maar weer aangetrokken, en ik hou hem ook nog maar even aan want er komen zo te zien nog wel een paar buien deze kant op.

Het is nog niet bezeild naar Kiel, en dat komt door die twee buien die we gehad hebben, en ik denk dat het nog wel even duurt voor de wind hier voor ons oké is.

Na een uur gaat de motor uit en hijssen we het grootzeil, en delict daarna rollen we de Genua af.

Het is nu 15:15 en de motor kan uit en we varen precies over onze koerslijn op de plotter 210 graden richting Kiel het is nu nog 24 mijl daar naar toe.

Het gaat als een trein, mooi constant windje en we lopen om en nabij de zeven mijl per uur, helaas gaat na twee uurtjes de wind in elkaar zakken, en maken we nog maar twee tot twe en een halve knoop.om 16:45 starten we de motor, en rollen de Genua weg, en zo motorsailend we verder tot er om 17:15 opeens weer 12 knopen wind op de klokken staat, dus motor uit en Genua uitrollen, maar helaas zakt het nog weer een keertje in , maar even later komt de wind weer teug en gaan we weer als de brandweer de goede richting uit, het is zelfs iets ruimer geworden met de wind en de automaat kan het makkelijk bolwerken.

We kunnen nu in de verte het oorlogsmonument zien bij Kiel en we zijn nu nog zo’n 16 mijl van de sluis vandaan.

Dit plaatje kwamen we onderweg ook nog tegen

het gaat wel een latertje worden deze dag, want het duurt nog wel drie uren voor we bij de sluis liggen, maar we zeilen prachtig die kant op, en dat blijft gelukkig tot we bij het vuurtorentje zijn waar we omheen moeten, en dan is het nog maar 2 mijl en als we er een mijl vandaan zijn tuigen we af en maken we de boot klaar om aan te meren bij de lange steiger, en dan maar hopen dat er nog een plekje vrij is van een meter of 14..

Wanneer we kunnen zien of er nog plaats is, dien je er wel even bij langs te varen, en er zijn wel plekken vrij, maar niet met de juiste lengte, en na er bij langs te zijn gevaren gaan we maar proberen langszij van toevallig ook een jeanneau sun legende 41 genaamd  “Legend of Oz” en dat gaat niet goed, de kapiteinse neemt wel de lijn van Aafke aan, maar dan komt er een grote halfnaakte man met een buik als een everzwijn uit het luik vandaan, en die gebaart dat ik maar achter hem moet gaan liggen, ik zeg dat die plek waarschijnlijk te kort is voor ons schip, maar de man houd voet bij stuk, en dus ga ik het maar proberen, en ik roep naar Aafke stop maar met vastmaken, want we proberen of we er achter kunnen liggen.

Omdat de Marilena in de achteruit slecht naar SB wil vanwege het schroefeffect, vaar ik maar een rondje, maar met het naar de kade varen blijk ik het verkeerd te hebben ingeschat en moet ik het nog een keertje opnieuw proberen.

Gelukkig zijn er wel een paar handen aan de wal die ons daarbij helpen, en het schip dat aan de achterkant ligt gaat een beetje verhalen en op die manier schijnt het te lukken, maar dan blijkt het dat het op deze plaats, niet diep genoeg voor ons is om aan de kant te komen, maar wij hoeven ook niet de wal op, en dus blijven we ongeveer een kleine meter van de steiger aangemeerd liggen, spring voor, spring achter, voor vast, en achter vast en klaar is kees.

Ondertussen is het halftien geworden, en dus nemen we er maar eentje op een goede reis, maar een beroerde aankomst, enfin je kunt niet alles hebben.

Omdat het water nog niet op z’n hoogst was toen we aankwamen liggen we als we de volgende morgen wakker worden tegen de steiger aan, en dus ga ik snel de 

stootwillen op de juiste plaats hangen tegen de daar aanwezige ronde stalen palen met een verticale rubber rand.

Door de stootwillen er horizontaal tegen aan te hangen en de springen op de juiste lengte gaat het prima op deze manier.

Het kan natuurlijk ook met vier stootwillen en twee planken, maar dat is nogal vrij wat werk, en op deze manier hebben we het hier wel vaker gedaan zo.

Maar we moeten hier eigenlijk wel weer zien weg te komen, tenminste als er een geschikte plek vrij komt doordat er schepen vertrekken morgenvroeg.

Ook zorg de stevige zuidooste wind er voor dat we bijna niet hebben kunnen slapen vannacht vanwege het klotsen tegen en onder de spiegel van de boot.

Aafke is vanwege dat geklots, maar op de bank in de salon gaan liggen, en ik heb ondanks alles toch nog wat slaap kunnen pakken.

Wat alles nog erger maakt is dat de wind ons met veel kracht tegen de kade drukt, en dus is verkassen ook niet echt gemakkelijk, en we houden met argusogen de dieptemeter in de gaten, maar we drijven nog steeds, toch hebben we zo nu en dan het idee dat we aan de grond zitten, het blijft steeds hard waaien en nu vanuit het westen, en dat is niet zo best want dan waait het water van de Oostzee allemaal die kant op naar het Oosten dus, en dat geeft ook een zeer lage waterstand hier ter plekke, en de kop van de boot steekt al een flink eind  in de hoogte dus zitten we min of meer muurvast op de hier aanwezige kleigrond.

De kont van de boot zit een flink stuk lager maar we zakken niet verder weg , maar er moet eerst weer water komen willen we hier weer vandaan komen.

Als ik op windfinder kijk dan slaat de schrik mij om het hart, want het blijft het hele weekend deze harde westenwind, en in hoeverre dat gevolgen heeft voor de waterstand hier heb ik geen idee, maar het zou wel eens dinsdag kunnen worden, voor het water hier weer op hoogte is , en om vrij van deze plek te komen.

Vanmiddag zijn we toch maar om boodschappen gegaan, en dat ging helaas gepaard met regen, en we liepen ook nog eens verkeerd, dus balen als  een stekker.

Bij onze terugkomst was de boot schever komen te liggen, en dus met veel moeite het schip door mij met de voeten tegen de kade en de rug tegen de boot aan gedrukt, waarbij Aafke er een extra stootwil tussen kon plaatsen zodat we nu weer rechtop staan op de kiel in Kiel.

Aafke vraagt of we een borrel moeten drinken, en ik zeg ja waarom niet, we kunnen wel huili huili doen, maar we kunnen hier niets aan doen op dit moment.

Dus eerst maar een blonde rakker, en Aafke een gewoon pilsje met wat brie en toastje’s, daarna gaan we nog even de overgebleven macaroni soldaat maken, en als we dat achter de kiezen hebben nog maar een toetje als troost.

Ik ga kijken wat het water hier doet met Eb en Vloed, en Aafke gaat bramen plukken bij een stek die we jaren geleden ook al eens hebben geplunderd.

De boot zakt niet verder weg heb ik geconstateerd, maar of het water stijgt daar kan ik geen peil op trekken, er is hier ook nergens een peilschaal, en dus gebruik ik maar een rolmaat van vijf meter, en meet vanaf bovenkant paal tot aan het water 173 cm, en als ik het na een uur nogmaals doe is het 176 cm dus het zakt nog steeds, er mocht om mij gelijk een meter bijkomen, maar ja  waar blijft al dat water, en wanneer komt het weer terug met deze wind van zo lange duur.

Om eerlijk te zijn is het wel erg slordig om aan deze kade zulke plekken te hebben waar het op plekken minder diep is, en dat staat nergens goed aangegeven.

Ik heb wel ontdekt dat er wat op de ijzeren palen staat geschreven, maar dat is waarschijnlijk vanuit een wiebelig bootje er op gekalkt met wat verf.

Het is natuurlijk wel zo, dat ik in dit geval er te laks mee om ben gegaan, en misschien had ik mij van die Poolse dikpens niets aan moeten trekken, maar er gewoon naast moeten gaan liggen, maar ja om de lieve vrede te bewaren, moet je soms water bij de wijn doen.

 

Woensdag 07-08-2024 Vertrek van af Lundeborg naar Marstal.

Omdat het gisteravond nogal laat was geworden, door het downloaden van software voor de telefoon van Aafke, zijn we dus vanmorgen ook niet echt vroeg.

Nadat we hebben ontbeten, ga ik nog even een klusje doen, wat mij vanmorgen plotseling te binnen schoot, het gaat om onze stuurautomaat die de laatste keer dat we hem gebruikten rare kuren had, en soms zomaar er mee ophield of opeens een verkeerde koers ging sturen, en we hebben het ding echt zo nu en dan nodig bij het hijssen en aftuigen van het grootzeil b.v. En ook bij het sturen van lange eentonige stukken op de motor.

De plek waar het bedieningspaneel zit is slecht bereikbaar zoals dat meestal bij dat soort dingen is, maar ik zie toch kans om het apparaat los te krijgen, en ja hoor er zit één stekker niet meer goed op zijn plek en die maakt dus regelmatig wel of geen contact. Nadat ik alle stekkers die er op zitten opnieuw goed heb gecontroleerd en opnieuw vast heb gezet moet hij weer gemonteerd worden en dat is een lastig karwei waarbij Aafke zich aanbiedt om met haar kleine handje’s

de bevestigingsmoeren er weer even op te draaien, wat haar trouwens niet gelukte, en dus heb ik het zelf toch nog moeten doen, en na een aantal mislukte pogingen met één hand, heb ik het ondanks met mijn beide grote klavieren in het nauwe hoekje de moertje’s er met beide handen er weer op weten te draaien.

Aafke is naar de Oudje’s gegaan, want ze wil nog even weer met de kinderen op de foto wanneer ze aan het suppen zijn, en ik ga dus deze keer ook mee om alles vast te leggen met mijn telefoon camera.

Wanneer iedereen er klaar voor is lopen we met de supboards via het plankier wat voor zwemmers is aangelegd hier vlakbij achter de Camper er naar toe, aan het eind is een trap en dat is dus erg handig.

Het duurt niet lang of iedereen zit op de plank, Oma zit voorop bij Marina en Novah zit achterop, John heeft Ariane en Silvan aan boord en ze peddelen wat rondje’s terwijl ik foto’s en video-opnames er van maak.

Het water is 20 graden, en dat is even wennen voor Oma maar ze besluit toch om ook maar even een rondje te zwemmen, en dat gaat haar goed af ondanks de temperatuur, ik weet nog dat het vorig jaar maar 18.5 graad was, en toen werd er niet gezwommen.

Na het zwemmen gaan we terug naar de boot, en nemen alvast afscheid van elkaar met veel knuffelen en kussen, en we zien elkaar straks ook waarschijnlijk nog wel even, wanneer we onze brandstoftank bij gaan vullen, met dure dieselolie hier van 1,98 euro de liter, maar better djoer as net te krijen siz ik mar.

Als we zover zijn gooien we los en gaan richting tankstation, en als we daar zijn aangemeerd, blijkt de slang net iets te kort te zijn dus nog maar even weer wat naar voren toe gevaren.

John, Novah, en Silvan zijn daar nu ook aangekomen en John gaat even helpen, terwijl ik mij met de betaalautomaat ga bemoeien, het plan is om voor 80 liter te tanken en wanneer ik mijn pincode heb ingetoetst begint gelijk de pomp te lawaaien, en de meter draaid al, want John had het tankpistool al ingeknepen.

Het gaat erg langzaam en dan stopt het opeens terwijl er nog maar 65 Ltr in zit.

De teller staat nu op 950 kronen, en dat is wel een beetje vreemd, 1000 kronen is een mooi rond bedrag dat lijkt mij logischer dan 950.

Het is niet de eerste keer dat ik met tanken problemen heb, ik heb ook eens getankt bij een automaat waar je nog papiergeld in moest doen toentertijd, maar wat we ook probeerden er kwam geen diesel uit, het geld kwam ook niet weer terug uit de automaat, en het was op een zondag dus niemand te bereiken.

Nu kan ik wel nog een keer tanken, maar dat doe ik maar niet, op deze hoeveelheid brandstof kom ik wel tot Helgoland, en daar kost de diesel 1,25 euro.

We nemen nog een keertje weer afscheid van de Kids en John, en varen even later ook nog even uitgezwaaid door Marina en Ariane de haven uit.

Na alles te hebben opgeruimd zetten we de automaat aan, en hijs ik het grootzeil, en rollen ook even later de Genua af.

Het is vanaf de haven niet bezeild, en dus varen we eerst naar de kust van Langeland, en gaan daarna hoog aan de wind richting de brug bij Rudkobing 12 nm.

Het loopt als een trein, want de wind is constant en 15 knopen, en we komen exact bij het geultje uit dat onder de brug doorgaat, en dan moeten we helaas om 15:30 de motor aanzetten en dus rollen we de Genua in en varen totdat we bij het eilandje Stryno SB uitgaan om 17:00 gaat de motor uit voor het laatste stukje onder zeil.

Ondertussen is het begonnen te regenen en ook nog eens te onweren, dus het venijn zit hem weer in de staart.

Ik had het al even van te voren zien aankomen, en mijn visserijpak al aangetrokken, om een uur of zes komen we aan in Marstrand waar we aanmeren aan een kade van een oude scheepswerf, het is niet zo gemakkelijk om hier vast te maken, maar het is hier ook erg druk met zeil en motorjachten, en ze liggen letterlijk overal, na een aankomstborrel, en gegeten te hebben knoffelen we in het donker naar de betaalautomaat, heenreis bij de wallekant langs, maar terug via de weg.

Onze ligplaats in Marstal, waar vroeger het droogdok lag te verroesten.

Dinsdag 07-08-2024 klusjesdag en Barbeque in Lundeborg

We waren vanmorgen behoorlijk aan de late kant voor ons doen, en dat kwam denk ik omdat Silvan een gat in de dag sliep, en ons niet zoals gewoonlijk al om zeven uur wakker maakte, hij was gisteravond veel te laat te kooi geraakt, en ja dan word je s’morgens ook laat wakker.

Aafke en ik zaten om halftien aan de ontbijttafel, en toen lag meneer nog steeds op één oor, echter net toen we hem voor de laatste keer zouden gaan roepen, kwam hij uit zijn hut vandaan, dus maar snel even een plasje gepleegd, en dan schuift hij bij ons aan.

Na ontbijt, wassen, en kleren aan, ga ik nog eens een poging wagen om Aafke haar telefoon weer in orde te maken, door mijn en haar batterij te verwisselen zodat ik dat ook weer uit kan sluiten, en dus schroef ik ze allebeide open, en alle twee de batterijen zaten gelukkig niet met originele stickers aan de binnenzijde van de telefoon vastgelijmd, en daardoor ging verwisselen er van een stuk sneller dan waar ik op gerekend had.

Het mocht echter niet baten, want de batterij van mijn iPhone was bijna vol, en dus zou het iets met de batterij zijn dan had het toestel het nu moeten doen.

Intussen is John hier aangekomen, en ik vraag hoe de wifi hier is, hij zegt prima en het is gemakkelijk aan te zetten, en het wachtwoord is Lundeborg Havn2024.

Nou zeg ik tegen hem dan zal ik nog eens proberen om de software via ITunes te herstellen, want dat ging de vorige keer helemaal fout, omdat mijn GByte’s toen opeens op waren, en het hele zaakje op tilt ging.

Dan ga ik nog even een klusje doen, waar ik al een paar keer eerder mee aan de gang zou gaan, en dat is het stopcontact bij de kaartentafel repareren, want deze contactdoos heeft ook twee usb aansluitingen en daar wil ik graag gebruik van maken.

Wat een klein klusje leek, breekt me raar op, want de stugge kabel die ik er voor heb gebruikt toentertijd is aan de korte kant, en dit stopcontact heeft ook een andere maat, die ik de vorige keer al passend had gemaakt. Nu ik hem er afgeschroefd heb, blijkt dat een van de drie draden los zit, en dat valt dus mee, maar wanneer ik die draad er weer aan wil zetten, of eigenlijk steken dan gaat er een van de andere draden weer los.

Na het tig keren te hebben geprobeerd, lukt het mij eindelijk om ze alledrie vast te krijgen, maar dan zijn we ondertussen wel meer dan een uur verder.

Aafke die ondertussen al richting Camper is gegaan, om even met de kinderen te gaan suppen, zal ook wel denken waar blijft die Opa nou want ik zou wat foto’s maken van hun capriolen, en dus loop ik daar nog even naartoe, en tref ze allemaal bij de steiger waar ze bezig zijn met krabben te vangen met een stukje mosselvlees aan een knijper.

Omdat we ook zijn uitgenodigd voor de BBQ lopen we samen weer terug naar de boot en zoeken wat spullen om mee te nemen, zoals onze campingzitje’s en etenswaren, sauzen, mosterd , mijn bierglas voor een blonde rakker, en verder nog wat klein spul om op te knagen tijdens de BBQ.

Als we daar zijn aangekomen en alles denken mee te hebben genomen, zijn we mijn bier vergeten en dus loop ik nog maar weer even naar de boot heen en terug.

Al snel zitten we aan de hamburgers, worsten, en andere versnaperingen, het smaakt allemaal voortreffelijk, en John en Marina hebben het er maar druk mee.

Na anderhalf uur zijn we allemaal verzadigd, en word er opgeruimd om, met de jeugd nog even naar de speeltuin te gaan, ik taai af naar de boot, om nog het één en ander te doen, voor we morgen vertrekken naar Marstal, zoals het nu lijkt wat ongeveer vier tot vijf uur zeilen is.

Na mijn laptop te hebben opgezocht en aan te hebben gesloten op de door Aafke uitgerolde verlengkabel naar de stroomkast hier vlak naast de boot, waarbij ze niet wist hoe de stekkers aan de walstroomaansluiting moesten worden aangesloten, en waarbij ik even later constateerde dat de hoofdschakelaar van de kast naar beneden stond, en dat er daardoor op geen één van de negen aansluitingen stroom stond.

Na de schakelaar weer omhoog te hebben gezet, ging de waterkoker gelijk aan met pruttelen, en kon ik ook mijn laptop aanzetten.

Ik had vorige keer het programma ITunes al gedownload en dat kan ik nu dus zo opstarten, nadat ik verbinding heb gemaakt met het wifi netwerk hier op de haven, en dat blijkt na een paar keer te lukken, echter er is maar één miezerig streepje te zien, en ik heb er niet zoveel vertrouwen in dat het nu wel snel genoeg is.

Opeens zie ik in het programma Itunes een vierkantje met een rondje erin, en dat rondje draait langzaam rond, ik denk dat zou weleens een meter kunnen zijn waarop je kunt zien hoe het met de voortgang van het downloaden is, dus klik ik er maar eens op, en waarachtig er staat dat er nu 3,8 GB van de 5,2 GB is gedownload en dat het nog 86 minuten duurt.

Nou dat is even een tegenvaller want het is nu 23:00 uur dat word dus nachtwerk, nou dat doen we mooi niet.

We gaan te kooi, en dan zie ik vannacht wel eens hoe het er voor staat.

Voor ik mijn kooi opzoek, kijk ik nog even hoe de voortgang is, en het is niet te geloven het duurt nu nog maar een 28 minuten, en terwijl ik er naar zit te kijken is het al 24 minuten geworden, nou dan wacht ik het nog maar even af uit nieuwsgierigheid of het nu eindelijk weer in orde is.

Dat het nu sneller gaat komt natuurlijk omdat iedereen nu te kooi gaat, en er meer bandbreedte beschikbaar is en het zijn nu nog minuten, maar even later is het downloaden gereed, maar nu moet het nog worden verwerkt, nou daar ga ik dus echt niet meer op wachten, en dus doe ik het scherm wat naar beneden want het geeft nogal wat licht in de salon, en dat had ik dus niet moeten doen want daarmee schakelt ik de laptop uit, en mede daardoor ook de voortgang van het iTunes programma, wat inhoud dat ik alles weer kan overdoen, vermoed ik.

Het is ondertussen 01:00 uur en tijd om onze kooi op te zoeken, jammer dat het nu voor de derde keer misgaat, en dat is normaal scheepsrecht, maar ik probeer het morgen als we in Marstal zijn nog maar een keertje, tenminste als ze daar goede wifi hebben.

Maandag 05-08-2024 Van Omö naar Lundeborg verheid 15 nm.

Aafke wilde vanmorgen graag op tijd weg, want ze was bang dat we anders geen wind zouden hebben als we gingen uitslapen

Omdat ik gisteren al een lange dag achter het roer had gemaakt, waren mijn knieën nou niet bepaald happy, en dus had ik moeite om er uit te komen, maar ze had wel gelijk zoals later zou blijken, en dus kom ik er na een kwartiertje ook uit, en de ontbijtboel stond al klaar.

Novah wilde eerst er ook niet uitkomen, maar komt nu ook met een slaperig koppie toch met ons een broodje eten, en daarna gaan we snel even wassen, aankleden, en de boot vaarklaar maken om te vertrekken.

Het is 09:00 uur als we losgooien, en omdat de Marilena slecht naar stuurboord wil in z’n achteruit is het nog wel even kiele kiele om goed weg te geraken van de steiger, en we hebben hier ook niet veel ruimte om te manoeuvreren, en bij het wegvaren naar voren waarbij we bakboord uit moeten, raken we de houten kade op de hoeklat, en dat kwam nogal hard aan vond ik, maar Aafke zegt dat het wel meeviel, ik had het nog niet bekeken, maar ik zie nu ik net even ben gaan kijken toch dat de stootrand daar wat naar binnen is gedrukt.

Wanneer we in de richting varen waar we om de punt van Langeland heen moeten, is de windrichting nog net zo als gisteravond, het verschil zit hem in de windkracht die gisteravond 24 knopen was, en nu minder dan 10 knopen.

Even verderop gekomen moeten we door de scheepvaartroute, en we hebben geluk, want het schip dat ons pad kruist, loopt mooi voor ons langs, en dus hebben we ruim baan om over te steken.

Het is nu eindelijk zover dat we het grootzeil kunnen zetten, en na de motor weer via het kabeltje met de hand te hebben moeten stopzetten ga ik hem hijssen.

Nou dat valt tegen, want er staat maar 4,5 knoop wind, en nadat we ook de Genua hebben afgerold maken we maar 2,5 mijl over de grond, en daar word ik, en ook Aafke niet blij van, we hadden gehoopt om nog het laatste stuk te kunnen zeilen, maar dat pakt nu weer heel anders uit.

Na wat door te hebben gemodderd, zeg ik zullen we de motor maar weer starten, want als dit zo doorgaat word het weer een lange dag, en even later brommeren we maar richting de groene ton, waar we door het rif kunnen varen zonder iets op de grond te raken.

Er is vrij veel vaart hier zowel van de ene, als van de andere kant, en het is nu nog 3,5 mijl naar de haven van Lundeborg en wanneer we er nog ongeveer een mijl ver vandaan zijn zetten we de automaat aan, en ga ik het grootzeil naar beneden halen, en Aafke zorgt ervoor dat de giek aan bakboord komt om er beter bij te kunnen met het opdoeken.

Als ik het zeil laat zakken, gaat er iets niet goed want de slagen van het zeil gaan helemaal naar stuurboord toe, en verspreiden zich over het dek, ik roep tegen Aafke in de wind op, eerst dachten we dat de oorzaak van dit alles de stuurautomaat was, maar het was de wind die in één keer 90 graden draaide exact op dat moment.

Enfin nu we weer de wind van voren hebben, en terwijl ik Novah help om de giek helemaal naar stuurboord te trekken wil het om één of anders reden niet, er zit iets vast, gelukkig ziet Aafke opeens dat één van de reeflijnen om de middenbolder is geraakt, en daardoor wil de giek niet meer naar bakboord, dus snel er even heen geknoffeld, en de boel geklaard en nu opeens wil de giek wel die kant op, en dan beginnen we om het zeil op te doeken, en Aafke zegt red jij je maar met het zeil dan vaar ik alvast naar de haven terug, want we zijn ondertussen door die windsprong verder weg van de haveningang geraakt.

Zo zie je maar wat er in een kort ogenblik van alles mis kan gaan, en voor je het weet gebeuren er dan dingen waar je niet op gerekend hebt.

Na de haven te zijn binnengevaren, zien we al snel een plek om aan te meren in de ronde kom waar al een jacht ligt, en wij gaan even een eindje verder liggen.

En laten achter ons een plek ter grootte van een 40 voets jacht, want het is niet leuk als je met de kuipen tegenoverelkaar ligt, minder privacy dus.

We fijntunen de boel naderhand nog even, en dan is het ook alweer kwart voor ėén, dus tijd voor nog een bakje met een broodje met ei, of ontbijtkoek erop.

Dus dit was eigenlijk het einde van onze mislukte poging van gisteren, en straks komen ook John en Marina met de kids hiernaar toe.

Helaas hebben we geen foto’s gemaakt, maar we zullen ons best doen om daar in het vervolg beter om te denken.