Van Franeker naar Marrekriteplekje bij Raard op 01-09-2025

Vandaag gaan we Franeker weer verlaten, en we varen om 11:25 richting de brug, waar nog twee motorjachten liggen te wachten tot de brug opengaat, En dan gaat het opeens snel, want de bomen gaan dicht en de brug gaat omhoog, en dus geef ik wat gas bij omdat de beide andere boten al bezig zijn om erdoor te varen, wanneer ik er nog 50 m vandaan ben gaat opeens het licht op rood, en gooi ik de keerkoppeling maar snel in z’n achteruit want ik wil niet de brug op mijn mast hebben.

De brugwachter op afstand, heeft mij zeker niet gezien, en dus geeft Aafke mij snel de handmarifoon aan om hem op te roepen, maar ik had de marifoon nog niet aangedaan binnen, en dus gaat dat niet meer zo snel lukken. Het is trouwens ook niet meer nodig, want de man achter z’n knoppen zet het licht nu weer op groen, en ik geef gas en vaar de brug door. Tjonge jonge jonge.

verder gaat alles goed, en we zijn al snel bij de brug van Dronrijp en na die te hebben opgeroepen, gaat die omhoog zonder lang te hoeven wachten, en een poosje later zijn we bij de brug van Ritsumazijl aangekomen en die staat nog steeds open wegens een mechanisch defect vermoed ik, want de brug staat aan beide einden op grote betonblokken ondersteund.

Bij de Slauerhofbrug moeten we ongeveer 10 minuten wachten voor we erdoor kunnen, en ook de rest van de bruggen gaat zonder lange wachttijden open ondanks dat het erg druk is met varende schepen van beide kanten. Eenmaal voorbij Leeuwarden gaan we kijken of we een geschikt Marrekrite plekje kunnen vinden voor de nacht die komen gaat, maar pas bij Raard vlakbij Dokkum is er een plek vrij, en het is nu halfvijf ondertussen en we gaan hier vannacht maar blijven liggen.

Het aanmeren gaat probleemloos, maar het is wel lagerwal hier, en de wind staat er dwars op, ook is het niet erg diep hier het water moet dus niet gaan zakken, want dan zitten we hier vast in de prut, maar we zijn altijd nog losgekomen en dat zal nu ook wel weer loslopen denk ik.

Dan is het alweer happy hour, en Aafke wil graag een wijntje met wat rivella zo halfomhalf en ik hou het maar weer bij een blonde rakker, nog wat snaaierij erbij en nu nog even lekker genieten van het zonnetje hier met mooi uitzicht over de Dokkumer EE.

Van Kornwerderzand naar Franeker terug op 29-09-2025

Het heeft vannacht behoorlijk gewaaid, en ik heb omdat ik er af moest te plassen, elke keer maar voor de zekerheid naar onze landvasten gekeken, want door deze SSE wind word het water hier natuurlijk door de wind wat hoger dan het hier was toen we aanmeerden aan deze steiger, na de dieptemeter te hebben aangezet zie ik dat er nu nog steeds hier 3.5 m water staat.

Ook zitten de lijnen en stootwillen mooi op hun plek, en ga ik met een gerust gevoel weer achter Bornholm liggen, en om een uur of acht gaat de wekker af zoals gewoonlijk, maar we draaien ons nog maar even weer om en slapen nog een halfuurtje verder.

Dan gaan we eerst maar even wat doen aan onze knorrende magen, en daarna ruimen we de ontbijtboel weer op om ons vervolgens weer wat toonbaarder maken voor onze medemensen die we vandaag ongetwijfelt weer op één of andere manier zullen tegenkomen.

We gaan maar weer terug naar Franeker, en ik ga alvast de boot vaarklaar maken door de ramen te sluiten, de marifoon aan te doen, en het volgbootje alvast van voor de boot naar de achterkant toe te brengen, en hem op korte afstand achter de boot neer te leggen zodat hij in de sluis niet tussen wal en schip komt te liggen.

We wachten tot er een geschikt moment komt om los te gooien en naar de kleine sluis te varen wanneer zich daar al meerdere jachten hebben opgelijnd om de sluis in te varen, als de sluismeester de vanaf de andere kant komende schepen er weer uitlaat om het Ijselmeer op te gaan.

Even later is het zover, en maken we los en om 12:10 varen we weg van onze steiger naar de kleine sluis aan de overkant van de haven, er liggen al ebnige schepen aan het remmingswerk, en er is nog net aan het begin ervan nog een plek vrij waar we vastmaken met een spring op de middenbolder, en later maak ik ook nog een achterlijn vast want we hebben de wind op de kont.

Wanneer de uit de sluis komende schepen zijn gepasseerd, mogen we naar binnen toe varen, en dat gaat wel met wat stress, want de Duitser die voor ons de sluis in gaat, is maar alleen, en hij wil eerst aan SB aanleggen, maar komt min of meer dwars in de sluis te liggen, en gaat vervolgens maar naar de BB zijde, en gaat daar tussen de sluismuur en een aan SB liggend schip liggen, dat hij hij dus beter direct kunnen doen.

Omdat ik ook graag aan BB wil liggen vanwege het schroefeffect, ga ik weer achter hem liggen, maar daarbij komt ons volgbootje dwars achter ons schip aan SB te liggen, en heb ik de grootste moeite om hem weer naar SB te krijgen, vanwege de harde wind die daar de sluis in waait. Gelukkig had ik hier rekening mee gehouden, en uit voorzorg alvast de pikhaak klaargelegd om dit te verhelpen, en na twee pogingen lukt het mij, maar nu komt hij tussen de sluismuur en het achter ons liggende jacht terecht, en functioneerd nu dus op die plek als stootwil.

Aan onze SB kant meert er een Allures 44 ft jacht aan, en die heeft ruimte genoeg en vormt geen enkel probleem voor ons, en nu de deuren dicht gaan, liggen we met zeven jachten in de sluis, en na het rideltje van de sluismeester gaan we langzaam omhoog, eenmaal op hetzelfde niveau laat de beste man of vrouw ons nog eens een minuut of 10 wachten, en ook laat hij nog eens een mooi zootje water de sluis in lopen zodat we weer wat omhoog gaan, maar even later gaan de deuren open, en kunnen we eruit.

Aangekomen in de wachtkamer tussen brug en sluis liggen de schepen die van buitenaf hier zijn gekomen allemaal aan de verkeerde kant liggen te wachten tot wij eruit komen, en zij er dus in kunnen, en moeten wij noodgedwongen aan de BB zijde gaan varen om hun voorbij te laten.

Ook zijn de jachten die inmiddels door de grote sluis zijn gegaan hier terecht gekomen, en dan ligt er ook nog eens een gigantisch lang schip waarmee normaal op de rivier de Rijn mee word gevaren die in zijn eentje alleen al de hele sluis vult van voor tot achter. Al met al een vervelend onrustig moment om hier de opening van de bruggen af te wachten met deze harde wind.

Eindelijk gaat dan het verkeer op de weg stoppen,h en gaan de bomen naar beneden, en net als ik denk dat er misschien iets mis is met de bruggen, komt er beweging in en draaien ze open, en kunnen we er eindelijk uitvaren. Totale schuttijd 57 minuten.

Na de voorhaven te zijn uitgevaren, wil ik de Genua afrollen, maar Aafke heeft hoge nood, en moet eerst de geit verzetten, en dus wachten we daar nog even mee, even later nadat we de Genua hebben afgerold en de motor hebben uitgezet zeilen we richting Harlingen

De wind is het eerste stukje nog wel zo, dat we het voorzeil redelijk vol kunnen houden over BB, maar een anderhalve mijl verder word het een wind die precies van achteren binnenkomt, en op een gegeven moment gaat de Genua bakstaan, en moeten we hem naar de SB kant toe gijpen, en dat gaat gelukkig mooi gecontroleerd, nu is de situatie exact andersom en dat blijft ook nog wel even zo, maar uiteindelijk moeten we nog een keertje gijpen om het zeil weer aan BB te krijgen, maar dan kunnen we het tot aan de ingang van de haven zo blijven houden, en dan rol ik hem met een aantal grote halen op, en varen richting de Tjerk Hiddessluis, en meld ik mij daar omdat we een diepgang hebben van 2,2 m en word het dus de grote sluis en de sluismeester gaat direct de sluis gereedmaken, en inderdaad zie ik even later de deuren al opengaan, en hij heeft de tussendeuren ook al dicht, nu nog de brug open en dan kunnen we al naar binnen.

Nou dit gaat wel erg snel, want de bomen voor het verkeer gaan ook al naar beneden, en ook de brug gaat al omhoog, dus geef ik gas want als zij zo snel zijn met de sluis, dan kan ik natuurlijk niet te lang wachten met het invaren, en even later hebben we al vastgemaakt. Ik heb onze achterlijn ook snel over een sport van het sluistrapje gelegt en houd daar de boot achter mee vast. En Aafke met een spring op de middenbolder van ons, dan stuur ik de voorkant naar BB zodat ze ook de voorlijn op een bolder in de sluismuur kan doen. We liggen nu vast, en Aafke gaat de spring op de middenbolder er maar afhalen, want we willen niet aan de muur blijven hangen als de schutting begint, en daar zijn ze nu net even te snel mee, want onze voorste lijn had Aafke tijdelijk even belegd om de spring eraf te halen, maar nu laten ze de sluis leeglopen zonder waarschuwingsgeluid te geven, voordat het schutten begint, en dat is niet zoals het hoort, Aafke slaagt er gelukkig in om de lijn nog net op tijd los te maken, maar wanneer ik naar mijn achterlijn kijk, zie ik dat de rubberen schokbreker die we in die lijn hebben compleet is afgebroken bij een van de einden.

Het is mij niet opgevallen dat er ergens spanning in de lijn is geweest, en ik ben dan ook erg verbaasd dat de lijn niet is blijven haken aan de trap waar ik hem om een van de ronde sporten heen had gedaan, enfin ik snap dit niet, want dat schokbreker rubber zit dicht bij de boot, en heeft nooit geen contact gehad met het trapje in de sluis, jammer maar ik heb het niet gezien, en ook geen geluid gehoord van het door de midden breken van het dikke stuk rubber.

De deuren gaan alweer open, en ik vaar de sluis uit, ik kan nu wel die sluismeester hierover aanspreken, maar wat schiet ik daar mee op, het rubber word niet meer heel daardoor, en ik heb geen verklaring van hoe het precies is gebeurt, was dat wel het geval geweest, dan had ik het misschien op hen kunnen verhalen vanwege de te snelle handeling in de sluis.

We varen nu richting Koningsbrug, en daar ligt al een boot aan de andere kant, die hem waarschijnlijk al heeft opgeroepen, en dus wachten we het maar af, en inderdaad gaat even later de brug open, en nadat het zeiljacht van de andere kant er door is, kunnen ook wij, en nog een motorboot er door.

Bij Kiesterzijl aangekomen roep ik ze op, en krijg als antwoord dat hij er direct aankomt met een opening, maar daar aangekomen duurt het nogal lang, en roep ik ze nog maar weer even op, en krijg weer een soortgelijk antwoord, maar nu gaan gelijk de lichten op rood-groen en gaan even later ook de bomen naar beneden, gevolgd door het opengaan van de brug.

De brègewipper was zeker even weg geweest om de geit te verzetten, en wil nu even z’n goede kant laten zien, ik heb geen probleem met even wachten, maar het is hier een open vlakte, en het waait hard, en met de wind dwars inkomend is het dan houden en keren als je stil ligt, maar ja dat weet, en ziet die man niet die daar achter z’n monitors zit.

Onderweg zijnde naar de Frisiabrug zien we een hoge kraan midden in een maisveld staan, die een mast van de elektische hoogspanningskabels overeind aan het houden is, want een paar dagen eerder is er een boot met een kraan erop, tegen de hoogspanningskabels gevaren met als gevolg dat Franeker en een deel er omheen zonder stroom kwam te zitten, en ik denk dat dit muisje nog wel eens flink staartje zal kunnen hebben.

Gelukkig zijn er geen doden of gewonden gevallen, maar er waren wel veel dode vissen in het water hoorden we van de Havenmeester later toen we aanmeerden in de gemeentelijke jachthaven aan de tûnen.

Het is nu tegen vieren, en we hadden een voorspoedige reis hier naartoe, en wat we morgen gaan doen zien we wel, ik vermoed dat we naar Harlingen Haven gaan met de trein want dat is natuurlijk ideaal, we zijn dan direct bij de feestelijkheden die daar morgen op het programma staan. Wel is het zo dat we niet te laat terug kunnen want Marina heeft morgenavond om 18:15 van haar werk een etentje in het Wokrestaurant in Zwartewegsend wat vroeger Motel E10 was, maar nu een Wokchinees is dus.

,

Een dag voor de sluis van Kornwerderzand op 28-08-2025

Vandaag begint laat, want we slapen maar een keertje uit, en daardoor zitten we tegen tienen pas aan ons ontbijt, en daarna wassen en de kleren aan, als we naar buiten kijken door het raam van de salon zien we dat het baggerschip alweer op z’n plek ligt en alweer de ene na de andere bak leegkiepert in z’n eigen laadruim waar hij bovenop heen en weer rijd met zijn dragline.

We gaan maar even buiten zitten te niksen, en te kijken naar al die boten, en bootje’s die de sluis in en uitvaren want het is nu bijna weer HW Aafke leest wat in haar boek, en ik zit wat op mijn telefoon te kijken naar de weerberichten voor morgen, en te bedenken wat we nu eigenlijk hier verder op het IJselmeer willen doen.

We hebben het eigenlijk wel zo’n beetje gehad wat betreft de weersomstandigheden, want er staat in tegenstelling tot de weersberichten bijna geen fatsoenlijk weer om een beetje leuk te zeilen, en voor anker gaan met deze windrichting is aan deze kant niet erg verstandig, dus denken we er over om maar weer richting Harlingen en/of Franeker te gaan, want vandaag zijn de visserijdagen in Harlingen geopend, en misschien is dat wel leuk om daar weer eens naar toe te gaan.

Intussen krijgen we zo nu en dan wel een andere boot achter ons te liggen, maar die blijven meestal kort, en daar krijg je dus geen contact mee, wat we nog wel even moeten doen, is de radarreflector even weer vastzetten want één van de elastieken waar hij flexibel mee is opgehangen is doorgesleten, en nu hangt hij er niet goed bij, dus moet ik Aafke even een eindje de mast indraaien met het bootmansstoeltje, echter als we daar mee zullen beginnen begint het te regenen en stellen we het even uit.

Gelukkig duurt het niet lang en word het weer droog, ik had even eerder al wat voorwerk verricht, maar nu moet Aafke naar boven om het elastiek te vernieuwen en dus ga ik het bootsmanstoeltje voor haar in gereedheid brengen. Even krijgen wij nog advies van een schipper die nu achter ons ligt met zijn boot zonder mast, maar wat hij adviseert kan helaas niet, en dus gaat Aafke omhoog tot aan de eerste zaling en dat valt reuze mee om te doen voor mij.

Eenmaal op hoogte van de Echosounder ziet ze dat het andere elastiek ook niet meer is, dan het er zo op het oog uitziet, en ga ik naar binnen om daar ook maar even een nieuwe voor te maken, die ik via het vlaggelijntje naar boven toe trek. Aafke heeft ondertussen de andere al op z’n plek, en doet nu ook deze er weer even aan, en dan is dit karweitje ook weer geklaart.

Ik laat haar naar beneden zakken aan de grootzeilval, en tuig het zaakje weer af, en we bergen alles weer op z’n plek in de SB achter bakskist. We kunnen nu wel even een dronk uitbrengen op het slagen van deze operatie met een jeweethetwel.

Waneer we die hebben geconsumeerd, gaat Aafke een paar boterhammen maken met gebakken eieren, want ze had snert op het menu staan, maar had daar opeens geen trek meer in, ik wel, maar ik pas mij wel aan.Intussen is de schipper van de boot achter ons even naar ons toegelopen, en vraagt wat het voor geting is, en of dat misschien van of in onze mast is, nou dat kan wel kloppen want wanneer wij de wind dwarsscheeps binnenkrijgen gaat dat soms vervelend klingelen en ook schud de mast erg.

Ik leg hem uit wat we daar tegen doen, n.l. We hijsen een dikke stootwil in de mast ter hoogte van de radar, en de reflektor en die verstoord de wervelingen van de wind die langs de mast waaien, en dat help in 90% van de gevallen, maar nu heb ik omdat ik het grootzeilval heb gebruikt om Aafke mee op te hijsen vergeten hem er weer in te doen, en vandaar dat het nu weer klingelt.

Ik zeg tegen hem, dat hij daar geen last van heeft, want zijn mast ligt eraf, en dan gaat hij ons vertellen wat daar de oorzaak van is en die is niet zo mooi.Toen hij deze week naar Vlieland aan het zeilen was is er een grote onder Belgische vlag varende Urker kotter tegen hem aangevaren, en die heeft hem ontmast, gelukkig was er behalve hemzelf niemand aan boord, en kon hij de vallende mast ontwijken. Gelukkig waren de hulpdiensten binnen 10 minuten ter plekke en die hebben hem geholpen om de zaak te beredderen, en hebben hem vervolgens naar Terschelling gesleept met alles wat er was overgebleven van de mast, zeilen, en verstaging etc, etc.

Hij was nu onderweg terug naar zijn thuishaven, maar blijft hier vannacht maar liggen en gaat morgen weer verder. De kotter was fout zei hij, en dat zou best kunnen want die vissers hebben maar twee standen op hun gashandle, vol gas, of op stop.

Nou ik wens hem veel succes met de averij van zijn boot, en goede zaken met de verzekering toe, want bij dit soort dingen moet je goed je best doen om het een en ander vergoed te krijgen, en niet accoord gaan met aftrek bij nieuw voor oud.

Dan gaat hij nu wat eten, zegt hij, en ook wij gaan onze boterhammen die ondertussen al koud zijn geworden opknagen.

Een dagje in Workum op 26-08-2025

Vandaag krijgen we visite van iemand, die een familielid van ons allebei is, en hoe dat in elkaar steekt daar ga ik maar geen uitleg over geven, want dat is nogal ingewikkeld, wel zorgt het er voor dat we om 10:00 uur klaar moeten zitten met de koffie bruin.

Normaliter is het zo, dat wij bij haar langs gaan, maar deze keer hebben we haar bij ons uitgenodigd, en als Aafke even na tienen eens even gaat kijken waar ze blijft, blijkt ze vlakbij op een bankje te zitten, en gaat Aafke haar even tegemoet.

Omdat Wieke want zo heet ze, al 89 levensjaren oud is, is ze hier lopend naartoe gekomen, en zit nu even uit te blazen, maar wanneer ze aan boord komt is dat niet meer te merken, en we gaan maar buiten in de kuip zitten waar nu de zon schijnt.

We zitten er nog maar net, of er vliegt iets langs ons heen, en als ik ga zoeken wat het was en waar het gebleven is, zie ik het zitten op Wieke haar Blouse, het blijkt waarrempel een Sprinkhaan te zijn, niet zo’n beest volgens mij die in grote getale alles opvreten, maar gewoon een groene sprinkhaan. Ik probeer hem te pakken, maar dan vliegt hij ook nog eens naar binnen toe, en gaat op de brandblusser zitten, weer probeer ik hem te pakken, maar nu vliegt hij verder naar binnen, ik erachter aan en dan kiest hij eieren voor z’n geld en vliegt naar buiten toe en is foetsie.Zo dat was dus even een onderbreking, en dan is er koffie.

Meestal komen we in het voorjaar bij Wieke langs, maar dit jaar was het in mei nog erg koud, en zijn we niet het Ijselmeer op geweest, toen we begin mei bij Marina in Franeker een aantal dagen waren voordat we naar Denemarken zijn vertrokken.

Er word dan ook heel wat afgekletst gedurende de tijd dat ze bij ons aan boord is, en na de koffie, met de daarbij door haar meegebrachte Oranjekoek gebakje’s, blijft ze ook nog even een kop soep met wat boterhammen met spiegelei eten, en dan gaan we om een uur of twee met haar meelopend naar haar huis toe, wat niet zo ver vanaf de Aldi af is hier in Workum.

Daar aangekomen nemen we afscheid van elkaar, en gaan we naar de winkel om de nodige inkopen te doen, want we zijn er bijna weer doorheen wat brood, fruit, en bier betreft.

Gelukkig hebben we onze boodschappenkar bij ons en hoeven we niet te tillen, maar rollen ze mooi achter ons aan, ook nemen we de kar mee naar het museum van Jopie Huisman, waar nu ook werken zijn te zien van de schilder Henk Helmantel uit Westeremden.

We maken nu weer eens gebruik van onze VIP kaarten van de Vriendenloterij en dat willen we in de toekomst nog meer gaan doen.

Daar aangekomen, mogen we onze boodschappenkar ergens op een veilige door de vriendelijke Caissière aangeboden ruimte neerzetten, zodat we daar geen gesleep mee hebben in het museum.

Ook krijgen we elk een apparaat mee waarmee je bij elk schilderij uitleg krijgt van de schilder zelf, en dat is wel uniek te noemen.het werkt via Bluetooth en je hoeft hem maar bij een contactpunt te houden, om de zaak op te starten, erg handig.

Oude kleding aan een deur opgehangen

We waren hier vele jaren terug ook wel eens geweest, met als ik mij goed herrinner met Joh en Saskia uit Australié die toen bij ons aan boord waren en waarmee we ook in Hindeloopen en Terschelling zijn geweest toen, maar ook met Ralph en Ava zijn we er misschien wel geweest

Allerlei verschillende mensen, er is er geen één dezelfde

Het is allemaal weer prachtig om te zien, hoe een voddeboer zulke mooie dingen op een stuk board kan weergeven dat het net lijkt of het geschilderde er inderdaad zelf hangt, of staat. En ook zijn de voorwerpen die hij heeft geschilderd bij de meeste werken fysiek aanwezig.

De oude lappenpop een meesterwerk van Jopie Huisman

Wat Henk Helmantel betreft, is dat weer een heel andere schilder, hij werkt veel met licht en donker in zijn schilderijen terwijl dat bij Jopie Huisman nergens voor komt.

Het licht en het donker op deze compositie is erg goed weergegeven

Na anderhalf uur houden we het voor gezien, en zoeken we ons boodschappenkarretje weer op, en vertrekken we op weg naar het rommelmarktplekje bij de kerk, waar we maar weinig van onze gading is te vinden, alleen koopt Aafke weer twee pillen van boeken waar ze wel weer even zoet mee is.

Ook hadden we ons zelf beloofd, om naar de visboer te gaan die recht tegenover de kerk aan de hoofdstraat zit, om daar kibbelingen te scoren, maar omdat Wieke ons heeft vertelt dat er een nieuwe uitbater in zit, is het wel een gokje dat die net zo goed is als degene die er voorheen de visbaksels uitdeelde, en wij houden uiteraard niet van misbaksels.

Daar dan aangekomen stap ik naar binnen, en ik moet even wachten tot ik aan de beurt ben, Aafke had gezegd dat een portie kibbelingen € 12,= koste, maar het blijkt dat er drie soorten zijn in keuzebakje’s n.l klein, middel, en groot en de grote kost geen € 12,= maar met saus € 10,= nou denk ik dan moeten we die maar eens even proeven, en bestel ik 2 x groot voor € 20,=

zelfportret van Henk Helmantel

Het duurt nog wel 10 minuten voor die van ons uit de frituur komt, maar tjonge jonge wat een grote stukken, Ik neem ze aan en loop naar buiten, waar Aafke al zit te wachten, en zet de bakje’s op het tafeltje, en dan gaan we er eens even lekker voor zitten.

Nou deze nieuwe uitbaters die allebei nog vrij jong zijn, krijgen van mij een dikke pluim, want de stukken vis die tegenwoordig de naam kibbeling hebben, smaken voortreffelijk en zijn ook niet te zout en dat vind ik persoonlijk wel fijn, en ook de saus is prima

Na nog even te zijn bekomen van deze toch wel min of meer flinke kluif, pakken we onze kar, en lopen we naar de boot en het is nu bijna 18:00 uur en de Havenmeester zal zo meteen ook wel weer langs komen, en dan wil ik nog wel even met hem in conclaaf over de met meer dan 50% gestegen prijs van het havengeld hier.

Een blik onderweg in de etalage van een verzamelaar van oude auto’s

Het is ondertussen al tijd geworden voor een blonde rakker, en na die achter de vis te hebben aangegoten, ga ik even een klein tukje doen in de laatste zonnestralen van vandaag, wanneer het dan bijna acht uur is en de havenmeester nog steeds niet is komen opdagen, gaan we maar binnenzitten, want er komen vervelende insecten die ons bloed willen opsnaaien en dat lijkt ons niks.

Morgen zien we de beste man misschien al wel om zeven uur s’morgens, net als altijd in Kiel, nou we wachten het maar af.

Van Workum naar Kornwerderzand op 27-08-2025

Vanmorgen worden we lekker uitgerust wakker, want het is hier aan de lange steiger voor de brug met sluis erg stil s’nachts, dus zijn we weer helemaal fit om te gaan zeilen, nadat we onze boterhammen naar binnen hebben gewerkt.

Ik had vanmorgen vroeg de Havenmeester verwacht, maar het is nu al na negenen, en hij heeft zich nog steeds niet laten zien, nou we wachten tot 09:30 en dan varen we dus maar weg zonder te hebben betaald.

Het is nu halftien, en we gaan eerst maar even ons bootje, wat voor tussen de punt van de boot en de steiger ligt langszij vastmaken, en dan start ik de motor en halen alle meertouwen los, met als laatste de spring, en dan vaar ik achteruit om de boot hier ter plekke te draaien. Door nog even een keer vooruit, en daarna weer achteruit te varen, kunnen we weer richting het IJselmeer varen en nadat Aafke het volgbootje weer achter de boot heeft vastgemaakt geef ik gas en varen we via het Zool naar de plek waar we richting Kornwerderzand op kunnen.

Daar aangekomen rollen we de Genua af, en zet ik de motor uit en dan zeilen we met een windje van 10 knopen en een snelheid van 5 knopen die kant op. De wind is SSE dus bakstagwind het hele stuk. Ik laat dan ook de automaat het stuurwerk doen, en ga alleen maar uitkijk houden.

Het is nog niet erg druk hier, maar dat word straks wel anders denk ik, want het is mooi zonnig weer, en het is om ongeveer 13:00 uur HW dus word het denk ik druk bij de sluis, maar wij willen zien of we daar vandaag aan de steiger kunnen gaan liggen, want ankeren is met deze wind aan deze kant van het IJselemeer geen optie omdat de hele kust hier nu lagerwal is, en er staat ook een behoorlijke golfslag, dus niet ankeren, maar liggen aan de steiger lokt ons wel aan.

Het is ongeveer 7 mijl naar onze bestemming en dus zijn we er om een uur of halftwaalf wel vermoed ik, en dan maar hopen dat er nog een plekje vrij is daar, want met hooguit vier jachten is de steiger helemaal bezet, en om tegen iemand aan te gaan liggen kan uiteraard wel, maar als die opeens weg wil, dan kun je niet even voor een langere tijd van de boot af, want Aafke wil ook even kijken of de bramen hier al zo rijp zijn dat we ze kunnen plukken.

Tegen twaalfen liggen we vast aan de steiger, ondanks dat er steeds meer jachten in en uit de sluis komen en gaan, is de steiger leeg en kunnen we zo dicht mogelijk bij het einde aanmeren, ze zijn hier in de voorhaven met een groot schip met een dragline erop, de boel in de hoek aan het baggeren waar wij eergisteren vastliepen, ze hebben zeker gezien dat wij daar vastzaten!.

Een poosje later krijgen we buren, die hier even tijdelijk gaan liggen om hun beurt af te wachten wanneer de sluis weer word klaargemaakt voor hun. Ik vind de constructie van hun achterste beugel waar hun zonnepaneel op zit, en hun bootje aanhangt best wel handig bedacht, want de achterste beugel is neerklapbaar, en zo kun je het bootje mooi omhoog trekken boven de spiegel van de boot. Ik neem er dan ook maar wat verschillende foto’s van om het eens goed te bekijken.

Wij willen eigenlijk wel van ons bootje af, en weer een rubberboot aanschaffen, want die zijn stabieler, en ook lichter te hanteren.

We liggen hier anders mooi, want er is veel te zien hier, met al die grote twee en driemasters die hier af en aan varen vanaf Harlingen naar Kornwerderzand, en andersom natuurlijk, en dat zijn dan ook met HW en LW de drukste tijden.

Aafke is even de wal opgegaan, om te kijken of er al rijpe Bramen aan de vele struiken zitten die hier welig tieren, en na een uur is ze al weer terug, want er zijn wel veel bramen, maar er moet nog wel wat zonneschijn aan te pas komen om ze rijp te maken.

Ondertussen is het alweer Happy Hour geweest, dus maar snel even wat blonde rakkers pakken, en wat komkommerschijfje’s met knoflooksaus, plus wat toastje’s met brie erop. Aafke heeft ondertussen een nieuw verband om haar pink gekregen, waarbij we de wond ook weer even goed konden bekijken, het zag er wel wat blauw uit, maar het lijkt goed te komen op deze manier.

Aafke gaat nu bezig met ons avondeten, en dat word Nassi Goreng met kipvlees en wat daar zo allemaal bij hoort, het word weer een feestmaal, en ik moet mij beheersen om niet te veel ervan te eten, en zo houden we ook nog aardig wat over voor later.

Om acht uur kijken we even naar het journaal, en het zijn weer allemaal vreselijkste beelden en verhalen, het word tijd dat we weer wat leuks op de TV kunnen bekijken, dan al die ellende in de wereld.

Van Kornwerderzand naar Workum op 25-08-2025

Na een goede nacht te hebben geslapen hier achter het anker, worden we vanmorgen wakker om een uur of halfnegen, en Aafke heeft ook een goede nacht gehad gelukkig, nu eerst maar even wassen en de kleren aan, en dan gaan we maar even wat boterhammetje’s achter en onder de kiezen proppen, rijkelijk bevloeid met hete thee.

We gaan nu eerst het schip klaarmaken om te varen, dus ramen dicht aan de zijkant van de boot, handschoenen opzoeken om het anker zo meteen te ligten en ook haal ik alvast de ankerbol van de Genua schoten af.

Na de motor gestart te hebben, en Aafke achter het roer staat, ga ik de ketting meter voor meter met de hand aantrekken en ophalen, en dat is met de vrije uitloop van gisteren nogal wat meer dan gewoonlijk dat weer naar boven moet worden gehaald.

Als ik zie dat de ketting loodrecht naar beneden staat roep ik tegen Aafke dat ze even wat naar voren moet varen om het anker er uit te trekken, en dat lukt en ook de laatste meters verschijnen boven water met aan het eind een mooi schoon anker, dat ik met een flinke haal aan de ketting op zijn plaats trek. Nu nog even het stuk staal een eindje optillen, en dan valt het mooi op z’n plek

snel de borgpen er doorheen en ook nog even de splitpen door de borgpen steken zodat het anker niet meer op z’n eigen houtje naar beneden kan gaan.

Aafke heeft ondertussen al een eindje gevaren naar de ingang van de haven, om te zien of er misschien nu wel een plek vrij is aan de steiger voor jachten, maar helaas liggen er drie schepen aan vast die of blijven liggen, of wat ook kan, dat ze wachten om de sluis binnen te varen zodra dat mogelijk is, dus vissen we weer achter het net, en het ligt hier alweer behoorlijk vol met schepen die de sluis in willen om vervolgens denk ik via Harlingen naar de eilanden Vlieland of Terschelling te gaan met stroom mee vanaf Harlingen. We houden het dan ook maar voor gezien, en ik wend de steven om richting Workum te gaan, en vaar de haven weer uit.

we besluiten om het maar simpel te houden vandaag, omdat ik nu ook de taken van Aafke min of meer moet vervullen, en haal eerst maar alle stootwillen van de beide relingkanten af en breng die naar de kuip toe, dan ga ik de voorste landvasten en de drie stootwillen die normaal in de ankerbak bivakeren ook daar weer een plekje geven. Dan ga ik de Genua afrollen, en dat kan ik ook nog wel alleen doen zonder dat Aafke mij daarbij helpt.

Ik had gehoopt dat de beloofde 10-12 knopen wind nu zou komen waaien, maar het blijft hangen op hooguit 6 -7 knopen wind en daar loopt de Marilena niet op weg, en de hoogste snelheid is tot nu toe 4,2 mijl. Ook kan ik de beoogde koers net niet bezeilen, en dat word dus kruisen. Al met al blijft het de hele rit naar Workum toe een piano an actie zonder einde, maar we hebben er mooi weer bij, en ja tijd hebben we ook zat natuurlijk, alleen het geduld word erg op de proef gesteld, en wanneer we bijna bij de ingang van het Zool zijn valt de wind helemaal weg, en start ik de motor om het laatste stukje te motorsailen, bij het Zool aanbeland stop ik de motor weer, want nu hebben we de wind wat beter in de zeilen en varen we toch nog richting Haven.

Het is echter weer van korte duur, want de wind laat het nu helemaal afweten, en dus rollen we de Genua weg en slaan de motor weer aan en pruttelen het laatste stukje tot we bij de steiger aankomen, en daar is nog net een plekje voor ons waar we aanmeren tussen twee andere jachten, na wat gedoe met de lengte van de lijnen liggen we vast en nu moet ook ons volgbootje nog een plekje hebben, en die brengen we naar de voorpunt toe waar hij precies tussen de steiger en de boot past.

na een poosje naar de langs ons heen varende boten te hebben gekeken, komt er opeens een jacht aan dat graag naast ons wil aanmeren, en dat blijk waarrempel een Janneau sun legende 42 ft te zijn bijna net zo eruitziend als ons schip, alleen is hij wat jonger en heeft ook een andere spiegel. We raken in gesprek met de eigenaren, en die hebben het schip ook uit Griekenland vandaan, deze is er zelfs gebouwd wat ik van ons schip niet weet!. Ook hebben ze hem al bijna net zo lang als dat wij ons schip hebben, nou dat is leuk. We wisselen nog van allerlei bijzonderheden uit van de boot, maar ze willen nog even naar het dorp lopen voor het een en ander en wellicht spreken we ze nog morgen.

Dan is daar opeens de Havenmeester die natuurlijk geld van ons wil hebben, en ik had net van onze buurman gehoord dat hij in Medemblik 33 euro neer moest tellen voor een overnachting en dat hij dat wel erg veel vond, en dat vond ik dus ook.

De Havenmeester vraagt mij hoelang de boot is, en ik zeg 12 m en daar krijg ik geen reactie op, maar hij zegt even later dat hij graag € 29,20 van mij wil hebben, en daar word ik echt niet blij van, want vorig jaar betaalde ik dezelfde Havenmeester € 20,00 en nu vraagt hij opeens in ėén jaar tijd, een verhoging van bijna 50% !. Later wanneer ik op internet kijk heeft hij mij zelfs nog gematst want de prijs op internet staat op € 29,10 maar ook nog excl toeristenbelasting van € 2,= p/p dus 29,20 + 4,= is € 33,20

Ik weet niet waar dit heengaat met zulke nergens op lijkende prijsverhogingen, maar mij zullen ze na vandaag niet meer in Workum zien, en ik denk mijn buurman ook niet.

Dan is het alweer Happy Hour, en We proosten maar weer op Aafke haar kleine pink, die zich nog steeds rustig houdt, maar we blijven er wel goed op letten. We eten vanavond maar iets makkelijks want de kok is een beetje onthand zullen we maar zeggen.

.

Van Franeker naar Kornwerderzand op 24-08-2025

 Vanmorgen komen we pas om halfnegen uit onze kooi, en ontbijten we eerst even, wassen en aankleden doen we daarna wel.

Om halftwaalf is het dan zover en gooien we los, en varen we de haven uit met ons volgbootje naast ons aan SB zijde om het schroefeffect een beetje te compenseren, en dat lukt aardig want we varen mooi rechtuit achteruit, en als ik ver genoeg ben zet ik het zaakje in z’n vooruit en varen we weg richting de Frisiabrége.

Wanneer Aafke ons bootje van de zijkant, naar de achterkant van de boot wil verplaatsen maakt ze de voorste lijn eerst los, en daar gaat het dus fout, en kan ze de andere lijn die achter om het kleine boldertje zit, niet meer los krijgen omdat daar nu teveel spanning op staat, dus gaan we maar even stilliggen om het los te krijgen, wat erg moeilijk gaat, na wat geharrewar komt het uiteindelijk wel weer goed, maar wat een gedoe, en dat door een klein foutje.

Bij Harlingen gekomen zien we hier aan de kant een Jetser van een Zeilcatamaran liggen, nou ik heb er heel wat gezien, maar deze spant de kroon, jeetje wat een groot ding zeg, ik probeer een merknaam te vinden maar kan die niet vinden, nou ja ik kan zo’n ding wel erg mooi vinden, maar betalen is een ander verhaal.

Omdat we met meerdere schepen zijn, gaan de brugopeningen redelijk snel, en zijn we al snel in Harlingen waar ik de sluis oproep om hun te vertellen dat we van binnen naar buiten willen worden geschud, en dat mijn diepgang 2,2 m is. Na ze drie keer te hebben opgeroepen krijg ik eindelijk een reactie en het word per direct de grote sluis waar we door moeten, en de deuren gaan waarrempel al open, nou dat gaat snel, het lijkt overtoom wel.

Even later nadat alle jachten zijn binnengevaren gaat de deur achter ons dicht, en even later krijgen we het bekende geluidsignaal dat de waterinlating gaat beginnen. We houden de drie lijnen met ons tweën goed vast, en dat is wel nodig hier, want drie lijnen op één bolder is waardeloos, je hebt op die manier houden en keren om je boot niet tegen de betonnen muur te laten komen.

Ik snap niet dat er nog nooit een betere vastmaak voorziening in de muur is gemaakt om zeil en motorbootjachten sneller en veiliger door de sluis te laten gaan, want het is in de kleine sluis wel goed geregeld wat vastmaakpunten betreft, maar in deze sluis zitten de vastmaakplekken veel te ver uitelkaar, en met een klein jacht kun je bijna nooit een bolder voor de achterlijn, en de voorlijn tegelijk bereiken vanaf de boot.

Het lukt ons dankzij veel spierkracht om de boot vrij van de betonnen muur te houden, maar het zou een stuk beter gaan met een extra bolder tussen de andere bolders in te plaatsen, en ze zouden een keertje kunnen kijken hoe of ze dat in de grote sluis hebben gedaan bij Kornwerderzand hier vlakbij in de buurt.

Gelukkig is het einde van de schutting in zicht, en gaat de brug omhoog en varen we de waddenzee op. Buiten de pieren gaat Aafke de boot in de wind op sturen, en dan hijs ik het grootzeil snel omhoog, en daarna rol ik de Genua af, en vervolgens zeilen we het vaarwater de Boontje’s al in tussen Harlingen en Kornwerderzand.

Het zeilen valt wat tegen, want er staat maar weinig wind vanmiddag, maar we hebben de stroom gelukkig wel mee en lopen 6 mijl over de grond. Om drie uur zijn we dan ook bij de ingang van de voorhaven, strijken het grootzeil en rollen de Genua weg, en we hebben geluk vandaag want de beide bruggen staan open, en dus geef ik een flinke dot gas om nog mee te kunnen de sluis in, die in de verte al openstaat.

Nadat de sluis vol is met jachten, gaat de bel rinkelen, en met nauwelijks hoogteverschil is het schutten ook alweer voorbij en gaan de deuren al open, we willen hier eigenlijk vannacht wel blijven liggen, maar helaas is er aan de jachtensteiger geen plek meer genoeg voor onze lengte, we proberen om nog ergens achter in de haven vast te maken, maar dat draait uit op vastlopen in de drek daar, en ook bij de houders van de reservedeuren die daar vroeger in voorraad lagen, is het niet diep genoeg voor ons dus varen we maar naar de havenuitgang om daar BB uit te gaan, waar we even later in 3.5 m diep water het anker laten vallen.

Na het vallen van het anker laat ik voldoende ketting erachteraan lopen, en zeker de ketting met een touw erdoor dat ik beleg op de bolder voor en loop dan naar achteren om het anker er even stevig in te trekken, en Aafke loopt even naar voren toe om te kijken of het anker goed houdt. Dan geef ik even flink gas en voel de boot het anker strak trekken, en vervolgens doe ik dat nog even een keer voor de zekerheid, en daarmee bezig zijnde roept Aafke dat het touw is losgeraakt van de bolder, en gaat ze vervolgens met haar voet de ketting die nu ongehinderd uitloopt proberen te stoppen, maar dat lukt haar niet, en dan maakt ze de fout om met haar handen de ketting proberen vast te pakken, en dat gaat dus niet goed, en opeens komt de pink van haar rechterhand in de knel en loopt ze een behoorlijke wond daardoor op.

Ik zet snel de keerkoppeling in z’n vrij, en ren naar voren om haar te helpen, maar ook moet de ketting worden afgestopt, en mij lukt dat wel door er met mijn voet op te gaan staan, en snel de ketting op het nestwiel van de ankerlier te leggen, zodat de boot blijft liggen. Dan ga ik met Aafke naar achteren, om de wond te verzorgen en zo goed mogelijk te verbinden.

In de verbanddoos vinden we nog net een passend stukje speciaal verband dat we ook bij haar vorige verwonding hebben meegekregen van de arts in Kiel toendertijd, en dat leg ik op de schoongemaakte wond, daarna maken we het af met een rolletje verband met leukoplast eromheen zodat het goed blijft zitten.

Nou dat was weer even heftig allemaal, en zo zie je maar weer, dat je zoiets nooit moet proberen beet te pakken en vooral niet zoiets als een bewegende ketting, laten we hopen dat de wond weer aan elkaar gaat groeien net als bij de vorige keer, want eigenlijk zou het moeten worden gehecht, maar hoe krijg ik haar nu zo snel bij een dokter die dat kan doen, op z’n vroegst morgen in de loop van de morgen en dan is het waarschijnlijk te laat om het nog te hechten. We houden het goed in de gaten, en ze heeft er weinig tot geen pijn en last van, en dus laten we het eerst zomaar, morgenvroeg zien we wel verder.

Nu ga ik eerst het ankerketting met een langere lijn zekeren, want de oude lijn zit nu ergens onder water en dat zien we morgen wel als we ankerop gaan wel weer, dan hang ik de ankerbol op aan de beide schoten van de Genua, en Aafke heeft ondertussen al een koude rakker voor ons klaar gezet, en we proosten dus maar op een snelle genezing van haar hand.

Gelukkig word het een rustige nacht, en Aafke neemt voor we gaan slapen maar even een paar parcetamol tabletten in en we hopen dat ze daar vannacht goed van kan slapen na al deze wederwaardigheden.

Morgen gaan we proberen een plekje aan de steiger te veroveren, maar het is wel erg druk met boten op het water en dus veel kapers op de kust. Mocht het niet lukken, dan varen we naar Workum toe, om daar eventueel ook nog een arts te raadplegen.