Donderdag 8 April eindje wandelen.

Over vandaag valt er weinig te vertellen, we zijn pas om 10:00 uit ons warme hol vandaan gekropen en tegen elven klaar met ons ontbijt.

Het waait nog steeds erg hard, en de wind zit nu meer zuidwest ten westen en drukt ons tegen de steiger aan en daar moeten we regelmatig even aandacht aan besteden.

Omdat we de meegenomen eieren uit de streekwinkel nog moeten afrekenen, gaan we om kwart voor drie richting oude melkfabriek, het is nog steeds verrekte koud, en dat is geen wonder want de wind komt hier in de lengte over het water aanwaaien, en dat water zal nog wel erg koud zijn.

Vorige keer zagen we onderweg in de sloot een stel eenden zwemmen en aangezien die eieren erg lekker waren vroeger, ben ik nieuwsgierig of dat nog steeds zo is.

Jammer genoeg zitten ze niet waar ze de eerste keer waren maar we houden het in de peiling.

Na een kwartiertje zijn we bij het melkfabriek, maar er is geen sterveling te bekennen, en na wat oud voer van onze papegaai onder de boom, waar vorige keer een hele kluft mussen in zat te hebben gestrooid, lopen we een rondje om de fabriek en gaan we maar weer richting Marilena waar de kachel brand.

Tegen halfvier zijn we weer ter plekke en kunnen de Vesten, Jassen, Petten en, Mutsen weer uit en af want het is binnen heerlijk warm.

Heb vanmiddag ook nog een nieuwe iPad Air gekocht bij Coolblue want die waren daar in de aanbieding met ook nog eens een jaarabonnement gratis erbij van Apple TV, onze oude iPad 4 is nu 6 jaar oud en die doet het verder nog prima, maar sommige app’s draaien helaas niet meer op de verouderde software en dus ontkom je daar op het laatst niet meer aan.

Waar ik hem nog wel voor kan gebruiken is navigatie maar ook dat houd waarschijnlijk een keer op.

Dinsdag 5 April even naar huis toe

Het is pas na de middag, als we naar de auto toe lopen met een lege gasfles tussen ons in.

De wind is snijdend koud en het beneemt je bijna de adem, zo nu en dan verwisselen we van plaats want buiten de gasfles hebben we nog meer dingen te sjouwen.

Bij de auto aangekomen laat ik eerst het restant gas uit de gasfles spuiten zodat ik hem straks exact op 20 liter kan vullen daarna stappen we snel in want het is in de auto beter dan buiten, Een kwartiertje later zet ik Aafke af bij de Aldi om boodschappen te halen, en ik rijdt daarna door naar Garage Beerda om de gasfles weer te vullen.

Daarna rijdt ik weer naar de Aldi om Aafke weer op te pikken, eindelijk komt ze na 10 minuten de winkel weer uit en help ik haar om de boodschappen in de auto te laden.

Dan gaan we naar ons appartement om nog wat dingen op te halen die we waren vergeten, en ook heb ik nog wat computerdingetje te doen.

Na alles weer te hebben geregeld en even lekker te hebben gedoucht en na de snacks die nog in het vriesvak van de koelkast lagen te hebben verslonden  gaan we om een uur of vijf weer richting Marilena en ik breng Aafke naar de boot toe waar ik de boodschappen en de volle gasfles voor haar aan boord breng.

Zelf rijd ik na de auto te hebben gedraaid weer terug naar de brug en zet hem daar neer.

Zo nu nog even de 800 m teruglopen en dan maar snel een cuppesoepje tegen de kou.

Als ik bijna bij de boot ben komt er nog even een hagelbui over mij heen en net als ik een foto wil nemen snort er een hardfietser langs mij, en die lui bellen niet, dus ik schrik me het leplazerus.

Zaterdag 3 april wandeling Steenfac.

Net als Donderdag en Vrijdag is het dusdanig koud en winderig dat we er pas om half vier toekomen om een wandelingetje te maken, en we gaan maar richting de brug naar EE  en dat is ongeveer een 800 meter.

Dat stelt natuurlijk niks voor maar het weer is er ook naar en bij de brug aangekomen besluiten we om een slag om het oude melkfabriek te maken en dat is ook maar een paar honderd meter.

Als we bij de ingang zijn naar de fabriek zien we opeens het bord “Streekwinkel” staan, en dus zeg ik tegen Aafke zullen we eens even kijken wat ze hier allemaal te koop hebben?.

Aafke heeft er niet zoveel zin in, maar na wat aandringen gaat ze toch mee die kant op.

Als we daar nieuwgierige naar binnenkijken, komt er al snel iemand op ons af en raken we aan de praat met de uitbater van de winkel.

Het duurt dan ook niet lang, wanneer hij ons naar binnen nodigt voor een rondleiding door zijn toko.

Het lijkt wel wat op een museum van oude tractors en oude machines uit de jaren voor en na de 2de Wereldoorlog.

De oude man blijkt 82 jaar te zijn en heet Wilman van achternaam en heeft eerst in zijn boerderij een eindje buiten het dorp richting Engwierum een streekwinkel gehad, en heeft die nu als hobby in een deel van de oude melkfabriek.

Ook is hij èén van de oprichters van het vlasmuseum hier in het dorp Ee.

Tevens heeft hij hier een pers staan waarmee hij koolzaad perst en de daaruit geperste olie verkoopt hij hier in flesje’s van een halve liter.

Hij heeft net een order gekregen van drieduizend liter voor iemand uit Texel.

De koolzaad olie kun je voor vele doeleinden gebruiken zo zegt hij, o.a bakken en braden, dressing voor salade’s, je kunt het zelfs als glijmiddel aanwenden zegt hij, mijn vrouw zweert erbij.

Als we om ons heen kijken dan zien we allerlei oude voorwerpen uit vroeger tijden staan, trots vertelt Wilman dat hij op de zolder boven ons nog een Dafje, en een lelijke Eend heeft staan, ook heeft hij thuis nog een Mercedes Cabrio uit 1960 staan, die er nog als nieuw uitziet.

Het is ook mogelijk om hier met een groep van ongeveer 20 personen een warme maaltijd te gebruiken, waarbij hij dan het één en ander verteld over de producten die hij verbouwd en hier aan de man probeert te brengen.

Als tweeentachtigjarige is hij nog heel actief, en dat is natuurlijk prachtig, bovendien kan hij het mooi vertellen, want op zo’n leeftijd heb je natuurlijk ook wel het één en ander meegemaakt.

Het is al bijna vijf uur wanneer we na het kopen van een doos scharreleieren weer naar de boot lopen, gelukkig is het niet ver want de wind is behoorlijk aangetrokken en verrekte koud.

Wanneer we na 10 minuten lopen weer binnen zitten, maakt Aafke snel een mok gloeiendhete chocolademelk klaar,  en daar word je erg warm van zowel binnen als buiten.

Na het eten houden we ons bezig met lezen en puzzelen, en om halftwaalf zoeken we onze kooi maar weer eens op.

Koude start van Zeilseizoen op 1 April.

Het begint al als we op de haven komen en we geconfronteerd worden met een stijve en koude bries uit het noorden die dwars op de haven staat.

Nadat we het transport karretje hebben volgeladen met dingen waarvan wij denken dat het de laatsten zijn rijden we naar onze nieuwe plek in de haven, en beginnen we met uitladen.

Omdat de havenkar niet op de vingerpier kan vanwege de spoorbreedte van het geval, laden we de bagage over op ons eigen karretje dat er voor gemaakt lijkt, en dat scheelt toch weer 12 meter sjouwen met de zware dozen.

Nadat we alle dozen zo’n drie keer door de handen hebben gehad, kan Aafke beginnen met het verstouwen van alles en breng ik intussen de kar weer terug.

Na een uurtje heeft ze alles alweer een plekje gegeven en zouden we kunnen vertrekken, maar vanwege de stijve brief wachten we nog maar even tot de wind wat af gaat nemen.

Pas om half vijf neemt de wind wat af en beginnen we met het losmaken van de oude lijnen waarmee de Marilena de hele winter zat vastgesjord in de box.

Het valt nog niet mee omdat de lijnen erg stug en vast getrokken zijn voor maanden, en daardoor gaat het uitvaren uit de box niet zoals wij hadden voorgenomen.

Aafke kon zo gauw niet meer van de vingerpier op de boot stappen en ik moest wel achteruit blijven varen vanwege de paal die tussen de boxen staat.

Enfin dan stapt ze maar op bij de plek waar we gaan watertanken en kan ze mij mooi even opvangen wanneer ik daar aan ga meren.

Nadat we de boot daar hebben vastgelegd en de vulopeningen hebben geopend komt er nadat ik er een muntje van 50 cent in heb gegooid geen water uit de kraan.

Het zit zeker nog niet aangesloten vanwege de nog zo nu en dan verwachte nachtvorsten.

Maar we moeten wel water tanken en dus gaan we het proberen bij de in en uitgang van de haven en daar staat wel druk op de slang en dus tappen we de boot daar helemaal vol.

Ondertussen is het kwart voor zes als we richting brug varen, de brugwachter ziet ons niet aankomen en net wanneer we aan het remmingwerk hebben vastgemaakt gaan de lichten op rood-groen.

We varen rustig de sluis binnen, en Aafke staat klaar met de spring om die om de stangen bovenop de sluismuur te doen als de wind ons te pakken krijgt en waardoor we snel aan bakboord moeten vastmaken.

Ja het is weer even wennen, en met het ouder worden gaan dit soort actie’s ook minder snel.

Het schutten duurt niet lang en dan gaan we op weg naar Engwierum waar misschien nog voorbij de brug een plekje voor ons is, helaas blijkt het dat wij door de erg lage stand van het water niet voor de kant kunnen komen, en dus besluiten we om dan maar door te varen naar de ons welbekende plek van de Marrekrite.

Daar aangekomen maken we vast aan het begin van deze kunstofsteiger, en ontdekken dat tijdens de winter periode er erg veel op gescheten is het zijn allemaal plakkaten met vogelshit, maar het is gelukkig niet vers.

Nadat we de boot hebben vastgelegd gaan we snel naar binnen, en het eerste wat ik doe is de kachel aanzetten want het is maar een graadje of 4 en een koude wind nog steeds pal uit het Noorden.

Na een halfuurtje is het binnen al heerlijk warm en nemen we een kopstootje op het begin van het vaar seizoen.

Nadat we wat gegeten hebben gaan wat lezen of internetten, en kruipen dan tegen twaalven in onze kooi.

Voor de papegaai is het vannacht een stuk kouder dan hij thuis gewend is maar morgen gaan we daar met een kartonnen doos over de kooi wat aan doen.