Nadat we het transport karretje hebben volgeladen met dingen waarvan wij denken dat het de laatsten zijn rijden we naar onze nieuwe plek in de haven, en beginnen we met uitladen.
Omdat de havenkar niet op de vingerpier kan vanwege de spoorbreedte van het geval, laden we de bagage over op ons eigen karretje dat er voor gemaakt lijkt, en dat scheelt toch weer 12 meter sjouwen met de zware dozen.
Nadat we alle dozen zo’n drie keer door de handen hebben gehad, kan Aafke beginnen met het verstouwen van alles en breng ik intussen de kar weer terug.
Na een uurtje heeft ze alles alweer een plekje gegeven en zouden we kunnen vertrekken, maar vanwege de stijve brief wachten we nog maar even tot de wind wat af gaat nemen.
Pas om half vijf neemt de wind wat af en beginnen we met het losmaken van de oude lijnen waarmee de Marilena de hele winter zat vastgesjord in de box.
Het valt nog niet mee omdat de lijnen erg stug en vast getrokken zijn voor maanden, en daardoor gaat het uitvaren uit de box niet zoals wij hadden voorgenomen.
Aafke kon zo gauw niet meer van de vingerpier op de boot stappen en ik moest wel achteruit blijven varen vanwege de paal die tussen de boxen staat.
Enfin dan stapt ze maar op bij de plek waar we gaan watertanken en kan ze mij mooi even opvangen wanneer ik daar aan ga meren.
Nadat we de boot daar hebben vastgelegd en de vulopeningen hebben geopend komt er nadat ik er een muntje van 50 cent in heb gegooid geen water uit de kraan.
Het zit zeker nog niet aangesloten vanwege de nog zo nu en dan verwachte nachtvorsten.
Maar we moeten wel water tanken en dus gaan we het proberen bij de in en uitgang van de haven en daar staat wel druk op de slang en dus tappen we de boot daar helemaal vol.
Ondertussen is het kwart voor zes als we richting brug varen, de brugwachter ziet ons niet aankomen en net wanneer we aan het remmingwerk hebben vastgemaakt gaan de lichten op rood-groen.
We varen rustig de sluis binnen, en Aafke staat klaar met de spring om die om de stangen bovenop de sluismuur te doen als de wind ons te pakken krijgt en waardoor we snel aan bakboord moeten vastmaken.
Ja het is weer even wennen, en met het ouder worden gaan dit soort actie’s ook minder snel.
Het schutten duurt niet lang en dan gaan we op weg naar Engwierum waar misschien nog voorbij de brug een plekje voor ons is, helaas blijkt het dat wij door de erg lage stand van het water niet voor de kant kunnen komen, en dus besluiten we om dan maar door te varen naar de ons welbekende plek van de Marrekrite.
Daar aangekomen maken we vast aan het begin van deze kunstofsteiger, en ontdekken dat tijdens de winter periode er erg veel op gescheten is het zijn allemaal plakkaten met vogelshit, maar het is gelukkig niet vers.
Nadat we de boot hebben vastgelegd gaan we snel naar binnen, en het eerste wat ik doe is de kachel aanzetten want het is maar een graadje of 4 en een koude wind nog steeds pal uit het Noorden.
Na een halfuurtje is het binnen al heerlijk warm en nemen we een kopstootje op het begin van het vaar seizoen.
Nadat we wat gegeten hebben gaan wat lezen of internetten, en kruipen dan tegen twaalven in onze kooi.
Voor de papegaai is het vannacht een stuk kouder dan hij thuis gewend is maar morgen gaan we daar met een kartonnen doos over de kooi wat aan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten