We varen maar weer door dezelfde opening de haven uit waar we ook naar binnengekomen zijn, want vlak hier tegenover is er ook een uitgang, maar daar durf ik niet door naar buiten te gaan omdat ik er niet zeker van ben dat het daar diep genoeg is.
Even later zitten we al in de geul van de rivier de Schlei naar Kappeln toe, en even voordat de rivier afbuigt naar links zie ik een jacht voor anker liggen, op practisch dezelfde plek waar wij ook wel eens voor anker hebben gelegen.
Dan komen we langs drie prachtige met riet bedekte woningen die daar op een pracht plek aan deze rivier staan.
Drie met riet bedekte woningen aan de rivier de Schlei bij Kappeln.
Ook is hier ter plekke een klein soort haventje met een steiger en palen, maar dat zal wel een privé steiger zijn.
Het vaarwater gaat hier nu naar links en het stroomt hier ook behoorlijk, of dat nu door het getij komt, of door de regenval van de laatste dagen dat weet ik niet, maar je moet er wel rekening mee houden dat je in de boeienlijn blijft.
Nog maar een eindje, en dan zijn we al bij de jachthaven en dus gaan we alvast alles klaarmaken om een box in te varen waarvan het bordje op groen staat.
Wanneer we bij de eerste boxen langsvaren is er gelijk een met een groen bord en ik zeg dat we daar maar moeten gaan liggen, en dus gaat Aafke al naar voren om te proberen daar een lijn vast te maken.
Ik probeer zo goed als het kan tussen de twee palen door te varen, maar door de stroming worden we behoorlijk weggezet, en dus gaan we als een takse hond tussen de aan elke kant aangemeerde jachten door, en kom ik er achter dat de box wel erg lang is, en eigenlijk te lang voor onze boot van bijna 13 mtr.
Door de stroom worden we min of meer tegen het jacht aangedrukt dat rechts van ons ligt, maar daar hangt een hele batterij met stootwillen, en die drie van ons zitten er ook nog eens tussen, geen probleem dus.
Aafke heeft al iemand die snel aan kwam lopen één van de voorlijnen aangereikt, en de man bind hem snel aan een paal vast, en ook de andere lijn bind hij gauw vast, en nokt dan gelijk af.
Aafke had wel aangegeven dat ze de lijn graag terug wilde hebben om hem dan op onze eigen bolder te beleggen maar dat zijn ze hier niet gewend, en vinden het maar vreemd dat die Hollanders “immer die leine zuruck haben wollen”.
Enfin dat is van later zorg, eerst maar zien om een lijn aan één van de achterpalen te krijgen, maar eerst zet ik er even een spring op zodat we niet weer verder naar voren gaan.
Dan stap ik op de boot naast ons, met een lijn, loop naar achteren en na twee pogingen zit de lijn over een haak die aan de paal zit geschroeft, dan loop ik weer terug maar nu is onze 12 mtr lange lijn iets tekort en dus vraag ik Aafke om mij nog een lijn van een meter of zes lang te geven, maar daarvoor moet ze ook op dat jacht klimmen want ik kan de lijn niet loslaten.
Na de lijn er aan te hebben geknoopt kunnen we allebei weer op onze boot klauteren en trek ik hem strak en beleg hem op onze achterbolder.
Zo nu nog even de voorlijnen beter bevestigen en nog een spring aan de andere kant en dan ligt de boot mij goed genoeg vast en kunnen we ook via de preekstoel van boord komen.
We gaan er maar even bij zitten en dan is het tijd voor koffie, en eten we gelijk ook maar even wat boterhammen op die Aafke al klaar had gemaakt tijdens ons ontbijt vanmorgen.
Wanneer we dat weer naar binnen hebben gepropt, gaan we richting stad om boodschappen, we nemen Houkje haar karretje mee, want rollen gaat beter dan tillen en het is vanaf hier nog een flinke tippel naar de supermarkt toe.
We komen er achter dat we beter door hadden kunnen varen want er zijn hier wel tig havens hier aan de rivierzijde.
Na een halfuur lopen met een rustpauze er tussen zijn we bij de brug over de Schlei aangekomen en Gerrit blijft hier wachten, en wij gaan samen verder op zoek naar de supermarkten die aan de andere kant van de brug zijn.
De brug gaat net open en dus wachten we even want het zijn vier brugdelen die omhoog gaan, en dat zie je bij ons niet.
De brug bij KAPPELN
Waneer alles weer horizontaal is steken we de brug over en gaan dan zoeken naar de dichtsbijzijnde grootgrutter en dat valt nog niet mee want ze zijn hier overal aan het bouwen en we moeten een aantal keren op de telefoon kijken waar we zijn en waar we langs moeten.
Na nog eens een schoolmeisje die ons pad kruist te hebben gevraagd waar we langs moeten, was die bereid om ons er naar toe te brengen, en zo zijn we dan toch eindelijk bij de ALDI waarempel terecht gekomen.
Het boodschappenlijstje heeft niet zoveel artikelen en we zijn redelijk snel weer buiten en doen ons daar te goed aan een lekker aardbeienijsje om weer wat energie op te doen voor de terugreis.
We lopen hetzelfde pad maar weer terug, en Gerrit had ons al even laten weten dat hij bij de toko van de Fischbrötchens zat te wachten.
Na even te hebben uitgerust, zetten we koers naar onze plek helemaal aan het eind van de haven, Gerrit gaat nog even een poging tot betaling van het havengeld doen, en dan klimmen we via de preekstoel met onze rijk gevulde kar weer aan boord van de Marilena om daar te bekomen van onze afgelegde 12565 stappen omgerekend ongeveer 8,3 km
Daarna is het tijd voor een versnapering in vloeibare toestand, en na die naar binnen te hebben gegoten is het alweer etenstijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten