Dinsdag 26 juli 2016 Vigeland Beeldentuin en vertrek uit Oslo

Vanmorgen eens op tijd uit de kooi, het is halfnegen als we aan de ontbijttafel zitten, en we eten de laatste krentebol en het witbrood dat een week oud is op want dat is alles wat er nog is.

Direct daarna gaan we naar de douche,s en ook gaat Aafke de was doen vandaag want dat is allemaal bij de prijs inbegrepen in deze dure haven.

Ik had gedacht dat de sanitaire instalatie wel erg lux zou zijn, maar de gebruikte materialen voor de banken zijn niet watervast en hier en daar zwelt het hout op.

Ook de ventilatie in deze ruimte,s is van slechte kwaliteit het is er erg dampig en heet, ik heb het wel vaker gezien een duur en mooi havengebouw en kantoren maar de rest waar het eigenlijk op aan komt ziet er niet uit, en daar is erg op bezuinigd.

De wasmachines zijn allebeide in gebruik en Aafke moet er dus na het douchen nog een keer naar toe om de was erin te doen en dat lukt aardig.

Nadat de was is gedaan en ook door de wasdroger iis geweest, gaan we de stad in om boodschappen te doen, na wat zoeken vinden we een kleine supermarkt midden in de stad en halen brood, groente, eieren, en dergelijke.

Het is nu ondertussen twee uur, en ik vraag of Aafke nog wel zin heeft om naar het beeldenpark te fietsen met al die boodschappen bij ons, we besluiten dan ook om maar weer naar de boot te gaan en te vertrekken.

Eenmaal bij de ingang van de haven zeg ik tegen Aafke dat we gek zijn en toch maar naar dat beeldenpark moeten gaan nu het nog kan en dus brengen we de boodschappen aan boord en vertrekken we naar het Vigeland beeldenpark.

Na een halfuurtje fietsen waarbij we het eerste stuk weer dezelfde weg afleggen als gisteren naar Bygdoy gaan we rechtsaf de stad in en daar gaat het behoorlijk bergje op en komt het weer op de rikketik aan, maar ik moet zeggen dat het steeds beter gaat.

Dan komen we bij de beeldentuin aan, nou ik moet zeggen dat dit echt wel de moeite waard is, ongelovelijk zoveel bronzen beelden bijelkaar, en allemaal naakt.

Het park is enorm groot en er lopen veel mensen rond uit de hele wereld kun je wel horen en zien, we fietsen er maar tussendoor en proberen om zonder trappen op te lopen overal op de fiets te komen.

Na een uur zijn we wel uitgekeken, en fietsen we weer terug naar de boot en laden daar de fietsen voor in de punt, en drinken nog even een bakje koffie voor we willen vertrekken.

Als we op het punt staan om te vertrekken begint het juist te regenen en zo te zien duurt dat ook nog wel even voor het weer droog word.

Tegen vieren is het dan zo ver, en met hulp van een paar jongens die op de steiger aan het werk zijn varen we onze box uit, het gaat allemaal goed en we varen om 15:55 de haven uit het is nog steeds droog maar de luchten en wolken om ons heen zien er dreigend uit gelukkig kunnen we de aankomende buien omzeilen en ook krijgen we nog wat donderslagen over ons heen.

We besluiten dat we maar voor de zekerheid naar ons vorige ankerplekje teruggaan, want die kant op schijnt de zon en na een uurtje zijn we er en Aafke pikt dezelfde moorring weer op.

Tjonge jonge wat een verschil opeens, nu liggen we weer in de zon te bakken, en even eerder was het regen en nog eens regen dat over het fjord trok.

We nemen er elk maar weer een blonde rakker op, en daarna een soepje voor het eten.

Na de aardappels met broccoli en een lekker stukje varkenshaas kunnen we lekker even uitbuiken in de zon totdat er weer bewolking voor de zon schuift en het te kil word buiten om langer te blijven zitten

Ik ga maar weer even verder met mijn friese boek van de schrijver Rink van der Velde het is een omnibus en ik mag wel over de manier van schrijven van deze auteur.

Het is nu ondertussen negen uur s,avonds en de koffie is bruin en dus stop ik hier mee.

Zondag 24 juli 2016 laatste 40 mijl naar Oslo

Onze voornemens om vroeg te vertrekken halen we niet, maar toch slagen we er in om ons anker om 09:50 boven water te krijgen, en een minuut of 10 later varen we op de motor richting Oslo, nadat we drie uur op de motor hebben gevaren beginnen we wat wind te voelen en we proberen of de wind voldoende power heeft om ons wat snelheid te geven en rollen om 13:00 uur de Genua af en het gaat goed want we maken met de 10 knopen wind die er staat uit het zuidwesten een snelheid over de grond van 4.5 knoop zo dat schiet tenminste wat op.

Er komt zelfs iets meer wind en nu lopen we waarachtig 5.5 knoop over de grond, en dat blijft zo gaan tot we bijna in Oslo zijn.

Omdat we eerst wat meer willen weten, waar we de Fram en de Kon-Tiki van Thor Heyerdahl kunnen vinden, gaan we eerst op zoek naar een geschikte ankerplaats, en die vind ik na enig zoeken op de kaart aan de bakboordzijde van het Fjord.

Wanneer we daar aan komen,blijken er anders niet te liggen dan mooringboeien, waarschijnlijk allemaal privéboeien, maar het is nu halfzeven in the evening en wij zijn moe en dus pikken we de grootste mooring die er ligt en Aafke maakt met onze korte spring een verbinding met het ding, mocht de eigenaar toch nog komen en moeilijk doen dan kunnen we alsnog ergens anders een mooring zoeken.

We treffen het wel deze keer want om hier te ankeren is nogal diep,de meter geeft 19 meter diepte aan

Gelukkig voor ons komt er niemand opdagen om de rechten van de moorring te claimen, en zo gaan wij een rustige avond en nacht tegemoet.

Op maandagmorgen zijn we er weer op dezelfde tijd uit als de dag ervoor, en ook vertrekken we weer om 10 voor 10 nu echt naar Oslo, ik heb ondertussen onderzoek gedaan en ben er achter gekomen dat alle maritieme musea zich op het schiereiland Bygdoy bevinden en dus allemaal in één dag zijn te bezoeken.

Om elf uur meren we op aanwijzing van de havenmeester aan in de Aker Brygge Marina die midden in het centrum van Oslo ligt, ik voel aan mijn water dat het wel weer een rib uit mijn lijf gaat worden wat betreft het havengeld, want het personeel loopt hier in uniform op de steigers.

Allereerst gooien we onze drie watertanks vol en maken meteen van de gelegenheid gebruik om de boot wat af te spoelen, want er zitten hier en daar nog restanten kots van Dick en Aafke op de romp.

Daarna gaan we onze fietsen in gereedheid brengen, ik begin maar met alle banden op spanning te brengen, eerst maar met ons handpompje, maar daar geef ik al gauw de brui aan want dat schiet niet op, ik heb immers ook nog een compressertje aan boord die op 230 volt werkt.

Het lukt mij om drie van de vier banden op te pompen, maar nummer vier is omdat ik daar de binnenband een keer heb moeten vervangen met een gewoon ventiel uitgerust en die moet ik helaas helemaal met de handpomp op spanning brengen, na 100 keer pompen vind ik het wel goed en berg alle gebruikte atributen weer op.

We zoeken de spullen die we nodig denken te hebben op en sluiten de boot af en fietsen via de brede betonnen steigers naar het havenkantoor waar ik aan de dienstdoende medewerker het havengeld ga afrekenen, mijn vrees was juist ze zijn hier stervensduur, omgerekend kom ik op 540 x 0,106056108 eurocent en dat geeft als resultaat 57,27 euro voor één overnachting.

Hier is wel alles bij inbegrepen zegt de beste jongkerel aan de andere kant van de balie, zoals WiFi, Elektrisch, Water, Showers, en ook het gebruik van de wasmachine en de droger, nou als je dat er ook inderdaad allemaal bij krijgt, dan is het nog steeds veel te duur.

Ik vraag hem of we met de fiets gemakkelijk naar het schiereiland Bygdoy kunnen komen en hij legt mij op een kaartje de route er naar toe uit en ik mag het kaartje zelfs meenemen, dus zetten Aafke en ik koers naar de musea maar eerst moet er nog wel even een flappetapper worden gevonden want ik heb geen rooie cent Noors geld.

We hebben mazzel want bij het eerste het beste grootte gebouw zien we een pinautomaat en halen daar de door ons gewenste hoeveelheid Noorse kronen uit.

Na een paar maal verkeerd te zijn gereden, fietsen we eindelijk de stad uit richting Bygdoy waar alle bezienswaardigheden zijn te vinden ook rijden we daar nog een keertje de foute richting uit wat tot gevolg heeft dat we het hele schiereiland rondfietsen en aangezien het nogal bergje op en bergje af gaat komt het er voor mijn net gereviseerde hart behoorlijk op aan.

Met behulp van mijn zeekaart op de iphone komen we uiteindelijk toch daar waar we moeten zijn.

Van drie tot vier zijn we in het Frammuseum en staan we op het dek van dit imposante schip met zijn romp van 60 tot 70 cm dik eikenhout en ook is dit schip van binnen te bekijken wat we dan ook graag doen.

Dan is de Kon-Tiki van Thor Heyerdahl aan de beurt die helemaal van papyrusriet is gebouwd en dat is differend cook, Allebeide schepen zijn buitengewoon interessant om te bekijken en ik heb dan ook veel respect voor deze avonturiers Amudsen en Heyerdahl en hun bemanningen. Om halfzes komen we weer buiten en ontdekken dat het regent, en alles wat wij tegen de regen bij ons hebben is een plastic regenjasje in een bolletje wat Aaf laatst heeft gekocht bij Action.

Voor de schrik kopen we eerst maar een softijsje en nadat we dat hebben opgesmikkeld, gaan we de regen trotseren en deze keer gaan we de korte route en niet het hele eiland weer rond.

We vliegen er over, want het gaat meer bergaf dan bergopwaarts, het gaat zo hard dat mijn pet me van de kop waait gelukkig fietst Aafke een eindje achter me en die pikt hem weer voor mij op.

Wonder boven wonder fietsen we nergens meer verkeerd en komen mooi voor de haven uit.

Ondertussen is het nu wel halfzeven en gaan we eerst maar even een blonde rakker met elkaar delen, en daarna een cup a soupje, daarna een hamburger met kaas en ham, en ook nog een paar overgebleven pannenkoeken van gisteren gaan eraan.

Morgen gaan we als het droog blijft naar het Vigeland beeldenpark, en ook de Oslo Cathedraal is mischien de moeite van een bezoek waard.

Foto,s volgen nog.

Zaterdag 23 juli 2016 verder richting Oslo

Zaterdag hebben we er maar een relaxte dag van gemaakt, want we waren allebei wel een beetje opgebrand na zo,n intensieve week van zeilen en feestvieren.

Pas om een uur of elf s,morgens komen we uit onze kooi, en kijken meteen maar even op de plotter hoe het is gegaan met ons anker, nou we zijn wel een beetje dichter bij de wal gekomen maar dat is geen wonder want we zijn kompleet rondgedraaid met de wind.

Na de ochtendperikelen gaan we eerst maar eens ontbijten, en daarna ruimen we de boot nog wat verder op,het is op het laatst twee uur wanneer ik de motor start om onze weg te vervolgen naar Oslo.

Nadat we tussen de rotsen uit zijn rollen we de Genua af en gaat de motor weer uit, hè wat een rust.

Na zo,n 5 mijl te hebben gezeild begint het opeens te regenen en ook de voortgang is niet om over naar huis te schrijven we lopen over de grond 2-3 mijl per uur en dat komt omdat er minimaal een mijl tot anderhalve mijl tegenstroom is, en we denken er serieus over om maar de steven te wenden en Oslo te laten voor wat het is.

Na enig beraad besluiten we om toch door te gaan, want als we het nu niet doen dan komt de kans mischien nooit weer.

Wel starten we de motor en gaan op zoek naar een ankerplaats, ik vind er al snel een, en na een uurtje moteren we een mooie beschutte plek op waar ook al een jacht voor anker is gegaan en wij gaan zo ongeveer op dezelfde hoogte voor anker in 12 meter diep water en na even getrokken te hebben voelt het goed aan, het anker houd volgens mijn gevoel goed.

Het is echter nog maar halfvijf en veel zijn we vandaag dus niet opgeschoten, dus morgen moeten we toch echt vroeger op pad anders halen we Oslo helemaal niet.Het is gelukkig weer opgehouden met regenen, en als ik even buiten om me heen kijk zie ik dat onze buurman anker opgaat en dus blijven we hier alleen achter in deze mooie baai.

Om een uur of zes komen er echter weer een paar motorjachten aan varen, en die gaan dicht voor de wal voor anker, en dat kan denk ik alleen maar met geringe diepgang want je moet er wel rekening mee houden dat de wind 180 graden kan draaien, en dan moet je wel vrij kunnen blijven van de wal.

We gaan die avond vroeg naar bed zodat we er morgen op tijd weer af kunnen komen om de laatste 40 mijl die ons van Oslo scheidt in één dag te kunnen overbruggen.

De Camrace van 2016

Eerst maar even onze bemanning voorstellen, ik begin maar bij onze havenmeester Rob Meyer van jachthaven Lunegat, hij is de eigenlijke drijfveer achter deze race, want wij hadden het voor onszelf eigenlijk al afgeschreven omdat we geen enkele aanmelding voor de race hadden ontvangen.

Toen Rob kwam met zijn voorstel om al zijn klanten een mail te sturen waarin werd gevraagd of er mischien mensen waren die weleens een lange zeereis wilden meemaken naar Noorwegen en dan ook nog eens in wedstrijdverband hebben wij tegen hem gezegd dat wanneer hij voldoende mensen hier voor zou kunnen interesseren, wij bereid waren om het schip hiervoor in gereedheid te willen brengen.

Een week later had hij zes personen gevonden die hier wel oren naar hadden, en dus zijn ook wij direct begonnen om de boot hiervoor in orde te brengen.

Omdat de Camrace organisatie gebonden is aan strenge veiligheidsregels, moet het schip in goede conditie zijn en op vele punten gekeurd worden, zoals een keuringsrapport van het reddingsvlot, nieuwe brandblussers, goedgekeurde marifoon en epirb, reddingsvesten en lifline,s voor iedere opvarende, recente en/of bijgewerkte zeekaarten van het te bevaren gebied, veiligheidsmiddelen zoals vuurpijlen, handstakellichten wit en rood, drijvende rooksignalen, een grabbag met water en voedsel voor als we in het reddingsvlot moeten, reddingsboeien met drijflicht en joon, een stormfok, noodhelmstok, radioontvanger voor weerberichten, een gps voor plaatsbepaling, branddeken, yerriecan met 9 ltr drinkwater, een reddingslicht voor iedere opvarende, twee ankers met ketting en lijn van voldoende lengte, houten proppen om een eventueel afgebroken afsluiter te kunnen afdichten.

Al met al vergt dit een flinke investering, en de eisen om mee te mogen doen aan dit soort evenementen worden steeds strenger, waardoor meedoen dan ook steeds meer geld kost, en niet voor iedereen meer is op te hoesten.

Op 16 juli is het dan zover, het schip is gekeurd, en aan alle eisen is voldaan, de bemanning is er klaar voor en heeft er zin aan. De start voor onze groep is om halfacht s,avonds en om de baan alvast te verkennen gaan we na afscheid te hebben genomen van familieleden en vrienden gooien we om 18:30 de trossen los en varen de haven uit, al voor we de haven uitvaren staat het grootzeil al en gaat de motor weer uit.

We varen een paar keer het startgebied op en neer, en pas 10 minuten voor onze start mogen we in het startgebied komen, en om halfacht klinkt dan het startschot, en starten we.

Wij zitten zo,n beetje in de niddenmoot van onze startgroep en moeten voor we de startlijn overzeilen nog een keer overstag, maar dan gaan we de zoutkamperlaag op waar we nog tweemaal een slag moeten maken om tussen de beboeiing te blijven.

We houden de WG aan stuurboord en dan gaat het richting verkeersscheidingstelsel waarbij we alleen in een afgebakend gebied de scheepvaartroute over mogen steken, gelukkig is het allemaal bezeild en 

Lukt het iedereen om hier zonder te kruisen over te steken.

Dan gaat het richting diepwaterroute, waarbij we de boei EF/B aan stuurboord moeten laten, dit valt niet mee doordat de wind hier erg afneemt en de stroom ons naar het oosten zet, wij doen er een dik uur over om deze ton te ronden, en naar de verhalen die we bij aankomst in Larvik horen zijn wij er nog redelijk goed vanaf gekomen er waren erbij die acht uren hebben liggen steken.

Na deze boei is het nog even een noordelijke koers aanhouden vanwege de windmolenparken daar ter plekke, maar daarna gaat de koers richting kop van Denemarken.

Dit gedeelte en ook het Skagerak gaat goed met een bakstagwind die steeds tussen de 12 en 16 knopen wind zit met soms een poosje tegen de 20 knopen ( 4 en 5 Bft) dus.

Dan gaat het laatste stuk naar Larvik voor de meesten van ons verder op halfwinder of spi, want het venijn zit weer eens zoals vaak in de staart.

We moeten dan ook alles uit de kast halen om de finishlijn door te komen, en dat valt niet mee met een windje recht van achteren van windkracht 2 of soms nog minder.

We finishen uiteindelijk om 19;16 uur op dinsdagavond na 71 uur en 46 minuten gezeild te hebben.

We zitten allemaal erg dicht bijelkaar in onze startgroep, en wij eindigen als vijfde in een veld van 10.

Het was een mooie tocht, en onze bemanning heeft zich geweldig ingezet om een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten, het wachtlopen van 4 uur op vier uur af in twee groepen van drie is goed bevallen en slechts één van hen had te kampen met zeeziekte, ook Aafke ontkwam er deze keer niet aan, wat waarschijnlijk te wijten was aan beredderingswerk i.v.m het op een kier laten staan van het voorste vluchtluik waardoor er een kwak water naar binnen kwam met als gevolg nat geworden slaapzakken en dergelijke.

Al met al een race met lichte omstandigheden en gelukkig zonder noemenswaardige schade.

Ook ik heb het zo zes week na mijn openhartoperatie goed doorstaan, en had meer last van mijn nekhernia dan van de naweeën van deze zware operatie.

Wie weet gaan we er nog een keer voor, maar het word nu wel zwaarder op deze leeftijd.

De overige bemanningsleden waren; Dick Greven, Wycher Smits, Douwe Weerstra, Rob Masselman, Gijs Meyer, Aafke Hiemstra onze Kokkin en Pieter Hiemstra als Schipper.

Afscheid van onze bemanning, en met ons tweeën verder eerst maar naar Oslo

Vanmorgen om kwart over zeven, vaar ik onze gasten tijdens hun ontbijt via het Larvikfjord naar het treinstation toe een vaartochtje van om en nabij de drie kwartier.

Om acht uur Leggen we aan bij een steiger en beginnen we alvast de bagage op de steiger te zetten.

Omdat ze nog iet al hun spullen bijelkaar hadden gezocht duurt het tot kwart over acht voor de Heren de steiger aflopen richting station, wij verliezen ze uit het oog en kunnen dus niet weten of ze de trein nu wel of niet hebben gehaald, het maakt ook niet uit want met een uur is er alweer een nieuwe trein richting Oslo.

Omdat Ik en ook Aafke nog geen ontbijt hebben gehad, gaan we onze knorrende. Magen nu maar eens aanpakken en om halftien ruimen we de ontbijtboel op en gaan we proberen om zeilend het Larvikfjord uit te komen.

Er staat hier vlakbij de stad niet veel wind en zoals we even later ont dekken een eindje verderop ook niet en dus gaat johannes onze motor de taak van het zeil overnemen want anders liggen we hier morgen nog heen en weer te drijven.

Ik had gehoopt dat er op zee wel wat wind zou staan maar ook daar is het blakte en moteren we door tot halverwege het Oslofjord en gaan daar voor anker in de midden van een eilandje.

De ankerplaats word goed benut want er lagen voor wij er in voeren al zo,n 10 boten zeil en motor 

Ik gooi de spijker overboord en Aafke geeft nog even een klapje achteruit en dan liggen we hopenlijk vast, en gaat het anker niet krabben.

Ondertussen gaat de één na de andere boot ankerop en blijven we nog met een vijftal boten achter.

We waren hier om een uur of vier, en hebben ons zelf eerst maar getrakteerd op een blonde rakker.

Even later liggen we allebei te snurken, en worden pas om zes uur weer wakker en dan is het tijd voor een kopje soep, een halfuur later volgd de rest en doen we nog even een knipperke.

Intussen word het hier weer drukker en er liggen nu 16 zeil en motorjachten sommige net als ons voor

anker en de anderen maken vast aan een rots met een voorlijn en achter met een hekanker.

Het is nu ondertussen bijna halftien en het zonnetje gaat achter de rotsen onder, nog net even tijd voor een paar foto,s.

Nog één week te gaan voor de race

Vandaag hebben we de hele bemanning voor onze Camrace aan boord, om kennis te maken en om het schip kennen te leren.

Om exact halfdrie is iedereen aanwezig behalve Dick Greven, maar die had zich netje's afgemeld met de mededeling dat hij pas om kwart voor vier kon komen, en hij was er ook om kwart voor vier.

Ik ben gelijk maar begonnen om de heren wegwijs te maken met het starten van de motor en met de veiligheidsmiddelen die er aan dek zijn.

Ook kunnen we omdat de wind gunstig is en van voren komt het grootzeil hijsen en daarna het eerste rif er in zetten, het gaat allemaal zoals het moet en de mannen hebben het allemaal goed voor de geest hoe één en ander werkt.

Na het refen doeken we het zeil weer op en Aafke gaat de huik er weer op doen.

Ik ga naar binnen en leg daar uit hoe het kooktoestel werkt en hoe er koffie moet worden gezet , waar het noodvuurwerk ligt opgeslagen en waar de grabbag is die er mee moet worden genomen bij het van boord gaan bij ernstige lekkage en we in het reddingsvlot moeten stappen.

Ook de WC leg ik goed uit hoe te handelen bij het pompen, omdat dat wel eens verkeerd kan gaan en we door hevelen water in de boot krijgen.

Na de rondleiding gaan we nog even rond de tafel en drinken wat,Aafke heeft nog wat vragen met betrekking op het eten en daar komen nog een paar aanpassingen uit die we mee zullen nemen in de bevoorrading van de boot.

Daarna gaat iedereen weer op huis aan 

en dan treffen we elkaar weer volgende week zaterdag in Lauwersoog.

Nog 14 dagen dan is het zo ver

Vandaag begonnen met de Things to do list en daar staan nogal wat puntje's op en er komen er ook nog steeds weer dingen bij.

Vandaag eerst maar even met Aafke de veiligheidslijnen over dek aangebracht, en dat gaat deze keer als de brandweer en is dus eerder geklaard dan we dachten.

Dan nu eerst het probleem oplossen van het niet meer willen starten van de motor.

Om bij de de bedrading van het contactslot te komen moet eerst de achterste bakskist leeg want er zit een kap over de bedrading en die moet er helemaal af om er bij te kunnen komen.

Als ik dan zover ben haal ik één voor één de kabels van het contactslot er af om te controleren of geen corrosie en daardoor geen goede verbinding is.

Al snel kom ik er achter dat het probleem niet hier zit maar vermoedelijk bij de startmotor, dus daar eerst maar even kijken.de kabels bij de startmotor zijn wel wat groen uitgeslagen, maar na dat ik de boel losgeschroefd heb en schoon heb gemaakt doet de startmotor nog niets als Aafke de contactsleutel omdraaid.

Dan maar eens met een schroevendraaier contact maken en dan blijkt er maar weinig spanning op de klemmen te staan en dat wijst dus op een lege of kapotte accu, de accuklemmen heb ik een aantal welen terug nog vernieuwd dus daar kan het niet aan loggen.

Ook de accu is niet stuk want het controleglas staat nog mooi op groen.

Dan is volgens mij de accu strontleeg.

Er is maar één manier en dat is er een paar startkabels aan te knopen en dan kijken of de startmotor het dan doet

Zo gezegd zo gedaan en ja hoor nu start de boel wel weer en dus is de accu gewoon leeg.ik start de motor en laat hem een uur draaien zodat er weer genoeg stroom in zit om hem de volgende keer zonder hulp van de startkabels en één van de accu,s te starten.

Maar hoe komt die accu nu leeg, na enig nadenken denk ik het gevonden te hebben volgens mij is het lampje van de oven de oorzaak van de lege accu en daarom plak ik de schakelaar  vast zodat die niet meer kan worden aangezet.

Ik zeg tegen Aafke hoe ver ben jij met je werkzaamheden, want we zouden vandaag even naar Tinus toe om te vragen of hij wel weer een poosje op onze papegaai kan passen, Aafke zegt ik ben zo klaar en een kwartier later zijn we al onderweg naar Oostmahorn.

We worden enthousiast door Tinus ontvangen en er word gelijk koffie gezet en ook heeft hij appelgebak gehaald, tjonge jonge weer een ouderwetse verwelkoming die door ons erg op prijs word gesteld.Het duurt maar even en dan staat er ook alweer een bahco voor mijn neus, en een rood wijntje voor Aafke

We kletsen weer heel wat af en er is altijd wel wat nieuws hier op de haven, en de middag is dan ook gauw om.

Tinus wil dat we blijven eten en daar draait het op het laatst ook op uit.

Als we bijna aan onze maaltijd willen beginnen komen opeens Eva en Peter binnenlopen Tinus had ze vanmiddag al uitgenodigd maar toen hadden ze de buren op visite.Enfin zij krijgen koffie en wij gaan eten en daarna word er weer heel wat afgekletst over alle veranderingen hier op de haven en het word op het laatst dik elf uur voor we aftaaien naar onze boot die in EE ligt en ook Eva en Peter gaan weer op huis aan.

Tinus kerel je hebt ons weer heerlijk ouderwets laten genieten bij jou onderdak en vinden het geweldig dat je weer op Karel wilt passen deze zomermaanden.