Onze Duitse buren doen het ook rustig aan, en die moeten hun heel erg schrandere Hond ook nog even uitlaten.
Het is een behoorlijk grote hond, en blaffen doet hij gelukkig niet, maar hij is erg goed met het van en aan boord komen, ondanks de relingdraden en de hoge wal.
Hij gaat eerst zijn voorste poten over de onderste relingdraad zetten, een dan springt hij in één vloeiende beweging op de wal zonder dat zijn achterpoten en staart de relingdraden raken.
Omdat onze schepen niet dezelfde hoogte van dek hebben heeft hij daar totaal geen moeite mee, want nadat hij zijn poten over de ondersterelingdraad op hun eigen dek heeft geplaatst gaat hij ook weer zonder een draad te raken met het achterste deel er mooi doorheen en loopt hij eigenwijs via het gangboord naar de kuip en gaat mooi om zich heen zitten te kijken.
Tijdens het over ons dek onder de giek door te lopen, mocht Novah hem wel even aanhalen en aaien van de buurvrouw, nou ik had liever de buurvrouw geaaid.
Wij zijn ondertussen zover, maar de buurvrouw moet nog een keer de wal op om een plastic zakje met afval naar de container te brengen, en dat duurt gelukkig niet lang en even later gooien ze los, en dan gaan ook wij de haven uit, en komen tot de ontdekking dat er te weinig wind staat om wat mijlen te maken en ook de richting is niet helemaal goed dus we moeten laveren om ergens te komen.
Al snel word het verder op de motor want anders raken we hier vandaag niet meer weg, gelukkig begint het even later weer wat te waaien en dus gaat de motor weer uit en rollen we de Genua weer af, er staat nu en dan tussen de 10 en de 15 knopen wind maar nu is de windrichting erg wisselend, en moeten we gedwongen weer over de andere boeg verder, maar wanneer we bijna zijn op het punt waar we stuurboord uit kunnen in een betonde geul, valt de wind helemaal weg en gaan we maar weer verder op de motor, en dat houden we zo tot aan Stubbekobing toe, waar we om kwart voor vijf aanmeren aan een hoge kade wat niet erg mensvriendelijk is, als ik later een bezoek breng aan de haven automaat word ik daar ook niet vrolijker van want 38,50 Euro kost alleen het liggeld en dat is tot nu toe één van de duurste havens die we hier hebben gehad.
Omdat we de dieselolieprijs in Klintholm veel te hoog vonden, dachten we hier wel even te kunnen tanken, maar er staat wel een dieselolietank hier op de wal maar als zo’n ding hier de hele dag in de zon staat en s’nachts weer afkoelt krijg je geheid condenswater in de dieselolie en daar word ik niet blij van, dus als John en Marina straks weer beschikbaar zijn halen we liever dieselolie bij een tankstation.
Nadat we eerst even een aankomstborrel hebben gedronken, en hebben gegeten gaan we nog even de wal op voor een ijsje voor Novah, we komen net op tijd, want ze zijn net de ijscotoko aan het schoonmaken, maar ze gunnen Novah nog wel een wafel met Vanille-IJs en dat word ook nog een extra dikke voor 29 kr.
Bij de boot aangekomen, ga ik nog even onze laatste twee cans van 10 ltr in onze tank gieten, en nu staat hij weer op dezelfde hoogte als toen we vertrokken uit Dragör, en na enig rekenwerk kom ik op 1.8 ltr per uur en dat komt overeen met 5 mijl afstand per ltr.
Morgen gaan we op tijd weg, en ons doel is weer het eilandje Omö waarvan de verheid 33 mijl is en dat moet lukken in 6 uurtje’s maar dat weet je op zee nooit er kunnen zomaar dingen anders zijn dan voorspeld en voorgesteld, dus een dosis geluk is altijd meegenomen.
Ook vandaag slechts één foto gemaakt van een wrak dat we voorbij voeren, en Novah vond het maar griezelig zo’n gezonken hoop oud ijzer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten