29-06-2017 klussendag vandaag.

Nadat Aafke weer vertrokken is naar Kollum, om de was weer op te halen, en natuurlijk weer even te zwemmen, ga ik omdat het nu droog is maar even wat klusje's doen.

Eerst is de motorruimte aan de beurt, want daar staat nogal wat water in op dit moment en dat komt doordat de schroefasafdichting niet goed meer afsluit, en daar ga ik nu wat aan doen.

Eerst maak ik de motorruimte schoon en haal al het water eruit waar natuurlijk ook wat olie doorzit..

Na de boel te hebben beredderd, ga ik in de bakboord achterhut ruimte maken om bij de schroefastunnel te kunnen komen, daarvoor moet het bed waar wij op slapen helemaal aan één kant en dan kan ik na twee planken te hebben verwijderd bij de schroefas komen.

Ik draai de bouten van de pakkingdrukker los en schuif hem richting keerkoppeling en dan haal ik het oude vetkoord eruit.

Door deze actie gaat het er nu behoorlijk wat water naar binnen lopen, maar ik had van te voren al een paar nieuwe stukken vetkoord op maat gemaakt en klaar liggen.

Ik duw het eerste stuk vetkoord erin en duw het met het met de pakkingdrukker op zijn plaats en nu nog nummer twee erin proberen te krijgen, dat kost een beetje meer moeite maar ook dat komt op z'n plek, zo nu de rest er nog weer voorschuiven en dan het zaakje weer aandraaien, ik draai de moeren zover vast dat ik de schroefas nog net met de hand kan draaien.

Nadat ik al het water onder de motor weer heb weggehaald, ga ik even proefdraaien om te zien of het zaakje dicht is, en ja hoor geen drup komt er meer doorheen en laten we hopen dat zo blijft.

Dan ga ik na de boel weer fatsoenlijk te hebben opgeruimd, aan mijn volgend klusje beginnen en dat is de ampèremeter weer voor de regelaar van de windgenerator aansluiten zodat ik kan zien hoeveel hij bijlaad.

Ook dat gaat redelijk vlot, en dan ga ik kijken naar lengte van de zeillatten die we vorige week tijdens de onweersbui met veel wind kwijt zijn geraakt.

Hiervoor moet ik wel het grootzeil gedeeltelijk van de giek af halen, omdat ik anders niet kan meten hoelang ze moeten worden.

Uit de bakskist haal ik de koker waar ik de zeillatten in bewaar die ik nog heb van vorige zeilen.

Ik maak van twee latten één door ze aan elkaar te bevestigen met plakband, en schuif ze in de zakken

En duw ze zo strak mogelijk aan, de ene moet twee meter lang zijn en de andere 1,25 m.

Dan bel ik Aafke zodat die ze op kan halen bij Klaas Starkenburg de zeilmaker in Kollum.

Het is al na zessen wanneer Aafke arriveert bij de boot, ze is weer behoorlijk door de mosterd gehaald, want bij het begin van de walddyk hield de elektrische aandrijving het voor gezien en moest ze verder op 100% eigen kracht en dan trapt zo'n zware fiets behoorlijk zwaar.

Maar ze heeft geluk want er rijdt haar een auto achterop, en die stopt en vraagd of ze ook mee wil rijden.

Ze zegt eerst van dat hoeft niet, maar uiteindelijk stapt ze toch in, en dat is maar goed ook want het regent zo nu en dan nog behoorlijk.

Ze heeft waarempel de zeillat van 3,5 meter mooi door Klaas opgerold aan het mandje voor het stuur bevestigd, en dat was ook de enige mogelijkheid om zo'n lange lat veilig mee te nemen op een fiets.

Snel help ik haar met alles aan boord te brengen, en dat is nogal wat, drie tassen met boodschappen en ook nog een hele voorraad aan bier, dus kunnen we voorlopig weer even vooruit.

28-06-2017 Aafke naar Kollum in de regen.

Aafke wil en zal vandaag naar Kollum, en is er al vroeg af, ik trouwens ook en ze staat om acht uur naast de boot met alles wat mee moet, want ze wil vandaag de was doen, en tegelijk ook even naar het zwembad.

Wanneer ze de fiets bij het licht oplopende talud omhoog wil duwen gaat het zwaarder dan ze gewend is, en het blijkt dat de achterband zo plat is als een dubbeltje.

Gisteren heb ik de fiets op de wal naast de boot gezet, nadat ik hem had gebruikt voor het ophalen van de lagers en voor de dieselolie, en toen ik hem daar neerzette was de band nog hard, en dat is het wel een beetje vreemd dat hij nu zomaar leeg is, helaas zit er niks anders op dan de band te plakken.

Snel ruilen we de fietsen om en met vijf minuten oponthoud gaat Aafke opnieuw die kant op, ze treft het niet want de lucht ziet er niet goed uit, en even later komt de regen met bakken uit de lucht dus krijgt ze denk ik onderweg de volle laag, of ze moet ergens een poosje gaan schuilen maar dat zal op de kale walddyk wel niet lukken ben ik bang.

Ik ga ondertussen maar bezig om de windgenerator weer in elkaar te zetten en bereid alles zover mogelijk voor, om wanneer Aafke straks weer thuiskomt hem er met ons tweeën weer op te zetten.

Aafke komt eerder thuis dan ik had gedacht en is om halfdrie alweer thuis met boodschappen, en ze is net als op de heenreis weer compleet zeiknat geregend.

Snel trekt ze weer droge kleren aan, en dan gaan we nu het nog droog is met ons beiden de windmolen er weer op zetten.

Ik til de molen op het afschermbord, en dan gaat Aafke staande op onze prullebak hem daar zolang beethouden zodat ik de stroomkabels weer aan elkaar kan monteren.

Het valt niet mee om op deze manier één en ander weer aan elkaar te verbinden, maar uiteindelijk winnen we de slag.

Nu moet ik de windmolen omhoog houden zodat Aafke de kabels in de steunbuis wat aan kan trekken

En daarvoor moet ze in de bakskist aan bakboord zijn en die kan nu niet helemaal open, omdat ik op het zitje sta dat er vlak boven zit, maar ik zie de kabels even later in de buis verdwijnen, en nu kan ik ook de steun van de molen in de buis laten zakken.

Zo nu nog de bouten erin draaien om het ding op zijn plaats te houden, en dan maar hopen dat hij het weer doet.

Dan is nu de fiets aan de beurt, ik zet hem op de kuipbank neer en begin de achterband met ons stootwilpompje op te pompen maar dat valt behoorlijk tegen, en ik haal onze compressor uit de bakskist te voorschijn.

Nadat Aafke hem door het luik in de kuip op de omvormer heeft aangesloten pomp ik 4 atmosfeer in de band, en dan gaan we controleren of de band ook lekt.

We doen een wasblik vol water en laten het wiel beetje bij beetje rondgaan, en tot onze verwondering

komen er nergens geen bellen tevoorschijn ook test ik het ventiel even met wat nuchtere fliebe maar ook dat lekt niet.

Ra Ra hoe kan dit, zou er soms iemand ons een loer hebben willen draaien, door de lucht uit de band te laten lopen ?.

Het blijft een vreemd zaakje, maar we laten het eerst maar zo, en als hij morgenvroeg nog steeds hard blijkt te zijn, dan is dat wel heel vreemd dat de band gistermorgen leegstond.

27-06-2017 Van het Lauwersmeer weer naar Ee.

Het is vandaag een redelijke dag, en er staat waarempel ook nog wat wind, en het komt ook nog eens uit de goede richting treffen wij dat even.

Ik start om halftwee de motor want we zitten hier aan de grond en zodoende is het even nodig om bij deze steiger de schroef te gebruiken, even later nadat we de Genua hebben afgerold kan het oliezeil weer uit, hè hè wat een rust.

We maken zo tussen de 5 en 6 knopen snelheid bij 12 tot 14 knopen wind en al snel zijn we bij de ingang van het Dokkumerdiep, en moet het zeil over de andere boeg.

We worden ingehaald door een Duits zeiljacht zonder mast, en ik heb zo het idee dat het gebruikt word als motorboot nou ja er staat dan ook op de boeg "waarom niet".

Als we Senneroog zijn gepasseerd komen we in de luwte van de bomen, en draaien we de Genua maar weg en starten de motor.

Met nog een ander zeiljacht en de Duitse motorboot, en nog wat kleine motorbootje's passeren we de sluis, het binnenwater staat erg laag en er word gespuid, ik zie drie rode lampen op de uitwateringsluis branden en dat voorspeld dus regen voor morgen en mischien wel de hele week.

Om goed drie uur zijn we bij ons marrekriteplekje en gaan aanmeren.

Het zit namelijk zo, dat wij gisteravond de windgenerator eraf hebben gehaald, om aan de weet te komen waarom hij zo zwaar draait.

Nadat we het hele ding weer uitelkaar hebben gehaald, zijn we nog geen enkele oorzaak tegen gekomen waarvan we kunnen zeggen hé dat is het probleem !.

Het enigste wat ik kan bedenken is dat de beide magneten die tevens als vliegwiel functioner te dicht tegen de stator met de wikkelingen zitten, maar alles zit precies weer zoals het was, want ik had voor de zekerheid alles gemerkt en het enige zou kunnen zijn dat de lagers te zwaar draaien.

Goede raad is duur, en ik besluit om twee nieuwe lagers bij het mechanisatiebedrijf hier in Ee te halen.

Ook heb ik gedacht dat de magneten mischien invloed zouden kunnen hebben op de lagers, maar na op internet te hebben gekeken staan ze als onderdelen aangegeven 6202 2rs en dat zijn hele gewone stofdichte kogellagers.

Ik maak de fiets klaar en ook neem ik één yerriecan mee zodat ik meteen onze dieselvoorraad bij kan vullen, want er is hier in Ee een heel goedkope pomp namenlijk.

Na eerst nog even de 15 liter die we nog hadden in de tank te hebben gegooid reis ik af richting dorp.

Gelukkig heeft de magazijnman twee lagers op voorraad en na dieselolie te hebben getankt fiets ik weer naar de boot, gooi de dieselolie in de tank, en ga bezig met het monteren van de nieuwe lagers.

Het eerste lager zit snel waar hij hoort te zitten, maar het tweede lager blijkt de magazijnman mij verkeerd te hebben meegegeven i.p.v 6202 heeft hij mij er een van 6203 gegeven, en dat houd in dat ik nog een keer die kant op moet.

Ik spring maar weer op de fiets, en neem ook maar weer een yerriecan mee voor de dieselolie.

Het is gelukkig niet ver en even later ruil ik het lager om bij de magazijnman, en de man zegt sorry dat had ik niet gezien, ik zeg dat iedereen wel eens een fout kan maken, en vertrek richting dieselpomp en na de yerriecan vol te hebben gegooid fiets ik weer naar de boot toe.

Zo nu eerst de dieselolie in de tank kieperen, en dan maar weer met de stroommaker aan de slag.

Op een halve liter na gaat de yerriecan in de tank, en dan begin ik met de generator weer verder in elkaar te zetten

Dat gaat goed totdat ik de beide magneethelften en de stator weer in het deel steek bovenop de stalen pijp op de hekstoel van de boot, de boutje,s die de as voor meedraaien moeten blokkeren zijn dolgedraaid en dus moeten er gaten groter worden geboord, en schroefdraad worden getapt, en dat gaat alleen door dit deel ook van z'n plaats te halen en dan te modifiseren.

Het worden uiteindelijk m8 bouten met contramoeren die de m5 boutje's moeten gaan vervangen, maar hierdoor kan ik wegens tijdgebrek het karwei niet eerder klaren dan morgen, en dus geef ik de pijp voorlopig maar even aan Maarten.

26-06-2017 Groningen naar het Lauwersmeer

Vanmorgen zijn we om halfnegen uit de veren, en gaan eerst maar even ontbijten , en dan maar wassen en aankleden.
Tegen tienen zijn we dan zover dat we kunnen vertrekken en roep ik de Oosterbrug op kanaal 85 op, al snel krijg ik iemand ervoor en zeg dat we graag door de brug en door Groningen willen.
Ik krijg te horen dat de brug zo dadelijk word geopend en dat er dan een brugwachter met ons mee gaat om de andere bruggen te openen.

In no time gaat de brug open en de volgende, en de volgende, we zijn in één uur en vijf minuten door alle bruggen in Groningen en dat zijn er heel wat ik heb ze niet geteld, maar ik denk dat het er wel 16 zijn.
Om elf uur zijn we dan ook al bij de sluis, waar het reitdiep kruist met het Hoendiep, maar hier hebben we met elkaar wel een uur oponthoud met wachten en schutten.
En dat gaat nog drie uur zo door, u in het meanderende reitdiep, en om halfvier liggen we dan eindelijk in Zoutkamp aangemeerd.
We gaan gelijk maar even om boodschappen bij de plaatselijke buurtsuper en gaan dan eerst maar een pintje drinken als we terug zijn aan boord, want we hebben zo langzamerhand wel eentje verdient.
Om halfvijf gooieN we los en varen naar de reitdiepbrug toe, er staan daar wel camera's maar wat ik ook doe ze zien mij schijnbaar nie, en dus doe ik maar even weer een roepie-roepie met Lauwersoog.
De bruggewipper die ik voor de marifoon krijg beweert dat hij mij niet ziet, terwijl ik vlak voor de brug lig, maar gaat in ieder geval de brug omhoog doen.
Ik vaar voor de zekerheid toch maar weer even achteruit, want van de andere kant komt er een motorjacht aan en daar hoeft de brug niet voor omhoog, maar je weet nooit wat iemand anders gaat doen en ik wacht maar even tot het groene licht aangaat, en vaar dan door de brug.
Het is onze bedoeling om ergens in het Lauwersmeer aan een steiger te gaan liggen, maar bij onze eerste poging gaat het mis we lopen twee meter voor de steiger aan de grond en de dieptemeter zegt dat het hier 1.90 diep is en dat is 30 cm te weing voor ons.

Met moeite en veel schroefwater komen we weer los en varen naar de volgende die een eindje verder aan dezelfde kant ligt.

Hier kunnen we net aan de kant komen en maken vast, na alles te hebben opgeruimd gaan we eerst maar eens een soepje nemen want het is onderhand 20 voor zes.

25-06-2017 Delfzijl naar Groningen op het Oliezeil.

Het is vandaag zondag, en dus slapen we uit!. het is al halfnegen dat we onze warme kooi uitkomen, en het ziet er niet zo goed uit vanmorgen met het weer maar na ons ontbijt gaan we toch maar even een eindje wandelen want we zijn allebei zo stijf en stram als een deur.

Om half twaalf zijn we weer terug bij de haveningang, maar omdat we de code voor de toegangsdeur vergeten zijn kunnen we de jachthaven niet opkomen.

Gelukkig komt er al snel iemand aan die ook naar binnen wil en dus liften we mooi mee, bij de boot gekomen staat iemand ons al op te wachten want wij liggen in zijn box en Aafke zegt tegen hem dat wij direct losgooien want we willen door de sluis voor 12:00 uur.

Zo gezegd zo gedaan, en zo varen we om kwart voor twaalf de sluis binnen en om twaalf uur varen we alweer het Eemskanaal op richting Groningen.

De bruggen hier in Groningen worden een stuk beter bediend dan in Friesland je hoeft eigenlijk nooit te wachten en dat scheelt veel aan ergernis.

Na goed drie en een halfuur uur varen liggen we al voor de driebondsbrug en die draait alleen op het halve en het hele uur, en dus moeten we twintig minuten wachten.

We maken vast aan het remmingswerk en zoals altijd begint het net wat te miezeren, dus doen we onze regenkleding maar even aan voordat we straks zeiknat worden.

Exact om vier uur draait de brug en kunnen we verder varen, om in de Oosterhaven te komen moeten we nog door twee bruggen, de eerste brug gaat vlot open maar de Oosterhavenbrug word pas weer om halfzes bediend en dus maken we maar vast hier aan de kade aan de daar aangebrachte ringen bovenop de muur.

Het begint nu echt harder te regenen, en we besluiten om het maar tot hier toe te laten en trekken onze regenkleding uit en gaan een bakje doen.

Ze zijn hier ook vlak voor de brug bezig met het aanbrengen van nieuwe beschoeiing en achter ons ligt een bootje van de gemeente met een kraantje erop, met een grootte bult verroeste fietsen op het dek.

We gaan lekker binnen zitten, en gaan weer verder met het lezen van onze meegenomen boeken.

    Dit is al de tweede lading fietsen, die de mannen van de gemeente uit het water halen.

Van Borkum naar Delfzijl op zaterdag 24-06-2017

Aafke was vanmorgen al vroeg uit de veren, maar het was dermate triest weer dat ik mij nog maar een paar keer heb omgedraaid en pas tegen elven mijn nest uitkom.

Aafke heeft de thee klaar, en dus gaan we eerst maar even ontbijten, of word het een brunch vandaag.

Onder het eten gaan we het maar even hebben hoe we nu verder gaan, want het zit allemaal een beetje tegen, het weer is vrij wat onstabiel, en ook zitten we wat het getij betreft in de verkeerde periode ook hebben we nog wat reparatie's aan het grootzeil waar we zeillatten, en nog wat andere kleinigheden voor nodig hebben.

We dubben er over om dan eerst maar naar Delfzijl te varen vanmiddag, en dan maandag de benodigde spullen op de kop zien te tikken, er zal naar alle waarschijnlijkheid wel een zeilmaker zijn in een havenstad als deze.

Het is hier op Borkum vandaag reddingsbootdag en er lopen rijen mensen bij onze boot langs die graag een kijkje aan boord willen nemen op de Alfred Krupp.

Ook ligt er een groot schip van de shiffartspolitzei die hier vanmorgen met veel herrie en schroefgeruis voor ons is komen liggen, en ook die is te bezichtigen, en daar word veel gebruik van gemaakt.

Ook is er s'middags een demonstratie van de Alfred Krupp hier in de haven, waarbij ze demonstreren hoe ze het kleine reddingsbootje onder het varen lanceren en ook weer oppikken.

Het treft geweldig met het weer vanmiddag, het is droog en de zon schijnt dus ideaal voor zo'n dag.Tevens laten ze zien dat ze ook in staat zijn om branden te bestrijden, waarbij ze wel 100 meter ver spuiten met de waterkannonnen die voor op het schip staan, een mooie gelegenheid om het publiek eens flink nat te spuiten denk ik bij mijzelf, gelukkig doen ze dat niet, want anders zouden er ook nog mensen te water zijn geraakt.

Terwijl we naar al dat spektakel zitten te kijken, komen Evert en Roelie van de Senta ook nog even langs, ook de hond hebben ze bij hun, we nodigen ze uit om aan boord te komen voor een drankje en vertellen ze dat we richting Delfzijl gaan, want het weer is ons te instabiel en ook met het tij is het ongunstig varen, we denken erover om maar naar het zuiden te gaan inplaats van naar het oosten.

We zijn van plan om met het laagwater van 16:45 uur die kant op te gaan, en dat is dus over een klein uurtje.

Om precies 16:45 vertrekken we dan ook nagezwaaid door de bemanning van de Senta uit de haven van Borkum.

Het mag dan wel laagwater zijn nu, maar de stroming is er nog niet helemaal uit en dus word dit ritje naar Delfzijl langer dan dat we hadden gedacht.

Pas om halftien liggen we vast in een box helemaal achter in de haven van watersportvereniging Neptunis, en we komen net op tijd, want bij het binnenvaren van de haven begon het net te regenen.

Al snel zijn we klaar, en gaan naar binnen voor een borrel, die hebben we wel verdient dachten we.

Om middernacht raken we te kooi, en laten we hopen dat het weer morgen een beetje beter word.

Lauwersoog naar Borkum op 22-06-2017

Vanmorgen zijn we al vroeg uit de veren, want we willen graag op tijd door de sluis en dan richting westgat, want het is om halftien hoogwater daar ter plekke.

Het word echter een beetje later, want terwijl we bezig zijn de boot zeilklaar te maken, vaart er opeens een jachtje de sluis in en ik zeg tegen Aafke laten wij nu ook maar gaan en dan doen we de rest wel wanneer we de sluis gepasseerd zijn.

Terwijl we snel losgooien en de sluis in zullen varen, zien we opeens de deuren van de sluis dichtgaan.

Ik zeg tegen Aafke, pak snel de marifoon dan roep ik de sluismeester even op om hem te zeggen dat wij ook graag deze schutting nog mee willen.

Als ik de sluis oproep op kanaal 84 en ik de sluismeester er voor krijg, leg ik hem uit dat wij ook nog graag mee in de sluis willen, maar hij antwoord dat dat helaas niet meer mogelijk is omdat hij de rinketten al open heeft gezet, en dat ik mij maar eerder had moeten melden.

Ik laat het er maar bij, en zeg dat wij wel wachten op de volgende schutting, maar inwendig denk ik "zak in de stront man", want als hij goed had gekeken met z'n slaperige kop dat had hij wel gezien dat wij aanstalten maakten om de sluis in te varen.

Na een kwartier wachten is de sluis weer gereed en kunnen we naar binnen, het schutten duurt niet lang en we varen de sluis weer uit om acht uur, Aafke ruimt de landvasten en stootwillen op en dan gaan de zeilen omhoog en om kwart over acht gaat het oliezeil uit.

Het loopt lekker en om vijf over tien ronden we de verkenner WG, alles ligt nog bijna op dezelfde plaats als toen wij voor de laatste keer door het westgat gingen.

De minste diepte die wij bij dit hoogwater op de dieptemeter hebben gezien was 4,8 meter, en met een getijomvang van 2,5 m blijft er bij laagwater maar 2,3 meter over, dus poepielink om met laagwater en een flinke golfhoogte hier naar binnen of naar buiten te gaan.

We varen nu voor de wind en maken gemiddeld 5 knopen, maar wanneer we bij de westereemsboei zijn is dat helaas al gehalveerd.

Het zicht op zee is belabberd, en we varen op denk ik een halve mijl bij een boorplatorm langs dat we maar nauwlijks zien, en ook de verderop staande windmolens zien we slecht.

We zijn nu bijna bij het riftgat, en we horen steeds gerommel van een naderend onweer, en besluiten om niet naar Norderney door te varen maar Borkum aan te lopen.

Als we de eerste twee groene en rode tonnen zijn gepasserd, begint de wind wat toe te nemen maar even later neent het ook weer af, het is een beetje vreemd weer, en net als we besloten hebben om toch maar een reef in het grootzeil te zetten gaat de wind toenemen eerst 20 knopen dan 25 en even later zelfs 30 knopen, en ook gaat het onweren en er valt zo nu en dan een spatje regen.

Ik heb de grootste moeite om de boot in het gareel te houden en als de wind er nog een schepje bovenop doet en van 30 via 35 tot 40 knopen aanhaalt, lopen we ineens uit het roer en varen recht op een zandbank af.

Ik start snel de motor en gooi de boot met de kop in de wind om het grootzeil naar beneden te halen

maar het grootzeil klappert als een gek, en ook de fokkeschoten roffelen tegen de verstaging aan, met als gevolg dat de fokkeschoot aan stuurboord van de lier afraakt en aan bakboord over boord het water in gaat, ik schreeuw nog tegen Aafke dat ze de schoot uit het water moet zien te krijgen want anders is er grote kans dat we de lijn in de schroef krijgen.

En ja hoor! even later slaat de motor uit en staat de schoot stak naar achteren, ik probeer hem los te trekken maar dat lukt niet en dus zet ik de handle van de keerkoppeling in zijn vrijstand en start de motor weer die onmiddelijk aanslaat en zet hem even in zijn achteruit met de hoop dat de lijn eruit draait, maar helaas de motor slaat weer af en dus moeten we zien de boot door de wind te krijgen, en dat lukt ons gelukkig.

Even later zeilen we weer want de bui is nu over, en met elkaar heeft het maar een kwartier geduurd.

Wat nu ?. Om alleen op zeil de haven van Borkum binnen te lopen lijkt mij niet zo'n strak plan, en ik zeg tegen Aafke geef mij de handmarifoon maar, dan roep ik Bremen rescue op, en vraag hen om assistentie bij het binnenlopen van de haven van Borkum.

Na hen opgeroepen te hebben op het noodkanaal 16 krijg ik direct respons, en na overgeschakelt te hebben naar kanaal 10 wisselen we informatie uit.

Rescue Bremen zet een reddingsoperatie in werking en ze gaan mij straks oproepen op kanaal 10.

We spreken af dat ik gewoon door blijf zeilen, en dat de reddingsboot mij tegemoed gaat varen en hoe het dan verder verloopt hangt af van de omstandigheden.

Een halfuur later zie ik de Alfred Krupp in de verte al aankomen en ik roep ze alvast maar op, want anders varen ze mij mischien wel voorbij.

Ondertussen hebben we er ook stuurproblemen bijgekregen, en we weten niet wat daar de oorzaak van is, het zou kunnen dat een deel van de lijn ook om het roer zit en dat we daardoor zo weinig roereffect hebben.

De Alfred Krupp heeft inmiddels hun kleine boot gelanceerd en die gaat nu een lijn overbrengen, via een dunne lijn met een keesje eraan.

Nadat ik het keesje heb opgevangen trek ik via de dunne lijn met daaraan een dikkere lijn en bevestig die aan mijn boegbeslag en als ik dat eenmaal heb gedaan geef ik ze een teken dat ze kunnen trekken.

Via de marifoon overleg ik met de schipper over de volgende stap, hij vraagt mij om het grootzeil weg te nemen, zodat ze ons kunnen slepen zonder last te hebben van onze voortstuwing onder zeil.

Ik geef Aafke het roer, en instrueer haar waar ze om moet denken, en zeg tegen haar dat ik het grootzeil naar beneden haal.

Na een klein kwartier heb ik het zeil naar beneden en op de giek geborgen zo goed en zo kwaad als het gaat onder deze omstandigheden, en neem het roer weer over van Aafke, die zich nu bezig gaat houden met lijnen en fenders zodat we straks zo aan kunnen meren.

We varen even later de fisherbalje in, dat is het vaarwater van de Eems naar de haven van Borkum.

Ondanks de sterke stroming gaat alles rustig, en de net vertrokken zijnde snelle cat de Nordlicht geeft ons de ruimte om de schutzhaven binnen te varen.

Heel langzaam en voorzichtig trekken ze ons naar het ponton waar de Alfred Krupp al weer ligt aangemeerd, en de bemanning pakt onze landvasten aan.

Ik moet zeggen dat deze mensen goed getraind zijn, en erg proffesioneel zijn opgetreden in alle handelingen.

De schipper van de Alfred Krupp zegt tegen mij dat ik mij even bij hem moet melden i.v.m de afhandeling van de reddingsoperatie, maar dat ik eerst onze boot wel even kan beredderen, en dus gaan we eerst het grootzeil even beter opdoeken op de giek.

We ontdekken daarbij ook dat er twee zeillatten zijn verdwenen, en dat er een clamp van de reguleerlijn in het achterlijk verdwenen is en dat moet eerst wel weer gerepareerd worden voor we het zeil weer kunnen gebruiken.

Wanneer we daar mee bezig zijn, staat er iemand op de wal te kijken, en die vraagt of we een duiker nodig hebben, en zo ja dan weet hij wel iemand die het voor een klein bedrag wil doen.

Eerst zeg ik uit de grap dat mijn vrouw erg van zwemmen houd, en wel even de lijn uit de schroef kan halen, maar als ik vraag wie die iemand dan wel is die even een duik wil doen, blijkt hij dat zelf te zijn.

Ik vraag wat gaat me dat kosten?. Het antwoord is 50 euro!. Nou dat is wat mij betreft goed, want ik wil het Aafke niet aan doen om onder de boot te gaan klooien met een mes en de kans dat ze het kan klaren acht ik klein.

Ik zeg tegen hem dat het oké is, en vraag gelijk wanneer hij dat wil doen, en hij zegt dat het nu direct wel kan en dat hij de schipper is van de Senta die een eindje verder aan de kade in een box ligt.

We spreken af dat hij na eerst te hebben gegeten de klus gaat klaren, en dus kan ik in de tussentijd naar de Alfred Krupp voor de papier rompslomp.

Als ik dan terug kom van mijn bezoek aan de reddingsboot, ligt hij al in het water en even later heeft hij de lijn al uit de schroef gehaald, en er is aan de lijn geen schade dus die kan na schoon te zijn gemaakt van de groene aanslag van het onderwaterschip zo weer aan de Genua worden geknoopt.

Hij zwemt naar zijn eigen boot en klimt via de zwemtrap weer aan boord van z'n schip en Aafke gaat met ons avondeten bezig.

Na een kwartier nog wat dingen te hebben opgeruimd zeg ik tegen Aafke dat ik even naar de Senta toeloop om hem de afgesproken 50 euro te betalen, net als ik halverwege ben komt hij mijn kant op lopen met z'n vrouw en een kooikerhondje aan de lijn duidelijk met de intentie ons te bezoeken, en ik nodig ze dan ook uit om bij ons aan boord een borrel te komen drinken.

Ik geef Aafke een knipoog en zeg dat het eten maar even moet wachten, want we krijgen visite van onze duiker en z'n vrouw inclusief hond.

Onze papagaai en de hond raken erg opgewonden als ze elkaar in het oog krijgen, maar na een tijdje te hebben geblaft en gemiauwd keert de rust weer.

Ze stellen zich voor en blijken Evert en Roelie te heten, en zij komen van Delfzijl.

Het word een gezellige avond, en na de nodige wijn en halve liters bier gaan ze tegen halftwaalf weer op huis aan, en wij eten nog wat opgewarmde stampot andijvie en een toetje en verdwijnen na deze hectische dag tussen de lakens.

Aanstalten om te vertrekken

Vandaag gaan we nadat Aafke eerst nog weer even naar Kollum is geweest om de broodbakmachine even op te halen, want in Denemarken kun je te kust en te keur wat betreft eigen broodmix in de winkel  aan te schaffen, omdat ze daar heel veel hun eigen brood bakken.

Ook kan ze nu nog even zwemmen om 9 uur, en mischien nog wat boodschappen halen.

Om half twaalf is ze weer terug, en we varen om kwart voor twee weg van ons marrekriteplekje tussen Ee en Engwierum.

Eerst gaan we nog even in de jachthaven langs omdat er nog post voor ons ligt te wachten, en na we nog wat hebben bijgekletst met Jarich de hulphavenmeester en met Ekke, één van de vaste liggers in de haven vertrekken we ook daar weer om kwart voor drie, en gaan we naar Oostmahorn om nog even dag te zeggen bij Jonker en bij Tinus.

Om kwart voor vier knopen we de boot vast aan Gerke zijn boot die midden in de haven aan de kopsteiger ligt.

Om een uur of vijf komt Gerke thuis van zijn werk, en intussen is Aafke even naar Peter Jonker gelopen om even dag te zeggen, maar komt even later weer thuis en zegt dat de kinderen er waren en dat ze straks nog wel even weer naar hem toegaat.

Gerke gaat eerst eten koken en daarna een tukje doen zegt hij, en wij gaan aan de stamppot andijvie met spekje,s beginnen. 

Nadat we gegeten hebben komt Tinus ook nog even langs voor een biertje en een borreltje, en hebben we met elkaar nog een gezellige avond, het op het laatst half elf dat Tinus het hazepad neemt en wij besluiten dan om naar Lauwersoog te varen en voor de sluis te gaan liggen, zodat we morgenvroeg op tijd kunnen vertrekken richting Borkum of Norderney.

Om goed elf uur liggen we aangemeerd bij de sluis, en gaan te kooi.

Operatie Windgenerator op Donderdag 15 juni

Nadat ik gisteren de verlichting in onze stuurboord achterhut heb gerepareerd, wat nogal wat voeten in aarde had en meer tijd frat dan we hadden verwacht, is nu de Windgenerator aan de beurt voor een gehele revisie.

Omdat ik de generator niet omhoog kon  krijgen door hem te proberen uit de rvs paal te schuiven, zat er niets ander op dan de paal met windgenerator en al naar beneden te halen en dan proberen om de generator er op horizontale manier uit te tikken met een dikke hamer en een stompe beitel.

Het valt nog niet mee om het geheel van zijn plaats te krijgen, want het ding weegt zo'n 25 kg en moet eerst een stuk omhoog voor we hem horizontaal neer kunnen leggen op de hekrailing.

Het lukt ons, om met ons tweeën het ding zover te krijgen, en ik bind hem voor de zekerheid met een stuk touw goed vast aan de hekstoel.

Nu moet de boot nog zo dicht mogelijk met de achterkant naar de wal toe, zodat Aafke hem op kan vangen als ik hem uit de rvs buis ga tikken.

Omdat ik niet zeker meer weet hoe ik de bedrading toendertijd aan elkaar vast heb gemaakt en ik niet eerder kan zien hoe het zit dan wanneer de generator uit de buis is, wacht ons een verassing.

Ik heb toen de kabels aan elkaar gesoldeerd en met veel isolatieband omwikkelt, en nu we dan na heel wat getik de generator van de buis hebben gekregen moet ik om bij de kabel te komen de isolatie verwijderen.

Aafke heeft nu houden en keren daar op de wal want zij staat nu met de windgenerator van 25 kg in haar handen en dat kan niet lang duren want dan anders gaan ze beide te water.

Vlug haal ik een mes en probeer de isolatie weg te snijden, maar dat wil niet erg lukken en dus word het knippen.

 Na de kabels te hebben doorgeknipt kan Aafke mij de generator aangeven en dan ga ik het ding uit elkaar halen om er nieuwe lagers in te zetten, dat waren we vorig jaar al van plan, maar nu is het echt noodzaak want anders is straks het hele ding naar de barrebiezen.

Het is nog een heel gesleutel om bij de lagers te komen, het hele ding moet uitelkaar tot de laatste schroef, toch lukt het ons om het ding vandaag weer draaiende te krijgen en om halfzeven staat hij weer achter op de boot stroom op te wekken.

Gelukkig was het vandaag niet erg warm en ook stond er een briesje zodat het werken plezierig was

ik ben dan ook blij dat ik me weer wat fitter begin te voelen, en ook onze kluslijst is weer wat korter geworden hierdoor.

We hebben vandaag zaterdag 17 juni nog wel boodschappen nodig en we hadden de keus of met de boot naar Dokkum, of op de fietsen naar Kollum.

Net nu we hebben besloten om op de fietsen naar Kollum te gaan begint het wat te miezeren, en dus 

Eerst maar even op buienradar kijken, want we zijn wel een halfuur onderweg naar Kollum.

Na buienradar te hebben geraadpleegt, gaan we op weg met de fiets naar Kollum, ondertussen is het weer een beetje mottig geworden maar we zetten door in goed vertrouwen op buienradar en jahoor het motten houd op en de zon komt tevoorschijn.

Om goed twee uur zijn we bij de kringloopwinkel want Aafke wil nog wat omstruinen, ze koopt niets, maar ik wel ik vind er een tang om een snapveer te monteren die ik nog niet had en ook nog een waterkoker die zo op het oog te zien nooit in gebruik is geweest en die van ons op de boot is het deksel van kapot dus dat komt mooi van pas.

De volgende loop is naar Action, want mijn aftershave is op en dan gaan we nog even naar de Aldi om wat boodschappen, wanneer ik om te proberen twee blikken witbier van het merl schultenbrau weissbier in de kar zet, krijg ik opeens een straal bier in mijn gezicht, wat blijkt het blik is lekgeraakt tegen een uitstekend deel van de binnenkant van de winkelwagen.

Het blik heeft halverwege een klein gaatje, en dat blijft maar doorspuiten, alles raakt onder het bier en het begint ook nog eens vervelend te plakken.

Ik ga op zoek naar een medewerker van de Aldi en er komt net iemand het magazijn uit en dus spreek ik hem aan want op deze manier geeft een halve liter bier een hoop geplak op de vloer en ook de winkelwagen word een vieze bende.

Terwijl de medewerker de boel beredderd winkelen wij weer verder, en haal ik tevens een nieuw biertje op.

Dan treffen we wanneer we naar de Poeisz fietsen Nanneke van Folkert aan, die bij de Caf bij de bloemen staat te kijken, en dat word dus weer even bijpraten later komt ook Folkert er nog bij die even naar auto Beerda moest vanwege de auto.

Na elkaar een mooie zomer en vakantie te hebben gewenst, gaan we nog even bij de Poeisz aan om oude batterijen in te leveren en dan gaan we nog even kijken op de Bogermanstraat nummer 1U of er ook nog post is.

Het is wel vreemd, want elke keer als we daar door de deur stappen, komen we de Familie Van Leeuwen tegen, zo ook nu en we kletsen maar weer even bij.

Er is weinig post en we gaan direct maar door naar Ee, want we hebben spullen bij ons die bedervelijk zijn en dus zijn we om halfvijf weer op de boot, na alles weer aan boord te hebben gebracht, gaan we eerst het witbiertje proberen en dat begint er op te lijken, want deze is niet bitter en valt ons beiden in de smaakt.

Nu word het een kwestie van rekenen hoeveel bier er mee op reis moet, als ik uit ga van gemiddeld twee biertje's per dag kom ik op 75 dagen keer twee is 150 halve liters bier en dat is zeg maar zes tray bier, nou dat valt nog mee, we hebben ook wel eens 500 halve liters in de bilgeruimte meegenomen naar Noorwegen, want daar kost een biertje ongeveer 10 euro per blik en hier 60 ct per halve liter.