Eerst is de motorruimte aan de beurt, want daar staat nogal wat water in op dit moment en dat komt doordat de schroefasafdichting niet goed meer afsluit, en daar ga ik nu wat aan doen.
Eerst maak ik de motorruimte schoon en haal al het water eruit waar natuurlijk ook wat olie doorzit..
Na de boel te hebben beredderd, ga ik in de bakboord achterhut ruimte maken om bij de schroefastunnel te kunnen komen, daarvoor moet het bed waar wij op slapen helemaal aan één kant en dan kan ik na twee planken te hebben verwijderd bij de schroefas komen.
Ik draai de bouten van de pakkingdrukker los en schuif hem richting keerkoppeling en dan haal ik het oude vetkoord eruit.
Door deze actie gaat het er nu behoorlijk wat water naar binnen lopen, maar ik had van te voren al een paar nieuwe stukken vetkoord op maat gemaakt en klaar liggen.
Ik duw het eerste stuk vetkoord erin en duw het met het met de pakkingdrukker op zijn plaats en nu nog nummer twee erin proberen te krijgen, dat kost een beetje meer moeite maar ook dat komt op z'n plek, zo nu de rest er nog weer voorschuiven en dan het zaakje weer aandraaien, ik draai de moeren zover vast dat ik de schroefas nog net met de hand kan draaien.
Nadat ik al het water onder de motor weer heb weggehaald, ga ik even proefdraaien om te zien of het zaakje dicht is, en ja hoor geen drup komt er meer doorheen en laten we hopen dat zo blijft.
Dan ga ik na de boel weer fatsoenlijk te hebben opgeruimd, aan mijn volgend klusje beginnen en dat is de ampèremeter weer voor de regelaar van de windgenerator aansluiten zodat ik kan zien hoeveel hij bijlaad.
Ook dat gaat redelijk vlot, en dan ga ik kijken naar lengte van de zeillatten die we vorige week tijdens de onweersbui met veel wind kwijt zijn geraakt.
Hiervoor moet ik wel het grootzeil gedeeltelijk van de giek af halen, omdat ik anders niet kan meten hoelang ze moeten worden.
Uit de bakskist haal ik de koker waar ik de zeillatten in bewaar die ik nog heb van vorige zeilen.
Ik maak van twee latten één door ze aan elkaar te bevestigen met plakband, en schuif ze in de zakken
En duw ze zo strak mogelijk aan, de ene moet twee meter lang zijn en de andere 1,25 m.
Dan bel ik Aafke zodat die ze op kan halen bij Klaas Starkenburg de zeilmaker in Kollum.
Het is al na zessen wanneer Aafke arriveert bij de boot, ze is weer behoorlijk door de mosterd gehaald, want bij het begin van de walddyk hield de elektrische aandrijving het voor gezien en moest ze verder op 100% eigen kracht en dan trapt zo'n zware fiets behoorlijk zwaar.
Maar ze heeft geluk want er rijdt haar een auto achterop, en die stopt en vraagd of ze ook mee wil rijden.
Ze zegt eerst van dat hoeft niet, maar uiteindelijk stapt ze toch in, en dat is maar goed ook want het regent zo nu en dan nog behoorlijk.
Ze heeft waarempel de zeillat van 3,5 meter mooi door Klaas opgerold aan het mandje voor het stuur bevestigd, en dat was ook de enige mogelijkheid om zo'n lange lat veilig mee te nemen op een fiets.
Snel help ik haar met alles aan boord te brengen, en dat is nogal wat, drie tassen met boodschappen en ook nog een hele voorraad aan bier, dus kunnen we voorlopig weer even vooruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten