Vrijdag 9 Juli 2021 Van Franeker naar Birdaard.

Vrijdagmiddag vertrekken we, veel te laat naar mijn zin richting Leeuwarden, het is op het laatst 2 uur s’middags dat we losmaken en Marina gaat nog even met de drie kinderen meevaren, en dan haalt John ze om een uur of halfvijf weer op vanaf de plek waar we dan zijn op dat moment.

Het is mooi weer en in het begin dacht ik dat we misschien konden zeilen, maar de schijnbare wind was maar 3,5 knopen en dat schiet niet echt op.

In het begin zijn de kinderen nog wel aardig rustig, maar na een poosje willen ze al weer van alles, in het bootje en ze willen dit en dat en ik heb geen zin om de hele tijd voor politieagent te spelen en dus gaat het varen in het bootje niet door want dat duurt maar even en dan willen ze er weer uit en daar pas ik voor.

Ze moeten zich maar op een andere manier zien te vermaken, en Marina zit al met Ariana voor op de punt en spettert haar met haar lange benen nat, want daar kan ze zelf nog niet bijkomen met haar eigen benen.

Als we de brug van Dronrijp in zicht krijgen, vind Ariana dat haar zonnebril maar overboord moet, en ze heeft de grootste lol wanneer we dat zien, de kleine ondeugd, dus draai ik de boot om te kijken of het ding nog ergens drijvende is maar nee hoor hij ligt op de bodem van het kanaal, misschien dat bij het baggeren van het kanaal in de toekomst het brilletje nog weer eens het zonlicht zal zien.

In de verte zie ik een zeiljacht aankomen aan de andere kant van de brug, en dus doe ik er een tandje bij zodat we direct na elkaar door de geopende brug kunnen, maar helaas heeft de brugwachter andere plannen en zakt de brug weer, om vervolgens even later weer omhoog te gaan ach ja stroom genoeg van al die windmolens maar om de boel een beetje rendabel te maken is er jammer genoeg niet bij.í

Wanneer we een tijdje later bij de brug van Ritsumazijl zijn aangekomen laten ze ons daar ook nog eens een poos wachten en dan zou het wel eens niet meer lukken om de Slauerhoffbrège te passeren voor vier uur want dan gaat de brug op dubbel rood vanwege spitsuur. 

Wanneer we zien dat de brug opengaat om 10 voor vier vrees ik het ergste, en inderdaad zakt het gevaarte vanmiddag voor de laatste keer, en bij het ronden van de bocht zien we dat de lichten op dubbel rood staan.

Dus dat word aanmeren aan het remmingswerk en wachten tot de brug weer bediend gaat worden, ik zelf denk dat het om vijf uur gaat gebeuren maar Marina heeft John al gebeld dat hij linia recta moet komen aan de andere kant van het vaarwater zodat ze dan zo in de auto kunnen stappen.

Daar is dan wel geen weg, maar wel een fietspad en hopenlijk zit er niet ergens een paaltje zodat hij er dan niet kan komen.

Om 16:45 zien we hem rijden maar hij moet dan eerst nog bij de rotonde draaien om op de andere weghelft te komen en even later zien we hem alweer rijden, maar nu aan de andere kant.

Na een paar minuten wachten komt hij dus via het fietspad aanrijden, en wij gaan alvast losgooien want het is nu 16:55 en dan gaat de brug hopenlijk ook weer draaien.

Alles gaat nu heel vlug en gelukkig is het daar ter plekke net diep genoeg om bij de kant te komen en aan wal te stappen, snel de kinderen overgeven en alle spullen van boord en dan varen wij alvast weer naar de overkant toe, wel raken we nog een keertje vast maar met een beetje gas en wat heen en weer met het roer lukt het om er weer weg te komen en nu wachten tot de brug omhoog gaat.

John, Marina en de kids vertrekken nu ook weer en we zwaaien ze nog even na, maar de brug blijft op dubbel rood.

Na nog eens de brugopeningstijden te hebben geraadpleegd blijkt dat de brug pas draait om 18:00 uur, en dus gaan we nog maar even van het zonnetje genieten in de Kuip.

Om exact 18:00 uur gaan de lichten op groen en rood, en start ik alvast de motor, en vaar langzaam richting brug, ook de twee schepen die na ons waren gekomen volgen ons voorbeeld.

De verderop liggende bruggen gaan rap open behalve de een na laatste, maar dat is altijd al een probleem, en daar wachten we ruim 10 minuten voor het de brugwachter behaagd ons er door te laten., en duurt de doortocht door Leeuwarden 45 minuten en dat is redelijk te noemen.

Nu nog hopen dat er ergens tussen Leeuwarden en Birdaard nog een plekje vrij is aan een marrekrite steiger, en dat lukt helaas niet nergens is er plek en zo belanden we dus in Birdaard waar de lichten op dubbel rood staan.

We maken vast aan de eerste de beste beschikbare bolders en zien morgen wel weer verder, eerst maar even blonde rakker, en een wijntje, en daarna zijn er nog gebakken aardappeltje’s met salade en een stukje kip, al met al weer een feestmaal bereid door mijn lievelingskok Aafke.