We vertrekken om 15:10 met bestemming Kornwerderzand. Omdat we ons bijbootje midsschips hebben genomen bij het achteruitvaren, is Aafke nog wel even bezig om het ding weer wat aan de hek stoel vast te maken want daar staan onze fietsen ook tegenaan en dus kun je er niet erg goed bijkomen maar na 10 minuten zit hij er goed achter.
Al snel zijn we bij de Frisiabrège maar die lui achter hun camera,s reageren niet op ons gescharrel voor de dichtblijvende brug, net als ik de marifoon zal pakken springen de lichten op rood/groen en stopt het autoverkeer, deze brug is ook in een oogwenk omhoog en ik ga er ook als een haas doorheen.
De verderop gelegen brug van Kiesterzijl zullen ze nu wel sneller opendraaien naar mijn idee want ze weten nu dat ik eraan kom, maar helaas volgt weer de zelfde procedure, alleen heb ik nu echt de marifoon nodig om ze wakker te krijgen.
Snelheid is alles en dus gaan we weer als een speer door de brugopening. Zo nu nog twee bruggen en een sluis en dan zijn we weer op de Waddenzee.
Als we bijna bij de Koningbrug zijn roep ik die maar alvast op, want daar draait het toch op uit en waarempel die reageerd gelijk en dus zijn we daar in no time door. Na een poosje krijgen we de Tjerkhiddessluis in zicht maar ik weet niet meer of ze op kanaal 20 of op kanaal 22 zitten. Ik probeer eerst 20 en die geeft geen reactie en dus is het kanaal 22, ik krijg tenminste respons, ik zeg dat we graag van binnen naar buiten willen schutten en dat onze diepgang 2,2 mrt is. Het antwoord is dat ik door de grootte sluis moet en doorvaren moet voorbij de tweede deur. Ik antwoord dat ik dat begrepen heb en over en uit.
We maken vast halverwege het remming werk aan een grote bolder en laat de schroef draaien zodat we niet meer lijnen hoeven uit te brengen want dat is hier erg lastig alles is ingericht voor grote schepen van 110 mtr lang en 6 mtr breed.
Over de marifoon hoor ik dat er twee vrachtschepen zich melden voor de sluis en dat is dus beroepsvaart en die gaan voor pleziervaart, wat natuurlijk een langere wachttijd voor ons betekend.
Al snel word er een zeiljacht opgeroepen dat aan de binnenkant ligt, en dat zijn wij waarschijnlijk en de sluiswachter weet de naam niet meer en dus roep ik hem maar even op en dan krijg ik te horen dat de twee binnenschepen voorgaan en dat ik pas met de tweede boot meekan want de eerste is dusdanig lang dat wij daar niet meer bijkunnen. Ik antwoord dat ik het heb begrepen en dat ik met het tweede schip mee de sluis in ga
Aafke en ik maken een tweede lijn vast op de bolder en stoppen de motor en wachten af wat er gaat gebeuren.
Wachten duurt altijd te lang, maar deze keer gaat het redelijk snel, het eerste schip heeft wel erg lang werk, want er kwam voordat hij erin kon ook nog eentje uit en dat was een flink groot schip met zand en dat ging erg langzaam de sluis uit zal wel met de ruimte onder de kiel te maken hebben gehad
Het tweede schip waar wij dan mee in de sluis gaan laat ons genoeg ruimte, maar ons volgbootje raakt dwars tussen de sluismuur en heeft niet genoeg ruimte omdat het te strak zit in het midden van onze achtersteven en daardoor raken we de sluismuur met de preekstoel waarbij ons SB navigatielicht de geest geeft en in de sluiskolk donderd het is alleen maar de plastic kap van het licht maar helaas heeft die geen enkel drijfvermogen en dat word dus een nieuwe.
Omdat wij langer zijn dan 12 mtr moeten we twee lampen voeren en onder de 12 mtr slechts één gecombineerd licht in het midden en zo ééntje heb ik nog liggen en nu overweeg ik om die er maar op te zetten want die aan de zijkant van de preekstoel zitten daar erg slecht voor geklooi in een sluis.
Het schutten zelf gaat snel en het is ondertussen zes uur geweest, en we maken de boot snel zeilklaar, en dat gaat niet zo snel voor de eerste keer dat we dit jaar de zeilen gebruiken. We varen achter de beide vrachtschepen aan die ook richting Kornwerderzand gaan. Er is weinig scheepvaart wat betreft pleziervaart, alleen in de verte zie ik een paar jachten onze kant opkomen en ook op de plotter staan er maar een paar op het scherm die hun AIS aan hebben staan.
Gelukkig hebben we nog flink de stroom meelopen want de wind stelt met 5- 6 knopen weinig voor, wel lopen we z.n.e.d vijf mijl over de grond.
Als we Kornwerderzand naderen komen we wat schepen tegen die hoog aan de wind nog wel wat snelheid halen maar dus stroom tegen hebben naar Harlingen.
In de buitenhaven ligt alleen een kleine platbodem en ook wij gaan maar aan het remmingswerk vastmaken, op de plotter kan ik zien dat er twee jachten in de kleine sluis liggen en de twee vrachtschepen varen daar net de sluis uit ééntje gaat door en het schip waar wij mee in de sluis lagen maakt vast aan een steiger voor grote schepen, en zo te zien is de steiger waar wij aan willen meren leeg.
Opeens zie ik de lichten van de brug op rood/groen springen en dus gooien we los en varen richting brug die al snel opendraaid en even later liggen we voor in de kleine sluis, die ook meteen achter ons sluit. Eerst zakken we zo,n dertig cm en wanneer de andere deur zichtbaar word gaan we weer een eindje omhoog, het is op de kentering waarschijnlijk.
We varen de sluis uit en gaan richting steiger waar al één schip ligt aangemeerd het is een klein skutsje met een man of zeven aan boord die lekker aan het borrelen zijn zo te zien, wij gaan achter hen aanmeren met de kont in het laatste zonlicht want het is nu ondertussen negen uur s,avonds.
Na onze bijboot naar de voorkant van de boot te hebben gebracht is het nu wel tijd voor een blonde rakker en wat knagerij, en gaat Aafke even wat eieren bakken., en daar waren we ook wel aan toe, niet dat het een inspannende tocht was, maar alles moet wel weer even wennen.
Net als ik aan mijn tweede biertje zit te lurken komt de schipper van het skutsje met een brutale vraag, of hij onze bijboot even mag lenen, want hij heeft nog een opstapper die per bus naar Kornwerderzand is gekomen, maar die hier niet kan komen omdat overal hekken staan I.v.m de verbouwing van de Afsluitdijk en nu wil hij hem ophalen met ons bootje, ik zeg geen probleem kerel, en ik pak even de roeispanen erbij en dan kan je die kant op, maar er moet nog wel even wat water uit de boot worden gehoosd wat er bij de tewaterlating is ingekomen vanmorgen dus met een bakje wat als hoosvat kan dienen en een paar sponsen is het snel gepiept en roeit hij naar de overkant waar zijn opstapper al op hem staat te wachten met een boel pakkelarie.
Het bootje van ons staat bekend om z,n goeie roeieigenschappen en het duurt dan ook niet lang of ze zijn er alweer.
Dus iedereen weer blij, ook wij want wij hoeven niet meer te hozen.
Wij gaan maar naar binnen nu, want het zonnetje is ondergegaan, en kijken nog wat tv op de iPad, en daarna zoeken we onze kooi op.
Het was vandaag een prachtige dag, en ik moet zeggen dat ik mij een stuk beter voel, ik heb weer meer lucht en daar ontbrak het mij de laatste tijd aan, hopelijk blijft het zo en dan gaan we er weer tegenaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten