Van Franeker naar Marrekriteplekje bij Raard op 01-09-2025

Vandaag gaan we Franeker weer verlaten, en we varen om 11:25 richting de brug, waar nog twee motorjachten liggen te wachten tot de brug opengaat, En dan gaat het opeens snel, want de bomen gaan dicht en de brug gaat omhoog, en dus geef ik wat gas bij omdat de beide andere boten al bezig zijn om erdoor te varen, wanneer ik er nog 50 m vandaan ben gaat opeens het licht op rood, en gooi ik de keerkoppeling maar snel in z’n achteruit want ik wil niet de brug op mijn mast hebben.

De brugwachter op afstand, heeft mij zeker niet gezien, en dus geeft Aafke mij snel de handmarifoon aan om hem op te roepen, maar ik had de marifoon nog niet aangedaan binnen, en dus gaat dat niet meer zo snel lukken. Het is trouwens ook niet meer nodig, want de man achter z’n knoppen zet het licht nu weer op groen, en ik geef gas en vaar de brug door. Tjonge jonge jonge.

verder gaat alles goed, en we zijn al snel bij de brug van Dronrijp en na die te hebben opgeroepen, gaat die omhoog zonder lang te hoeven wachten, en een poosje later zijn we bij de brug van Ritsumazijl aangekomen en die staat nog steeds open wegens een mechanisch defect vermoed ik, want de brug staat aan beide einden op grote betonblokken ondersteund.

Bij de Slauerhofbrug moeten we ongeveer 10 minuten wachten voor we erdoor kunnen, en ook de rest van de bruggen gaat zonder lange wachttijden open ondanks dat het erg druk is met varende schepen van beide kanten. Eenmaal voorbij Leeuwarden gaan we kijken of we een geschikt Marrekrite plekje kunnen vinden voor de nacht die komen gaat, maar pas bij Raard vlakbij Dokkum is er een plek vrij, en het is nu halfvijf ondertussen en we gaan hier vannacht maar blijven liggen.

Het aanmeren gaat probleemloos, maar het is wel lagerwal hier, en de wind staat er dwars op, ook is het niet erg diep hier het water moet dus niet gaan zakken, want dan zitten we hier vast in de prut, maar we zijn altijd nog losgekomen en dat zal nu ook wel weer loslopen denk ik.

Dan is het alweer happy hour, en Aafke wil graag een wijntje met wat rivella zo halfomhalf en ik hou het maar weer bij een blonde rakker, nog wat snaaierij erbij en nu nog even lekker genieten van het zonnetje hier met mooi uitzicht over de Dokkumer EE.

Van Kornwerderzand naar Franeker terug op 29-09-2025

Het heeft vannacht behoorlijk gewaaid, en ik heb omdat ik er af moest te plassen, elke keer maar voor de zekerheid naar onze landvasten gekeken, want door deze SSE wind word het water hier natuurlijk door de wind wat hoger dan het hier was toen we aanmeerden aan deze steiger, na de dieptemeter te hebben aangezet zie ik dat er nu nog steeds hier 3.5 m water staat.

Ook zitten de lijnen en stootwillen mooi op hun plek, en ga ik met een gerust gevoel weer achter Bornholm liggen, en om een uur of acht gaat de wekker af zoals gewoonlijk, maar we draaien ons nog maar even weer om en slapen nog een halfuurtje verder.

Dan gaan we eerst maar even wat doen aan onze knorrende magen, en daarna ruimen we de ontbijtboel weer op om ons vervolgens weer wat toonbaarder maken voor onze medemensen die we vandaag ongetwijfelt weer op één of andere manier zullen tegenkomen.

We gaan maar weer terug naar Franeker, en ik ga alvast de boot vaarklaar maken door de ramen te sluiten, de marifoon aan te doen, en het volgbootje alvast van voor de boot naar de achterkant toe te brengen, en hem op korte afstand achter de boot neer te leggen zodat hij in de sluis niet tussen wal en schip komt te liggen.

We wachten tot er een geschikt moment komt om los te gooien en naar de kleine sluis te varen wanneer zich daar al meerdere jachten hebben opgelijnd om de sluis in te varen, als de sluismeester de vanaf de andere kant komende schepen er weer uitlaat om het Ijselmeer op te gaan.

Even later is het zover, en maken we los en om 12:10 varen we weg van onze steiger naar de kleine sluis aan de overkant van de haven, er liggen al ebnige schepen aan het remmingswerk, en er is nog net aan het begin ervan nog een plek vrij waar we vastmaken met een spring op de middenbolder, en later maak ik ook nog een achterlijn vast want we hebben de wind op de kont.

Wanneer de uit de sluis komende schepen zijn gepasseerd, mogen we naar binnen toe varen, en dat gaat wel met wat stress, want de Duitser die voor ons de sluis in gaat, is maar alleen, en hij wil eerst aan SB aanleggen, maar komt min of meer dwars in de sluis te liggen, en gaat vervolgens maar naar de BB zijde, en gaat daar tussen de sluismuur en een aan SB liggend schip liggen, dat hij hij dus beter direct kunnen doen.

Omdat ik ook graag aan BB wil liggen vanwege het schroefeffect, ga ik weer achter hem liggen, maar daarbij komt ons volgbootje dwars achter ons schip aan SB te liggen, en heb ik de grootste moeite om hem weer naar SB te krijgen, vanwege de harde wind die daar de sluis in waait. Gelukkig had ik hier rekening mee gehouden, en uit voorzorg alvast de pikhaak klaargelegd om dit te verhelpen, en na twee pogingen lukt het mij, maar nu komt hij tussen de sluismuur en het achter ons liggende jacht terecht, en functioneerd nu dus op die plek als stootwil.

Aan onze SB kant meert er een Allures 44 ft jacht aan, en die heeft ruimte genoeg en vormt geen enkel probleem voor ons, en nu de deuren dicht gaan, liggen we met zeven jachten in de sluis, en na het rideltje van de sluismeester gaan we langzaam omhoog, eenmaal op hetzelfde niveau laat de beste man of vrouw ons nog eens een minuut of 10 wachten, en ook laat hij nog eens een mooi zootje water de sluis in lopen zodat we weer wat omhoog gaan, maar even later gaan de deuren open, en kunnen we eruit.

Aangekomen in de wachtkamer tussen brug en sluis liggen de schepen die van buitenaf hier zijn gekomen allemaal aan de verkeerde kant liggen te wachten tot wij eruit komen, en zij er dus in kunnen, en moeten wij noodgedwongen aan de BB zijde gaan varen om hun voorbij te laten.

Ook zijn de jachten die inmiddels door de grote sluis zijn gegaan hier terecht gekomen, en dan ligt er ook nog eens een gigantisch lang schip waarmee normaal op de rivier de Rijn mee word gevaren die in zijn eentje alleen al de hele sluis vult van voor tot achter. Al met al een vervelend onrustig moment om hier de opening van de bruggen af te wachten met deze harde wind.

Eindelijk gaat dan het verkeer op de weg stoppen,h en gaan de bomen naar beneden, en net als ik denk dat er misschien iets mis is met de bruggen, komt er beweging in en draaien ze open, en kunnen we er eindelijk uitvaren. Totale schuttijd 57 minuten.

Na de voorhaven te zijn uitgevaren, wil ik de Genua afrollen, maar Aafke heeft hoge nood, en moet eerst de geit verzetten, en dus wachten we daar nog even mee, even later nadat we de Genua hebben afgerold en de motor hebben uitgezet zeilen we richting Harlingen

De wind is het eerste stukje nog wel zo, dat we het voorzeil redelijk vol kunnen houden over BB, maar een anderhalve mijl verder word het een wind die precies van achteren binnenkomt, en op een gegeven moment gaat de Genua bakstaan, en moeten we hem naar de SB kant toe gijpen, en dat gaat gelukkig mooi gecontroleerd, nu is de situatie exact andersom en dat blijft ook nog wel even zo, maar uiteindelijk moeten we nog een keertje gijpen om het zeil weer aan BB te krijgen, maar dan kunnen we het tot aan de ingang van de haven zo blijven houden, en dan rol ik hem met een aantal grote halen op, en varen richting de Tjerk Hiddessluis, en meld ik mij daar omdat we een diepgang hebben van 2,2 m en word het dus de grote sluis en de sluismeester gaat direct de sluis gereedmaken, en inderdaad zie ik even later de deuren al opengaan, en hij heeft de tussendeuren ook al dicht, nu nog de brug open en dan kunnen we al naar binnen.

Nou dit gaat wel erg snel, want de bomen voor het verkeer gaan ook al naar beneden, en ook de brug gaat al omhoog, dus geef ik gas want als zij zo snel zijn met de sluis, dan kan ik natuurlijk niet te lang wachten met het invaren, en even later hebben we al vastgemaakt. Ik heb onze achterlijn ook snel over een sport van het sluistrapje gelegt en houd daar de boot achter mee vast. En Aafke met een spring op de middenbolder van ons, dan stuur ik de voorkant naar BB zodat ze ook de voorlijn op een bolder in de sluismuur kan doen. We liggen nu vast, en Aafke gaat de spring op de middenbolder er maar afhalen, want we willen niet aan de muur blijven hangen als de schutting begint, en daar zijn ze nu net even te snel mee, want onze voorste lijn had Aafke tijdelijk even belegd om de spring eraf te halen, maar nu laten ze de sluis leeglopen zonder waarschuwingsgeluid te geven, voordat het schutten begint, en dat is niet zoals het hoort, Aafke slaagt er gelukkig in om de lijn nog net op tijd los te maken, maar wanneer ik naar mijn achterlijn kijk, zie ik dat de rubberen schokbreker die we in die lijn hebben compleet is afgebroken bij een van de einden.

Het is mij niet opgevallen dat er ergens spanning in de lijn is geweest, en ik ben dan ook erg verbaasd dat de lijn niet is blijven haken aan de trap waar ik hem om een van de ronde sporten heen had gedaan, enfin ik snap dit niet, want dat schokbreker rubber zit dicht bij de boot, en heeft nooit geen contact gehad met het trapje in de sluis, jammer maar ik heb het niet gezien, en ook geen geluid gehoord van het door de midden breken van het dikke stuk rubber.

De deuren gaan alweer open, en ik vaar de sluis uit, ik kan nu wel die sluismeester hierover aanspreken, maar wat schiet ik daar mee op, het rubber word niet meer heel daardoor, en ik heb geen verklaring van hoe het precies is gebeurt, was dat wel het geval geweest, dan had ik het misschien op hen kunnen verhalen vanwege de te snelle handeling in de sluis.

We varen nu richting Koningsbrug, en daar ligt al een boot aan de andere kant, die hem waarschijnlijk al heeft opgeroepen, en dus wachten we het maar af, en inderdaad gaat even later de brug open, en nadat het zeiljacht van de andere kant er door is, kunnen ook wij, en nog een motorboot er door.

Bij Kiesterzijl aangekomen roep ik ze op, en krijg als antwoord dat hij er direct aankomt met een opening, maar daar aangekomen duurt het nogal lang, en roep ik ze nog maar weer even op, en krijg weer een soortgelijk antwoord, maar nu gaan gelijk de lichten op rood-groen en gaan even later ook de bomen naar beneden, gevolgd door het opengaan van de brug.

De brègewipper was zeker even weg geweest om de geit te verzetten, en wil nu even z’n goede kant laten zien, ik heb geen probleem met even wachten, maar het is hier een open vlakte, en het waait hard, en met de wind dwars inkomend is het dan houden en keren als je stil ligt, maar ja dat weet, en ziet die man niet die daar achter z’n monitors zit.

Onderweg zijnde naar de Frisiabrug zien we een hoge kraan midden in een maisveld staan, die een mast van de elektische hoogspanningskabels overeind aan het houden is, want een paar dagen eerder is er een boot met een kraan erop, tegen de hoogspanningskabels gevaren met als gevolg dat Franeker en een deel er omheen zonder stroom kwam te zitten, en ik denk dat dit muisje nog wel eens flink staartje zal kunnen hebben.

Gelukkig zijn er geen doden of gewonden gevallen, maar er waren wel veel dode vissen in het water hoorden we van de Havenmeester later toen we aanmeerden in de gemeentelijke jachthaven aan de tûnen.

Het is nu tegen vieren, en we hadden een voorspoedige reis hier naartoe, en wat we morgen gaan doen zien we wel, ik vermoed dat we naar Harlingen Haven gaan met de trein want dat is natuurlijk ideaal, we zijn dan direct bij de feestelijkheden die daar morgen op het programma staan. Wel is het zo dat we niet te laat terug kunnen want Marina heeft morgenavond om 18:15 van haar werk een etentje in het Wokrestaurant in Zwartewegsend wat vroeger Motel E10 was, maar nu een Wokchinees is dus.

,

Een dag voor de sluis van Kornwerderzand op 28-08-2025

Vandaag begint laat, want we slapen maar een keertje uit, en daardoor zitten we tegen tienen pas aan ons ontbijt, en daarna wassen en de kleren aan, als we naar buiten kijken door het raam van de salon zien we dat het baggerschip alweer op z’n plek ligt en alweer de ene na de andere bak leegkiepert in z’n eigen laadruim waar hij bovenop heen en weer rijd met zijn dragline.

We gaan maar even buiten zitten te niksen, en te kijken naar al die boten, en bootje’s die de sluis in en uitvaren want het is nu bijna weer HW Aafke leest wat in haar boek, en ik zit wat op mijn telefoon te kijken naar de weerberichten voor morgen, en te bedenken wat we nu eigenlijk hier verder op het IJselmeer willen doen.

We hebben het eigenlijk wel zo’n beetje gehad wat betreft de weersomstandigheden, want er staat in tegenstelling tot de weersberichten bijna geen fatsoenlijk weer om een beetje leuk te zeilen, en voor anker gaan met deze windrichting is aan deze kant niet erg verstandig, dus denken we er over om maar weer richting Harlingen en/of Franeker te gaan, want vandaag zijn de visserijdagen in Harlingen geopend, en misschien is dat wel leuk om daar weer eens naar toe te gaan.

Intussen krijgen we zo nu en dan wel een andere boot achter ons te liggen, maar die blijven meestal kort, en daar krijg je dus geen contact mee, wat we nog wel even moeten doen, is de radarreflector even weer vastzetten want één van de elastieken waar hij flexibel mee is opgehangen is doorgesleten, en nu hangt hij er niet goed bij, dus moet ik Aafke even een eindje de mast indraaien met het bootmansstoeltje, echter als we daar mee zullen beginnen begint het te regenen en stellen we het even uit.

Gelukkig duurt het niet lang en word het weer droog, ik had even eerder al wat voorwerk verricht, maar nu moet Aafke naar boven om het elastiek te vernieuwen en dus ga ik het bootsmanstoeltje voor haar in gereedheid brengen. Even krijgen wij nog advies van een schipper die nu achter ons ligt met zijn boot zonder mast, maar wat hij adviseert kan helaas niet, en dus gaat Aafke omhoog tot aan de eerste zaling en dat valt reuze mee om te doen voor mij.

Eenmaal op hoogte van de Echosounder ziet ze dat het andere elastiek ook niet meer is, dan het er zo op het oog uitziet, en ga ik naar binnen om daar ook maar even een nieuwe voor te maken, die ik via het vlaggelijntje naar boven toe trek. Aafke heeft ondertussen de andere al op z’n plek, en doet nu ook deze er weer even aan, en dan is dit karweitje ook weer geklaart.

Ik laat haar naar beneden zakken aan de grootzeilval, en tuig het zaakje weer af, en we bergen alles weer op z’n plek in de SB achter bakskist. We kunnen nu wel even een dronk uitbrengen op het slagen van deze operatie met een jeweethetwel.

Waneer we die hebben geconsumeerd, gaat Aafke een paar boterhammen maken met gebakken eieren, want ze had snert op het menu staan, maar had daar opeens geen trek meer in, ik wel, maar ik pas mij wel aan.Intussen is de schipper van de boot achter ons even naar ons toegelopen, en vraagt wat het voor geting is, en of dat misschien van of in onze mast is, nou dat kan wel kloppen want wanneer wij de wind dwarsscheeps binnenkrijgen gaat dat soms vervelend klingelen en ook schud de mast erg.

Ik leg hem uit wat we daar tegen doen, n.l. We hijsen een dikke stootwil in de mast ter hoogte van de radar, en de reflektor en die verstoord de wervelingen van de wind die langs de mast waaien, en dat help in 90% van de gevallen, maar nu heb ik omdat ik het grootzeilval heb gebruikt om Aafke mee op te hijsen vergeten hem er weer in te doen, en vandaar dat het nu weer klingelt.

Ik zeg tegen hem, dat hij daar geen last van heeft, want zijn mast ligt eraf, en dan gaat hij ons vertellen wat daar de oorzaak van is en die is niet zo mooi.Toen hij deze week naar Vlieland aan het zeilen was is er een grote onder Belgische vlag varende Urker kotter tegen hem aangevaren, en die heeft hem ontmast, gelukkig was er behalve hemzelf niemand aan boord, en kon hij de vallende mast ontwijken. Gelukkig waren de hulpdiensten binnen 10 minuten ter plekke en die hebben hem geholpen om de zaak te beredderen, en hebben hem vervolgens naar Terschelling gesleept met alles wat er was overgebleven van de mast, zeilen, en verstaging etc, etc.

Hij was nu onderweg terug naar zijn thuishaven, maar blijft hier vannacht maar liggen en gaat morgen weer verder. De kotter was fout zei hij, en dat zou best kunnen want die vissers hebben maar twee standen op hun gashandle, vol gas, of op stop.

Nou ik wens hem veel succes met de averij van zijn boot, en goede zaken met de verzekering toe, want bij dit soort dingen moet je goed je best doen om het een en ander vergoed te krijgen, en niet accoord gaan met aftrek bij nieuw voor oud.

Dan gaat hij nu wat eten, zegt hij, en ook wij gaan onze boterhammen die ondertussen al koud zijn geworden opknagen.

Een dagje in Workum op 26-08-2025

Vandaag krijgen we visite van iemand, die een familielid van ons allebei is, en hoe dat in elkaar steekt daar ga ik maar geen uitleg over geven, want dat is nogal ingewikkeld, wel zorgt het er voor dat we om 10:00 uur klaar moeten zitten met de koffie bruin.

Normaliter is het zo, dat wij bij haar langs gaan, maar deze keer hebben we haar bij ons uitgenodigd, en als Aafke even na tienen eens even gaat kijken waar ze blijft, blijkt ze vlakbij op een bankje te zitten, en gaat Aafke haar even tegemoet.

Omdat Wieke want zo heet ze, al 89 levensjaren oud is, is ze hier lopend naartoe gekomen, en zit nu even uit te blazen, maar wanneer ze aan boord komt is dat niet meer te merken, en we gaan maar buiten in de kuip zitten waar nu de zon schijnt.

We zitten er nog maar net, of er vliegt iets langs ons heen, en als ik ga zoeken wat het was en waar het gebleven is, zie ik het zitten op Wieke haar Blouse, het blijkt waarrempel een Sprinkhaan te zijn, niet zo’n beest volgens mij die in grote getale alles opvreten, maar gewoon een groene sprinkhaan. Ik probeer hem te pakken, maar dan vliegt hij ook nog eens naar binnen toe, en gaat op de brandblusser zitten, weer probeer ik hem te pakken, maar nu vliegt hij verder naar binnen, ik erachter aan en dan kiest hij eieren voor z’n geld en vliegt naar buiten toe en is foetsie.Zo dat was dus even een onderbreking, en dan is er koffie.

Meestal komen we in het voorjaar bij Wieke langs, maar dit jaar was het in mei nog erg koud, en zijn we niet het Ijselmeer op geweest, toen we begin mei bij Marina in Franeker een aantal dagen waren voordat we naar Denemarken zijn vertrokken.

Er word dan ook heel wat afgekletst gedurende de tijd dat ze bij ons aan boord is, en na de koffie, met de daarbij door haar meegebrachte Oranjekoek gebakje’s, blijft ze ook nog even een kop soep met wat boterhammen met spiegelei eten, en dan gaan we om een uur of twee met haar meelopend naar haar huis toe, wat niet zo ver vanaf de Aldi af is hier in Workum.

Daar aangekomen nemen we afscheid van elkaar, en gaan we naar de winkel om de nodige inkopen te doen, want we zijn er bijna weer doorheen wat brood, fruit, en bier betreft.

Gelukkig hebben we onze boodschappenkar bij ons en hoeven we niet te tillen, maar rollen ze mooi achter ons aan, ook nemen we de kar mee naar het museum van Jopie Huisman, waar nu ook werken zijn te zien van de schilder Henk Helmantel uit Westeremden.

We maken nu weer eens gebruik van onze VIP kaarten van de Vriendenloterij en dat willen we in de toekomst nog meer gaan doen.

Daar aangekomen, mogen we onze boodschappenkar ergens op een veilige door de vriendelijke Caissière aangeboden ruimte neerzetten, zodat we daar geen gesleep mee hebben in het museum.

Ook krijgen we elk een apparaat mee waarmee je bij elk schilderij uitleg krijgt van de schilder zelf, en dat is wel uniek te noemen.het werkt via Bluetooth en je hoeft hem maar bij een contactpunt te houden, om de zaak op te starten, erg handig.

Oude kleding aan een deur opgehangen

We waren hier vele jaren terug ook wel eens geweest, met als ik mij goed herrinner met Joh en Saskia uit Australié die toen bij ons aan boord waren en waarmee we ook in Hindeloopen en Terschelling zijn geweest toen, maar ook met Ralph en Ava zijn we er misschien wel geweest

Allerlei verschillende mensen, er is er geen één dezelfde

Het is allemaal weer prachtig om te zien, hoe een voddeboer zulke mooie dingen op een stuk board kan weergeven dat het net lijkt of het geschilderde er inderdaad zelf hangt, of staat. En ook zijn de voorwerpen die hij heeft geschilderd bij de meeste werken fysiek aanwezig.

De oude lappenpop een meesterwerk van Jopie Huisman

Wat Henk Helmantel betreft, is dat weer een heel andere schilder, hij werkt veel met licht en donker in zijn schilderijen terwijl dat bij Jopie Huisman nergens voor komt.

Het licht en het donker op deze compositie is erg goed weergegeven

Na anderhalf uur houden we het voor gezien, en zoeken we ons boodschappenkarretje weer op, en vertrekken we op weg naar het rommelmarktplekje bij de kerk, waar we maar weinig van onze gading is te vinden, alleen koopt Aafke weer twee pillen van boeken waar ze wel weer even zoet mee is.

Ook hadden we ons zelf beloofd, om naar de visboer te gaan die recht tegenover de kerk aan de hoofdstraat zit, om daar kibbelingen te scoren, maar omdat Wieke ons heeft vertelt dat er een nieuwe uitbater in zit, is het wel een gokje dat die net zo goed is als degene die er voorheen de visbaksels uitdeelde, en wij houden uiteraard niet van misbaksels.

Daar dan aangekomen stap ik naar binnen, en ik moet even wachten tot ik aan de beurt ben, Aafke had gezegd dat een portie kibbelingen € 12,= koste, maar het blijkt dat er drie soorten zijn in keuzebakje’s n.l klein, middel, en groot en de grote kost geen € 12,= maar met saus € 10,= nou denk ik dan moeten we die maar eens even proeven, en bestel ik 2 x groot voor € 20,=

zelfportret van Henk Helmantel

Het duurt nog wel 10 minuten voor die van ons uit de frituur komt, maar tjonge jonge wat een grote stukken, Ik neem ze aan en loop naar buiten, waar Aafke al zit te wachten, en zet de bakje’s op het tafeltje, en dan gaan we er eens even lekker voor zitten.

Nou deze nieuwe uitbaters die allebei nog vrij jong zijn, krijgen van mij een dikke pluim, want de stukken vis die tegenwoordig de naam kibbeling hebben, smaken voortreffelijk en zijn ook niet te zout en dat vind ik persoonlijk wel fijn, en ook de saus is prima

Na nog even te zijn bekomen van deze toch wel min of meer flinke kluif, pakken we onze kar, en lopen we naar de boot en het is nu bijna 18:00 uur en de Havenmeester zal zo meteen ook wel weer langs komen, en dan wil ik nog wel even met hem in conclaaf over de met meer dan 50% gestegen prijs van het havengeld hier.

Een blik onderweg in de etalage van een verzamelaar van oude auto’s

Het is ondertussen al tijd geworden voor een blonde rakker, en na die achter de vis te hebben aangegoten, ga ik even een klein tukje doen in de laatste zonnestralen van vandaag, wanneer het dan bijna acht uur is en de havenmeester nog steeds niet is komen opdagen, gaan we maar binnenzitten, want er komen vervelende insecten die ons bloed willen opsnaaien en dat lijkt ons niks.

Morgen zien we de beste man misschien al wel om zeven uur s’morgens, net als altijd in Kiel, nou we wachten het maar af.

Van Workum naar Kornwerderzand op 27-08-2025

Vanmorgen worden we lekker uitgerust wakker, want het is hier aan de lange steiger voor de brug met sluis erg stil s’nachts, dus zijn we weer helemaal fit om te gaan zeilen, nadat we onze boterhammen naar binnen hebben gewerkt.

Ik had vanmorgen vroeg de Havenmeester verwacht, maar het is nu al na negenen, en hij heeft zich nog steeds niet laten zien, nou we wachten tot 09:30 en dan varen we dus maar weg zonder te hebben betaald.

Het is nu halftien, en we gaan eerst maar even ons bootje, wat voor tussen de punt van de boot en de steiger ligt langszij vastmaken, en dan start ik de motor en halen alle meertouwen los, met als laatste de spring, en dan vaar ik achteruit om de boot hier ter plekke te draaien. Door nog even een keer vooruit, en daarna weer achteruit te varen, kunnen we weer richting het IJselmeer varen en nadat Aafke het volgbootje weer achter de boot heeft vastgemaakt geef ik gas en varen we via het Zool naar de plek waar we richting Kornwerderzand op kunnen.

Daar aangekomen rollen we de Genua af, en zet ik de motor uit en dan zeilen we met een windje van 10 knopen en een snelheid van 5 knopen die kant op. De wind is SSE dus bakstagwind het hele stuk. Ik laat dan ook de automaat het stuurwerk doen, en ga alleen maar uitkijk houden.

Het is nog niet erg druk hier, maar dat word straks wel anders denk ik, want het is mooi zonnig weer, en het is om ongeveer 13:00 uur HW dus word het denk ik druk bij de sluis, maar wij willen zien of we daar vandaag aan de steiger kunnen gaan liggen, want ankeren is met deze wind aan deze kant van het IJselemeer geen optie omdat de hele kust hier nu lagerwal is, en er staat ook een behoorlijke golfslag, dus niet ankeren, maar liggen aan de steiger lokt ons wel aan.

Het is ongeveer 7 mijl naar onze bestemming en dus zijn we er om een uur of halftwaalf wel vermoed ik, en dan maar hopen dat er nog een plekje vrij is daar, want met hooguit vier jachten is de steiger helemaal bezet, en om tegen iemand aan te gaan liggen kan uiteraard wel, maar als die opeens weg wil, dan kun je niet even voor een langere tijd van de boot af, want Aafke wil ook even kijken of de bramen hier al zo rijp zijn dat we ze kunnen plukken.

Tegen twaalfen liggen we vast aan de steiger, ondanks dat er steeds meer jachten in en uit de sluis komen en gaan, is de steiger leeg en kunnen we zo dicht mogelijk bij het einde aanmeren, ze zijn hier in de voorhaven met een groot schip met een dragline erop, de boel in de hoek aan het baggeren waar wij eergisteren vastliepen, ze hebben zeker gezien dat wij daar vastzaten!.

Een poosje later krijgen we buren, die hier even tijdelijk gaan liggen om hun beurt af te wachten wanneer de sluis weer word klaargemaakt voor hun. Ik vind de constructie van hun achterste beugel waar hun zonnepaneel op zit, en hun bootje aanhangt best wel handig bedacht, want de achterste beugel is neerklapbaar, en zo kun je het bootje mooi omhoog trekken boven de spiegel van de boot. Ik neem er dan ook maar wat verschillende foto’s van om het eens goed te bekijken.

Wij willen eigenlijk wel van ons bootje af, en weer een rubberboot aanschaffen, want die zijn stabieler, en ook lichter te hanteren.

We liggen hier anders mooi, want er is veel te zien hier, met al die grote twee en driemasters die hier af en aan varen vanaf Harlingen naar Kornwerderzand, en andersom natuurlijk, en dat zijn dan ook met HW en LW de drukste tijden.

Aafke is even de wal opgegaan, om te kijken of er al rijpe Bramen aan de vele struiken zitten die hier welig tieren, en na een uur is ze al weer terug, want er zijn wel veel bramen, maar er moet nog wel wat zonneschijn aan te pas komen om ze rijp te maken.

Ondertussen is het alweer Happy Hour geweest, dus maar snel even wat blonde rakkers pakken, en wat komkommerschijfje’s met knoflooksaus, plus wat toastje’s met brie erop. Aafke heeft ondertussen een nieuw verband om haar pink gekregen, waarbij we de wond ook weer even goed konden bekijken, het zag er wel wat blauw uit, maar het lijkt goed te komen op deze manier.

Aafke gaat nu bezig met ons avondeten, en dat word Nassi Goreng met kipvlees en wat daar zo allemaal bij hoort, het word weer een feestmaal, en ik moet mij beheersen om niet te veel ervan te eten, en zo houden we ook nog aardig wat over voor later.

Om acht uur kijken we even naar het journaal, en het zijn weer allemaal vreselijkste beelden en verhalen, het word tijd dat we weer wat leuks op de TV kunnen bekijken, dan al die ellende in de wereld.

Van Kornwerderzand naar Workum op 25-08-2025

Na een goede nacht te hebben geslapen hier achter het anker, worden we vanmorgen wakker om een uur of halfnegen, en Aafke heeft ook een goede nacht gehad gelukkig, nu eerst maar even wassen en de kleren aan, en dan gaan we maar even wat boterhammetje’s achter en onder de kiezen proppen, rijkelijk bevloeid met hete thee.

We gaan nu eerst het schip klaarmaken om te varen, dus ramen dicht aan de zijkant van de boot, handschoenen opzoeken om het anker zo meteen te ligten en ook haal ik alvast de ankerbol van de Genua schoten af.

Na de motor gestart te hebben, en Aafke achter het roer staat, ga ik de ketting meter voor meter met de hand aantrekken en ophalen, en dat is met de vrije uitloop van gisteren nogal wat meer dan gewoonlijk dat weer naar boven moet worden gehaald.

Als ik zie dat de ketting loodrecht naar beneden staat roep ik tegen Aafke dat ze even wat naar voren moet varen om het anker er uit te trekken, en dat lukt en ook de laatste meters verschijnen boven water met aan het eind een mooi schoon anker, dat ik met een flinke haal aan de ketting op zijn plaats trek. Nu nog even het stuk staal een eindje optillen, en dan valt het mooi op z’n plek

snel de borgpen er doorheen en ook nog even de splitpen door de borgpen steken zodat het anker niet meer op z’n eigen houtje naar beneden kan gaan.

Aafke heeft ondertussen al een eindje gevaren naar de ingang van de haven, om te zien of er misschien nu wel een plek vrij is aan de steiger voor jachten, maar helaas liggen er drie schepen aan vast die of blijven liggen, of wat ook kan, dat ze wachten om de sluis binnen te varen zodra dat mogelijk is, dus vissen we weer achter het net, en het ligt hier alweer behoorlijk vol met schepen die de sluis in willen om vervolgens denk ik via Harlingen naar de eilanden Vlieland of Terschelling te gaan met stroom mee vanaf Harlingen. We houden het dan ook maar voor gezien, en ik wend de steven om richting Workum te gaan, en vaar de haven weer uit.

we besluiten om het maar simpel te houden vandaag, omdat ik nu ook de taken van Aafke min of meer moet vervullen, en haal eerst maar alle stootwillen van de beide relingkanten af en breng die naar de kuip toe, dan ga ik de voorste landvasten en de drie stootwillen die normaal in de ankerbak bivakeren ook daar weer een plekje geven. Dan ga ik de Genua afrollen, en dat kan ik ook nog wel alleen doen zonder dat Aafke mij daarbij helpt.

Ik had gehoopt dat de beloofde 10-12 knopen wind nu zou komen waaien, maar het blijft hangen op hooguit 6 -7 knopen wind en daar loopt de Marilena niet op weg, en de hoogste snelheid is tot nu toe 4,2 mijl. Ook kan ik de beoogde koers net niet bezeilen, en dat word dus kruisen. Al met al blijft het de hele rit naar Workum toe een piano an actie zonder einde, maar we hebben er mooi weer bij, en ja tijd hebben we ook zat natuurlijk, alleen het geduld word erg op de proef gesteld, en wanneer we bijna bij de ingang van het Zool zijn valt de wind helemaal weg, en start ik de motor om het laatste stukje te motorsailen, bij het Zool aanbeland stop ik de motor weer, want nu hebben we de wind wat beter in de zeilen en varen we toch nog richting Haven.

Het is echter weer van korte duur, want de wind laat het nu helemaal afweten, en dus rollen we de Genua weg en slaan de motor weer aan en pruttelen het laatste stukje tot we bij de steiger aankomen, en daar is nog net een plekje voor ons waar we aanmeren tussen twee andere jachten, na wat gedoe met de lengte van de lijnen liggen we vast en nu moet ook ons volgbootje nog een plekje hebben, en die brengen we naar de voorpunt toe waar hij precies tussen de steiger en de boot past.

na een poosje naar de langs ons heen varende boten te hebben gekeken, komt er opeens een jacht aan dat graag naast ons wil aanmeren, en dat blijk waarrempel een Janneau sun legende 42 ft te zijn bijna net zo eruitziend als ons schip, alleen is hij wat jonger en heeft ook een andere spiegel. We raken in gesprek met de eigenaren, en die hebben het schip ook uit Griekenland vandaan, deze is er zelfs gebouwd wat ik van ons schip niet weet!. Ook hebben ze hem al bijna net zo lang als dat wij ons schip hebben, nou dat is leuk. We wisselen nog van allerlei bijzonderheden uit van de boot, maar ze willen nog even naar het dorp lopen voor het een en ander en wellicht spreken we ze nog morgen.

Dan is daar opeens de Havenmeester die natuurlijk geld van ons wil hebben, en ik had net van onze buurman gehoord dat hij in Medemblik 33 euro neer moest tellen voor een overnachting en dat hij dat wel erg veel vond, en dat vond ik dus ook.

De Havenmeester vraagt mij hoelang de boot is, en ik zeg 12 m en daar krijg ik geen reactie op, maar hij zegt even later dat hij graag € 29,20 van mij wil hebben, en daar word ik echt niet blij van, want vorig jaar betaalde ik dezelfde Havenmeester € 20,00 en nu vraagt hij opeens in ėén jaar tijd, een verhoging van bijna 50% !. Later wanneer ik op internet kijk heeft hij mij zelfs nog gematst want de prijs op internet staat op € 29,10 maar ook nog excl toeristenbelasting van € 2,= p/p dus 29,20 + 4,= is € 33,20

Ik weet niet waar dit heengaat met zulke nergens op lijkende prijsverhogingen, maar mij zullen ze na vandaag niet meer in Workum zien, en ik denk mijn buurman ook niet.

Dan is het alweer Happy Hour, en We proosten maar weer op Aafke haar kleine pink, die zich nog steeds rustig houdt, maar we blijven er wel goed op letten. We eten vanavond maar iets makkelijks want de kok is een beetje onthand zullen we maar zeggen.

.

Van Franeker naar Kornwerderzand op 24-08-2025

 Vanmorgen komen we pas om halfnegen uit onze kooi, en ontbijten we eerst even, wassen en aankleden doen we daarna wel.

Om halftwaalf is het dan zover en gooien we los, en varen we de haven uit met ons volgbootje naast ons aan SB zijde om het schroefeffect een beetje te compenseren, en dat lukt aardig want we varen mooi rechtuit achteruit, en als ik ver genoeg ben zet ik het zaakje in z’n vooruit en varen we weg richting de Frisiabrége.

Wanneer Aafke ons bootje van de zijkant, naar de achterkant van de boot wil verplaatsen maakt ze de voorste lijn eerst los, en daar gaat het dus fout, en kan ze de andere lijn die achter om het kleine boldertje zit, niet meer los krijgen omdat daar nu teveel spanning op staat, dus gaan we maar even stilliggen om het los te krijgen, wat erg moeilijk gaat, na wat geharrewar komt het uiteindelijk wel weer goed, maar wat een gedoe, en dat door een klein foutje.

Bij Harlingen gekomen zien we hier aan de kant een Jetser van een Zeilcatamaran liggen, nou ik heb er heel wat gezien, maar deze spant de kroon, jeetje wat een groot ding zeg, ik probeer een merknaam te vinden maar kan die niet vinden, nou ja ik kan zo’n ding wel erg mooi vinden, maar betalen is een ander verhaal.

Omdat we met meerdere schepen zijn, gaan de brugopeningen redelijk snel, en zijn we al snel in Harlingen waar ik de sluis oproep om hun te vertellen dat we van binnen naar buiten willen worden geschud, en dat mijn diepgang 2,2 m is. Na ze drie keer te hebben opgeroepen krijg ik eindelijk een reactie en het word per direct de grote sluis waar we door moeten, en de deuren gaan waarrempel al open, nou dat gaat snel, het lijkt overtoom wel.

Even later nadat alle jachten zijn binnengevaren gaat de deur achter ons dicht, en even later krijgen we het bekende geluidsignaal dat de waterinlating gaat beginnen. We houden de drie lijnen met ons tweën goed vast, en dat is wel nodig hier, want drie lijnen op één bolder is waardeloos, je hebt op die manier houden en keren om je boot niet tegen de betonnen muur te laten komen.

Ik snap niet dat er nog nooit een betere vastmaak voorziening in de muur is gemaakt om zeil en motorbootjachten sneller en veiliger door de sluis te laten gaan, want het is in de kleine sluis wel goed geregeld wat vastmaakpunten betreft, maar in deze sluis zitten de vastmaakplekken veel te ver uitelkaar, en met een klein jacht kun je bijna nooit een bolder voor de achterlijn, en de voorlijn tegelijk bereiken vanaf de boot.

Het lukt ons dankzij veel spierkracht om de boot vrij van de betonnen muur te houden, maar het zou een stuk beter gaan met een extra bolder tussen de andere bolders in te plaatsen, en ze zouden een keertje kunnen kijken hoe of ze dat in de grote sluis hebben gedaan bij Kornwerderzand hier vlakbij in de buurt.

Gelukkig is het einde van de schutting in zicht, en gaat de brug omhoog en varen we de waddenzee op. Buiten de pieren gaat Aafke de boot in de wind op sturen, en dan hijs ik het grootzeil snel omhoog, en daarna rol ik de Genua af, en vervolgens zeilen we het vaarwater de Boontje’s al in tussen Harlingen en Kornwerderzand.

Het zeilen valt wat tegen, want er staat maar weinig wind vanmiddag, maar we hebben de stroom gelukkig wel mee en lopen 6 mijl over de grond. Om drie uur zijn we dan ook bij de ingang van de voorhaven, strijken het grootzeil en rollen de Genua weg, en we hebben geluk vandaag want de beide bruggen staan open, en dus geef ik een flinke dot gas om nog mee te kunnen de sluis in, die in de verte al openstaat.

Nadat de sluis vol is met jachten, gaat de bel rinkelen, en met nauwelijks hoogteverschil is het schutten ook alweer voorbij en gaan de deuren al open, we willen hier eigenlijk vannacht wel blijven liggen, maar helaas is er aan de jachtensteiger geen plek meer genoeg voor onze lengte, we proberen om nog ergens achter in de haven vast te maken, maar dat draait uit op vastlopen in de drek daar, en ook bij de houders van de reservedeuren die daar vroeger in voorraad lagen, is het niet diep genoeg voor ons dus varen we maar naar de havenuitgang om daar BB uit te gaan, waar we even later in 3.5 m diep water het anker laten vallen.

Na het vallen van het anker laat ik voldoende ketting erachteraan lopen, en zeker de ketting met een touw erdoor dat ik beleg op de bolder voor en loop dan naar achteren om het anker er even stevig in te trekken, en Aafke loopt even naar voren toe om te kijken of het anker goed houdt. Dan geef ik even flink gas en voel de boot het anker strak trekken, en vervolgens doe ik dat nog even een keer voor de zekerheid, en daarmee bezig zijnde roept Aafke dat het touw is losgeraakt van de bolder, en gaat ze vervolgens met haar voet de ketting die nu ongehinderd uitloopt proberen te stoppen, maar dat lukt haar niet, en dan maakt ze de fout om met haar handen de ketting proberen vast te pakken, en dat gaat dus niet goed, en opeens komt de pink van haar rechterhand in de knel en loopt ze een behoorlijke wond daardoor op.

Ik zet snel de keerkoppeling in z’n vrij, en ren naar voren om haar te helpen, maar ook moet de ketting worden afgestopt, en mij lukt dat wel door er met mijn voet op te gaan staan, en snel de ketting op het nestwiel van de ankerlier te leggen, zodat de boot blijft liggen. Dan ga ik met Aafke naar achteren, om de wond te verzorgen en zo goed mogelijk te verbinden.

In de verbanddoos vinden we nog net een passend stukje speciaal verband dat we ook bij haar vorige verwonding hebben meegekregen van de arts in Kiel toendertijd, en dat leg ik op de schoongemaakte wond, daarna maken we het af met een rolletje verband met leukoplast eromheen zodat het goed blijft zitten.

Nou dat was weer even heftig allemaal, en zo zie je maar weer, dat je zoiets nooit moet proberen beet te pakken en vooral niet zoiets als een bewegende ketting, laten we hopen dat de wond weer aan elkaar gaat groeien net als bij de vorige keer, want eigenlijk zou het moeten worden gehecht, maar hoe krijg ik haar nu zo snel bij een dokter die dat kan doen, op z’n vroegst morgen in de loop van de morgen en dan is het waarschijnlijk te laat om het nog te hechten. We houden het goed in de gaten, en ze heeft er weinig tot geen pijn en last van, en dus laten we het eerst zomaar, morgenvroeg zien we wel verder.

Nu ga ik eerst het ankerketting met een langere lijn zekeren, want de oude lijn zit nu ergens onder water en dat zien we morgen wel als we ankerop gaan wel weer, dan hang ik de ankerbol op aan de beide schoten van de Genua, en Aafke heeft ondertussen al een koude rakker voor ons klaar gezet, en we proosten dus maar op een snelle genezing van haar hand.

Gelukkig word het een rustige nacht, en Aafke neemt voor we gaan slapen maar even een paar parcetamol tabletten in en we hopen dat ze daar vannacht goed van kan slapen na al deze wederwaardigheden.

Morgen gaan we proberen een plekje aan de steiger te veroveren, maar het is wel erg druk met boten op het water en dus veel kapers op de kust. Mocht het niet lukken, dan varen we naar Workum toe, om daar eventueel ook nog een arts te raadplegen.

Laatste dag in Franeker op zaterdag 23-08-2025

 Omdat we vandaag geen logee’s hebben zijn we er wat later af dan anders, en het is al elf uur geweest wanneer we aan de koffie zitten.

Ik heb ondertussen ons bootje vaarklaar gemaakt, de Accu en het elektromotertje hadden Silvan en ik er al eerder weer in geplaatst, en dus wanneer om 12:00 uur Marina en de kids verschijnen op hun verschillende vervoersmiddelen, zoals een tandemfiets met Marina en Ariane, Novah op skeelers er achteraan, en dan ook nog Silvan met z’n Skelter met aanhangwagen, staat het hier aardig vol naast de boot, en met onze twee fietsen er ook nog eens bij, lijkt het wel een rijwielstalling.

Nadat de havenmeester is geweest, gaat het hele gezelschap op het bootje, en tokkelen ze richting Stationsbrug waar ze B.B uitgaan de stad in, en een eindje verder gaan ze dan SB uit het vaartje in waar ook de Sinterklaas en zijn Pieten altijd weg komen.

Ikzelf was al bezig geweest met het leeghalen van de achterste bakskist, waar het dashboard ingebouwd zit en kom tot de ontdekking dat er hier en daar wat groene aanslag op enkele kabelverbinders zit, en die moeten worden schoongemaakt en dan met contactspray weer in elkaar worden gezet.

Omdat er verder niets is te ontdekken, ga ik toch nog maar weer eens bij het verrekt moeilijk bereikbare relais kijken, waarbij ik wel weer enige sta in de wegs moet wegnemen uit onze BB Achterhut waar wij slapen.

Nadat ik dat allemaal heb gedaan kan ik er redelijk bij, en ondek dat één van de stekkers op het relais bijna is doormidden gebroken, en daardoor waarschijnlijk niets doet. Omdat ik er slecht bij kan, moet ik het wel zo herstellen dat het zaakje goed word gerepareerd zodat ik daar voor lange tijd geen ellende mee krijg.

Gelukkig heb ik een goed stekkertje van stevige kwaliteit en die zet ik erop, nadat ik het oude stekkertje er af heb gehaald door het platgeknepen deel met de waterpomptang weer rond te hebben geknepen, en ik het oude stekkerdeel er zo af kan halen, en het nieuwe er weer met de waterpomptang op vast kan knijpen op de kabel.

Ook ontdek ik dat de weekstalen pen die moet worden bekrachtigd door het relais er niet ver genoeg in zit en mischien dat hij het daardoor het de ene keer wel, en de andere keer weer niet doet, en dus ga ik die een beetje verstellen met het stelboutje dat in die pen is gedraaid en waaraan aan de andere kant het kabeltje zit dat het stopheveltje op de brandstofpomp bedient.

Ik maak het nu zo, dat de pen wat verder in het relais zit en dus meer word aangetrokken door het magnetisch veld wat ontstaat als je de stopknop indrukt waardoor de spoel in het relais stroom krijgt.

Nadat ik deze twee dingen heb gemaakt en versteld ga ik proefstarten en stoppen, en tot mijn grote vreugde werkt het nu weer perfect, rest mij nog om de stekkertje’s op het dashboard nog even schoon te maken en dan alles weer terug te plaatsen, en dan is dit klusje weer gefikst.

Het mankeerde eigenlijk maar aan een tweetal kleine dingetjes, maar om het te repareren moest ik wel erg veel werk verrichten om er fatsoenlijk bij te kunnen komen, en dat vreet tijd, maar dat heb ik gelukkig genoeg, geduld is ook een schone zaak in dit soort actie’s, en ook een beetje denkwerk.

Ondertussen is het clubje bootjevaarders ook weer in de buurt, en hebben we met elkaar nog een gezellige middag met aan het einde nog wat soep, en stokbrood met rundersalade erop, om halfzeven ongeveer vertrekt na afscheid te hebben genomen de hele stoet voertuigen weer op weg naar huis, en blijven wij met ons tweeën weer achter.

Het is morgen de bedoeling om ongeveer halftwaalf weg te gaan richting Harlingen want het is om die tijd daar HW dan hebben we als we de sluis hebben gepasseerd ruim de tijd om door de boontje’s naar Kornwerderzand te zeilen.

Nog maar weer een dagje in Franeker op 22-08-2025

 Vanmorgen redelijk op tijd eruit, ook vanwege de jongste kid van Marina, want die moest wel op tijd zijn, i.v.m een uitstapje naar het huisje van één van de begeleidsters van Ariane die hun voor een dagje had uitgenodigd in de buurt van Appelscha, dus in Drente.

Ze gaan er heen met de Camper, want John heeft de voorwielen van hun VW Camperbusje eraf liggen i.v.m een probleem met een van de aandrijfassen, en dat wacht op onderdelen.

Ondertussen zijn ook Jaap en Anneke van  s.y. KIM in Franeker aangekomen, maar we hebben nog geen contact met hun gehad ze liggen ook hier bij de tûnen, maar een eindje verderop waar wij met onze diepgang niet kunnen liggen.

Om een uur of elf krijgen we bericht dat we naar de school de KABAS moeten lopen, want dan kan Marina Silvan daar oppikken voor hun uitstapje naar Appelscha want hier op de tûnen is het niet erg handig om daar met een Camper te zwaaien, en zo brengen we hem daar naar toe, we moeten nog wel even wachten tot Marina arriveert maar dat zijn we wel gewend.

Nadat de Camper met inhoud door ons is uitgewuifd, gaan wij terug naar de boot en doen we nog even een bakje, en gaan dan even later lopend op weg naar de kringloopwinkel die hier zo’n kilometer vandaan is.

Onderweg daar naar toe lopen we Jaap en Anneke van de KIM tegen het lijf, en praten we even bij, en spreken met hun af dat ze vanavond bij ons langskomen voor een praatje, bakje en een borrel.

Na een kwartiertje lopen zijn we bij de kringloop en daar is het vandaag uitverkoop, en een heleboel zaken zijn nu allemaal te koop voor slechts  1 euro, nou dat kan wat worden zou je denken, maar we vinden eigenlijk niets van onze gading maar dwalen er wel een hele tijd rond, met als resultaat een paar boeken, en Aafke vond nog een leuke korte broek en een blouse, maar dat was het dan ook wel.

Onderweg naar de boot gaan we nog even langs bij de Poeisz supermarkt, en halen we nog maar even wat snack’s en wat spiritualiën op voor vanavond, wanneer Jaap en Anneke op bezoek komen.

Moe van het geslenter door de winkel en door de stad komen we om vijf uur weer bij de boot, en schenken onszelf een blonde rakker in met wat toastje’s erbij, en komen zo weer wat bij van alle vermoeienissen.

Voor het avondeten staan er loempia’s op het menu, die we bij de Lidl in Dokkum hadden gekocht en dat blijken nu dus vegetarische Loempia’s te zijn, nou dat hoeft niet weer wat mij betreft, niet dat ze niet te eten waren, maar een Loempia is alleen een loempia als er groente, en kip in zit, en hier zaten blokje’s aardappel in, en de kip was er over heen gevlogen.

Om halfacht komen onze gasten aan boord, en we hebben een heel gezellige avond met ons vieren, het komt niet zo vaak voor dat je mensen treft waar je een leuk gesprek mee kan voeren, en dat was dus oké.

Na de genoten koffie, gebak, en een glas bier cq wijn, gaan ze na elfen terug naar hun eigen vaartuig, en ook zij blijven net als wij hier ook nog een dag liggen, en gaan dan Zondag richting Enkhuizen waar ze wonen.

Wie weet komen we elkaar nog weer eens tegen, op een reis naar Denemarken, of Zweden, maar dat is afwachten hoe het komt met de huidige toestand in de wereld, en ook wat gezondheid betreft. We kunnen wel alles willen maar het komt in vele gevallen altijd anders dan je gepland had.

Morgen is het Zaterdag, en ga ik wat doen aan het probleem wat we al een tijdje hebben met het uitzetten van de motor, het relais wat dat moet doen doet het niet meer, en ik vermoed dat het ergens zit bij het Dashboard dat op een erg moeilijk bereikbare plek zit n.l daar waar je voeten staan tijdens het sturen.

Van Marrekriteplek tussen Wyns en Lekkum naar Franeker op 21-08-2025

Wanneer we na het ontbijt weer verder gaan komen we langs de plek waar de KIM gisteren is neergestreken, en die zitten nog te ontbijten in de kuip, we roepen tegen hen dat we naar Franeker toe gaan, maar horen niet wat ze zeggen en varen rustig door.

Leeuwarden gaat op één brug na, die bij de Oldhove zonder veel tijdverlies, en we kunnen ook de beide jongsten van onze dochter Marina na de Hermesbrug mooi oppikken van de kant, en daarna gelijk door de Slauerhofbrug met z’n muggeklapper.

onderweg naar Franeker, rollen we de Genua af, en zeilen we een stukje maar even later starten we toch maar weer de motor, omdat het vaarwater hier nogal wat veranderd van richting en er huizen en boerderijen staan die de wind erg beinvloeden.

omdat we bij de brug van Ritsumazijl achter twee jachten aan door de openstaande brug voeren, en dat ik zag dat er geen enkel licht op de brug werd getoond, heb ik via kanaal 80 de brugwachter opgeroepen om hem dat mee te delen, maar werd mij medegedeelt dat de brug al een maand lang openstaat voor de scheepvaart vanwege een mankement, maar ik werd toch evenzogoed nog bedankt voor de melding.

we komen precies op het juiste moment bij de Stationsbrug in Franeker aan, eerst wilden we maar aan de wachtsteiger gaan aanmeren, maar vanwege het hoge aantal schepen aan beide kanten ging de brug toch open tijdens de gesloten periode.

even later liggen we alweer aangemeerd op ons vertrouwde plekje bij de Tûnen, langs de kade waar geen bomen meer staan.

Het is nog vroeg in de middag, als de havenmeester al langs komt, en ook hier in Franeker stijgen de prijzen, en we betalen hier ook 2 euro per persoon aan toeristenbelasting en alles met elkaar € 18,00 / overnachting, stroom is nog wel daarbij inbegrepen.

omdat we onze fietsen achter de plek hebben staan waar ik sta te sturen, zet ik die eerst maar even op de wal onder een boom want ik heb er minder ruimte dan anders, omdat we onze automatische werpreddingsboei daar nu hebben gemonteerd, en nu zit ik steeds met rug er tegen aan en dat is erg vervelend.

om halfvier haalt Marina de beide kinderen weer op, en gaan ze inclusief Oma met hun vieren naar Berlikum waar Novah paardrijles heeft, ik blijf op de boot om nog wat dingen op te ruimen en na te zien.

om vijf uur is de hele horde weer bij de boot, en gaan Marina , Novah, en Ariane weer naar huis toe, en blijft Silvan hier vannacht slapen in de voorpiek, waar Gerrit ook al bijna twee maanden lang zijn domicilie had.

omdat we nu ook weer stroom hebben, heb ik onze windgenerator maar stop gezet, en kunnen we ook weer TV kijken zonder onze accu’s en de omvormer te hoeven gebruiken.

en zo komt er weer een einde aan deze dag, morgen blijven we hier ook nog, en mischien de dag daarop ook, we zien het wel.

Van Dokkum naar Sybrandahûs op 19-08-2025

 Na een slechte nacht met weinig slaap, komen we er vanmorgen dus niet zo vroeg uit, en doen we rustig aan vandaag, om een uur of tien begin ik te lopen om de laatste veertig liter die we weer op reserve willen hebben op te halen bij de pomp.

Als ik dan terugkom van de tweede en laatste loop, staat Aafke op de steiger met de mensen te praten die voor ons liggen met hun boot, ook een 40 voeter maar van het merk Nauticat het is een mooi schip, en heeft net als wij z’n eigen energievoorziening door middel van twee zonnepanelen, helemaal boven het achterste deel van de boot, en de ruimte tussen sprayhood en zonnepaneelframe kunnen ze dichtmaken met een dekzeiltje.

Zo’n frame achter op de boot is handig, maar vaak zie ik van die oerlelijke contructie’s die meestal esthetisch de boot er niet mooier op maken, deze vind ik qua constructie wel stevig eruit zien, maar mooi is een ander verhaal.

Jaap Kamminga uit Dronrijp, had op zijn oude boot ook zo’n frame en dat zag er gelikt uit en sterk ook.

Zoiets zou ik ook nog wel willen, maar ja gezien onze leeftijd en levensverwachting zal dat em wel niet meer worden denk Wanneer ik bij het pratende groepje kom, raken we nog meer aan de praat, en het draaid uiteindelijk uit op koffiedrinken bij hun aan boord, en zelfs een poosje later ook nog op soep en crackers voor een kleine lunch. 

De schipper heet Jaap, en zijn vrouw heet Anneke en de naam van hun boot is KIM een synoniem van Horizon vermoedt ik.

Tijdens onze conversatie komt opeens de naam van Henk Haak boven water, en die kennen wij toevallig ook, want die lag een jaar of wat tegelijk met ons in de winter naast ons met zijn schip in de jachthaven van DNZ.

Ze hebben gisteren zelfs van hem een etentje aangeboden gekregen in Kollum bij restaurant WALD in het oude gemeentehuis waar wij zijn getrouwd, zo zie je maar weer hoe vreemd het soms kan lopen.

Henk Haak was tot voor kort ook een bevlogen zeilliefhebber, en maakte ook vaak wat langere reizen naar o,a de Lofoten en de Shetlandeilanden, en zij hadden hem ontmoet tijdens een reis van hun, ook ergens in Noorwegen.

Henk is nu bootloos, want zijn vrouw is fysiek er niet meer toe in staat om op zee te zeilen, en ja dan komt er eens een einde aan deze toch wel intensieve zeilerij op zee.

Jaap en Anneke zijn een paar jaar jonger dan wij, maar bij hun gaat het ook al wat minder, en hij heeft kortgeleden een elektrische lierhandle aangeschaft en dat geeft toch weer wat extra spierkracht erbij.

Om goed twee uur wisselen we gegevens uit, en ga ik weer verder met het opbergen van onze laatste twee Cans met diesel in de SB achter bakskist.

We hebben nu in onze tank ongeveer 150 ltr en in Cans 40 ltr en kunnen weer even vooruit voorlopig.

Omdat we ook nog water moeten tanken, verplaatsen we de boot naar de plek waar de waterslang hangt, en na een halfuur zitten ook die drie tanks weer vol schoon drinkwater.

Dan is het tijd om verder te gaan met onze reis door Friesland, en even voor Birdaard, na de brug van Sybrandehûs vinden we een plekje aan de wachtsteiger van de brug aldaar, en het enige nadeel is dat je er niet de kant op kunt want het is echt een wachtsteiger, geen steiger met planken, en geen pad naar de wal.

We genieten nog even zittend in de kuip met een biertje van het mooie uitzicht hier, en wanneer er vervelende steekbeesten verschijnen gaan we maar naar binnen.

Morgen gaan we weer verder, maar we gaan nog niet naar Franeker toe morgen, we hopen op een Marre kriteplaatsje maar dat ligt altijd wat moeilijk tussen Birdaard en Leeuwarden, vaak geen plek te vinden!.

Van Marrekriteplakje naar Dokkum op 18-08-2025

Vanmorgen na ons ochtendritueel van wassen, aankleden, en ontbijten, gaan we om halfelf richting Dokkum en komen nog net op tijd om het laatste ligplekje aan de lange steiger te vullen met onze 41 voeter.Wat schetst onze verbazing,? Willem en Linda met hun Comfortina 36 ft liggen hier waarrempel ook, ze zijn zeker bij ons langs gevaren toen we bij Ee lagen op dat Marrekriteplekje zonder dat we het hebben gemerkt gisteren, of mischien eergister wel.we blijven een poosje met hun praten, en gaan dan onze fietsen op de wal klaar zetten voor ons plan om te winkelen

Het We gaan eerst maar even naar de Lidl, en dat is vlakbij de Fugelspits winkel waar we ook nog even wat molton onderliggers en Flanellen lakens willen scoren, voot poetsdoeken en dergelijke.

Bij de lidl zijn we snel klaar, en de producten die uit de koeling moeten komen, halen we later wel even als we bij de Fugelpits uitgewinkeld zijn.

Bij de Fugelpits is weinig soeps, maar wel de dingen die we wilden hebben zijn er, en de rest is niet belangrijk, wel vind ik nog een mooi speelgoed paard voor Novah hij is groot en wit, en voor 1 euro.

Dan fietsen we naar de plek waar ik dacht dat de Welkoop daar nog steeds was, maar die zijn verhuist naar het industrieterrein buiten de stad, en dus ga ik daar even op Aafke haar fiets naar toe, en Aafke gaat nog weer even bij de lidl langs voor de gekoelde producten en ik fiets dus naar de Welkoop toe voor briketten voor de Cobb onze nieuwe aanwinst voor het BBQen zonder veel drukte.

Als ik dan geslaagd ben bij de Welkom ga ik terug naar de Lidl, en wanneer ik daar aankom komt Aafke net uit de winkel vandaan.

We rijden nu naar de boot terug, maar kunnen moeilijk bij de ijcoshop langskomen, en steken daar dus maar even aan voor een heerlijk softijsje van 3 euro met wafel, nou dat word hier ook al flink duurder., want voorheen had je daar een grote softijs voor € 1,75. Zo te zien zijn het nu Chinezen die hier het heft in handen hebben.

Dan gaan we naar de boot, en daarna als alles weer zijn plekje heeft, begin ik om onze dieselvoorraad wat groter te maken, en met Houkje’s boodschappenkarretje waar exact twee 10 ltr Cans naast elkaar in passen hobbel ik naar de vrij dichtbijzijndte pomp bij de Spar winkel, hier zo’n 500 meter vandaan.

Bij het invoeren van mijn pincode toets ik twee keer de verkeerde in, en moet dus mijn spiekbriefje gebruiken, om de laatste poging niet verkeerd te laten gaan.

Na de spiekhulp te hebben geraadpleegt, gaat de derde keer goed gelukkig, hoe is het toch mogelijk dat je zo stom kunt zijn om twee cijfers door elkaar heen te halen, zelfs wanneer je die al jaren zonder problemen hebt ingetoetst, maar tegenwoordig gebruik ik steeds mijn horloge om te betalen, en daar hoef je geen code meer in te toetsen, en dat kan bij dit tankstation niet.

De prijs is zeker flink gedaald, want het kost hier slecht € 1,58,9 /ltr. En in Denemarken koste het  € 2,05 / ltr.een verschil dus van  € 0,45 cent.

In totaal loop ik 4 x heen en weer, en dan vind ik het wel even genoeg voor vandaag, morgen maar verder.

Aafke had vanmiddag al even gebeld met Sjoukje Reitsma die familie is van ons, en hier in Dokkum woont of we even langs konden komen voor een bakje koffie, maar dat paste vanmiddag dus niet, maar we waren vanavond van harte welkom, en dus gaan we om halfacht die kant op met de boodschappenkar bij ons met lege Cans die we dan op de terugweg willen vullen bij de pomp want dat scheelt mij morgen dus weer een keer heen en weer lopen.

10 minuten later bellen we aan bij de flat waar ze woont, en gaan via de trap naar de vierde verdieping, de kar laten we maar bij de voordeur staan, daar kan hij geen kwaad want de Cans zijn leeg.

Even later zitten we al aan de koffie, en Aafke had wat lekkers meegenomen in de vorm van een vlaai, die heerlijk smaakt. 

Het is alweer een poos geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gesproken, en er valt dus veel te bepraten, en te bekijken

Om een uur of elf vertrekken we weer, maar diesel halen gaat helaas niet meer,want de pomp sluit om 23:00 uur

Als we de flat hebben verlaten blijkt het erg donker te zijn hieromheen, en ik moet mijn zoeklicht van de telefoon gebruiken om het Olifanten paadje door de droge sloot te vinden, ook het looppad langs het water zou beter verlicht kunnen zijn vind ik, bij de boot gekomen zet ik ons karretje maar onder de kap, dan kan ik morgenvroeg gelijk de nog  resterende liters dieselolie ophalen bij de pomp.

Van Ligplaats Marrekrite bij EE naar Westergeest en Keatlingwier op 17-08-2025

Na ons laatste ontbijt met ons drieën, gaat Aafke met Gerrit mee naar Westergeest per fiets, want alle reisbagage van Gerrit kan niet bij hem op de fiets, en dus verdeeld over de beide fietsen lukt het wel en nadat ik Gerrit de hand heb geschud, en Aafke een tûtsje te hebben gegeven gaan ze richting Westergeest, waar ze zonder problemen aankomen.

Aafke help hem nog even hier en daar met een handtast, en is dan tegen elven alweer terug, en wil straks om een uur of drie richting Kettlingwier voor een kort bezoekje aan onze vrienden Thymen en Ytie Damstra die daar wonen, in de tussenliggende tijd doen we nog wat opruimwerk, en wat er verder op een boot te doen valt, en waar altijd wel iets te verhapstukken is.

Later dan de bedoeling is gaan we op weg daar naar toe, wat voor mij extra zwaar is, want mijn fiets heeft geen frapondersteuning meer, en het waait nu ook nog redelijk hard in de richting waar we naar toe moeten, dus heenreis gaat het nog wel, hoe het straksword weten we nog niet, afwachten maar dus.

We worden hartelijk verwelkomt, en Ytie wil mij gelijk al aan een biertje hebben, maar ik zeg wacht maar even met dat bier, doe eerst maar een colaatje.

Nou we hebben genoeg te bepraten, en lullen heel wat af, en time fly’s dus taaien we ver na zessen af, om onze uitgeruste benen weer even flink aan te spreken, en Aafke wilde persé op mijn fiets de terugweg doen, nou daar had ik wel even bezwaar tegen, maar moest uiteindelijk toch haar zin doen, en dus is het voor mij min of meer freewheelend naar huis toe fietsen, terwijl Aafke met haar tong bijna over de grond strijkt. Het laatste stuk houd ze mijn arm vast, of duw ik haar in de rug, en zo maken we toch samen nog gebruik van de batterijen.

Thuisgekomen bij de boot, maakt Aafke snel een pan met Macaroni klaar, die we later voor de helft leegeten!.en ja van fietsen krijg je behoorlijk honger!.

Morgen zijn we van plan om naar Dokkum te varen, om boodschappen te doen bij de Aldi, en ook hebben we poetsdoeken nodig, voor allerhande doelen, en die halen we meestal bij de kringloopwinkel weg, door daar flanellen lakens of onderleggers te kopen die we daarna in handzame lappen knippen.

dus oant môn.

Van Cuxhafen naar Lauwersoog op 12 en 13 08-2025

Vanmiddag vertrekken we om exact 15:00 uur vanaf de naast ons liggende klassieker de Charwill en varen naar de uitgang van de haven om de rivier de Elbe op te gaan, op dit moment staat er nog een klein beetje stroom tegen maar dat is geen enkel probleem want omdat er geen zuchtje wind staat gaan we voorlopig wel een flink aantal uren op de motor de Elbe af.

Het weer is zonnig, maar niet te warm, en op zee is het toch vaak wat frisser dan op de wallekant

We varen een snelheid van 5.5 knoop over de grond en dat zal de komende uren nog wel wat toenemen wanneer we de stroom meekrijgen en dat is ongeveer om 16:30 verwacht ik.

De Charwill vaart een klein eindje achter ons en heeft dezelfde snelheid als wij.

We varen het meeste op de stuurautomaat, maar omdat we zo nu en dan een groot schip tegenkomen die ons met flinke hekgolven belaagd moet ik wel ingrijpen omdat de stuurautomaat daardoor van slag raakt, en ook moeten we de koers zo nu en dan bijstellen natuurlijk.

Omdat we om drie uur zijn vertrokken, kunnen we de ankerplaats voor grote schepen bij de Weser en de Jaderivier mooi met daglicht passeren, en dat is wel zo veilig en stressloos dan om het bij stikdonkere nacht te doen.

We hebben echter geluk want de zon ging onder vanavond achter de wolken, maar op pak weg een uur daarna kwam in het Oosten de volle maan op, en daardoor word dit ook een korte nacht wat het licht betreft.

S,nachts om 01:00 begint het wat te waaien, maar de wind zet niet echt door, en dat is erg jammer maar we trekken toch het grootzeil maar omhoog en even later ook de Genua erbij.

Als we op een gegeven moment zo’n vier tot vieren een halve knoop maken onder zeil, ga ik de motor uitzetten en kunnen we onze diesel voor later bewaren als we het westgat in moeten varen, want dan zou er een Oostenwind staan en dat is dan dus tegen de wind in.

Gerrit die op een gegeven moment toch wat last kreeg van slaperigheid is toen we nog op de motor voeren naar kooi gegaan, maar toen ik de motor uitdeed duurde het niet lang of hij was er al weer uit. Hij wilde ook wel even een poosje sturen, maar dat is in het donker een stuk lastiger dan overdag, omdat je dan beter ziet wanneer je wat van je koers afraakt, maar ik moet zeggen dat hij het uitstekend deed door geconcentreerd op een in de verte knipperende boei toe te sturen chappeau Gerrit.

Het is natuurlijk ook zo dat je in het donker minder afgeleid word, en daardoor ook meer gefoccussed bent op dat soort dingen.

De eilanden met hun vuurtorens trekken maar langzaam voorbij, en wanneer we op het laatst soms maar 2.5 knoop meer maken start ik de motor en dan motersailen we weer met 5,5 knoop verder.

Ondertussen zijn we redelijk vaak door andere zeiljachten voorbijgelopen in de periode dat we alleen zeilden, maar ook nu worden we nog wel ingehaald door andere jachten die meer haast hebben blijkbaar dan wij.

Wij moeten als het een beetje meezit ongeveer met halftij naar binnen toe lopen bij het Westgat want dan hebben we de meeste stroom mee naar Lauwersoog, en gelukkig blijkt dat ook het geval te zijn we komen ongeveer om halftien s’morgens aan bij de verkenner en dan moeten we recht tegen de wind in op de motor het westgat in, en daar staat toch wel een rommelig zeetje met wind tegen stroom mee het gat in, ook is het nog een behoorlijk eind om op de plek te komen waar het vaarwater ombuigt naar S B en de wind voor ons dan ook half binnenkomt en dus trekken we de Genua er weer bij, en zeilen nu weer met de motor nog zachtjes bij richting zoutkamperlaag.

Het wemelt hier van de platbodems, het lijkt wel of er een treffen is van al die schepen, en voor de rest is het ook behoorlijk druk, wanneer we bijna bij de sluis zijn rollen we de Genua weg, en strijken ook het grootzeil, en varen vervolgens richting de sluis die helaas net dicht gaat, en dus moeten we daardoor een poosje wachten, maar er is nu een hulp op de sluis en de steiger die regeld wie er mee de sluis in kunnen met de volgende schutting, en daar horen wij ook bij.

Wanneer het dan zover is gaat er eerst een oud bruine vlootschip naar binnen, dan een stuk of wat jachten, dan een motorboot en dan mogen ook wij aansluiten tussen de brug, en de buitenste deuren van de sluis.

Het is wel allemaal wat hectisch maar het is hoogwater in de sluis, en dus zakken we behoorlijk snel iets meer dan twee meter naar beneden en dat gaat eigenlijk probleemloos, maar wanneer de situatie andersom zou zijn dus laag water, dan moet er dus water de sluis in worden gelaten, en daardoor is het vaak hard werken, om het schip op z’n plek te houden.

Het uitvaren gaat ook allemaal probleemloos, en we trekken in het straatje de Genua erbij en met nog een jacht, en het bruine vlootding, zeilen we richting Dokkumernieuwezijlen.

Het waait niet genoeg eigenlijk om de vaart er wat in te krijgen, maar we weten een heel eind te komen, maar vlak nadat we het eilandje Senneroog zijn gepasseerd lopen we vast, en start ik de motor, draaien we de Genua weg, en zetten koers naar de sluis, waar we ook weer moeten wachten, maar we zijn er even later alweer doorheen, en varen dan naar een marrekritesteiger tussen Engwierum en Ee waar gelukkig nog net een plekje voor ons is waar we tussenpassen, en vannacht blijven we hier mooi liggen.

Gerrit blijft ook nog een nachtje bij ons, en morgen gaat Aafke hem op de fiets begeleiden naar Westergeest, want hij kan zijn bagage niet op één fiets houden dus gaat de rest bij Aafke op de fiets.

Van Gieselaukanaal naar Brunsbüttel op 10-08-2025

Vanmorgen waren we er al vroeg uit, en zo ook onze buren aan de buitenkant want die waren schijnbaar vertrokken zonder dat we er iets van hebben gemerkt.We zijn om kwart voor zeven klaar met ontbijt, en maken los om vervolgens het kanaal weer op te varen, met in ons kielzog onze Oosterbuur, die ons na een tijdje begint in te halen en hij heeft zeker haast om zo snel mogelijk bij de sluis te zijn, en zal wel richting Hamburg uit willen, want dan is hij vanmiddag nog mooi op tijd, om de laatste vloedstroom mee te heben de Elbe op.Wij worden even later ingehaald door twee grote schepen, en wanneer die bijna uit zicht zijn verdwenen, lijkt het net of we weer op hun beginnen in te lopen, en ja hoor na een tijdje zijn we weer vlak achter hun, en ook zijn er nog een aantal jachten tussen ons en hun, die door hun zijn ingehaald. Dan zie ik dat er een ambulance op het pad staat naast het kanaal en ook zie ik een veerpont schuin op de oever liggen met de schroef nog aan, ook ligt er een politieboot tegen hem aan. Nou dit is wel wat vreemd allemaal, we hebben geen idee van wat zich hier heeft afgespeeld. Ik neem tijdens het passeren van de bij elkaar liggende boten maar even wat foto’s en mischien is daarop later nog wat te zien van iets wat ik nu niet zie. Op de pont is 

niemand te zien, en ook is er geen auto of wat dan ook maar op het dek. Wanneer we later uit de verte nog eens achterom kijken, ziet Aafke de pont weer naar de plek toe varen waar hij normaal de oversteek maakt om van de ene naar de andere oever te varen.

Al met al heeft dit ook weer wat tijd gekost, en komen we ook iets later aan dan dat we gepland hadden. Om ongeveer 12:00 uur liggen we vast tussen twee jachten aan de kanaalzijde van het haventje van Brunsbüttel. Het schip wat achter ons ligt heeft een soort verband om de boeg ter hoogte van de plek waar normaal het anker zit, en blijkt een flinke botsing met iets, of met een 

andere boot te hebben gehad. En tot mijn verbazing blijkt het de snelle Amsterdammer te zijn die ons met veel te hoge snelheid na het verlaten van de sluis bij Kiel voorbij jakkerde. Maar of dit nu is gebeurt, of dat het al zo was toen hij ons inhaalde durf ik niet te zeggen. Omdat er niemand aan boord is, zullen we onze nieuwsgierigheid nog maar even bedwingen tot er weer iemand bij het schip is. Om een uur of zes zien we de schipper met zijn vrouw en twee kleine kinderen op de steiger staan, en hij verteld ons dat hij onderweg een dukdalf heeft geraakt, doordat er opeens een dwarsstroom was die hem uit zijn koers bracht en op één of andere manier kon hij de dukdalf niet meer ontwijken, en klapte hij er bovenop. Gelukkig dat er geen gewonden zijn gevallen, want zo’n klap is niet niks. Ze zijn nu weer met een auto naar Kiel geweest, want daar hadden ze ook nog een camper staan, en daar hebben ze gereedschap opgehaald om de punt van de boot nog wat meer dicht te maken, en ook mochten zijn vrouw en kinderen niet weer mee op de boot de Noordzee over om naar huis te gaan vanwege de verzekering. Tevens moest het schip aan de voorkant zo licht mogelijk worden gemaakt, dus het anker en het ankergrerei zoals ketting moesten naar achteren worden verplaatst. Nou dat is ook wat, ik geloof een hoop, maar dit verhaal over een plotselinge dwarsstroom kan ik niet geloven, want ik ben zelf al vaker dan 20 maal door het kanaal gevaren, maar van plotselinge dwarsstroom heb ik nooit iets gemerkt. Het lijkt mij meer op niet goed opletten, of het gebruik van een stuurautomaat, die dingen kunnen namelijk, met veel ijzer dicht in de buurt zorgen voor een plotselinge koerswijziging, en met die grote ijzeren dukdalfen vlak naast je met de stuurautomaat aan, zou best wel eens de oorzaak kunnen zijn van dit debacle.  Want de plekken waar deze dukdalfen staan zijn allemaal rechte stukken die je er toe zouden kunnen verleiden om de stuurautomaat even te gaan gebruiken, en dat is in het kanaal ten strengste verboden. Enfin de verzekering zal het wel goed uit gaan zoeken denk ik want er is nogal wat schade aan de boot, en ze mogen van geluk spreken dat er niemand letsel heeft opgelopen. Wij gaan ondertussen ons eigen plan uitbroeden, en we hebben een aantal optie’s. Omdat we niet veel diesel in de tank hebben, gooi ik er dertig liter in uit onze cans, en bewaar er eentje voor de allerhoogste nood. Dan moeten we bepalen wanneer we vertrekken, want de boodschappen die we nog wilden doen vandaag werden niets omdat de winkels in Duitsland dicht zijn op Zondag. We kunnen ook morgenvroeg om zeven uur eerst naar de winkel gaan, en daarna vertrekken naar Cuxhafen, of we kunnen morgenvroeg de laatste twee uren van de ebstroom benutten om naar Cuxhafen te gaan en dan daar eerst tanken, en ook naar de winkel gaan om boodschappen, en dan om drie uur de ebstroom pakken om zoveel mogelijk van het tij mee te pakken de Elbe uit, een andere optie is om vanmorgen heel vroeg weg te gaan, zeg maar om vier uur vannacht en dan eerst naar Cuxhafen om diesel en boodschappen, maar dat valt wat mij betreft direct af, ik houd het maar op 09:30 naar de sluis, en dan eerst naar Cuxhafen voor diesel en daarna boodschappen om vervolgens om een uur of vier te vertrekken richting Nederland. Het weer zit niet echt mee, want er is morgen weinig tot geen wind, maar de vooruitzichten zijn wel goed eerst wind uit het zuiden, en later uit het Oosten nou dat is goed als het tenminste allemaal klopt. Wanneer we s’morgens wakker worden om acht uur gaan we er maar gelijk af, en na het ontbijt vertrekken we met nog een stuk of wat andere jachten uit de haven, en gaan voor de sluis liggen te wachten tot er wit licht word gegeven, en dat duurt wel een poosje, maar opeens gaat het witte licht knipperen en mogen we erin. Het schutten gaat vrij snel en om 10:00 uur varen we de Elbe op en zetten koers naat Cuxhafen, de meeste jachten kiezen voor de rode tonnenkant, maar ik steek zo snel als het kan over naar de groene tonnenzijde want dat is de buitenbocht en daar staat iets meer stroom dan aan de binnenbocht. Na twee uur varen zijn wij dan ook één van de eersten die de haven van Cuxhafen om 12:00 uur binnenvaren. Omdat ik gelijk diesel wil tanken, ga ik rechtsaf  richting bunkerstation, maar daar ligt net een motorboot te tanken, en ook ligt er nog een zeiljacht die voor ons aan de beurt is. We wachten, en wachten, maar er schijnt iets niet goed te zijn, en dat blijkt later ook te kloppen, want de dieseltank is leeg leeg leeg. Nou hoe moet het nu, nou eerst maar eens aanleggen bij die tankstelle, en dan loop ik maar even naar de hafenmeister, die is echter de hort op met de fiets ergens in de haven, dus wacht ik even bij het kantoor, en tref daar toevallig de schipper van de Lizzy die bij ons in DNZ in de haven ligt. We worden het wachten zat en gaan de steigers maar weer op om de hafenmeister te pakken te krijgen, en van hem horen we even later dat er pas morgen weer getankt kan worden. Dus ga ik maar weer richting tankstelle, met deze mededeling. Er zit nu niets anders op dan eventueel diesel halen bij een tankstation 1 km lopen hiervandaan, of de gok te wagen met de diesel die we nog hebben. Na enig rekenwerk besluit ik om het er maar op te wagen want we zullen met de huidige weersverwachting minimaal de helft kunnen zeilen en de andere helft moteren, en ook de tien liter die we nog hebben is nog een extra aanvulling. Er rest ons nu niets anders dan een plekje te vinden in de haven, en dat gaat niet van een lijen dakje, ik had bij mijn loopje in de haven wel gezien dat er nog ergens een plekje was, en daar varen we nu opaf, eenmaal daar in de buurt aangekomen zien we nog een andere plek, en daar zien we geen rood bordje hangen, en dus varen we die box binnen, maar als we bijna binnen zijn blijkt er toch nog een rood bordje verscholen te zijn achter wat dingen in de hoek van de box, en we proberen om weer uit de box te komen. Helaas is de stroming hier in de haven dusdanig dat die ons dwarszit en dus belanden we min of meer bekneld tussen de palen in, en raak ik met de joon de reling van een boot die een eindje uit de box steekt, met als gevolg dat de joon ter plekke 90 graden knikt en dus afbreekt. Gelukkig weet Aafke de boeg langs de rand van de paal en de daar liggende boot langs te krijgen, en zijn we weer vrij van de boten en de palen waar we in verstrikt raakten. We gaan nu maar weer terug deze boxenrij uit, en proberen het elders, maar helaas lukt dat niet, ten einde raad wil ik dan maar op een grootte plek voor grootte jachten gaan liggen, met de kans dat we er weer weg moeten, dan is er iemand op de steiger die ons aanbiedt om naast hen te komen liggen. Het blijkt de schipper te zijn van een klassieke tweemaster van 17 meter die langs de steiger ligt en die vanmiddag toevallig ook weg wil richting Nederland, nou dat willen we wel en we willen ook wel om die tijd heen vertrekken dus gaan we er gelijk maar naar toe en ze helpen ons even met het aanmeren. 

               De Charwill een klassieker uit 1916

Ze zijn met hun tweeën op dit echt prima gerestaureerde jacht uit 1916 en het schip ziet er goed onderhouden uit. De naam van het schip is “Charwill” .Als we over en weer wat hebben gesproken, gaan Gerrit en Aafke nog even naar de dichtbijzijnde winkel om wat brood en wat dies meer te scoren, binnen een uur zijn ze weer terug, en na nog even te hebben uitgerust is het alweer bijna drie uur, en tijd om te gaan.

Van Kiel naar het Gieselaukanaal op 10-08-2025

Vandaag horen we onze Duitse buurlui al om halfzeven de motor starten, om vervolgens los te gooien, en richting sluis te varen, nou wij wachten nog maar even, want het is nog te vroeg om nu al weg te gaan

Als we om 10:00 de sluis uit kunnen hier dan is dat vroeg genoeg.

Om kwart over negen liggen wij dus ook bij de voor de sluis wachtende schepen, en het zijn er ongeveer 35 stuks, als er eerst een groot schip in is gevaren, en ook vast ligt, mogen wij er ook in, en dus wil iedereen als eerste de sluis in, nou wij doen maar piano aan want er is plek zat voor die 35 jachten, en het schutten gaat snel want om 10:00 uur varen we de sluis uit, en dan begint de race voor sommige.

Er is er eentje bij die iedereen met een takkegang voorbij vaart, het is een groot jacht en komt uit Amsterdam de naam ben ik even kwijt.

En hij is niet alleen hoor, want er zijn er meer met haast.

Wij hoeven niet zo snel, want wij gaan naar de Gieselausluis daar mag je n.l. één nacht gratis liggen, en het weergaatje is pas maandag, of mischien wel dinsdag.

Er zijn echter meer schippers met dat idee, want wanneer wij daar dan aankomen, blijkt er langs de lange steiger al geen plaats meer te zijn en moeten we bij iemand langszij aanmeren, en dat word bij een Duits jacht en de schipper zegt gelijk al dat hij morgen om acht uur wil varen, nou dan zijn wij allang weg zeg ik om hem te narren.

Na onze binnenkomst komen er nog een tiental jachten bij, en ook wij krijgen er een buurman bij, die blijkt ons te kennen, want ze hadden ons zien liggen in de Dokkumeree vlakbij Dokkumernieuwezijlen.

Zij zijn nu op weg naar Denemarken, en vertrekken morgen ook heel vroeg en dus geeft dat ook geen probleem voor onze Oosterbuur.

Na veel geklooi op internet, krijg ik het eindelijk voor elkaar om het sluisgeld en de doortocht door het kanaal te betalen, en krijg een codenummer doorgemaild die ik op een A4 moet afdrukken en tonen aan een controleur die het nummer vanaf 12 m afstand moet kunnen lezen.

Nou printen gaat niet, maar ik kan de code wel met grote letters en cijfers op papier zetten met een viltstift, en dat mag ook.

Ondanks dat er nu zoveel schepen hier liggen, is het hier muisstil op de brug met z’n losse vloerdelen na, die nog net zo donderen als de vorige keer dat we hier hebben overnacht.

Er is hier verder niet veel te beleven, en dus lezen en internetten wat, en gaan vroeg te kooi, want morgen moeten we er weer vroeg uit.

Van Marstal naar Kiel op 09-08-2025

Vandaag zijn we op onze normale tijd wakker, en al snel zitten we aan ons ontbijt, want we willen vandaag naar Kiel en dat is 30 mijl varen, en de wind is wat de kracht betreft goed, maar die richting is knudde.Om halftien varen we zonder problemen de box uit, ik hoef zelfs geen gas te geven deze keer om tussen de palen door te varen.Na te zijn gedraaid, varen we de Bro no: 4 uit en varen achter een klein bootje aan die onder zeil de haven verlaat, en even later haal ik hem maar in, want het gaat niet erg hard onder zeil, wij wilden in het geultje naar zee toe, ons grootzeil omhoogtrekken, maar de wind komt een beetje zuidelijk binnen, en de geul ligt daarvoor niet zo geschikt.Bijna bij het eind van de geul gaan we stuurboord uit en een koers voorliggen van 203 graden en dat is dus recht tegen de wind in, en ook staat er te weinig wind om er snelheid uit te halen.We gaan eerst maar gewoon verder op ons oliezeil, en hopen op betere tijden.Omdat we erg last hebben van het zeetje dat er staat, kan ik niet harder varen dan 4,5 knoop, en dat komt hoofdzaak omdat het eerste stuk nog vrij ondiep is en daar bouwen de golven zich op, wanneer we weer in wat dieper vaarwater komen, gaat het een stuk beter, maar nu staat er weer minder wind dus blijft het 4,5 knoop gemiddeld. Ik had de moed eigenlijk al opgegeven dat er nog wat wind zou komen uit de goede hoek, tot het opeens wat begint te waaien, en ook ruimt de wind langzaam naar het westen.

Dus snel het grootzeil omhoog, en even later de Genua erbij en dan kan Johannes om 13:00 uur eidelijk uit.

Het is nog wel wat op en neer met de windsterkte, maar we mogen niet klagen vandaag, want we lopen toch steeds om en nabij de 5 knopen.

Achter ons zijn twee jachten bezig om om ons in te halen, en de eerste is een Duits jacht dat onderons langs wil, maar doordat de wind iets toeneemt en zo nu en dan 10-11 knopen is lopen we weer bij hem weg.

Dan gaat hij even later proberen boven ons langs te lopen, en dat lukt hem op den duur, en het andere jacht dat ook bezig was om ons in te halen, is scherper aan de wind gaan zeilen, en vaart een beetje verder naar Bakboord, maar we blijven gelijk op lopen.

Wanneer we het monument bij Kiel in zicht krijgen, gaat de wind er nog een schepje bovenop doen, en ik kan ook steeds wat hoger zeilen, en ik geef Aafke die vlak bij de bediening van de stuurautomaat zit zo nu en dan opdracht om twee of drie graden hoger te varen.

Ik stuur zelf niet, want beter dan de stuurautomaat kun je in de meeste gevallen niet sturen, en dat is met deze wind en dan ook nog eens erg hoog aan de wind een must.

Het duurt evenzogoed nog een hele poos voordat we bij het grote aanlooppunt aankomen, en dan is het daar vandaan ook nog ongeveer zo’n 9 mijl naar de steiger bij de sluis.

Tijdens het laatste stuk begint de wind zo nu en dan behoorlijk aan te trekken, en we gaan er dan ook tot aan de voetrail aantoe door, gelukkig loopt de boot niet uit het roer, en gaan we alleen scheef en ook nog eens hard.

Eerst komen we al een groot cruiseschip tegen, en die wijzigt gelukkig zijn koers, zodat ik nog bijtijds voor hem langs kan gaan, maar even verder komt er nog een groot schip aan, en dat word wel een beetje knijpen om tussen de ton en het schip door te komen, en ook zit er naast ons een motorboot die ons weinig ruimte geeft.

De rode ton kan ik helaas niet meer halen, maar ik kan nog wel tussen het ernaast liggend tonnetje, en de rode ton door, maar vlak daarachter is het ondiep, en ik heb geen andere keus.

We scheren dus rakelings tussen beide tonnen door, waarbij het kleine tonnetje bellende, en rinkelende, geluiden produceerd.

Je kunt zien, dat het even verderop erg ondiep word ineens, en dat was ook duidelijk zichtbaar vanaf de boot. 

We komen er heelhuids vanaf, en varen opgelucht verder, we komen nu hopelijk geen rare objecten meer tegen, en waarna er vlakbij de sluizen toch nog een boot aankomt die ons waarschijnlijk in de weg zal zitten, start ik de motor, en draaien we de Genua weg, en even later geef ik het roer aan Gerrit, en ga ik het grootzeil laten zakken , terwijl Aafke de grootschoot bedient, we doeken de boel zo goed en kwaad als het gaat op en doen het straks wel weer even netjes.

Dan neem ik het roer weer van Gerrit over, en stuur richting steiger, waar we na er eerst even naar gekeken hebben op de stalen palen hoe diep of het daar ter plekke is, en dat blijkt 3.0 m te zijn, en dus wagen we het er maar op.even later komt er een Duits echtpaar aan varen, die graag naast ons wil aanmeren, en nadat ik mijn stootwillen even goed heb gehangen en de Duitsers hun boot nog een nieuw rondje hebben laten maken, gaan we hun opvangen.

Maar de poging gaat radicaal mis omdat de schipper te laag uitkomt vanwege de hier altijd lopende stroom en hij komt op het laatst dwars achter ons te ligge, en dus word er een tweede poging ondernomen en dat gaat een stuk beter, en even later ligt het zaakje mooi naast ons, nu komt ook de hond in beeld en die moet naar de wal om te pinkeln.

We merken de hele avond en nacht geen enkel geluid meer van hun, zo voorzichtig gedragen ze zich bij het af en opstappen op onze boot.

Nog maar weer even een dagje blijven in Marstal op 06-08-2025

Vandaag blijven we hier maar, want het waait hard, en ook nog eens uit de verkeerde hoek, n.l net uit de richting waar wij naartoe willen gaan, en dat zou dus daardoor ook nog eens kruisen worden.

Dus gaan we ons hier nog maar wat vermaken, en dat valt niet mee, want het waait niet alleen hard, het regent ook nog zo nu en dan.

Na ons ontbijt, en na te hebben koffie gedronken gaan Gerrit en Aafke de wal op om een bezoek te brengen aan het zeevaartmuseum hier in Marstal,

Ik blijf thuis, want ik heb nog wat klusje’s te doen, zoals de motorruimte even kuizen, want er is op één of andere manier wat water onder de motor terechtgekomen en met wat olie erbij geeft dat al snel een bohoorlijke troep, en hoe sneller ik het aanpak, des te minder werk ik er van heb.

Het valt inderdaad mee, en al snel blinkt het weer als een paardedrol in de maneschijn.

Ik zou ook de filters controleren of er misschien water in de brandstof zit, maar dat stel ik nog maar even uit, want ik hoor voor bij de boot wat gerommel, en daar zijn Gerrit en Aafke er ook alweer.

Nou die hebben veel gezien in dat museum, en het was ook groter dan zo op het oog te zien is, er is een grote binnenplaats waar ook nog een sleepbootje ligt.

Verder zijn het hoofdzakelijk allerlei scheepse zaken zoals oude navigatie instrumenten en ook allerlei achterhaalde elektronica zoals oude marifoons, radio richtingzoekers en sleeploggen, ook veel oude dieptemeters etc, etc.

Ook staan er mooie scheepsmodellen, zoals die van de viermaster 

De Kobenhavn die erg gedetailleerd is.

Om een uur of