Van Kiel naar het Gieselaukanaal op 10-08-2025

Vandaag horen we onze Duitse buurlui al om halfzeven de motor starten, om vervolgens los te gooien, en richting sluis te varen, nou wij wachten nog maar even, want het is nog te vroeg om nu al weg te gaan

Als we om 10:00 de sluis uit kunnen hier dan is dat vroeg genoeg.

Om kwart over negen liggen wij dus ook bij de voor de sluis wachtende schepen, en het zijn er ongeveer 35 stuks, als er eerst een groot schip in is gevaren, en ook vast ligt, mogen wij er ook in, en dus wil iedereen als eerste de sluis in, nou wij doen maar piano aan want er is plek zat voor die 35 jachten, en het schutten gaat snel want om 10:00 uur varen we de sluis uit, en dan begint de race voor sommige.

Er is er eentje bij die iedereen met een takkegang voorbij vaart, het is een groot jacht en komt uit Amsterdam de naam ben ik even kwijt.

En hij is niet alleen hoor, want er zijn er meer met haast.

Wij hoeven niet zo snel, want wij gaan naar de Gieselausluis daar mag je n.l. één nacht gratis liggen, en het weergaatje is pas maandag, of mischien wel dinsdag.

Er zijn echter meer schippers met dat idee, want wanneer wij daar dan aankomen, blijkt er langs de lange steiger al geen plaats meer te zijn en moeten we bij iemand langszij aanmeren, en dat word bij een Duits jacht en de schipper zegt gelijk al dat hij morgen om zeven uur wil varen, nou dan zijn wij allang weg zeg ik om hem te narren.

Na onze binnenkomst komen er nog een tiental jachten bij, en ook wij krijgen er een buurman bij, die blijkt ons te kennen, want ze hadden ons zien liggen in de Dokkumeree vlakbij Dokkumernieuwezijlen.

Zij zijn nu op weg naar Denemarken, en vertrekken morgen ook heel vroeg en dus geeft dat ook geen probleem voor onze Oosterbuur.

Na veel geklooi op internet, krijg ik het eindelijk voor elkaar om het sluisgeld en de doortocht door het kanaal te betalen, en krijg een codenummer doorgemaild die ik op een A4 moet afdrukken en tonen aan een controleur die het nummer vanaf 12 m afstand moet kunnen lezen.

Nou printen gaat niet, maar ik kan de code wel met grote letters en cijfers op papier zetten met een viltstift, en dat mag ook.

Ondanks dat er nu zoveel schepen hier liggen, is het hier muisstil op de brug met z’n losse vloerdelen na, die nog net zo donderen als de vorige keer dat we hier hebben overnacht.

Er is hier verder niet veel te beleven, en dus lezen en internetten wat, en gaan vroeg te kooi, want morgen moeten we er weer vroeg uit.

Van Marstal naar Kiel op 09-08-2025

Vandaag zijn we op onze normale tijd wakker, en al snel zitten we aan ons ontbijt, want we willen vandaag naar Kiel en dat is 30 mijl varen, en de wind is wat de kracht betreft goed, maar die richting is knudde.

Om halftien varen we zonder problemen de box uit, ik hoef zelfs geen gas te geven deze keer om tussen de palen door te varen.

Na te zijn gedraaid, varen we de Bro no: 4 uit en varen achter een klein bootje aan die onder zeil de haven verlaat, en even later haal ik hem maar in, want het gaat niet erg hard onder zeil, wij wilden in het geultje naar zee toe, ons grootzeil omhoogtrekken, maar de wind komt een beetje zuidelijk binnen, en de geul ligt daarvoor niet zo geschikt.

Bijna bij het eind van de geul gaan we stuurboord uit en een koers voorliggen van 203 graden en dat is dus recht tegen de wind in, en ook staat er te weinig wind om er snelheid uit te halen.

We gaan eerst maar gewoon verder op ons oliezeil, en hopen op betere tijden.

Omdat we erg last hebben van het zeetje dat er staat, kan ik niet harder varen dan 4,5 knoop, en dat komt hoofdzaak omdat het eerste stuk nog vrij ondiep is en daar bouwen de golven zich op, wanneer we weer in wat dieper vaarwater komen, gaat het een stuk beter, maar nu staat er weer minder wind dus blijft het 4,5 knoop gemiddeld.

Ik had de moed eigenlijk al opgegeven dat er nog wat wind zou komen uit de goede hoek, tot het opeens wat begint te waaien, en ook ruimt de wind langzaam naar het westen.

Dus snel het grootzeil omhoog, en even later de Genua erbij en dan kan Johannes om 13:00 uur eidelijk uit.

Het is nog wel wat op en neer met de windsterkte, maar we mogen niet klagen vandaag, want we lopen toch steeds om en nabij de 5 knopen.

Achter ons zijn twee jachten bezig om om ons in te halen, en de eerste is een Duits jacht dat onderons langs wil, maar doordat de wind iets toeneemt en zo nu en dan 10-11 knopen is lopen we weer bij hem weg.

Dan gaat hij even later proberen boven ons langs te lopen, en dat lukt hem op den duur, en het andere jacht dat ook bezig was om ons in te halen, is scherper aan de wind gaan zeilen, en vaart een beetje verder naar Bakboord, maar we blijven gelijk op lopen.

Wanneer we het monument bij Kiel in zicht krijgen, gaat de wind er nog een schepje bovenop doen, en ik kan ook steeds wat hoger zeilen, en ik geef Aafke die vlak bij de bediening van de stuurautomaat zit zo nu en dan opdracht om twee of drie graden hoger te varen.

Ik stuur zelf niet, want beter dan de stuurautomaat kun je in de meeste gevallen niet sturen, en dat is met deze wind en dan ook nog eens erg hoog aan de wind een must.

Het duurt evenzogoed nog een hele poos voordat we bij het grote aanlooppunt aankomen, en dan is het daar vandaan ook nog ongeveer zo’n 9 mijl naar de steiger bij de sluis.

Tijdens het laatste stuk begint de wind zo nu en dan behoorlijk aan te trekken, en we gaan er dan ook tot aan de voetrail aantoe door, gelukkig loopt de boot niet uit het roer, en gaan we alleen scheef en ook nog eens hard.

Eerst komen we al een groot cruiseschip tegen, en die wijzigt gelukkig zijn koers, zodat ik nog bijtijds voor hem langs kan gaan, maar even verder komt er nog een groot schip aan, en dat word wel een beetje knijpen om tussen de ton en het schip door te komen, en ook zit er naast ons een motorboot die ons weinig ruimte geeft.

De rode ton kan ik helaas niet meer halen, maar ik kan nog wel tussen het ernaast liggend tonnetje, en de rode ton door, maar vlak daarachter is het ondiep, en ik heb geen andere keus.

We scheren dus rakelings tussen beide tonnen door, waarbij het kleine tonnetje bellende, en rinkelende, geluiden produceerd.

Je kunt zien, dat het even verderop erg ondiep word ineens, en dat was ook duidelijk zichtbaar vanaf de boot. 

We komen er heelhuids vanaf, en varen opgelucht verder, we komen nu hopelijk geen rare objecten meer tegen, en waarna er vlakbij de sluizen toch nog een boot aankomt die ons waarschijnlijk in de weg zal zitten, start ik de motor, en draaien we de Genua weg, en even later geef ik het roer aan Gerrit, en ga ik het grootzeil laten zakken , terwijl Aafke de grootschoot bedient, we doeken de boel zo goed en kwaad als het gaat op en doen het straks wel weer even netjes.

Dan neem ik het roer weer van Gerrit over, en stuur richting steiger, waar we na er eerst even naar gekeken hebben op de stalen palen hoe diep of het daar ter plekke is, en dat blijkt 3.0 m te zijn, en dus wagen we het er maar op.even later komt er een Duits echtpaar aan varen, die graag naast ons wil aanmeren, en nadat ik mijn stootwillen even goed heb gehangen en de Duitsers hun boot nog een nieuw rondje hebben laten maken, gaan we hun opvangen.

Maar de poging gaat radicaal mis omdat de schipper te laag uitkomt vanwege de hier altijd lopende stroom en hij komt op het laatst dwars achter ons te ligge, en dus word er een tweede poging ondernomen en dat gaat een stuk beter, en even later ligt het zaakje mooi naast ons, nu komt ook de hond in beeld en die moet naar de wal om te pinkeln.

We merken de hele avond en nacht geen enkel geluid meer van hun, zo voorzichtig gedragen ze zich bij het af en opstappen op onze boot.

Nog maar weer even een dagje blijven in Marstal op 06-08-2025

Vandaag blijven we hier maar, want het waait hard, en ook nog eens uit de verkeerde hoek, n.l net uit de richting waar wij naartoe willen gaan, en dat zou dus daardoor ook nog eens kruisen worden.

Dus gaan we ons hier nog maar wat vermaken, en dat valt niet mee, want het waait niet alleen hard, het regent ook nog zo nu en dan.

Na ons ontbijt, en na te hebben koffie gedronken gaan Gerrit en Aafke de wal op om een bezoek te brengen aan het zeevaartmuseum hier in Marstal,

Ik blijf thuis, want ik heb nog wat klusje’s te doen, zoals de motorruimte even kuizen, want er is op één of andere manier wat water onder de motor terechtgekomen en met wat olie erbij geeft dat al snel een bohoorlijke troep, en hoe sneller ik het aanpak, des te minder werk ik er van heb.

Het valt inderdaad mee, en al snel blinkt het weer als een paardedrol in de maneschijn.

Ik zou ook de filters controleren of er misschien water in de brandstof zit, maar dat stel ik nog maar even uit, want ik hoor voor bij de boot wat gerommel, en daar zijn Gerrit en Aafke er ook alweer.

Nou die hebben veel gezien in dat museum, en het was ook groter dan zo op het oog te zien is, er is een grote binnenplaats waar ook nog een sleepbootje ligt.

Verder zijn het hoofdzakelijk allerlei scheepse zaken zoals oude navigatie instrumenten en ook allerlei achterhaalde elektronica zoals oude marifoons, radio richtingzoekers en sleeploggen, ook veel oude dieptemeters etc, etc.

Ook staan er mooie scheepsmodellen, zoals die van de viermaster 

De Kobenhavn die erg gedetailleerd is.

Om een uur of 

Van Lundeborg naar Marstal via Rodkøbing op 04-08-2025

In eerste instantie waren we van plan om vroeg te vertrekken, maar dat is niet nodig, want de wind die we moeten hebben komt ook wat later.

Na ontbeten te hebben, maken we de boot klaar voor vertrek, en na gekeken te hebben hoe het zit met de neerslag vandaag, zien we, hoewel de lucht er erg dreigend uitziet, dat er geen regen word verwacht, en dus hoeven we geen regenkleding aan maar wel even een vest want de zon laat zich vooreerst nog niet zien.

Om 10:15 varen we tussen de pieren door, en rollen we de Genua af, want met deze wind van 6 tot 8 knopen lopen we daarmee wel boven de vijf mijl per uur en dat vinden we wel hard genoeg.

Er zijn nu na een aantal dagen van wat minder mooi weer, opeens weer allemaal zeiltje’s op het water, en in de verte zien we de brug bij Rodköbing waar we eronderdoor moeten om verder te zeilen naar Marstal.

De verheid naar Rodköbing is 12.5 mijl en we zijn er om 13;15 dus hebben we er drie uren over gedaan gemiddeld dus zo’n 4 knoop/uur.

Onder de brug door was het kantje boord wat betreft de wind die vanwege de brug erg wisselvallig was, maar we hadden flink de stroom mee, en die scheurde ons er daar mooi doorheen.

Nu word onze koers wel wat anders, en hoog aan de wind, en dat kunnen we tot het eilandje Strynø volhouden, maar daar moeten we de Genua oprollen, en moteren we verder die kant op, totdat we Strynø voorbij zijn, en daar kunnen we nog wel even weer zeilen.

Een halfuurtje later start ik de motor maar weer, want de wind valt helemaal weg, en we zetten nu koers naar Marstal via het geultje dat daar naar toe loopt.

Even later komen we ook de veerboot weer tegen, die ons net nadat we Rodköbing hadden gepasseerd tegemoet kwam, en waar we voor uit moesten wijken, vanwege de daar ter plekke zeer smalle geul.

Dat kwam omdat de veerboot een jacht inhaalde, en natuurlijk net op de plek waar wij ook waren, en dus waren we met drie schepen naast elkaar.

We naderen nu het einde van de geul, en gaan daar Bakboord uit richting jachthaven, en zoeken nu om een plek, al snel zien we dat er aan de betonnen kade van de voormalige scheepswerf nog een plek is waar we wel tussen twee aldaar liggende schepen kunnen aanmeren, het grootste probleem hier is dat je er moeilijk vast kunt maken, maar daar vinden we wel weer wat op uit, en even later liggen we naar ons zin aan deze kade, waar je niet ver weg bent van het stadje.

Het is nu halfdrie, en dus eten we eerst maar even, met wat te drinken erbij, en dan gaat Aafke in haar uppie om boodschappen, en Gerrit gaat even een knipperke doen, terwijl ik nog even lekker in het zonnetje in de kuip ga zitten.

Achter ons ligt een jacht waarvan de mast gebroken is, want de onderste helft staat nog overeind op de boot, vanwege dat het een doorgestoken mast is, en het bovenste deel ligt op de kade met de zalingen en wat er normaal nog meer aan een mast zit er ook nog aan.

Terwijl ik daar zit, arriveren er een aantal mensen die waarschijnlijk de eigenaars van de boot zijn, en ook is er iemand bij, die uitleg geeft van wat er nu moet gebeuren om de boel weer in orde te maken.

De ontmaste boot die achter ons ligt.

De mast bestaat namelijk uit twee samengevoegde delen die met een binnenstuk aan elkaar zijn gezet met twee lange rijen schroeven, en net onder deze bevestiging is de mast gebroken.

Uit hun gebaren, en hun spraak die de ene keer gaat in het Duits, en met iemand anders in het Deens, en met de vrouw van de eigenaar nogeens in het Engels begrijp ik dat ze het deel wat nog op de boot zit weer willen vastmaken aan het bovenste deel, door van beide delen een stuk af te zagen, en het met het binnenstuk erin weer aan elkaar willen zetten.

Ja denk ik, dat is natuurlijk mogelijk, maar de mast word daardoor wel minimaal een halve meter korter dan hij was.

De mannen sleutelen de zalingen eraf, en gaan dan de mast aan boord leggen, en ze zullen dan waarschijnlijk terug naar huis varen met alles wat erbij hoort.

Ook de verstaging die bestaat uit rodverstaging, is allemaal bij de spanners afgezaagt of afgeknipt.

Rodverstaging bestaat niet uit bijelkaar gedraaide losse staaldraden, maar uit massief staal met schroefdraad erop.

Aafke is nu ondertussen ook weer thuisgekomen van het boodschappen halen, en nadat ik het karretje weer voor haar aan boord heb getild, en in de salon heb gebracht, pakt ze alles uit, en dan is het alweer tijd voor ons happy hour.

We zitten nog maar net binnen, een biertje te drinken, of er word op de boot geklopt

Aafke gaar even kijken, en er staat een Mevrouw op de kade, met een man aan haar zijde, en ze vraagt iets in het Engels, en dus roep Aafke mij erbij, om te horen wat ze van ons willen, in eerste instantie, denk ik dat het de havenmeester is, maar dat blijkt al gauw niet zo te zijn, de Mevrouw heeft een verzoek aan ons, want ze heeft onze plek nodig om haar boot uit het water te tillen, met een grote kraan, die er nu aan komt, en ze vraagt of wij naar haar ligplaats willen varen, om daar aan te meren, en dan haalt zij nu snel haar boot op, om die hier uit het water te tillen.

Nou dat is me ook wat, zitten we net even lekker rustig, en dan hebben we dit weer, en ook kan het elk moment nog eens behoorlijk gaan regenen.

Ik vraag haar of het een box is waar wij dan in moeten, en zoja hoe breed die is, en hoe diep het daar is, ze zegt dat haar boot 3,8 m breed is en het is daar diep genoeg, zegt de man naast haar.

Ik zeg, maar wij zijn 4,0 m breed en kan ik tussen de palen door daar, ze antwoord dat er genoeg ruimte nog tussen de palen is om erin te varen.

Dit is de boot die zo snel uit het water moest, en waarom wij moesten verkassen.

Ook zegt ze tegen mij, dat haar man een tijdje terug is overleden, en dat daarom de boot er weg, en op de kant moet.

Nou dan moet het maar, en ik roep naar binnen, dat we moeten verkassen, en leg hun in het kort uit wat er speelt.

Ik start de motor, zet hem in z’n vooruit en begin alvast de lijnen die los kunnen eraf te halen, en dan zijn Gerrit en Aafke ook al bezig.

Even later varen we al weg van de kant richting Bro no 4 de derde box aan de rechterkant, ik kijk nog even achterom, en zie dat er een man op de kade staat te wijzen, en dus kijk ik in die richting en zie daar een bakdekker motorboot liggen, die zo te zien aan de grond zit, nou ja dat komt later wel denk ik, en vaar door tot Gerrit zegt hij staat in brand, nou dat is wat anders, en ik gooi gelijk het roer om, en keer het schip.

Wanneer we iets dichterbij zijn, zie ik dat de motor van de boot de rook veroorzaakt, en dat er niets is dat brand, maar vaar er wel naar toe, en zeg tegen Aafke, maak maar een achterlandvast klaar om naar hun toe te gooien, en dan moeten zij die aan een bolder bij hun op de boot snel vastmaken.

De wegens motorproblemen, en aan de grond gewaaide boot die we vlot getrokken hebben, en naar hun box gebracht.

Dan vaar ik vlak bij hun langs, en als Aafke haar lijn zal gooien, krijgt ze er eentje toegeworpen, en ik zeg beleg die dan maar op onze achterbolder, en rem ik de boot zo af, dat zodra er spanning op de lijn komt, ga ik gas geven, en trek de boot vlot.

Nu de boot weer vlot is, gooit Aafke hun de lijn weer terug, maar daar is het niet mee klaar, want de motor doet het niet meer van de bakdekker, en dus vaar ik nog maar weer even een rondje, en nu om de lijn aan te pakken van iemand die voorop de boot staat, eenmaal vastgemaakt trek ik de boot richting havenbro no 9 waar hun ligplaats is.

Onderweg komen wij bij Bro no 4 langs, en komen daar de boot tegen die uit het water gehaald moet worden, en de Mevrouw waar we mee spraken staat al klaar om ons op te vangen, maar ik zeg tegen haar dat we eerst deze boot naar z’n plek moeten brengen een eindje verderop naar Bro no 9.

Ze begrijpt wat er gaande is, en zegt dat ze ons opwacht wanneer we daar weer vandaan komen.

Ondertussen zien we waar de bakdekker naartoe moet, en dat is in een box, nou dat moet wel lukken denk ik, en vaar mooi langs de rij palen, tot ze zeggen maak maar los.

Ze zeggen wanneer we er bijna zijn, dat ze het nu verder wel redden, en trekken de boot langs de palen naar hun box.

Ik draai de boot ter plekke, en dat kan allemaal net tussen deze twee Bro’s in, eerst een stukje achteruit, en dan draai ik als het ware om m’n as en varen dan naar de box van Bro no 4.

Als we dan zien in wat voor box we moeten zijn, betwijfel ik of we tussen de palen door kunnen, en ook de ruimte tussen de Bro’s is hier minimaal.

Ik moet vlak langs een paal varen, om recht voor de box uit te komen, en dan blijkt dat ik er eigenlijk niet tussendoor kan, maar ja het moet toch maar, en dus geef ik even flink gas, en dan wijken de palen wat meer uitelkaar en floep ik er tussendoor.

Nu nog even naar voren toe varen, waar de Mevrouw al klaar staat om de lijnen van Aafke aan te pakken, Gerrit heeft de achterlijn om de SB paal gelegd, en ik pak de andere lijn van Aafke over, die nu naar voren loopt, om de lijnen aan de Mevrouw te geven, die wil ze echter vastknopen aan de bolders op de steiger, maar Aafke roept tegen haar dat ze de lijnen terug wil hebben.

Eerst begrijpt de Mevrouw het niet, maar na wat gebarentaal van Aafke valt het kwartje, en geeft ze de lijnen terug.

Nou dat was weer een heel gedoe, en ons bier is intussen zo dood als een pier geworden, en dus nemen we er nog maar een nieuwe op.

Dan word het ook zo langzamerhand tijd voor onze avondmaaltijd, en dat is deze keer Aardappelen, Doperwten met Worteltje’s en een stukje vlees erbij, en verder nog een kwarktoetje na, dan is dat ook maar weer aan de kant, nu eerst nog maar even wat uitbuiken, en dan vanavond nog even wat TV kijken want de WiFi is hier buitengewoon goed, en om kwart voor negen zien we dan ook  naar het Skûtsjejournaal om daarop te zien dat het in Frieslân ek hurd waait.

.

Nog maar een dagje Lundeborg (Havnfeest) op zaterdag 02-08-2025

Het is vandaag feest in het dorpje Lundeborg, en er zijn door het hele dorp loppeplekken aangegeven door een Deens vlaggetje bij de grond, en je kunt in de winkel een plattegrond krijgen met daarop aangegeven wie er allemaal aan deze loppe meedoen.

Zodra we ons ontbijt hebben geconsumeerd, gaan we even lekker buiten zitten, het is echter van korte duur, want een flinke plensbui doet ons naar binnen vluchten.

Na de bui te hebben uitgezeten gaan we richting het dorp, want we hebben broodnodig brood nodig, en wanneer we vanaf de boot de steiger af lopen, komen we Marina tegen die zegt dat ze wat mooi’s voor mij gezien heeft, en dat John het alvast in zijn handen heeft geparkeerd.

Daar aangekomen blijkt het een soort pikhaak te zijn waarmee je een lijn of landvast door het mechanisme wat erop zit om een ring of een oog op de kade kunt halen zonder van de boot af te hoeven.

Na het apparaat te hebben bekeken zie ik de prijs erop staan n.l 450 Dkr en dat is in € 62,= “net omme nogt tink ik.”

Om erachter te komen wat het ding nieuw kost kijk ik even op internet en zie dat de nieuwprijs € 218,= is en dit is dus niet te duur voor het ding dat er uitziet als nieuw.

Echter is er een probleem, want om het te kopen, en te betalen gaat dat hier via de telefoon, en dat kan alleen met een Deens nummer.

Dan komt er redding, want een Deen die ons hoort, en begrijpt wat er aan de hand is, zegt dat hij wel wil bemiddelen als tussenpersoon.

Het komt er op neer dat ik hem de 450 kronen betaal, en dat hij het geld vervolgens overmaakt op het betreffende nummer van de verkoper, hij zegt dat het zijn vriend is, en ik denk bij mij zelf is dit nu zwendel, of kan ik hem vertrouwen.

Hij laat ons echter zien dat hij het betreffende nummer waar het geld naar toe moet op zijn telefoon staat, met de naam van zijn vriend erbij, en hij maakt het geld daar naar toe over in ons bijzijn.

Nou ik waag het er maar op en betaal hem 450 Dkr. Marina brengt voor mij het apparaat naar de boot toe, en legt het onder de sprayhood, ook koop ik nog een filterpot waar een kijkglas met waterafscheider onderzit voor 30 Dkr.

Ook zie ik nog een z.g.a.n impeller liggen voor een habbekrats, en ook die verdwijnt in de tas van Aafke.

Dan wandelen we weer verder, en gaan eerst maar even brood kopen in het kleine winkeltje hier in het dorp.

Na dat we daar onze boodschappen hebben ingekocht, en een plattegrond hebben gekregen bij de kassa, waar alle Loppedeelnemende huizen op staan, gaan we op jacht naar goedkope tweedehands spullen.

We zijn bij de eerste de beste Loppe, en daar koopt John voor 75 Dkr een nog goed uitziende Cobb barberque.

Nou dat is echt een koopje voor € 10,= en er zijn ook nog eens een doos met zes briketten bij allemaal nog in plastic.

Novah onze kleine zeemeermin.

Verder gaat het weer, en onderweg kopen ze nog een mooi jurkje voor Novah, en ergens anders nog een Vikingschip voor Silvan, die ze later op mogen halen, met alle erbij horende mannetje’s van Playmobil die het zoontje van de verkoopster nog even bij elkaar zal zoeken.

Na een flinke wandeling gaan we elk ons weegs, en als we op de steiger lopen naar de boot, is er een klein hokje waar ze ook spullen te koop aanbieden, met o.a een Cobb!. nou is dat misschien wat voor ons, want het is altijd al een wens van mij geweest om er ééntje te hebben, want het BBQueën is er een stuk beter en veiliger door aan boord.

Ik vraag na het ding bekeken te hebben, wat de prijs is, en de Mevrouw die ik aanspreek, zegt dat ze dat niet weet, en gaat even bellen met haar zoon.

Even later komt ze terug, en zegt dat de Cobb Dkr 450,= moet kosten, snel omgerekend is dat € 62,= , en ik zeg tegen haar dat die prijs te hoog is, en dat mijn “Son in Law” er eentje in het dorp heeft gekocht voor 75 Dkr.

Ze kijkt mij vebaasd aan, en zegt “dat is wel erg goedkoop” ik zeg inderdaad dat is het inderdaad.

Ik zeg tegen haar, ik ga erover nadenken, en kom later terug om een bod te doen, als ze hem dan nog heeft tenminste.

Nou dat is prima, en dus loop ik door naar de boot, waar Aafke al druk bezig is met van alles en nog wat bijelkaar te zoeken, want we gaan bij John en Marina de Cobb uitproberen, nou dat komt mooi uit zo’n proefbakkerij met elkaar.

Wanneer we dan bij hun Camper aankomen, ga ik de Cobbelstones proberen aan te steken die erbij geleverd zijn, en na de gebruiksaanwijzing te hebben gelezen, moet dat met een gasbrander worden gedaan en zo’n ding hebben wij wel aan boord, en dus haal ik die even op, onderweg kom ik weer langs de verkoopster van de Cobb, en ik denk als ik zo meteen terugloop ga ik een bod uitbrengen van de halve prijs, dus 225 Dkr.

Na mijn vlammenwerper met een bus aanstekergas te hebben gevonden, ga ik weer terug via het Loppehokje, en zeg tegen de uitbaatster dat ik een bod wil doen op de Cobb van Dkr 225,= na overleg met haar man, zegt zij dat het oké is.

Ik betaal haar de afgesproken prijs, en neem het BBQ geval mee met tas en snijplank erbij.

Aafke ziet mij al van verre aan komen lopen met het ding, en schud haar hoofd alweer, maar ze heeft mij al eens eerder van zo’n ding af weten te praten, maar ik laat mij niet weer piepelen.

Mijn Cobb verschilt in een aantal dingen met die van John en Marina, maar heeft als extra een wok erbij, en dat lijkt mij wel handig.

Aafke had trouwens vanmiddig haar zwemkleding aangedaan, en is met Marina op haar Supboard wezen varen, 

maar is niet echt wezen zwemmen, en dat had ze vorige keer hier wel gedaan toen we hier ook waren.

Nu ga ik de cobblestone aansteken, en na de brander er een halve minuut tegenaan te hebben gehouden begint hij nadat John het deksel erop heeft gedaan enorm te roken uit de vier gaatje’s bovenop het deksel.

John bezig met de Cobb te BBQueën

Het duurt echter niet lang, want na een minuut of vijf zie je geen rook meer, en dan kun je als hij goed brand twee uur lang BBQueën op één briket.

Dan begint het licht te regenen, en even later zitten we met ons allen hoog en droog zo goed als het kan in de Camper te eten, en John redt zich met de Cobb, en bakt het ene na het andere stukje vlees, als laatste gaan er ook nog marshmello’s aan prikkers, die boven het gloeiende briketje worden klaargestoomd.

Wij gaan nu naar de boot toe, en laten de Oudje’s alles opruimen, en later treffen we elkaar weer bij het strandje van de haven, waar vanavond een band optreed met Zuid Amerikaanse muziek.

De Zuid Amerikaanse band.

Eerst hebben we nog eens goed naar de lucht gekeken, want die ziet er nou niet bepaald vriendelijk uit, en we besluiten om het er toch maar op te wagen, om er naar toe te gaan, en daar hebben we geen spijt van, want het is de moeite wel waard.

Tot tien uur is het optreden van de band, en dan begint het ook toevallig licht te regenen, en loopt het publiek naar plekken waar je droog kunt blijven.

Mooi uitzicht vanaf de Camperplek over de Grote Belt.

Er volgt echter nog een muziekoptreden, maar dat is in een oude loods, en dus onderdak, en dat is wat meer hoempappa muziek.

Wij gaan nu snel door naar de boot, nadat we afscheid hebben genomen van de Fam: Oud en wensen hun morgen een goede en veilige reis toe op weg naar Nederland.

We redden het om nog redelijk droog bij de boot aan te komen, en even later liggen ook wij in onze kooi.

Nog maar een dag in Lundeberg op 01-08-2025

Het is alweer 8 uur dat mijn horloge mij met getril uit mijn slaap haalt, maar ik draai mij nog maar weer even om en dommel verder. 

Novah die vannacht naast ons sliep in ons driepersoonsbed ligt nu nog alleen daar, want Aafke heeft het nest verlaten, ze raakte min of meer oververhit tussen ons in, en ligt nu op de bank in de salon, maar is ook al wakker.

Het is nu halfnegen en nu moeten we er echt uit want we horen Gerrit ook al in zijn hut omstommelen.

Aafke gaat haar alvast wassen en aankleden, gevolgd door Novah, en ik ben als laatste aan de beurt met poetsen.

We zitten nu voor de verandering eens met z’n vieren om de tafel, te ontbijten, en laten het ons weer goed smaken.

Gerrit had vannacht niet z’on beste nacht want hij voelde zich niet goed, was wat duizelig, en had ook last van braken, en gaat nu nog even wat slaap inhalen.

Novah zit wat te lezen, en zo nu en dan een poosje te internetten, ik laat haar maar wat geworden, want het neemt wel de nodige mb’s, en er is hier op deze haven geen wifi al zou dat wat de prijs betreft wel normaal zijn volgens mij.

Ik lees ook nog maar wat in mijn Tristan Jones boek “de ongelovelijke reis”.

Wanneer we dan aan de koffie zitten, doet zich opeens een kans voor, om te verkassen want het is nu even droog, en zuipen snel onze koffie op, gaan de lijnen losmaken, en gaan hier aan de overkant liggen waar de kade op een normale op en afstaphoogte is.

Waar we eerst lagen was het een hele grote stap om op, en af de kade te komen.

De plek waar we nu willen gaan liggen, is eigenlijk een meter of 1.5 m te kort, en dus vragen we de schipper van het  voor ons liggende jacht, die net zijn binnengelopen, of ze wat achteruit kunnen met hun boot, en dat is geen probleem, en na nog wat gesjor aan de lijnen liggen we hier veel mooier, en veiliger, wat betreft de hier langs varende schepen.

Het regent hier al de hele morgen, en nu komt er ook nog onweer bij, dus het verkassen lukte precies in de droge tijd van een halfuurtje en nu komt de regen ook weer met bakken uit de hemel, daardoor word de boot echter weer mooi schoon, ook hagelt het nu en de hagelstenen vliegen zelf naar binnen omdat de wind 180 graden is gedraaid.

Gerrit die in de voorhut slaapt, en z’n vluchtluik altijd open heeft staan, moet nu vlug erheen, want doordat ons volgbootje erboven ligt had hij nooit last van de regen, maar ja hagelstenen stuiteren, en rollen gewoon nu naar binnen.

Na een halfuurtje gaat het allemaal weer over naar een gestaag regenen, en ook het onweer verdwijnt in de verte.

Even later word het droog, en ga ik even naar het toilet, en haal dan ook meteen maar even een sticker bij de havenautomaat, als ik daar dan even sta te wachten, komen Aafke en Gerrit met in hun kielzog Novah er net aanlopen, en dan ben ik ook aan de beurt bij de automaat, dus betaal ik snel even, en dan lopen we door naar de Camper van John en Marina die op plekje 1 bij het water staan, nou die hebben ook de volle laag gehad wat betreft eerst wind, dan water en daarna hagel met onweer.

Alles wat onder de camper lag is nat geworden, en de luifel sprong op en neer door de harde wind, nou moeten ze weer veel moeite doen om alles weer droog te krijgen.

Marina en John zijn bezig om de supplanken van de camper af te halen, en de beide jongsten zijn aan het zwemmen.

Ariane zit lekker rustig in de camper, en gaat straks mee het water op met de supboards.

Wij gaan nog even een rondje haven doen, en kijken even of het loppewinkeltje ook open is, maar die is gesloten.

Dan lopen ook wij terug naar de boot, en onderweg kijk ik nog even, of er mensen aan boord zijn bij de Black-Out van Paul Blaquière uit Den Helder die we getroffen hebben met onze reis naar St Petersburg in 2013 alweer 12 jaar geleden

Er is echter niemand aan boord, en dus ga we eerst maar even watertanken, want de slang is hier dichtbij.

Terwijl ik de doppen er afdraai, en de slang eerst even laat lopen, doet Gerrit de kraan open en dicht bij het wisselen van de watertanks waarvan we er drie aan boord hebben, 2 van 100 ltr, en 1 van 160 ltr. Omdat er hier meer power op de waterleiding staat, gaat het vullen ook sneller, en is het hele gebeuren binnen een kwartier gepiept.

Het is nu trouwens ook alweer tijd voor happy hour, en dus schenk ik voor ons drieën de drankjes even in, en even later is Aafke alweer met wat snaaierij bezig. 

Wat wel vervelend is zijn de wespen, die steeds rond je hoofd vliegen, en je moet je beheersen, om er niet naar te gaan meppen, want daar worden ze nog agressiever van.

Wanneer Aafke een bakje oude kaas openmaakt lijkt het erop dat ze opeens zijn verdwenen, en misschien is dat wel een gat in de markt, ik kan het mij wel voorstellen hoor dat die beestje’s een hekel aan die lucht hebben want het stinkt allemachtig naar zweetvoeten, dus die kaas niet opeten, maar gewoon het dekseltje eraf halen en op de tafel zetten.

Nadat het happy hour is afgelopen, gaat Aafke bezig met ons diner voor vanavond, en dat word gewoon aardappelen, met als groente rode bietje’s, met een lapje varkensvlees erbij, en voor de verandering eens kwark naturel, met kwark mango.

Wanneer het zover is, en we al aan tafel zitten, is onze logé Silvan er nog niet, en dus word er gebeld, het blijkt dat hij klaar staat om hier naar toe te gaan, en even later brengt John hem even met een geweldig grote knuffel en al zijn verdere spulletje’s.

Aafke schept wat aardappels. en bietje’s in zijn bord en snijdt ook zijn varkenslapje in kleine stukjes, en smullen maar, hij heeft blijkbaar trek, want hij eet alles op, met een beetje hulp van Beppe.

Na het eten, ga ik maar even uitbuiken, en Aafke gaat Silvan nog wat bezighouden, en hem later op bed brengen.

Om een uur of negen kijken we nog even naar TV Fryslān, maar geen skûtsjejournaal deze keer, wel veel commentaar van diverse schippers over wie er de meeste kans heeft om te winnen, nou morgen maar weer eens even zien.