Nei Hûs Ta

Vanmorgen na een nachtje van weinig slaap wakker geworden, want het heeft hier de hele avond geonweerd waardoor het erg broeierig is.
We zijn om halfvier uit bed, en nemen gauw een frisse douche na een nacht van zweten.
Ava heeft voor ons thee gezet, en een paar boterhammen gesmeerd.
Als we die achter onze kiezen hebben, breng ik al onze bagage naar de auto, en om zeven over vier gaan we dan richting Airport in Sydney.
Het is op dit vroege uur toch nog drukker op de weg dan we hadden gedacht, en ook regent het nog een beetje.
Om kwart voor zes stopt Ralph voor de vertrekhal, en laad ik alles op een trolley, waar je verd........, vier dollar voor moet betalen.
Ralph zet de auto in de parkeergarage hier vlak tegenover, en als je daar na 2 uren niet weer uit bent, kost je dat 30 dollar.
Dan Checken we in, en gaan we daarna nog even ontbijten met elkaar.
We nemen een Donut met gebakken ei en ham, met kaas eroverheen, en nemen er nog even een bakje koffie bij.
Dan nemen we afscheid van elkaar, en als er verder geen rare dingen tussen komen zien we elkaar in augustus in Zweden weer.
Ze brengen ons nog even naar de bagagecontrole, en dan volgt er voor ons weer de hele mikmak, van laptop uit de tas, IPad uit de tas, paspoortcontrole en ook nog eens door de scan.
Als we dat gehad hebben, en alles weer op zijn plek zit, pikt een overijverige hermandad mij er uit voor een extra controle.
Ik moet alles laten zien, en hij steekt overal zijn elektronische snufferd in, zeker om mijn hippieachtig uiterlijk van drie en een halve maand met de kapper zijn geld op zak te hebben gelopen.
Als hij klaar is kunnen we eindelijk naar onze Gate toe lopen, maar daar steekt het verlanglijstje van Aafke een stokje voor.
Hoe ik ook trek, ze is met geen paard bij de Opalbalie weg te krijgen, ja wat wil je ook 50% korting op de bordje's
Ik bezwijk tenslotte maar, en geef haar de vrije teugel en mijn creditkaart.
Als ze dan eindelijk wat gekocht heeft gaan we weer verder, als we die kant al een mooi eindje uit zijn, schiet haar nog weer wat te binnen en hoe ik ook dreig en smeek, ze moet nog een keer weer naar die Balie toe.
Dus weer boardingpas, creditkaart en dan gaan we dan naar onze Gate.
Nu eerst maar even goed checken of dit de goede is, want ik wil niet weer hoeven te rennen zoals eerder eens gebeurt is.
Dan is het halfnegen en stappen we in en zoeken onze plaats op, we lopen te ver door, omdat ik het verkeerde nummer op de boardingpas aankeek voor de goede, maar na enig geworstel met onze bagage, en de achter ons aangekomen andere passagiers zitten we mooi boven de vleugel.
Om 09:07 vertrekken we en om halftien hangen we in de lucht.
Onze reis verloopt verder zonder bijzonderheden, en we vermaken ons goed met het aangeboden entertainment van films, documentaires, en wat muziek luisteren.
Ook het aangeboden eten, is net als op de heenreis uitstekend van kwaliteit en smaak.
We landen iets later dan gepland in Seoul, en het eerste wat we doen als we uit het vliegtuig zijn, is een bezoek brengen aan het toilet.
Daarna volgt er weer een procedure van wachten, lopen , in de rij staan, en weer compleet gecontroleerd worden.
Jeminee wat een gesodemieter allemaal, dan is het reizen met de boot toch heel wat minder gecompliceerd.
Ik heb in al die jaren dat wij varen noch maar één of twee keer mijn paspoort te hoeven te tonen aan de douane.
Om precies zeven uur zitten we in de vertrekhal bij de juiste Gate nr; 23 en om 23:00 uur kunnen we dan inchecken voor de reis naar onze volgende stopover Madrid, je weet wel waar die Sinterklaas woont.