Eindelijk krast de winter op.

He He, eindelijk kunnen we beginnen om de boot weer zeilklaar te maken voor onze reis naar het verre St Petersburg.
Omdat we vorig jaar nogal wat water in de Bilge hadden, heb ik eerst maar eens de tanks weer volgetankt met water, met de nodige schoonmaak azijn om de tanks te spoelen.
Vervelend genoeg krijgen we toch nog weer een paar nachtvorsten, terwijl ik de elektrische kacheltje's die overigens alleen s'nachts een kwartier per uur draaien op de plaatsen waar de waterleidingen bijelkaar komen net had verwijderd, dus toch maar weer opstarten.
Afgelopen maandag 9 april geloof ik het wel en haal ik de kacheltje's weg, zo en nu starten we met  het controleren van de waterleiding en pompen we de tanks leeg.
Als de drinkwaterpomp een poosje heeft gedraait, hoor ik Aafke roepen dat het bij ons in de bakboordhut water lekt, en ja hoor er loopt water langs een van de afsluiters naar beneden, en Aafke is al in alle staten want die denkt dat het buitenwater is.
Nou ik kan haar geruststellen want anders had het wel eerder gelekt, en ik denk dat er hogerop in het kastje achter de toiletpot een leiding lek is.
Na de pomp te hebben gestopt houd het lekken dan ook op, ik pak een lamp en een spiegel om achter in het kastje te kijken en vraag Aafke of ze de pomp weer even aan wil zetten, en ja hoor het lekt bij een T stuk, maar het probleem is niet zomaar te verhelpen want de plaats delict zit op een verdomd rare plek en ik kan er maar met een hand bij komen, nou dat tref ik weer natuurlijk.
Na wat nadenken kom ik op het idee om een van de leidingen uit te schakelen, want die gaat naar achteren voor een eventuele boiler, maar die installeren we toch niet en dan hoef ik eigenlijk alleen maar de twee buizen met behulp van een stukje slang en twee slangklemmen met elkaar te verbinden.
Dus op zoek naar een stukje slang en twee slangklemmen, de slang was een eitje maar de klemmen zijn niet in de goede maat te vinden dus maar proberen met een wat grotere klem.
Na veel gesteun en gezucht, want het valt niet mee om met één hand een slang en een slangklem en vervolgens ook nog een sleuteltje 8 vast te houden.
Als ik dan eindelijk na diverse keren het sleuteltje te hebben laten vallen denk dat het nu wel dicht zal zijn, vraag ik Aafke of ze de waterpomp aan wil zetten eerst lijkt het dicht te zijn maar dan zie ik met behulp van de spiegel druppels van de slang vallen shit niet dicht dus.
Ik draai de klemmen met veel moeite wat vaster aan en dan proberen we het nog eens weer, maar ook nu vallen er weer druppels van de slang af, er zit niets anders op dan er maar een knietje tussen te zetten
maar die heb ik niet aan boord dus morgen verder.

woensdag 10 april 2013


De andere dag haal ik een haakse verbingstuk voor 12 mm leiding en ook een kleine leiding snijder want met een zaagje kan ik er niet bijkomen, ik snij van de beide leidingen een stukje af en monteer het knietje en dat valt niet mee met één hand, maar als ik dan na vele malen de sleutel te hebben laten vallen de boel vast heb en we de druk er weer op hebben gezet is gelukkig alles dicht.
Na dit waterige intermezzo gaan we over tot de voorgenomen montage van de radarsteun in de mast.
Ik had de ladder al meegenomen, maar nu moet ik eerst alles bijelkaar gaan zoeken zoals gereedschap
en popnagels als ik de popnagels opmeet zijn ze net iets dikker dan 6 mm dus dat word zoeken om een boor van 6,5 mm en dat houd ook in dat ik de 12 gaten in de radarsteun op moet boren ook naar 6,5 mm dus zo gezegd zo gedaan.Nu de popnageltang uit de gereedschapskist halen en dan kunnen we los gaan.Ja mooi niet dus want wat blijkt mijn zwarte popnageltang kan deze grote 6,3 mm dikke nagel niet verwerken het enige alternatief is dat ik gaten ga boren in de mast en daar schroefdraad in ga tappen.
Ik ga dus naarstig op zoek  naar de juiste boutje's en hoe is het mogelijk ik kom ik er precies 12 tegen van de goede dikte en lengte dus kan ik er niet eentje per ongeluk laten vallen.
Na alles in mijn zakken van de jas te hebben gestopt en de boormachine aan een touw te hebben opgetrokken ga ik de ladder op met een lifeline om die ik om  de mast ga doen zodat ik beide handen vrij heb om te boren.
Aafke houd de wacht bij de trap en gaat mij de radarsteun aangeven door ook op de ladder te klimmen
Eerst houd ik de steun op zijn plaats en teken één gat af met een viltstift dan boor ik het gat en vervolgens tap ik er draad in, dat gaat nogal moeilijk omdat ik alleen tap 2 en 3 heb maar na wat gepruts krijg ik er dan toch een boutje in, ik zeg tegen Aafke of ze de steun ook even aan een val wil binden en omhoog te trekken zodat ik hem met één boutje vast kan zetten en zo het twede boutgat kan boren, dat lukt gelukkig allemaal maar het touw wat ik om mijn middel en de mast heb gaat vervelend pijn doen en als ik dan eindelijk het boutje er in heb gedraaid zit de steun goed op z'n plaats en kan ik morgen eerst een nieuwe set tappen halen want dit is geen doen en duurt veel te lang.
Vanmorgen zijn er twee pakje's bezorgd ééntje van Conrad en ééntje van Westers nautic uit Sneek.
Die van Conrad is een gestabiliseerde 12 volts voeding voor mijn navigatiecomputer, en het pakje van Westers is een kaartplotter van het merk Navman, die de door mij aangeschafte 5 inch plotter van het merk Raymarine die ik had gemonteerd in een nieuwe stuurconsole bij het stuurwiel.
Deze 5 inch Raymarine plotter was voor mij niet af te lezen van achter het stuur en vooral niet bij fel zonlicht, terwijl dat wel in de handleiding stond, enfin goede raad is duur en ik ben er dan ook in geslaagd om voor een redelijke prijs deze Navman plotter die een scherm heeft van 8,4 inch te bemachtigen, hoewel dat wel enige voeten in aarde had de details zal ik jullie besparen.
Dus bij thuiskomst de meegenomen console met de Raymarine plotter [die ik overigens alweer op marktplaats had gezet voor de verkoop en ook alweer verkocht heb ondertussen ] op maat gemaakt en dat was best nog wel een heel gepas en gemeet vanwege het gat wat ik voor de Raymarine plotter had gemaakt, maar uiteindelijk is het goed gelukt en ook de antenne kon ik net als bij mijn eerdere Navman plotter bovenop de console plaatsen, en nu maar afwachten of hij nu nog wel op de stuurstand past.


Donderdag 11 april 2013


Vandaag heb ik eerst de papperassen voor de reis naar St Petersburg in orde gemaakt alles moest weer opnieuw omdat de Russische Ambassade geen genoegen nam met de commercieele uitnodiging van Rossita een reisorganisatie uit Rusland. De uitnodiging moest worden gedaan door een niet commercieel iets en dat is nu de St Petersburg Sailing Union.
Het invullen van de Visumaanvraag steekt erg nauw en als er ook maar één letter verkeerd staat heb je al een probleem bij het inklaren in St Petersburg.
Maar na een paar foute uitdraaien slaag ik er toch in om alle vijf visumaanvragen goed geprint te krijgen, ook het papier mag niet meer dan 5 mm afwijken van de door hun gestelde eisen.
Als Aafke dan na haar werk en gezwommen te hebben, eindelijk om kwart voor twee weer thuiskomt gaan we snel naar de boot om de laatste gaatje te boren en draad erin te tappen, ik had alles al in de auto gezet dus we konden zo vertrekken, echter bij aankomst in de haven regent het, niet hard maar je word wel zeiknat en dus gaan we eerst maar wat anders doen.
Ik ga de voltcraft spanningsregelaar monteren aan de navigatiecomputer, maar als ik dat gedaan heb en Aafke de waterpomp aanzet gaat onmiddellijk de computer uit, shit dat is weer een tegenvaller, om eerlijk te zijn vind ik het ook een ding van niks want gewicht zit er niet in, en nu kan ik weer van voren
af aan beginnen ,ik geef het ding nog één kans en ga hem morgen aansluiten rechtstreeks  op de accu
als hij het dan goed doet mag ie blijven en anders stuur ik hem terug.
Ondertussen is het min of meer droog en daarom gaan we de radarsteun verder vastmaken, ik heb nieuwe tappen en mijn snoerloze boormachine gaat mee naar boven om de gaatje's te boren.
Na twee en een half uur heb ik de klus geklaard en zitten alle boutje's erin en ook het gat voor de kabel heb ik erin geboord, na twee en een half uur op de ladder te hebben gestaan doen mijn voeten verrekte zeer en ook mijn rug doet flink pijn ondanks dat ik nu in plaats van een touw om mij heen, een harnas met een 10 cm brede riem om had,
We ruimen de boel op en gaan naar huis, de boot ligt vol met gereedschap en onderdelen en dat gaan we morgen eerst maar eens opruimen want zo is er niet te werken.