Maandag 15-04-13.
De laatste Radarloodje's

De laatste loodje's wegen het zwaarst zegt men, nou dat klopt als een bus want vandaag zit het niet mee het eerste deel gaat nog want daar kan ik nog wel redelijk bij met op de bovenste sport van de ladder te staan, het enigste probleem is dat ik geen rvs m8 bouten blijk te hebben en er toch uitzien als rvs maar ze zijn namelijk magnetisch en dat hoort niet bij rvstaal, dus rijd ik even naar de formido , met de magneet mee in mijn zak, want deze bouten komen bij hun vandaan. Dus ga ik dat even conrtoleren en ja hoor de meeste bouten in het vak zijn magnetisch en dus niet van rvs. Ik zoek de goeie er uit en neem ook nog wat platte ringen mee voor opvulling vanwege het uitsteken van de boutkoppen boven de bevestigingsplaat van de radar. Bij de kassa aangekomen vertel ik ze dat ze bouten verkopen die niet van RVStaal zijn en ik laat het meisje zien dat ze magnetisch zijn, en dat dat niet oké is en dat ze er wat mee moeten doen want dit accepteer ik niet.

Als ik terug ben gaan we verder met de montage van de radardome en dat gaat redelijk goed, maar dan moeten de draadje's nog worden aangesloten, er is één platte stekker en die krijg ik er haast niet in omdat ik er eigenlijk niet bij kan, en ik besluit dan ook dat ik maar met het bootmansstoeltje naar boven moet want de ladder is te kort.

Doordat ik het eerste eind met de ladder omhoog ga, hoeft Aafke alleen maar het laatste metertje mij omhoog te draaien, en ja dat gaat evenzogoed echt wel zwaar want ik weeg gauw met alles wat ik aan en mee heb erbij zo'n 120 kilo. Het stekkertje krijg ik er na enig heen en weer doen erin nu de andere

draden nog

Wat ik ook probeer ik krijg de plus, en de min draad niet op zijn plaats want om die er in te krijgen moet ik iets indrukken en dan komt er een gaatje vrij waar ik de draad in moet steken en dan loslaten en dan zit de draad vast, maar wat ik ook probeer, het lukt niet ondanks dat ik ook nog de draden van een soldeersel heb voorzien, ik kan gewoon niet dichtgenoeg er bij komen.

Dan kijk ik omhoog en ja hoor daar zit de boosdoener de lijn waar Aafke mij mee heeft omhoog gehesen zit via het uiteinde van de zaling en die trekt mij dus naar buiten, ik zeg tegen Aafke dat ze mij moet laten zakken en dan weer opnieuw omhoog draaien moet, maar dan wel op de juiste manier

Even later hang ik er beter voor dan ooit, en nu lukt het mij na vele verwensingen aan iedereen die het maar horen wil, eindelijk om die beide klote draadje's vast te krijgen.

Nu moet allen de kap er nog op en dan is het bijna klaar, want ook de kabel die de mast ingaat moet nog worden beschermt met een rubbertule want anders gaan de draadje op den duur kortsluiting maken doordat de kabel op de scherpe randen van het gat in de mast door gaat schavielen.

Als ik de kap van Aafke aangereikt krijg, kan ik die er van de ladder af op zetten, en ik slaag er in om er drie van de vier schroeven met gemak in te draaien maar de vierde die verdomd het, dus alle drie de schroeven maar goed los en dan proberen om ook de vierde erin te krijgen, ondanks dat lukt het nog niet en ik probeer zo voorzichtig mogelijk de kap met een schroevendraaier er tussen iets op te lichten en ja hoor nu klikt de bout op z'n plek.

Ik draai ze vervolgen één voor één weer wat vast, en dan is het klusje geklaard, nu nog de rubbertule erin en dan hoef ik die verdomde trap niet meer op want ik ha de ein in e bek sa starig oan.

Nu naar binnen om de protte tinne tritsje's aan te sluiten en dan kijken of de radar het doet, na een klein kwartiertje heb ik alles aangesloten en kan ik de radar opstarten, eerst moet hij 1/12 minuut opwarmen voor de magnetron gebruikt kan worden

Gelukkig is al mijn ijver niet voor niets geweest, en doet de radar het, alles werkt naar behoren en morgen ga ik het karwei definitief beëindigen door alle draadje's aan elkaar te solderen, daar heb ik meer vertrouwen in dan met een verbindingblokje.

Moarn is der wer un dei.