Dinsdag 30-07-2024 Van Köge naar Hundige Greve-Marine.verheid 12 nm

Omdat we vandaag op tijd weg willen, zijn we er redelijk intijds af, en na het ontbijt ga ik eerst even proberen Aafke haar telefoon te repareren. Want gisteren had ze hem helemaal compleet leeg gebruikt, en toen wilde het ding niet meer beginnen met opladen.

Dus probeer ik het nog een keer, maar het lukt niet om hem weer tot leven te brengen, en blijft er niks anders over dan hem aan te sluiten op mijn laptop om hem met het programma Itunes weer op de rails te krijgen.

Dus haal ik mijn laptop tevoorschijn, en sluit die aan op de omvormer, en dan moet ik via de hotspot op mijn telefoon contact te krijgen met internet, en vervolgens het Apple programma downloaden op mijn Windows laptop.

Na contact te hebben gemaakt met de Apple Store ga ik Itunes downloaden, en dat gaat allemaal goed tot nu toe.

Nu moet ik via de USB Poort de telefoon op de laptop aansluiten, wat op het laatst inderdaad lukt, na vele pogingen gedaan te hebben.

Nu moet ik van Itunes de software voor de telefoon downloaden, en vervolgens de telefoon herstellen van de fout die is opgetreden, en dat gaat ook weer tot nu toe goed.

Maar dan komt er een kink in de kabel, want mijn tegoed wat ik nog had voor deze maand is opeens op, en dus daardoor stopt het hele proces van herstellen ook.

Dat is even flink balen, want nu moet alles van begin af aan opnieuw gebeuren, en op Aafke haar telefoon staat nog wel genoeg dataverkeer, maar daar kan ik dus niet bij want de telefoon is out of order.

Hoe nu te handelen, na even te hebben nagedacht, denk ik dat wanneer ik de telefoon simkaarten verwissel dat ik dan misschien de data op haar defecte telefoon kan gebruiken om het proces nog een keer over te doen, maar of dat werkt weet ik niet.

Het is nu door deze ontwikkeling ondertussen bijna twaalf uur geworden, en ik wil nu eerst even een bakje doen, en dan gaan we maar vertrekken, want ik krijg het alleen maar voor elkaar wanneer ik over een goede internetverbinding beschik, en dat lukt nu even niet

Om 12:24 vertrekken we uit de haven, en zetten koers naar Hundige, maar ja vandaag is er praktisch geen wind, en wanneer het onderweg nog eens boven de 10 knopen gaat waaien dan rollen we eerst de Genua uit, en dat is minder bewerkelijk dan het grootzeil omhoog en weer naar beneden te halen.

Als we ongeveer op de helft zijn komt er een beetje wind en rollen we de Genua af, maar dat duurt slecht even en dan is het minder dan 3 tot 4 knopen wind, en dus rollen we hem maar weer weg.

We hebben ook even contact gehad met de Camperaars, en die zijn over een kwartier bij de haven, bekijken de zaak even,en dan horen we van hun hoe en wat.

Als we er nog vier mijl van af zijn, krijgen we goed bericht, en dus gaan we op de motor met 5 knopen snelheid die kant op, ik heb gezien op de kaart dat wij niet overal kunnen liggen vanwege de diepgang, maar er zal vast wel plaats zijn, en het liefst aan een langssteiger vanwege Ariane, en de fietsen er op en af.

We varen de haven in en er is wel een langssteiger maar daar is geen plaats meer, en dus word het een box, en die vinden we al snel, en huppakee erin gepeerd.

We passen net tussen de palen door maar de palen om vast te maken staan niet gelijk, met die wij achter hebben, dus lastig vastmaken in deze box.

Het is nu drie uur bijna, en tijd voor thee, en even later horen we Silvan al aankomen op de autoped, en even daarna ook de rest van de familie.

Dan is het tijd om naar de havenmeester te gaan, en al gauw ben ik bezig om ons via de automaat aan te melden, maar hij pakt mijn Rabo pasje niet, en dat is vreemd.

Dan bemoeid de havenmeester er zich mee, die net stond te telefoneren met iemand, en vraagt wat het probleem is, ik leg uit dat mijn pasje niet werkt, en hij vraagt wat voor pasje ik heb, nou gewoon meastro en dat werkte tot nu toe goed.

Hij vraagt of ik ook nog een andere card heb, en dat heb ik n.l. een Visa card, en dat moet werken volgens hem, alleen heb ik wel een pincode nodig, en die weet ik niet uit mijn hoofd.

Na de Code te hebben opgezocht in mijn codetabel, lukt het om te betalen, en ook krijg ik weer een tallycard voor WC, Douche, en Elektriciteit.

De tallycard en wat er dan nog over is van het verbruik krijg ik weer terruggestort hoop ik, want hij laat mij wel zien waar ik de card weer in moet stoppen als ik morgenvroeg ga vertrekken, maar heeft het niet over een refund, maar ik ga er van uit dat het net zo werkt als in Køge.

Ik ga gelijk maar even gebruik maken van de daar aanwezige WC waarbij ik die card helemaal niet eens  hoef te gebruiken.

Na mijn boodschap daar te hebben doorgespoeld loop ik naar de andere leden van ons groepje, en die zijn neergestreken bij de speeltuin natuurlijk.

John en Marina zeggen dat we de boot nog wel even kunnen verkassen, maar daar begin ik voor één nachtje niet meer aan, we liggen wat mij betreft prima.

Even later terwijl we op een bankje bij de speeltuin zitten, en er door ons wat geconsumeerd word, komt de uitbaatster ons vertellen dat het niet de bedoeling is om daar wat te eten en te drinken, want het speeltuintje ligt op het terrein van haar, en wij nemen dus zo de plek in van haar klanten.

Marina legt haar uit dat we ons daar niet van bewust waren, en dat er ook nergens staat aangegeven dat het niet is toegestaan, en dus blijven we weer gewoon zitten, dan moeten ze maar via een bordje aangeven dat je daar niet iets mag eten wat niet via hun is verstrekt, of iets in die geest.

Het is nu bijna half zes en etenstijd naderd en wij gaan terug naar de boot en zij naar de Camper, en na het eten gaan we gezamenlijk nog even naar het strand.

We liggen hier mooi in een wat te lange box, en we proberen morgen het bootje van dek af te krijgen.

Maandag 29-07-2024 Dagje Loppemarkten en Oltimershow.

Na ons ontbijt, had ik de boot al min of meer zeilklaar gemaakt, maar we gaan eerst nog met de Camper naar de Superloppe hier 1 km vandaan, en daar blijft het niet bij want er zijn er nog twee die we met een bezoekje vereren.

Het zijn alle drie behoorlijk grote ruimte’s en de variatie van spullen is dan ook groot, en alles is schoon en heel, maar de prijzen zijn net als alles hier wel wat hoger dan in Nederland.

Aangezien ik bijna door mijn voorraad boeken heen ben, zoek ik ook daar naar wat nieuws, en in de eerste Loppe vind ik maar één Engels boek, maar in winkel nr:3 staat een hele plank vol met Engelse boeken, en daar koop ik er ook nog eens 5 , 1 boek van John Grisham, en 1 van Elisebeth George dan nog 1 van K Slaughter, 1 van Laura Moriarti, en 1 van Adèle Parks. 

Of ik ze allemaal uit kan lezen deze reis weet ik niet, maar dan zien we wel weer om wat nieuwe in één of andere Loppemarkt.

Om een uur of drie, krijgen we een appje van de Oudje’s ze gaan naar het strandje toe om te zwemmen, en vragen of we meewillen, Aafke wil wel mee en ik blijf op honk en ga straks even naar het havnkantor voor een nieuwe sticker, als ik even later op mijn Rabo app kijk zie ik dat de bedragen teruggestort zijn van de faciliteiten waar we geen gebruik van hebben gemaakt.

Vooral de stroom is duur, maar dat hebben we zelf meer dan zat, met onze wind generator, en ons zonnepaneel, en de zon schijnt hier vandaag de hele dag.

Om half vijf haal ik even de nieuwe sticker, en daarna probeer ik mijn zitzak even uit in de Kuip, en ik moet zeggen dat het perfect zit zo’n ding.

Om half zes komt Aafke weer terug van de swimming party, maar ze heeft zelf niet in het maaium gelegen, daarvoor heb je jong bloed nodig en dat heeft ze niet.

Even later laat ik haar even proef zitten in onze nieuwe aanwinst, en ze heeft geen commentaar, en dus ga ik er van uit dat het goed zit.

Nu is het etenstijd, en daarna gaan we de oldtimers bekijken hier ter plaatse, en John en Marina staan er letterlijk midden tussen in.

Na het eten, waarbij we geen toetje krijgen, want ze willen liever een ijsco, gaan we rap die kant op, want anders missen we de pret ook nog, en als we daar aankomen staan er veel auto’s waar ik als aankomende automonteur in de zestiger jaren mee in aanraking kwam, allereerst stond er een militaire auto uit de tweede wereldoorlog n.l. 

Een Dodge Beep die bij Garage Oosterhof waar ik toen werkte naar kraanwagen was getransformeerd.

Dat ding stond altijd boven de kelder geparkeerd voor gebruik gereed, en als ik dan s’morgens er het eerst was, dan mocht ik hem naar buiten rijden, en op het erf parkeren, nou ik zorgde er wel voor dat ik s’morgens er als eerste was, de deuren opendeed, en dat ding starten en eruit rijden, met nog even een rondje maken om de LPG tank die achter op het erf stond met een hek er omheen. Dus daar heb ik het autorijden geleerd toen ik 16 jaar oud was.

Ook dit type Mercedes heb ik gehad echter is dit een 250 s en die ik had een 230 s allebei de 6 cyl benzine en ik heb hem later omgebouwd van benzine naar diesel, en dat reed misschien minder snel, maar wel een stuk goedkoper dan op benzine of LPG.

Als we verder lopen zijn het veel Ford mustang’s, en Transam’s ook veel oude Volvo’s, en ook wel wat klein spul zoals een NSU Prinz, een Lada, zelfs een Trabant. Maar ook veel Mercedes, VW kevers, maar geen enkele Ford Thunderbird, of een Buick Eight, of Studebaker, dat waren toen echt hele mooie auto’s

Het is nog geen eens acht uur en dan beginnen er al deelnemers weg te rijden, en dat is erg jammer, want we hebben ze nog niet allemaal bekeken.

John en Marina staan er ook mooi tussen, en er is zelfs een oud type VW Karmann  Ghia Camper aanwezig op deze oldtimershow.

Dit is een ouder type camper van VW Ook een Karmann Ghia.

Ook stond er een James Bond Auto, in dit geval een Jaguar E Type in welke film hij werd gebruikt weet ik niet meer, maar het is wel een pracht model auto.

Jaguar E Type.

Zondag 28-07-2024 krabbenvangen en fietsen in Købe

Vandaag blijven we hier, want de kinderen kunnen zich hier in de haven vermaken met een knijper, of met een schepnetje gewapend, om jacht maken op krabben.

Silvan vind het prachtig en vangt ook kleine visje’s en garnalen.

Wij echter moeten vandaag zien om wat brood, bananen, en waar nog meer gebrek aan is te scoren in deze toch wel redelijk grote stad.

Het is echter al middag geweest voor we af kunnen reizen op onze fietsen, want die hebben we onderweg nog geen één keer voor uit de punt van de boot gehaald.

Het is dan ook weer een heel gedoe, om ze daar weg te krijgen, maar na wat gestin, en gekreun lukt het ons om ze op het plankier naast de boot te krijgen, en dan gaan we eerst nog even bij de Oudje’s langs, die hier ook bij de jachthaven staan met de Camper geparkeerd onder de bomen,lekker in de schaduw.

Ze zijn druk bezig met met van alles en nog wat, en dus na even met elkaar te hebben gesproken, taaien wij af richting centrum van de oude stad.

Het duurt niet lang voor we erachter komen dat we de verkeerde afslag hebben genomen, en na weer een eind te hebben terug gefietst, doen we het nu goed hopen we.

Door zo nu en dan op de telefoon te kijken om te zien waar we zijn, lukt het om na wat heen en weer te hebben gefietst een supermarkt te vinden n.l. Co-op 365.

We parkeren de fietsen, zetten ze goed op slot, en gaan de winkel in we treffen het, want gelijk in het begin is alles wat we nodig hebben te vinden en in no time staan we weer buiten.

Nu moeten we weer zien de weg terug te vinden, en na ook weer een paar keer verkeerd te zijn gereden, komen we om kwart over twee weer bij de haven aan.

We gaan gelijk maar even bij het havenkantoor langs voor een sticker, en ook leveren we onze tallycard in voor refund, ik heb hier wel wat twijfels bij, want het is hier heel anders dan bij de meeste havens.

Wat vreemd is dat het havengeld wel direct van je rekening word afgeschreven, maar de refund staat er nog niet op vermeld, en dus vraag ik mij af hoelang het gaat duren voordat het geld van de kaart, en het niet gebruikte credit wat er nog op staat weer op onze rekening staat bijgeschreven.

Omdat om 15:00 uur de Formule 1 race van start gaat, gaan we nu terug naar de boot en laden alle genotmiddelen uit en bergen alles op.

Na de race te hebben gezien, die overigens gelukkig onder droge omstandigheden werd gereden, en weer erg spannend was.

Later zag ik op internet, dat winnaar Russell door de FIA  gediskwalificeerd is omdat de auto, of hijzelf na weging 1,5 kg te licht was, en dus werd Mercedes teamgenoot Hamilton als winnaar uitgeroepen, een vreemde beslissing.

Na de race gaan we nog even buiten in de Kuip zitten, en drinken we er eentje op, morgen gaan we eerst nog even naar een Superloppe winkel, en daarna zeilen we, als er tenminste wind staat naar Dragør dat vlak onder Kopenhagen ligt. Verheid 22 mijl en we willen er weer een beetje op tijd zijn als het mogelijk is.

Zaterdag 27-07-2024 Motorsailend van Rødvig naar Køge.

Vanmorgen om 08:00 uur worden we begroet door een mooie blauwe lucht, en ook schijnt de zon, dus snel wassen, aankleden, en ons ontbijt naar binnen werken, 

Onze buren van de Pike zijn al bezig te vertrekken, en ook de Duitse boot die tegen hen aanlag is op weg naar de havenuitgang.

Ook onze logee Silvan is wakker en wanneer we het ontbijt hebben verorberd, gaan we de boot eerst maar eens schoonmaken, en dat is nogal een mooie bende geworden met twee schepen naast je waarvan de bemanningen steeds over je boot heen en weer lopen, en de kade waar wij aan liggen aangemeerd is in onderhoud, want vorig jaar hebben ze hier een flinke storm meegemaakt die nogal wat schade heeft veroorzaakt.

Eigenlijk lijkt het nergens op dat je voor deze plek liggeld moet betalen, want het is een en al modder, grind, en zand wat er ligt en dat je dus aan je schoenen meesleept aan boord, en ik heb er een flinke klus aan om het schip weer schoon, en vrij van zand te krijgen.

Om 09:45 varen we tussen de pieren door zee op, en ik zeg tegen Aafke laten we het eerste stuk maar op de motor doen, en kijken of er, als we de kaap hebben gerond wind staat.

Echter halverwege daar naar toe, gaan we toch maar even het grootzeil omhoog trekken, wat ons ongeveer één knoop meer snelheid geeft.

Eenmaal de kaap te hebben gerond komt er iets meer wind, en dus rollen we ook de Genua maar af, we lopen nu ongeveer 3,5 knoop en dat is te weinig en na de motor te hebben gestart, en op 1500 toeren te hebben gezet maken we 5,5 knoop over de grond.

Intussen zijn we Stevin’s klint en de Vuurtoren waar we gisteren nog boven op stonden gepasseerd.

Ons doel ligt in het NW en dat is motorsailend hoog aan de wind net bezeild, maar na een dik uur en 15 mijl te hebben afgelegd gaat de kraan van de wind dicht.

De zee is blakte, en we hebben nog zo’n 9 mijl te gaan, ik zet het grootzeil wat naar bakboord en de Genua rollen we weg en daardoor houden we motorsailend 4,5 tot 5 mijl per uur.

Ik krijg opeens een ingeving, waarom gaan we niet proberen een vis te verschalken, en dat lijkt Silvan ook wel wat, ik haal mijn Noorse vistuig tevoorschijn wat bestaat uit een lijn op een soort plankje met daaraan bevestigt een paravaan met twee haken eraan met nep inktvissen.

Het vergt nog wel wat geïmproviseerde ingrepen om het zaakje bedrijfsklaar te krijgen, maar het lukt om het zaakje in het water te krijgen, en nu maar afwachten tot er een vis is die gek genoeg is om aan onze haak te gaan hangen.

Intussen heeft Silvan het Toet Toet bootje te water gelaten, maar het gaat hem allemaal wat te gewoontje’s en hij wil dat het bootje gaat springen en daarom rukt hij een aantal keren aan de sleeplijn, waardoor het bootje de vreemdste bokkesprongen maakt.

Net als ik zou zeggen, hou daarmee op, want straks breekt het touwtje, of daar neemt het bootje een sprong die niet goed afloopt, en verdwijnt hij uit het zicht.

Silvan geeft een gil, en roept dat we moeten keren, maar ik zeg geen sprake van, want ik kan zomaar niet keren met de zeilen omhoog, nou daar word het niet beter van natuurlijk, en hij gaat huilend en boos naar binnen.

Aafke vind ook dat we het bootje moeten redden, en dus laat ik mij ompraten, en ga ik de boot 180 graden draaien en varen terug, daarbij speuren we het water af en ik roep Silvan dat hij moet helpen zoeken, en even later ziet Aafke het bootje liggen, en vaar ik er naar toe, maar nu moeten we hem nog aan boord zien te krijgen, en dat valt nog niet mee.

Na enkele mislukte pogingen, waarbij ik zonder dat de giek overkomt zo weet te sturen, dat Aafke hem met de pikhaak aan het sleeplijntje er uit kan takelen.

Ik zeg tegen Silvan, dat hij niet weer zulke fratsen moet uithalen, en hij knikt van ja Opa.

We keren weer, en gaan recht op de haven af, het is nog 4,5 mijl en onze ETA is door deze manouvre al wat later geworden, en als we er twee mijl vanaf zijn gaat Aafke alvast de lijnen en rubbers ophangen, en vaar ik de boot met de kop in de wind, doe de automaat aan en laat het zeil zakken, snel doeken we het op, en even later varen we de haven binnen en na even zoeken vinden we een plek aan een langssteiger.

Het is nu half drie, en we speuren met onze ogen de haven af, maar zien nergens Campers staan, ik zeg tegen Aafke wij kunnen niet zien waar hun zijn, maar zij zien ons wel op Marine Traffic dus die komen straks deze kant wel op.

Silvan is al bezig om te zien waar hij eventueel wat krabben kan vangen, en vraagt waar de visnetten met de bamboestok eraan zijn, Aafke zegt dat zal ik zo meteen wel even pakken, maar we moeten nu eerst de boot goed vastleggen, maar dat duurt meneer natuurlijk te lang, en even later zien we hem lopen met de schepnetten en een emmer die hij al even bij elkaar heeft geritseld.

Helaas zitten de bamboestokken aan elkaar met een tierip, en daar heb je een mes of een schaar bij nodig, Aafke zegt die pak ik zo meteen wel even voor je, maar even later zien we hem al met een schaar de tierip doorknippen.

Opeens hoort Aafke bekende stemmen, en ja hoor daar komen de Camperaars aangelopen, ze zijn op weg naar het strand, en Silvan wil natuurlijk ook wel mee 

Omdat vanmiddag de classificatie voor de Formule 1 is ga ik die straks om vier uur even volgen op de iPad, maar dat duurt nog een halfuur.

Aafke gaat zich ook even ontspannen met een spelletje patience, maar om vier uur ben ik aan de beurt om de IPad te gebruiken.

Het word morgen weer een spannende race, met een Verstappen die een gridstraf heeft van 10 plaatsen en daardoor op plek 11 start.en dus start er een Ferrari op plek nr:1 Perez op nr:2 Hamilton op nr:3 en Norris op de vierde plek.

Nu gaan we eerst maar even op zoek naar de betaalautomaat, en lopen richting het Havenkantoor, waar inderdaad het apparaat staat, ook deze keer is het weer een heel andere manier van betalen, als gastzeiler betaal je voor 1-6 dgn 162 kronen per dag, en over lengte van de boot word niets gevraagd, daarnaast krijg je ook nog een Havenkaart van 100 kronen met een tegoed van 65 kronen erop voor douche en toilet.

Gebruik je de toiletten niet, en maak je geen gebruik van de douche, dan kun je de kaart inleveren met wat er eventueel nog opstaat en dat krijg je dan teruggestort.

Na de sticker op de boot te hebben geplakt gaan we richting het strand, om even te kijken hoe het met de Camperaars staat, en die zijn net op de terugweg en staan bij de toiletgebouwen.

Samen lopen we terug en omdat zij nog willen douchen, gaan wij weer naar de boot toe, en nemen we er eentje op de goede aankomst.

Om kwart over zes komt Silvan eraan, want hij mocht ook, net als Novah nog een keer bij ons eten en slapen, hoe het morgen komt zien we dan wel weer.

Vrijdag 26-07-2024 Een dagje met de Camper op stap.

Vanmorgen zaten we weer met drie personen aan de ontbijttafel, Novah mocht namelijk nog wel een nachtje blijven eten slapen bij Opa en Beppe op de boot.

We doen het vanmorgen rustig aan, en drinken om 10:00 koffie bij de Familie Oud in de Camper hier dichtbij op het parkeerterrein vlak aan de zeekant.

Er is hier een kleine dikke vuurtoren, die in vroegere jaren werd gebruikt om glas te maken door vuursteen te smelten in een Kiln (een soort oven ).

Het is ondertussen het derde exemplaar in een paar honderd jaar. doordat het door slecht onderhoud en te weinig gebruik steeds in verval raakte.

Na de koffie gaan we op weg, en John rijd maar, en rijd maar, er lijkt geen eind aan te komen, maar de weggetje’s worden steeds smaller, en uiteindelijk komen we uit bij een vervallen steengroeve, een groot en breed  diep gat in de grond waar je de verschillende lagen materiaal zoals b.v. klei kunt zien aan de zijkanten.

Ook bloeien er mooie bloemen zoals Leeuwebekje’s.

Op het terrein waar we met de Camper staan bevind zich ook een pruimenboom, en er liggen er al heel veel onder die er afgevallen zijn, ze zijn overrijp, en dus breek ik een lange tak van een boom af die ik gebruik om de pruimen eruit te schudden en het regent gelijk pruimen, die we opzoeken en in een plastic zak doe.

Al snel hebben we al een flinke hoeveelheid eetbare geoogst, en die gaan we wanneer we weer in de haven zijn schoonwassen en opeten, niet te veel natuurlijk.

John, Marina, Novah, en Silvan gaan proberen beneden te komen om op het kiezelstrand te zoeken naar fossielen, en wij houden even een oogje op Ariane want die kan daar natuurlijk niet komen, dus gaan we op een bankje zitten waarbij we uitzicht hebben op de zee, niet ver van de plek waar de Camper geparkeerd staat.

We hebben ook ontdekt dat er achter de camper een wilde kersenboom staat, waarvan de takken boven de camper hangen, en de rijpe kersen door ons geplukt kunnen worden, door eenvoudigweg op de camper te klimmen.

Het is nu kwart over één, en ik krijg trek in een boterham, en dus lopen we met Ariane terug naar de plek waar de camper staat, ik heb nog maar net de deur los, of daar komt Silvan aangerend, en even later is de rest er ook.

We zoeken alles bij elkaar voor de lunch, en gaan dan met elkaar op één van de daar aanwezige banken met tafel zitten, de zon schijnt nog, maar als we net onze broodjes etc, etc, op hebben gegeten, vallen er wat druppels regen naar beneden, vlug graaien we alles bij elkaar en lopen snel naar de Camper toe om te schuilen.

Het blijft gelukkig bij wat gesputter, en dus rijd John de Camper even anderhalve meter naar voren, om het plukken van de kersen te vergemakkelijken.

Marina plukt een broodtrommeltje vol, en ondanks dat ze klein zijn smaken ze heerlijk zoet.

Na weer in de Camper te zijn gestapt, gaan we op weg naar de vuurtoren een eindje verderop, die we al snel in zicht krijgen, na de Camper te hebben geparkeerd, gaat het toch wat serieuzer regenen, en halen we de paraplu’s te voorschijn, en lopen naar de vuurtoren toe die we met ons allen gaan beklimmen, zelfs Ariane gaat mee de honderd treden omhoog die in een spiraalvorm omhoog gaan.

Extra moeilijk zijn dan ook voor Ariane de laatste vijftien treden, die wat steiler zijn, omdat de vuurtoren boven minder wijd is dan onder, maar het lukt, en boven staan we later in de regen en harde wind uit te blazen van de klim naar boven.

We blijven dan ook niet lang, en ook de trap naar beneden is voor haar niet gemakkelijk, maar ze zet door, en met vereende krachten lukt het haar om beneden te komen.

We kijken ook nog even bij de militaire radarpost die bij de rand van het klif staat, de kinderen mogen ook even door de verrekijker gluren,maar door de regen is er weinig te zien, ik ben blij dat we niet onderweg zijn gegaan om naar Købe te zeilen met dit miezerige weer.

Dan stappen we weer in ons vervoermiddel, en gaan nu naar een soort oorlogsmuseum, alleen gaat dit over de koude oorlog na het einde van de tweede wereldoorlog.

Echter moet je hier de hoofdprijs betalen, en dus zien we daar maar vanaf, we bekijken nog even een Zweedse straaljager uit die tijd, en bekijken nog wat afweer raket installatie,s die buiten staan opgesteld, en gaan dan met de Camper richting Rødvig, waar we op de camperplaats nog even met de kinderen een spelletje 

Rummycup spelen, wat door Silvan word gewonnen, Novah word tweede en Aafke en ik krijgen het spel niet meer uit.

Onze pruimen en kersen oogst.

Donderdag 25-07-2024 Zeilen van Klintholm Havn naar Rodvig. Verheid 25 nm.

Half acht slaan we onze dekens van ons af, en gaan we eerst maar even een plasje plegen, daarna even wassen, en vervolgens de kleren aan, en dan is het tijd voor ontbijt.

Novah is nog niet uit de kooi, en Aafke roept wil je met ons ontbijten, of eet je straks een broodje, en dan komt ze er gelijk uit, en schuift bij ons aan de tafel.

Als dat dan weer achter de knopen zit, gaan we de boot zeilklaar maken, en ik ruim eerst de stootwillen op, die hebben we niet meer nodig, want onze buren aan beide kanten zijn al vertrokken.

Om 10 minuten voor negen gaan de trossen los en laten Aafke en Novah de voorste lijnen vieren, en ik trek de boot met de achterlijnen achteruit, het gaat niet perfect, maar we komen zonder brokken tussen de meerpalen door, en varen nu naar de uitgang van de haven.

Aafke neemt het roer over, en vaart in de wind op, en ik loop naar voren om het grootzeil alvast te hijsen, wat ook op een punt niet helemaal goed gaat, het zeil haakt opeens en dan hoor ik een knal en trek ik verder het zeil omhoog, straks maar even kijken wat er aan de hand was.

Eenmaal onder zeil kijken we er even naar wat nou die plotselinge knal was, en dan blijkt er één van de elastieken te zijn die wanneer het zeil is opgedoekt er omheen zitten om het bij elkaar te houden, en die is in de knoop geraakt met een reefknuttel en het elastiek is gewoon te ver uitgerekt en gebroken.

Gelukkig is er geen verdere schade, tot op het elastiek na, en die moeten we dus even vernieuwen.

Er staat weinig wind, en als het niet harder gaat waaien dan de 7,5 knoop die er nu staat dan word het een lange zeildag, of een dag van alleen brommeren.

Tot aan de kop van het eiland ongeveer 4 mijl varen blijft het beneden de 10 knopen, maar wanneer we om die kop heen gaan word het halve wind en gaat de windkracht opeens naar 12 knopen toe en onze snelheid word daardoor 6 knopen.

Wanneer we om de kop van Møn heen zijn word het een koers hoog aan de wind, en dat kan de Marilena heel goed, en ook varieerd de wind hier in de luwte van het eiland in het begin nog behoorlijk.

Het gaat soms van 12 naar 18 knopen en dan kunnen we de haven waar we naar toe willen precies bezeilen, maar dan moet ik wel zelf sturen, want de automaat zwabbert mij dan te veel op zo’n koers van 30 graden aan de wind.

Het weer valt vandaag ook reuze mee, want toen we Klintholm Havn verlieten, was het rondom regenbuien, en ook nog behoorlijk fris om de neus en ook de dreigende luchten achter ons voorspelden niet veel goeds, maar we hebben vandaag geen enkele drup regen gehad, en wanneer we bijna bij Rødvig zijn breekt de zon helemaal door.

Wanneer we nog 1 mijl te gaan hebben draaien we de Genua weg, en even later, nadat Aafke de landvasten en de rubbers op hun plek heeft, gooi ik de kop in de wind, en terwijl Novah de automaat aanzet loop ik snel naar voren en strijk het grootzeil, nadat we het zeil hebben opgedoekt, varen we de haven binnen, en meren aan langs de kade, zodat het wat gemakkelijker af en opstappen is, niet alleen voor Ariane , maar ook voor onszelf is dit stukken beter.

We dachten dat het bij deze kade ook minder ver lopen was naar de plek waar John en Marina staan met hun Camper, maar die staan helemaal aan de andere kant van de haven en daar is ook een strandje.

Bij het aanmeren gaat er wel het ëén en ander niet helemaal naar wens, maar na de boot aan de lantvasten wat naar achteren te hebben getrokken liggen we hier wat mij betreft eerste klas.

Onderweg moest ik even de geit verzetten, en omdat de boot nogal wat helling maakte, hield ik mij vast aan de beugel die voor het fornuis langs zit, breekt me dat ding verdorie gewoon af aan de kant bij de deur naar de achterhut aan bakboord, en dus moet ik dat wel eerst weer even zien te repareren, echter na wat in mijn onderdelen en andere losse spullen te hebben gesneupt is het al snel weer opgelost, maar het kost wel weer wat hersengymnastiek, en zweetdruppels.

Aafke is met Novah intussen op zoek gegaan naar de toiletten, want Novah had nogal hoge nood, ze belanden helemaal aan de andere kant van de Haven, en daar staan de Oudje’s nu ook met de Camper, en die gaan even naar het strandje toe.

Als Aafke terugkomt ben ik net klaar met de reparatie, en nadat ik alle spullen weer heb opgeruimd, drinken we nog even een kopje thee, en dan gaan wij naar de automaat bij het havenkantoor voor een sticker.

In elke haven hangen dezelfde automaten, maar de betalingen zijn niet allemaal gelijk, zo moet je hier ook voor elektrisch betalen, en dat is 6 euro.

Bij de sticker krijg je een rekening waar ook de code op staat, die je bij de stroomkast in moet voeren, en nadat je het nummer van je stopcontact hebt geselecteerd heb je stroom, wat je verbruikt, en wat je over hebt, wanneer je vertrekt word dat verrekent, hoe weet ik nog niet, maar dat zien we nog wel.

Na de sticker te hebben gekregen, gaan we verder naar het strandje, en het is ongelofelijk hoe het daar stinkt, dat komt door het aangespoelde gras wat daar aan het verrotten is het ruikt als een open riool.

Gelukkig is het verderop schoon, en daar stinkt het ook niet meer, de kids zijn aan het pootjebaden, en ook Ariane is verzot op water en heeft veel plezier en ze trekt Oma, als die haar schoenen snel uit heeft gedaan de zee in.

Het water is slechts 18 graden, dat is dus flink koud, maar kinderen zijn er gauw genoeg aan gewent, en rennen maar raak door het zilte nat.

Zo komt er weer een einde aan deze voor ons mooie zeildag, met een perfect lopend windje, laten we hopen dat dat zo blijft de rest van de vakantie, we weten nog niet wat we morgen gaan doen, maar dat gooien we straks nog even in de groep.

Onze volgende haven zal waarschijnlijk Køge zijn wat aan de volgende baai is gelegen, er is daar naar mijn idee een soort binnenmeer met mooie stranden.

Novah heeft er denk ik wel zin in, want ze heeft haar natte kleren, omgeruild voor een schone mooie jurk.

Woensdag 24-07-2024 fossielen zoeken bij de krijtrotsen.

Vanmorgen waren we waarschijnlijk niet de eersten, maar ook niet de laatsten met het uit de kooi komen, en zelfs Silvan die meestal om zes uur voor onze kooi staat, laat het deze keer afweten, hij komt er pas uit als wij ons gewassen hebben.

Om 09:00 zitten we aan ons ontbijtje en smikkelen  en smullen van ons Hollands maïs brood dat de Oudje’s voor ons mee hebben genomen.

Opa Piet met Silvan aan de ontbijttafel.

We doen vanmorgen niet zoveel, en zitten wat te lezen, en Silvan zit een spelletje te doen op de IPad. Hij is aan het dozen schuiven want als magazijnmeester moet hij door ze te duwen op de gewenste plek zien te krijgen, en dat valt in het begin als ze nog niet zo moeilijk zijn reuze mee, maar ze worden steeds moeilijker, en dan moet ik hem zo nu en dan even helpen, maar hij heeft het even later al redelijk onder de knie.

Nadat we koffie hebben gedronken, krijgen we een berichtje van John en Marina, ze zijn hier op het parkeerterrein om te proberen stroom te ritselen voor het opladen van hun twee verzorgingsaccu’s en John vraagt of ik met hem even naar het havenkantoor kan om een sticker voor onze boot te halen, die hij dan eventueel aan de havenmeester kan laten zien dat hij stroom van de haven gebruikt om zijn Accu’s op te laden en daarvoor heeft betaald.

Zo gezegd zo gedaan ik haal een sticker en die plakt hij binnen aan zijn voorruit, en dan neem ik hem aan het eind van de dag mee naar de boot, en plak hem aan mijn preekstoel.

Niet de havenmeester kwam langs, maar een mevrouw die toezichthoudster is op de speeltuin en die spreekt hen aan, en zegt dat het parkeerterrein waar zij nu op staan van de bewoners van de vakantiehuisjes is, en dat je daar dus niet mag staan met een Camper.

John en Marina zeggen, waar staat dat dan aangegeven, want er is nergens een bord te bekennen waar dat op staat, zij antwoord dat de bewoners dat niet willen.

Van de aanwezige en goed zichtbare elektrische kabel zegt ze niets, en John en Marina blijven dus mooi staan waar ze staan, ja, dan moet je dat maar goed aangeven toch.

Om half twee uur reizen we met hun Camper af naar Møn’s klint want daar willen ze fossielen gaan zoeken, en ook de kinderen willen dat graag.

Wij zijn mee om op Ariana te passen, want die kan moeilijk al die treden naar beneden af komen, en dus blijven wij mooi achter in de Camper.

Geparkeerd op een grasveld dichtbij de trappen naar beneden toe.

Om een uur of vier gaan wij met haar lopend naar de plek waar je per trap naar beneden kunt, en Ariana vind het maar niks en vraagt steeds waar Mamma blijft.

Aafke wil eerst ook naar beneden klauteren, maar ik zeg dat ze dat maar uit haar hoofd moet zetten, want ze heeft al steeds last van haar knieën en het is een kwartier afdalen, maar omhoog duurt het wel een half uur, dus geen grappen.

Ariane in de zandbak.

We gaan nog maar weer wat met Ariane heen en weer lopen, en later zitten we mooi in het zonnetje op een bankje, te wachten tot de Familie Oud weer boven water is gekomen, tot opeens Silvan eraan komt rennen, ja die is natuurlijk sneller boven dan Vader en Moeder.

Even later zien we John ook onze kant opkomen, en die zegt dat Marina en Novah onderweg nog even een break hebben genomen en zo meteen ook komen.

Aafke en John gaan nog even met Ariane naar het uitkijkpunt lopen, en dat is een vlak looppad op een plankier, en dat lukt Ariane wel.

Als ze terug zijn lopen Aafke en Ik met Ariane en Silvan terug naar de Camper, en even later arriveren John, Novah, en Marina ook en gaan we eerst nog even een bakje doen, om daarna terug naar Klintholm Havn te rijden.

Dit is een heel klein fossiel die hier veel voorkomen.

Na nog wat na te hebben gekletst en fossielen te hebben bekeken gaat John nog even naar de loppewinkel, en daarna haalt hij patat en hamburgers voor hun avondeten op, wij gaan naar de boot, en ik moet zien dat ik er kom, want ik seik haast in mijn broek.

Gelukkig ben ik nog net op tijd, wat een opluchting, hé hé. Ook Aafke had hoge nood, en dat loopt ook goed af, nu eerst maar even een je weet wel, en een glas wijn voor de kokkin van ons avondeten.

Even later staan de aardappelen, en de worteltje’s op het fornuis en ook de Gordon-blue’s staan op een zacht pitje.

Na ons avondeten komt onze logé Novah aan boord, zij gaat morgen met ons mee naar de volgende haven, en dat is Rodvig op Sjaelland, de verheid is 25 mijl en er staat morgen niet bepaald veel wind, maar we zullen zien wat het word, en gaan maar niet te laat weg, dan hebben we wat tijd over, want het is wel zaak om op tijd een goed plekje in de haven te vinden.

Dinsdag 23-07-2024 Een gratis rondrit over het eiland Møn en naar Stege.

Gisteravond toen we net op bed lagen, kregen we nog een appje van de Fam: Oud, met de mededeling dat zij niet meegingen met de bus, want ze wilden een rustdag, en wat spelletje’s doen met de kids.

Nou dat kan, maar wij gaan wel !. appen wij ze pas de andere dag, en kunnen jullie onze paraplu even brengen wanneer we bij de bushalte staan te wachten op de bus?.

Even later krijgen we bericht terug dat ze de paraplu wel even zullen brengen en ook twee kids die graag mee willen met Opa en Oma in de bus.

Ik zeg tegen Aafke, dat had ik wel gedacht, dat die wel eens mee zouden willen vandaag, en wij zien wel of ze er straks staan daar bij het bushokje.

Wij waren er gelukkig op tijd onze warme kooi uit en na het ontbijt te hebben verslonden, gaan we maar die kant uit, als we bij de bushalte zijn is er al een flinke groep mensen met rugzakken en wandelschoenen aanwezig, maar nog geen Marina of John die de kinderen brengt en natuurlijk de paraplu.

Het is op het laatst nog 7 minuten voordat de bus vertrekt dat Marina met de kids eraan komt lopen, gelukkig want stel je voor dat ze te laat waren gekomen, dan waren we evenzo goed gegaan hoor, jammer dan, maar op tijd komen is de afspraak en zo niet, dan heb je pech gehad.

Gelukkig zijn ze er, en ook de bus is er inmiddels.

We gaan op de allerachterste plaats in de bus zitten, wat meestal niemand wil, want dat hobbelt meestal meer dan dat je tussen de voor en achteras zit.

De bus vertrekt exact om 09:35 en we gaan eerst helemaal naar Mønsklint waar de beroemde krijtrotsen zijn, het is er nu al erg druk met Campers en Auto’s.

De bus neemt echt de touristische route over wel erg smalle weggetje’s en het is hier ook nogal vrij heuvelachtig, dus we moeten vaak aan de kant voor tegemoet komend verkeer wat voornamelijk bestaat uit Campers.

Eerst gaat de bus door een bosachtig gebied, maar later door veel korenvelden met hier en daar een klein meertje, ook zijn er veel kleine dorpje’s waar we net doorheen kunnen met deze toch wel grote touringcar, want dit is geen gewone rechttoe rechtaan bus.

Na een klein uurtje komen we aan in het plaatsje Stege en mijn eerste indruk was niet zo goed, maar even later komen we aan in het Centrum en dat is dan weer groter dan ik mij er van had voorgesteld.

De bus zat goed vol, en dat is ook geen wonder want we pikten onderweg ook gewoon mensen op die alleen hun hand maar op hoefden te steken om de bus te laten stoppen, het is hier allemaal zo relaxt en zo zou het overal moeten zijn.

We treffen het vandaag, want het is markt vandaag, een soort van Braderie zoals wij dat in Friesland ook wel kennen, en dat maakt het erg gezellig.

De braderie is net als bij ons, een hele verzameling van tentje’s waar je wat te eten kunt krijgen, en daar word zo te zien goed gebruik van gemaakt

Wij gaan eerst maar eens op zoek naar een zaak waar ze ijsje’s verkopen, en dat valt nog niet mee, de andere eettentje’s zijn ver in de meerderheid, maar dan ontdekken we er eindelijk één, en die zit gewoon in een winkelpand gevestigd,

Als we naar binnen gaan verwacht ik een lange rij ijszoekers voor ons, maar dat valt best mee deze keer, we zijn bijna gelijk aan de beurt.

Silvan en Novah willen graag twee kugeln naar keuze, en ook Aafke neemt er eentje met 1 kugel, voor mijzelf neem ik een medium softijsje

Ze zijn hier niet zuinig met ijs, want het meisje hanteert de ijslepel niet 2 keer, maar wel vier keer dus dat is waar voor je geld, ook ik krijg een softijs met een enorme punt erop aangereikt.

We gaan er even lekker voor zitten, en het blijkt nog een hele klus te zijn voor de kids, ze hebben maar lukraak een smaakje aangewezen en dat pakt wel eens niet goed uit, en dus word er geruild van ijsje en ook Aafke moet hier aan meewerken, ik blijf met mijn softijs buiten schot.

Dan krijgt Aafke opeens een appje van Marina, waarin staat “wat is het hier gezellig” dus die zijn hier ook naartoe gereden met de Camper, en ja hoor even later komen we haar al tegen samen met Ariana achter haar rollater.

Even later komen we John ook tegen, en dan lopen we met z’n allen verder door naar het einde van de kramen, en gaan nu via de andere kant weer terug naar het begin van de Braderie, waarbij we nog wat loppewinkels doorsnuffelen, maar we vinden niets van onze gading.

Dan is het zo langzamerhand tijd om weer naar de bus te gaan die om 14:10 vertrekt, John en Marina gaan eerst nog even om boodschappen en dan met Ariana weer naar de Camper toe, en daarna treffen we elkaar wel weer in Klintholm havn 

Even later zitten we weer in de bus die ook nu weer bijna helemaal vol is, de kids stonden vooraan in de rij natuurlijk, en die zitten nu mooi op de voorste plekken, en wij stappen als laatsten in, en zitten ergens midden in de bus, we laten ze daar maar mooi geworden.

We gaan weer dezelfde route terug die we gekomen zijn, en komen weer diverse Campers tegen, het lijkt wel of hier een fabriek staat waar die dingen worden gemaakt.

Om drie uur rijden we Klintholm Havn weer binnen en lopen gelijk even de Loppewinkel binnen die hier vlakbij de bushalte is, en ik zie dat er hier iets van mijn gading is, er hangt waarachtig een Australische hoed, met houtjes aan touwtjes aan de rand om de muggen te verjagen, ik had ze in Australie wel gezien toen we in Parramatta waren, maar er niet een gekocht, dus nu eerst maar even kijken of het ding op mijn hoofd past en dat blijkt precies te passen.

De kids hebben ondertussen een grote Dinosaurus met afstandsbediening ontdekt en die bruld, en blaast rook uit zijn met tanden gevulde bek.

De hoed kost 39 kronen, en de Dino kost 50 kronen, maar het probleem zit hem in de betaling, ik vraag of ik met Euro’s kan betalen en dat kan, maar ze kan niet wisselen en ik krijg ook geen Deense kronen als wisselgeld terug, het moet gepast.

Met de telefoon betalen kan hier ook, maar dan moet je een Deense bankrekening hebben, en dat lukt dus ook niet.

De uitbaatster zegt dat er bij de haven een geldautomaat staat waar ik dus geld kan pinnen, en ik zeg dat is heel mooi, maar ze vragen daar wel de hoofdprijs voor.

Tja daar kan zij ook niks aan doen, en dus vraag ik of ze de Hoed en de Dino even achteruit kan houden, dan loop ik even naar die automaat om cash geld want dat komt er toch van op den duur.

De uitbaatster zegt dat ze daar wel aan mee wil werken, en dus taai ik af richting haven, intussen begint het te regenen en dus zet ik de sokken erin.

Ik pin 2000 kronen voor  €309,99 dat is dus je reinste afzetterij en hier kun je niet afdingen bij zo’n machine.

Na teruggelopen te zijn haal ik de hoed en de Dino op, en betaal de mevrouw 89 Deense kronen.

Ondertussen is het flink begonnen te regenen, en ik red het nog net om een afdak te vinden bij de openbare toiletten waar Aafke en de kinderen staan te wachten.

John en Marina zijn bij de haven water aan het tanken en hun chemisch toilet daar te legen, en die ons als ze daarmee klaar zijn oppikken om nog even met hun mee te gaan voor een bakje koffie en ook gaat er één van de kids vannacht bij ons eten en slapen.

Om half zes reizen wij weer af met in ons kielzog Silvan met zijn rolkoffer die vol zit met zijn speelgoed en natuurlijk de nodige dingen voor een nachtje slapen.

Aangekomen bij de boot, gaan we nog even gezellig met ons drieën buiten zitten met een Biertje, Wijntje en een glas Rivella met wat Chips en Tuc koekjes.

Om zeven uur gaat Aafke bezig met ons avondmaal wat deze keer bestaat uit Macaroni met smack en wat sla en  wat daar zoal verder bij hoort.

Deze dag hebben we het erg getroffen met het weer, want terwijl Aafke bezig is met onze maaltijd begint het heel hard te regenen, en ook nog een keer flink te onweren, ook lopen er nog steeds jachten binnen, wij weten als geen ander dat het op zo’n moment niet prettig is om af te tuigen, en een plek in de haven te zoeken.

De jeugd willen graag de kalfje’s even aaien, nou dat moet kunnen.

 

Maandag 22-07-2024 Uitwaaidag op Klintholm Haven met de Fam; John en Marina Oud.

Zo slecht als we in slaap zijn geraakt aan het begin van de nacht, zo slaperig werden we vanmorgen wakker, hè hè en we draaiden ons nog maar een keer om, maar om halfnegen was Aafke al bezig met de ontbijttafel, en ik draaide me nog maar een keertje om en kwam er pas om kwart over negen gapend uit de kooi.

Na het ontbijt lees ik mijn laatste hoofdstuk uit van mijn boek “Deadliest Waters”en ik ben blij dat ik geen visser op krabben hoef te zijn in de Beringzee.

Omdat de Kinderen, en kleinkinderen vandaag komen, gaan we vanmiddag alvast even kijken of we de camperplaats kunnen vinden hier in Klintholm, op internet stond het aangegeven tegenover huisnummer 61, maar er stond niet bij in welke straat.

Na wat zoeken komen we er toch uiteindelijk achter waar het precies is, en om een uur of half drie zien we ze aankomen, en rijden ze het grasveldje op, waar nul komma nul voorzieningen voor Campers zijn, betalen hoeven ze dus ook niet, en omdat zij nogal wat boodschappen voor ons hebben meegenomen rijden we eerst nog maar even met hun naar de jachthaven toe, waar we de door ons bestelde spullen overladen in ons boodschappenkarretje en naar de boot brengen.

Het is intussen flink begonnen te waaien en de windmeter staat zo nu en dan op 22 knopen een dikke vijf Bft dus.

Aan de overkant van de haven liggen de zeiljachten dan ook flink te schommelen, en eentje in het bijzonder, waarschijnlijk is het er één met een midzwaard kiel en hebben ze die niet laten zakken 

De schepen ernaast bewegen nauwelijks vergeleken met het schommelende jacht en er is helaas niemand aan boord, en laten we hopen dat ze elkaar niet met de masten gaan raken, want dan ontstaat er waarschijnlijk flinke schade aan de beide jachten.

Ook is van een jacht de rolfok ongewild afgerold en die is dus compleet aan flarden gescheurd en het geeft een geklapper van jewelste.

Wat een geluk dat wij daar gister geen plek meer konden vinden, maar ja toen hadden ze daar wel mooi de wind op de kop, en nu is het daar dus lagerwal.

Nadat we onze bestelde spullen hebben opgeruimd, gaan we ons weer bezighouden met lezen, en ik begin in een nieuw boek

“Langs wegen van wind en water” het reisverhaal van Rinze van der Bij, en Carla Veldhuis te lezen, die met hun schip de “Arwen” in 12 jaar de wereld rond zeilden.

 Dan krijgen we een berichtje van de Oudje’s of we ook mee willen wandelen naar het naast de haven gelegen strand, en dat willen we wel, en dus lopen we die kant op en treffen we elkaar bij de bushalte.

Als we dan bij de duinen komen zien we dat er een soort nylonmat over de duindoorgang ligt, zodat je niet door het mulle zand hoeft te banjeren, wat soms erg zwaar is en dit is dus ook ideaal voor Ariane met haar framerunner.

Ook wij vinden dit een goede oplossing, en op deze manier krijg je ook geen zand in je schoenen, waar ik persoonlijk altijd de pest aan heb.

We lopen naar de zee toe, en zien dat er vier zeiljachten die deze richting uitkomen op de motor, en die erg veel moeite hebben om vooruit te komen

Nadat we wat naar stenen hebben gezocht, waar we altijd op zoek zijn naar barnsteen, gaan we even later weer terug naar het dorp, kijken nog even bij een loppe winkeltje waar Silvan een kleine rolkoffer ziet staan, en die moet beslist mee naar huis, want wanneer hij in de vakantie naar Opa Jaap op Ameland gaat kan hij mooi zijn kleren daar in meenemen, en voor 20 kronen is hij koopman en gaat het ding mee.

Wij kijken nog even bij de bushalte naar de vertrektijden, en morgenvroeg om 09:35 vertrekt de bus vanaf hier naar Stege een wat grotere vlek op de kaart dan Klintholm en de rit duurt ongeveer een uur, dus mooi de gelegenheid om het eiland per bus te verkennen.

Dan gaan de Oudje’s terug naar de Camper, en wij gaan terug naar de boot, waar we nog even buiten gaan zitten met een hapje en een drankje.

Om 19:00 draaid Aafke een blik Chili Concarne open, wat redelijk pittig is, maar ons toetje yoghurt blust de zaak wel weer enigzins gelukkig.

De kotter fok is compleet uit de lijken geslagen, zal wel een beetje gaar zijn geweest ook vermoed ik.

Dikke bomen staan hier ook zoals je kunt zien Aafke kan er wel 20 x in.

Op het parkeerterrein kwamen we deze lelijke eend tegen, een oldtimer, of zijn ze weer in productie genomen?.

Zondag 21-07-2024 Wachten op de Oudjes in Klintholm Havn.

Vandaag blijven we mooi in Klintholm, want onze Dochter Marina en haar man John en de kids komen vandaag vanaf Duitsland met de Camper en gaan via het veer Puttgarden -Rodby havn Denemarken binnenkomen, en overnachten dan ergens onderweg, om morgen hier in Klintholm Havn bij ons te komen.

Wij verheugen ons op hun gezelschap, en hopen dat we wat met elkaar op kunnen trekken zij met de Camper en wij met de Boot.

Het is hier erg druk in de haven, en dat hadden we niet verwacht toen we hier gisteren verzeild raakten, want er is hier eigenlijk niet veel te beleven, het enigste waar het hier bekend om is zijn de kliffen van kalksteen, maar echt bijzonder is dat nu ook weer niet.

Deze haven is tevens een vakantieoord, want midden in de haven zijn er allemaal vakantiewoningen, en die zijn goed bezet hebben we gezien.

Na het ontbijt vanmorgen gaan we even naar het dorpje hier, om brood en wat dies meer te halen, maar tot onze verbazing blijkt de winkel die gevestigd was in een oud pakhuis er niet meer te zijn, en dus gaan we maar weer even terug naar de haven, waar ik een bord boven een deur zag met de naam ministore en daar kunnen we misschien nog een brood scoren.

Onderweg lopen we langs de bushalte, en daar ontdekken we dat er hier gratis vervoer is op het eiland, net zoals op het eiland Ærø, maar eerst gaan we toch even brood zien te krijgen, want we weten niks van de dienstregeling en vanmiddag wil ik wel de F1 Race zien van Hongarije en dat is om drie uur.

We gaan morgen kijken hoe het met die busrit zit, en na inderdaad nog een roggebrood en wat losse Duitse sneden brood in het winkeltje te hebben gekocht gaan we weer richting boot voor koffie.

Nadat we koffie hebben gedronken, ga ik even de olie van de motor controleren, en ook even naar het koelwater kijken, want het is erg belangrijk om dat regelmatig te controleren, want motorpech in het buitenland daar zit ik niet op te wachten.

Het Oliepeil is een ietsje onder het maximum maar dat is oké, maar het koelwater is niet voelbaar in de warmtewisselaar, en dus ga ik op zoek naar koelvloeistof 

Na er bijna een liter te hebben bijgevuld is de zaak weer in orde, en verder zie ik geen bijzonderheden.

Ook repareer ik het slot van het toegangsluik van de boot want daar zaten een paar schroeven los.

Ook ga ik de Duitse spring aansluiten, want dan kunnen we de F1 Race op de TV kijken in plaats van op de IPad, daarna ga ik de zaak even proefdraaien, en alles is wat dat betreft oké.

De tijd tot drie uur doden we door te lezen en ook nog even een lunchpauze te houden, en dan is het bijna zover, dat de race gaat beginnen, maar dan blijkt het dat ik opeens geen internetverbinding heb, en toen ik proefdraaide werkte het perfect, nou dat is me ook weer een raadsel, en dus ga ik de hele santemekraam even opnieuw instellen, eerst de telefoon op hotspot zetten, dan de Apple TV opnieuw instellen, maar wat ik ook probeer het lukt niet, en het is nog 10 minuten voor de start.

Na het nogmaals te hebben nagelopen, is het opeens weer in orde, en dat is dus net op tijd, 

Het word een spannende race, want er gebeurt nog wel het één en ander, maar gelukkig geen ongelukken, alleen een boze en gefrustreerde Verstappen die finisht als vierde, en dat is hij dus niet gewend.

Na de race gaan we de wal op om een nieuwe sticker te halen, en ik zag gisteren toen ik daar ook was dat wanneer je voor drie dagen betaald dat je dan maar voor twee hoeft te betalen, en dat doen we dus, het is zelfs zo dat het ook geldig is wanneer je naar een andere haven gaat in tussen tijd, nou dat is mooi geregeld.

Ook lopen we nog even langs een paar Nederlandse schepen die hier, omdat ze nogal aan de maat zijn in de visserij haven liggen, wat eigenlijk verboden is.

Er ligt een Breehorn Aluminium jacht van 56 ft en dat ziet er gelikt uit moet ik zeggen, en ook nog een grote platbodem uit Lemmer de “ELEGANT” ook een erg mooi en goed onderhouden schip.

Na nog een rondje door de haven te hebben gelopen, waarbij we ook nog volgens mij een “Alures” zien liggen aan de steigers gaan we lekker in de Kuip genieten van een glas bier en een glas wijn.

Voor morgen zijn de weerberichten niet zo goed, ze hebben het over regen, en dat zou erg jammer zijn want we waren net een beetje gewend aan dit weer.

Enfin we zien morgen wel, we kunnen misschien wel met z’n allen een rondje Møn doen met de bus.

De beugel of hoe je het ook zou noemen staat wel op dit zelfgebouwde schip vind ik persoonlijk, smaak verschilt !

Een ei gebouw schip, op zich niet onaardig, maar een we heel erg rommelig dek vanwege de luchthappers en beugels.

Wel een mooi beschermde kuip, met doghouse.

Zaterdag 20-07-2024 Van onze Ankerplaats bij Stubbekjøbing naar Klintholm Havn op Mön.

Na een heerlijk nachtje slapen achter ons anker, en met een rimpelloze watermassa om ons heen, worden we vanmorgen uitgerust wakker.

Het is half negen wanneer we aan ons ontbijt beginnen, en we doen rustig aan, zojuist is onze Deense buurman van de Clearwater anker op gegaan, en richting Stubbekojøbing uitgevaren.

Aafke vraagt waar wij vandaag heengaan, en ik zeg, laten we straks eens even naar de wind voorspelling kijken voor morgen, en de dag daarna.

Wanneer we ons ontbijt achter de knopen hebben, ga ik gelijk even op MarineTraffic kijken wat de windverwachting voor Zondag is, nou dat lijkt nogal heftig te worden windkracht 5 tot 6 uit het Oosten, en dat past ons niet, dus zeg ik tegen Aafke we gaan zo snel mogelijk hier weg, en proberen naar Klintholm, of nog liever iets verderop naar Faxe Ladeplats te komen.

Ik ga alvast de ramen van de achter hutten dicht doen, en de afsluiters van de WC dicht, etc, etc.

Dan ga ik ook gelijk maar even het val van het grootzeil eraan zetten, het rif laat ik er eerst maar in zitten, want ik weet niet wat voor windkracht er op het open water staat, en anders schudden we het er wel uit onderweg.

Na de motor gestart te hebben, en Aafke te hebben geïnstrueerd loop ik naar voren om het anker binnen te halen, en dat gaat uitstekend met de hand, alleen voor het laatste eindje gebruik ik de elektrische ankerlier, 

Ondertussen is onze buurman die vanmorgen vertrok, weer bezig hier voor anker te gaan, zo te zien heeft hij twee opstappers opgehaald uit Stubbekjøbing.

Wij zwaaien nog even naar ze, en dan varen wij de eerste twee uren op de motor, want de wind komt recht van voren en we willen geen tijd verliezen door dit stuk te gaan opkruisen tegen de wind in.

Wanneer we het geultje dat hier ligt hebben gehad hijs ik het grootzeil omhoog, maar helaas staat er te weinig wind om flink voortgang te maken, en na de Genua erbij te hebben gezet, besluit ik om dan gelijk ook maar het rif er uit halen, ik zet de automaat aan, en Aafke maakt alles klaar onder de giek, en ik pruts nadat ik het zeil een beetje heb laten zakken de leuvers weer in de mastrail.

De reefknuttels had ik eerder al losgemaakt en Aafke heeft de smeerrepen losgezet, dus kan ik nu het zeil omhoog hijssen.

We moeten nog wel even een keer of wat aan de reef lijnen trekken, maar even later staat het zeil er mooi bij, en we lopen met een gangetje van 2,5 knopen richting Klintholm.

De wind zit helaas nog steeds op gem: 8.5 knoop en dat is te weinig om vandaag verder te gaan dan het eiland Møn, maar na een tijdje krijg ik weer wat hoop want de windmeter staat zo nu en dan op 10 knopen en dat maken we 4,5 knoop, en ik hoop dat er nog een paar bijkomen, maar met deze wolkenloze en compleet rondom blauwe lucht ben ik bang dat het hierbij blijft.

Omdat ik liever niet een paar dagen in Klintholm verwaaid wil liggen, stel ik voor om maar door te zeilen naar Faxe Ladeplatz, maar kom daar later toch weer op terug want dan word het wel een heel erg lange dag.

We zetten dan ook om half vijf koers naar de haven van Klintholm, en als we daar dan een 3/4 mijl vandaan zijn en Aafke alles gereed heeft om aan te leggen, draaien we de Genua weg en zet ik de automaat aan met de kop van de boot in de wind om het grootzeil te laten zakken, helaas gaat de lijn van het val in protest, en hebben we een heel gesodemieter om de lijn weer uit de knoop te krijgen en in de tussentijd varen er vier schepen voor ons de haven binnen, en daardoor hebben we dus minder keus wat betreft een goede passende ligplaats.

Na wat heen en weer te hebben gevaren komen we te liggen in een box die voor ons veel te lang is, en dan zijn onze achterlijnen dus al snel kort genoeg.

Met behulp van iemand op de steiger, die de voorlijn van Aafke aanpakt gelukt het ons om alle vier lijnen vast te krijgen het kan net.

Het is nu ondertussen halfzes, en de kwalificatie van de F1 begon om 17:00 uur, dus kan ik die nog mooi even bekijken.

Het is een spannende kwalificatie, en het lukt Max Verstappen deze keer niet om pole positie te krijgen, hij moet de beide Mac Larens voor laten gaan, en staat op de tweede rij als derde, en dat gaat morgen een prachtige start worden denk ik.

Nu nog even snel naar de automaat voor een sticker, en Aafke is benieuwd hoe duur het hier zal zijn, in ieder geval meer als 30 euro denk ze, ik denk van minder.

Het blijkt uiteindelijk 1 cent goedkoper te zijn dan in Marstal n.l  € 28,54.

Aafke heeft intussen ons diner al weer klaar staan, het bestaat deze keer uit Aardappelen met Doperwtje’s en een Gordon Bleu, het smaakte weer voortreffelijk.

en nu zitten we hier in de Kuip te luisteren naar Ierse Volksmuziek van het bandje aan de overkant bij de pub.

Het bandje speelt gewoon aan één stuk door, bij ons is er altijd na een paar nummers een pauze maar dit zijn echte Ieren vermoed ik.

Al met al een mooie zeil dag, en we genieten dan ook van deze mooie dag en de muziek hebben we er op de koop toe.

Donderdag 18-07-2024 Van Omø naar Stubbekjøbing (ten anker vlakbij) verheid 35 nm

Vandaag hebben we wat een trage start van de dag, eerst komen we al wat later dan gewoonlijk uit onze kooi, maar we weten ook nog niet waar we nu eigenlijk naar toe willen vandaag, en dus gaan we er eens even voor zitten om tot een doel te komen voor vandaag.

Omdat we allerlei motor geluiden horen om ons heen, gaan we even buiten kijken, en zien dan dat er verschillende boten aanstalten maken om te vertrekken, ook onze Nederlandse buren, met hun in Denemarken gekochte Victoire 1122 willen verder richting het eilandje Femø, ik raad ze aan om niet naar het eilandje Vejrø te gaan want daar betaal je de hoofdprijs omdat het eiland privébezit is en daar waren wij jaren terug een keer verzeild geraakt wat ons op 50 euro kwam te staan.

Wij besluiten om maar in één keer naar Stubbekjøbing te gaan want vandaag staat er nog een mooie bakstagwind, maar morgen word het bladstil, dus gaan met die banaan.

Omdat ik nodig een bezoek aan het toilet moet brengen, ga ik ook meteen even langs de vuilniscontainer en de glasbak om het schip weer wat lichter te maken.

Nadat we alle maatregelen hebben genomen om veilig zee op te gaan, en ik Aafke heb uitgelegd wat ze moet doen om weg te varen uit de box, gaan we losgooien en dat gaat goed, echter geef ik wat teveel gas en gaan we wat te hard naar de overkant waar dus ook schepen in boxen liggen, en omdat die gevaarlijk dichtbij komen moet ik nog een keertje vooruit om het schip weer wat recht in het vaarwater te krijgen tussen de boxen.

De tussenruimte tussen de rijen met schepen in de box is hier wel erg weinig, en dat is lastig in en uitvaren, maar we redden het zonder wat te raken en varen om ongeveer kwart over elf de haven uit.

Om Aafke in de gelegenheid te stellen alle lijnen en stootkussens netje’s op te bergen vaar ik het eerste stuk tot de vaargeul op de motor, en dan is de start accu ook meteen weer opgeladen.

Om 11:45 stop ik de motor, en rollen we de Genua uit, want de wind komt gunstig binnen en de windkracht is 4 tot 4,5 Bft en dat is goed voor 5 knopen.

Onderweg is het een makkie vandaag, want onze stuurautomaat doet het werk en dus hoef ik alleen maar goed op te letten dat we geen boeien raken en niet vastlopen op een ondiepte, het weer is in het begin nog wel een beetje zonnig, maar later blijft het toch weer dicht met bewolking.

Veel vaart is er ook niet, want ik denk dat dit stuk water niet zo vriendelijk navigatiegezind is, want het ligt hier vol met boeien, die voor ons wat navigatie betreft niet interessant zijn want het is overal diep genoeg voor ons.

Af en toe is het wel soms een heksenketel, en dat zal wel komen vanwege de overgang van diep naar ondiep water en dan moet de energie die in golven zit toch ergens naar toe en vervolgens krijg je van die hoge jongens die er tussendoor gaan lopen en die je uit je koers drukken.

Ook valt het op dat waar wij naar toe gaan, daar gaan vandaag niet veel schepen naartoe en dus valt er ook weinig te fotograveren.

Op een gegeven moment zien we wel de bruggen in de verte duidelijk liggen, maar het duurt dan nog wel uren voor je er daadwerkelijk bent.

Als ik op een gegeven moment inzoom op de kaart, slaat de schrik mij om het hart, het zal toch niet gestremd zijn!!.

 

Gelukkig valt het mee, want wanneer ik de kaart goed heb bekeken, blijkt dat ze met een nieuwe brug aan het bouwen zijn, en daarom lijkt het met al die boeien net of je er niet meer door kunt, ik zie nu ook eindelijk wat meer zeiljachten die naar één en hetzelfde punt toe varen, en dat sterkt mijn vermoeden dat we er dus wel via een door boeien gemarkeerd kanaaltje langs geleid worden.

Van SB komt er een Deens jacht aanvaren, ook alleen op de Genua en die wil achter mij langs varen, en dus denk ik dat hij naar Vordingborg wil, maar na achter ons langs te zijn gevaren, gaat hij dezelfde koers voorliggen als wij en dus varen we mooi met elkaar op, het schip is groter dan die van ons, dus verwacht ik dat hij mij voorbij loopt, maar nee hoor we varen even snel.

Wat wel minder leuk is dat de wind ons nu in de steek laat, en beneden de 10 knopen komt waardoor de snelheid terugloopt tussen de 2 en 3 mijl, en het duurt niet lang of de Deense boot die de naam draagt van “Clearwater” de Genua inrold, en de motor start en er vandoor gaat, dus volgen wij zijn voorbeeld, en draaien ook de Genua weg, wat halverwege het indraaien opeens stagneert, Aafke zegt ik krijg hem niet verder opgerold, zit er ergens een lijn vast of zo, ik ga snel even naar voren, en constateer dat er niets aan de hand is, en loop terug en ga nu zelf even aan de oprollijn trekken, en daar gaat ie ineens wel, dus gewoon een kwestie van spierballen.

Ik start de motor, en dan gaan we de Deen achterna, en kunnen we mooi kijken hoe hij deze hindernis gaat nemen, en hij zwalk maar vreemd heen en weer volgens ons, en wij gaan gewoon ons eigen ding doen, gewoon daar varen waar het op de kaart staat aangegeven.

De bouw van een nieuwe brug duurt meestal wel even ze zijn hier al vanaf 2022 mee bezig.
 Hier komen volgens mijn idee, nog hele torens bovenop.

 Als we dicht bij de brug zijn gekomen, is het een fluitje van een cent, we worden net als vissen in een net via 

groene en roodwitte boeien door de opening geleid.

Nu nog onder twee bruggen door die allebei een doorvaarthoogte hebben van 25 meter, en dus hebben we nog 6 meter ruimte boven ons, maar wanneer je er bijna aan toe bent krijg je toch weer het gevoel, van gaat dit wel goed komen?.

Nu is het nog 7,5 mijl naar Stubbekjøbing en dat moet op de motor want de wind is bijna op, als we een eindje die kant op zijn, zie ik de Deense boot rechtsaf gaan, het lijkt mij toe dat hij ergens voor anker gaat, en dat is net wat wij ook willen, lekker voor anker, en het blijft vannacht en morgen heel rustig weer.

Aafke is ondertussen al met ons eten bezig zodat we straks aangemeerd in Stubbekjøbing niet meer hoeven te eten, dus ik zeg je moet even komen kijken, want ik zie een mooie ankerplaats, nou zegt ze dan zet ik het eten uit, want en eten en ankeren dat gaat niet samen.

Ik vaar rustig naar de plek toe, en zie op de kaart dat er achter de daar aanwezige fishfarm een mooi plekje is om het anker uit te gooien.

De Clearwater ligt er met een Nederlands jacht en nog een Deens jacht, en daar passen wij ook nog mooi tussen, en ik zeg tegen Aafke als jij nou even de borgpen eruit haalt en de stootwillen uit de ankerbak haalt, zodat ik het anker er even snel in kan kieperen, dan zoek ik intussen een goede plek op via de dieptemeter.

Na rustig tot een diepte van 3,5 m te zijn gevaren gaat de spijker erin, en nog even eraan trekken en dan liggen we vast, nu maar hopen dat er niet veel grote stenen liggen waar we met het anker achter kunnen blijven hangen.

Om kwart voor zeven liggen we vast, en zet ik het anker alarm op 25 m en dan is onze maaltijd ook haast gereed, om te consumeren.

Opgebakken aardappeltje’s met sperzieboontje’s uit blik, en een kipfilet, later nog een lekker toetje erachteraan en dan gaan we even uitbuiken.

De zon gaat prachtig onder, en wij zitten heerlijk op ons waterbalkon.