Woensdag 03-07-2024 van Gieselau naar Kiel-Holtenau.

Ook vandaag zijn we er al weer vroeg bij, want ik moet nog even aan het werk met het stoprelais, en direct na wassen en aankleden en ons ontbijtje, ga ik het luik ervoor wegnemen en haal ik het kabeltje met de pen uit het relais vandaan, het vet dat daarop zit is verdroogd door de hitte van de motor, en dus verwijder ik dat met een doek. Dan pak ik de tube met Molycotevet en hoop dat die beter tegen de hitte kan dan het vorige vet, na de boel weer te hebben ingevet  plaats ik de pen weer terug, en volgens mij gaat het nu een stuk lichter in en uit dan daarvoor.

Zo en nu nog even naar de brug en sluiswachter om een ticket voor het kanaal te kopen, ik verwacht dat het nu via de pin kan maar het zal nog wel niet.

De sluiswachter is een rustige vriendelijke man, die duidelijk en langzaam spreekt, en dat bevalt me wel, helaas was mijn gedachte juist, want je kunt alleen met cash betalen en nog steeds niet pinnen, de beste man vind het ook waardeloos, maar er is nu wel een andere manier en dat is betalen met je creditcard online en daar speelt ook je MMSI nummer van je AIS in mee als controle bij de sluis of je hebt betaald of niet hebt betaald.

Ook de sluiswachter kan hierdoor zien of er betaald is, want er zijn ook schepen die het NOK via het Gieselaukanaal weer verlaten en dat moet hij uiteraard ook kunnen zien.

Terug op de boot type ik de url in die ik op een briefje van de sluismeester heb meegekregen, en dan ga ik proberen het sluisgeld te betalen via creditcard.

Nou zoals gewoonlijk hebben de Duitsers het wiel weer opnieuw willen uitvinden, want het is allemaal erg omslachtig en in mijn ogen had dat veel makkelijker gekund, er zit weinig logica in de procedure om te betalen, maar uiteindelijk lukt het me om het voorelkaar te krijgen.

Nu dat achter de rug is, gaan we maar vertrekken richting Kiel het is nu kwart over tien, en onze ETA is 15:30 bij de sluis, en dan maar hopen dat we er gelijk in kunnen als we daar aankomen.

Onderweg komen we nog van alles tegen, het regent zo nu en dan behoorlijk, maar met de paraplu kan ik het bovenste deel van mijn lichaam droog houden de onderzijde heb ik beschermt met mijn IJslands visserspak en ik heb laarzen aan.

Net als gisteren is het niet erg druk in het kanaal, maar er word wel op veel plaatsen aan bruggen en oevers gewerkt, want als de nieuwe sluizen klaar zijn dan moet ook het kanaal hier en daar verbreed zijn en dat is nog een hele klus. Langs het kanaal zie je ook veel camperplaatsen, die allemaal vol staan. 

Twee keer worden we ingehaald door een zeiljacht die net iets harder varen als wij, maar dat zal ons een worst wezen, bij de sluis aangekomen liggen zij nog heen en weer te varen, en wij kunnen er gelijk invaren als we daar zijn aangekomen.

Het aanleggen in de sluis is altijd een crime want er gaat altijd wel iets fout, zo ook nu want Aafke overkomt hetzelfde als ik vorig jaar, ze struikelde over een verhoogd stuk op de vlotten waar je tegen aan ligt bij het schutten want die gaan op en neer met de waterhoogte.

Die matten die er opgeschroefd zijn, zijn namelijk zwart en als je er op loopt zie je het hoogteverschil namelijk niet, en dan ga je plat op je bek.

Het valt gelukkig mee, maar de val werd wel door haar smartwatch geregistreerd, en dat moet je dan wel snel even cancellen want anders sturen ze bericht aan de hulpdiensten, en dat hoeft in dit geval gelukkig niet.

Deze verhoging zie je niet of in ieder geval slecht omdat het rubber over de schuine kant meegaat.


Deze verhoging zie je wel omdat er geen rubber op de schuine kant zit.

Snel help ik Aafke weer aan boord en we hoeven niet weer van de boot af, want we kunnen de lijnen zo weer terugtrekken door de ringen op het vlot.

Het schutten duurt deze keer minder lang want er is veel minder verschil tussen HW en LW op de Oostzee, en dus varen we al snel weer de sluis uit, ik heb nu voor de zekerheid de motor maar aangelaten, want je weet maar nooit!.

Als we bij de aanlegplaats zijn voor overnachtende jachten, zien we dat er helemaal vooraan nog plek is, maar daar aangekomen blijkt er toch nog een motorbootje te liggen wat we niet hadden opgemerkt, enfin dan varen we even terug, want misschien is er aan het begin van de steiger nog wel plek.

Het is hier trouwens wel veranderd want je had hier een soort haventje waar je in kon varen, maar dat is helemaal weg, en het is nu één lange steiger met ronde palen waar je maar moeilijk je stootwillen tussen het schip en de ronde paal kunt hangen en dus moet dat in dit geval horizontaal of met twee stootwillen en een plank tegen de paal.

Wij hebben wel twee planken maar die gebruiken we zelden, en die zitten in de bakskist op een lastig bereikbare plek dus hangen we twee grote stootwillen horizontaal tussen boot en paal en dat kan prima in dit geval.

Als we dan alles naar ons idee vast hebben zitten zet ik de motor uit, tenminste dat dacht ik maar hij heeft er geen zinnen in, en dus maar weer via het luik.