Woensdag 24-07-2024 fossielen zoeken bij de krijtrotsen.

Vanmorgen waren we waarschijnlijk niet de eersten, maar ook niet de laatsten met het uit de kooi komen, en zelfs Silvan die meestal om zes uur voor onze kooi staat, laat het deze keer afweten, hij komt er pas uit als wij ons gewassen hebben.

Om 09:00 zitten we aan ons ontbijtje en smikkelen  en smullen van ons Hollands maïs brood dat de Oudje’s voor ons mee hebben genomen.

Opa Piet met Silvan aan de ontbijttafel.

We doen vanmorgen niet zoveel, en zitten wat te lezen, en Silvan zit een spelletje te doen op de IPad. Hij is aan het dozen schuiven want als magazijnmeester moet hij door ze te duwen op de gewenste plek zien te krijgen, en dat valt in het begin als ze nog niet zo moeilijk zijn reuze mee, maar ze worden steeds moeilijker, en dan moet ik hem zo nu en dan even helpen, maar hij heeft het even later al redelijk onder de knie.

Nadat we koffie hebben gedronken, krijgen we een berichtje van John en Marina, ze zijn hier op het parkeerterrein om te proberen stroom te ritselen voor het opladen van hun twee verzorgingsaccu’s en John vraagt of ik met hem even naar het havenkantoor kan om een sticker voor onze boot te halen, die hij dan eventueel aan de havenmeester kan laten zien dat hij stroom van de haven gebruikt om zijn Accu’s op te laden en daarvoor heeft betaald.

Zo gezegd zo gedaan ik haal een sticker en die plakt hij binnen aan zijn voorruit, en dan neem ik hem aan het eind van de dag mee naar de boot, en plak hem aan mijn preekstoel.

Niet de havenmeester kwam langs, maar een mevrouw die toezichthoudster is op de speeltuin en die spreekt hen aan, en zegt dat het parkeerterrein waar zij nu op staan van de bewoners van de vakantiehuisjes is, en dat je daar dus niet mag staan met een Camper.

John en Marina zeggen, waar staat dat dan aangegeven, want er is nergens een bord te bekennen waar dat op staat, zij antwoord dat de bewoners dat niet willen.

Van de aanwezige en goed zichtbare elektrische kabel zegt ze niets, en John en Marina blijven dus mooi staan waar ze staan, ja, dan moet je dat maar goed aangeven toch.

Om half twee uur reizen we met hun Camper af naar Møn’s klint want daar willen ze fossielen gaan zoeken, en ook de kinderen willen dat graag.

Wij zijn mee om op Ariana te passen, want die kan moeilijk al die treden naar beneden af komen, en dus blijven wij mooi achter in de Camper.

Geparkeerd op een grasveld dichtbij de trappen naar beneden toe.

Om een uur of vier gaan wij met haar lopend naar de plek waar je per trap naar beneden kunt, en Ariana vind het maar niks en vraagt steeds waar Mamma blijft.

Aafke wil eerst ook naar beneden klauteren, maar ik zeg dat ze dat maar uit haar hoofd moet zetten, want ze heeft al steeds last van haar knieën en het is een kwartier afdalen, maar omhoog duurt het wel een half uur, dus geen grappen.

Ariane in de zandbak.

We gaan nog maar weer wat met Ariane heen en weer lopen, en later zitten we mooi in het zonnetje op een bankje, te wachten tot de Familie Oud weer boven water is gekomen, tot opeens Silvan eraan komt rennen, ja die is natuurlijk sneller boven dan Vader en Moeder.

Even later zien we John ook onze kant opkomen, en die zegt dat Marina en Novah onderweg nog even een break hebben genomen en zo meteen ook komen.

Aafke en John gaan nog even met Ariane naar het uitkijkpunt lopen, en dat is een vlak looppad op een plankier, en dat lukt Ariane wel.

Als ze terug zijn lopen Aafke en Ik met Ariane en Silvan terug naar de Camper, en even later arriveren John, Novah, en Marina ook en gaan we eerst nog even een bakje doen, om daarna terug naar Klintholm Havn te rijden.

Dit is een heel klein fossiel die hier veel voorkomen.

Na nog wat na te hebben gekletst en fossielen te hebben bekeken gaat John nog even naar de loppewinkel, en daarna haalt hij patat en hamburgers voor hun avondeten op, wij gaan naar de boot, en ik moet zien dat ik er kom, want ik seik haast in mijn broek.

Gelukkig ben ik nog net op tijd, wat een opluchting, hé hé. Ook Aafke had hoge nood, en dat loopt ook goed af, nu eerst maar even een je weet wel, en een glas wijn voor de kokkin van ons avondeten.

Even later staan de aardappelen, en de worteltje’s op het fornuis en ook de Gordon-blue’s staan op een zacht pitje.

Na ons avondeten komt onze logé Novah aan boord, zij gaat morgen met ons mee naar de volgende haven, en dat is Rodvig op Sjaelland, de verheid is 25 mijl en er staat morgen niet bepaald veel wind, maar we zullen zien wat het word, en gaan maar niet te laat weg, dan hebben we wat tijd over, want het is wel zaak om op tijd een goed plekje in de haven te vinden.