Na de sluis te zijn gepasseerd wat erg snel ging vanwege de vorige schutting, waarbij al wel de deuren weer gesloten waren, maar na mijn oproep onmiddellijk weer werden geopend zijn we om 20:12 tussen de pieren door gegaan en de zoutkamperlaag opgevaren, als enigste jacht vertrekken we richting de WG.
Het eerste stuk herken ik de situatie als niet veranderd, maar nadat we de veerboot de ruimte hebben gegeven om een stukje af te snijden komen we toch veel verandering in de ligging van de betonning tegen en met name na de Engelsmanplaat.
Gelukkig is het nog behoorlijk licht en kun je op zicht varen, maar mijn Navionics kaart van dit stuk klopt bij lange na niet meer, gelukkig heb ik net nieuwe kaarten gedownload op mijn telefoon van Wärtsila Sailor en die zijn up to date uiteraard.
Om 20:15 zijn we bij de WG en tijdens het hijssen van ons grootzeil, waar we voor vertrek al een reef inhadden gezet, begint het flink te regenen, dat begint dus al goed, maar wat minder is, er staat bijna geen wind tijdens de bui nog wel redelijk maar daarna tussen de vijf en de negen knopen en daar loopt de Marilena niet op dus we modderen maar wat aan met een snelheid tussen de drie en de vier knopen.
Het duurt, en het duurt maar wanneer we het windmolenpark in zicht krijgen zeg ik tegen Aafke als het om 12 uur nog niet boven de 10 knopen waait dan gaat Johannes aan, want anders komt ons schema danig in de war.
Net als ik er klaar mee ben, en overeind ga, want we hebben appie voor ons aan het werk gaat opeens de windmeter op 10 staan en even later op 12 en dan wil de Marilena wel vooruit, even later zeilen we een comfortabele snelheid van 7 tot 8 knopen met een vrij constante wind tussen 14 en 17 knopen ware wind.
De wind is wel wat scharrelend tussen NNW en NW maar met deze bakstagwind komen we toch mooi voorbij het windmolenpark boven Borkum.
In het midden van het park staat een licht wat je van heel ver al kunt zien, en in het begin dacht ik waarachtig dat het een varend schip was met veel licht dat steeds op dezelfde afstand van ons zat, maar later bleek het dit licht te zijn.
Juist en Norderney varen we met deze constante wind van 17 knopen en windrichting probleemloos voorbij,
Het is nu weer daglicht en dat is maar goed ook want wanneer we bij de Weser aankomen is er druk verkeer en er liggen ook nog eens 14 van die grote containerschepen hier voor anker.
Wanneer we er nog zo’n vijf mijl vanaf zijn zie ik op mijn telefoon waar ik AIS op heb, dat er meerdere schepen ons vaarwater gaan kruisen op het moment wanneer we de geul over moeten steken, en dat word koppie erbij houden.
Ik moet inderdaad het eerste schip wat eraan komt voor me langs laten lopen en vaar hem daarom maar behoorlijk tegemoet, er achter komt er een sleepboot met een schip op sleeptouw, maar die gaan gelukkig stuurboord uit op een moment dat ons goed uitkomt.
Ik ga nu zo snel mogelijk achter het eerste schip langs en steek de geul over, daarna zet ik koers naar de onderkant van het ankergebied, maar ook daar is het uitkijken geblazen want er zijn schepen bij die opeens anker op gaan omdat er weer plaats is in de haven, en die komen ook ons nu weer plagen.
Met wat een lagere en daarna weer een hogere koers te varen weet ik er tussendoor te manoeuvreren, en dan zijn we door het ankergebied heen en kunnen we koers zetten naar de Elbemonding.
Omdat we in het begin tijd verloren hebben doordat de wind het af liet weten, komen we nu niet op het juiste tijdstip aan, en dat breekt ons later op.
Eenmaal op de Elbe krijgen we doordat we stroom tegen krijgen na een aantal uren wind tegen stroom en ook neemt de wind toe met zo nu en dan een pittige regenbui.
Het is nu echt hard werken aan het roer want de wind die eerst nog tussen 15 en 20 knopen fluctueerde neemt nog meer in kracht toe, en is ook nog eens bijna pal achter op 10 graden koers na en dat is lastig sturen, maar ik kan het lopende houden totdat we op een punt komen waar het vaarwater een flauwe bocht naar stuurboord maakt en we hem na een tijdje dus wel pal achter krijgen. Ons grootzeil zit nu aan de verkeerde kant en hierdoor ontstaat het gevaar van een klapgijp, en wij zijn niet in staat om er een bulletalie aan te zetten om het zeil met de giek gecontroleerd over te gijpen.
Intussen is de wind nu constant 25 knopen met uitschieters naar 33 knopen, windkracht acht dus, en onze snelheid neemt hierdoor ook en toe zo nu en dan surfen we van de golven af en worden we flink heen en weer gezet door de golven.
Gelukkig ken ik het schip goed doordat we het al heel lang hebben, en daardoor kan ik hem daardoor zo snel en recht mogelijk houden, ook hebben wij zoals moderne jachten geen brede spiegel maar meer een beetje spitsgatachtige achtersteven.
Tot vlak voor Cuxhafen weet ik een klapgijp te voorkomen, maar dan opeens gebeurt het toch, en wonder boven wonder houd alles het, en lopen we opeens met het grootzeil over bakboord wat goed uitkomt voor het aanlopen van de haven onder zeil.
Met ons beiden weten we het voorzeil op te rollen en varen nu alleen op het grootzeil verder richting jachthaven.
Ook werden we nog door een grote Catamaran ingehaald, en die hadden ook hetzelfde probleem en zijn toen eerst voor ons langs bakboord uitgegaan en hebben daar het zeil naar de andere kant weten te krijgen, want even later voeren ze weer voor ons langs richting Cuxhafen met het grootzeil over bakboord, wij weten niet of ze verderop in een andere haven zijn gaan liggen, maar misschien zijn ze ook wel doorgevaren naar Brunsbüttel.
Een eindje voor dat we bij de haveningang waren heb ik met moeite de motor kunnen starten, want het relais deed het in eerste instantie niet maar door het een paar keer te herhalen deed hij het gelukkig weer, en zo zijn we met grootzeil en de motor aan de havenmonding binnengezeild, ik heb de boot gaande gehouden en Aafke heeft het zeil naar beneden gehaald, bravo!. Om het op te doeken zijn we bij de bunkersteiger gaan liggen en hebben daar de boel wat netje’s opgedoekt
Daarna ben ik naar binnen gegaan om mijn visserspak uit te doen, en toen bleek dat ik zo had gezweet dat ik geen droog kledingstuk meer er onderaan had.
Ik heb me helemaal uitgekleed en, me helemaal maar gewassen.
Daarna droge kleren en ondergoed aan, en op zoek langs de steigers om te zien wat voor box er nog leeg was en of er een groen bordje was, al snel had ik er eentje gevonden naast een wat jongere en grotere Janneau van 42 ft.
Na terug te zijn op de boot zijn we er gelijk heen gevaren en lagen we dus tegen 18:00 uur vast.
Daarna nog even naar het havenkantoor om te betalen, en dat was nog een heel gedoe daar met die automaat, want het kon alleen cash, of met creditcard.
Met creditcard in zo’n automaat moet je de pincode invullen, en die wist ik niet meer uit mijn hoofd, dus mijn spiekbriefje uit de portemonnee erbij, en zo is het toch nog gelukt om te betalen.
Terug op de boot hebben we nog even een aankomstborrel gedronken op de goede afloop van onze reis, en daarna nog elk een kliekje van wat we nog hadden verorberd, met een lekker toetje na. Het was me het tochtje wel, but it was a hell of a job today.
Hartelijke Groet;Pieter & Aafke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten