26-06-2019 Van Lauwersoog naar Borkum.

Ons plan om vanaf Lauwersoog in één keer naar de Elbe te varen is helaas mislukt, na het verlaten van de haven na de schutting die exact om 07:00 uur begon krijg ik de vraag te horen van de verkeerspost schiermonnikoog na mijn mededeling dat we zojuist de haven hebben verlaten met reisdoel Brunsbuttel met aan boord twee personen, of ik wel een radar aan boord heb, ik antwoord met ja, en ook op de vraag of ik met het ding om kan gaan antwoord ik bevestigend ja.

Zijn antwoord hierop is dat ik niet wil weten hoeveel boten een radar aan boord hebben maar dat er meestal niemand aan boord is die weet van de hoed en de rand. Nou gelukkig ben ik twee jaar terug nog drie dagen op cursus in Rotterdam voor het rijnpatent en daar heb ik goed geleerd om met een dergelijk apparaat om te gaan.

Maar eigenlijk had de man van de verkeerspost mij moeten verbieden om te varen met een jachtradar, want de waddenzee valt onder de binnenwateren en daar mag je alleen varen met een binnenvaartradar, een jachtradar levert namelijk veel minder kwaliteit beeld dan een binnenvaartradar.

Ik had in dit geval voor anker moeten gaan achter de boeienlijn.

Het eerste stukje van de zoutkamperlaag is best te doen, maar even verder zit het inderdaad potdicht met mist, ik zet snel de radar aan en ook zet Aafke onze ipad met de nieuwste kaartenupdates erop aan, zodat we dus nauwkeurig weten waar we zijn op het wad.

Ook de AIS is een goed hulpmiddel bij mist maar omdat niet iedereen gelijktijdig zijn signal uitzend zit hier nogal wat verschil tussen juiste en aangenomen plaats op deze aardkloot en kun je er niet blindelings op vertrouwen.

Gelukkig kunnen we de boeien op tijd spotten, omdat we dat op de plotter en de radar kunnen beoordelen.

Als ik geweten had dat het zo mistig was had ik mooi thuis in de haven gebleven, maar dit weergaatje was naar mijn mening onze enige optie om hier weg te komen, want de NW wind die komende is na deze Noordenwind is krachtiger, en mijn stelregel is ga niet de zee op boven windkracht zes en dat is 24 knopen wind.

De mist trekt gelukkig boven de eilanden op en het zicht is weer redelijk te noemen, maar de 80 cm hoge golven zijn minimaal twee keer zo hoog en er lopen ook brekers tussendoor waarvan we al snel door worden besproeid, we krijgen allebei een flinke emmer water over onze benen en schoenen heen.

Dat de wind en de golven zo hard en hoog zouden zijn daar hadden we niet op gerekend toen we nog voor de sluis lagen.

We komen dan ook met moeite door het westgat heen, en eenmaal buiten waar het gelijk dieper word, en waar ook onze koers beter past bij wind en zee

gaat het een stuk beter, maar het kan altijd beter, en gaat het snel we lopen gemiddeld meer dan 7,5 tot 8,5 over de grond en een mijl minder door het water.

We varen met één rif in het grootzeil, en hebben de Genua tot aan de eerste rode stip uitgerold zodat we hierdoor minder schuin maar wel sneller gaan.

Wat mij wel vreemd voorkomt is de zee die er nu al staat, want het heeft langer dan een week uit het Oosten gewaaid, en daardoor kan er naar mijn mening nog niet zo snel zo'n hoge zee uit het Noorden zijn opgebouwd.

Dit stukje Noordenwind wat er staat tussen de overgang van Oostenwind naar Westenwind zal vast wel ergens zijn oorsprong hebben, en we besluiten i.v.m  eventuele mistvelden bij de Weser waar druk scheepvaart verkeer is, en deze warrige zee om dan maar binnen te lopen op Borkum.

Om halftwee varen we de fisherbalje binnen, en vinden gelukkig nog een ligplaats naast een duits jacht op aanbeveling van de havenmeester die in zijn auto langs komt voor het innen van het havengeld.

Dus varen wij op zijn aanwijzingen naar de boot toe aan het andere ponton, en zodra de bemanning ons aan ziet komen staan ze klaar om onze lijnen aan te pakken, na wat over en weer gepraat worden we uitgenodigd voor koffie, en dat nemen we graag aan en zo zitten we even later gezellig met onze Oosterburen in een ratjetoe van talen elkaar verhalen te vertellen.

Deze mensen zijn net als ons echte bootje's mensen en zijn ook al overal en nergens geweest, maar vooral veel op de Oostzee en nu zijn ze van plan om naar Portugal te zeilen en daar de boot te laten liggen waarna zij via Porto naar Dusseldorf vliegen voor slechts 35 Euro.

S'avonds om een uur of 8 komen de buren weer terug van hun uitje met de bus naar Borkum, en Jürgen und Agnes komen bij ons een biertje cq wijntje drinken. Het duurt niet lang of de verhalen gaan over en weer in Duits Engels of gewoon plat Duits of Nederlands we kunnen het goed pratende houden met elkaar, een ontmoeting als deze komt gewoon spontaan tot stand, en dat gebeurt wel vaker met bootje's mensen uit verschillende landen.

Na de nodige alcoholische versnaperingen van ons en die van hun (grappa) nemen we om halféén middernacht afscheid van elkaar en we zien elkaar morgen wel weer zullen we hopen.

Jürgen wil volgende week wat vuurwerk kopen in Nederland wanneer ze via de staande mastroute via Delfzijl en Groningen gaan, want in Duitsland heb je daar weer een speciale vergunning nodig.

Ik ga hun wel even een paar adressen geven in Delfzijl en in Groningen, het gaat eigenlijk alleen om vuurpijlen want je hebt geen handstakellichten meer nodig daar voor in de plaats is er nu de odeoflare die een bundel licht naar boven gooit en dat is beter dan die hete handstakellichten.

Onze bedoeling is om vrijdag verder te zeilen, dan is de wind afgenomen naar kracht vier en de golfhoogte is dan ook een stuk minder en dus wel zo prettig en veilig voor ons.