Woensdag 19-09-2018 van Marrekriteplaats voor Leeuwarden naar Franeker.

Vanmorgen om kwart over negen vertrokken richting Franeker, na een halfuur te hebben gevaren komen we bij de Eebrug Leeuwarden binnen, de brug gaat bijna direct op roodgroen zodra de brugwachter ons heeft gespot en we kunnen zonder te wachten doorvaren.

Aafke heeft al €7,= in de klomp van de brugwachter gedaan en nadat we vier bruggen zijn gepasseerd komen we bij de nieuwe aanlegsteiger die speciaal daar is aangelegd voor schepen die willen provianderen bij de twee supermarkten hier aan de andere kant van de weg.

Er ligt nog geen enkel schip en dus hebben we de keus aan onszelf, na de boot te hebben vastgelegd, gaan we naar de Aldi, en naast de benodigde boodschappen, koop ik ook nog een nieuwe HP printer die ze nu in de aanbieding hebben voor slechts € 50,= .

Ik heb het de laatste tijd met wat 2de hands printers gedaan, maar dat gaf steeds problemen, en dus ga ik het nu maar weer eens goed doen, om zonder storingen wat erg veel papier en ergenis geeft te printen, en deze kan ook rechtstreeks van iphone en ipad printen en dat is mischien wel handig.

Nadat we de boodschappen, waarbij je met het karretje tot aan de boot kunt rijden hebben gelost en later hebben opgeruimd, wachten we tot er een schip langskomt om dan daar achteraan te gaan voor een brugopening van de Hermes en de Slauwerhofbrug.

We hoeven niet lang te wachten want er komt een skûtsje langsvaren, en dus gooien we los en varen achter hem aan naar de Hermesbrug.

Ondat het erg hard waait, heeft het skûtsje moeite om stil voor de brug te blijven liggen, en doordat de brugwachter schijnbaar zit te suffen duurt het vervelend lang voordat de lichten op roodgroen gaan.

Maar na 10 minuten daar wat om te hebben geklooit, gaat er wat gebeuren, hè hè dat werd tijd, nadat we er door zijn gevaren gaan we voor de Slauwerhofbrug liggen, en die word door dezelfde brugwachter bediend  en ook daar laat hij ons weer minstens 10 minuten wachten voor hij de brug gaat openen.

Waar dit goed voor is kan ik niet volgen, want er is in die tijd geen enkele bus of wat dan ook over de brug gereden, en ik begrijp er niks van, ze zouden eens op les moeten in de stad Groningen dan konden ze eens zien dat het ook anders kan, want dat is daar voorbeeldig geregeld.

Dan gaan wij als enigste van de vijf schepen die er met elkaar doorheen gingen richting Dronrijp want dat is nu de enigste brug nog die we nog moeten passeren naar Franeker.

De beide bruggen bij Deinum zijn verwijderd i.v.m de aanleg van het aqauduct vorig jaar, maar ze zijn nog wel bezig de restanten van de brug bij Ritsumazijl op te ruimen, en wij kunnen er maar kwalijk langs omdat ze met een sleepboot en een ponton met een grote kraan erop aan het manouvreren zijn. Wanneer we echter bij Dronrijp arriveren staat de brug op dubbel rood, en het is niet te hopen dat er iets is met de brug, want dan komen we niet in Franeker terecht vandaag.

Als we vlakbij de brug zijn aangekomen gaat hij plotseling op enkel rood, en hij gaat ook al open.

Maar er is hier wel iets aan de hand, want er ligt 100 m na de brug een grote veerpont die nog niet in bedrijf is, maar ze zijn wel bezig om er gebruik van te gaan maken zo te zien.

Nou dat valt gelukkig mee dus, want ik zag mij al weer het hele end terugvaren naar D.N.Z.

Het waait nog steeds erg hard, soms meer dan 30 knopen en we kunnen hooguit 4.5 knoop halen, het is ondertussen halfvijf geweest, en de brug bij Franeker draait over vijf minuten en dus liggen we om kwart voor vijf op ons vertrouwde plekje aan de kade bij de tuinen.

De Havenmeester heeft ons al gezien, en komt er al aan om ons te verwelkomen, ik betaal hem het havengeld, en Aafke komt er aan met een plastictas met wat producten uit Helgoland die ze aan hem geeft voor de goede zorgen die we dit voorjaar van hun mochten ontvangen tijdens onze motorpech.

Zo beste lezers, komt er weer een eind aan onze vaarvakantie van 2018 en aan het eind van deze maand varen we weer terug naar onze thuishaven Dokkumernieuwezijlen of dat nu binnendoor via de staande mastroute gaat, of buitenom gaat via Harlingen, Terschelling, Ameland en Lauwersoog, dat moeten we nog maar even afwachten.

Dinsdag 18-09-2018 van Dokkum naar Lekkum

Na de normale bezigheden s'morgens gaan we na ons ontbijt wachten tot er een boot voor de brug gaat liggen, om er dan vervolgens achteraan te varen.

Nou dat duurt niet lang, want de Duitser die achter ons ligt, gaat er al naar toe, en dat terwijl de lichten nog op rood staan.

Omdat de motorboot die ook achter ons ligt zijn trossen losgooit, gaan wij ook alvast de lijnen er af halen, behalve de voorspring die ons bij de wal houd met de motor in de vooruit.

Het duurt lang voordat er een brugwachter aan komt fietsen, en we even later de stad invaren naar de volgende brug, waar de beste man ons ook minstens 20 minuten laat liggen voor hij de brug gaat bedienen.

Het drukke seizoen is nu achter de rug, en er is nu maar één brugwachter die alles moet bedienen, en vooral s'morgen wanneer iedereen weg wil kan dat dus wel even duren.

Wij maken nadat we de Eebrug zijn gepasseerd vas aan de kade, en ik zeg tegen Aafke dat ze alvast aan de buitenzijde van de reling moet gaan staan, want ze moet om een lijn door een ring te halen even van de boot af.

Daar aangekomen besluit ze om maar een lijn om de daar aanwezige bolder te gooien, en doordat ze vergeten is dat ze aan de buitenkant van de reling staat valt ze achterover met de beentje's in de lucht.

Ik lach me rot, zo'n komisch gezicht is het, maar ze heeft zich wel geblesseerd want ze bloed op twee plekken aan haar bovenbeen, waar ze wat kleine spataderen heeft zitten, maar voor de rest valt het gelukkig erg mee.

We gaan nu eerst even naar de kringloopwinkel want ik ben door mijn voorraad boeken heen en ga zoeken om boeken van Wilbur Smith die ik wel in het Engels tegenkom hier en daar, maar nu ga ik eens even kijken of ze ook hier in de Nederlande taal zijn te vinden.

Na daar een poos te hebben gezocht vind ik er geen een, ik vind nog wel een paar Friesche boeken die ik nog niet heb gelezen.

Dan gaan we ook nog maar even kijken bij de fûgelpits. Om een hark, want ik wil nog altijd een poging doen om mijn in het water gevallen Engelse bankhamer terug te vinden bij de marrekriteplaats bij Ee.

Ik vind van alles, maar geen túnklauwer en ook verder kom ik niks tegen wat ik kan gebruiken.

Dan gaan we nog even naar de Lidl om boodschappen, en gaan we ook nog even langs bij Budget food de winkel waar we dat lekkere witbier hebben gekocht voor we in juli weggingen en waarvoor we slechts 1 euro voor drie halve litersblikken hoefden te betalen.

Tot onze verbazing is de winkel helemaal leeg, waarschijnlijk failliet, en dat is ook geen wonder met zulke prijzen want ze waren wel erg goedkoop daar met veel dingen.

Ondertussen is het flink gaan waaien, en wanneer we weg willen varen van de kade is dat best wel moeilijk, maar we raken er zonder kleerscheuren vandaan.

De wind is dusdanig krachtig dat ik maar 4,5 knoop haal bij 2000 toeren van de motor, ik kan hem wel op een hoger toerental zetten, maar dat neemt alleen maar veel meer diesel en erg veel schiet ik daar niet mee op, en dus passen we ons maar aan de omstandigheden aan.

We komen om halfvijf bij Birdaard aan, en er is een nieuwe brugwachter zo te zien, en die heeft de brug in het dorp op dubbel rood staan, wat erg vreemd is.

Eerst dacht ik dat hij dus niet meer bediend zou worden maar we zien hem fietsen en bij zijn brugwachtershokje zijn fiets neerzetten, en dan gaan de lichten op enkel rood gelukkig.

Ik denk maar zo, hij moet het nog leren.

Ons plan is om voor Leeuwarden ergens aan één van de Marrekriteplekken te gaan liggen, en bij twee ervan die tussen Wyns en Leeuwarden zijn, liggen schepen waarvan de schippers geen rekening houden met andere bootjesmensen, door precies zo te gaan liggen dat er niemand meer voor of achter kan.

Gelukkig vinden we vlak voor Leeuwarden nog een plek achter een groot motorjacht die wel naar voren is gevaren zover dat kon, en wij passen er nog mooi achter, helaas kunnen we net niet voor de wal komen omdat we aan de grond lopen maar dat is verder geen probleem want je kunt hier toch nergens heen in de middle of knowhere.

Het is in de tussentijd al wel halfzeven geworden en dus tyd feur un oankomstborrel.

Morgen willen we nog even naar de Aldi die we kunnen bereiken vanaf  een nieuwe aanlegplek een eindje voor de Hermesbrug, en je kunt daar mooi met je winkelkarretje naar de boot toe rijden.

Maandag 17-09-2018 van D.N.Z naar Dokkum.

Maandagmorgen drinken we voor we op de fiets naar Kollum om wat boodschappen en de post op te halen even koffie in de kantine van de jachthaven, waarbij we weer vele bekende gezichten zien die ons allemaal hartelijk verwelkomen.

Nadat we de fietsen op de wal hadden gezet en alles wat er mee kon naar huis hadden klaargezet, ga ik op de steiger bezig om de fietsen in elkaar zetten d.w.z de accu's en de zadels en de bagage erop, en Aafke gaat de boel afsluiten.

Helaas lukt het haar niet om de sleutel rond te draaien zegt ze, en moet ik me er zelf maar even mee bezig houden, maar ook ik krijg de sleutel niet meer aan het draaien, maar ontdek wel dat het deurtje op het slot zit.

Hoe is het mogelijk, want Aafke beweerd bij hoog en bij laag dat zij de sleutel niet heeft kunnen draaien en toch zit de deur op slot, ra ra hoe kan dit.

Na diverse pogingen van mijn kant lukt het niet om met de sleutel het deurtje weer los te krijgen en zit er niks anders op dan het slot te mollen met een schroevendraaier.

Gelukkig heb ik gereedschap in de bakskist, en na een flinke grote schroevendraaier te hebben uitgezocht draai ik het slot aan barrels, en nu is het deurtje gelukkig wel open te krijgen.

Ik had het slot dit voorjaar vernieuwd, want de oude werd een beetje krakkemikkig en ik had er soms problemen mee om het open of dicht te krijgen.

Ik had voor de zekerheid het oude slot toen meegenomen naar de winkel, en die hadden wel exact zo'n slot liggen maar daar stond geen merknaam op, en op de oude stond AXA, ik had toen al mijn bedenkingen met dat namaakslot, en dit is er het resultaat van.

We hebben hiermee wel veel tijd verprutst, en gaan nu maar snel met het oude slot in mijn zak op weg naar Kollum.

Eerst fiets ik naar huis, en Aafke gaat eerst maar even bij de Aldi aan om wat boodschappen te halen.

Thuis aangekomen neem ik eerst de post, en er blijken geen onrustbarende brieven bij te zijn, en dan ga ik even zoeken in mijn boekhouding naar de bon van het slot, en die heb ik al snel gevonden.

Dan start ik de computer ook maar even op, en die blijkt een aantal updates te moeten ondergaan, en vanwege de beveiliging doe ik dat dus ook maar even, echter duren dat soort dingen toch weer langer dan als aangegeven en ondertussen is Aafke ook thuis gekomen, en eten we een paar van de door Aafke gekochte broodje's op.

Omdat we natuurlijk bij thuiskomst en vertrek onze medebewoners van de flat tegenkomen en daar mee aan de praat raken, en ook nog even een ander slot moesten halen bij de Formido waarbij ik gelukkig via de bon aan kon tonen wanneer ik het slot had gekocht en ik krijg nu wel een slot waarop de naam van de producent AXA opstaat mee, moet echter we wat bijbetalen, maar daar ga ik maar niet over miereneuken want daardoor worden we nog later dan we nu al zijn, pas tegen vier uur zijn we weer bij de boot, en zetten de fietsen erop starten de motor, en varen richting sluis, waar we direct in kunnen varen met nog een ander Duits jacht.

De schutting gaat snel, en ook de bruggen van Engwierum en Ee gaan vlot open, we hadden gedacht om vannacht maar bij Oostrum te blijven liggen, want daar is een mooie marrekrite ligplaats.

De andere marrekrite ligplaatsen varen we dus gewoon voorbij, en daar ligt niemand, en zo zal het bij Oostrum ook wel zijn dachten wij.

Nou mooi niet dus, want de hele lengte was bezet, door motorjachten, maar ook door een geparkeerd ponton met kraan met een slepertje ervoor van Kuipers baggerwerken uit Dokkum.

Eigenlijk zou dit niet mogen vind ik persoonlijk, want daar zijn deze plekken niet voor bestemd, maar laatst in Dokkum was het precies hetzelfde, ook lagen er toen schepen van Kuiper die de gehele lengte van de marrekritesteiger in gebruik hadden.

Wat nu te doen, er is nog wel een plekje even verderop zeg ik tegen Aafke even voorbij het bowlingcentrum aan de bakboordzijde.

En wat schetst mijn verbazing, ook daar zijn ze met de beschoeiing bezig en staat er een grote kraan op de wal dus nu worden we wel gedwongen om in Dokkum te gaan liggen en dat doen we dus maar.

Zondag 16-09-2018 van Borkum naar Dokkumernieuwezijlen.

Vanmorgen hadden we de wekker gezet op 06:00 uur, want we wilden om7:00 uur varen, maar we raken toch nog doordat we een reef in het grootzeil wilden zetten, en nog wat andere dingen uiteindelijk om halfacht los van de steiger.

Tegelijk met ëén van de transportschepen voor de werklui aan de windmolenparken varen we de haven uit, er staat nog flink wat stroom mee in de fischerbalje de aanloopgeul naar en van de haven.

Voor ons vaart een Catamaran die ook net de haven is uitgekomen, en die gaan nadat ze hun twee zeilen hebben gehesen richting Delfzijl, nou die hebben zeker niet goed gekeken naar de stroomrichting want ze hebben nu nog minimaal 2 uur stroom tegen.

Wij hadden gelijk in de jachthaven het grootzeil al in gereefde toestand omhooggehesen en hoeven alleen nog maar de Genua af te rollen als we eenmaal de Eems opvaren.

Om tien uur rollen we de Genua af tot de 2de rode stip, want er staat meer wind dan er op Wisuki stond vermeld.

We lopen 8 tot 9 knopen over de grond, en dat schiet lekker op, na een uur zijn we al bij de Westereems en kunnen we het eerste stukje een koers varen van 270 graden, en zodra we die kant een eindje uit zijn ga ik een peiling doen naar de WG dat is de verkennerboei van het westgat tussen 

   Hier zie je de stippellijn waar we langs zijn gevaren.

Schiermonnikoog en Ameland en door een klein stukje over de banken te varen kan ik een koers varen van 240 graden bij 60 graden aan de wind.

We varen vlakbij de laatste boei van het Hubertgat langs, vroeger voer ik hier altijd langs, maar de diepten bij het begin ervan bij Borkum zijn erg onbetrouwbaar en gevaarlijk als je daar de grond raakt.

Het gebeurt niet vaak dat de wind ZZW is en dit speelt ons mooi in de kaart bij deze thuisvaart.

Na vier uur te hebben gevaren, zijn we al bij de WG aanbeland, maar daarna moeten we de koers steeds verleggen omdat er een paar knikken in het vaarwater zitten, en dus start ik de motor en draaien we de Genua tijdelijk weg.

Na een uur zo te hebben gemotersaild gaan we weer verder onder zeil, en zijn om 14:30 bij de sluis 

het grootzeil hadden we voor de haven al opgedoekt, en de sluismeester heeft ook nog eens even op ons gewacht, zodat we nog met een ander jacht mee konden schutten.

Na een schutting waarbij er erg veel stroom in de sluis ontstond door het verschil in soortelijk gewicht tussen zoet en zout water varen we het Lauwersmeer op, en besluiten we om maar direct naar D.N.Z

te varen waar we om vier uur aankomen.

De haven ligt erg vol en we kunnen eerst geen plek vinden, maar gaan uiteindelijk maar liggen op de plek waar anders altijd het klassiekejacht de Anna Karenina ligt met een grootte tent over de hele boot.

Nadat we het zeil hebben opgedoekt en de huik erop hebben gedaan, ga ik naar onze auto om te kijken of die wel wil starten.

Het is wonderbaarlijk, hij start gelijk wnneer ik de sleutel omdraai, en dat was de vorige keer wel anders want toen sloeg hij pas aan toen de accu er bijna de brui aan wou geven.

Vanavond gaan we met de auto naar Oostmahorn om onze papegaai die daar bijna twee maanden bij onze vriend Tinus uitvanhuis is geweest op te halen.

Zo nu eerst maar even koffie en een broodje, en dan gaan we die kant op, Tinus zou eten voor ons koken, en dat zal naar alle waarschijnlijkheid wel Spaggeronie worden denk ik.

Daar aangekomen blijkt Kareltje er pico bello uit te zien, hij heeft het hier erg naar z'n zin gehad, en dat word door ons erg gewaardeerd.

We hebben dan ook maar wat zeer ongezonde artikelen voor Tinus meegebracht vanaf Helgoland.

   Kareltje zit goed in de veren, en dat is wel eens anders geweest, waarschijnlijk door stress.

Het zal ons benieuwen hoe het gaat, wanneer hij weer bij ons aan boord is, en hopenlijk gaat hij niet aan zijn veren plukken zoals vorig jaar het geval was.

Na een heerlijke door Tinus geprepareerde spaggeronie gaan we om 22:30 uur weer richting D.N.Z.

Morgen gaan we nadat we wat boodschappen en thuis de post hebben opgehaald, verder binnendoor naar Franeker waar deze week weer de agrarische dagen zijn, en waar we ook nog even een dag op het kleine grut van John en Marina moeten passen.

Zaterdag 15-09-2018 een Dagje op Borkum.

Vanmorgen slapen we uit tot 09:00 uur en na de gebruikelijke rituelen, zitten we om 09:30 aan ons ontbijt en dat duurt ook meestal niet zo lang en dus ga ik om een uur of tien even het blog bijwerken en er nog wat foto's bijdoen.

Om een uur of twaalf drinken we koffie en lees ik nog wat in het blad zeilen terwijl Aafke wat huishoudelijke dingen doet.

Om 13:05 gaat de bus naar Borkum en we lopen om kwart voor ëén alvast naar het lichtschip waar een bushalte is.

De bus is precies op tijd en we kunnen in de bus gewoon zoals vroeger een kaartje kopen.

Aangezien wij een hele poos niet in een rijdende bus hebben gezeten en met de boot nooit sneller gaan dan een langzame fietser, rijd de buschauffeur voor ons gevoel als een raceauto it gjit er oan wei.

Wij zitten in een gelede bus en dan achterin, en het stinkt daar naar verbrand rubber en ik heb het idee dat het weleens een vsnaar zou kunnen zijn die slipt, en dat verwonderd mij niet vanwege de rijstijl van deze chauffeur. Vooral bij het terugschakelen brult de motor van het opeens oplopende toerental.

Als we later uitstappen loop ik nog even naar voren, om hem te vertellen dat het achter in de bus ruikt naar verbrand rubber, ik kan aan zijn gezicht zien dat hij schrikt, en ga de bus uit.

In het dorp aangekomen gaan we eerst naar de winkel die in de hoofdstraat is "Der Böse Inselwolf"

staat er boven de deur. Na brood, en bananen te hebben gekocht gaan we de boulefart op en de zee is prachtig om te zien, en het is hier gezellig druk op het strand. Ook zijn er een surfer en twee kitesurfers bezig, en ze surfen vlakbij de zandbank langs waar de zeehonden lekker in de zon liggen te stinken, die beesten trekken zich niets aan van wat dan ook schijnbaar.

   Het is gezellig druk hier bij zee en strand.

Na wat foto's te hebben gemaakt, gaan we verder wandelen over de promenade en kijken én passant even in de vele winkeltje's die hier zijn.

De terugreis doen we langs de onderkant vlakbij het strand langs, met de vele strandstoelen en ook hier kun je van alles kopen bij de strandtentje's die hier staan.

Ook kun je hier even languit op een bank in de zon liggen te opwarmen van de toch wel frisse wind.

Om een uur of halfdrie lopen we verder het dorpje in, en komen we bij een imbiss en bestellen voor ons beiden elk een pommefrites speciaal want Aafke heeft zin in patat vandaag.

Na Tien minuten is het zaakje klaar en het blijkt patat te zijn met mayonaise, tomateketchup, en uien.

Nou dat is nou niet bepaald mijn smaak, maar Aafke wil mijn uien wel hebben, en ik heb genoeg aan de rest.

De patat is overheerst door de uiensmaak, en dat is jammer, geef mij de patat van de patatboer uit Workum maar zeg ik tegen Aafke, want dit smaakt mij absoluut niet.

Ze zegt je moet niet zo zeuren, ik vind het wel lekker, nou smaken verschillen nu één keer en dat zeg ik dan ook.

Na deze verassingspatat lopen we nog een poosje door Borkum, en proberen een softijsje ergens te kopen, maar ook dat zit niet mee, ze hebben alleen schepijs, en ik wil nu eenmaal graag een softijsje hebben.

Opeens zie ik een bordje staan, dat niet direct opvalt, en ik roep Aafke kom deze kant op want hier hebben ze softijs.

We lopen naar binnen, en de uitbater komt al aangesnelt het is een erg vriendelijke italiaan en hij vraagt wat hij voor ons kan doen, ik zeg wij willen graag een softijsje, waarna hij een kartonnen bekertje wil pakken, maar ik zeg nee mijn vrouw wil het graag in een hoorntje en ik ook.

Hij snapt het, en pakt een doos waar ijswafels in zitten en vraagt wat wil je een grote of een kleine.

Aafke zegt een kleine, maar hij doet er een enorme punt op want dat hoort hier zeker zo, ook die van mij is in verhouding met het ijswafeltje veel te groot.

    Met een snor en een baard is dit niets waard.

    Hier gaat het al een stuk beter met een lepeltje.

Hij zegt ga maar lekker binnen zitten dat is beter dan buiten te staan, hij is zeker bang dat het ijs van de wafel zal waaien en dus zoeken we een vrij tafeltje op en beginnen aan onze ijsje's te likken nou bij Aafke is dat geen probleem, maar ik met mijn snor en baard verkeer al snel in de grootste problemen en ik loop naar de toonbank waar allerlei bestek ligt, zoals messen en vorken, maar geen lepeltjes.

Gelukkig zit net één van de personeelsleden naast ons aan een tafeltje te eten, en roept tegen de uitbater dat hij mij een lepeltje moet geven want zij heeft mijn probleem goed ingeschat.

Nou dit is beter, nu kan ik zonder dat ik er zelf onder kom te zitten mijn ijsje opeten, want eraan likken is geen optie met een snor en een baard.

Het ijsje is een beetje korrelig zegt Aafke en daar heeft ze gelijk aan, maar de smaak is voortreffelijk.

Omdat ik met een lepel veel sneller kan dan Aafke met haar tong, heb ik het al snel op en is Aafke nog maar halverwege.

Ik bied haar aan om te helpen, maar dat wil ze niet ze zegt ik kan er nu wel mee lopen en dus verlaten we de tent, en ik bedank het meisje nog even voor haar attentheid vanwege het lepeltje.

Het is nu bijna tijd voor de terugreis naar de haven en dat zouden we met de trein doen i.p.v de bus.

Ik moet eerst nog wel even twee kaartje's regelen, en dat kan hier bij een automaat, echter daar staan twee vrouwen bij te googelen en dat duurt mij toch te lang, en ik heb ondertussen ook ondekt dat er binnen in het stationsgebouw ook een ouderwets modern loket is maar daar staat een flinke rij mensen voor, nou ik ga dan ook maar in de rij aansluiten.

Gelukkig valt het mee en de mevrouw achter het loket is snel en ik ben al snel aan de beurt, en koop twee tickets voor de boemeltrein voor 4,80 euro.

Even later zitten we in de trein, en om precies 16:30 gaat de trein rijden, nou de bus was een belevenis, maar ze mogen hier ook wel eens wat aan het spoor doen, het lijkt wel een cakewalk zoals vroeger op de ouderwetse kermis.

Na een kwartiertje boemelen zijn we in de haven en stappen we uit de schommeltrein en lopen richting boot, onderweg maakt Aafke nog even een sanitaire noodstop bij de nieuwe toiletwagen en even later zijn we aan boord.

Ik ga meteen even naar onze dieselvoorraad kijken, en die blijkt nog voldoende te zijn, en dus laat ik de in Helgoland gekochte diesel nog maar even in de cans zitten, het waait me trouwens ook te hard om met die cans in het gangboord te stoeien.

Omdat er geen bier meer in de koeling zit, moeten we eerst onze reservevoorraad uit de bergplaats halen, en wanneer we daarmee klaar zijn, nemen we eerst nog maar even een oude genever om alvast op smaak te komen.

Dan zegt Aafke dat de havenmeester eraan komt en dus pak ik mijn beurs en ga alvast naar buiten toe, ze staat er weer met de auto, en dus loop ik maar even naar haar toe.

Ze zegt tegen mij, blijven jullie vannacht nog hier?, ik zeg ja we blijven nog maar een nacht liggen, en gaan dan morgen bij het opkomen van de zon naar Lauwersoog.

Ook de schipper van de grootte Zweedse Cat komt er bij staan, en vraagt in het Engels wanneer ik weg ga ik zeg tegen hem morgenvroeg, en hij zegt dat hij maandagmorgen wil vertrekken, hij wilde eerst binnendoor via Delfzijl, maar dat ging de vorige keer niet zonder problemen.

Ik vraag hem wat zijn diepgang is en hij zegt 1,18 m, nou zeg ik dan moet dat toch geen probleem zijn want ik steek 2.20 m maar als ik daar even over nadenk dan is zijn diepgang niet het probleem, maar de breedte van de Cat, ik schat dat minstens op vijf meter nogwat. En het is op plekken natuurlijk niet zo breed op het reitdiep en vlak aan de kant is het dus minder diep dan in het midden.

Ik betaal weer 16,40 euro aan de havenmeester en zeg tot de volgende keer en ga weer aan boord.

Aafke heeft het bier ondertussen al in de koeling gedaan, en eentje in het vriesgedeelte zodat die straks lekker koud is.

Dan is het tijd om het eten warm te maken, en dus gaat de kokkin er mee aan de slag, het word weer eens raasdonders met appelmoes gecombineert met gebakken aardappeltje,s dat is tenminste andere koek dan patat met uien erop.

Donderdag 13 en Vrijdag 14 - 09-2018 van Helgoland naar Borkum.

De dag begint vandaag zonnig, en nadat we om halfnegen gewassen, aangekleed, en ons ontbijt hebben opgepeuzeld de boot klaarmaken voor vertrek, varen we om halftien met het grootzeil bijstaand op de motor de haven uit.

    De brulboei bij Helgoland met zijn naargeestig geluid brult ons na.

Er staat weinig tot geen wind in tegenstelling tot gisteren, maar toen was de wind erg vlagerig, en de golfhoogte nog erg hoog, nu staat er nog wel een hinderlijke deining hier bij Helgoland, maar dat komt omdat het hier rond het eiland op plekken erg diep is en op andere plekken een stuk minder diep en daardoor ontstaat er een chaotische zee, met allerlei vreemde puntgolven.

   Vaarwel Helgoland, en mischien tot volgend jaar.

Eerst maar even aanzien of het verderop wat beter word, en gelukkig kunnen we wel een goede koers varen met nog wat druk in het grootzeil en daardoor lopen we motorsailend 6 knopen over de grond,

Wanneer ik een uur later even op de plotter kijk, zie ik dat er achter ons een schip aankomt met flinke snelheid en na op het pijltje op de plotter te hebben geklikt blijkt het de WSP 3 te zijn dat is dus de Wasserschutzpolizei.

Ik zeg tegen Aafke pak snel even de kegel want die had ik helemaal vergeten om die in de voordriehoek op te hangen, om te laten zien dat we nu moet worden beschouwd als een schip varend op motorkracht.

Snel neem ik de kegel van Aafke over en hang hem met de punt naar beneden voor op, waar dus anders de Genua staat.

Nou dus maar afwachten wat ze gaan doen, want ze hadden ons wel in de peiling maar even later zie ik dat ze hun interesse in mij hebben verloren, en hun koers verleggen, ook moet ik een groot schip dat mijn pad gaat kruisen om het verkeersscheidingsstelsel binnen te varen eigenlijk voor mij langs laten gaan, maar net als ik gas terug heb genomen en ik nu maar 3 knopen meer loop, zie ik dat het grote schip zijn koers een beetje verlegd, en dus geef ik maar weer gas en vaar met 6 knopen voor hem langs

Ik had nog wel even mijn twijfels wat de WSP 3 van deze actie zou vinden, maar die stoomden gelukkig gewoon door.

De wind blijft om en nabij de 6 tot 8 knopen en dat blijft zo 5,5 uur lang, maar dan komt er opeens wind en loopt de windmeter op naar 12 en dus rollen we de Genua af en gaat even later de motor uit.

De windrichting is helaas verkeerd om hoog aan de wind langs de kust te varen, en dat word dus kruisen en dat gaat redelijk goed.

We varen op met een Duits jacht met de naam Hansa en we kruisen mooi met elkaar op en kunnen ook steeds dezelfde hoogte en kruishoek lopen.

    De Duitse boot met de naam Hansa hier nog zonder zeilen op.

De golfhoogte is echter een stuk hoger dan de voorspelde hoogte van 1.30 m en doordat de richting van de golven anders is als die van de wind komt die eerder in de buurt van de 2.0 m en ook komen  de golven over de ene boeg dus anders binnen dan over de andere.

    Zonsondergang ergens boven Juist of Memmert.

Na een aantal uren begint de wind wat heen en weer te gaan en wisselt steeds zo'n 40 graden van richting, en dus kan de automaat er niet meer bij aan, en moet ik zelf steeds sturen terwijl het juist erg goed liep ondanks de golven die er waren.

Op een gegeven moment leek het er op dat de wind die meest tussen 250 en 290 zat ging ruimen naar het Noorden en konden we een magnetische koers van 270 graden varen, nou als dat zo doorgaat word het mischien nog een mooi halfwindje en dat past ons wel.

Maar het loopt anders, en de wind gaat zelfs krimpen en meer zuidwestelijk worden, en daardoor word een slag naar de kust toe er eentje waarbij je geen VMG meer maakt, dat wil zeggen geen meter opschieten in de goede richting.

De slag naar het scheidingstelsel word echter wel beter hierdoor, en daardoor komen we nog redelijk vooruit

   De grote Zeesleper die boven Norderney lig voor calamiteiten.

Helaas gaat het bij Borkum minder goed, en gaat de stroom ons dusdanig parten spelen dat we erg weinig voortgang maken en ook krijgen we te maken met het daar dicht bij de kust gelegen windmolenpark.

Het is daardoor bij Borkum een soort bottleneck geworden en je kunt daardoor geen grote slagen meer maken.

Ook de scheepvaart van en naar de verderopgelegen windparken in aanbouw is erg druk, verder zijn hier ook nogal wat vissersboten bezig met vissen die hier bij de banken voor de kust bij Borkum heen en weer varen.

Bovendien is het ook nog eens pikkedonker, en het maantje is in zijn laatste kwartier en verdwijnt ook al redelijk snel weer onder de horizon.

Op een gegeven moment gaat ook de wind krachtiger worden en omdat het kruisen hier een stuk minder mijlen opleverd besluit ik om maar weer te gaan motorsailen om nog wat voortgang te maken.

We draaien de Genua weg en zetten het grootzeil strak in de midden en zo varen we mooi een koers van 240 graden en de snelheid die door stroom en golven word afgeremd word daardoor tussen de 3 en 4 knopen over de grond.

Gelukkig kan de automaat nu weer het werk doen en zitten we mooi onder de buiskap uitkijk te houden.

Dan doet zich opeens een probleem voor, want de windgever boven in de mast die op zonnecellen en een batterij werkt en via radiosignalen de data geeft voor de windinstrumenten geeft er de brui aan.

Omdat overdag de zon en ook gewoon licht genoeg stroom opleverd is dit bij nacht niet zo en dat is een behoorlijke handicap omdat ik nu niet meer beschik over de windrichting en de windkracht.

Ik probeer om dus zo goed mogelijk de zeilen in de gaten te houden, maar dat valt niet mee met deze heksenketel die er nu en dan staat.

Ons oorspronkelijke plan om in één keer door te varen naar Lauwersoog kan dus in de kast, want het word door het hakken aan de wind en ook door het kruisen waarbij je meer mijlen maakt dan in één rechte lijn, een wel erg lange zit en ook komt het met het tij niet uit, dus gaan we maar naar Borkum .

Het beroerde is dat je Borkum eerst vanwege de zandbanken een heel stuk voorbij moet varen, en dat kost allemaal tijd.

Gelukkig kan wanneer we de Geldsackplatte hebben gerond de motor uit, en zeilen we nu via de Westereems richting Borkum, onderweg worden we opgelopen door een sleepboot met een groot ponton waarop een grote opslagtank staat hij loopt zelfs 6.5 knoop met de stroom tegen.

   Het kleine slepertje met het ponton met de tank erop.

We lopen om 11:30 de haven van Borkum binnen, en na het grootzeil te hebben gestreken, en de stootwillen en landvasten te hebben klaargelegd gaan we een plekje in de haven zoeken, maar dat valt nog niet mee, want er liggen hier erg veel schepen die gebruikt worden voor de in aanbouw zijnde windfarms.

Ook komt er net een grote Fountain Pajot Catamaran binnenvaren en die zoekt net als wij om een plekje.

Opeens zie ik de vrouwlijke havenmeester op één van de pontons verschijnen om met een pikhaak de lijnen aan te nemen van de Catamaran, en dus vaar ik daar ook maar heen.

Na de Catamaran zijn wij aan de beurt, en helpt ze ons ook met de lijnen, dan vraagt ze waar we vandaan komen en of we een goede reis hebben gehad, en wij zeggen dat we in één keer vanaf Helgoland zijn gekomen, en we nu wel aan wat rust toe zijn.

Dan vraagt ze hoelang we denken te blijven, maar ja dat hangt van het weer af zeg ik, en dus zegt ze dat we dan beter eerst maar voor één nacht kunnen betalen, en dat kan ter plekke want ze heeft haar hele santekraam in de auto liggen waarmee ze gewoon de grote pontons mee op en af kan rijden.

Nadat de Havenmeesteres weer met de auto is vertrokken, gaan wij nog even het grootzeil beter opdoeken en ruimen een en ander op, dan is het tijd voor een aankomstborrel en Aafke wil wel een oude genever proberen van de fles Bols "zeer oude genever",en dat lijkt mij ook wel wat maar zeg ik tegen Aafke ik maak er een kopstoot van en wil er wel een blond geval bij want ik heb onderweg opzettelijk niet veel gedronken want wat er in gaat moet er ook weer uit en dat is met al die lagen kleding overelkaarheen niet zo handig.

Nou die genever smaakt voortreffelijk moet ik zeggen en ook de blonde rakker lest mijn dorst prima, daarna gaan we eerst even een tukje doen op de bank met een slaapzak over, want wanneer we nu op bed gaan slapen we vannacht niet en dat is niet de bedoeling.

Om halfzeven zijn we weer wat over de ergste vermoeidheid heen, en gaat Aafke een paar kant en klaarmaaltijden warmmaken in de magnetron, en met een lekker toetje aangevuld met de op Helgoland gezochte bramen kunnen we er wel weer even tegen.

Dan gaan we naar de douche's en daar moeten we wel even een behoorlijk eind naar toelopen, maar het zijn heerlijke douche's en zo te zien nog funkelnagel neu ook.

Terug op de boot drinken we eerst nog maar een bakje koffie, lezen nog wat en gaan daarna naar kooi

Morgen is het weer niet zo gunstig heb ik op wisuki gezien maar voor Zondag lijkt het een stuk beter met wind uit het zuidzuidwesten van 14-16 knopen, en ook de golfhoogte is 0,8 m en dat is gunstig om het westgat mee in te lopen.

.

Woensdag 12-09-2018 nog maar een nacht op Helgoland.

Vanmorgen is het één grijze massa als we wakker worden, maar we gaan eerst maar even wassen aankleden en ontbijten.na nog eens een keer het weerprogramma van windfinder pro te hebben bekeken, denken we er toch over om vandaag te gaan ondanks het druilirige weer.

Ook de andere schepen zijn of al weg of ze maken aanstalten om te vertrekken.

Wij willen eerst nog wel even dieselole halen in onze yerriecans, en ook nog even wat spiritualieën halen hier bij de winkel dichtbij de haven, want daar krijg ik nog steeds rabat omdat ik hier al jaren klant ben.

Eerst hijsen we met een lijn de yerriecans naar boven, en gaan dan de trap op, het is nu laagwater en dan is het een hele klim om boven te komen.

Bij Rickmers aangekomen zet ik de cans bij de pomp en loop naar binnen, waar ik aan de vrouw bij de kassa vraag om diesel, ze wijst naar de man die aan de andere kant van de winkel bezig is, en zegt dat die met mee meegaat en dat zij alvast de pomp aan zal zetten.

Als ik met hem bij de pomp aankom bekijkt hij mijn cans en zegt dat hij eigenlijk geen diesel meer in deze cans mag doen, want volgens hem zijn ze minstens 20 jaar oud, ik zeg dat zou best eens zo kunnen zijn en vraag hem wat het probleem is.

Hij zegt dat cans niet ouder mogen zijn dan 10 jaar, en dat de opening niet groter mag zijn dan 4 cm en ook moeten ze een Europees keurmerk hebben, en wanneer de schiffartspolizei mij aanhoud en er achterkomt dat hij zijn dieselolie in deze cans heeft getankt, dan krijgt hij een boete van € 500,=

Hij zegt dat hij het deze keer nog door de vingers ziet, maar een volgende keer niet weer.

Nou daar hebben we dus weer mazzel mee, ik had nog wel genoeg diesel in de tank, maar van Aafke moest ik ze als reserve vol maken want we zijn al eens eerder binnengekomen hier op Helgoland vanaf Thyboron en toen hadden we nog maar ongeveer 1 liter in de tank en niets meer op reserve en dat wil ze niet weer meemaken, en daar heb ik alle begrip voor.

Na de diesel naar de boot te hebben gebracht, en ik ze één voor één naar beneden heb laten zakken aan onze bulletalielijn, gaan we naar de drankwinkel toe en jammer genoeg hebben die geen schinkenhäger meer in de handel en dus nemen we in plaats daarvan maar een ander merk limonade mee.

Na ook dit weer met het touw te hebben laten zakken, beraden we ons nogeens of we wel gaan vertrekken, want het is nu opeens weer hondeweer geworden terwijl het gelukkig net even droog was toen wij de dieselolie en de drank aan het halen waren.

Nadat we er nog eens goed over hebben nagadacht, nemen we het besluit om toch nog maar een dag te blijven, want het zal morgen zonnig weer worden, en ook de golfhoogte die nu nog 1,60 is gaat dan naar 1.20 en de wind gaat morgenmiddag pas naar het zuidwesten en dat is minder mooi maar dan maken we maar een slag meer, want om de hele dag in de miezerige regen te staan daar heb ik geen zin in.

We hadden ons al enigzins voorbereid, en gaan nu maar weer verder waar we mee bezig waren, en dat houd in dat we gaan lezen ik in ieder geval wel, want ja de dag moet weer om.

Als de regen weer overgaat naar motregen, gaat Aafke nog eens bezig om de kalkresten van de rubberboot af te krijgen, eerst met een mesje en als ik haar erop attent maak dat het mischien ook wel met kalkverwijderaar wil gaat ze dat ook even proberen maar dat moet eerst wel even inwerken denk voordat de kalktroep loslaat.

S,middags gaan we als het weer wat is opgeknapt nog even een slag over het eiland om o.a. Bramen te zoeken, en ook lopen we even bij de havenmeester langs om een dag te verlengen.

    Dit is de snelle Cat vanaf Cuxhafen die hier elke dag komt.

Bij het havenkantoor aangekomen blijkt die er vanmiddag maar één uurtje is n.l van 16:00 tot 17:00.

En het is nu kwart voor drie, en gaan het dan vlak voor vijf uur wel weer proberen.

We lopen eerst nog even alle drankwinkels langs om te zien of er iemand nog Schinkenhäger heeft, maar niemand verkoopt het meer deelt een winkelier mij mee, want ze hebben het nu alleen nog in 0,7 ltr flessen en die zijn duurder dan de litersflessen die er voorheen waren en dus koopt niemand dat meer en zij willen het dus ook niet meer in de schappen hebben. Ja das ist schade zeg ik nog.

    Het Unterland waar we naar bramen hebben gezocht.

Onze speurtocht naar bramen levert niets op, want waar we ook komen ze zijn allemaal verdroogt hier doordat er zo weinig regen is gevallen deze zomer.

Op het laatst lopen we maar weer terug naar de haven want we hebben nog maar een halfuur voordat het havenkantoor sluit, eerst lopen we via de weg die nogal steil naar boven gaat naar het Oberland toe, en komen hoe is het mogelijk halverwege de helling de havenmeester van Cuxhafen tegen.

We kijken elkaar aan, en hij zegt tegen mij ken je mij nog? Ik ben de hafenmeester van Cuxhafen en ik zag het ook meteen dat hij het was. We shake hands en ik zeg natuurlijk ken ik u nog, want hij lijkt verassend veel op de broer van Siep Schotanus uit Westergeest dus dat gezicht had al iets bekends voor mij.

We lopen snel door, en beginnen even later aan de afdaling naar het Unterland en daar zien we opeens een lange rij Bramenstruiken en die zijn rijp, en dus gaat Aafke zich daarop concentreren en ik ga naar het havenkantoor en kom daar aan om kwart voor vijf, er zit nu een vrouwlijke havenmeester en ik zeg dat ik nog een nacht blijf en noem de naam van de boot.

Eerst dacht ik dat ik geen kûrtaks hoefde te betalen, maar mooi niet dus en ik reken 18,50 euro af.

Dan loop ik nog even naar de drankwinkel tegenover die van vanmorgen, en vraag of die mischien nog Schinkenhäger te koop hebben, de vrouw achter de toonbank gaat even kijken, maar schud haar hoofd en zegt jammer genoeg niet, nou zie ik toevallig twee kruiken oude Bols Genever staan en dus neem ik die maar mee.

Ik loop weer terug naar de boot, maar Aafke is er nog niet, en dus ga ik alvast de trap af met mijn stenen kruiken, en dat valt niet mee maar ik kom heelhuids en met ongebroken kruiken op het ponton terecht, en stap vervolgens via het opstapje op de boot, en zet de handel alvast klaar voor Aafke om op te bergen.

Ik zit nog maar net of ik voel dat Aafke op de boot stapt, en ze komt met een broodtrommeltje vol met bramen naar binnen, dus hebben we vanavond weer iets lekkers op onze toetje's.

Dinsdag 11-09-2018 nog steeds op Helgoland.

Ondanks het geslinger hier aan het ponton aan de kade en de harde wind met vlagen van 38 knopen, slapen we als een roos, ik ben er zelfs de hele nacht niet uitgeweest voor wat sanitaire bezigheden, en dat gebeurt niet vaak.

Bij de tijd dat we wakker worden is het halfnegen, en dan moet ik wel even snel zien dat ik bij de plee kom want het water staat hoog. Na de toiletpot bijna te hebben volgeplast, ga ik weer te kooi, maar Aafke wil niet weer verder koessen, en gaat alvast het ontbijt klaar zetten terwijl ik nog even onder het dekbed kruip.

Vijf minuten later gooi ik de boel opzij en stap er ook maar uit, en maak na een broek aan te hebben getrokken de tafel klaar.

Even later zitten we alweer te schransen, en ook de thee vind z'n weg naar onze magen.

Het waait nog steeds behoorlijk en alles kraakt en piept buiten door de beweging van het ponton en door de boot, die nog steeds heen en slingert.

Nadat we zijn uitgegeten, en hebben aangekleed, gaan we eerst maar eens naar onze lijnen kijken, want we moeten niet op drift raken hier in de haven.

Er is één lijn achter die bezig is om door te schavielen als ik er niet wat aan doe, en dus gaan we daar eerst een extra lijn bijzetten, en zodra die vast zit, haal ik de andere lijn eraf en leg hem later met een lus erin weer vast aan het ovale oog van het ponton.

Ook loop ik de rest van de lijnen even na en we doen er ook nog een extra stootwil tussen, nou het is binnen wel te merken dat we minder bewegen.

Dan gaan we maar weer verder met onze boeken, ik moet nog 75 pagina,s en Aafke nog 100 dus het duurt nog wel even voor we ze uithebben.

   Hier zie je het spoor van de Finse boot.

Tussentijds kijk ik ook nog even waar onze Finse boot met vrouwen terecht is gekomen, en die zijn ondertussen op Vlieland aangekomen vanmorgen om 09:30 uur.

Ik had al een paar keer eerder gekeken op de app van Mairine traffic en ze gespot toen ze ter hoogte van Ameland en Terschelling waren, en dus zijn ze flink door de mosterd gehaald vannacht en zijn ze maar een haven in dit geval dus Vleland binnengelopen na 44 uur zeilen en moteren.

We brengen de rest van de dag door met lezen, en koffiedrinken want het is geen weer om naar buiten te gaan vandaag het waait hard en het is miezerig.

    Het lijkt redelijk rustig zo,  maar ze hangen soms behoorlijk schuin.

Wanneer Aafke en ik even buiten zijn gaan zitten om wat frisse lucht in te ademen, staat opeens Igor op de kade, nou onze verwondering is groot, als hij zegt dat ze vannacht om drie uur weer terug zijn gekomen, want het was niet te doen, nou zeg ik, dat had ik je direct wel kunnen vertellen, want de Duitse bocht is een beroerd stukje Noordzee en vooral wanneer de wind uit het westen komt.

Ik vraag hoe is het met de boy,s ?.nou zegt hij, die zijn erg moe en liggen voor pampus.

Ik zeg dat ik blij ben om hem te zien, want we zaten wel wat over hun in, maar vergeet te vragen hoe het met de andere Zweedse boot is die tegelijk met hun is vertrokken.

Ondertussen taait hij weer af, en wij gaan later naar de winkel toe, om nog wat inkopen te doen maar ze zijn al gesloten, en dus lopen we even naar de plaats toe waar hun liggen in de haven, en daar aangekomen ligt alleen hun boot aan de lange steiger, maar de andere boot is dan zeker wel verder gegaan, en die waren maar met hun tweeën aan boord.

   De Zweedse boot ligt na 10 uur hakken aan de wind weer op z'n plek.

We lopen weer terug naar de boot en klauteren de trap af naar het ponton waar we tegenaan liggen.

Het is nu tijd voor een jeweetwelgeval en die drinken we buiten op in de luwte van de buiskap, maar even later gaan we maar weer naar binnen, want daar is het een stuk aangenamer dan hier.

Nou dan hebben we deze dag ook al bijna weer gehad, en we hopen morgen zee te kiezen, en de wind zal geen probleem zijn, maar er staat nog wel een zee van 1,8 m morgen, maar gelukkig komen wind en golven uit dezelfde richting, en dat is donderdag niet zo dan is de wind Zuidwest, terwijl de deining uit het Noordwesten komt.

Morgen is het ook nog eens de hele dag druilerig weer, terwijl het Donderdag zonnig word dus wat te doen?. We zien morgen wel weer even in de doos van Pandora wat die voor ons in petto heeft.

Maandag 10-09-2018 weer eens op Helgoland.

Vanmorgen om halfnegen vliegt de helicopter over ons heen met veel lawaai, tenminste als ik Aafke mag geloven want ik was nog bewusteloos, nadat ze mij heen en weer heeft geschud kom ik eindelijk uit mijn diepe slaap en als ik naar buiten kijk door onze patrijspoort ziet deze dag er veelbelovend uit.

We beginnen eerst maar eens met ons ontbijt en na vier sneetje,s brood en een paar kopje's thee is het wassen en aankleden en gaan we samen op stap naar het havenkantoor.

Daar aangekomen zie ik niemand zitten, en dus kijken we eerst even wat de weersverwachting voor ons in petto heeft.

Het komt er op neer dat we inderdaad beter niet eerder dan woensdag weg kunnen gaan want dan komt de wind uit het noordwesten, en dat is een goede richting voor ons om aan de wind te zeilen.

Ondertussen is de havenmeester ook weer op honk, hij was even weg op zijn fahrrad om te kijken welke schepen er vannacht binnen zijn gekomen.

Hij gaat achter zijn buro zitten en zet z'n computer aan, en kijkt mij aan. Ik zeg Marilena en dan typt hij de naam in en vraagt even later wanneer en hoe laat we zijn binnengelopen.

Ik zeg dat was gisteravond tussen zes en zeven uur, waarop hij vraagt tot wanneer we willen blijven en ik zeg we gaan pas woensdag weer weg want dan is het gunstig weer.

Hij zegt dat is dus drie nachten, en even later zegt hij, dat is dan precies 50 euro.

Nou dat valt mij weer mee, want ik dacht dat ik nog iets van een vorige keer moest betalen, want toen was ik te laat en hij zei toen tegen mij dat ik het de volgende keer wel kon betalen, maar aangezien we hier een aantal jaren niet zijn geweest is het mischien in het vergeetboek terecht gekomen en ik ga hem maar niet wijzer maken dan hij al is.

Ik geef hem het geld, en even later print hij een bon uit voor mij en twee kaartje voor kürverwaltung dat is een soort toeristenbelasting van 5,50 euro per persoon.

Dus 39 euro havengeld en 11 euro toeristen belasting, en dat op een belastingvrij eiland, hoe kan het.

Even later zijn we weer aan boord om koffie te drinken, en om wat warmere kleren aan te doen, want er waait nog een behoorlijk frisse wind, en omdat we het eiland even rond willen lopen moeten we er wel op gekleed zijn, en dus verruil ik mijn korte broek, voor een lange broek, en ook doe ik een vest aan en een pet op.

Aafke doet alleen een vest aan en neemt een regenjas mee, en een tas voor boodschappen in te doen.

Als we buiten in de kuip zitten, komen de Zweedse bootbemanningen ook langs lopen en ze hebben alledrie grote tassen met drankflessen bij hun, ze zeggen dat ze nog vandaag willen vertrekken naar Borkum, nou dat is een behoorlijk eind varen in een keer zeg ik, en vraag hoe laat denken jullie te gaan ze zeggen om vijf uur vanmiddag.

Ze vragen wanneer wij weg gaan, en ik zeg wij gaan woensdag pas weg want dan is de wind gunstig wat kracht en richting betreft.

Even later komt Olaf ook langs met de schipper van de andere Zweedse boot, en die heeft de pest in, omdat er hier op Helgoland niets aan eten te krijgen is.

Ik begrijp het niet, want hier wonen 2500 mensen, en die moeten ook allemaal eten dus ik denk dat je in de verkeerde winkel bent geweest.

We hebben even later nog een hele discussie over internationaal recht en al dat soort dingen wanneer ik hem ervoor heb gewaarschuwt om vooral niet op een verkeerde manier door het scheidingsstelsel te gaan varen, maar daar trekt hij zich niets van aan zegt hij, nou ik ga er maar niet verder op in en wens ze een behouden vaart toe.

Na onze koffie te hebben opgedronken lezen we nog even, en dan besluiten we om maar aan ons rondje te beginnen.

Als we even later de watersportwinkel van Rickmers uit komen staan daar opeens de bemanning van de twee Zweedse boten met een aantal lege yerriecans en die willen ze hier bij Rickmers vullen, nou daar hebben ze gelijk aan, want het kost hier maar 1 euro per liter en bij de pomp in Cuxhafen 1,59 en dat scheelt nogal wat.

Wij hebben daar wel getankt want wij wilden eventueel door naar Norderney, en ik wilde niet het risoco lopen om zonder diesel te komen zitten, maar wij gooien morgen ook onze cans hier even weer vol.

Eerst lopen we naar het Oberland toe, en halen brood bij de winkel waar we dat altijd doen, en we hebben geluk want er zijn nog net twee volkorenbroden.

   De lange Anne heet deze alleenstaande rots.

Daarna lopen we onze ronde over het eiland, en ontdekken dat er veel is verandert hier, heel veel paden zijn verlegd vanwege instortingsgevaar en we kunnen dus niet meer vlak langs de klippenrand lopen..

Toen ik hier dertig jaar geleden voor het eerst kwam was er eigenlijk helemaal geen bestraad pad, maar een soort schelpenpaadje zonder een afrasteringshek, maar daarna hebben ze er heel wat aan verbeterd, zoals een veilig hek langs het pad en bestrating i.p.v. schelpen, en nu is dat ook alweer zover dat er hele stukken van de steile klippen afbreken door erosie, en ook zal het water wat in de scheuren zit en dat in de winter bevriest en daardoor uitzet een oorzaak zijn dat de boel afbrokkelt en naar beneden donderd.

    Deze is van de laatste leg zo te zien.

Er lopen heel wat mensen over het eiland, en dat komt ook door de kolonie Jan van Genten die hier hun broedplaats hebben, het begon weet ik nog wel met een stuk of drie paartje,s maar nu is het een echte grote groep geworden en alle jaren komen er meer jongen bij.

Het zijn dan ook prachtige vogels om te zien, en geweldige luchtacrobaten, en ze zijn helemaal niet schuw voor mensen omdat ze een perfect verdedegingwapen hebben.

Ze kunnen goed overweg met hun lange puntige snavels dat kan ik je vertellen want ze houden hun territorium goed in de gaten, en zodra er eentje in komt word er flink gevochten.

Ik kan ook nooit nalaten om ze te filmen en te fotograveren, en ik ben echt niet de enige die dat doet.

    Dit zwarte jong is vermoedelijk van de eerste leg.

Er is zojuist een groot Cruiseschip voor anker gegaan hier, en die varen met hun reddingssloepen constant heen en weer naar het eiland.

    Het Cruiseschip dat voor anker ligt.

Nadat we uitgekeken zijn lopen we naar het Unterland en halen daar nog even bananen chips en koekje,s, en daar treffen we Olaf ook nog even, en ik vraag hem of hij nu de goede winkel gevonden heeft, hij zegt ja ik heb nu alles wat we nodig hebben. We wensen hem goede vaart en gaan in de rij staan voor de kassa, ze zijn hier wel modern bezig moet ik zeggen, want als je met papiergeld betaald doe je dat via een automaat die meteen het biljet scant op echtheid, en vervolgens je wisselgeld in een bakje terrugstort. We lopen daarna ook nog even naar de taxfreewinkel om alvast even te kijken en dan gaan we morgen even wat spiritualieën inslaan en ook wat thoebakko voor een speciale vriend van ons 

Als we bij de haven komen zien we nog net de Zweedse boten wegvaren, ik roep nog een keer, maar ze horen ons niet omdat het te ver weg is.

Zo dat was weer een mooie dag, wij mogen hier altijd graag komen, en dat komt natuurlijk hoofdzakelijk door de reis hier naar toe die door weersomstandigheden altijd anders is en daardoor blijft het spannend en ontspannend tegelijk.

Zondag 09-09-2018 van Cuxhafen naar Helgoland.

Vanmorgen halfnegen worden we wakker, en gaan er maar direct uit want de zon schijnt, en we hopen dat we die de hele dag mogen zien.

Na het zand van Klaas Vaak uit onze ogen te hebben gewassen, gaan we wat brood naar binnenwerken, en spoelen er wat thee achteraan, en na de boel weer te hebben opgeruimd gaan we ons verder gereedmaken voor onze trip naar Helgoland.

Eerst waren we nog niet helemaal zeker of we er wel verstandig aan deden want er heen zeilen is één, maar je moet er ook weer vandaan zien te komen.

Gelukkig zijn de weerberichten voor de Duitse bocht zodanig dat we kunnen zeilen, en we maken de boot alvast gereed om te vertrekken, ook tank ik nog even water want we zijn alweer voor de helft door onze voorraad water heen en hier zit het bij de prijs in van het havengeld en dus gooi ik ze alledrie tot aan het randje toe vol.

Aafke is ondertussen nog even onze ballast van lege flessen en afval aan het wegbrengen, en komt thuis met de boodschap dat de beide Zweedse boten ook naar Helgoland gaan en om 12 uur willen vertrekken.

Ik zeg dat dat wel een beetje aan de vroege kant is, maar het voordeel is dat we daardoor wel wat eerder in Helgoland aankomen, en dus zeg ik dat wat mij betreft we ook om die tijd weggaan.

We lopen nog even naar Igor en z'n maten toe, om te zeggen dat ook wij om twaalf uur los gooien.

We wensen elkaar nog een mooie zeildag toe, en ik leg ze nog even één en ander uit waar ze kunnen gaan liggen in de haven daar, want je mag alleen aanmeren tegen een boot van dezelfde lengte.

   Hier liggen we nog in cuxhafen in een box.

Als we bij de boot terugkomen, lopen er een paar Nederlandse jongens voor ons, en Aafke vraagt waar ze vandaan zijn gekomen.

Een van de jongens zegt dat ze vanaf Rendsburg zijn gekomen, en in een keer door wilden varen naar Harlingen, maar bij de uitgang van de Elbemonding gekomen stonden ze een paar keer bijna rechtop, en dus zijn ze maar snel teruggegaan en vannacht dus hier binnengelopen.

En nu ? Vraagt Aafke; hij zegt we laten de boot hier liggen, en halen hem volgend weekend wel op want we moeten morgen weer naar school.

We wensen ze voor volgende week beter weer toe, en stappen weer aan boord.

Het is nu ondertussen halfelf, en ik ga nog even een poosje lezen, en Aafke zorgt voor koffie en duikt dan ook nog even in haar boek.

Om halftwaalf zeg ik, kom op we gaan ons alvast klaarmaken, want er moet nog wel van alles nog even gebeuren.

We hebben nu nog stroom en dus zetten we de waterkoker aan, en vult Aafke alvast een thermosfles met thee voor vanmiddag.

Dan rol ik de stroomkabel weer op de haspel en berg de boel op in de bakskist, en ook haal ik de beschermkappen alvast van de instrumenten af.

Ook sla ik de grootzeilval vast aan, en zet de giek in het midden, omdat het nogal fris is trek ik ook een lange onderbroek aan, en doe een tshirt onder mijn overhemd.

Aafke trekt een majot aan onder haar broek, mischien lijkt dit wat overdreven, maar je kunt het beter te warm hebben dan te koud.

Dan beginnen we alvast de landvasten die geen functie meer hebben eraf te halen, en alleen een achter en een voorlijn blijven zitten, daarna start ik de motor, en haalt Aafke de voorlijn eraf, komt dan naar achteren en terwijl ik achteruit de box uitvaar haalt ze ook de achterlijn van de bolder af op de vingerpier.

Nadat we ruimte genoeg vrij hebben, varen we langs de boxen naar de uitgang van de haven, omdat Aafke nog bezig is met het opruimen van landvasten en stootwillen, vaar ik alvast de Elbe op, en nadat alles aan de kant is kunnen we zo meteen het grootzeil hijsen.

Wanneer we de haven uitvaren, komen ook de Finse meiden er aanvaren, en we zwaaien naar elkaar

Nou dat is mooi getimed zeg, het lijkt wel afgesproken werk maar dat is het niet want wij hebben ze nadat we de sluis bij Brunsbüttel uitvoeren, niet meer gesproken.

Dan is het tijd om zeil te zetten, en Aafke neemt het roer, en ik loop na de zeilbinders los te hebben gemaakt naar de mast en trek met grote halen het zeil omhoog, terwijl Aafke de smeerrepen in de gaten houd want die willen nog wel eens ergens achter haken, en dan is Leiden in last.

Het gaat allemaal goed, maar de schoot staat te strak en ik krijg het laatste stukje zeil niet omhoog, maar Aafke heeft het gelukkig al gezien, en geeft de lijn wat meer slack.

Ik trek met de lier het val verder omhoog , en nu zit hij precies bij het lijntje wat ik erop had gezet.

Ik schiet snel het val op en intussen laat Aafke de boot wegvallen naar bakboord en zeilen we langs de groene boeienkant richting Noordzee.

Wanneer ik klaar ben aan dek, loop ik naar achteren en ga ik de Genua bijzetten en na de beide zeilen in de juiste stand te hebben gezet, varen we met een wind van 12-15 knopen de Elbe af.

Ook onze Finse lady's zijn bezig om zeil te zetten, en even later komen ook die achter ons aan.

De beide Zweedse schepen hebben we nog niet gespot, maar ik zie wel een zeiltje ongeveer een mijl voor ons, en dat zouden ze wel eens kunnen zijn, ik vind dat ze wel in gevaarlijk vaarwater zitten, want ze varen in de geul voor de big ships, en dat is hier niet aan te raden, want die dingen komen met zo'n 15 knopen op je af en zijn snel bij je, en onder zeil kun je niet zo snel reageren dan wanneer je op de motor vaart.

Even later zie ik doordat we hem redelijk snel naderen, dat hij alleen op de Genua vaart, en bijna geen voortgang maakt, waarom ze het grootzeil niet hebben gehesen begrijp ik niet want we hebben ook nog eens minimaal twee uren de stroom tegen ons lopen.

Ondertussen worden we ingehaald door een groot containerschip, en na op de AIS te hebben gekeken zie ik dat hij met 16 knopen bij ons langs vaart.

    Pas op Boeggolf van twee meter.

Dat merken we even later ook, want er komen drie flinke boeggolven aanlopen, en dat geeft nogal wat

gehuppel en geschommel omdat ze ongeveer twee meter hoog zijn.

Als wij ze hebben gehad zie ik de Zweedse boot, die ook nog eens een stuk dichterbij zit omdat hij in de geul vaart een paar flinke bokkesprongen maken, ik kan bijna onder zijn boot doorkijken zo gaan ze tekeer.

Even later hebben we ze ingehaald, maar omdat ze allebei met de rug naar ons toezitten zien ze ons niet, nadat ik een keer schreeuw, kijken ze om en zwaaien naar ons, wij zwaaien terug, en ik gebaar dat ze meer naar de kant moeten gaan, maar ja of ze het begrijpen weet ik niet.

Olaf de andere Zweed met zijn beide vrienden heb ik nog niet gezien, en ik denk dat hij nog niet is weggegaan, ondertussen halen de Finse meiden ons in, want ik zie ze steeds dichterbij komen, het kan zijn dat ze de motor nog bij hebben te staan, want dat hadden wij eerst ook, maar toen de wind eenmaal buiten de stad gekomen opeens aantrok heb ik de motor uitgezet.

Een mijl of wat verder, lopen ze ons langzaam voorbij, en er word naar ons gezwaaid en wij zwaaien natuurlijk terug.

Het zeilt trouwens geweldig, en het is zonnig, en ik krijg het al warm en doe mijn vest uit, en dat werkt zeker aanstekelijk want ook Aafke doet die van haar uit.

Ondertussen heb ik de stuurautomaat aangezet, maar doordat het hier een heksenketel is met hekgolven van de schepen die hier varen, en een behoorlijke swell van de harde wind van vannacht kan die het niet bolwerken, en stuur ik zelf dus maar weer.

Het is al Kwart over twee en nu pas krijgen we wat stroom mee, en we lopen nu iets meer dan Zeven knopen over de grond, en hebben nu ongeveer 12 mijl afgelegd van de 35 mijl verheid naar Helgoland.

We zijn nu ook bijna bij het punt waar we de geul over moeten steken, en er is van beide kanten geen schip te bekennen en dus ga ik van de groene naar de rode kant.

Ik zie in de verte nog het zeil van de Finse vrouwen, en ik hoop dat het allemaal goed met hen gaat, het is niet niks wat zij aan het doen zijn, want om in Las Palmas te komen moeten ze door de beruchte golf van Biscaye en daar heb je een weergaatje van minimaal drie dagen voor nodig.

We zijn nu bij het ankergebied voor grootte schepen aangekomen en er liggen er hier heel wat, allemaal met de neus in dezelfde richting.

Even later zie ik in de verte al het doel van deze dag uit zee oprijzen, en ik zeg tegen Aafke ik zie Helgoland, ze staat op, kijkt een keer en zegt, volgens mij is het een containerschip en dat zou inderdaad mogelijk zijn want dat heb ik al eens eerder meegemaakt.

Maar na een halfuur, ben ik er wel zeker van dat het zo is, en dat kan ze nu ook zelf wel zien.

Na op de kaart te hebben gekeken en te hebben gemeten moeten we nog bijna 15 mijl varen, en dat is met de huidige snelheid twee uur varen.

Het vervelende is dat er even later bijna geen wind meer staat, en na dat een poosje te hebben aangezien, start ik de motor en gaan we motorsailend verder.

Na vijf kwartier te hebben gemoterd, komt er ineens weer wind, en kan het pruttelapparaat weer uit.

Dat blijft ook zo totdat we nog één mijl van de haven verwijderd zijn, en dan gaat de windkraan weer dicht en moteren we het laatste eindje naar de haveningang.

In de voorhaven strijken we nadat we de Genua al even eerder hebben ingerold het grootzeil, en varen we de eigenlijke haven in waar we een plek vinden bij de kademuur, hier hebben we al vele keren gelegen, meestal tegen of tussen twee andere schepen want er mogen er hier maar drie tegenelkaar liggen.

   Hier liggen we aan de hoge kade, het is nu HW.

Het was 18:05 dat we de voorhaven invoeren, en nadat we alles hebben opgeruimd en de boot hebben aangemeerd is het nu zeven uur en tijd voor jawel, daar is ie weer, een blonde rakker.

Om een uur of zeven komen Olaf en zijn companen met hond natuurlijk ook de haven binnenvaren, na wat zoeken om een plekje komen ze aan de lange steiger terecht waarna ze na de boot vast te hebben gelegd meteen de wal op gaan, en even later vragen ze vanaf de kademuur waar de Mall ( supermarkt ) is ik zeg er is hier geen supermarkt maar wel een winkel en er zijn ook wel bakkers, maar ik vrees dat alles gesloten is.

Ze verdwijnen weer en gaan ergens wat eten vermoed ik, even later, om halfnegen komen de andere twee Zweden ook binnen, en na enig zoekwerk en op wat aanwijzingen van ons gaan ze tegen de boot van hun landgenoten liggen, die al aan zijn komen lopen, om hen te helpen bij het aanmeren.

    De boten krijgen soms vreemde namen zoals deze Trekkpott.

    De weersituatie vandaag kijk naar de windstrepen.

     Het weer voor Woensdag is beter, dus dan naar Norderney.

Vrijdag 07-09-2018 van Brunsbüttel naar Cuxhafen.

Als je zo dicht bij de ingang van de sluizen ligt te slapen, word je uiteraard wel een paar keer wakker van het oorverdovende geluid van de enorme schroeven die bij het afremmen van het schip nog meer lawaai maken dan normaal het geval is.

Wij worden dan ook een aantal keren hier wakker van, en maken dan ook maar even tijd voor een bezoekje aan het toilet.

Om halfnegen gaan we er maar uit, en na wassen en aankleden, gaan we onze magen maar weer even vullen en een thermoskan met thee leegdrinken.

Om een uur of tien hebben we nog even contact met onze Finse dames, en die willen graag weten waar ze diesel kunnen tanken en ik zeg dat er hier vlakbij een tankstation is voor jachten, maar dat ze daar alleen biodiesel hebben, tenminste dat las ik op één van de borden die daar op de steiger staan.

Ik zeg er ook bij dat ik dat liever niet in mijn tank hebben wil, want dat bevorderd bacteriegroei in de tank wanneer het in contact komt met water.

Ook vragen ze wanneer ik van plan ben om naar de sluis te varen, en eigenlijk zou ik om twee uur pas willen gaan, maar omdat we als het weer een beetje meewerkt naar Helgoland willen gaan dan is het mischien voor ons ook wel beter om met het hoogwater van 12:20 de Elbe op te varen.

Ik zeg dus dat we om twaalf uur losgooien en zij zeggen dan varen wij wel achter jullie aan.

   De 8 Finse dames liggen achter ons in de sluis, met hun boot Ocean Lady.

Het schutten neemt niet veel tijd in beslag, en we stijgen ongeveer anderhalve meter, even later gaat het belletje, en gaan de deuren open en en kunnen we de motor starten, om daarna de Elbe op te varen.

Na goed te hebben gekeken of er geen schepen aankomen die we als gevaarlijk moeten beschouwen steken we de vaargeul van de grootte schepen over naar de groene kant, ondertussen ga ik nadat Aafke alles weer aan kant heeft, het grootzeil omhoog trekken, Aafke houd intussen de boot met de kop in de wind.

    De finse boot achter ons.

De Finse boot volgt ons en steekt ook over, maar ze gaan niet motorsailen, nou dat moeten ze zelf weten, maar het scheelt je toch een knoop in snelheid.

De stroom is nog twee uren tegen, en daarom hebben we er tot aan Cuxhafen niet zoveel profijt van.

We lopen een gemiddelde van 5,5 knopen dit stuk, dat komt doordat we worden teruggezet door de golven en de wind.

Onderweg komen we nog een paar flinke grootte containerschepen tegen eerst ééntje van 368 meter lang en 51 m breed en later nog een met een lengte van 358 meter, van de eerste hebben we weinig last van z'n hekgolf, maar de tweede is andere koffie, daar worden we behoorlijk van door elkaar geschud.

   Dit is er eentje van 368 m lang en 51 m breedt.

Het is erg jammer dat de wind net iets teveel westelijk is, anders was het een mooi zeiltochtje geweest.

En ook is het maar goed dat ik mijn regenkleding heb aangedaan, want ik zie de bui al aankomen in de verte en zeg tegen Aafke dat ik mijn laarzen aan wil hebben want dit blijft niet bij wat lichte regen zo goed ik het kan beoordelen.

Even zo goed duurt het nog bijna een uur voordat we de wind voelen aantrekken tot 26 knopen, en even later begint het te regenen, het duurt echter niet lang of de bui is weer over ons heen.

In de verte zie ik de volgende al aankomen, en ook hebben de Finse Ladies opeens haast, want ze gaan ons voorbij varen, ze zwaaien nog even naar ons, maar blijven toch in de buurt vlak voor ons varen.

Door die laatste regenbui heb ik het koud gekregen, en ik moet ook even de geit verzetten daardoor.

Net als ik de eerste sputters voel, neemt Aafke na een jas aangetrokken te hebben het roer even van mij over zodat ik snel even mijn eigen bui kwijt kan, en ga ik als de brandweer terug om het roer over te nemen, maar Aafke heeft al wat waterschade opgelopen. Nou ik had ook niet later moeten komen want het begint nu zo hard te regenen dat het één grijze massa om ons heen is, je ziet niets meer en ik vaar dan ook alleen maar op de plotter, want daar kan ik tenminste de schepen, en de boeien op zien.

Ook zie ik de boot van de Finse dames een paar vreemde zigzag bewegingen maken hier vlak voor mij, maar ik kan ze alleen maar op de plotter zien.

Het blijft ook nog eens lang doorgaan, en het lijkt wel een wolkbreuk, en ik heb het zelden zo erg meegemaakt.

Gelukkig komt aan alles een end, en even later word het zicht weer wat ruimer, maar jonge, jonge wat een heissa zo ineens.

Ik zie de Finse boot ook weer voor mij varen, en zie dat ze wel heel erg richting boei toevaren, nog net op tijd zien ze het gevaar, en slalommen ze om de boei heen, ik had ze nog zo gewaarschuwt om dit soort situatie's te vermijden, maar ze komen er gelukkig goed vanaf. en ze zijn al druk bezig om te ontdekken waar ze naar binnen moeten hier in Cuxhafen, nou we zijn er ook niet erg ver meer vanaf, en ik zeg tegen Aafke dat wij hier ook wel naar binnen kunnen gaan om eens te kijken hoe het hier ligt.

Dus die gaat alvast voorbereidingen treffen door de stootwillen en de lijnen aan te brengen zodat we klaar zijn om aan te meren, en na Aafke aan het roer te hebben gezet, laat ik het grootzeil zakken en doek het zo goed mogelijk op, want het is weer begonnen te regenen en ook trekt de wind aan.

De Finse boot is de havenkom al binnengevaren, en gaat nu door de brug en de sluis verder naar de binnenhaven toe.

Ik geef wat meer gas, want dan kan ik ook nog de brug halen mischien en dat lukt, de Dames hadden hier een plaats gereserveerd via de telefoon en wij niet, dus zoek ik om een plek waar een groen bordje hangt, nou dat treft!. hier direct voor ons kunnen we aanmeren aan een langssteiger van 15 meter, en dus wijs ik Aafke aan waar ik wil gaan aanmeren.

De eerste poging lukt niet omdat we van de steiger wegwaaien, maar dat doen we even een keer over en nu lukt het wel.

Na de boot te hebben vastgelegd, gaan we eerst het zeil beter op de giek parkeren, want dat had ik snel gestreken, en een beetje aan de giek gefrommeld omdat het op dat moment net weer begon te regenen zoals we wel eerder hebben meegemaakt.

Als we dat dan ook weer hebben gefikst, ga ik eens even op zoek naar het havenkantoor, en loop richting wal daar staat al een bord met een pijl waar het havenkantoor is, en ook zie ik een plastic bakje met enveloppen erin, en dat is informatie denk ik, en mischien kun je hier ook het havengeld indoen ?.

Ik neem maar even een envelop mee naar de boot, maar ze zijn helaas nat geworden door de hoosbui die we hebben gehad en daardoor onbruikbaar geworden.

Het klopt inderdaad dat je hier het havengeld in kunt doen, en dat zal ik wel even doen bij het havenkantoor straks want met deze envelop en formulier lukt dat niet meer.

Nadat ik mij heb verkleed, want ik was toch natter geworden dan ik dacht, want het is me bij de hals naar binnengelopen, ondanks dat Aafke mij een necktowel had omgedaan.

Dan ga ik richting havenkantoor om te betalen, nou dat is nog een heel eind die kant op, en het blijkt een container te zijn, waar geen havenmeester is te bekennen.

Wel hangt er weer een plastic kaarthouder, en daar zitten droge enveloppen in dus neem ik die mee, want ik heb geen pen om het formulier in te vullen, en moet dus eerst weer naar de boot om het formulier in te vullen, en het geld had ik er hier wel in kunnen doen, maar zonder die pen had niet gehoeven, want in Denemarken hebben ze die er altijd bij in het bakje gedaan.

Dus dat word nog een keer terug, en  nog een keer heen en terug, ik kan er het heen en weer wel van krijgen zo langzamerhand.

De Finse ladys liggen hier vlakbij aan de steiger beneden, en hebben zo te zien manlijk bezoek aan boord, en die is in uniform, zouden ze de Zwarte Bende nu al aan boord hebben, nou ik ga er maar niet naar toe, dat zou ze alleen maar op een idee brengen, en ik heb het niet zo met uniformen en die uit Duitsland al helemaal niet.

Als ik dan eindelijk weer terug op de boot ben, gaan we maar even een biertje drinken op deze natte dag, gelukkig liggen we weer veilig in een haven en we zien morgen of het nu wel of niet Helgoland gaat worden.