We veruilen onze plaats aan de moorring met die van een kopsteiger in de westelijke haven van Nyborg,waar we na een kwartiertje varen al weer vastmaken.
Aafke gaat vanmorgen met de fam Oud de stad in, en ik blijf aan boord om wat klusje's te doen, het was mij gisteren opgevallen met dat slechte weer dat de keerkoppeling niet helemaal zo werkte zoals ik dat gewend was, en ik vermoed dat er weinig of geen olie meer in zit.
Eerst ga ik maar even ruimte maken om er bij te kunnen, en daarna schroef ik de peilstok van de keerkoppeling eruit en maak hem schoon, dan houd ik hem zonder hem weer erin te schroeven op z'n plaats en kijk daarna of er olie aan de peilstok zit, en dat blijkt niet het geval.
Dan ga ik op zoek naar transmissieolie, want dat is als het goed is aan boord het is alleen de vraag waar.
Na de bakskist gedeeltelijk te hebben leeggehaald kom ik van allerlei soorten olie en aanverwante zaken tegen, maar geen automatische bakolie.
Er is echter nog een plek waar het kan zijn, en die is in het kastje van het voorste toilet, en na eerst de bakskist weer op orde te hebben gebracht kijk ik dus daar en ik heb gelijk beet!. Er staat nog een bijna volle literfles die ik zo goed ik mij herrinner in Larvik heb gekocht een jaar of wat terug.
Dan ga ik op zoek naar een trechtertje, en die weet ik snel te vinden, en dan ga ik even kijken hoeveel olie er normaal in hoort te zitten, en dat blijkt uit mijn handleiding voor deze keerkoppeling 0,3 liter te zijn.
Ik pak mijn olievulkannetje en doe er 0,3 l in en zet het trechterje op de bak en giet het er op het gevoel in, want ik kan er maar net bij met mijn gestrekte arm maar kan niet mijn hoofd en arm tegelijk op dezelfde plaats hebben.
Daarna peil ik de olie nogmaals en die blijkt nu exact op peil te staan, en dus draai ik de peilstok er weer in.
Ook had ik ontdekt dat er waterlekkage was achter mijn instrumentenpaneel, want mijn zoeklicht wat daaronderin ligt bleek toen ik hem vanmorgen pakte voor de controle van de transmissieolie nat te zijn aan de bovenkant en het proefde zout dus dat zou via het dek ergens moeten lekken.
Hoe ik ook voel en kijk, ik kan geen enkele plek vinden waar het heeft gelekt, het is overal hardstikke droog en dat spijt mij niks dus.
Het blijft dus een raadsel waar dat zoute water vandaan is gekomen, ik zal het een poosje in de gaten moeten houden vooral als er massief water aan dek komt met een overkomend zeetje.
Omdat we weer 230 volt hebben, ga ik maar even aan het stofzuigen, en dat is ook wel nodig met de kids die vanzelfsprekend als ze aan de wal zijn en dus in het zand van strand, en speeltuin rondbanjeren er een hoeveelheid mee naar binnen slepen via schoeisel en kleding.
Ondertussen barst er een onweer los en valt er een flinke hoeveelheid hemelwater naar beneden, ook haalt de wind flink aan, en wanneer er een zware onweersklap komt denk ik in eerste instantie dat de windgenerator van z'n paal is geknalt, gelukkig blijkt dat niet zo te zijn.
Het is te hopen dat de winkelaars ergens onderdak hebben gevonden, want dit is geen kattepis.
Het hele gebeuren duurde ook nogal even, maar het klaart na een uur weer wat op, en wanneer de fam weer bij de boot is zijn ze door te schuilen goed droog gebleven.
Om de beurt op it hynder.
S'middags nadat we onze lunch hebben weggewerkt, willen ze nog even de stad in om bij de italiaanse ijscoboer een heerlijk ijsje te halen, en ik ga graag mee alhoewel het ook haast tijd is voor een blonde jeweetwel dingus, maar ik kies voor het ijsje.
Nou ik moet zeggen deze ijscoboer houden we er ook in, het is weer heerlijk ijs alleen was de hap voor Aafke aan de grote kant, want die heeft het liefst een kinderijsje maar deze keer had ze ook nog de kleinste die de beste man in de aanbieding had, terwijl het nota bene ook nog met eigengebakken wafels was.
De kinderen helpen Aafke trouwens graag met het opslikken van haar te grote ijsco, en met een lepeltje gaat dat nog beter, wij hadden een softice, maar John en Marina gaan voor groot, en hadden drie kugels met guff en guff is ongeveer hetzelfde als haagse bluf, nou dat kletst erin hoor, maar ook hierbij krijgen ze hulp van hun kroost.
Na deze slikpartij lopen we nog een poosje door de stad en gaan tegen zessen richting de haven, en bij Aafke valt het kwartje opeens zegt ze nu herrinner ik mij weer dat we hier eerder zijn geweest.
Prachtig vuurwerk toch.
Deze leek mij ook wel wat, maar ja de prijs van die dingen zijn niet voor de poes.
Ik had allang allerlei dingen herkent van de vorige keer toen we hier waren, en dat was tegelijk met het Kamper koggeschip, met als begeleidingsschepen twee oude reddingsboten waarvan er eentje uit Oostmahorn van Ynse de Jong.
Bij thuiskomst op de boot maakt Aafke vanavond Chili Con Carne en dat gaat er bij iedereen goed in, en er blijft geen gram van over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten