pageviews

dinsdag 13 augustus 2019

Maandag 12-08-2019 Van Lundeborg naar Het eilandje Skarø.

Als we deze morgen wakker worden na een heel rustige nacht met practisch geen wind, gaan we om halfnegen aan het ontbijt, maar we vertrekken nog niet want de wind is weer terug van weggeweest en daarom gaat de Fam Oud eerst nog maar even naar de speeltuin.
Ik ga eerst maar even de tuigslokker erover halen want dat is wel weer even nodig, daarna help ik Aafke met opruimen en ga dan alvast de huik van het grootzeil afhalen om er vervolgens een reef in te zetten voor de te verwachten harde wind van om en nabij de 24 knopen en in buien mischien nog meer.
Aafke zegt tegen mij, zou het een goed idee zijn om vanmiddag maar onze warme maaltijd te doen en dan vanavond maar brood te eten, nou dat is inderdaad een strak plan wat mij betreft.
Aafke moet dan nog wel even de rest meedelen dat ze op de weg terug van de speeltuin nog maar even een krabbenrace gaan organiseren en loopt dus nadat we eerst een bakje koffie hebben gedaan daar alvast naar toe, en ze belt mij straks even wanneer ik de aardappelen op het fornuis kan zetten.



Ondertussen controleer ik nog even de motorolie en het koelwater van de motor en vul een halve liter olie bij.
Om kwart over twaalf gaat de telefoon, en zet ik de aardappelen op het gasfornuis, en een halfuur later zitten we met z'n allen rond de tafel te eten.
Nadat we alles weer hebben opgeruimd, gaan we ons gereedmaken om te vertrekken, en overleggen we eerst één en ander hoe we het gaan doen met het wegvaren van deze lagerwal.



We proberen op een achterspring de kop van de boot door de wind te krijgen, en dan keren we de boot in de haven en varen we de haven uit, en dat gaat precies zoals we het ons hadden voorgesteld.
Buiten de pieren ontdekken we dat de wind iets meer zuidelijk is geworden en daardoor kunnen we beter het eerste deel motorsailend doen en daarna de Genua erbij zetten.
Het komt echter anders, want er trekken nu wij bezig zijn om weg te varen diverse buien over het traject wat we moeten varen, en daarom blijf ik motorsailend doorgaan vlak langs de kust.



We hebben onderweg het geluk dat de buien of voor ons langs of achter ons langs gaan, maar het venijn zit in de staart en die bui daar krijgen we een klein staartje van over ons heen, gelukkig had ik net op tijd mijn Australische Jas en Hoed opgezet en mijn laarzen aangedaan en het staartje van de bui gaat voor 90 procent bij ons langs.
Ondertussen zijn we al zover gevorderd dat we langzaam naar stuurboord kunnen richting Svendborg en dan kan eindelijk na twee uur varen de motor uit
Het lukt mij net niet om de groene boei aan de goede kant te passeren, maar er is gelukkig nog wel wat speling en zo varen we er aan de verkeerde kant voorbij.



Omdat het stuk van hier naar Svendborg nogal wat bochten maakt, valt het niet mee om het zeilende te houden en aan het eind moet ik toch nog de Genua wegdraaien en de motor starten en de rest zal motorsailend moeten worden afgelegd.
Het weer is intussen een stuk opgeknapt en de donkere luchten hebben plaatsgemaakt voor blauw met hier en daar een mooiweer wolkje langs de rand.
Nadat we de grote brug zijn gepasseerd begint het ook weer behoorlijk te waaien en het is jammer dat we hier moeilijk kunnen kruisen vanwege de ondiepe plekken aan beide zijden, pas aan het einde als we bijna bij onze bestemming zijn is er meer ruimte om te kruisen en dat doen we dan maar al motorsailend wat toch nog behoorlijk in snelheid scheelt.



Nu we Skarø in zicht hebben is het maar de vraag of er inderdaad moorrings liggen want met het blote oog kan je het slecht zien tegen de achtergrond van het rif aan, en dus pak ik de verrekijker er even bij en laat John even kijken of hij wat ziet.
Hij zegt dat er gele boeien liggen en dat houd in dat er dus inderdaad vrije moorrings liggen en er ligt ook geen enkel jacht voor anker verder.
Na er langzaam naar toe te zijn gevaren, omdat we niet precies weten hoe diep het daar rond die bollen is, maken we om vijf minuten over zes vast aan de grootste moorring die er ligt.



Dan is het etenstijd en kan even later de jeugd naar bed toe, helaas lokt het weer niet aan om hier vanavond nog naar de wal te roeien in de bijboot en zullen we ons anders moeten te vermaken, en dus spelen we voor het eerst deze reis een spelletje double trouble ook wel brandy dog genoemd.
Je speelt het op een "mens erger je niet bord" met aangepaste routepunten en met gewone speelkaarten i.p.v. met dobbelstenen, één spel duurt meestal één uur en dus kun je drie keer spelen op een avond.Het kan met twee tot vier personen worden gespeelt, en wanneer je met vier personen speelt heb je twee teams die tegen elkaar spelen, wanneer één speler uit is mag hij zijn teammate helpen met het uitspelen van het spel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten