Donderdag 15-08-2019 Van Lyø ankerplaats naar Ærøsund.

Na ons uitgebreide ontbijt vanmorgen vertrekken we vanaf onze moorring hier in de baai bij Lyo, het is 10:11 uur wanneer we los zijn en eerst varen we naar de uitgang van het rif, waar een groene boei ligt, maar die geeft niet het einde van het rif aan en dat is dus wel opletten geblazen hier.

Nadat we buiten de ondiepten zijn op die hoek rollen we de Genua af en gaan 270 graden voorliggen, het waait hier flink en met 22 knopen wind zeilen we met een snelheid van 8 knots over de grond want het logpaddlewheel geeft weer geen snelheid aan, het is niet te hopen dat er nu alweer aanslag op de gever zit.

Na een mijl of vijf gevaren te hebben kunnen we wat ruimer varen en word de koers 300 graden en de snelheid schommelt om en nabij de 7,5 knoop.

Het weer ziet er erg grauw en grijs uit en je verwacht eigenlijk ieder moment een regenbui, maar het blijft tot nu toe nog steeds droog, ik heb mij er trouwens wel op gekleed en heb mijn lange Australische jas aan, en ook mijn laarzen aan en mijn hoedje op tegen een eventuele regenbui.

Om een uur of twaalf zijn we nog 12 mijl van Ærøsund verwijderd en ik schat onze ETA op 14:00 uur. 

Er staat ook nogal wat zee en ik schat de golven op ongeveer twee meter, maar er komt geen druppel water aan dek, de kinderen vinden het prachtig trouwens, en zijn gelukkig niet zeeziek, wel moeten ze om de haverklap naar het toilet toe wat natuurlijk een hele onderneming is, de kleinste moet op een gegeven moment ook uit de broek, maar Marina weet hem zover te krijgen dat hij op het toiletpotje in de kuip plaatsneemt en dat lukt ook nog.

Silvan houd zijn toetoet bootje goed in de gaten, want de slingerende bijboot wil hem steeds pakken.

Hij poept en plast op de pot, en na de zaak goed te hebben bekeken gaat het plasje en het drolletje over de muur.

Een mooie manier om zindelijk te worden vind ik het, helaas doet ie het later alsnog een keer in z'n luierbroekje.

Wanneer we dan dichtbij de haven van Ærøsund aankomen krijgen we toch nog die bui over ons heen, dat het bijna altijd raak is bij aankomst weten wij uit ervaring, maar we moeten het maar over ons heen laten gaan.

Gelukkig is het een kort intermezzo en eenmaal in de haven word het weer droog en maken we vast aan een kopsteiger net als de keer waarop we hier eerder lagen toen John en Marina met de kids hier aan boord kwamen, we hebben nu ons rondje Fynen dus gemaakt.

Omdat we onderweg al een broodje hadden gegeten kunnen de kinderen met Vader en Moeder en natuurlijk Oma de wal op voor de nodige speelactiviteiten, ik blijf aan boord want we hebben geen drup water meer in de tanks en die ga ik nu eerst even aftoppen, ook leg ik de Duitse spring aan voor de broodnodige energie zullen we maar zeggen.

Even later komt Aafke weer aan boord, en gaat bezig met pannenkoeken te bakken, en ook Marina komt langs voor doucheartikelen met de bedoeling om te gaan douchen. 

Het is ook ondertussen weer gaan regenen en ik ben te laat om mijn jas op tijd naar binnen te halen en die word dus weer gedeeltelijk nat, een tijdje later komen de douchers er ook weer aan en zijn de pancakes ook zover dat we aan kunnen vallen, de schaal met pannenkoeken is in een zucht leeg en dan gaan de kleuters na een toetje te hebben gehad naar bed toe, wat nogal wat tijd neemt, want ze hebben er nog geen zin in, 

Voor de derde keer gaat het regenen en word ook mijn jas voor de derde keer nat, maar nu gaat hij definitief naar binnen te drogen, ook vallen er nu een paar donderslagen, maar het duurt gelukkig niet lang.

Later hangt er nog een inktzwarte lucht hier naast de haven maar er komt tot  mijn verwondering niets uit.