Van Hou naar Tunö via een omweg vanwege de uit een verkeerde hoek komende wind op 14-07-2025

Vanmorgen zijn we allemaal redelijk vroeg en uitgeslapen en al snel zitten we aan ons ontbijt, dit zou weleens een mooie zeildag kunnen worden want er is wind en er is zon met een wolkenloze hemel boven het water.

Er zijn al meerder schepen vertrokken, en ook wij maken ons gereed om uit te varen.

De wimd komt van achteren de box binnen en dus kunnen we zonder problemen wegvaren, en we worden uitgezwaaid door Fred en Ria van de Blue Valentine ze wensen ons goede vaart toe en wij hen uiteraard ook.

Om 10:15 gooien we los, en Gerrit geleid de boot door de rvs reling van het motorjacht beet te houden, en ik zie kans om de beide achterlijnen van de palen te krijgen en zo varen we zonder problemen de box uit en even later de haven.

Na het opruimen van alle atributen die er zijn voor een boot om vast te leggen te hebben opgeruimd, gaat gerrit de boot met de kop in de wind houden terwijl ik het grootzeil omhoog hijs, dat lukt goed, en even later rollen we ook de Genua af en scharrelen we aan de wind richting Aarhûs, en stelt eigenlijk weinig voor , gelukkig komt er even later toch een 

briesje waar de Marilena wel op wil lopen en varen we gemiddeld om en nabij de zes knopen met 8 knopen wind op de klokken, halverwege veranderen we van bestemming, eerst wilden we naar Aarhus maar we gaan nu naar Tunø omdat dat nu wel te bezeilen is en ook omdat we dan morgen minder ver hoeven met de westenwind die op komst is volgens de heren computeraars.

Na eerst een lange slag van 9 mijl naar Aarhus te hebben gemaakt gaan we om 12:15 overstag en kunnen we de volgende slag precies bij de haven van Tunø uit laten komen en dat is ook 9 mijl totaal 18 mijl in licht weer van 5 tot 8 knopen wind.

Om twee uur zijn we bij de ingang van het eilandje Tunø en dan moeten we eerst de Genua inrollen, het grootzeil naar beneden doen, en de fenders en lijnen gereed leggen om aan te leggen, als we dan ook nog snel een plekje vinden, zijn we helemaal tevreden.

Om klokslag drie uur liggen we vast bij de ingang van de haven en er hangen een paar bordje’s dat deze plek is “gereserveerd,” maar dat is niet echt duidelijk aangegeven en voor meerdere uitleg vatbaar.

Ik gok er maar op dat het wel los zal lopen, en we maken snel onze lijnen vast op de kade waar we op deze manier goed van en op de boot kunnen stappen, maar wanneer we net aan een borrel zitten komt er een vietnamees vrouwtje aan, en Aafke zegt daar heb je het al we zullen hier wel weg moeten.

We wachten even, en dan horen we haar roepen, en ga ik naar buiten om te horen wat ze wil, zij is aan haar kleding te zien de Havnvogd en ze zegt Englisch of Danish.

Ik zeg No Danish please en dus spreken we maar Engels tegen elkaar.

Ze zegt dat we hier weg moeten, want er komt een schip van 40 meter aan, en ik zeg wij liggen hier op een plek waar schepen van + 12 m mogen liggen, maar ze wijst op de bordje’s die ze net heeft omgedraaid waarop staat gereserveerd

Ik zeg dat was niet zichtbaar voor ons, want ze hingen er omgekeerd bij, en dit is een plek voor + 12 m en daar voldoen wij aan. ik zeg waarom zet je die tekst niet op beide kanten van dat bordje, want zo kan iedereen deze borden omdraaien en dan gaat het zoals het nu gaat, en moet ik gaan verkassen, en bovendien waar moet ik nog plaats vinden hier in de haven.

Ze zit er duidelijk mee in haar maag, en dus ga ik maar accoord met haar, en start de motor alvast want ik zie de veerboot al aankomen en die zal hier dus wel moeten liggen.

Na snel te hebben losgegooid varen we een eindje terug, en vinden dan een plek naast een Deens jacht waar weliswaar geen stootwillen klaarliggen, maar de schipper die net komt aanlopen op de steiger help ons bij het vastmaken aan zijn boot.

Aafke die uit zichzelf al bij hem aan boord is geklommen, en ze heeft een lijn die net niet lang genoeg is en vraagt hoe het nu moet, ik zeg ik maak achter de lijn wat losser en dan heb jij wel lijn genoeg om nog een keer terug bij ons aan boord vast te maken.

Terwijl ze daar dan mee bezig is hoor ik opeens een gil, en zie Aafke wegzakken op de ankerbak van de Deense boot, de eigenaar die bij haar staat schrikt zich ook lam, want het deksel van de ankerbak dat uit twee delen bestaat is aan één kant losgeraakt en zodanig verschoven, dat Aafke ermee in de ankerbak zakte met één been.

Gelukkig blijft het bij een schaafwond, en de schipper zegt dat hij wel wist dat het zaakje wat krakkemikkig was.

We maken verder vast, en dan is onze verkassing ook weer achter de rug.

We gaan dus nu maar even binnen een biertje drinken en als we dat weer achter de rug hebben gaat Aafke met ons avondeten bezig, want we eten maar wat eerder zodat we straks nog even een wandeling kunnen maken over het eiland.

Nou dat avondeten was wat overgebleven snert, en wat opgebakken aardappeltje’s met appelmoes, maar smaakte goed.

Na nog even wat uitbuiken, gaan we op pad met ons drieën, eerst nog even wat vuilnis weg brengen, en dan lopen we het piepkleine dorpje door, gaan even naar het kerkje anex vuurtoren van het eiland, bekijken het mooi onderhouden 

kerkhof, en lopen dan via een onverhard pad naar het strand aan de noordzijde van het eilandje.

Bij het strand aangekomen lopen we eerst nog langs een pad dat te hoog is om daar vanaf op het strand beneden te komen, maar als we die kant naar de haven uitlopen kunnen we even later ergens op het strand komen.

Pieter en Gerrit op het door stenen bezaaide strand van Tunø

Aafke tussen bos strand en zee

Dan is het nog wel even een flink eind voor we weer van het strand met zijn vele stenen op een officieel looppad komen dat ons verderop via de camping naar de haven voert.

Het is behoorlijk vol op de camping, maar wel heel rustig, en ook in de haven die vol ligt met boten is het gewoonweg stil te noemen.

Het is nu halftien en we zitten op de boot nog even een bakje koffie te drinken, maar na vier kilometer te hebben gelopen voel ik mijn benen en tenen wel, dus morgen zo stijf als een deur verwacht ik.