Bijna een uur later rijden we de stad uit, en gaat het door licht glooiend land en een meer verspreide bebouwing verder, na nog een uur komen we terecht in het echte Blue Mountains gebied.
Onderweg stoppen we een aantal keren om het landschap te bekijken en foto's te nemen, het lijken
de Grand Canions in Amerika wel, het is hier adembenemend mooi.
Ook controleren we de remmen van de travelsleeper regelmatig, want vorig jaar hadden ze twee klapbanden onderweg door warmgelopen remmen waardoor ook de velgen zo heet werden dat de banden ontploften.
Ook nu worden ze weer heet, en daarom stoppen we in het plaatsje Lithgow voor lunch, en gaan daarna op zoek naar een garage voor inspectie, helaas hebben ze op dat moment geen monteur beschikbaar om er naar te kijken, en we besluiten om het er maar op te wagen en rijden dan ook in een keer door naar het kamp.
Het eerste stuk de Bush in, is kortgeleden voorzien van een asfaltlaag en dat rijd perfect.
Als we bijna aan het eind van de weg zijn houd het asfalt op, en zijn het allemaal kuilen en bulten, maar de VW Touran V6 heeft daar geen enkele moeite mee en zo komen we na een lange rit van 5 uur aan in Glenn Davis.
Wij zijn niet de eersten want er staan al een aantal tenten en na met iedereen te hebben kennis gemaakt, gaan we een plekje zoeken om de camper en onze tent neer te zetten, we moeten opschieten want het begint al snel donker te worden, al snel komt Pieter ons helpen met het opzetten van onze tent, en ik help hem hiermee, en al snel staat er een mooie grote tent, en ook de camper hebben we met ons allen snel opgezet.Na het avondeten gaan we naar het kampvuur dat al behoorlijk brand en dat dag en nacht aan blijft.We treffen het niet wat het weer betreft het is stervenskoud, en het regent zo nu en dan, ook nu treffen we weer een aantal net gearriveerde familieleden waar we mee kennis maken.
Een aantal anderen komen morgen pas, maar het terrein komt al aardig vol te staan.
We gaan maar vroeg op bed, en kruipen lekker onder onze drie dekens en dat is wel nodig ook want het is maar een graadje of 6 .
Vrijdagmorgen worden we al vroeg wakker van het vogelgekwetter, eerst horen we de kockaburra's en ook is er eentje bij die een vreemd, bijna buitenaards geluid maakt, maar na een halfuurtje
houd het vogelgezang op en word het weer stil.
Om negen uur gaan we er uit en wassen ons in de beek met koud stromend water, lekker fris is dat zeg, daarna verorberen we ons ontbijt en dan begint het ook weer wat te regenen, het is hier op het moment echt JoJoweer net zo als afgelopen deze zomer in Holland.
Overdag scharrelen we wat door het kamp en doen spelletje,s of zitten wat bij het kampvuur.
Ook leren we het spel Double Trouble wat een variant is op ons Mens erger je niet alleen gebruik je hierbij geen dobbelstenen maar speelkaarten, heel erg leuk om te doen.
Buiten is een spel met zakje's met korrels erin die je door of op een bak moet gooien met een gat erin.En zo gaan de dagen voorbij, het valt allemaal wat in het water en ik heb het dan ook erg koud, en krijg mijn voeten met geen mogelijkheid weer warm, als ik dan eindelijk een poos met mijn schoenen uit bij het vuur zit, en eindelijk weer wat gevoel in mijn tenen krijg begint het weer te plenzen en moet ik gaan schuilen voor de regen en weer krijg ik kouwe poten.Aafke gaat naar Peter en Anne om te vragen of die ook een kruik hebben en ja hoor ze krijgt er twee mee maar het duurt nog de hele nacht voor mijn voeten weer op temperatuur zijn.
Als we dan vrijdagavond bij Dirk en Yvonne aan tafel zitten met een goed glas wijn en met in de grond gestoofd vlees en groenten krijgen voorgeschoteld, krijg ik het opeens benauwd, zo erg zelf dat ik bijna moet kotsen en ook krijg ik maagkrampen.
Dit komt echt niet van de lamsbout want die is supergaar en die smaakte prima.
Gelukkig gaat het allemaal goed en zakt het kotsgevoel weer af, maar het scheelde weinig of ik had alles eruit gekotst.
Als we bij hen weg gaan en bij onze tent aankomen word ik weer zo beroerd als een kat en moet ik als een speer cnaar de WC tent, en daar loopt alles er van onderen uit, in de schijterij dus.
Die nacht en de andere dag blijf ik op en neer reizen van bed naar WC.
Zondag lig ik de hele dag op bed en kan maar moeilijk warm blijven door dat heen en weer gereis.
Pas maandagmiddag kom ik weer uit mijn nest,na rollen Beschuit, Crackers en slappe thee te hebben gedronken.
Die hele middag en avond gaat alles goed, en voel ik mij weer redelijk normaal.
Aafke past goed op mij,en dan is het fijn dat je op elkaar kunt rekenen in goede en slechte tijden.
Ook nodigd Peter ons diezelfde avond nog uit voor een spotlightrit door de omgeving om dieren zoals Kangeroe's Wombats, en Possums te gaan zoeken met een sterk zoeklicht.
We zien heel veel Kangeroe's en ook loopt er opeens een Wombat voor de auto langs, en zien we zelfs een Kangeroemoeder met een kleintje in de buidel, een heel schattig gezicht.
Ook zien we nog een Possum aan de kant van de weg die halverwege in een boom zit, en ja dan vergeet je in alle opwinding om een foto te nemen.
Na nog een poosje bij het kampvuur te hebben gezeten, gaan we laat en moe maar voldaan naar bed.
Als ik de volgende dag uit mijn nest kom, voel ik mij niet goed, ik ben erg duizelig en moet me aan Aafke vasthouden om niet plat te gaan, even later is het weer over, en eet ik mijn laatste Crackers op met Ginger Ale dat schijnt goed voor de maag te zijn zegt Yvonne waar ik het flesje van kreeg.
Even later komt Ray de zoon van Peter en Anne om de tent af te breken, en ik help hem daarbij
door het steeds bukken en opstaan heb ik zo nu en dan wel weer even een wit waas voor de ogen, maar binnen no time is de tent opgeruimd, het is gelukkig kurkdroog nu en dat was van de week wel even anders.
Als ik dan John ga helpen met zijn camper op te ruimen, blijkt het dat het dak niet meer wil zakken, en wat we ook doen er komt geen beweging in.
Na wat heen en gepraat besluiten we om te proberen het achterste gedeelte van de plaat eraf te schroeven om te kijken of we iets kunnen zijn, mischien is er een kabel gebroken o.i.d.
Wanneer we daar mee bezig zijn, word ik opeens weer duizelig en ik ga daarom even op het
reservewiel leunen, en dan opeens word ik liggend op de grond wakker met mijn mond vol modder en zand en ook is mijn bril kapot, ik zeg waar ben ik?.
Zonder er iets van te herinneren ben ik flauwgevallen, en plat op mijn gezicht terrechtgekomen normaal steek je in een reflex je handen naar voren, maar ik viel gewoon plat op mijn smoel.
Saskia haalt snel een stoel voor mij en haalt een emmer met water om mij te wassen, want de modder zit zelfs in mijn neus.
Na mijzelf weer wat te hebben opgekalefaterd,brengen De dames mij naar de tent van Peter en Anne, en gaat Ava mijn pijnlijke nek masseren, en smeert er een pijnstillend middel op.
Ik had de laatste tijd al weer last van mijn nekhernia, maar nu ben ik weer terug bij af.
Ondertussen heeft een van de dames mijn bril weer enigzins opgelapt met wat plakband,zodat ik weer wat scherper zie.
Ondertussen zijn John en Peter er in geslaagd om de boel weer naar beneden te krijgen en zo kunnen we toch nog op tijd vertrekken,onderweg gaan we weer in Lithgow aan voor lunch en ook nu zijn de remmen weer gloeiend, en gaat John er toch maar weer even mee naar de garage en de monteur denkt dat het aan de handremkabel ligt en demonteerd die van de disselboom, zodat die het niet meer kan doen, volgens hem.
Echter eenmaal weer thuis zijn ze nog minstens zo heet.
Eenmaal thuis drinken we nog een kop thee en ik krijg nog een cup à soup van haar met als toetje fruit na.
De hele verdere dag en avond is er niets aan de hand, maar als ik naar beneden loop naar onze kamer en ik begonnen ben mij uit te kleden om te douchen, krijg ik het opeens zo koud en ik begin zo te trillen, dat ik praktisch niet meer op mijn benen kan staan, en ik duik dan ook maar snel onder de dekens.
Even later krijg ik opeens hoge koorts en mijn harslag is helemaal van slag ,na drie hartslagen slaat het hart er eentje over, ik krijg het vermoeden dat mijn bloedverdunners niet goed werken, normaal bruisen deze Ascal tabletten goed, maar doordat ze niet meer in hun eigen verpakking zitten, wat duidelijk op het kokertje vermeld staat, hebben ze de tabletten in een ander doosje gedaan en nu zijn ze niet droog meer en ze bruisen ook haast niet meer.
Voor mijn bril zal ik wel even naar de opticien moeten want er zit ook een aantal krassen op het rechterglas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten