Ook brengen we de studente Vanessa uit Colombia die bij Saskia en John in de kost is naar haar werk in het stadhuis, zij loopt daar stage.
Zij spreekt nog niet zo goed Engels en zij is hier dan ook om de taal te leren.
Onderweg in de auto vraagd Saskia haar aan welke kant ze rijden in Colombia, waarop ze antwoord in de week rechts en in het weekend links, wij liggen alle drie in een deuk, want dat kan natuurlijk niet, waarschijnlijk heeft ze de vraag niet goed begrepen dus we vragen haar nog eens, maar ze blijft bij haar antwoord.
Thuis maar eens kijken op google, wat die er van vind.
De Monorail is niet veel bijzonders en we rijden het traject twee keer want de eerste rit was nogal vol in het rijtuig waar wij zaten en we moesten staan, en door het schudden en bochtenwerk moet je je soms met twee handen vasthouden en valt foto's nemen niet mee.
Na de Monorail gaat Saskia ons even verlaten voor het verzetten van haar auto van de straat naar de parkeergarage van het gebouw waar ze een appartement hebben wat ze verhuren voor 520 dollar per week, dat is nog eens binnenkomen!.Ze hebben het destijds gekocht voor 120.000 dollar, en het is nu ongeveer om en nabij de 520.000 dollar waard.
Nadat Aafke en ik een poosje hebben rondgescharreld door de haven in de regen belt Saskia dat ze wat later komt, wij spreken af om elkaar bij de brug weer te ontmoeten.
Een halfuur later is ze er weer met een ijsje in de hand, zeker alleen op de wereld, enfin wij gaan nog maar even door met wandelen langs de haven en maken een rondje via de brug die de beide oevers met elkaar verbind, en besluiten om een bakkie te gaan doen en bestellen bij een van de cafeet'jes een capuchino met mud extra groot.
Na dit heerlijke bakje gaan we weer op huis aan, maar nemen een andere route dan de heenreis
Dit is inderdaad een mooiere route, maar door de miezerige regen zien we er niet veel van.
Als we thuis komen zit John voor de TV naar Australien Rugby te kijken .Ook was er vandaag een belangrijke wereldcupwedstrijd te zien van Ireland tegen Wales, overal in de stad waren er schermen opgesteld door sponsor DHL.
Voor etenstijd nemen we nog even wat koekje's met een lekker Rood wijntje erbij wat maar 2 dollar heeft gekost, soms hoeft goede wijn niet duur te zijn, dan volgt het Diner en Saskia heeft er weer iets mooi's van gebakken, het smaakt weer voortreffelijk, alleen heeft ze op het vlees naar mijn smaak wat te veel paneermeel gedaan, maar dat is niet erg, een toetje is er niet bij, deze keer mischien volgende keer beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten