Kwart voor acht worden we wakker en gaan we ons opfrissen en daarna ontbijten.
We zijn mooi op tijd klaar, en treffen weer veel hollanders bij de kerk, er zijn nu zelfs mensen die in Kollum hebben gewoond, en die Pynacker heten en familie zijn van witte en zwarte joop die bij ons in dezelfde straat woonden.
Ze nodigen ons uit om langs te komen bij hun thuis ongeveer 30 km hier vandaan.
Tom blijkt een goede Dominee te zijn, maar is ook maar een gewone kerel.
Ook Ralph en Ava maken deel uit van de service vandaag.
Het lijkt wel een familiekerk.
Als we eindelijk uitgepraat zijn gaan we naar huis om te koffiedrinken.
Tom heeft onderweg tijdens het autorijden een kennis uitgenodigd om te komen koffie drinken, wat graag word aanvaard.
We drinken koffie met skone's erbij en Chris die meegekomen is, blijkt de computerkennis van Tom te zijn.
Het duurt dan ook maar even en dan is hij al bezig om de afstandsbediening die alle anderen overbodig maakt te programeren voor gebruik.
Het wil Chris maar niet lukken om de logitec AB aan de praat te krijgen.
Op het laatst geven ze het maar op, Chris gaat weer naar Sydney, en Tom probeert het nu alleen, en ontdekt dat er een forum is en dat er meer mensen met het probleem kampen.
We denken dat het mischien in de windowsversie kan zitten.
Aafke en Janny gaan even wandelen met de hond, en ik blijf bij Tom thuis, en samen proberen we het nog een keer, maar wat we ook doen het lukt ons niet.
Als de dames terug komen, blijkt Janny uitgegleden te zijn op een schuin naar beneden lopend pad, en is ze op haar hand gevallen.
Het is pijnlijk en Aafke doet er een koud compres op om de zwelling te verminderen.
Als het morgenvroeg niet is afgezakt, gaat ze voor de zekerheid maar even een rontgenfoto laten maken.
Aafke maakt samen met Tammy het avondeten klaar, we eten penne met groente en kipvlees.
Als toetje krijgen we door Tammy gemaakte appeltaart met ijs.
Na het eten, zet Tom een DVD aan met een australische film.
The man of snowy mountain river.
Ook krijgen we nog drie keer contact via Skype, eerst met Marina en John, een poosje later met Jan en Anneke, en dan zien we opeens dat Vrouwkje ook online is, en die bellen we zelf nog even.
Onvoorstelbaar dat we op deze manier met elkaar kunnen communiceren, als we dit 10 jaar geleden hadden gezegt, dan had men ons niet geloofd.
Als ik dit schrijf komt Aafke er opeens achter dat we nog met Trienke zouden praten via Marina met Skype, dus dat doen we meteen ook maar weer even.
Zo dat is ook weer gebeurt.
Het is nu ondertussen 00:45 geweest en we gaan nu slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten