Het is nu kwart voor elf dat we ermee klaar zijn, en Aafke wil toch nog graag water tanken en dus ga ik even langs deze lange steiger om uit te vinden of er nog ergens druk op staat, want er hangen overal wel slangen maar tot dusver heb ik nog niet gezien of er ergens druk op stond.
Na de hele steiger te hebben gecontroleerd kom ik tot de ontdekking dat de slangen niet zijn aangesloten op de nieuw aangelegde leidingen, en het enigste wat ik kan doen is onze 20 Ltr Yerriecan te vullen bij een steiger waar wel druk op staat, zo gezegd, zo gedaan en even later staat er een volle Can naast het aanrecht in de kombuis. Ziezo dan kunnen we wel weer een dag vooruit, en morgen maar even tanken in Luneborg.
Het is nu even na elven wanneer we de stootwillen eraf halen, en de lijnen losmaken die ons vier dagen hebben vastgehouden in Kerteminde, en om 11:11 varen we tussen de pieren door de haven uit richting de brug die het eiland Fyn scheidt van Sjælland.
De verheid naar de brug is 15 mijl , en vanaf de brug naar Lundeborg is ook 15 mijl dus 30 mijl in totaal te varen met gemiddeld een snelheid van 5 mijl zijn we dus om 17:11 op de ankerplaats in Lundeborg, tenminste dat is mijn gis.
We zijn nog maar net de haven uit en hebben zeil gezet, of de windmeter geeft al 25 knopen aan, en dus alleen de Genua maar afgerold hoor, ! Want we denken dat er nog een vervelende deining staat van de storm, en dus doen we piano aan.
Nou dat is maar goed ook, want er staat inderdaad nog een flinke zee, en hoe dichter we bij de brug komen hoe groter de rollers die ons aan de zijkant bespringen.
We slingeren daardoor ook erg heen en weer, en de wind zit precies van achter, en dat is moeilijk sturen met deze golven en daardoor waait de Genua ons ongewild wel een paar keer van de ene naar de andere kant toe.
Voor ons vaart de Barras, ook een jacht van 13 x 4 en die zie ik op de plotter via zijn AIS signal wel er dicht bij een van de brugpijlers langsvaren, en ik kan mij niet voorstellen dat dat de bedoeling was, en dus ga ik er extra op letten dat ons dat niet gaat overkomen.
Als we op 1,5 mijl van de brug zijn, merk ik dat ook wij er door de stroming naar toe worden gesleurd, we varen wel in de goede richting, maar worden gewoon dwars weggezet, en ik zet de motor bij om onze snelheid door het water meer naar voren toe te vergroten, en dat lukt, want anders had ik nog een slag over de andere boeg moeten maken om verder van die brugpijlers vandaan te komen.
We passeren de brug mooi in het midden en het is nu 14:00 uur en dus liggen we mooi op schema.
Na een koers te hebben uitgezet naar Luneborg kom ik er even later achter dat er tussen de lijn waar ik over vaar op de kaart, en de vaste wal van Fyn een lange rug loopt van ondiepte’s en na even te hebben ingezoomd zie ik op een verheid van 9 mijl een doorgang in deze lange richel van ondiepte,s je moet daar tussen een zuidkardinale en een noord kardinale ton door en die liggen vanwege mijn koers en ook nog eens de wind precies in elkaars verlengde.
Omdat er een ander jacht voor mij vaart, zie ik die er ook naar toe scharrelen en het lukt hem om er zonder vreemde wendingen tussendoor te komen.
Het word voor ons wel steeds lastiger om die beide tonnen te bezeilen, en ik roep Aafke om mij even bij te staan door de Genua wat strakker te zetten want de wind is nu steeds 22 knopen en we moeten er heel hoog aan de wind tussendoor zien te komen.
De zuidkardinale ton kunnen we goed aanzeilen, maar de noord kardinale daar moet ik voorlangs knijpen en dat lukt gelukkig allemaal net.
Nu we er eenmaal doorheen zijn kunnen we dezelfde koers weer aanhouden tot Luneborg, maar als we er dan bijna zijn gaat de wind die nu beïnvloed word door de kust vervelend doen, en omdat we nog maar één mijl te hebben te gaan, start ik de motor, draaien we de Genua weg en maakt Aafke het anker zover gereed dat ik het er straks zo in ken kieperen.
Ook gaat ze met de verrekijker loeren, of er misschien nog een mooring vrij is maar dat is niet het geval en dus gaan we het anker erin plonsen tussen twee andere jachten, waarvan er een aan een mooring ligt en de andere achter zijn spijker.
Als we stil liggen geeft Aafke mij een seintje en gaat het brok puntig materiaal met een ferme plons naar 6 meter diepte, en ik steek er nog eens vijftig mtr ketting achteraan. Na er even flink aan te hebben getrokken en daarna nog even een extra keertje, denk ik dat hij wel goed vast in het hier aanwezige zand zit ingegraven en zet meteen maar even het ankeralarm.
Aafke heeft ondertussen de Oudje,s gesignaleerd die op een steiger staan te zwaaien en te roepen, en nadat ik de ankerbol nog even heb opgehangen, zwaaien we nog even, en dan is het tijd voor een jeweetwel.
Het was vandaag een mooie zeildag met wat ups en down letterlijk en figuurlijk, en er is geen druppel water gevallen deze keer.
Ons Diner bestond vandaag uit gebakken aardappeltjes met sperziebonen, en een kipsnitzel erbij met als toetje kwark met yoghurt en muesli toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten