Het weer is nou niet bepaalt vriendelijk en het is bewolkt , met kans op een bui zo nu en dan, maar verrassend genoeg blijft het de eerste 60 km droog en varen we met 6 mijl per uur (11,11) km en dat duurt tot ongeveer negen uur, dus onze aankomst is om en nabij 17:00 uur.
Het is helemaal niet druk hier er is ons nog geen groot schip opgelopen en die we tegenkomen zijn ook op één hand te tellen, nou dat heb ik wel anders meegemaakt tijdens de vele keren dat we hier door zijn gevaren, wat hiervan de oorzaak is weet ik niet, maar het mocht om mij wel wat drukker.
Ongeveer ter hoogte van het Gieselaukanaal begint het gestadig te regenen, en omdat ik niet graag nog 45 km in de stromende regen wil staan, stel ik voor aan Aafke om dan maar hier in het kanaaltje bij de sluis te overnachten, het lijkt haar ook wel wat en dus slaan wij, en de twee schepen voor ons het vaarwater naar rechts in en na 1 km varen zijn we er al en gaan we aan de lange steiger liggen.
Het is hier helemaal niet druk en we nemen het plekje dat zo ver mogelijk af ligt van de onweersbrug ! ( Losse planken in het brugdek ) als er een auto of tractor overrijdt is het net het gedonder van onweer.
We hangen onze natte kleding ( mijn waxjas ) op om te drogen en dan ga ik eens goed bekijken wat onze opties zijn om weer op een redelijke manier naar Friesland te komen.
Al snel kom ik erachter dat het nog niet zo gemakkelijk is om een goede keuze te maken en dus moet ik ze tegen elkaar afwegen, en het is misschien toch beter om maar direct door te varen naar Brunsbüttel en indien mogelijk ook nog naar Cuxhafen.
Nou wat doen we zeg ik tegen Aafke lijkt het je wat om nu verder te gaan, het is nu ondertussen halfvijf en we waren hier om een uur of twee en dus moeten we nog 43 km varen en dat is 22,6 mijl met 6 mijl per uur zijn we dan nog 3 1/2 uur onderweg en onze ETA is dan 20:00 uur.
Ik hak de knoop door, en zeg we gaan nu weg, en na onze regenkleding en laarzen weer te hebben aangetrokken gaan we op weg.
Wanneer we dan bij het haventje zijn, is het er behoorlijk vol en het blijkt moeilijk te zijn om onze boot van 12,5 m ergens te parkeren, ook begint het opeens hard te waaien en na wat heen en weer gevaren te hebben leggen we aan naast een Duits jacht van 35 ft, en dat lukt met enige moeite zonder brokken te maken.
Zo nu eerst maar even wat eten, Aafke had onderweg al wat kipfilet gebraden in de Juspan en dat gaan we nu maar even met wat brood wegknagen.
Even later zitten we nog even een poosje uit te buiken, en ik val bijna in slaap want de hele dag in weer en wind daar word je rozig van, en mijn hoofd is als een biet zo rood, ondanks dat ik de hele dag een pet of hoed op had.
De mensen die ons hielpen bij het aanmeren zullen wel gedacht hebben, wat voor Cowboy hebben we hier met een Australieën hat en Bushmastersjas aan achter het roer, nou ze denken maar wat ze willen maar die jas is goud waard hij is lekker lang en je zweet er niet in en de hoed houd het water tegen dat je anders in je nek loopt, dus wat kint Ús skéle.
Aafke gaat nog wat puzzelen, en ik kijk nog eens naar waterstanden en stromingen en de wind, en we gaan de wekker op 5 uur zetten wat dat lijkt mij de juiste tijd om door de sluis.
Om kwart over tien liggen we te kooi, maar de schepen die we overdag niet zagen en hoorden varen,) zijn intussen wakker geworden want de ene na de andere vaart uit en in de sluis met veel motorherrie en schroefgeruis, dus slapen is nog niet direct aan de orde en pas tegen drieën val ik in slaap, ik had intussen nog wat liggen nadenken en was tot de conclusie gekomen dat we misschien eerst maar van Brunsbüttel naar Helgoland zouden moeten varen, maar ook daar kleeft weer een nadeel aan, het weerbericht geeft middernacht 25 knopen wind aan voor een aantal uren en die zijn nu net in het laatste stuk naar Helgoland, waar normaal al een rotzee staat, en dat is dus ook niet zo’n strak plan, ook is het vanaf hier 52 mijl. Voordeel is dat Helgoland -Lauwersoog exact 100 mijl is en vanaf Cuxhafen
Is het 115 mijl dat scheelt drie uur varen dus.
De wekker gaat om vijf uur af, en we sliepen net zo lekker, dus stel ik voor om maar mooi door te knorren en dat lijkt Aafke wel een strak plan.
Om 8:00 worden we weer wakker en dus gaan we er maar gelijk uit, niet dat we op stel en sprong weg willen hoor, maar we zijn ook nieuwsgierig wat anderen gaan doen of wie er al weg zijn gegaan.
Ik zie op internet via MarineTraffic dat de Boreas ligt bij het tankstation in de haven van Cuxhafen, en even later ligt hij daar in een box, op het juiste moment te wachten om te vertrekken, dus die is vanmorgenvroeg vertrokken bij het krieken van de dag.
Ook willen onze buren weg, die willen naar hun thuishaven Hamburg toe, en dus maken wij los zodat ze weg kunnen varen, Aafke gaat ons met de pikhaak van voren afdrukken en de buren houden onze lijnen vast en dan kan ik zo wegvaren, helaas laat de dochter van het echtpaar mijn achterlijn in het water vallen, dus schakel ik snel de schroef uit en haal de lijn binnen want een lijn in de schroef geeft meestal veel ellende, en nadat ik de lijn binnen heb zet ik de schroef weer in het werk en vaar naar de overkant waar nu een plek aan hoger wal vrij is gekomen, er staat al iemand klaar om ons op te vangen, en het blijkt de schipper van de Recovery te zijn een Nederlands jacht die we vlak voor Brunbüttel inhaalden.
We raken in gesprek en ook zij willen net als wij naar Cuxhafen toe, maar hij wil nu al over een halfuurtje die kant op gaan.
Ik zeg dat is wel vroeg, want het is pas om 15:25 HW Brunsbüttel, en ook loopt de vloedgolf nog wel anderhalf uur door tot aan Hamburg toe.
Dus als je alle stroom mee wilt hebben dan moet je eigenlijk weggaan om 16:55 dus ben je nu bijna 4 1/2 uur te vroeg met weggaan en staat er veel stroom tegen.
Nou hij moet het maar weten, het houd je tenminste van de straat denk ik bij mezelf, wij gaan nu eerst maar even warm eten tussen de middag en dat is in decennia niet gebeurt, als we het bijna op hebben komt er opeens een grote motorboot aanvaren, en die wil aanmeren op een plek waar voor hem net niet genoeg ruimte is, ja koop dan niet zo’n groot bakbeest denk ik, maar ja ieder zijn meug.
Na een tijdje om te hebben geknoeid, komt ie bij ons vragen of wij wat vooruit kunnen want hij wil het bootje waar hij nu dus half tegen aanligt graag wat verleggen, nou dat willen we wel en dus gaan wij twee meter vooruit, en dan helpen we hem met het verleggen van het zeilbootje waar dus niemand aan boord is.
Ook wij hadden gisteren de pest in over datzelfde kleine zeiljachtje dat ligt daar onbeheerd aan de steiger en je kunt er niet tegen aan gaan liggen,want dat is niet goed dat je met 10 ton gaat liggen tegen een bootje van misschien 1500 kg.maar omdat er voor en erachter wel lege ruimte is kun je niets meer met zo’n plek.
Het haventje in Brunsbüttel.
Het is nu ik dit schrijf ondertussen tijd om te vertrekken, en we maken de boot gereed om naar de sluis te varen, en we zijn de eerste die de haven uitvaart richting sluis, de zon is fel en je kunt de lichten haast niet zien, maar na er zo dicht mogelijk naar toe te zijn gevaren zien we dat ze nog op rood staan.
Ondertussen hebben we gezelschap gekregen van nog zes andere jachten, en na daar een 20 minuten om te hebben gevaren, gaan de witte lichten knipperen en dat betekent dat jachten de sluis in mogen varen.
Het schutten duurt nog wel even lang, want er is controle door de douane bij een van de schepen en daar wacht de sluismeester zeker op, want wanneer die van boord gaan, gaan de sluisdeuren dicht, en laten ze water binnen vanaf de Elbe net zolang tot het peil gelijk is en dan gaan de andere deuren open en kunnen we om 16:38 de sluis uitvaren.
Eenmaal op de Elbe blijkt er weinig wind te staan en ook staat er nog stroom tegen, we hadden eigenlijk nog 1 /12 uur moeten wachten, maar ja dan kom je weer zo laat aan en daardoor ga je eigenlijk op een verkeerd moment wat stroming betreft weg.
We varen in het begin 5 knopen over de grond maar we maken 6 door het water en hebben dus nog een mijl stroom tegen, even later rollen we toch de Genua maar af want ik zie dat het getal 12 op de windmeter staat, en dat zou wel eens kunnen helpen bij onze voortstuwing, en ja het maakt inderdaad wel iets uit maar zonder de motor erbij zakten we weg naar 3,5 mijl, dus die ging snel weer aan.
Zo langzamerhand krijgen we toch de stroom er wat bij en het laatste stukje liepen we 10,1 mijl over de grond, het is nu tijd om over te steken van de rode naar de groene kant, en dus eerst kijken of er ook grote schepen aankomen die een behoorlijke snelheid hebben en eerder bij je zijn dan je vaak inschat.
Wij moeten wachten tot er twee grote schepen zijn gepasseerd en gaan dan gelijk snel even oversteken, want de haven is al in zicht, en snel rollen we de Genua op, en gaan we de lijnen klaarleggen en de stootwillen ophangen, en in het gangboord leggen, want we zullen wel in een box moeten aanmeren.
Met 10 knopen zwaaien we de haven binnen, en gaan gelijk op zoek naar een plekje en die vinden we na een rondje voor de steigers te zijn langsgevaren waarop de lengtes van de boxen zijn aangegeven.
Wij doen maar of we in een box kunnen van 12 m en die hebben we snel gevonden, en met hulp van de mensen van de daarnaast liggende motorboot varen we een box in met een vingerpier, en daar doen we de achterlijn en de spring aan en twee lijnen voor, en klaar is Kees.
We bedanken ze voor hun hulp, ze zullen wel gedacht hebben die oudjes moeten we maar even bijstaan in deze manoeuvre.
Na het aanleggen ga ik gelijk maar even naar het havenkantoor en koop een kaartje van 23 euro en loop weer terug, en dan staat mijn blonde rakker al klaar.
Ondanks dat er bijna geen wind stond zijn we toch met de stroom mee hier naartoe gebrommerd in 2 1/2 uur de verheid was 17 mijl. Dus 6,8 kn gemiddeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten