pageviews

vrijdag 19 juli 2019

Vrijdag 19-07-2019 van Barsø naar ankerplaats bij Assens.

Toen we vanmorgen wakker werden was er aan de lucht geen enkel blauw plekje te zien, maar het is nog wel droog, en dat was vannacht om twee uur wel anders want we hoorden aan de windgenerator dat er een bui aan kwam, en die duurde gelukkig maar kort maar zorgde er wel voor dat het ankeralarm afging, en dus snel eruit om te kijken wat er aan de hand was.
Ik constateer dat het anker heeft gekrabt, maar dat het gelukkig weer op een andere plek houdt heeft gekregen, eerst lagen we op 7,2 m en nu op 6,3 m water en ook liggen we doordat de wind is gedraaid dichter bij de wal, maar nog wel ver genoeg uit de kant voor de veiligheid.
Ik kijk het nog even een poosje aan, maar het lijkt dat het bij dit ene buitje blijft, en dus gaan we maar weer te kooi en slapen rustig weer verder.



Pas om kwart voor negen worden we weer wakker, en even later zitten we onze laatste sneetje's brood op te peuzelen, ook hebben we nog fries roggebrood, en beschuit in voorraad dus houden we het vandaag nog wel uit.
Om kwart voor elf zijn we dan zover en gaan we ankerop, eerst start ik de motor, want als je de ankerlier gebruikt dan is het niet zo'n aanslag op je accu's als je de motor op 1500 rpm hebt staan en de dynamo dus flink bijlaadt.
Ik trek meestal het eerste eind er met de hand uit tot ik boven het anker zelf ben, en zet dan de ankerlier aan voor het echte zware werk, en ook nu lukt dat weer prima tot bijna de laatste schakel want die loopt verdoriemij weer eens klem tussen het nestwiel en de lier, dus stuur ik Aafke snel naar achteren om de keerkoppeling in z'n vooruit te zetten en weg te varen voordat we door de wind op het strand worden gezet.
Dat gaat allemaal goed, alleen kan ze niet zien op de plotter waar ze is, want die staat nog in z'n nachtstand en moet dus in de daglichtstand worden gezet, en dat kan zij niet doen.
Ik zeg vaar maar rechtuit, ik kom er zo aan zodra ik de ketting er weer tussen weg heb geslagen met de altijd aanwezige hamer die daar speciaal voor in de ankerbak ligt.
Het lukt mij om met enkele tikken de ketting weer los te krijgen, en ik lier het anker nu het laatste eindje op tot aan z'n plek.
Dan loop ik naar achteren en zet de plotter in de daglichtstand en Aafke ruimd nog even de stootwillen op in de ankerbak en even later hijssen we het grootzeil omhoog tegen de wind in en laten ons wegvallen over bakboord, we besluiten om toch maar naar Assens te gaan omdat we de wind tegen hebben naar Aabenraa, niet dat er veel wind staat maar dat lijkt ons beter.
Als we eenmaal buiten de beschutting van eiland Barsø zijn krijgen we een wat meer achterlijke dan dwarse wind en lopen we tussen de 3.5 en 5.0 knopen in de goede richting.
Het lijkt wel of er iemand aan de kant staat de wind te regelen want de kraan gaat steeds open en dicht, en zo nu en dan staat de meter op nul en ben ik bijna in staat en start de motor.
Gelukkig weet ik mij te beheersen, en neem de man aan de kraan maar voor wat het is, het is om drie uur echter echt gebeurt met Aeolis en ik start het ijzeren zeil voor de laatste vijf mijl tot onze ankerplek.
Eerst wilden we nog naar de jachthaven toe, maar daar beraadslagen we morgenvroeg wel weer even over, we moeten echter wel want we moeten nu echt boodschappen doen.
Wanneer we op de ankerplek aankomen ligt er maar één schip en die komt uit Nederland, het is de RAN maar niet de RAN van onze kennissen uit Westergeest die ligt n.l in Zweden ergens aan de zuidkust.
Verder liggen de moorringen die op de kaart staan niet op de plek waar ze in werkelijkheid liggen en we varen er voorzichtig naar toe.
Het blijkt dat er 3.2 m waterdiepte is bij de moorring die het verst uit de kant ligt en dus maken we daar aan vast, het is er weer net zo eentje als bij Sottrupskov en we willen dat verrekte ding niet weer door ons anker hebben met zijn oog dat op bijna dezelfde hoogte zit.
Het is hier een prachtige beschutte baai, en al gauw zijn we niet meer met twee schepen maar met zeven jachten die het hier dus ook leuk vinden.
Het was vier uur toen we hier vastmaakten, en we gaan eerst maar even een aankomstdrankje nemen op deze toch wel weer mooie zeiltocht hier naartoe
Het zonnetje schijnt intussen dat het een lust is, en we genieten van het mooie uitzicht vanaf ons drijvende balkon, na onze versnapering gaan we het grootzeil nog even beter opdoeken, en ook de huik doen we er gelijk maar weer op.






Zo dat was het dan weer voor vandaag, moarn mar es efkes wer sjin.











Geen opmerkingen:

Een reactie posten