pageviews

zondag 28 juli 2019

Zondag 28 -07-2019 Van Ankerplaats Assens naar Aarøsund.

Na een roerige avond en nacht met wind varieërend van 12 tot 30 knopen, maar met weinig deining vanwege de uit de voor ons gunstige windrichting
worden we wakker, en na nog wat te hebben nagedommeld, gaan we er om halfnegen uit, wassen, aankleden, en dan ontbijten, het Deense brood smaakt weer goed en om halftien zijn we er klaar voor.
Na eerst alle luiken te hebben gekneveld, en de motorolie te hebben gecontroleerd start ik de motor en zet hem op 1500 rpm zodat we het anker op kunnen lieren.
Eerst doe ik een poging om de ketting er met de hand uit te trekken, maar het waait nog steeds tussen de 12 en de 20 knopen en na een paar pogingen  roep ik tegen Aafke dat ze vooruit moet varen, dan kan ik de ketting wel ophalen, en het laatste stuk moet ze het er maar uitvaren want het zit erg goed vast in de klei.
Ik laat het anker nog even wat spoelen door het net onder water te houden , terwijl Aafke richting zee vaart en wanneer er zo goed als niets meer aan vastgeplakt zit hijs ik hem helemaal naar boven en til ik het anker op zijn plek, doe de pen erdoor en steek de splitpen voor borging er weer door.
Het is 7 mijl ongeveer vanaf hier naar Aarøsund en eenmaal buiten de haven rollen we de Genua af en lopen gelijk 5.5 knopen over de grond.
Het was 10:10 toen ik het anker op z'n plek heb gelegen, en we komen om 11:45 aan in de jachthaven van Aarøsund, we hebben mazzel want er zijn nog twee plekken vrij aan de kop van de verste steiger, en er staat te lezen"alleen voor schepen langer dan 12 m" komt dat even mooi uit.
Een vriendelijke Duitser staat op de steiger om onze lijnen aan te nemen en helpt ons bij het aanmeren, waarvoor dank.
Omdat we nog wel een beetje naar voren kunnen pakken we onze lijnen en trekken de boot nog zo'n twee meter verder zodat er dus nog ruimschoots een ander jacht van onze lengte achter kan liggen.
Wanneer we omhoog kijken zien we de bui al aankomen, maar de paar druppen die er nu vallen trekken we ons niks van aan, en we gaan water innemen.
Ook nu hebben we net als de vorige keer geen geluk, daar was toen helemaal geen slang aanwezig, en nu is er wel een slang, maar die is aan één kant te kort, en dus pak ik onze eigen aan elkaar gekoppelde platte slangen op een rol, en met de nieuwe nippel die Arnout mij zo vriendelijk was kado te doen koppel ik de slang aan de kraan en rol ze allebeide helemaal af.
Nadat ik de kraan heb opengedraaid gebeuren er allemaal dingen die ik niet leuk vind, als eerste vliegt de hele rolhaspel van mijn mooie platte slang in wel vijf stukken uit elkaar en doordat er zoveel kinken in de slang zitten kan het water nergens naar toe.
Snel draai ik de kraan weer dicht, zoek alle onderdelen weer bij elkaar en ga de slangen neerleggen zonder dat er belemmeringen zoals kinken in kunnen komen.
Aafke heeft ondertussen al één tankdop er afgeschroeft en ik zet nu voorzichtig de kraan open, het duurt wel even voordat de platte slang rond gaat worden, maar het water komt nu tenminste in de tank.
Nadat we alle tanks hebben gevuld, en de Duitse spring aan hebben gesloten tijdens het regenbuitje waarbij vrouwlief mij de paraplu boven het hoofd hield, ga ik de haspel weer proberen in elkaar te zetten, waarbij ik al snel in de peiling heb dat er een essentieël onderdeel mist.
Ik loop gelijk naar de plek des onheils toe, en na even te hebben rondgekeken zie ik de borgring liggen op een drijvend stuk aangegroeid zeewier dat naast de steiger ligt, en ik moet er wel voor op mijn knieën, maar gelukkig heb ik nu het zaakje weer compleet.
Na het haspeltje weer in elkaar te hebben gezet begin ik met het oprollen van de slang en die moet tussen twee ronde rollen door om het water uit de slang te persen zodat er weer een mooie lege en platte slang onstaat.
De eerste haspel gaat snel, maar nummero twee kun je niet beethouden, want dat is er eentje die je aan de muur moet bevestigen en daar klooi ik wel tien minuten mee om, maar we hebben het weer gered, om de tanks vol te krijgen zonder gesjouw met zware yerriecans.
De rest van de middag werken we met zo nu en dan een pauze door om de boot spic en span te krijgen voor onze gasten die vanacht om een uur of twee in de auto stappen, we verwachten ze tegen een uur of tien morgenvroeg te kunnen begroeten.
Wanneer Aafke bezig is om de voorpunt van de boot in te richten voor de beide meiden, ondekt ze dat één van de opbergplaatsen voor los spul die aan de zijkant zitten naar beneden is gezakt en na dat even bekeken te hebben blijken de schroeven waarmee deze bakken vast zaten en die van brons waren finaal afgebroken te zijn.
Goede raad is duur, en ik ga gelijk maar aan de slag om er nieuwe rvs schroeven ter vervanging in te zetten, maar dat kan niet op dezelfde plek en dus moet ik eerst het zaakje weer op z'n plek fixeren en dan nieuwe gaten boren en verzinken. 
Om dat te doen moet alles wel even uit de punt en pas dan kan ik er bij komen te boren, ik zet bij elke gebroken schroef er nieuwe rvs schroeven met verzonken kop en met torq's schroeven er weer in, ook de andere kant neem ik gelijk mee, want die zijn nog wel niet afgebroken maar daar kun je op wachten.
Na een uurtje zit alles weer stevig vast en kan Aafke weer verder om de bedden voor de meiden klaar te maken.
Door dit geklooi heb ik wel even een oxycodonpilletje genomen, want dit soort akkefietje's zijn funest voor een nekhernia.

Morgen maak ik nog wel even wat foto's voor dit verslagje, nu eerst een blonde rakker en dan maar weer een poosje op de rug staan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten