We liggen nu ook weer met de voorkant naar het Zuiden toe gericht, en het hobbeld flink, de punt gaat zo nu en dan wel een meter op en neer.
ik zeg tegen Aafke wat kan ik hiertegen doen?. Ze zegt ik denk weinig, en dus kijk ik het nog maar even aan en gaan we maar weer te kooi, echter van slapen komt niet veel meer, toch zijn we blijkwaar weer in slaap gesukkeld, want het was merkbaar dat de wind ging liggen, en daardoor nam ook het hobbelen wat af.
Om halfzeven kijk ik nog eens even weer, maar we liggen nog steeds op dezelfde plek en dus probeer ik maar om nog wat slaap in te halen.
Het is negen uur denk ik dat Aafke eruit gaat, en even later kom ik er ook maar uit en gaan we eerst maar ontbijten, daarna wassen en aankleden en we hadden gisteren al met elkaar besproken dat we het ankerplekje bij Torø nog wat beter wilden onderzoeken i.v.m volgende week als de kinderen komen.
Om halfelf begin ik met het anker te lichten, ik trek met de hand de boot meter voor meter vooruit, zover tot dat niet langer gaat, en dan gaan we de ankerlier gebruiken die al snel het anker in zicht brengt.
Na het anker gekat te hebben loop ik naar achteren, en Aafke brengt de stootwillen en meerlijnen weer op hun plek in de ankerbak, gelukkig zat er practisch geen modder aan het anker en ook de ketting was mooi schoon.
Even later rollen we de Genua af en gaan alleen met ons voorzeil opkruisen naar Torø en na een paar slagen te hebben gemaakt gooien we het anker uit op bijna dezelfde plek als waar we eergisteren lagen.
Omdat er nu en dan 5Bft wind staat, gaan we maar niet daar naartoe waar we eigenlijk wilden want dat ligt nu erg onbeschut daar, en we zien morgenvroeg wel even weer.
Er liggen op dit moment ook weinig jachten vergeleken met eerder deze week, maar hier liggen alle drie de moorringen al weer bezet en ook ligt er al eentje voor anker.
Wij hebben ons anker ongeveer 40 m naast het dichtsbijzijnde jacht erin laten plonzen, want ik houd er niet van om weinig speelruimte te hebben.
We liggen nog maar net vast, of de een na de andere boot komt binnen, en ze gaan wel erg dicht op een kluitje in de beschutting van het bos liggen vinden wij, maar het zijn bijna allemaal Denen en die zijn hier natuurlijk wel bekend.
We liggen hier nu met zo'n 16 schepen en Aafke zegt net dat er nog drie aankomen varen.
En dan is er koffie, weer met een broodje erbij, en om vijf uur is het ook alweer happy hour en de blonde rakker gaat er dan ook lekker in.
Om halfzeven gaat Aafke even wat te knagen maken, en intussen blijft het maar een komen van zeiljachten en enkele motorjachten, ook een Staverse kotter laat naast ons zijn anker vallen, het is de ST107 met de naam Christina Maria zo goed ik het kan lezen, de boot komt mij bekend voor.
Er komen nog steeds meer schepen deze kant op, waarvan er enkele doorvaren en in het andere kommetje een plekje zoeken.
We liggen hier nu met 30 jachten op de ankerplaats en dat is ook geen wonder want wie wil er nu in een volgepakte haven liggen met deze hitte.
Om zeven uur kijk ik nog even het Nederlandse journaal en er is weer een recordtemperatuur gemeten van 40 graden, nou we zijn blij dat het hier wat minder warm is vandaag.
Aafke heeft ondertussen het eten klaar, en dus werken we dat weer even naar binnen, het was dan wel een magnetronmaaltijd maar het smaakte voortreffelijk.
Wanneer ik even een rondje met de verrekijker doe, zie ik geen jachten meer deze kant opkomen en ik denk dat het laatje leeg is, wij nemen nu eerst maar even een bakje troost, en gaan dan maar weer even een boek lezen.
Aafke is met Henk de Velde zijn boek "Nergens is ook Ergens" bezig, en ik ben nog in een dikke pil van Wibur Smith aan het lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten