China Garden.

Vanmorgen uitgeslapen, want we waren vannacht allemaal laat, en; "moarns let de hiele dei let".
En dat klopt inderdaad, want we ontbijten laat, en daardoor gaan we ook te laat weg.
Het plan was om naar de oude energiecentrale te gaan, wat nu een museum is voor allerlei machine's zoals steamengine's e.d.
We hadden gekozen voor de langzaamste route naar Sydney, eerst naar Manly Wharf met de bus en dan met de veerboot naar Darling Harbour, waardoor we ook nog weer met een andere veerboot moesten.
De reis met de veerboot was erg leuk, want er was een zeilwedstrijd bezig in de haven, en wij voeren er dwars doorheen met de boot, en ze hadden dan ook veel vuile wind van ons.
Bij Darling Harbour aangekomen gaan we eerst maar even een bakje doen en wat eten.
Het word Latté en een Hamburger bij Mc Donalds.
Daarna kunnen we met de monorail bijna bij het museum komen.
Als we dan eindelijk lopend aankomen bij het museum, zijn we te laat, want ze sluiten om vijf uur en het is nu al bijna vier uur en dan is er niet genoeg tijd om alles te bekijken.
We besluiten om dan maar naar China Garden te gaan, en die sluiten pas om halfzes.
Vincent gaat niet mee naar binnen, hij gaat wat rusten.
Om halfzes treffen we elkaar weer, Vincent ligt te maffen op een bankje, en we maken hem wakker.
Hij stelt voor om naar China Town te gaan voor een warme hap, het eten is daar goed en goedkoop.
Maar eerst maken we een rondje, door deze wijk van Sydney, omdat het bijna tijd is voor eten, staan er op straat allemaal meisje's met menukaarten, die je hun restaurant in proberen te lokken.
We trekken ons er niets van aan, en lopen gewoon door dat is de beste manier om van het gezeur af te komen.
Als we onze ronde hebben gemaakt, leidt Vincent ons naar een eetgelegenheid waar hij wel vaker heeft gegeten.
We bestellen gewoon gebakken rijst met kip van de BBQ.
ook drinken we er een biertje bij.
Het eten is snel klaar, en smaakt prima, maar de kip smaakt naar mijn mening verdacht veel naar eend.
Als we uitgegeten zijn, zoeken we naar een bushalte, maar dat valt nog niet mee.
We nemen eerst maar de Subway, want die brengt ons verder van het centrum af, zodat we niet zo ver hoeven te lopen.
Als we dan later weer boven de grond komen, zijn we vlak bij de bushalte's.
We hebben pech, want onze bus is net weg en nu duurt het wel een halfuur voor er weer een komt.
Eindelijk is het dan zo ver dat we naar Colleray Heights kunnen.
De busrit is ook nog eens drie kwartier, en we zijn er dan ook pas om negen uur.
Aafke had al gezegd dat Jan en Anneke konden bellen, en heeft ze al snel te pakken via Skype.
Ik ben snel naar het toilet gegaan, want ik had in Sydney bij de bushalte al hoge nood.
We praten na ons telefoongesprek nog wat na met Sjoukje, en gaan dan om elf uur naar bed