John ligt ook nog op één oor, maar als hij het gerammel van de borden hoort is hij ook van de partij.
Na het ontbijt gaan we de kano's weer op de auto laden, want we gaan straks kanovaren.
Maar eerst gaan we koffiedrinken.
Als we bij de plek zijn aangekomen waar het allemaal gebeuren gaat, halen John en ik de kano's van de auto af en brengen ze naar het water.
Intussen haalt Saskia takeway koffie op bij het restaurantje.
Even later zitten we aan de koffie, die deze keer weer eens lauwwarm is, het is niet anders.
Dan gaan Aafke en John eerst het meer op, en Saskia en ik gaan een beetje rondlopen en wat foto's maken van deze mooie plek.
Als ze na een uurtje weer terug zijn
Is het onze beurt om het water op te gaan.
Omdat dit voor ons nieuw is, is het wel even wennen om het evenwicht te bewaren, maar het valt mij reuze mee.
Als we die kant een eind uit zijn zegt Saskia heb je zin om naar het strand te gaan, nou dat is wat mij betreft oké.
Dus trekken we even onze kano's het strand op aan de walkant.
Even later staan we tot onze knieën in de Pacific Ocean en bulderd de zee in onze oren, it's amazing.
De ene na het ander golf komt ons schuimend tegemoed, en het zand spoelt ons tussen de tenen weg.
Er word flink aan je getrokken, en het valt niet mee om het evenwicht te bewaren.
We nemen wat foto's van dit natuur geweld om ons heen, maar helaas moeten we weer in tijd terug zijn.
We stappen weer in onze kano's, en peddelen weer terug naar John en Aafke.
Als we vertellen waar wij geweest zijn willen die er met alle geweld ook nog eens naar toe.
Dus stappen zo voor de tweede keer in het wiebelige apparaat, en peddelen ze naar zee toe.
Na één uur en 15 minuten zijn ze weer terug, en hebben ook zij heerlijk genoten van de mooie golven en de prachtige blauw groene kleur van de Oceaan.
We gaan de kano's weer op de auto laden, onze spullen bij elkaar zoeken en gaan dan op naar het resort, waar we het zout van ons lichaam douchen.
Dan gaan we snel op pad naar Michael en Sarah want daar gaan we vanavond eten, en ook Ralph en Jetje komen daar om te eten.
Als we bijna bij de Highway zijn staan we opeens in de file.
Even later komen we er via een bericht van de plaatselijke radio achter dat er een accident gebeurt is tussen een personenauto en een vrachtwagen, en dat het verkeer in beide richtingen gestremd is.
Even later horen we dat het wel 2 tot 6 uur kan duren voor we verder kunnen.
Na telefonisch overleg met onze gastheer en dame, besluiten we om maar terug naar huis te gaan, en thuis te dineren.
Na thuiskomst drinken we een biertje en om halfzeven staat onze warme maaltijd klaar.
Als we dan na het eten nog wat na zitten te praten over deze fantastische middag, zien we opeens weer de zon door de bomen schijnen.
We willen de zonsondergang op de foto zetten, en dus springen we snel in de auto, en rijden naar Elizabeth Beach toe.
We zijn precies op tijd op deze plek, maar de zee zien we helaas niet, maar de heuvels zijn ook goed, en we schieten een paar mooie plaatje's.
Dan opeens is het over en word het snel donker, en gaan we terug.
Na thuiskomst is het weer tijd voor een toetje, en we laten ons de chocolade met caramel ijs goed smaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten