Ik slaap een gat in de dag, en kom pas om negen uur mijn nest uit.
Snel een kattewasje en dan ontbijten.
Tom en Janny willen met ons naar het Lighthouse op Norah Head.
Onderweg er naar toe, zien we opeens parapanters in de lucht, Tom vraagt of we er naar toe willen, en ja dat willen we wel want de vorige keer dat we daar waren zat de wind in de verkeerde hoek.
Als we daar dan zijn, zien we twee vliegers bezig, en het lijkt net of ze beneden bij het strand gaan landen zo laag zijn ze al.
Maar Tom zegt ze komen wel weer omhoog door de opstijgende warme lucht van het strand.
En hij heeft gelijk, want even later zien we ze naar boven cirkelen.
We kijken er een hele poos naar, en verwachten dat ze hier mischien wel weer naar toe komen om te landen.
Helaas is dat niet het geval en blijven ze hun rondje's draaien en gaan ze weer naar beneden om vervolgens weer op te stijgen, en zo gaat het maar door
Wij hebben het nu wel gezien, en gaan verder richting Lighthouse, en daar blijkt het erg druk te zijn.
We gaan naar binnen en raken aan de praat met de voormalige lighthousekeeper, die hier nu als één van de vrijwilliggers voorlichting geeft aan de bezoekers.
We klimmen niet naar boven want dat kost 10 dollar per/pers en dat heb ik er niet voor over.
Wel zet een van de vrijwilligers ons op de foto met de lamp van het lighthouse die er voor zorgt dat het licht te zien is tot 26 Nm in de omtrek.
De lamp is 1000 watt en kost 500 dollar.
De kristallen reflector die om de lamp draait geeft het licht het reikvermogen van deze afstand.
Ik maak nog wat foto's van de vuurtoren, en dan gaan we weer terug naar huis.
Even later komen we langs de Bowlingclub, en Tom stelt voor om daar de lunch te gebruiken.
Eenmaal binnen, blijkt het daar drukker dan normaal, en moeten we er rekening mee houden dat het wel een half uur kan duren voor we onze lunch krijgen.
Dat duurt ons te lang en we bestellen alleen koffie, en de lunch doen we wel ergens anders.
Er is vandaag een belangrijke paardenrace in Melbourne en heel Australie is hierdoor in de ban van het Gokken.
Onze koffie laat ook een kwartier op zich wachten, en de thee van Janny is niet de thee die ze lekker vind.
We zuipen snel onze koffie op, en vertrekken naar The Entrence om daar te gaan lunchen.
We treffen het want daar is het niet druk, en als je een menu bestelt krijg je de andere voor slechts 7 dollar.
Tom neent een Steak, ik neem Prawns, en Aafke een broodje kipfile met honing en groente met patat erbij.
Janny neemt kipreepje's met een groentesalade.
Mijn menu met garnalen blijkt een miskoop te zijn, maar Aafke krijgt me daar een dik stuk kipfile met een broodje, met patat en ook nog eens een heleboel groente erbij.
Ik zie het met lede ogen aan, want ik heb mijn vijf garnalen met groente in drie tellen op.
Gelukkig treft Tom het ook met zijn Steak, en ook Janny heeft niet te klagen.
Aafke kan het allemaal niet op, en dat is mijn geluk, en zo krijg ik toch nog wat calorieen erbij.
Ik reken de hele boel af, en dan gaan we weer op huis aan.
Als we thuis gekomen zijn, ga ik alle foto's van Aafke haar telefoon afhalen en op een SFCard zetten.
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want het zijn er nogal wat, en het gaat niet zo snel.
Om halfzeven gaat Tom met de BBC bezig, en even later zitten we aan een Steak, ik krijg er een die nogal taai is, en het kost me veel moeite om hem op te eten met mijn anderhalve kies.
Er is een stuk bij dat wel een stuk kaugom lijkt, het veert tussen mijn kiezen op en neer, en ik leg het maar weer terug in mijn bord.
Na het eten kijken we naar het vervolg van Idals op de TV, en daarna deel twee van "the man from snowy mountains".
Om elf uur is het dan alweer bedtijd, en kruipen we onder de wol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten