Lawaaidag

Vandaag is het dubbel zo erg als gisteren met de wegwerkzaamheden.
Vanmorgen om 07:00 uur worden we opgeschrikt door een pneumatische boorhamer, waarmee de werklui het pad naar de garage van Ava's huis aan het vlak maken zijn, voor ze de beton storten.
Het gaat daarna de hele morgen door, maar het word wel een mooie oprit.
Ava moet om 10:00 even weg naar de school om godsdienstonderwijs te geven, en komt om een uur of 12:00 weer thuis.
Aafke gaat naar de giftshop aan de overkant van de weg, om te kijken wat voor leuke dingen ze daar hebben.
En ik ga ons reisschema eens bekijken, om te zien of we nog een gaatje kunnen vinden voor een bezoekje aan Ralph en Jetje.
Dat zal denk ik niet meevallen want het is al bijna helemaal ingevuld.
Ik bedenk opeens dat ik een foto wilde maken van de oprit, en ik pak mijn fototoestel.
Als ik op het balkon boven de garage sta, en een foto wil nemen van de oprit met de werkende mannen erop, staat er opeens één van de mannen gebaren naar mij te maken.
Hij probeert mij duidelijk te maken, dat mijn Aafke op de weg staat te wenken dat ik moet komen.
Ik vergeet om een foto te nemen, en loop vlug naar de overkant.
Daar aangekomen wil ze dat ik met haar een aantal souvenirs bekijk, die ze voor de kinderen, en kleinkinderen mee wil nemen.
Wij gaan er nog eens kritisch bij langs, want het moet weinig volume hebben en het mag niet teveel wegen.
Uiteindelijk slagen we er in om een keuze te maken, wat het geworden is laat ik mij niet over uit.
Ava komt ook weer thuis, en stelt voor om wat broodje's klaar te maken voor lunch, die we dan op het strand kunnen nuttigen.
Zo gezegd zo gedaan, en een halfuur later zitten we lekker aan het strand, en genieten we van onze lunch, en van de wind en de zee.
Ik ga niet zwemmen maar Aafke wel, ik ga alleen maar met mijn voeten in het water, omdat dat goed is voor mijn ontstoken teen.
Om half vier roept Ava ons en gaan we op huis aan want Vincent komt ons om vier uur ophalen.
Als we dan thuiskomen, staan er drie auto's die van Ralph, die van Tom, en ook die van Vincent.
Ralph is eerder thuisgekomen omdat hij zijn kwasten was vergeten, en Tom kwam nog even een kaart brengen waar onze gereden route op staat.
Vincent was er al om kwart voor drie, dus was hij goed op tijd.
Ava zet nog snel even wat koffie, en dan verplaatsen we onze koffers naar Ralphs auto.
We nemen afscheid van onze lieve familie, en gaan nu voor 14 dagen naar Sydney, en hopen een fijne tijd te hebben met Vincent en Sjoukje.
We gaan eerst nog even wat spiritualiën halen bij de plaatselijke liquerhandelaar.
Als we dan bij hun huis komen, verwelkomt Sjoukje ons, en drinken we een glas wijn met elkaar.
Daarna gaat Sjoukje met het eten aan de gang, een halfuurtje later kunnen we aan tafel.
We beginnen met erwtensoep, en daarna vlees met aardappelen, broccoli, en sperzieboontje's.
Als toetje, gebak met ijs, en ook komt er nog iemand op visite die iets meebrengt wat daar uitstekend bij past.
Na de maaltijd word er uit de bijbel gelezen, en ook draagt Vincent een gedicht voor van een nederlandse dichteres.
Voor de visite die ons dat heerlijke toetje bezorgde, vertaalt hij het op haar verzoek in het engels.
Zij is een mooie jonge vrouw, van naar schatting 25 jaar, die pianolerares is.
Ze is van Frans-Libanese ouders maar is hier geboren.
We kletsen nog wel een uur door, maar dan is het tijd voor haar om te vertrekken, en ik haal daarna de koffers uit de auto, en breng ze naar onze slaapkamer.
Vincent gaat zijn mail afhandelen op z'n computer, en Sjoukje gaat naar bed.
Even later komt Vincent nog even om de hoek kijken, en geeft nog even een uitleg over wat er morgen gaat plaatsvinden.
Sjoukje gaat morgenvroeg wandelen met haar vriendinnen, en wij moeten ons zelf maar redden met het ontbijt.
Vincent gaat dan later met ons naar het ziekenhuis, waar hij zijn kennis op wil zoeken, wij kunnen dan wel even een rondje lopen vlak bij het strand.
Daarna halen wij Sjoukje weer op, en gaan we lunchen, s'middags gaan we dan de stad in om eens bij de jachthaven te kijken.
Het is nu kwart over elf en ook wij gaan
pitten.