plezierige tijd bij Vincent en Sjoukje.
We waren er vanmorgen om kwart over acht af, snel douchen, en de kleren aan zodat we kunnen ontbijten.
Aafke heeft op een paar dingen na alles al ingepakt, en als we hebben ontbeten pakken we de laatste dingen in en zijn we klaar om te vertrekken.
We zouden tussen 10 en 11 worden opgehaald, en het is nu bijna 11:00
En ja hoor daar zijn ze dan, en ze willen eerst met ons koffiedrinken,
dus we zeggen maar niks en nemen er ook nog maar eentje.
Om half twaalf rijden we weg in de stromende regen.
Onderweg stoppen we één keer om alweer koffie te drinken en we nemen er een pie bij.
Een pie is een soort cake'je gevuld met in ons geval kip met een soort ragoud.
Na dat allemaal weer naar binnen te hebben gewerkt, gaan we er weer tegen aan.
De weg gaat behoorlijk op en neer en er zijn veel haarspeldbochten.
Om een uur of vier zijn we dan bij het Pacific Palms Resort.
Het heeft geen moment opgehouden te regenen, en we brengen snel al onze koffers en wat dies meer zij naar binnen.
Saskia gaat thee zetten, en daarna gaan we even een ronde maken over het resort.
Er is een recreatiezaal, een sportzaal, en een zwembad en van dat laatste is het water lekker warm.
Eerst gaan we nog even naar de supermarkt, om brood te halen want dat had ze thuis niet meer, ook nemen we porridge en melk mee voor ontbijt.
en wanneer we terug zijn in ons huisje verkleden de dames zich en gaan zwemmen.
Als ze terug zijn is het al bijna zeven uur en gaat Saskia het meegebrachte eten in een pan doen, ze moet er zo nu en dan wel even flink in om prikken want het was nog bevroren.
Na een kwartier zegt ze dat we aan tafel kunnen, om de spaggeroni met bricoli te verorberen.
Het smaakt beter dan dat het er uit ziet, en er blijft dan ook niets van over.
Afwassen is er niet bij want er is een vaatwasser.
Na het allemaal te hebben opgeruimd, gaan we een DVD kijken die ze hebben meegenomen van huis.
Het is een komische film wat zich afspeelt in de kalahari woestijn.
Halverwege liggen drie van ons te slapen, en Saskia vertelt ons later wat er in die tussentijd gebeurt is.
Om ongeveer tien uur is het afgelopen, en gaan we echt slapen.
Ook heb ik nog even het nederlandse journaal bekeken en daarop waren de bushfire's te zien bij Perth waar ze uit voorzorg een gecontroleerde brand wilden doen, maar door een plotselinge sterke wind liep het volkomen uit de hand, en zijn er nu al meer dan 35 huizen in vlammen opgegaan.
Als ik hier zou wonen, dan kapte ik al die rot bomen om mijn huis weg, want die eucalyptus bomen branden als de hel.
Ze houden er hier een vreemd bomenbeleid op na, want overal hangen er bomen over de weg die zomaar af kunnen breken.
Die bomen hebben de naam van widdowmaker.
Bij ons zou dat niet gebeuren, het is veel te gevaarlijk.
Nou ik stop er mee, en ga mijn nest op zoeken.
Aafke en Ik slapen apart want wij hebben een kamer met twee eenpersoons bedden.
We liggen nog maar koud op bed en ik ben nog even bezig met wat foto's, als we opeens worden geskyped door Vrouwkje, die er in geslaagd is om een webcam te instaleren, en de verbinding is prima.
De zussen wisselen wat nieuws uit, en volgende week dinsdag zal ze ons de baby van Emmy even laten zien.
Zo zie je maar weer, de techniek staat voor niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten