Maar omdat Queensland niet meedoet met Daylight Saving Time valt het een uur mee.
We huppen vlug uit bed, snel even douchen, en dan lekker ontbijten.
De bedoeling is om straks eerst even naar het shoppingcentre te gaan voor boodschappen en koffie daar te drinken om vervolgens weer naar huis toe te gaan voor lunch, en dan daarna om ongeveer 15:00 uur naar de zoon van Ralph en Jetje op visite te gaan omdat hun zoontje 2 jaar word vandaag.
Het loopt allemaal net even anders dan gepland, als Jetje de auto uit de garage rijdt, blijkt de band van het rechter achterwiel halfleeg te zijn.
Een lekke band dus, gelukkig heeft iemand die in Australië woont, altijd een compressortje op 12 volt bij zich, en zo pompen we de band weer op spanning.
Onderweg naar het winkelcentrum brengen we op nog geen 100 meter afstand daarvan de auto naar een bandencentrum, en daar plakken ze de band terwijl wij gaan shoppen.
Omdat Jetje ons met de kinderen had zien skypen, wil ze dat ook graag met haar kinderen doen, en daarom koop ik stiekum voor haar een webcam.
Als we weer thuiskomen na het winkelen, zet ik de doos vlak naast de monitor van de computer.
Ralph was gisteren een beetje negatief over het gebruiken van skype, maar ik heb hem uitgelegt hoe het werkt, en dat er verder geen kosten aan verbonden zijn zolang je maar van computer naar computer telefoneert.
Een poosje later hoor ik opeens een veraste kreet van Ralph die de webcam op zijn buro ontdekt heeft.
Gelukkig is de reactie goed, en ik ga het morgen met hem installeren.
Na de lunch gaan we dus naar Mathew en Rachel toe waarvan het zoontje Thomas twee word.
Het jochie schrikt een beetje van ons, en is in het begin een beetje bang en kruipt tegen zijn moeder aan, maar al snel word hij wat driester, en als hij zijn kado ziet is het gelijk over.
Grandpa en Grandma hebben voor hem een Buldozer gekocht, die een hoop herrie en lawaai maakt.
We drinken thee, met een koek erbij, en even later komt ook Mathew thuis van zijn werk.
Zijn vrouw Rachel is ook nog eens zes maanden zwanger van hun tweede en dat was ons ook al opgevallen.
Om een uur of vijf verlaten we de jongelui weer en gaan we weer naar huis toe, we doen dan nog even een korte wandeling over het park waar zij wonen.
Ook wijzen ze ons aan waar het water aan toe heeft gestaan in januari dit jaar, het is bijna niet voor te stellen dat het mogelijk was.
Zij hebben er gelukkig geen schade van gehad want zij wonen toevallig op het hoogste gedeelte van deze natuurlijke Terp.
Na deze mooie rondwandeling gaat Jetje onze maaltijd voorbereiden, en ik ga even met mijn foto,s bezig.
Als ik op een gegeven ogenblik er eentje via email wil versturen loopt de Ipad muurvast.
Ik doe hem een aantal keren aan en weer uit, maar niets helpt.
Ik leg hem maar even aan de kant om het later nog maar eens weer te proberen, maar als ik dat dan later probeer doet hij helemaal niets meer.
Dat is even stevig balen, want wat als hij nu eens kapot is.
Aangezien de accu niet leeg was, kan het daar niet aan liggen, maar ik doe hem toch maar aan de lader, baat het niet dan schaad het ook niet.
Ik probeer het later nog eens weer, maar geen leven in het apparaat te krijgen.
Dan eerst maar even eten, mischien dat hij het daarna wel weer doet.
Ik wacht opzettelijk wat extra lang, en als ik op het laatst te nieuwsgierig word ga ik kijken of ie het doet.
Tot mijn grote opluchting doet hij het weer, net of er niets gebeurt is.
Ik verstuur mijn emailbericht, en het werkt allemaal weer zoals het hoort.
Na het eten, wat voortreffelijk was gaan we een spelletje Double Trouble spelen, wat wij als mannen twee keer achterelkaar winnen.
De derde keer winnen de dames het, en dan is het ondertussen ook bedtijd geworden.
Het is nu bijna 00:00 uur en ik stop er mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten