Aafke wil graag even naar het dorp, want ze moet nog een kaart versturen naar Geert en Diana voor hun baby Thijs.
Dus gaan we op pad, heuvel op en heuvel af, op gaat wel, maar af is een straf.
Onze kuiten doen pijn, omdat de spieren te kort zijn, en een beetje zijn overbelast gisteren, ik lijk wel een ouwe lul van 80 jaar oud als je me ziet lopen.
Gelukkig is het maar een halfuurtje lopen daar naar toe.
Aafke is hier al een keer geweest met Yvonne, maar ik ken het hier niet.
We lopen langs de winkels, en als we dan voor een winkel staan, vraag ik aan Aafke of hier het postkantoor is, ze kijkt even en zegt dan, ja volgens mij wel.
We stappen binnen en achter een Balie zit een mevrouw, net als ik haar wil vragen voor een stamp ( postzegel )
zegt Aafke, oei ik heb vergeten om er Holland op te zetten, dus vraag ik de mevrouw om een pencil.
Zij geeft mij er een, en ik schrijf onder het adres netje's "Holland".
Dan vraag ik de mevrouw achter de balie om een postzegel, ze zegt dat het postkantoor niet hier is, maar een deur verder.
Welverdraaid heeft Aafke ons weer mooi te pakken deze keer, ik vond het ook al een beetje vreemd dat er een hele rij mensen op stoelen zat te wachten, want we zijn namelijk bij de plaatselijke huisarts, en die verkoopt natuurlijk geen postzegels.
Enfin wij gaan een deur verder, en leveren onze brief daar in na er eerst een zegel op te hebben geplakt.
Dan gaan we naar de winkel om wat inkopen te doen voor onze warme hap.
Het winkeltje heeft niet wat we eigenlijk zoeken, en daarom kopen we alleen maar een ijsje.
Als we even later heerlijk op een bankje voor de winkel zittend ons ijsje aan het oplikken zijn, stopt er opeens een bekende auto vlak bij ons.
Het is gossiemijne nog aan toe zeg
Anne de vrouw van Peter, nou ja dat kan want die woont hier vlakbij.
We begroeten elkaar hartelijk, en vragen haar hoe ze hier verzeild is geraakt, ze zegt dat ze ons even wou opzoeken, en dat Yvonne zei dat we naar de winkels waren in het dorp.
We praten elkaar even bij, want na ons verblijf bij Dirk en Yvonne gaan we naar hun toe, en blijven daar tot na de kerstdagen.
Anne vertrekt weer, en wij halen nog een gebraden kip voor ons avondeten bij de snackhall die hier vlakbij is.
Dan lopen we dezelfde weg terug zoals we gekomen zijn.
Onderweg neem ik nog wat foto's van de huizen en de bloemen die we tegenkomen.
Na het avondeten met onze kip, die we voor de helft opeten, gaan we naar de Familie Bridgen, oftewel Chris & Dheane, ze wonen hier tien minuten rijden met de auto vandaan.
We worden hartelijk ontvangen, met heerlijke koffie, en gebak, ook maken we kennis met de beide Dochtertje's van het gezin, dat in februari als alles goed gaat er nog een kindje bijkrijgt.
Chris laat mij z'n boot zien, het is een sportvisboot van een meter of vier lang.
Ook laat hij mijn z'n andere hobby zien, en dat zijn radiografisch bestuurbare vliegtuigen, hij heeft er wel een stuk of acht staan allemaal met motoren erin.
Van beroep is hij botenbouwer bij een bedrijf dat yinglings maakt en exporteerd naar landen over de hele wereld.
Dus genoeg stof om over te praten.
Het is een gezellige avond, en er word heel wat af gelachen, als we Nederlandse spreekwoorden letterlijk omzetten in het Engels.
Om halfelf gaan we weer huiswaarts,
drinken thuisgekomen nog een glas port, en gaan tegen twaalven te kooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten