Nynashamn naar Arkösund op 31-07-2013

,Vanmorgen worden we om kwart voor zes wakkergemaakt door de wekker, en kijk ik zoals afgesproken hoeveel wind er staat, en uit welke richting die komt. Het waait  gemiddeld zo'n 10 knopen en de richting is zuidwest ten westen, dat zijn allebei grensgevallen. Tien knopen is 3 Bft, en de richting is dusdanig dat we niks over hebben en als het ook maar een beetje zuidelijker word is Visby op Gotland niet bezeild. Ja nu moet ik dus een keuze maken of we vertrekken, of we blijven een dag liggen hier in de haven. Ik heb nog tien minuten om mijn beslissing te nemen, en ga even goed nadenken. Als het zes uur is zeg ik tegen Aafke luid de bel maar, en dus gaan we z.s.m. weg.

Om 07:10 varen we de haven uit, en gaan op de motor tot we buiten de scheren zijn, en dan gaat de motor uit en zeilen we met een snelheid die varieert van 4,5 tot 6,0 knoop per uur. Als we dat dan ongeveer twee uurtje's hebben gedaan, blijkt het onverbiddelijk dat het niet haalbaar is. Als we deze koers door zouden zetten komen we 30 mijl oostelijker uit dan Visby. We houden even een kort palaver, en besluiten om overstag te gaan en door de scherenkust naar Oxelosund te varen.

Om een uur of halftwee is de koers dusdanig dat het zeil eraf moet en de motor aan, jammer maar het is niet anders. Het duurt niet zo lang meer dat we bij Oxelosund zijn, en ik vraag wat de bemanning wil.

Willen jullie naar Oxelosund, of zullen we aan een rots afmeren, of gaan we nog een stukje verder zodat we het morgen nog wat gemakkelijker kunnen bezeilen. Ze kiezen voor het laatste en dus gaan we naar Arkosund een haven op vijftien mijl afstand beneden Oxelosund. Het eerste stukje gaat nog door de scheren, maar dan krijgen we een deel dat nogal wat knobbelig is, maar je merkt niets van de opgelopen schade niet onder zeil, en ook niet onder motor. Het laatste deel is weer door de scherenkust, en is dan ook erg comfortabel maar helaas ook nog steeds recht in de wind.

We komen op weg naar de haven, een bootje tegen met twee jongens van een jaar of achtien, en die willen graag weten waar we naar toe gaan, wij antwoorden naar de haven!. Dan vraagt hij welke haven we naar toe willen, en Folkert vraagd wat het verschil is, als antwoord krijgen we "de Prijs" wat is het verschil vraagt Folkert ?. Bij de jachthaven kost het 290 kronen en bij de vereniging 220 kronen. Folkert vraagt wat is het verschil?. De jongens antwoorden" in de jachthaven is de wasmachine, de Sauna, en de douche's erbij inbegrepen. Nou dan is het snel beslist zeg ik, want we hebben gisteren al de was gedaan, en ook hebben we gedouche'd dus dat hebben we niet nodig. Later blijkt dat de vereniginghaven ook een sauna heeft en wc's en een warme buitendouche, dus zijn we nog niet zo slecht uit. Als we vastliggen drinken we er eerst maar eentje op, en gaan dan eten, en na het eten doen we nog wat aan onze ledematen, en dan komt ook de havenmeester die ik nergens kon vinden  ons op de steiger tegemoet. Het is een mooie meid, en ik maak haar een compliment over haar mooie bloembakken op de steiger. 

Dan betaal ik haar de verschuldigde som van 220 Sek en vraag haar of er ook internet is, zij zegt ja en geeft mij een kaartje met de naam van het netwerk, en het wachtwoord.

We stappen weer aan boord, en gaan foto's van Folkert bekijken. Als ik bezig ben met mijn weblog, onstaat er een diskussie over wat we nu eigenlijk aan het doen zijn, want we hebben al een achterstand van drie dagen en nu gaan we ook nog eens een extra dag verspillen door naar Visby op Gotland te willen. Ik ga dus kijken wat nu eigenlijk wel en niet kan wat het weer en de te zeilen agstanden zijn. We komen tot de conclusie dat we niet naar Visby kunnen want dat gaat te veel tijd kosten, en die hebben we helaas niet. Ik vind het erg sneu voor Kees, want die had graag deze hansestad willen ontdekken. Het word nu als het weer inderdaad zo is als de weermannen berekenen eerst naar Vastervik, dan naar de plaats sandvik op Öland, vervolgens naar Kalmar en van daar naar Sandhamn. Dat is dus al vier dagen achter elkaar van om en nabij de Vijfenveertig mijl. Dan moeten we nog de oversteek maken naar Simrishamn, en daar vandaan weer naar Ystad. Als een na laatste haven  doen we waarschijnlijk Falsterbo aan om dan eindelijk in Dragör aan te komen op. Dus vanaf vandaag nog acht dagen varen en dus komen we donderdag 8 Augustus aan in Dragör.

Inspectie door een deskundige van de schade aan de boot op 29-07-2013

Vanmorgen halfacht loopt de wekker af, en gaan we snel wassen, aankleden, en ontbijten want de schadeexpert komt vanmorgen langs om de schade te taxeren voor de verzekering. Ik ga eerst maar even naar het havenkantoor om het uit het water tijdstip af te spreken. De mevrouw waar ik contact mee zou opnemen is niet aanwezig want die is zaterdag met vakantie gegaan. Ik spreek met haar vervangster, en die zegt dat we er om 10:30 uur uit kunnen. Even later krijg ik telefoon, en het is de expert die zegt dat hij zich heeft verreden en dat hij wat later komt dan we hadden afgesproken, en ik deel hem mee dat de boot er om halfelf uitgaat. Hij zegt dat hij dan wel aanwezig kan zijn. Inderdaad is hij er om kwart over tien, en ik bied hem een kop koffie aan, en dat valt er bij de man wel goed in.

Dan is het zover dat de boot eruit gehaald gaat worden, in dit geval met een bootkar waarop de kiel komt te staan en waar de zijkanten van de boot met hydraulisch bediende staanders overeind word gehouden.

Na wat passen en meten staat hij na een kwartier op de wal en kan de onderwaterinspectie beginnen. Ik had al tegen de expert gezegt dat ik niet blij was met de manier waarop de boot uit het water word gehaald, en hij is het met mij eens. Want wat gebeurt er n.l als je een boot met de kiel ergens op zet waardoor het gehele gewicht van die boot op het vlak komt te staan dan oefen je daar druk uit, en met een beschadigde romp op plekken die dicht bij de kiel zitten kan dat wel eens meer schade veroorzaken. En inderdaad wanneer we de boot van onderen bekijken zie je duidelijk waar dus de zwakke beschadigde plek zit, n.l  vlak achter de kiel. 

Kees houd er een stukje plaat overheen en dan zie je duidelijk hoeveel de bodem naar binnen word gedrukt. Dan gaat de expert even voor overleg praten met de eigenaar van de werf, maar komt al snel terug met de mededeling dat we een uur moeten wachten met de boot te water te laten want het personeel gaat lunchen !. Ik zeg om elf uur al lunchen ?. Hij zegt van ja, dat is hier op veel plaatsen heel normaal. Dus gaan we intussen maar binnen in de boot om daar de wrangen en andere zaken te bekijken, en foto's ervan nemen. De expert maakt er naar mijn mening een goed onderzoek van, en bekijkt en beklopt met een hamer de plekken waar eventueel délaminatie zou kunnen zitten. Ook maakt hij veel foto's. Met een mes onderzoekt hij of er ook loszittende stukken polyester zijn. De middenste wrangen is niets aan te zien, maar de achterste en de voorste wrang zijn gescheurt, en zullen naar mijn mening goed gerepareert of vervangen moeten worden. 

Ook de schade aan het kombuisgedeelte legt hij met foto's vast. Dan zegt hij dat het volgens hem geen kwaad kan om door te varen, weliswaar niet met harde wind en veel deining, maar dat is voor een heel stuk varen door de scherenkust geen enkel probleem. Ik ben opgelucht, en blij dat we op eigen kiel door kunnen, en de boot gaat na een uur terug in z'n element. We blijven nog even een poosje kijken of er door de uit en in het water laten ook verdere lekage is ontstaan maar er is gelukkig niets te zien. De expert vertrekt weer, en ik ga naar het kantoor om het hellingen van de boot af te rekenen. In totaal 3140 Sek wat neerkomt op zo'n 365,= Euro. Nou dat is ook ongeveer mijn eigen risico, en dan is de rest voor de verzekering. Ik moet alleen nog even een bedrijf vinden die het goed en betrouwbaar voor mij kan repareren deze nazomer, want ik wil het wel graag z.s.m weer klaar hebben. We zijn ondertussen al weer 30 mijl dichter bij huis gekomen en zitten nu op het eilandje Harso, met de punt naar de wal en met het hekanker achter. De hele bups is de wal op voor een rondje eiland, en komt nu net terug en hijgt en puft van het benauwde weer. De vochtigheid is 75 % en de temperatuur nog steeds zo'n 25 graden. Ze vinden het een mooi eiland, en dat vergat ik nog te vertellen, op de weg hier naar toe zagen we twee visarenden een paartje vlak bijelkaar op ongeveer 100 meter van de boot. Nanneke heeft er een paar foto's van kunnen maken en ondanks de afstand en de haast zijn ze redelijk gelukt. Als we dan later op de avond in de kuip zitten thee te drinken, is iedereen in de weer om een mooie zonsondergang op de gevoelige plaat vast te leggen, en zoals het spreekwoord zegt avondrood morgen mooi weer aan boord. De weerberichten voor morgen zijn echter niet erg goed, want die hebben het over regen. We zullen zien wie er gelijk heeft.

Dagje Stockholm op 28-07-2013

Vanmorgen om zes uur al de slaap uit, vanwege het broeierige weer van de laatste dagen, maar we blijven nog maar een tijdje liggen, want er is verder nog niemand op. Om halfacht komen de gasten eruit, en dus volgen wij hun voorbeeld. Na het ontbijt bespreken we wat we vandaag gaan doen, en Folkert en Nanneke willen wel naar het Wasamuseum, maar Kees en Helga gaan liever nog wat wandelen in de omgeving. Aafke heeft het maar in haar hoofd dat ze naar het koningklijk paleis wil met deze hitte want de verwachte afkoeling is niet gekomen het is juist veel warmer dan gisteren, en ik heb daar erg veel last van en wil eigenlijk liever wat in de schaduw zitten te lezen of gewoon lekker wat niks doen. Maar als Aafke wat in haar hoofd heeft is het er moeilijk weer uit te krijgen, en dus gaan we richting pont voor de oversteek naar het paleis, het toeval wil dat we langs een hop on hop off bus komen, en ik weet haar te overtuigen dat een rit per bus wel eens beter zou kunnen zijn inplaats van door de warme straten te lopen en dus hoppen we in de bus. De rit gaat door heel Stockholm en komt dus overal, en ook bij het paleis langs. We hoppen er niet af want het zit hier boven lekker in de buitenlucht en zo kunnen we ook mooie foto's maken van de vele mooie gebouwen hier. Na twee uur te hebben rondgereden stopt de bus weer waar we erin zijn gestapt, en we besluiten om nog maar een gedeelte weer mee te gaan, en dan onderweg even uit te stappen bij de markt. We hebben een kwartier de tijd, en gaan dus eerst maar een ijsje kopen. Dan stappen we weer in de bus voor de tweede ronde, en stappen na een tijdje gereden te hebben uit bij de markt. De markt valt wat tegen, en we kopen er dan ook niets. Omdat we om drie uur weer terug bij de boot zouden zijn gaan we een straat verder en zoeken daar om de bushalte van de hop on hop off bussen, maar vinden het niet en dus lopen we terug naar de markt om op dezelfde plek in te stappen waar we er uit stapten. Het is Aafke niet naar de zin, en ze wil nog een keer proberen die andere bushalte te zoeken, ik vind het niks maar laat me weer ompraten, en dus lopen we nu een andere route naar de plaats waar de halte moet zijn. 

Dan zien we opeens de bus rijden, en hij stopt net voor een stoplicht, wij steken snel met ware doodsverachting de straat over, en ik gebaar de chauffeur dat hij de deuren open moet doen, wat hij nog doet ook gelukkig, hij grommelt wel wat tegen ons, maar wijst naar boven waar we dan ook maar weer naar toe gaan. Helaas gaat de bus niet de kortere route nemen, maar de langste en zo komen we pas om tien voor halfvier op de boot aan. De anderen zijn er al, en we maken de boot klaar om te vertrekken. Om vijf over halfvier vertrekken we zonder problemen uit de haven, en na drie uur moteren, en af en toe even proberen te zeilen komen we weer in Svinnige aan, en gaat Aafke pannenkoeken bakken, verder heeft ze nog een salade klaargemaakt van alle restje's die we nog over hadden van de laatste dagen. Na het eten ga ik nog even een slag over de haven en maak wat foto's van de plek waar de boot er uit moet voor inspectie door een Zweeds expertiseburo. 

Na even een paar keer geprobeert te hebben om Jan en Anne te skypen, ga ik even mijn weblog van deze dag maken, als ik daar dan halverwege mee ben gekomen, belt Jan zelf via skype. We praten even weer een keer bij, want we hebben al een hele poos niets van elkaar gehoort, er zijn echter geen verontrustende dingen aan de hand, en dus zijn we na een halfuurtje uitgekletst en ook is mijn accu bijna leeg, en dus stoppen we ermee. Het is ondertussen frisje's buiten geworden, en we gaan dus maar binnen zitten.

Even later gaat het beginnen te regenen, en dus moeten de ramen dicht en de kleedje's erover.

Twee dagen naar Stockholm op 27 en 28 juli 2013

Vanmorgen kijken we weer om een uur of zeven naar buiten, en zien helemaal niets, dus dat kan anders niets zijn dan mist, en dus draaien ons dus nog maar een keertje om. Om acht uur is het dan reveille, en komt iedereen weer tevoorschijn. Dan ontbijt, en even later start ik de motor en gooien we los. Het is nu half tien en we varen alvast maar naar het begin van het fjord waar we liggen, en varen langs de routelijn die nog de Navmanplotter staat bij de stuurstand. Als ik daarna de Ipad aanzet waar ik gisteravond nog de routepunten heb ingezet, zie ik dat ons scheepje van de kaart is. Ik probeer een paar keer om hem weer aan de praat te krijgen door hem opnieuw op te starten, maar hij blijft me tegenwerken. Dan bedenk ik dat het geheugen wel eens vol kan zijn met al die route's en tracks die er zo langzamerhand in staan, en ga die voor een groot deel verwijderen. Ook stel ik hem weer opnieuw in. Zo gezegd zo gedaan, en jawel hoor hij geeft weer onze positie aan op de kaart. Folkert en Kees sturen om de beurt, en ik geef ze aanwijzingen welke kant ze op moeten. Het is bijna half een als we de Haven van stockholm in zicht krijgen, maar tegelijkertijd barst er een onweer boven ons los, en gaat het flink regenen. Ik trek mijn Australische waxcote jas aan, trek mijn laarzen aan, en doe mijn zuidwester op, en zo ben ik gereed om de zwaarste storm te trotseren. Ik blijf maar even een beetje varen tot het ergste is overgewaaid, en dan vaar ik de nauwe haveningang binnen, en ga zoeken om een ligplaats in een box, Aafke en Folkert staan voorop en geven mij aan dat er een plaats is naast een zwarte boot, dus stuur ik de boot daar naast, en dan komen we tot de ontdekking dat daar geen vingerpier zit, dus doen we een stootkussen op de boeg en fixeren de boot met twee lijnen naar onze middenbolders toe. Een Nederlander met een zeeschouw die even verderop ligt komt naar ons toe, en maakt ons er op attent dat er naast hem nog wel een plaats is met een vingerpier

We nemen het in overweging maar willen eerst wachten tot alles weer wat normaal is, en dan zien we wel wat we doen. Dan gaan we eerst de inwendige mens versterken, en daarna gaan onze gasten de stad onveilig maken. Ik ga vanmiddag mijn aangifte voor het tweede kwartaal van de omzetbelasting versturen, want als ik dat niet op tijd doe krijg ik automatisch een boete van 123 euro.

Aafke gaat alvast een brood bakken, en ik kijk even tot hoe laat de winkels vandaag open zijn, en dat blijkt tot 21:00 uur. Aafke en ik gaan dus eerst maar even naar de winkel toe om boodschappen te halen,en ik doe die aangifte vanavond wel de deur uit. aafke zou eerst alleen de stad in om boodschappen maar dat sju ik un got in e kop. 

We vertrekken om halfvier, en zijn pas om halfzeven weer bij de boot, waar de anderen intussen al weer zijn gearriveerd. Ook zij hebben ongeveer een kilometer of zeven door de stad gelopen, en hebben veel plekje's, en gebouwen van deze mooie stad gefotografeerd. Aafke is al weer druk met het eten bezig, en dat staat ook al weer snel op tafel. Ondertussen is het ook al weer negen uur, en gaan we nog even lekker buiten zitten. Wat er morgen gaat gebeuren weet ik niet, maar ik hoop dat het in ieder geval droog blijft zoniet dan kunnen ze altijd nog het Wasamuseum in, om de Wasa die driehonderddertig jaar op de bodem van de zee heeft gelegen te bekijken.

Zondag 21-07-2013 Aanvaring met een onderwaterrots in Karlsby op Kokar.

Om halfnegen vertrekken we uit de haven van Karlsby op het eiland Kokar. Ik sta zelf achter het roer, en vaar het eerste stuk meestal vanuit de haven tot we weer op diep water zijn. Wanneer we dan door de betonde route varen, maak ik een ernstige fout door de rode ton aan de verkeerde kant te passeren

waardoor we met een snelheid van 3 knopen op een onderwaterrots lopen, de klap waarmee dit gebeurt is heftig, en we maken allemaal een flinke buiteling. Folkert klapt met zijn ribben tegen de achterkant van de vaste buiskap waardoor hij waarschijnlijk een gekneusde rib oploopt. Ikzelf kom met mijn borst tegen het stuurwiel aan en met mijn kin klap ik tegen de plotter aan, maar mijn baard vangt de grootste klap op maar ik heb wel een tand door de lip, en ook is er een stukje van mijn linkersnijtand afgebroken maar verder mankeer ik niets, ook de anderen komen met de schrik vrij.

Ik roep tegen Aafke dat ze er een vloerdeel uit moet halen om te kijken of er water naar binnen komt, en als ze dat dan gedaan heeft, blijkt het dat we water maken. Ik draai de boot en we gaan terug naar de haven waar we nog maar net uit zijn vertrokken en meer de boot daar op een plek af waar het 2,2 meter diep is, en dan sluit ik snel een dompelpomp aan die ik voor deze gevallen achter de hand heb. Helaas pakt de pomp geen water omdat er nog niet genoeg in de bilge staat en de aanzuigopening nogal hoog zit. De bilgepomp die het in het begin wel deed is er ook mee opgehouden, en het blijkt later dat er iets in het loopwerk vast is komen zitten, en dus behelpen we ons met een hoosvat en emmers. Dan lijkt het erop dat het water niet van buiten maar van binnen komt, en ik ga het eens proeven, en het is zoet water. 

Het lijkt er dus op dat door de klap er iets met een tank is gebeurt. We hozen dus alles uit de bilge en zien dan ook de schade die er aan wrangen, en aan het keukenblok zijn. Ook de slingerpaal heeft onder en boven schade aan het houtwerk veroorzaakt. Omdat ik nu weet dat er geen lek in de boot zit, krijg ik er weer wat vertrouwen in dat het wellicht mee kan vallen. Nu ik alles zo'n beetje kan beoordelen bel ik mijn verzekering, maar op Zondag neemt er niemand op en ik krijg er dus een antwoordapparaat voor, die mij vraagt om een bericht in te spreken na de piep. Dus leg ik uit wat er aan de hand is, en waar ik op dit moment met de boot ben, en dat er hier geen facaliteiten zijn die de boot eruit kunnen halen om te beoordelen hoe groot de schade is, er zal toch echt een expert bij moeten komen om te kijken of wij nog wel met het schip kunnen varen. Na een halfuur word ik teruggebeld door een van de medewerkers van het verzekeringskantoor Kuiper uit Heerenveen. Ik leg hem nogmaals de situatie uit, en dat er op dit eiland geen werven zijn die het schip uit het water kunnen tillen om de schade te bekijken. Hij zegt dat hij vandaag niets kan doen, maar er morgen gelijk vaart achter gaat zetten om zo snel mogelijk met een oplossing voor het probleem te komen. Mischien dat de boot hier in Finland gerepareert kan worden, of dat hij op transport moet naar Nederland om daar te worden gerepareerd. Ook zouden we mischien als het meevalt op eigen kiel weer naar huis toe kunnen varen. Aangezien er geen expert van hen in Finland zit zal er iemand moeten worden ingevlogen, of er moet een expert uit Finland hier naar toe komen om de schade te beoordelen. Ikzelf geef er echter de voorkeur aan om de boot op eigen kiel weer naar Nederland te varen, zodat ik de reparatie op de voet kan volgen. 

Omdat de bilge nu weer helemaal droog is, ga ik foto's maken van alle zichtbare plaatsen van de schade.. Ook ben ik er achtergekomen dat de Bakboordwatertank lekt, en om dat te controleren moet ik de bodemplaat waarop de zitkussens liggen er uit schroeven en dan kijken waar het lek zit. Dus ga ik daar maar mee beginnen want anders hebben we ook geen water meer uit de kraan en dat is lastig. Na een uurtje heb ik de plaat eraf en wat blijkt de tank heeft een schuiver gemaakt en daardoor is de slang van de buis afgeraakt, met als gevolg dat de gister net weer gevulde tank in de bilge is leeggelopen. 

Ik duw de slang weer op z'n plaats en draai de twee slangklemmen weer stevig vast. Daarna kijk ik of er nog meer schade is, maar alleen de tank is losgeraakt van het schot waartegen hij was vastgelamineerd. Dan ga ik de tank vullen om te kijken of die nog ergens anders lekt, maar dat is niet het geval en dus monteer ik de hele boel weer.

Dan ga ik de schade aan het keukenblok eens goed bekijken en dat is compleet uit zijn voegen gerukt.

Zelfs de porselijnen tegeltje's van het aanrechtblad liggen bij de randen los en ook zit er een scheur tussen het hoofdschot en het keukenblok van een millimeter of vier. Dit zal helemaal uitelkaar gehaalt moeten worden, en opnieuw moeten worden opgebouwd.

 

Daarna maak ik foto's van de kielbouten en die lijken mij redelijk intact te zijn. Het zijn alleen de wrangen die scheuren vertonen en waar stukje's laminaat vanaf zijn gesprongen. Wanneer er door deze scheuren water kan komen bij het hout dat hierachter zit dan kan dat gaan rotten met alle gevolgen vandien. Wil alles weer voor 100 procent goed komen dan zullen naar mijn mening de wrangen opnieuw vastgelamineert moeten worden wil de constructie sterk blijven. Ik ben maar een leek, en ik ben dan ook benieuwd wat een expert hiervan zal vinden, en die kan hier waarschijnlijk op z'n vroegst woensdag of zo zijn. En dus rest mij niets anders dan afwachten, en er het beste van hopen.

Vanaf onze Ankerplaats naar Swinnage op 26-07-2013

Als we vanmorgen door ons raampje naar buiten kijken om 07:00 uur valt er niets anders te zien dan witte mist, en we gaan maar weer onder onze lakens liggen tot het wat lichter word. Om halfnegen komt dan eindelijk de zon er door en komen we uit onze kooien om te gaan wassen, aankleden, en te ontbijten. Een halfuurtje later ga ik alvast het anker ophalen en dat gaat lekker vlot deze keer, en ook zit er maar heel weinig klei aan. Aafke neemt mijn ankerwerk over en ik begin te varen omdat we anders wegdrijven naar de wal.

 

Als Folkert het van mij heeft overgenomen, ga ik de route opstarten waar we deze dag langs moeten. De mist is op dit moment nog niet erg , maar even later zitten we er weer midden in, en moeten we weer verder op de radar. Folkert staat aan het roer, en ik kijk op de plotter en op de radar om zo veilig mogelijk tussen de eilandje's en de tegemoet komende boten en bootje's door te komen. Ik zie ze allemaal goed op de radar, en zo nu en dan word het zicht weer wat beter. Na een uur of twee gevaren te hebben trekt de mist op en komt de zon te voorschijn, en het word warm buiten. We proberen een paar keer of we kunnen zeilen, maar daarvoor staat er net te weinig wind.

Onderweg komen we vandaag niet veel cruise of ferry schepen tegen, maar wel veel hardvarende strijkijzers die voor de nodige heissa zorgen. Om een uur of vijf komen we in de haven van Svinnage aan, en gaan aan een van de kopsteigers liggen omdat we niet goed kunnen zien waar we aan kunnen meren. Aafke wil zwemmen, en ook Kees gaat erin, en dan kan ook Helga het lokkende koude water niet meer weerstaan, en gaat ze ook te water. Ze zwemmen wat rondje's om de rubberboot, en gaan meteen even hun haar wasen en naspoelen met zoet water. Dan is het tijd voor een aankomstborrel en daarna kunnen we al snel aan tafel voor de warme hap.

Na het eten gaan we een slag door deze Marina, en die is best groot te noemen. Ongeveer zoiets als Hindeloopen, maar dan zonder dorpje erbij. S'avonds doden we de tijd met lezen, puzzelen, en gapen. Het is dan ook zomaar weer elf uur en we willen morgen door naar Stockholm, en gaan dus maar vroeg te kooi.

Oversteek van Finland naar Zweden op 25-07-2013

Vanmorgen was het de bedoeling om om halfacht uit de bedden te komen, maar dat word een halfuurtje later, nadat we ons ontbijt op hebben, gaan we boodschappen doen en diegenen die hier nog niet eerder waren kunnen het stadje even bekijken, en ook even langs de kade van de oostelijke haven lopen. Ook gaan we nog even langs bij de 2dehands winkel van Emmauss, die aan het eind van de winkelstraat te vinden is.

Het enige wat we daar kopen is een koffertje op wieltje's met uitschuifbare trekbeugel, voor de zware boodschappen zoals pakken yoghurt, vla, frisdrank, etc, etc. Dan gaan we naar de S Market om boodschappen te doen, en even later kunnen we onze nieuwe aanwinst meteen testen en onder hevig geratel over de gekartelde stoeptegels gaan we op weg naar de boot waar we na een kwartiertje stevig doorstappen aankomen en het nieuwe vervoermiddel is goedgekeurd door de vereniging van bootreizigers. Dan gaan we eerst koffiedrinken, en ook constateren we dat niet de verwachte noordenwind maar er een zuidenwind staat. Dan is het om halfeen Finse tijd dat we losgooien en de haven uitvaren het is ongeveer een drie kwartier varen voor we echt de zee opgaan.

Voordat we de zee opgaan worden we ook nog even ingehaald door een ferry die ons flink heen en weer laat slingeren met zijn achteroplopende hekgolf. Als we bij zee zijn aangekomen, zien we dat het mistig aan het worden is, en ik ga de radar alvast aandoen want het lijkt erop dat het steeds dikker word. 

Eenmaal op zee is er hooguit 100 meter zicht, met zo nu en dan even een wat groter uitzicht. Het is dus flink uitkijken geblazen, zowel op de radar als ook buiten, we doen onze zwemvesten aan want met die grote veerboten die hier rondvaren moet je goed rekening houden. We komen onderweg nog diverse keren schepen tegen waar we de misthoorns goed kunnen horen en peilen, en ik zie ze ook al vanaf zes mijl afstand op de radar aankomen.

 Gelukkig komen we niet in de problemen door schepen die ons oplopen en ook niet door schepen die voor ons langlopen. Om halfzes Zweedse tijd zijn we aan de overkant aangekomen en voorzichtig scharrelen we naar binnen, waar het zicht al snel toeneemt en we weer gewoon op zicht kunnen navigeren. We varen naar de jachthaven, maar als we daar dan zijn liggen er nogal wat schepen en we besluiten om maar aan een rots vast te maken of voor anker te gaan. Na een paar mislukte pogingen om voor de wal te ankeren, met een hekanker, gaan we maar voor anker bij een inham van een eilandje er liggen ook al vier andere jachten voor anker.

Dan gaan de koks aan het werk, en binnen no time hebben Helga, en Aafke stampot Nassie gemaakt.

Het is rijst met groene kool en tomaten, uien, en paprika, het smaakt weer opperbest, en een stuk beter als de soep van spinazie die Aafke even van te voren had klaargemaakt iedereen vond het wel te drinken of te eten, behalve ik en dus krijg ik cup a soup in dit geval erwtensoep. Na het eten doen ze met vier man de afwas, en ik probeer of ik mijn AIS weer aan de praat krijg, wat mij na weer een uur gepruts niet wil lukken ik stop er dan ook maar mee, en zie morgen wel weer.

Kökar naar Mariehamn op 24-07-2013

Na een paar dagen verwaaid te hebben gelegen in Karlsby, zijn we woensdagmorgen om kwart over negen vertrokken naar Mariehamn dat hier 41 mijl vandaan ligt. Met een snelheid van 6 knopen is dat dus 6 1/2 uur varen op de motor want we willen eigenlijk nog even wat boodschappen doen in Mariehamn en om zes uur zijn de winkels dicht. Omdat ik de route niet goed heb bekeken komen we op een gegeven moment voor een brug die niet hoog genoeg is om er onderdoor te varen, en die ook niet open kan, en er zit dus niets anders op dan rechtsomkeer te maken en een andere route te nemen. Na de kaart te hebben gebestudeerd, kom ik er achter dat we ongeveer 8 mijl terug moeten, en dat kost tijd en dus kunnen we ons boodschappen halen wel vergeten. Als we dan weer zover zijn dat we richting Mariehamn kunnen kan de Genua erbij en dus motersailen we een poosje tot de wind wat beter inkomt en de motor uit kan. 

Het gaat wel niet zo snel maar alles is beter dan steeds te moeten moteren. We besluiten om maar door te varen en dan onder het varen maar te eten, de koks maken stampot boerenkool klaar uit een pakje met unox worst erbij. 

De maaltijd is al snel klaar, en het smaakt ook nog redelijk goed. Na het eten is het nog ongeveer acht mijl, en om halfacht meren we af met een hekankerboei in de jachthaven ÅSS van Mariehamn. Na de aankomstborrel gaan we nog even de wal op om de benen te strekken en dan gaan we niet al te laat naar kooi, want het was een lange dag vandaag.

Trunskar naar Kokar op 20-07-2013

Vanmorgen al vroeg wakker, omdat Aafke de wekker op zeven uur had gezet, we kijken even door het raam naar buiten en ondekken dat er bijna geen wind meer staat. Aafke zegt komop we moeten eruit, ja dat wil ik ook wel,maar mijn lichaam zegt van nee, en dus ik blijf nog lekker even liggen. Aafke geeft ons nog een halfuur maar dan begint ze met het luiden van de bel en komen onze matrozen verschrikt uit hun kooien. Nadat alle ochtendrituelen zijn gedaan, ga ik op zoek naar de havenmeester, op de pier tref ik de schipper van de Bavaria 35 made 4 sailing en ik vraag hem of hij weet waar de havenmeester uithangt. Hij denkt dat hij in het tweedde huis rechts van de werkplaats is te vinden.

 Mijn aankloppen en volluk roepen levert geen reactie op, en dus loop ik terug naar de haven en ga weer aan boord. Intussen maken we de boot alvast zeilklaar, en gaan de pakken weer aan want net als gisteren zal de wind tussen de 9 en 13 m/sec zijn. Omdat we hier gastvrij zijn ontvangen, en ook nog eens gebruik hebben gemaakt van de Sauna wil ik de havenmeester graag zijn geld geven, maar de man blijft ook nadat ik nog een keer alle bij de haven staande huizen heb bezocht en geklopt en geroepen onvindbaar. Nou dan kan ik er ook niets aan doen, dus vertrekken we zonder te betalen.

Het eerste stuk varen we nog op de motor, maar dan gaan we verder op de bijna geheel afgerolde Genua, het is weer hoog aan de wind, maar de door mij uitgestippelde route op de Ipad is net bezeild en een eindje verder kunnen we wat ruimer zeilen. 

Folkert weet echter toch nog wat hoger te komen dan de in de kaart staande lijn, en daardoor is het mogelijk om een stuk af te snijden zodat we langer door kunnen zeilen en een stuk minder op de motor hoeven te varen. Folkert en Kees wisselen elkaar regelmatig af en zo gaat onze reis voorspoedig, ondanks dat er zo nu en dan een kwak water overkomt en zelfs ëën keer is het zo erg dat Nanneke en Helga het niet droog houden en beiden een natte kont krijgen. Het is vandaag een stuk kouder dan gisteren op het water 17 graden slechts

De Zweedse boot die net voor ons vertrok zijn we uit het oog verloren, mischien heeft hij een van de andere havens aangelopen op dit eiland. Ook komen we de op de motor varende Fin weer tegen die net even voor ons in de haven aankomt. Ook onderweg hebben we alleen maar schepen gezien die van de andere kant kwamen, en die zeilden ons mooi voorbij, maar wel met weinig zeil op of gereefd.

We komen doordat we zo hoog konden lopen op slechts 10 mijl van Kökar op een punt aan waar we verder moeten op het oliezeil. 

Het vaarwater word steeds nauwer, en ook minder diep en het is goed opletten nu want op plaatsen is het vlak naast de vaargeul 1,2 meter en dat is 1 meter te weinig voor ons. Aan het einde neem ikzelf het roer want ik loop liever zelf met de boot aan de grond dan dat een van onze matrozen dat doet. Na veel gezigzag in de aanlooproute komen we bij de haven waar de Havenmeester ons vraagt hoe breed of we zijn, Folkert begrijpt het eerst niet, en zegt en gebaart met zijn vingers 13 meter. Dat kan niet kloppen zie ik de havenmeester denken, en hij vraagt het nog eens. We gebaren allemaal door vier vingers op te steken, en dan geeft hij aan dat we zijn aanwijzingen moeten volgen en loopt naar een plaats aan de steiger en wijst ons een box aan tussen twee schepen van hetzelfde formaat. Ik stuur het schip mooi tussen de palen door, nadat de dames de stootwillen even binnengehaald hebben, en vaar door naar de kant en even later liggen we vast. 

Aafke gaat even een soepje maken, met een beetje brood erbij en daarna gaan we naar de winkel om boodschappen te halen. Ook ga ik eerst nog even bij herr habenmeister aan om voor vannacht te betalen. Het kost hier 25 Euro en daar is ook de Sauna bij inbegrepen en natuurlijk de showers. Als we dan bij de dorpswinkel zijn aanbeland komen we tot de ontdekking dat die op Zaterdag om 16:00 uur dicht is.

Nooit aan gedacht dat het vandaag Zaterdag is. Dus nokken we weer af en ga ikzelf maar weer een paar broden bakken. Helga en Kees gaan zich even badderen want na een paar dagen is dat wel lekker, en wij zijn gisteren al gestoomd en gewassen. Dan is het tijd voor een borrel en gaan we even in buiten zitten in de kuip, de temperatuur is nu behoorlijk gedaalt nu de zon weg is, en de wolken een groot deel van de hemel in beslag nemen. Vanmiddag zagen we een grote Halo om de zon en dat betekent dat er veel vocht in de lucht aanwezig is, er is een spreekwoord dat zegt "Een ring om de zon geeft water in de ton".En dus is de kans groot dat het morgen gaat regenen. Het is nu onderhand

Halfzeven en de tafel staat klaar, ik ben benieuwd wat mijn Ega deze keer weer op tafel tovert.

Het blijkt gewoon aardappelen met vlees uit blik te zijn, met als groente , sperziebonen, witlofsalade, en paprika. Als toetje krijgen we gewoon een toetje in sixpackverpakking met slagroom. Er blijft behalve wat aardappelen niets over. Het is gaan regenen, en dus komt het spreekwoord uit.

De hele avond zitten we wat binnen en iedereen is wel ergens mee bezig en tussendoor kletsen we over van alles en nog wat. Ook hebben we via skype contact met John en Marina met de kleine Ariane

Nu is het is bijna elf uur, en we nemen nog een slaapmutsje voor de nacht, en ondertussen bak ik ook nog maar weer even een brood, want de eerste is compleet mislukt, hoe dat kan ben ik nog niet helemaal achter, maar ik denk dat de deeghaak los heeft gezeten en dat daardoor het deeg niet goed gekneed is. Omdat we geen brood hebben kunnen halen vandaag, moet ik straks nog even een brood bakken want aan één brood hebben we niet genoeg en dus moet ik even wachten tot het eerste brood klaar is. Voor nu welterusten en tot morgen maar weer.

Hogsara naar Trunsö op 19-07-2013

Omstreeks acht uur vanmorgen gaat Aafke er alvast maar uit om thee te zetten, ik kom even later ook maar uit mijn warme hol en kijk eens op de barometer, die is vanacht 2 streepje's gezakt en dus krijgen we wat meer wind de navtex geeft windkracht 7-8 aan 15 m/sec, en daar houden wij niet van.

Na het ontbijt ga ik nog eens kijken wat er mogelijk is, en zie dat we het eerste stuk halve wind kunnen zeilen en na 10 mijl word het min of meer aan de wind maar wel enigzins beschut achter de vele kleine eilandje's. We trekken onze regenpakken alvast maar aan, en ook zoek ik de reddingsvesten op zodat we die als het nodig is aan kunnen doen. Net als we willen vertrekken komt er een bui over, en dus wachten we nog even met wegvaren. Dan gaan we losgooien, eerst laten we de voorlijn langzaam vieren, en trekken we de boot naar achteren naar de hekankerboei om de lijn er af te halen.

Onze operatie slaagt, en we varen op de motor tot we achter het eiland wegkomen, en we de volle laag van de wind, en de golven krijgen we hebben alleen de driekwart afgerolde Genua erop staan.

We lopen lekker om en nabij de 7 knopen, en zo nu en dan komt er een flinke kwak water keihard tegen het dekhuis aan, een voordeel is dat daardoor de ramen tenminste ook weer mooi schoon worden. Na tien mijl gaan we hoog aan de wind verder, en als we de motor er even niet bij hadden gezet, waren we niet om een voor ons liggend punt heengekomen. Na nog eens vijf mijl begint het echt hard te waaien, en steken we even een stukje op om de Genua wat meer in te rollen. en daardoor gaat het gelijk een stuk lichter met sturen.

Omdat het verderop steeds onbeschutter gaat worden, en het ook harder gaat waaien zoek ik op de kaart naar een geschikte plek voor de komende nacht, want we hebben nu genoeg water over ons heen gehad. Ik zie een kleine haven niet ver hier vandaan op ongeveer drie mijl, en besluit om daar maar naartoe tegaan iedereen lijkt dat wel een strak plan. 

Het duurt nog een halfuur voordat we daar tussen twee eilandje's door naar het kleine haventje kunnen varen, eenmaal bij de haven roept iemand op de wal dat we af moeten meren met de boeg naar voren en achter met een hekanker.

Onze eerste poging mislukt, maar de tweede is raak, en na nog wat heen en weer gedoe liggen we perfect met de kop in de wind, en pellen daarna onze kleren van ons lijf af die zijn intussen al weer opgedroogt, van het overkomende buiswater. Aafke maakt thee en voor iedereen nog wat te eten, want onderweg hebben de meesten alleen maar een kommetje müsli met yoghurt gehad. We hebben dan vandaag mischien niet ons doel bereikt maar wel heerlijk gezeild, en daar gaat het om.

De middag maken we vol door een wandeling over het eiland te maken, er staan hier maar zeven huizen, en er is geen enkele winkel hier op dit leuke eiland. Tijdens onze wandeling komen we een hele laag stenen tegen die door een gletsjer hier zijn terecht gekomen het is een vreemd gezicht het lijken net knikkers die mooi naast elkaar liggen.

 Als we weer terug zijn op de boot drinken we onze aankomstborrel, en Aafke gaat wat met de pannen en potten stoeien, met als resultaat een heerlijke bonenschotel (chili concarne) daarna nog een heerlijk toetje na, en dan gaan 

Aafke en Nanneke nog even het eiland verder verkennen. Ondertussen leg ik de stroomkabel aan, en even later laat ik de bemanning de dvd "the science of sailing" zien het gaat over de Sydney Hobart Race. Dan komen Aafke en Nanneke enthousiast de boot op rennen, we kunnen de sauna in, de jongens van de boot hiernaast hebben er al hout voor ons ingedaan. 

Nou dat word dus de eerste sauna van mijn leven en ook voor Aafke. We graaien gauw wat spullen bijelkaar, en gaan daar dan naar toe, snel kleden we ons uit, en gaan in de hete cabine. Nanneke gooit water op de stenen en nu word het dus echt heet, we blijven er ruim een kwartier in zitten, en dan laten we ons in de ruimte ernaast afkoelen, eerst de handen en voeten, en dan de rest en een emmer water over ons hoofd.

 Nu gaan we de zee in om te zwemmen, maar helaas is het voor de kant ondiep en verderop ook en dus gaan we er maar in zitten en wassen ons haar even. Als we weer genoeg zijn afgekoeld, gaan we er weer in en laten ons nog een keer 20 minuten gaar stomen dan gaan we ons weer afkoelen, en dampen we nog even na op het terras, en even later gaan we ons weer aankleden in de huiskamer. Je voelt je gelijk een ander mens, en dit is voor herhaling vatbaar.

Flakkaskar naar Hogsara op 18-07-2013

Als we wakker worden en Aafke door onze patrijspoort naar buiten kijkt is het mistig, en omdat het nog maar halfacht is, gaan we omdat we met mist toch niet weg kunnen nog maar even wat slapen, maar om halfnegen is iedereen wakker en gaan we er maar uit, vandaag word er niet gezwommen, en na wassen , aankleden, en ontbijt met een gekookt eitje maken we ons klaar om verder te gaan, het is nog wel een beetje mistig maar niet erg genoeg om liggen te moeten blijven. Eerst gaan Kees, die nog even gezocht heeft om een mooie steen, en Aafke de lijnen los maken,en Aafke slaat het spit los met de hamer die ik haar heb meegegeven ze klimmen snel weer op de boot, en Folkert trekt de boot achteruit aan het hekanker, als we er dan rechtboven zijn maakt hij hem vast aan een bolder, en vaar ik achteruit gelukkig het anker schiet los en er zit als het boven water is maar een heel klein beetje klei aan. 

We gaan nu de vaarweg volgen en omdat het toch weer mistig is geworden zet ik de radar er bij aan, en zo varen we met 5 knopen de mist in, het zicht is minder dan 50 meter schat ik en al snel komen de eerste schepen plotseling uit de mist te voorschijn. Het is goed opletten geblazen, en ook geef ik Nanneke de scheepshoorn om die zo nu en dan te laten horen ook horen we toeters van andere jachten die ons tegemoet komen.

De strijkijzers varen ons nog wel redelijk snel voorbij moet ik zeggen. Zo nu en dan is het zicht weer iets beter maar het blijft opletten. Opeens komt er een motorjacht ons tegemoet aan onze kant van de Fairway, en komt recht op ons af ik schreeuw tegen Folkert die achter het roer staat naar bakboord naar bakboord en snel, maar ook het moterjacht gaat die kant op en dus vaart Folkert maar wat meer naar stuurboord, echter daar liggen rotsen onder water en daar wil ik niet bovenop lopen. Gelukkig gaat alles net goed en om eerlijk te zijn kneep ik hem als een ouwe dief. Even later komen er nog van alle kanten jachten op ons af die net als wij door de nauwe vaargeul moeten, maar ik zit beneden bij de radar en geef door wat ik zie, en Nanneke houd de plotter in de gaten. Eindelijk trekt de mist op en kunnen we weer ver voor ons uit zien.

We zijn al behoorlijk dichtbij de stad Hanko gekomen en zo het nu lijkt kunnen we straks zeilen want de wind zit in het zuidwesten en dat is voor ons halve wind, en we gaan alvast het grootzeil hijsen, en de wind gaat ook nog eens een beetje meer worden zelfs 14 knopen , dan is het zover dat ook de Genua erbij kan en we zeilen nu eindelijk eens met het volle tuig erop. We blijven zeilen tot we na een paar uur noodgedwongen onze koers moeten wijzigen en de Genua weg moeten rollen. Na een dik uur komen we bij een rotonde en gaan we stuurboord uit, maar jammer genoeg is het net niet bezeild, dus brommeren we maar door met alleen het grootzeil erop. De laatste 2 mijl kunnen we nog even genieten van de stilte en dan nadat we de motor hebben gestart laten we het grootzeil zakken en doeken het op. We varen de baai binnen en ik herken nu het plaatsje opeens, want hier hebben we voor anker gelegen op de heenreis. 

We zien nog enkele hekankerboeien die rechtop staan en dus gaan we aaanmeren aan de steiger die er ligt. Het aanhaken gaat perfect, maar als ik naar de steiger vaar, en opeens hoor van stop dan sla ik achteruit, en doordat daardoor de boot naar lij waait kan Aafke niet op de steiger springen. Gelukkig staat de Finse buurman paraat en vangt onze landvast op en doet hem snel om een bolder op de steiger. Hè Hè, dat ging maar net weer goed. Het was ook wel een beetje mijn schuld ik had meer in de wind op moeten sturen. Ik stap aan de wal en trek de boot naar rechts zodat hij nu haaks ten opzichte van de steiger ligt. Later breng ik met de bijboot nog een exstra lijn uit naar de hekankerboei want onze gasten vinden de lijn die ik normaal hiervoor gebruik te dun, en om ze gerust te stellen breng ik dus maar die extra lijn aan. Dan is het tijd voor een borrel, maar dan begint het net een beetje te regenen, en gaan we snel het huikje over het zeil doen.

Na de borrel kookt Helga, het word witte kool met wat in stukje's gesneden lapje's varkensvlees en witte rijst, het smaakt voortreffelijk, als we dan aan ons toetje toe zijn, zegt Aafke tegen mij, jij zou toch ijsje's halen ?. Ik zeg dat de winkel om zeven uur dicht is gegaan maar daar trapt niemand in, en dus ga ik naar het winkeltje om er zes heerlijke cornetto achtige ijsco's te halen drie met nouga en drie met citroen en chocolade met drop. De kreten, oh, en ah zijn niet van de lucht en ze zijn inderdaad verukkelijk. Nadat de afwas is gedaan, gaat de hele groep behalve ik een eindje wandelen. Zelf ga ik mijn weblog even bijwerken, want ik heb vandaag nog internet en daar wil ik nu nog even gebruik van maken.

Algsjölandet naar Flakaskar op 17-07-2013

Het is al aan de late kant wanneer we na het ontbijt wegvaren uit de Boeresloot van Algsjölandet, we zwaaien nog wat naar de liggenblijvers en als we er dan bijna uit zijn komt er iemand tot de ontdekking dat de vlag niet meer op het achterschip zit, we kijken overal op de boot maar hij is nergens te vinden.

Er zit dus niks anders op dan terug te varen en kijken of hij mischien bij het wegvaren er af is gevallen, of dat hij nog ligt op de plaats waar we afgemeerd waren. Onderweg zien we niks in het water en ook op onze ligplaats zien we niks in het water liggen, en dus varen we zo ver mogelijk door in de hoop dat hij ergens tegen de rietkraag ligt, maar helaas ook daar is hij niet te vinden. Ik draai de boot en ga weer 

terug en onderweg kijken we nog eens goed om ons heen, maar de vlaggestokhouder blijft leeg.

Tijdens het varen gaat Aafke eens kijken of we nog een andere vlag aan boord hebben, en ja hoor zelfs twee stuks, en dus maken we zolang we nog geen vlaggestok hebben de vlag vast aan de paal waar de windgenerator op staat. Ondertussen zijn we in Barosund aangekomen bij het tankstation anex winkeltje. We moeten nog wel even wachten voor we aan de beurt zijn, maar na 15 minuten kunnen we aanleggen en de tank vullen, ik weet niet precies hoeveel diesel ik heb verbruikt, maar ik heb de keuze om voor 20, 40, 60, 80, 100, of 120 euro te tanken en na wat rekenwerk kies ik voor 120 Euro.

Dan ga ik de Bränolje die 20 ct minder kost dan diesel in de tank gooien. 

Gelukkig gaat er wel voor dat bedrag aan olie in, en even later komen ook de dames er weer aan en kunnen we weer verder.

We moteren dus maar weer verder tot we op een plek komen waar we mischien door een slag de zee op te zeilen, en daarna weer een slag naar binnen te maken Hanko kunnen bereiken. Als we dan bijna bij het keerpunt komen kunnen we niet de slag naar binnen maken, en voor ons ligt er een hoop rotzooi in het water en dus neem ik een beslissing die minder leuk, maar wel in mijn ogen een verstandige is. We gaan gewoon weer terug naar het punt van waar we zijn gestart om de slag naar zee te maken. We zijn daar al snel weer aanbeland, en gaan nu naar binnen om een plekje te zoeken voor de nacht. 

59° 53.428' N 022° 27.126' EWe komen aan bij een eilandje waar je vlak bij de wal kunt komen, maar het is een heel laag eilandje en omdat het hard waait ligt het er niet echt rustig en beschut, als we het plan om daar af te meren hebben afgekeurd, komen er twee mannen aan die aan de andere kant van het eilandje zaten te vissen en die wijzen naar een plek aan de rots waar het diep genoeg is. we gaan dus maar weer terug en gaan het proberen, maar na een paar mislukte pogingen waarbij we zelfs even vast komen te zitten, en ook grootte moeite hebben om het hekanker er weer uit te krijgen, besluiten we om het verderop nog eens weer te proberen. 

We bedanken de mannen voor hun moeite, en gaan verder. Ikzelf, en ook Nanneke zien op de kaart een eilandje waar we wel eens wat meer geluk kunnen hebben en ik vaar er naar toe, dan gaan we heel langzaam naar de rotsen toe, en het is diep genoeg voor de kant, en we houden nog 70 cm water onder de kiel. We varen nog eens een keer achteruit en gaan dan tijdens het vooruitvaren het hekanker er in gooien, en dat krijgt houvast, dan vaar ik naar de rots toe en Aafke springt aan wal met een landvast om het schip bij de kant te houden. Ik pak het grote spit en ga ook aan wal om het in een spleet tussen de rotsen te steken. Ik vind een perfecte plek en het spit zit gelijk muurvast nu de lijn nog door de ring, en dan zitten we vast aan bakboordzijde. De stuurboordlijn leg ik om een dikke rots heen en zo liggen we prachtig aangemeerd. Voor het tegen de rotsen stoten hangen we onze dikke fender aan de boeg van de boot ter hoogte van het water, en zo kan er niets beschadigen. Aafke gaat nu snel even wat pannekoeken bakken, en na nog een toetje er achteraan zijn onze magen wel weer gevuld. 

Na het eten Gaat onze kokkie nog even alleen op expeditie, maar komt nooit weer terug, en we beginnen ons al een beetje zorgen te maken, want ja je kunt op de rotsen door een verkeerde stap wel een been breken of verstuiken ik haal onze misthoorn en blaas er eens flink op, en ja hoor daar komt antwoord van links en ook zien we haar nu staan, ze is weer eens aan het stenen zoeken en ik roep haar toe dat ze aan boord moet komen want we zijn aan een borrel toe,  als ze bij de boot aankomt heeft ze haar zakken vol met stenen, en inderdaad zijn er wel een paar mooie bij. 

Ze klimt weer aan boord en nu drinken we een borrel op de behouden aankomst, en kletsen nog wat na over van alles en nog wat, en dan is het om 00:00 uur tijd om te gaan pitten. Jammer dat we vlak naast een Fairway liggen daardoor hebben we zo nu en dan wel last van de hekgolven die de strijkijzers veroorzaken maar ook daar wen je op den duur wel aan.

S'nachts schommelt en deint de boot wel wat op de uit zee aankomende deining maar ten lange leste  val ik toch in slaap.