Van ankerplaats naar ankerplaats op 12-07-201

Vanmorgen al op tijd wakker, en Franske is er als eerste uit en neemt een duik in de Oostzee, nou ik niet vanmorgen, vanavond als we weer ergens liggen ga ik er mischien wel even in. Na het ontbijt gaat Franske de wal op om de lijnen los te maken, eerst de lijn aan de leizijde, en die brengt ze over naar de andere lijn die aan het spit zit en op die manier kan die lijn eraf, als die lijn er dan af is zet ik de motor langzaam in z'n vooruit zodat de stootwil aan de boeg tegen de rots word gedrukt zodat Franske aan boord kan stappen. Wanneer die dan ook weer aan boord is, trek ik de boot aan de hekankerlijn naar achteren, en dan nemen de vrouwen die taak over en trekken het anker uit de klei, ja en klei is vet en plakt zodat je het anker schoon moet maken voor het aan boord komt. Ik vaar langzaam vooruit naar het diepere gedeelte van de baai, en er liggen gelukkig geen rotsen onder water verborgen, en daarna vervolgen we weer onze reis op het punt waar we er gisteren mee op zijn gehouden. 

We hadden gedacht dat de wind uit het noorden kwam, maar dat blijkt een vergissing hij komt uit het westen en dat is waar wij naar toe moeten, en dus moteren we maar weer. Om een uur of twaalf verandert onze koers zodanig naar het noorden dat we eindelijk kunnen zeilen, en dus hijsen we de lappen omhoog, het gaat niet hard maar we zijn gelukkig van het motorlawaai af, tot een uur of drie zeilen we en dan moet de motor er helaas weer bij aan, en gaan we op zoek naar een plekje voor de nacht. Nu had ik op de kaart een mooie ankerplek gezien, maar daar kan het ook weleens allemaal bezet zijn, enfin maar even afwachten. Als we na een anderhalf uur varen de baai invaren, ligt er niks maar zijn het allemaal woningen die op de rotsen staan, we varen er langzaam bijlangs om te kijken of er ergens een plek is waar we met de boeg naar voren en met het hekanker af kunnen meren.

Uiteindelijk vinden we een plaats waar niets op de wal staat, en doen een poging, maar we kunnen niet dicht genoeg bij de wal komen, en dus halen we het hekanker maar weer uit het water gelukkig  is het helemaal schoon als het boven water komt. 

Dan ziet Franske opeens een mooringboei liggen die hoogstwaarschijnlijk daar ligt voor de gaan en komende man, dus gaan we die maar proberen.

Na één mislukte poging zitten we vast en liggen we hier eerste rang. Daarna drinken we er eentje op de goede aankomst. Dan hoor ik opeens nederlands op de nog aanstaande marifoon, het zijn de Boreas en het andere schip verstond ik de naam niet van. Ik roep ze niet op, maar mischien komen ze hier wel naar toe. Een halfuurtje later vaart er een nederlands jacht de baai in en gaat achter ons voor anker, eerst kunnen we niet zien wie het zijn, maar later blijkt het de stormvogel te zijn. Als ik na het eten even een tukje doe, roeien de meiden in de bijboot naar de stormvogel toe, en gaan daar aan boord. 

Wanneer ik dan wakker word van de kou, want ik lag buiten in de kuip, en als de zon eenmaal weg is dan word het toch frisje's en dus ben ik naar binnen gegaan om op de bank mijn schoonheidsslaapje voort te zetten. Als ik dan naar buiten kijk, zie ik dat de bijboot er nog steeds ligt, en dus ga ik maar alvast water opzetten voor de afwas net als het water kookt hoor ik ze aankomen.

Ze hebben hele verhalen, en hebben de boot beken van binnen, het is volgens hun een hele ruime boot die ontworpen is door Dick Zaal. Nou dat is een goed bekend staand ontwerper, dus dat zit wel snor. De meiden nemen de afwas voor hun rekening, en daarna gaan we een spelletje Double Trouble spelen. De eerste win ik de twede Aafke en als derde Franske. Dan is het tijd om te gaan pitten tot morgenochtend halfacht.