Het is een makkie om ze daar vast te zetten, maar het valt niet mee om de hoezen er goed omheen te krijgen. We zijn er nog mee bezig wanneer de gasten om een uur of drie er weer aankomen met het pontje, en Aafke gaat meteen maar even thee zetten. Dan stel ik voor omdat ze zijn uitgekeken op de kerken in Helsinki dat we maar weg gaan richting west, het weerbericht is dusdanig dat de plannen om naar Riga te gaan eerst de ijskast in gaan, maar wie weet kan het toch nog wel later deze week.
Onderweg hebben we ook nog even een paar stukje's kunnen zeilen, maar doordat we tussen de eilandje's varen moet het oliezeil er weer bij aan. Dan word het na twee uren varen tijd om een plekje voor de nacht te zoeken, Folkert ziet opeens aan bakboord een klein haventje en dat lijkt mij ook wel erg geschikt omdat het er mooi beschut ligt tussen twee eilandje's in. Wanneer we er dan aankomen en zien dat er nog een tweetal boxen vrij is, maken we ons gereed om daar in een box te varen met vingerpieren. Maar dan gebaart er een Finse schipper dat ze vertrekken, en wel op hun plek kunnen gaan liggen en dus wachten we even tot ze zijn vertrokken, maar als ik dan de box in wil varen word er door iemand geroepen dat we daar niet mogen liggen. Nou zeg dat is vreemd, want anderen staan klaar om onze lijnen aan te pakken maar ik sla achteruit want ik wil hier geen gesodemieter hebben en hier met tegenzin te gaan liggen. Dus vaar ik dezelfde route terug,die ik heen heb genomen.
Even verderop zie ik jachten liggen aan hekankerboeien, maar die liggen wel erg in de wind, en dus kijk ik op de kaart of we niet ergens tegen een rots aan kunnen meren. We gaan het proberen, en varen voorzichtig naar de rotsen toe maar als we bijna bij de plaats zijn waar we willen liggen loop ik met een bonkje aan de grond. Daarna doen we nog eens een poging, maar die loopt ook op niets uit, dus gaan we maar naar de hekankerboeien, maar Folkert ziet op de kaart nog wel een mogelijkheid om ergens verderop bij een bord tegen de rotsen aan te meren, helaas zijn deze plekje's allemaal privé plekken en daar begin ik niet aan, en ik besluit om de spijker er maar in te gooien. Ik vaar langzaam naar de plek waar het veilig is om ook, mocht de wind draaien nog genoeg ruimte te hebben. Ik ga zelf naar voren en zeg tegen Aafke die aan het roer staat dat wanneer de snelheid 0 is geworden dat ze mij dan moet waarschuwen dan laat ik het anker zakken. Zo gezegt zo gedaan, en ik trek er nog even flink aan en de boot draait mooi bij.
Ik zet daarna de plotter op het ankeralarm, en ook de GPS stel ik in op het ankeralarm. We liggen hier goed beschut, en nemen een borrel op de goed verlopen eerste etappe van de reis. Aafke heeft ook al snel de soep klaar en daarna kunnen we gaan eten. De gasten zitten na het eten allemaal te gapen, want het was voor hen een lange dag en een korte nacht. Opeens gaat het ankeralarm af maar als we goed om ons heen kijken liggen we nog steeds op dezelfde plek. Het blijkt poor coveridge te zijn, dus geen paniek dan de geit weg. Het zal vanavond wel vroeg bedtime zijn denk ik, en dan gaan we morgen de rest van de 45 mijl naar Barosund wel maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten