Als we ongeveer een uur gevaren hebben krijgen we bericht van de groep voor ons dat we wat langzamer aan kunnen doen, want de custums zijn traag met hun uitklaren, en anders komen we er te vroeg en ze komen alleen bij je aan boord als je aan de kade ligt, en lig je tegen een ander schip aan dan komen ze niet aan boord. Dus gaan we onze snelheid terug brengen naar 4,5 knoop.
Een tijdje later krijgen we weer een bericht via de marifoon, en nu moeten we sneller gaan varen want de controle gaat ineens weer sneller dan gedacht, en nu gaan we maar weer naar 6,5 knoop toe.
Als we er dan zijn komt de vorige groep net los van de steiger, en kunnen we direct gaan afmeren aan binnenkant van het ponton. Even later komt onze scheepsagent Vladimir bij ons en zegt dat we onze eigendomspapieren in tweevoud, en onze bemanningslijst mee moeten nemen, en dan met hem meemoeten naar hun kantoortje. We zoeken de papieren bijelkaar, en gaan met hem mee, eerst de gang door dan de gele en rode pijlen op de vloer volgen, de breek je poten trap weer op, en dan weer door een gang, vervolgens komen we in het kantoortje waar we een voor een een aantal formulieren moeten invullen en ondertekenen. Dan gaan Vladimir en zijn dochter Marina met de papieren naar de Custums, en wachten wij in spanning af of alles in orde is. 10 minuten later komt Vladimir met drie A4 tjes terug en geeft die terug aan de schippers, en die zijn klaar en mogen vertrekken. Dan komt even later Vladimir met twee A4tje's terug en geeft die aan de betreffende schippers, en die mogen ook. losgooien, ik blijf alleen achter, en Vladimir komt vragen of of er inderdaad bij mij aan boord drie personen afgestapt zijn, en of er een nieuw persoon is bijgekomen. Ik zeg, ja dat is correct drie personen zijn van de bemanningslijst doorgestreept, en er is er een voor in de plaats gekomen.
Hij gaat weer weg, en komt even later terug met ook voor mij een A4tje en dus mag ik ook vertrekken.
Dan ga ik weer naar de boot terug, en vraag of ze al zijn geweest voor de paspoortcontrole, Aafke zegt nee er is nog niemand geweest. Tien minuten later komt er een beamte aan het is dezelfde die we bij het inklaren ook hadden. Hij vraagt mij om de paspoorten en de bemanningslijst, en tevens de overige papieren die ik van Vladimir heb gekregen en heb ondertekent. Hij controleert ze en kijkt of de gezichten overeenstemmen met de werkelijkheid. Dan vraagt hij met hoeveel personen we aan boord zijn, en ik zeg drie, waarop hij zegt dat we alledrie in de kajuit moeten komen. Dan gaat hij overal kijken of er ook hideaway's zijn. Als dat oke is, neemt hij de paspoorten, en zegt dat hij ze meeneemt voor verdere controle, en ze straks terugbrengt. Na 10 minuten komt er iemand de paspoorten terugbrengen en mogen we vertrekken. Ook Vladimir komt nog even afscheid nemen, en wenst ons een goede en behouden vaart toe, ik zeg "wait a moment" tegen hem, en ga naar binnen om het geld wat ik overgehouden heb, en wat ik hoogstwaarschijnlijk nooit weer hoef en kan gebruiken te pakken.
Weer buitengekomen geef ik hem een hand, waarin ik 2000 roebel heb, en zeg dat het is voor de hulp die we van hem en zijn dochter hebben gekregen. Hij bedankt mij hartelijk en vraagt of ik zijn adres en telefoonnummer al heb, ik zeg nee waarop hij mij een visitekaartje geeft met zijn gegevens erop.
Hij maakt nog even een foto van ons met de boot erop, en zwaait ons uit wanneer we vertrekken.
Wij zijn weer als laatste, en ook nu gaat het met een sneltreinsvaart richting Haapasaari waar we in Finland moeten inklaren.
We stomen de hele dag en avond, en een deel van de nacht door en komen om halftwee Finlandse tijd aan bij de kade waarop een bord staat, met de woorden Paspoort Controle.
In het Engels. Er liggen al een zestal schepen voor de kant, en wij maken vast aan de Corneel, een boot met een viertal kerels aan boord. Als we vastliggen nemen we er een op de behouden aankomst.
En gaan om twee uur naar kooi. In totaal hebben we 17 uren achterelkaar op de motor gevaren, en we zijn dan ook al snel onder zeil.
De volgende morgen worden we wakker van geklop op de boot, en een stem die zegt "Pasports please" aafke en ik trekken snel een broek aan, en ik zoek onze paspoorten bijelkaar, en die van Franske. Ook geef ik hem de bemanningslijst waarom hij vraagt. Hij kijkt even in de paspoorten, en zegt dat het klaar is en dat we mogen vertrekken. Maar eerst gaan we ontbijten, en daarna gaan we kijken waar we naar toe zullen gaan. Ik stel voor om naar Hamina te gaan, en dat lijkt Franske wel wat, en dus maken we los en varen een eindje terug en gaan dan vervolgens bakboord uit richting Hamina. Franske komt echter op haar eerder besluit terug, en wil toch liever zeilen, nou dat maakt ons niet uit, en dus kijk ik even wat er mogelijk is, eerst moeten we nog even een klein stukje op de motor, maar dan kunnen de lappen omhoog en kunnen we eindelijk zeilen. Het zeilen is echter van korte duur, en zo gaat het de hele dag min of meer, een stukje zeilen en dan weer een stuk op de motor. Om vier uur gaan we alvast uitkijken voor een plekje aan een rots, en ik zie er eentje op de kaart, maar wanneer we daar aankomen blijkt het ongeschikt te zijn, en ook is het aan lager wal.
Na nog eens goed op de kaart te hebben gekeken vind ik een plek die mij wel geschikt lijkt en die ook mooi beschut is, helaas staan er geen diepten op de kaarten van Transas Isailor van deze plek, maar we gaan het gewoon voorzichtig proberen. Met Franske en Aafke voorop die aanwijzingen geven vaar ik langzaam het baaitje in, en het lukt ons om in één keer een goede plek te vinden wel kom ik op een gegeven moment over een ondiepte van 2,4 m maar daaarna loopt de meter weer op naar 7 meter.
Op 25 meter van de kant gaat het hekanker overboord en dat pakt meteen, langzaam vaar ik nu naar de kant, en Franske springt op de voor de boot liggende rots met een lijn om de boot van voren vast te leggen even later gevolgt door Aafke, omdat de lijn van Franske tekort is haal ik een van de achterlijnen
En gooi haar die toe, en stap dan ook zelf aan wal met een spit en een hamer. Franske legt de lijn om een joekel van een rots en ik sla het spit tussen een gleuf in de rotsen en bind er een lijn aan vast.
Later haal ik de lijn die om het dikke rotsblok zit er weer af en breng hem iets meer naar bakboord vanaf de boot bekeken zodat de afstand tussen de lijnen op de wal groter word en het schip beter op z'n plaats blijft. Franske vind het een prachtplek, en ook Aafke vind het een geweldige plek en dat is het inderdaad ook.
We gaan eerst foto's maken, en die delen met het thuisfront. Aafke gaat alvast met het eten bezig, en We drinken een op goede aankomst en gaan daarna alle leftovers opeten.
Dan is het tijd, om een duik te nemen in de Finse golf, maar dat water is natuurlijk erg koud en dus ga ik eerst maar even de temperatuur van het water meten, en dat is tot onze verbazing 18 graden nou dat valt mee dus, dan lijkt het er even op dat ik de dans ontspring omdat Aafke mijn pendekje niet kan vinden, maar na enig hersengekraak weet ze toch het kledingstuk te vinden. Dus trek ik het ding aan en ga manmoedig in één keer de zwemtrap af, nou dat beneemt me wel even de adem, want als jezelf 37 graden bent en het water is 18 dan is dat wel een behoorlijk verschil. Maar nadat ik er aan gewend ben valt het mee. dan is het de beurt aan Aafke, nou die schreeuwt als een mager varken wanneer ze haar teen in het water steekt, nu de rest nog. Franske is in staat om er zo in te springen, maar vind het ook erg koud, we zwemmen wat rond, wassen onze haar,en spoelen ons af met water uit de reservecans die we mee hadden genomen naar Rusland maar niet hebben gebruikt, het was koud, maar ook erg verfrissend, moeten we vaker doen, bovendien was het water ook minder zout als bij ons in de noordzee.
Englisch Version By google translations
Departure from Russia on 10-07-2013 morning half past seven we stand on, and after showering, we have breakfast, while later Frits Berkel of Pintail by to say that later become en-thirty instead of nine hours, well that is fine then we have some more time to take a number of people who stay a few days here as Wim Mary and the Lady Afiena, and their son Marko with his wife and child. farewell If we have done that, it's time to leave, and the stragglers and groups who leave later waving us off. We're the last of our group of six from the port, and immediately get all significant gas data including the button for 7.4 Iskander who has, well, I can understand him because he has the twelfth in Helsinki to to pick up his son, but the others sail 6.5 knot and to not lose sight of the fact I do even one mile. If we have sailed about an hour we get notice of the group for us that we've begun to do so, because what the custums are slow clearance with them, and otherwise we get there early and they only come on board with you as you the quay, and you lie against another ship or they do not come on board. So we bring our speed back to 4.5 knot. A while later we get a message on the radio, and now we have to sail faster because the control is suddenly faster than expected, and now we go again to 6.5 knot far. If we then comes the previous group just from the scaffold, and we can moor on the inside of the pontoon immediately. A few minutes later our shipping Vladimir us and says that we should take our ownership papers in duplicate, and our crew list and then meemoeten with him to their office. We search the papers them together, and go with him, first going through the yellow and red arrows on the floor follow the steps break your legs again, and then again by a corridor, then we come into the office where we one for a number of forms to fill out and sign. Then Vladimir and his daughter Marina with the papers to the Custums, and we wait in suspense wondering if everything is in order. 10 minutes later Vladimir with three A4 gently back and give it back to skippers, and who are ready and allowed to leave. Then moments later with two A4 sheet Vladimir's back and gives it to the respective captains, and which may also. casting off, I left alone, and Vladimir will ask whether there are indeed three people have moved away from me on board, and if a new person is added. I say, yes that is correct three persons of the crew crossed out, and there is a replaced for. He leaves again and comes back a moment later with a A4 sheet and also for me so I can leave. Then I go back to the boat, and whether they have worked for the passport control, all Aafke says there is still no one came. Ten minutes later, a clerk at the same we had in clearing too. He asks me the passports and crew list, and also the other papers that I have received and have signs of Vladimir. He checks them and see if the faces correspond to reality. Then he asks how many people we have on board, and I say three, which he says in the cabin we had to come all three. Then he look everywhere and there are hideaway. If that's okay, he takes the passports, and says he takes them to further control and brings them back later. After 10 minutes, there will be someone to return the passports and we can leave. Also Vladimir comes to say goodbye and wish us a good and safe journey far, I say "wait a moment" against him, and go inside to the money I have left over, and I probably never do again and can use address. Back outside, come I give him a hand, which I have 2000 rubles, and say it's for the help we have received from him. And his daughter He thanked me warmly and asks me his address and phone number though, I say no when he gives me a card with his information on it. He even took a picture of us on the boat, and whisk us off when we leave. We are finally back, and now it's a full speed towards Haapasaari where we have clearance in Finland. We steaming all day and evening, and part of the night and arrive at half past two Finlandse time at the quay which is a sign with the words Passport control. In English. There are already six ships to the side, and we make fast to the Corneille, a boat with four guys on board. If we lie down we take one on the safe arrival. And go to two hours to cage. We have 17 hours consecutively motored, and we are therefore quickly under sail. The next morning we wake up knock on the boat, and a voice that says "pasports please" aafke and I quickly pull on some pants, and I find our passports them together, and that of Franske. I also give him the crew why he asks. He glances in the passports, and says it is ready and that we should leave. But first we have breakfast, and then we will see where we will go. I suggest to go to Hamina and that seems Franske something, and so we go and sail back a little and then go in the direction of Hamina port. However Franske comes back on its earlier decision, and would rather sail, well that does not matter to us, and so I look anything is possible, first we have to take a small piece on the engine, but then the flaps up and we can finally sailing. However, the sailing is short-lived, and so it goes throughout the day more or less, a piece of sail and then another piece on the engine. At four o'clock we look forward to a spot on a rock, and I see one on the map, but when we get there proves to be unsuitable and it is off the rails. After a good look at the map looked I find a place that seems to me to be appropriate and which is also nicely sheltered, unfortunately there are no depths cards Transas Isailor of this place, but we'll just try gently. With Franske and Aafke front that give clues I slowly sailing in the bay, and we succeed at once to find a good place or I come to a point over a shoal of 2.4m but daaarna runs the meter again to 7 meters. 25 meters from the side is the stern anchor overboard and that done immediately, slowly I now sail to the side, and Franske jumps on lying to rock the boat with a line to capture the boat forward moments later followed by Aafke, because the line of Franske shortage I get one of the back lines and throw her to, and then step ashore himself with a spit and a hammer. Franske explains the line to a whopper of a rock and I hit the spit between a slot in the rocks and tie a line to it. Later I get the line to the thick rock has come and bring him something more to port viewed from the boat so that the distance between the lines on the shore become bigger and better ship remains in place. Franske think it's a beautiful place, and Aafke think it's a great place and that it is indeed. We will first take pictures, and share it with the home front. Aafke is already busy with the food, and we drink a good on arrival and then go eat all the leftovers. Then it's time to take in the Gulf of Finland, a dive but that water is naturally very cold and so I'm first but as the water temperature gauge, and that's to our surprise 18 degrees now that it is so, it seems a short time that I dance because ontspring Aafke can not find my pendekje but after some brain cracking them manages to find the garment. So I pull the thing and go manfully at once the swimming stairs, well that takes my breath a while, because if you yourself are 37 degrees and the water is 18 then it's quite a difference. But after I'm used to be very happy. then the turn of Aafke, well that screams like a stuck pig when she sticks her toe in the water, now remains. Franske is able so to jump in, but think it is very cold, we swim around, wash our hair, and wash ourselves with water from the reserve cans that we had taken to Russia with it but have not used, it was cold, but also very refreshing, we should do more often, also the water was less salty as we have in the North Sea.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten