Borkum naar Lauwersoog

Vanmorgen waren we al om zeven uur wakker, maar omdat we pas om halfnegen weggaan keren we ons nog maar een keertje om dan later te worden gewekt doordat er iemand op het ponton staat te roepen en onze aandacht probeert te trekken, ik spring snel uit de kooi en ga door het luik naar buiten om te ontdekken dat onze Duitse buurman die voor ons ligt iets wil vragen dus ik zeg wat wilt u?.

Hij zegt wij gaan met de veerboot naar Emden want het word slecht weer en wij laten de boot hier achter, en kunt u mischien zo nu en dan even kijken of alles in orde is.

Ik zeg ja dat willen we wel doen, maar mischien gaan wij vandaag ook nog wel weg, en dan kan dat dus niets.

Nou ja dat is dan niet anders en tegelijk geeft hij mij een plastic zak met van alles en nog wat aan eten en drinken erin, nou ik kan niets anders bedenken dan met mijn nog slaapdronken kop, en zonder bril en gebit in mijn smoel, de tas van hem aan te pakken en hun een gute reise toe te wensen.

Ik zeg tegen Aafke nou dat zijn me ook een stel mafketels hoor, die lui gaan weg en geven mij een plastic zak met van alles en nog wat erin en wij moeten op hun boot passen.

Aafke die het gesprek wel enigszins heeft meegekregen zegt tegen mij, wij gaan toch wel weg hè, ik zeg ja natuurlijk, en dat heb ik ook tegen die gast gezegd.

Aafke zegt we vragen de overbuurman wel die wij gered hebben met zijn kapotte landvast of die het zaakje even in de gaten wil houden.

Wij besluiten dus om naar Lauwersoog te gaan en gaan ons snel wassen en aankleden en na het ontbijt te hebben opgegeten, ga ik de net langslopende buurman vragen om een oogje op de boot van de Duitsers te passen en dat is oké.

Dan gaan we losgooien met de hulp van de buurman, en nog iemand die er net aan komt lopen.

Ze gooien ons de laatste lijnen toe, en dan vertrekken om vijf voor halfelf uit de haven.

De Fisherbalje zijn we al gauw uit, en dan vaar ik richting Hubertgat naar de plek waar we de vorige keer ook langs zijn gevaren, en dat ben ik nu ook weer van plan om te doen.

Als we dan eindelijk binnen zichtafstand zijn van de cardinale boeien die er liggen en ik de toptekens kan zien kom ik tot de ontdekking dat het hele zaakje verschoven is naar het noorden, nou dat is dus verder geen probleem, zolang we maar weten waar de ondiepten zitten en dus varen we mooi tussen een zuid en een noord cardinale boei door recht op een midvaarwaterboei toe die hier nu in het Hubertgat liggen om de vaarweg aan te geven.

Opeens roept Aafke de diepte loopt terug en ga wat langzamer varen, dus neem ik gas terug en kijk nog eens goed naar de boeien, maar het klopt allemaal en volgens de kaart is het hier 4,7 meter diep maar de dieptemeter geeft nu opeens 2.4 en even later raken we de grond en lopen we vast, wel verd....., denk ik hoe is dit mogelijk en gooi gauw de keerkoppeling in z'n achteruit om weer los te komen maar dat blijkt niet te lukken, en dus zet ik hem maar weer in z'n vooruit en probeer de boot te draaien en terug te varen naar waar we vandaan kwamen en langzaam maar zeker komen we weer in dieper water terecht.

Tjonge jonge wat is dit hier een zootje zeg, inplaats van 4,7  meter is het hier maar 2.1 m diep terwijl ik wel goed zit wat betreft de betonning, en ook volgens mijn kaart van Transas op de Ipad zit ik precies midden tussen de bakens.

Ik ga maar terug naar het hoofdvaarwater en ga daarna richting Westereems het andere zeegat dat paralel loopt met het Hubertgat maar veel meer word gebruikt door de scheepvaart.

Jammer want dit gesodemieter kost ons nu minstens een uur met elkaar, en die had ik nu graag willen

gebruiken om te kunnen zeilen in plaats van te moteren want ik wil wel graag op tijd bij de ingang van het Westgat zijn om de laatste twee uren de stroom mee te hebben en nu lukt dat mischien niet meer want er staat maar 7 tot 9 knopen wind uit het zuidoosten en daar lopen we helaas geen zes knopen mee, maar slechts drie tot vier en dus moet de motor maar bij blijven staan.

Het weer is erg wisselend en het ene moment schijnt de zon, en dan schuiven er opeens weer wolken voor deze heerlijke warmtebron langs en scheelt het weer een jas.

Om ons heen werkt de lucht en daaraan kun je wel zien dat er iets gaat gebeuren met het weer, het is maar net wanneer het gaat gebeuren.

We motorsailen lekker door met ongeveer 6 knopen en op deze manier zijn we toch nog om 16:45 bij de ingang van het Westgat.

Als ik op de plotter kijk zie ik dat er een eindje achter ons een schip dezelfde koers vaart, en als ik hem aanklik zie ik dat het de blauwe ruis is die we in de Oostzee al een aantal keren zijn tegengekomen zij lagen op de heen en op de terugreis tegelijk met ons in Fynshav waar zij ook de op en afstap van hun kinderen hadden gepland.

Hij loopt op mij in en ik doe er een tandje bij zodat we met elkaar op blijven varen, maar hij gaat me toch voorbij wanneer we bijna bij het Westgat zijn en hij kan ook een ton eerder de vaargeul invaren met zijn geringere diepgang, ik neem nu geen enkel risico meer wat de diepte betreft.De zeilen hadden we al even eerder gestreken en het gaat nu dan ook recht tegen de wind in, bovendien staat er ook weinig tot geen wind meer.

Ook komen er weer heel wat jachtje's vanaf Schiermonnikoog die nu nog net de sluis willen halen en ook de blauwe ruis gaat de sluis in.

Wij meren aan in de buitenhaven want wij willen morgen eerst diesel tanken voor we het meer op gaan.

wat we daarna gaan doen zien we dan wel weer.

Om kwart voor zes begint het verdorie ook nog net te regenen nu wij aan moeten meren in de buitenhaven, Aafke geeft mij gauw een regenjack en doet er zelf ook snel een aan.

Gelukkig duurt de bui niet lang en liggen we om zes uur vast en gaan naar binnen om een borrel te drinken op dit laatste stukje van onze vakantie.

Het word een borrel uit de fles die we van de Duitse buurman hebben gekregen in Borkum en dat is een pittig kruidig drankje, en ik hoef er maar eentje want het stijgt me gelijk naar mijn kop.

We besluiten om maar kibbeling met wat patat te gaan eten bij Sterkenburg met als toetje een softijs.

Tijdens het eten barst er een hevig maar kort onweer los met een flinke hoeveelheid regen en daardoor spoelt ook gelijk het zout van de boot af.

Na de gloeiendhete kibbelingen en de dito patat en daarna de verkoelende werking van het softijsje taaien we weer af naar de boot via het havenkantoor waar we een sticker kopen voor 24 euro waar ook nog eens drie euro toeristenbelasting bovenop komt, ze weten hier dus ook van prijzen.

Norderney naar Borkum

Na een korte nacht waarbij we om kwart voor twaalf zaterdagavond op bed gingen zijn we er om zes uur al weer af en om kwart voor zeven varen we de haven uit met bestemming ?.

We kunnen naar Borkum, naar Lauwersoog, naar een ankerplaats achter Ameland, of we gaan in een keer door naar Vlieland, Terschelling, of Harlingen.

We varen het eerste stuk maar op de motor, want we weten niet of de betonning ook veranderd is na de zware storm die er een tijdje terug over is gegaan.

Als we bij de splitsing van Dovetief en de Schluchter komen zie ik de boeien die recht vooruit hadden moeten liggen niet meer, maar de oude betonning ligt weer terug op hun plek en daarom vaar ik dan nu ook liever dit stuk op de motor zodat we bij een grondberoering direct gebruik kunnen maken van de motor.

Het gaat allemaal goed en aan het eind van de Schluchter rollen we de Genua af en al snel lopen we over de zeven mijl.

Het waait tussen de vier en de vijf en af en toe windkracht zes, en zolang we voor de wind varen is er niks aan de hand maar we moeten ook weer ergens heen en dat weten we nu nog niet.

Na er een Poos over nagedacht te hebben en alles tegen elkaar te hebben afgewogen besluiten we om dan maar naar Borkum te gaan, want dat heeft tot aan de haven overal diep water en dat is met deze harde wind een voordeel.

Wanneer we besloten hadden naar Lauwersoog te gaan, dan hadden we tussen Borkum en het westgat de stroom eerst tegen gekregen, maar daardoor wel weer mee gehad het Westgat in.

Aangezien het Westgat van Noordwest naar Zuidoost loopt krijg je de wind op de kop, en de stroom mee het gat in, en dat is nou niet de combinatie waar ik erg blij van word, en dat doen wij dus niet.

Ook het idee om voor anker te gaan achter Ameland is geen optie want je wilt daar graag rustig liggen, en met zuidoostenwind is dat niet het geval en ook kom je er dan s'avonds laat in het donker aan.

De laatste optie is doorvaren naar Vlieland en dat is maar eventjes 100 mijl en daar doe je ongeveer 

tussen de 14-18 uur over en dan moet je ook weer tegen die zuidoostenwind weer de stortemelk in.

We vorderen ondertussen goed en om kwart over tien varen we over het puntje van de Geldsackplaat en even te voren hadden we al wat van de Genua ingedraaid want we moeten nu proberen naar binnen te zeilen.

Het eerste stuk redden we nog wel, maar we krijgen te maken met een aantal schepen en ook de wind neemt toe, het waait zo nu en dan 33 knopen en dat is een dikke windkracht zeven en ook krijgen we nogal wat buiswater over ons heen.

Ook komen we een groot schip tegen waar de onderstukken van windmolens op staan, en het schip zelf heeft vier lange poten om zich op zee omhoog te kunnen drukken.

We kunnen er mooi voorlangs en daarna gaan we erachterlangs nadat we overstag zijn gegaan.

Na de gemaakte slag over bakboord besluit ik de motor maar te starten want kruisen met al die scheepvaart hier lijkt mij niks, en we zijn dan ook erg laat binnen met ook nog eens wind tegen stroom.

Na ruim een uur op de motor te hebben gevaren zijn we bij de Fisherbalje en daar krijgen we waarempel nog de meeste sproeiers over ons heen, maar dat deert ons niet, het droogt wel weer op.

Het valt nog niet mee om een plaats te vinden in de haven, want er liggen hier allemaal schepen die werkzaam zijn bij de windmolenparken op zee.,

Na wat wikken en wegen meren we tegen brucke 5 aan en dat is voor ons hogerwal en dus geen gebonk  tegen het ponton aan, na een halfuur met de landvasten te hebben gevochten liggen we vast zoals het mij zint en gaan dan een hapje eten.

Na het eten word ik wat rozig, en ga ik maar even een poosje op de bank liggen om een tukje te doen, en Aafke doet intussen de huik van het grootzeil er weer op.

Het tukje van mij word niet veel, want er cirkelen steeds bommenwerpers om mij heen en zo nu en dan land er eentje op mijn neus, of oor, of waar dan ook maar, erg vervelend.

Na een halfuur heb ik het wel gehad en gaan we nadat we thee hebben gedronken met ons tweeën naar het havenkantoor, maar de havenmeester is er dus niet die is tussen 18:30 en 20:00 uur aanwezig en aan een karabijnhaak hangt een plastic hoesje waar een formulier in zit dat je moet invullen en terugbrengen.

Dus lopen we terug naar de boot, en als we daar dan zijn maken we even een rondje langs de schepen die hier aangemeerd liggen, er is er ook een die zelfgebouwd is en daar blijven we even bij staan om het te beoordelen.

Plotseling een knal en daar spring een van de strengen van de achtertros kapot, wat nu te doen ?.

Natuurlijk kan ik niks anders doen dan de eigenaar waarschuwen, en ik stap aan boord en sla met mijn vuist op het dek en roep is er iemand aan boord?.

Ik krijg geen reactie en ga dan maar eens kijken of ik ergens een tros kan vinden, en die vind ik aan stuurboord bij de middenbolder.

Ik geef Aafke die op de kant staat het oog aan en het andere eind doe ik door het kluisgat hin de romp en beleg hem op een bolder, zo dat kan geen kant meer op gelukkig, het was maar goed dat wij daar toevallig stonden en het hebben gefikst, want anders waren de rapen gaar geweest dat kan ik je op een briefje geven.

We praten nog even met de Duitsers die achter ons liggen, maar die hadden de knal niet gehoord.

Dan zie ik opeens dat de deur van het havenkantoor los staat, en dus loop ik er maar even weer naartoe , want we hebben douchemunten nodig, en ook elektrisch om onze fietsbatterijen weer op te laden.

Het is een vrouwelijke havenmeester en ik geef haar het door mij ingevulde formulier en ze vraagt of ik ook stroom wil en dat wil ik dus en ook munten voor de douche.

Ik reken 21 Euro's af en dat is precies wat het ook in Denemarken kost per nacht, maar je kunt hier vijf minuten onder de douche staan en dat is meer dan genoeg tijd om je helemaal af te schrobben.

Ik loop weer terug naar de boot, waar Aafke intussen ons eten al weer klaar heeft geknutseld

we eten raasdonders met sla en gehaktballen en een kwarktoeter na met bramen die we in Kiel hadden gezocht, het gaat er allemaal weer in als een preek in een ouderling.

Na het eten doen we maar weer even een tukje en dan komt ook de overbuurman om ons te bedanken voor het plaatsen van een andere landvast, ze komen uit Groningen en hij heeft het schip gekocht van iemand die er een wereldreis mee heeft gemaakt.

Hij zegt dat hij er veel aan heeft moeten doen, nieuwe stukken in het vlak en ook nieuwe spanten en dat het er nu weer redelijk netje's uitziet.

Hij wilde morgen als het een beetje meezit naar Helgoland om daar diesel in te slaan voor de kachel deze winter, maar de wind gaat mischien krimpen van Zuidoost naar Oost en dan zal het wel moteren worden denk hij.

Ik zeg dat wij het ook nog niet weten wat we morgen gaan doen, en dus wachten we het weerbericht van 22:30 op kanaal 5 van Schiermonnikoog maar even af.

Het is vanaf hier 75 mijl naar Vlieland en dat is wel even 12 tot 14 uur varen met deze wind uit een zo gunstige hoek.

Het is hier morgen om 5:50 uur laag water en op Vlieland morgenavond  om 22:10 laagwater en dat komt dus beroerd uit.

Mocht het weer morgen net zo zijn als vandaag dan blijven we hier nog maar een dag, tot het dus wat rustiger word om eventueel een tussenstop te maken achter Ameland.

Brunsbüttel naar Norderney

Vanmorgen hadden we om zeven uur reveille, en gaan nadat we ons gewassen, gegeten, en aangekleed hebben het schip klaarmaken om te zeilen, ik haal de huik er alvast af, en Aafke doet ook haar dingen zoals alle ramen en luiken controleren en de afsluiters dicht van de wastafels etc, etc.

Om acht uur gooien we los van de wal en onze Duitse buurman die naast ons lag is even een rondje aan het varen en meert zometeen weer langs de steiger aan.

Wij varen richting sluis en daar ligt ook al een jacht te wachten, het is een Frans schip uit ,,,,,,,,,,,.

Als ik achteromkijk zie ik twee vrachtschepen aankomen, en die moeten eerst de sluis in en dan maar eens kijken of wij er nog bij kunnen.

Nou dat duurt wel verrekte lang moet ik zeggen, want die schepen varen zo ontzettend langzaam, het is net of varen ze met een lading eieren.

Na een halfuur gaat dan eindelijk het witte licht knipperen en mogen we naar binnen, eerst gaat er een platbodem in, die dus voordringt en dat zou eigenlijk niet mogen, dan vaar ik erin, dan de Fransman, dan een trimaran en vervolgens nog een jacht dat op het allerlaatste moment nog naar binnen vaart.

Het schutten gaat snel en om kwart over negen varen we de sluis uit en gaan eerst op de motor varen want de wind laat het afweten, terwijl die er wel zou moeten zijn volgens windfinder plus!.

Ergens halverwege Cuxhafen hijsen we ons grootzeil dan toch maar omhoog en dat geeft niet veel snelheid, maar het geeft toch moed.

Wat we ook meemaken is dat er veel insecten op zee zijn allerlei soorten muggen en kevertje's en ook komen er veel vlinders tussen het dek en de giek door, de muggen zijn erg vervelend met hun gekriebel en Aafke slaat er binnen wel 20 dood.

De stroom staat nu goed door, en we lopen negen mijl wanneer we Cuxhafen passeren.

Tot halfeen loopt de stroom nog mee en dan zijn we net de Elbe uitgespoeld, maar nu gaat hij tegenstaan en een uur later lopen we nog maar 4.5 knopen over de grond.

Omdat het nog 35 mijl is naar Norderney, en de snelheid maar 4.5 gemiddeld overweeg ik om toch maar naar Helgoland te zeilen want dat is slechts 15.5 mijl, en dus overleg ik met Aafke wat we kunnen doen, en die zegt dan rollen we de Genua af en gaan koers zetten naar Helgoland en als we nu eerst eens even kijken wat voor snelheid we op het log kunnen lopen en dan beslissen wat we gaan doen.

Dus testen we de koers en helaas staat er te weinig wind om er in drie uurtje's naar toe te zeilen dat worden er wel vijf of zes en dat helpt ons dus helemaal niets.

Als we bij de Weser komen zien we een enorm containerschip voor ons langsvaren het is de

MSC Oliver.

    Het grootste containerschip ter wereld 396 meter lang en 59 meter breed.

We gaan weer op onze oude koers naar Norderney en nu lopen we met de Genua erbij en de motor op 1500 toeren een snelheid van 5.5 knopen en dat worden er straks als de stroom weer mee gaat lopen mischien wel 7 of meer.

Ook neemt de wind wat toe, maar hij komt bijna uit het Oosten en niet zoals het weerbericht aangaf uit het Zuidoosten.

Wanneer we eenmaal de stroom weer meekrijgen lopen we zelfs zo nu en dan acht knopen over de grond, nou dat schiet tenminste op, en mijn ETA (Estimated Time Arrival) word hierdoor geen elf uur of halftwaalf, maar nu halfnegen en dat is nog voordat de zon om kwart voor negen ondergaat hier.

Gelukkig had ik op de heenreis van elke rode ton in het Dovetief een waypoint gemaakt en dat komt nu mooi van pas.

Als we bijna bij de haven zijn kan ook het grootzeil naar beneden en dat hebben we deze keer snel onder controle, dan gaan we zoeken om een plekje in de haven en dat word em niet, want de haven ligt smoorvol met jachten, en dus meren we maar aan naast een jacht dat ook al geen plek in de haven kon vinden, en die ligt weer tegen een groot schip aan en op deze manier hebben we nog mazzel ook want we gaan mooi met het grote schip op en neer, en we gaan ook geen havengeld betalen voor deze plek.

Om 10 voor tien liggen we vast en nemen er eentje op, dat mag ook wel want het was weer een lange dag van 13 uur varen en 75 mijl op het log erbij, al met al een redelijke afstand gemaakt vandaag.

Van onze Overnachtingsplaats naar Brunsbüttel

Als we deze morgen onze ogen open doen en uit het luik kijken zien we dat de meeste schepen vertrokken zijn, er liggen buiten ons nog twee schepen en die zijn al bezig om los te gooien.

We doen rustig aan want we zijn toch van plan om in Brunsbüttel te blijven tot een uur of acht morgenvroeg, en dus komt het niet op een uurtje aan.

Om halftien vertrekken we naar de haven voor de sluis en daar hebben we ruimte zat, want iedereen is natuurlijk vanmorgen vertrokken naar Cuxhafen of Helgoland.

We gaan eerst maar eens koffiedrinken en een broodje eten en dan gaan we om een uur of één op de fiets de omgeving verkennen.

Om tien voor een zitten we op de fiets en peddelen we naar de oude veerhaven waar ik met de Zeewolf een keer gelegen heb met Thymen Damstra en Tjeerd Kloosterman.

Als we bij de zeedijk aankomen zie ik dat er in de tussentijd behoorlijk wat veranderd is en je kunt helemaal langs de dijk fietsen, en dat doen we dan ook maar, het is net als bij ons want er lopen schapen en dus zijn er overal van die schuinstaande hekje's die weer dicht gaan als je ze loslaat.

We fietsen maar wat door, tot ik tegen Aafke zeg dat we nu wel richting Brunsbüttel moeten want anders zijn onze batterijen straks leeg, dus bij de eerste de beste afrit gaan we van de dijk af en fietsen we terug aan de andere kant van de dijk tot we in het dorp aankomen en daar boodschappen gaan halen.

Het is weer even zoeken om het winkelcentrum maar we komen er, we parkeren onze bikes en lopen de Aldi binnen en kopen natuurlijk weer veel te veel lekkere dingen zoals pruimen, een meloen en ook manderijnen en drie soorten brood.

Volgeladen stappen we weer op onze fietsen en gaan dan een ijsje halen bij de Italiaanse ijswinkel.

Het word een flinke jongen deze keer en hij is verrukkelijk lekker en de calorieën vliegen ons om de oren, maar dat zal ons een worst zijn.

Na de rekening te hebben betaald gaan we richting boot, en brengen we de boodschappen aan boord want er is bederfelijke waar bij wat in de koeling moet.

Er speelt ook een bandje op de wal, maar het zijn echte amateurs zo te horen want ze zingen zo vals als de kraaien die hier bij honderden overvliegen.

Aafke gaat er nog even naartoe, maar ik hoor ze liever van op een afstand en lees verder in mijn boek.

Met de Duitse buurman hebben we afgesproken dat we om 08:00 los willen gooien, en dat was geen enkel probleem zeiden ze.

Kiel naar Brunsbüttel

De mens maakt plannen, maar de natuur is niet te dwingen want wanneer de Hafenmeister van Kiel ons om zeven uur dertig een bezoek brengt om het havengeld te incasseren komen we er achter dat het potdicht zit met mist en dus gaan we nog maar even weer te bedde.

Om halfnegen gaan we er dan toch maar uit en gaan lekker ontbijten en de marifoon uitluisteren op kanaal 12 waar we een oproep krijgen om naar de sluis te varen, wat uiteindelijk om een uur of 11:15 dan eindelijk komt en dan begint het hele pakket schepen met het losmaken van de landvasten.

Dan gaat het op naar de sluis, maar daar moeten we eerst nog wachten op twee vrachtschepen die er eerst nog inmoeten, en wachten duurt altijd lang maar om halfeen ligt iedereen dan in de sluis, en wij zitten redelijk in de middenmoot.

Dan moet er nog worden betaald, en dan moet in de shop of kiosk het is maar net hoe je het noemt.

Die kiosk staat echter aan de andere kant van de sluis en dat betekent dat we over de voorste sluisdeur moeten om er te komen en de kiosk staat ook nog eens aan het begin van de sluis dus dat is met elkaar een halve kilometer heen, en omdat wij niet op ons achterhoofd zijn gevallen gaan we zodra de deur aan de kioskkant gesloten is daar vandaan weer naar de boot, en dat scheel wel driehonderd meter lopen.

Als iedereen weer terug is gaat de deur open en kunnen we weer naar buiten, het zijn net allemaal jonge honden die uit worden gelaten zo graag wil iedereen het kanaal in.

Al snel vormt zich een lang lint en vaart iedereen zijn eigen snelheid en dat zit ongeveer voor de meesten op zes knopen.

Er ontstaan daardoor toch weer wat groepen maar dat maakt niet uit, het is deze keer niet voor donker meer te halen of je moet 8 mijl per uur gaan varen maar dat kost je twee keer zoveel diesel dus doe maar gewoon dan kom je er ook wel.

Onderweg komen we wel een paar schepen tegen en ook worden we enkele malen ingehaald door wat kleinere vrachtboten maar wanneer we Rensburg zijn gepasseerd knipperen er op de wal drie lichten onder elkaar en dat betekend stoppen, maar dat geld niet voor jachten en dat weten de meesten niet en daarom vaar ik een hele groep wachtende jachten voorbij en roep ze toe dat ze gewoon door kunnen varen en dat het niet geldt voor jachies.

Enkele schepen volgen mij maar het gros blijft wachten.

Een poos later blijkt waarom de drie lichten knipperden, ik had het al gezien op de plotter waar ik de AIS van de Prinsendam uit Rotterdam, een groot cruiseschip al op had gezien, en nu blijkt ook waarom het is niet de lengte en de breedte, maar de hoogte en daardoor moet hij wel in het midden van het kanaal varen wanneer er een brug is en die zijn het hoogst in het midden.

Onderweg ga ik ook het log dat het nu weer doet nadat ik er in Kiel nog een keer naar had gekeken waaruit bleek dat hij niet goed in zijn buitenste houder zat, en daarom niet ver genoeg uitstak om te kunnen draaien weer even te calibreren en dat kan hier mooi omdat je hier kilometerraaipalen hebt op de wal, en met het opnemen van de tijd die je nodig hebt om die kilometer te varen kun je dus uitrekenen hoe hard je vaart op het log.

De plotter geeft via de GPS aan hoe hard je over de grond vaart, maar het log meet de snelheid door het water.  Mijn GPS zegt dat mijn snelheid 6.0 mijl over de grond is, maar dat wisselt tussen 5,9 en 6,1 dus gemiddeld 6.0 mijl.

In mijn geval vaar ik over die kilometer 5 minuten en dertig seconden dat is dus totaal 330 seconden.

Dan deel je duizend meter door 330 seconden en dan weet je dus wat je per seconde vaart dat vermenigvuldig je met 3600 seconden en dan weet je hoeveel km per uur je vaart, dat deel je dan nog een keer door 1.852 en dan weet je de snelheid in knopen, zo simpel is het dus.in mijn geval dus 5,89 mijl per uur en afgerond dus 5,9 knopen.

Ik vaar dus sneller over de grond dan door het water, en dus moet ik de meter met + calibreren en dat doe ik dus tijdens het varen en ga net zolang door tot hij dezelfde waarde aangeeft als de grondsnelheid.

Een ding weet ik helaas niet zeker en dat is of er hier op het kanaal ook een beetje stroming staat, en als ik dat zou weten zou ik daar dus wel rekening mee moeten houden.

Het is ondertussen al zeven uur geworden en we gaan naar ons plekje van vorige keer, dat is een kleine verbreding en daar staan palen met ringen eraan waaraan je de boot voor en achter kunt 

vastmaken.

De eerste keer gaat het mis want de achterlijn is net een meter te kort, en dus knoop ik er een lijn bij aan en vaar dan naar voren waar Aafke hem ondertussen al heeft vastgemaakt, helaas aan de derde paal van de kant uit gerekend, en dat moet anders, dus pak ik de pikhaak en pik die door de ring van paal twee zodat Aafke de lijn verplaatsen kan, en terwijl ik de ring van paal één oppik en het schip er naar toetrek haalt Aafke de lijn door de ring van paal één. Het lijkt waarachtig wel ringsteken.

Dan kijken we om ons heen en we zien veel rook bij het achterschip van de grootte Amerikaanse Catamaran die hier ook ligt aangemeerd, en ik zie de eigenaar er ook al snel naar toelopen maar die wuift ons geruststellend toe, want het is de BBQ die de rook veroorzaakte, gelukkig vals alarm dus.

Dan ga ik naar binnen, pak de kleine schaar en ga naar de WC en knip daar driekwart van mijn baard eraf, want dat begint me teveel te kriebelen. Het gaat echter niet zoals ik graag zou willen want iemand heeft zeker de schaar voor verkeerde doeleinden gebruikt want het ding is zo bot als de neten.

Het word wat hak en breekwerk op deze manier, en morgen bij daglicht ga ik na eerst een scherpe schaar te hebben gekocht de zaak wel weer even fatsoeneren.

Dan is het tijd voor onze warme hap die bestaat uit Macaroni wat we nog over hadden gehouden en dat smaakt de tweede keer soms nog beter dan de eerste keer.

Een soepje hadden we om zes uur al gehad en nu nog ons toetje wat word aangevuld met de gisteren in Kiel gezochte heerlijk rijpe bramen, en dus al met al een smulpartij.

Na het eten komen er nog wel zo'n tien jachten hier ook een plekje zoeken, zelfs in het pikkedonker komt er nog een Nederlands jacht binnen een groot jacht ook nog, die met moeite tussen twee palen past. Ik kan niets zien doordat het te donker is, en dus zie ik morgen wel hoe de naam van het jacht is.

Fynshav naar Kiel

Om kwart voor negen varen we de haven uit na eerst nog even het havengeld te hebben betaald via de brievenbus want de havenmeester is er een paar dagen niet en in dat geval doe je het dus in een envelop die in het bakje zit bij de ingang van het havenkantoor. Ik had helaas wat te weinig kronen, maar ik vul het aan met wat kleingeld in euro's en daar moeten ze het maar mee doen.

Ook als ik weg wil varen van de bunkersteiger waar wij aan aangemeerd liggen komt de voor mij liggende Deen naar mij toe en vraagt waar ik naar toe ga, en ik zeg naar Kiel. Nou dan kunt u niet zeilen zegt hij want de wind is tegen!. Ik zeg tegen hem dat ik denk dat het net bezeild is maar hij schud z'n hoofd maar zegt u komt er wel u hebt een goed schip waarop ik antwoord ja inderdaad het zal wel loslopen en we zien wel hoe het loopt.

Eenmaal buiten de haven blijkt er toch nog flink wat zee te staan en komt er zo nu en dan een sproeier over, maar dat mag de pret niet drukken.

Het is op dit eerste stuk inderdaad niet bezeild, maar we varen eerst maar een uur op de motor met een koers van 135 graden naar het eiland Æro om vanaf dat punt op zeil verder te gaan.

Na een uur varen en 6 mijl te hebben afgelegd denk ik dat het met de huidige wind wel kan en rollen we eerst maar eens de Genua af om te controleren of het inderdaad bezeild is, en dat gaat inderdaad net. We varen nu om en nabij de zes knopen alleen op de Genua met een koers van 180 graden over de grond en dat is precies wat nodig is.

Na ongeveer 15 mijl kakt de wind in en trekken we het grootzeil erbij en dat helpt met deze windsterkte van 7 a 8 knopen maar weinig, maar na een halfuur begint het weer wat toe te nemen en gaan we met een snelheid tussen de 5.5 en 6.5 richting Kiel.

Het blijft tot aan de aanloop van het Kielerfjord uit de goede hoek waaien maar dan gaat de wind plotseling helemaal van de andere kant komen en rollen we de Genua weg en gaan op de motor verder en na het even te hebben aangekeken denk ik dat we beter het grootzeil kunnen strijken, en dat doen we dan ook maar het is hier mooi rustig weer en weinig scheepvaart in de buurt.

Na het zeil te hebben opgedoekt gaan we weer richting sluis, maar opeens draaid de wind weer en kunnen we eigenlijk wel weer zeilen en rollen we de Genua maar weer af en lopen nu 4.5 mijl weer in de goede richting. Op twee mijl van de sluis valt de wind weg en rollen we het zaakje maar weer op en stomen op de motor het laatste stukje naar de sluis toe.

Het ligt al behoorlijk vol in het haventje, maar we vinden toch wel weer een plekje om aan te meren al hoewel dat nogal wat voeten in aarde heeft.

Liggen we bijna vast gaat Aafke per ongeluk op de gashandle staan en varen we met een noodgang achteruit gelukkig lagen we wel vast maar het had ook anders af kunnen lopen.

Dus doen we ons werk nog maar een keer weer over, en na een kwartier is het mij wel best genoeg en gaan we er eentje nemen op deze mooie zonnige zeildag. Het word voor mij een Radler met 2% alc en voor Aafke een rood wijntje.

Verwaait in Fynshav

We hadden eigenlijk op zondag willen vertrekken, maar het weerbeeld voor deze week laat zien dat de windrichting in het begin van de week bij Brünsbuttel west is, en dat is dus stroom tegen wind en dat is een slechte combinatie.

Pas vrijdag gaat de wind uit het oosten waaien en dus moeten we donderdagavond in Brunbüttel zijn.

Omdat er voor Maandag en Dinsdag harde oostenwind tot 35 knopen word voorspelt besluiten we om hier maar in Fynshav te blijven zodat we hier eventueel ook nog de omgeving per fiets kunnen verkennen.

We gaan dus maandagmiddag hier een rondje fietsen langs een aantal dorpje's hier in de buurt, we vertrekken om een uur of vier en zijn om kwart voor zes weer aan boord en intussen hebben we ook boodschappen gehaald bij de Daglï Brügsen winkel hier in Fynshav.

Als we s'avonds om halftien opeens veel lawaai buiten horen blijkt dat een motorsailer te zijn die net is binnengelopen van zee, en die nu achter ons aanmeerd.

Nou die hebben wel lef moet ik zeggen, want het waait nu zo nu en dan 35 knopen en dat is acht Beaufort, ze worden geholpen door mensen die praktisch op hetzelfde moment met de auto arriveren en ze helpen met de lijnen.

Wij kijken er een poosje naar en gaan dan weer verder met waarmee we bezig waren, we zien morgen wel wat voor scheepje het is.

Dan is het tijd om naar bedde te gaan en dus liggen we de hele nacht te deinen vanwege enige swell in de haven. We hebben trouwens hier geen hinder van gehad en worden om een uur of acht pas wakker en ontdekken dat het met het weer nog steeds hetzelfde is.

    Kerkje met een mooi onderhouden kerkhof.

Dinsdagmorgen na het ontbijt begin ik aan een nieuw boek met de titel " IJskoud " het blijkt een spannend boek te zijn en ik lees het die middag dan ook uit, met alleen een onderbreking van een wandeling langs het strand en een kijkje bij de uitgang van de haven om te zien hoe het er nu voor staat met de brekers die hier staan.

    Dit is zeer kort geleden afgefikt.

Het valt nu wat mee en dat klopt ook wel want de wind is aan het afnemen, en wanneer we teruglopen zien we dat een jacht zich opmaakt om de haven te verlaten, met aan boord zes personen, waaronder kinderen. Nou dat lijkt mij geen goed idee, maar de boot komt hier uit Fynshav, en dus ga ik er van uit dat ze de nodige kennis hebben in dit gebied.

Wij plukken op de weg terug nog wat spaarzame rijpe bramen die hier in de luwte van de zeewering groeien en die zijn heerlijk, maar 80% is nog niet eetbaar en dat is hier overal zo, dat komt door de slechte zomer met veel te lage temperaturen.

Als we terug op de boot zijn, vinden we een kaartje waarop staat dat Jaap Huttinga hier vanmorgen om halfacht was en ons op dat vroege uur maar niet heeft wakker gemaakt, en die wenst ons nog een behouden vaart terug naar Nederland toe.

Dat ons dat niet eerder is opgevallen, maar mischien lag het eerst op een andere plaats dan op de kuipbank en is het door de wind verplaatst.

Het is nu een uur of halfvier, en we drinken eerst maar een bakje thee, en dan wil Aafke nog even de stenen ophalen die ze onderweg bij het strand heeft verzameld en op een stapel heeft gelegd maar ze had geen tas bij zich om ze in te vervoeren. Een halfuur later komt ze thuis met een paar hele mooie stenen, maar wat zijn ze weer groot en zwaar, ze heeft onderweg drie keer moeten uitrusten omdat ze haar te zwaar werden.

    Aafke aan het stenenzoeken op het strand dat vol ligt met zeewier.

Na ze te hebben schoongemaakt gaat ze soep koken en daarna pannenkoeken en dat vind Pieterman wel lekker en er blijft dan ook niet veel over van het pak Koopmans dat ze heeft gebakken.

De stenen verdwijnen naar een plek onder de stuurboordbank van de salon, want die hebben we leeggedronken en zo hebben we weer wat gewicht onderin de boot zitten voor de stabiliteit.

Ook stuur ik Jaap Huttinga nog even een berichtje, en het blijkt nadat hij mij weer een bericht heeft gestuurd dat ze hier met de auto in Denemarken waren in een plaatsje hier vlakbij waar wij gisteren langs zijn gefietst, zo zie je maar weer de wereld is soms klein.

Fynshav Boot schoonmaken

Gisteravond had ik de boot na het vertrek van onze kinderen en kleinkinderen al helemaal met zout water via onze dompelpomp schoongespoeld en met de luiwagen erbij afgeschrobd, en daarna nog eens met een emmer met daarin een scheut shipclean nogmaals met de luiwagen schoongemaakt en vervolgens met leidingwater goed afgespoeld, en het resultaat mag er zijn, de boot is weer mooi wit.

Vanmorgen ga ik een aantal dingen repareren die onderweg kapot zijn gegaan, en ook haal ik het log er nog een keer uit en met hulp van Aafke die hem nu met de tandenborstel te lijf gaat terwijl ik mijn vlakke hand het gat onder in de boot afgesloten houdt.

Omdat we hier nog tot woensdag blijven zullen we moeten afwachten of het nu weer goed werkt.

Daarna monteer ik de handgreep bij het fornuis weer, die John onderweg opeens in zijn handen had, ik heb nu gaten geboord van 15 mm en daardoor heeft de beugel nu veel meer steun en hoop ik dat dit nu ook weer sterk genoeg is om er aan te gaan hangen met 100 kilo onder helling.

Dan is het kombuiskastje aan de beurt en dat valt reuze mee, ik hoef slechts twee koperen schroeven te vervangen met R.V.Schroeven en het zit weer gebeiteld.

Verder poets ik alle vingerafdrukken van de kleine vingertje's van T.V. radio en spiegels weg want die ukkepukken zitten natuurlijk overal aan, en dat moet ook kunnen vinden wij want ze moeten alles kunnen onderzoeken wat los en vast zit.

Aafke gaat een extra grote slag met de tûgslokker door de boot en het ziet er nu weer perfect uit.

Ook onderneem ik nog een poging om de blokkeringslijst van de TV te vinden maar zonder resultaat.

Het traphekje kan nu ook worden weggehaald zodat we er weer wat beter langs kunnen lopen zonder ergens aan te blijven hangen, wat overblijft zijn slechts vier gaatje's en die kunnen zo weer worden opgevuld als dat nodig is met kneedbaar hout in de juiste kleur, en dan zie je er geen barst meer van.

Ook de stukken carton om de kooi van de papegaai kunnen weg omdat er geen kleine vingertje's meer aan boord zijn waar per ongeluk in kan, of af kunnen worden gebeten door Karel.

Aafke had nog graag een eindje willen fietsen vandaag, maar ik had weer een jichtaanval net als vorige week, maar nu was het de grote teen van mijn rechtervoet dit in tegenstelling van vorige week toen het mijn linker grote teen was, en daardoor zie ik het niet zitten om te gaan fietsen omdat lopen erg pijnlijk is en je ook op en af moet kunnen stappen en soms ook wel eens een eindje moet lopen.

Zo'n aanval duurt meestal niet langer dan 24 uur dus proberen we het morgen maar eens weer.

We blijven hier omdat er voor  morgen en dinsdag harde oostelijke wind word verwacht van windkracht zes met kans op windkracht acht voor dit gebied, en omdat er aan het eind van de week pas gunstige wind uit het oosten gaat waaien in de Duitse bocht kunnen we beter hier nog een paar dagen blijven.

Söby naar Fynshav

Vandaag is het de laatste vakantiedag van John en Marina, en brengen we ze naar hun vertrekhaven Fynshav waar hun auto staat geparkeerd.

Maar eerst willen ze nog even naar de speeltuin met de kids, en verder is zijn er ook nog wat festivieteiten hier in het dorp en bij de haven.

Ik blijf zolang op de boot, en doe wat klusje's zoals, weer het log schoonmaken , stofzuigen, motorolie shecken en eventueel bijvullen etc, etc.

Om halftwaalf is iedereen weer aan boord, en om goed 12 uur varen we de haven uit, het eerste stuk tot aan de punt van het eiland doen we op de motor, en dan proberen we de rest van de 11.5 mijl naar Fynshav onder zeil te varen op de Genua. ( een Genua is een voorzeil dat voorbij de mast komt, en komt hij daar niet voorbij dan heet het een fok ).

In het begin lopen we over de vier knopen, maar dan kakt de wind in, en komen we onder de twee knopen en rollen we het zeil weg, en gaan op de motor met vijf mijl per uur verder.

Halverwege de oversteek komen we op een bijna ramkoers met een vrachtschip, maar door hem een antal keren te hebben gepeild zie ik dat hij veilig voor ons langsgaat.

Om halfdrie varen we de haven binnen, en die ligt smoorvol maar de vorige keer zei de havenmeester tegen mij als je wilt laden of lossen, dan mag je dat wel doen aan de bunkersteiger, en dus vaar ik daar naar toe en ja daar kan ik nog mooi liggen, tenminste als de Duitser die daar ligt een eindje naar voren gaat.

De Duitser heeft het zwerk al zien drijven en gaat ruimte voor ons maken, en zo liggen we dan op een perfecte plek om de spullen van John en Marina naar de auto te brengen, en die kan hier op vijf meter afstand staan.

We hadden onderweg ook nogal wat motregen, maar bij het afmeren werd het opeens droog, dus het weer werkt ook nog eens lekker mee.

Wanneer John de auto heeft opgehaald beginnen we alles wat van hun is van boord naar de auto te verhuizen en dat is nogal wat, vooral de hoeveelheid stenen is enorm, en ik zie de waterlijn behoorlijk omhoog komen wanneer alles van boord is.

Aafke heeft ondertussen ook niet stil gezeten, en heeft macaroni klaar en ook nog wat opgebakken aardappeltje's met sla.

En dan is het eindelijk zover, en nemen we na drie week weer afscheid van elkaar voor pak em beet een dikke week, want ook wij gaan weer richting Nederland.

Om vijf uur rijden ze weg, en we zwaaien ze uit tot ze uit zicht zijn, en dan ga ik beginnen om de boot van buiten schoon te maken want er is in Svendborg aan de kade nogal wat gruis, stof, en andere troep aan dek gewaaid door de harde wind.

    Het prima toiletgebouw in Fynshav.

Om een uur of halftien ben ik er eindelijk mee klaar, en kunnen we gaan douchen want ik zie er onderhand ook niet meer uit, en ik kan ook wel weer even keen flinke opknapbeurt hebben.

De douche's zijn hier fenomenaal, er komt me toch een hoeveelheid water uit, die niet misselijk is en het is een enorme krachtige straal en heerlijk warm is het ook.

Aafke heeft genoeg aan één munt maar ik gooi er nog maar een euro tegenaan, en laat het water op mijn nek kletteren wat bijna hetzelfde is als een massage.

Om halfelf zijn we weer op de boot en gaan we ons een beetje ontspannen, Aafke zit te puzzelen en ik kijk alvast wat we volgend jaar misschien gaan doen, hierbij denk ik aan de Noorse westkust en de Lofoten.

Om twaalf uur duiken we ons nest in, we slapen nu weer in de achterbakboordhut, en ik heb de fietsen nu ze uit hun verpakking van BBQ zakken zijn, verhuisd van het dek naar de voorpunt, zodat die twee kerels naast de mast het uitzicht naar voren ook niet meer belemmeren.

.

Svendborg naar Söby met 30 plus wind.

Vanmorgen zijn we redelijk vroeg wakker en we gaan er dan ook maar uit om halfacht, eerst wast Aafke de beide meiden, en daarna haarzelf en ik mag mij ook even een streek om de kop doen.

De meiden zitten al klaar om te eten en zitten voor de verandering eens tussen ons in en dat gaat redelijk goed tot Novah weer alleen het beleg wil eten en het brood mooi niet, als Marina er wat van zegt begint ze veel misbaar te maken, en ik denk bij mijzelf ze moet voor straf maar eens in de hoek

staan en ik zet haar bij de WC in de hoek neer en geloof het of niet maar deze maatregel schijnt te werken, ze kalmeert en als ik haar vraag of ze er weer bij ons wil zitten geeft ze aan van wel, en ik zet haar weer tussen ons in en ze gaat nu gewoon eten.

Na het eten gaat de hele bubs de stad in, en ik ga mijn laatste hoofdstuk uitlezen van mijn boek ( en met de clowns kwamen de tranen ) na een kwartier heb ik mijn boek uit en ga ik eens kijken hoe we moeten varen naar Söby met deze harde Oostelijke wind die behoorlijk in kracht is toegenomen.

De verheid is 15,8 mijl en de koers is het eerste stuk ruimwinds, en dan pal van achteren wat met 30 knopen of meer niet gemakkelijk is.

Om een uur of halfeen komt het hele gezelschap er weer aan, en omdat ik het meeste werk al had voorbereid kunnen we om goed 13:00 uur losgooien.

Het eerste stuk gaan we op de motor omdat het een beetje van links naar rechts gaat hier bij de brug.

Omdat de huik van het grootzeil ontzettend klappert, zeg ik tegen John dat ie er even een seizing om moet doen, maar omdat hij niet weet hoe hij dat precies moet doen probeer ik hem dat uit te leggen, maar verlies daardoor de navigatie enigszins uit het oog, en daardoor lopen we aan de grond.

Gelukkig is het hier allemaal zachte bodem en we zijn nadat ik een full pull achteruit heb geslagen ook alweer los, verd... Is dat weer ff schrikken!,,.

Wanneer we bij de brug komen komt er net een grote veerboot vanaf de andere kant en ik doe ff kalm aan want er staat ook nogal wat stroom en om tegelijk onder de brug door te varen doe ik maar niet.

Even later hebben we de brug achter ons gelaten en kunnen we bakboord uit en kan de Genua worden afgerold tot de helft ongeveer, en nu stuiven we met 7,5 tot 8,5 knopen door het water.

Als we bij de vaargeul komen nadat we twee cardinale tonnen hebben gerond komt er net weer een veerboot de geul uit wanneer wij erin varen, het gaat gelukkig goed en de wind is hier ook wat minder omdat we aan loef veel bos hebben op de eilandje's die daar liggen.

Als we aan het einde van de vaargeul zijn worden we weer ingehaald door de veerboot die we onder de brug tegenkwamen en dat geeft gelukkig ook geen problemen.

Dan moeten we alleen nog een West cardinale ton ronden en dan gaat het pal West en de wind is pal Oost en dat is dus tricky sturen.

Het is nu nog 6 mijl naar Söby en ik kan de hoge mast die dat staat mooi aanhouden om op te sturen en met deze wind lopen we regelmatig tegen de 9 knopen over de grond.

Onderweg worden we voorzien van een natje en een droogje wat bestaat uit koffie en 1 1/2  worstebroodje wat erin gaat als piet in griet.

Om 15:05 lopen we de haven binnen en gaan we op zoek naar een ligplaats, helemaal achter in de haven zie ik een lege box, maar we kunnen pas op het laatste moment zien dat die op rood staat,
en dus varen we terug naar het begin van de haven en besluiten dan om daar in een box te varen waar we volgens Aafke niet in kunnen, maar volgens mijn lodderig oog kan het wel en met een flinke aanloop stuur ik de boot tussen de palen door met de punt naar de steiger, waar al iemand klaar staat om een lijn aan te pakken.

Een kwartier later is de boot aangemeerd, en ook de Duitse spring is al door John aangesloten.

Nadat we wat gegeten en gedronken hebben gaat Aafke met de rest mee om nog wat boodschappen te halen en ook gaan ze met de kinderen naar de mooie speeltuin die ze hier hebben.

Lohals naar Svendborg

Tot vier uur s'middags zijn we nog in Lohals gebleven en we hebben s'morgens een prachtige fietstocht gemaakt naar het noordelijke puntje van Langeland en zijn toen via een pad met steenslag langs de oostkant van het eiland gefietst en vanaf daar door de bossen weer naar de westkust.

Het was frisje's in het bos en Aafke heeft onderweg haar jas zelfs aangetrokken.

Nadat we teruggekomen waren om een uur of halftwee zijn John en Marina ook nog op de fiets langs dezelfde route gefietst en ook zij vonden het een mooie fietstocht.

Nadat we na hun thuiskomst hebben gegeten gooien we om vijf over vier los om naar Rodköbing te gaan, maar onderweg hebben we toch maar de steven gewend naar Svendborg, waar we nadat we onderweg bij Troënse geen plaats meer konden vinden na enig zoeken op een plaatsje naast de langskade aanmeren.

In de haven is er een jazzorkest bij de haven aan het spelen, maar dat stopt om kwart voor negenen.

Ook kwam er al een havenmeester die wel een betere ligplaats voor ons beschikbaar had, maar we vonden het wel oké om hier te liggen.

Ook legt hij uit hoe het hier werkt, nou dat weten we nog wel van de vorige keer dat we hier waren, toen moesten we als de wiede weerga vertrekken van onze ligplaats naast een Marineschip omdat er een meisje van de brug was gesprongen en het schip assistentie moest verlenen bij het zoeken.

Om halftien loop ik naar de betaalautomaat en betaal 190 kronen voor een schip van 11,99 meter

Eigenlijk had dat 240 kronen moeten zijn maar dat vind ik veel te veel voor een plek hier langs de kade.

Skælskör naar Lohals

Vanmorgen even voor halftwaalf vertrekken we uit Skælskör en we varen nog maar net of Aafke vraagt of ik het havenkaartje al heb verzilverd, ik zeg nee, maar dat moeten we nog wel even gaan doen.

Ik kijk om mij heen om een geschikte plaats om vrijwilliger John even aan wal te zetten om het kaartje te verkopen bij de betaalautomaat.

Ik vaar met een boogje naar de steiger waar ik John afzet tussen twee schepen in en dan vaar ik weer door en maak een draai van 180 graden en vaar dus dezelfde weg terug, tot ik zie dat John er weer aankomt en dan pik ik hem onder het varen tussen de twee schepen weer op, ook weer geregeld dus.

Er staat een mooie bries maar aangezien het geultje nogal meanderd, is zeilen geen optie pas als we weer buiten de betonning zijn kunnen we de Genua afrollen en varen dan net hoog genoeg om langs de ondiepten voor het eiland Ågersö langs te komen.

Eenmaal voorbij Ågersö komen we de trafficlane voor diepstekende schepen tegen en ik moet zelfs een keer uitwijken voor een groot schip dat mij ook nog even waarschuwt voor een eventuele aanvaring terwijl ik mijn koers al drie keer 10 graden naar stuurboord heb verlegt, het kan ook zijn dat hij het jacht dat van de andere kant naderde heeft gewaarschuwd met zijn scheepshoorn.

Nog een mijl of 8 te varen naar Lohals en de wind kakt in en er blijft ons niets anders over om de motor maar weer te starten want anders kan het wel tot St juttemis duren voor we er zijn.

Om kwart over drie varen we de haven binnen en gaan we zoeken om een ligplaats die snel word gevonden in de vorm van een ruime box waar een groen schildje hangt.

We liggen nog maar amper stil of iedereen wil van boord om de haven en de speeltuin te verkennen.

De fietsen staan in no time klaar op de steiger en ik ga eerst eens even kijken wat er met onze grootte stootwil aan de hand is want die loopt steeds langzaam leeg, ik pomp hem op en ontdek een heel klein lekje op de plaats waar ik hem al eens eerder heb gerepareerd, dus dat word wat extra zwarte kit er overheen smeren en hopen dat ie dan weer dicht is.

Dan ga ik naar het haven kantoor om het havengeld te betalen, het kost hier 160 kronen en dat is 10 kronen boven het gemiddelde.

Voor het douchen is er ook een automaat waar je kleingeld in kunt doen, en dan krijg je daarvoor een muntje voor de douche voor 4 minuten.

Wanneer ik terug ben op de boot vraagt Aafke of ik ook nog eerst wat wil drinken, en ik zeg ja doe maar wat frisdrank en ze zet mij even later een groen blikje voor de neus, die ik dus losmaak en er een slok uit neem om tot de ontdekking te komen dat het bier is in plaats van de 7 up die ze me had willen geven.

We drinken het blikje maar met ons tweeën leeg want met bier op fietsen dat lijkt mij maar niks.

John en Marina zijn ondertussen al op stap met de girls en ook wij gaan maar een rondje fietsen en boodschappen doen.

We zijn nog maar net weg of we zien een bord met Daglï Brügsen erop en dat is de winkel hier in dit dorp, we stallen onze fietsen en gaan de winkel in om Vlees, Brood, Frankfurters, en Chips in te slaan.

Na alles weer op de fiets te hebben verpakt gaan we verder met onze fietstocht, en alweer omdat we geen goede fietskaart hebben weten we niet waar we precies langs moeten en onze batterijen zijn na de laatste fietstocht niet weer opgeladen en we willen ze niet leeg rijden want dan is het met een fiets als deze erg zwaar trappen vooral als het omhoog gaat.

Onderweg zien we heel veel kleine rode wilde pruimen op de grond in het gras liggen, en dus gaan we eerst maar eens proeven hoe ze smaken, nou deze zijn heerlijk zoet en rijp want anders lagen ze niet op de grond.

We hebben echter niks om ze in te doen en daarom gooien we ze maar in het mandje voorop de fiets van Aafke waar ook een deel van onze boodschappen in zitten.

Na nog weer een zijweg te hebben geprobeerd die ons naar het strand bracht, maar waar we ook weer dezelfde weg terug moesten rijden heb ik nog twee van de vijf leds op het paneel over en dus gaan we richting haven.

Bij de haven aangekomen wil Aafke nog even bij het strand kijken of John en Marina daar ook zijn met de kinderen, en ja hoor daar zitten ze met de kleuters in het zand te spelen, maar er is hier geen speeltuin te bekennen.

Wij fietsen terug naar de boot omdat Aafke pannenkoeken wil gaan bakken, en John en Marina lopen terug met het grut.

Als Aafke bezig wil met de pannenkoeken ontdekt ze dat er geen melk meer is, en zegt had ik het nou maar opgeschreven dan waren we dat vanmiddag niet vergeten, ik zeg inderdaad dat had je beter wel kunnen doen, maar ik bied aan om melk en eieëren te halen en fiets die kant maar op en met 20 minuten ben ik weer terug met de gewenste benodigdheden en kan er gebakken worden

Van Ågersö naar Skælskor

Na een nacht met veel regen en zo nu en dan wat onweer worden we wakker met het zonnetje door de luiken en ramen, om halfnegen zitten we aan ons ontbijt en wanneer dat allemaal weer is opgeruimd gaan John en Marina met de jeugd nog een keer naar de speeltuin, ik zet intussen alvast wat waypoints in de iPad zodat we daar straks bij langs kunnen varen naar het plaatsje Skælskor wat op zo'n zeven mijl hier vandaan ligt.

Nadat ik mijn havenpasje weer heb verkocht in de betaalautomaat ga ik naar de kinderen zwaaien dat we weg willen en als iedereen weer aan boord is gooien we om ongeveer halftwaalf de landvasten los.

Het eerste stuk varen we op de motor want de wind komt recht van voren en iedereen is nog ergens mee bezig en dus houden we het grootzeil mooi onder de huik.

Na een uur komen we op een punt waar we op de Genua verder kunnen en gaan we met 3.5 tot 4.5 door het slingerende geultje van 3.5 meter diepte op naar Skælskor.

Het is een mooi gebied waar we doorheen varen en onderweg komen we ook nog een verdwaalde UFO tegen die voor anker ligt in een baai.

Om halftwee varen we dan het dorpje binnen en gaan we zoeken om een ligplaats, en na twee pogingen komen we voor de brug te liggen waar het een beetje stroomt, maar dat is geen enkel probleem wanneer je de boel maar goed vastlegt met een voor en een achterspring.

Op het bord op de plaats waar we nu liggen staat dat we onmiddellijk na aankomst bij het havenkantoor het liggeld moeten betalen, nou we gaan eerst maar eens boodschappen doen en het dorpje bekijken en dan gaan we wel naar het havenkantoor om te betalen, en mischien kunnen we nog wel wat dichterbij de voorzieningen hier komen want het is nu een heel eind lopen naar de W.C. en de Showers, en daar is wellicht ook een speeltuintje voor de kids.

Om kwart voor vijf komt Aafke thuis even later gevolgd door de rest van de familie, Aafke gaat met het eten bezig, maar de Fam Oud gaat mooi op een bankje onder een boom zitten want het is erg broeierig weer.

Na het eten geen toetje na, maar ijsjes die door Aafke en John worden opgehaald hier vlakbij en dit ijsje is tot nu toe de lekkerste die ik heb gehad in de vijf weken die we hier nu ongeveer zijn.

De kinderen lagen al op bed maar zijn erg onrustig en Marina en John hebben het er maar druk mee, wat een geluk dat het voor ons kleinkinderen zijn, en dat wij ons er niet meer mee hoeven te bemoeien.

Tegen twaalven gaan we naar onze kooi na nog even met elkaar de reisbestemming te hebben uitgezocht voor morgen het word Lohals een haven op Langeland op 15 mijl afstand en dus ongeveer drie uurtje's zeilen of als er weer geen wind staat moteren.

Karrebæksminde naar Ågersö

Heerlijk geslapen vannacht en vanmorgen om halfnegen mijn nest uit geroepen voor ontbijt, nou dat laat ik mij geen twee keer zeggen, dus vlug een streek om de kop en aan tafel.

Na het ontbijt gaan de Oudje's met z'n allen naar de speeltuin bij de camping hier in het dorp, en ze blijven tot 20 voor 12 weg terwijl we om 12:00 uur de haven uit moeten zijn want anders zou ik weer 220 kronen moeten betalen en dat doen we dus mooi niet.

Om exact 12:00 uur verlaten we de haven en zetten we koers naar het eilandje Ågersö, er staat praktisch geen wind dus dat word op de moter voor drie uren brommen, maar het is prachtig weer dus we klagen niet.

Onderweg zien we twee keer een groepje bruinvissen met jongen die tot vlakbij de boot ons tegemoet zwemmen, toevallig staan Marina en Ariane voor op de boot en zien ze de dieren dus van vlakbij.

Ik probeer met mijn camera de dieren nog op de foto te krijgen maar als ik later kijk staat er alleen zee op met hier en daar iets zwarts.

Dan is het bijna drie uur en varen we de haven binnen we kunnen gelijk achter een groot nieuw motorjacht aanmeren aan de langssteiger en dus kunnen we met de fietsen en dergelijke gemakkelijk van en op de boot komen.

We hebben onderweg naar hier tussen twee en drie uur al warm gegeten, rijst met kip en kerrie uit blik.

Dus zodra we vastliggen gaat de Familie Oud met al hun materiaal van boord voor het vervoer van hun pukkelino's.

Ook ik pak de fietsen uit en zet ze alvast klaar voor John die er voor zorgt dat ze met batterijen en zadels op de steiger komen te staan.

Nadat de hele Bubs er vandoor is gegaan, gaan ook wij met de fietsen naar het havenkantoor en betaal ik voor het havengeld en een servicekaart 150 kr en 25 kr voor stroom en voor de douche's, laten we hopen dat het hier beter is dan in Karrebæksminde.

Dan is het tijd voor een rondrit over het eiland, en tijdens het fietsen komen me wel wat dingen bekend voor, en dus klopt het wel dat we hier al eens eerder zijn geweest.

We fietsen eerst naar de noordkant van het eiland maar na een 20 minuten fietsen gaat de weg van asfalt over in grof grind en dus keren we om en fietsen terug naar het dorp, waar we toevallig bij de kobmanshandel uitkomen, en gaan dus eerst maar even de benodigde boodschappen inkopen.

Daarna fietsen we terug naar het weggetje wat de Oudje's waarschijnlijk hebben ingeslagen want die gaat namenlijk naar het strand toe en daar aangekomen zijn ze net van plan om terug te gaan, omdat het licht begint te regenen.

Aafke helpt nog even mee om de kinderen weer warm in te pakken en nu het weer droog is, gaan wij ook nog weer even een eindje fietsen maar nu naar de zuidkant van het eiland toe.

Uiteindelijk komen we bij een schans uit de tijd van Napoleon en daar staan een aantal kanonnen op zee gericht om de vijand in hun schepen met kanonskogels af te schrikken, ook staat er een hut waar borden aan de wanden hangen waar informatie op staat, helaas alles in het Deens, en ik heb geen zin om mij er in te verdiepen.

Wat er ook in dit hok staat!, is een Bank met daarop kopje's voor koffie maar helaas staat de thermoskan er niet meer, maar wel staat er een schaal met afgesneden cake, wat 10 kronen kost per snede en dus nemen we elk een stuk cake.

Het blijkt naar cocos te smaken, en het is erg lekker en het geld dus waard.

We stappen weer op onze fietsen en zetten onze fietstocht voort om erachter te komen dat we met een boog terug naar het dorp fietsen.

Halverwege staat er een vrachtwagen midden op de weg en die is graan aan het laden wat er net is afgekomen en ook ligt er een hele bult op een groot kleed te wachten om te worden opgezogen door de vacuümpomp van de vrachtwagen.

We stoppen even om het hele proces te bekijken en daarna gaan we door de berm vlak langs de vrachtwagen, en rijden verder richting het dorp.

Vanaf het dorp rijden we richting haven en komen we bij een uitstalling van tweedehands allerlei en als je wat wilt kopen, noteer je dat in een boek en doe je het bedrag in de rode bak, en dat kan hier dus nog gewoon zonder dat iemand de zaak belazerd of het geld pikt.

We fietsen maar weer naar de haven toe en treffen de Fam Oud aan in het speeltuintje waar wij ook maar even neerstrijken.

   Novah wil de rozebottels gaan plukken, maar dat mag niet van Opa Piet

Marina had al wat boterhammen gesmeerd en die verorberen we dus ook gelijk maar even, we vertellen hun van het tweedehands winkeltje en ze willen er ook wel even gaan kijken, en ik ga later ook nog even iets kopen wat ik gezien had, en wat ik wel heel apart vond, het is een auto van het merk Cord 37 en het heeft een wat beige kleur het lijkt wel een stuk zeep en zo ruikt het ook, later blijkt het een fles te zijn met aftershave erin, en het ruikt heel erg lekker vind ikzelf tenminste.

Het is onderhand halfacht en we gaan richting boot om nog wat brood te eten met wat knakworsten er tussen.

 

Daarna gaan John en Marina ook nog even een stukje fietsen, hoewel het daarna snel donker gaat worden en er zit geen verlichting op onze fietsen, alhoewel dat wel allemaal aan boord is maar nog steeds niet is gemonteerd.

Om halfelf komen ze weer thuis en ze hebben moeten schuilen voor de regen en hebben ze zich een poosje droog weten te houden achter een schutting.

Van Kalvehave naar Karrebæksminde

Vanmorgen pas om halfelf vertrokken in westelijke richting met als doel Femö, of Karrebæksminde het

Is maar net wat volgens de wind de beste keus is, eerst hebben we noodgedwongen twee uur op de motor gevaren over weer erg ondiepe plekken, waarbij we gelukkig geen één keer de grond hebben geraakt.

Als we dan na twee uur onder de laatste brug door zijn, kan het grootzeil omhoog en de Genua worden afgerold, en kunnen we hoog aan de wind een mooie koers varen, waarbij we Karrebæksminde na een paar slagen gemaakt te hebben in een lange laatste slag in één keer kunnen bezeilen.

     Marina zit lekker in het gangboord te sturen

Het laatste stuk gaat het zelfs met halve wind en lopen we met 12 tot 14 knopen wind, meer dan 7 knopen over de grond.

Om halfzes varen we tussen de havenhoofden door en gaan eerst stuurboord uit naar de goedkopere jachthaven, maar daar zijn de boxen allemaal te smal en dus draai ik de boot halverwege en gaan we naar de andere jachthaven waarvan ik mij alleen nog herinner van de vorige keer, dat die nogal prijzig was,

Wanneer we eenmaal een box gevonden hebben die breed genoeg is kom ik er achter dat ze hier een prijs berekenen per breedte van de box, en niet per lengte, en dat houd in dat deze haven de duurste haven van onze hele reis word, het kost hier namelijk 220 kronen en omgerekend in Euro's is dat 31,=.

Nou ja het heeft ons vandaag weinig Dieselolie gekost en die besparing geven we nu weer uit in de vorm van havengeld.

John en Marina zijn al snel op pad met de kinderen, en Wij gaan even een borrel drinken op een mooie zeildag, hopelijk morgen weer zo'n dag maar dan wel wat warmer hoop ik, want de wind is koud terwijl de zon behoorlijk brand op je blote delen, ik heb de hoed maar weer opgezet en die heeft een brede rand, en dat geeft toch redelijk bescherming voor je hoofd en vooral ook de nek.

Om halfzeven komt Marina met de kinderen er weer aan lopen want John is naar de Pizzaria, om vier pizza's op te halen, het duurt nogal even voor hij uiteindelijk weer opduikt met vier flinke dozen.

We hebben zo langzamerhand wel trek gekregen en vallen maar gelijk aan, en ik moet zeggen dat ze er niet alleen heerlijk uit zagen, maar dat ze ook erg lekker waren.

De kinderen hadden al wat left overs gegeten, maar lusten ook nog wel een stukje Pizza.

Als dan alles weer in onze magen zit gaan Aafke en de Oudje's nog even voor een wandeling, ik hou het voor gezien, want mijn knie is op dit moment weer in redelijke staat, en dat wil ik graag zo houden.

Als iedereen weer aan boord is, ga ik nog maar even douchen, want dat zal wel super de luxe zijn vermoed ik in deze prijzige haven.

Dus reis ik af naar het havengebouw hier tegenover ons en als ik bij de deur kom loop ik al tegen het eerste probleem aan, hoe kom ik erin?.

Naast de deur knippert een lampje op een soort schakelaar, en ik druk daar eerst maar eens op, geen resultaat, wat nu?.

Hoe ik ook kijk ik zie geen enkele aanwijzing hoe de deur geopend kan worden, ik heb wel mijn havenpasje bij mij maar ik zie geen enkele gleuf waar ik het ding in kan stoppen.(mischien moet ik naar de Dames toiletten denk ik nog)

Opeens krijg ik een helder moment, mischien moet ik hem gewoon voor het knipperlicht langs halen

Dus ga ik met het pasje over het knipperlicht en sesam open gaat de deur.

Ik naar binnen en naar douche numero uno, kleed mij uit en doe het pasje in het apparaat waarop je kunt zien hoeveel minuten je nog kunt douchen als je de kaart erin hebt gedaan.

Het probleem is dat het ding op 1 meter hoogte zit en dat erboven een plankje zit waar je spullen op kunt leggen, en daardoor kun je het ding bijna niet zien.

Ik druk de kaart in de gleuf van het ding, en draai de kranen open, maar hoe ik ook draai en draai aan de beide kranen er komt alleen maar koud water uit de douchekop.

Ik kijk eens op het ding want ik heb nog geen warm water gebruikt, maar hij heeft aan dat ik 2.5 kroon aan warm water heb verbruikt.

Er blijft nog maar een mogelijkheid open en dat is dus naar douche numero dos te verkassen, zo gezegd zo gedaan, dus ga ik in mijn blote reet switchen van de ene naar de andere douchecabine met al mijn kleren en mijn douchespullen..

Wanneer ik hier de kaart er weer insteek komt er gelijk warm water uit de kraan en kan ik heerlijk douchen, maar de vraag is nu hoelang kan ik nu douchen, nou als ik even wil kijken zie ik zonder bril geen flikker op het display en omdat er geen afzuiging in deze douche's aanwezig is, zie ik wanneer ik mijn bril opzet door mijn beslagen glazen ook geen fuck, en dus douche ik nog maar even door totdat ik denk nu is het wel genoeg geweest.

Ik draai de kranen weer dicht en ga mij afdrogen, daarna de kleren aan, en de bril schoon en dan zie ik dat er nog maar vijf van de 25 kronen opstaan, dus heb ik voor 20 kronen gedoucht terwijl het normaal 5 kronen kost per vier minuten en ik heb er echt geen kwartier onder gestaan.

We zijn hier dus bij de firma List en Bedrog terechtgekomen, en dit is geen reclame voor deze haven, en we komen hier dus nooit weer.

Voor morgen staat er een tochtje van ongeveer 15 mijl op het programma en dat gaat waarschijnlijk naar het eiland Agersö toe.

Van Fakse Ladeplads naar Kalvehage

Vandaag hopen  we via een ondiepe route een stuk af te snijden waardoor we een dag minder hoeven te varen om weer in Fynshav te komen voor het van boord gaan van de Fam J en M Oud.

We zijn nog maar net vertrokken om exact 10:00 uur of het begint een beetje te regenen en dus moet het regenjack aan en de hoed op.

Het is vandaag een kwestie van goed opletten want we gaan via een betonde maar erg ondiepe route proberen een stuk af te snijden waardoor we wat meer speling hebben om John en Marina en de kids weer op tijd in Fynshav te krijgen.

We zijn niet de enigsten want er varen jachten in dezelfde richting als wij, maar we komen er ook diverse tegen die ons tegemoet komen.

De route zou overal 2.3 meter moeten zijn maar het dieptealarm gaat bij de ingestelde diepte van 2.0 meter regelmatig af soms is het maar 1.9 m diep en raken we de grond een beetje, maar we hebben het gered en liggen nu in Kalvehave in de jachthaven waar we meteen maar even getankt hebben, er ging met elkaar 63.33 liter in en dat is 10,17 liter minder dan mijn geschat gebruik.

En kan ik het gemiddelde gebruik naar beneden aanpassen van 2.5 l/h naar 2.35 l/h dus 0.15 minder.

Vanmiddag heeft John ons nog even getraceerd op een heerlijk ijsje bij de Italiaan hier op het haventerrein en waar je buiten ijs ook Pizza's kunt krijgen, helaas heeft Aafke het eten al op staan en wanneer we later aan tafel zitten is het minstens zo goed als een pizza.

Ook bellen we om half elf nog even met Maurice die vandaag 9 jaar word en op mijn vraag wat hij allemaal heeft gekregen antwoord hij heel veel geld en daar gaat hij een Computer van kopen voor zichzelf.

We hadden vandaag geen tijd om veel foto's te maken en we laten morgen nog wel even zien waar we nu zijn.

Een dagje met de bus naar Fakse.

Vandaag was een latertje, want de kids hadden vannacht nogal wat kapsones en dus zijn we allemaal wat minder helder als anders.

We zitten waarempel pas om 10:00 aan het ontbijt, en we doen lekker rustig aan want de dei is doch wei.

Na het uitgelopen ontbijt gaat iedereen behalve Novah en ik, naar het dorp om wat boodschappen te halen en ook willen ze bij de kringloopwinkel gaan scharrelen.

Ik blijf aan boord om op Novah te passen en om wat klusje's te doen, o.a. de hor repareren in de salon

En ik ga het paddlewheel van het log even schoonmaken want er zit waarschijnlijk allerlei troep in want hij geeft lang niet goed aan hij wijkt wel twee mijl af van de grondsnelheid.

Na de zekeringsdraad er af te hebben gehaald draai ik de gever los, en als het goed is kan er doordat er een klepje dicht gaat tijdens het eruit trekken van de gever waarbij er bijna geen water in de boot hoeft te komen.

Maar de praktijk is anders en er komt toch nog weer een fontein in de boot en ik sluit hem af met mijn hand en maak het paddlewheel met mijn andere hand en vingers zo schoon mogelijk en plaats de gever dan weer terug op zijn plaats.

Er zat nogal wat smurry in en op de schoepen, en ook wat garnaalachtige beestje's in het log.

Nu de waterpartij nog even opruimen, en dan werkt het hopelijk weer zo goed als van ouds.

Dan hoor ik dat Novah wakker is geworden, en ik haal haar uit de achterhut waar ze lag te slapen, maar mevrouw is nu op het bed aan het op en neer springen.

Een paar minuten later hoort ze stemmen en rent naar de kajuittrap om die vervolgens zo snel als ze kan op te klimmen want het is Marina die nu naar achteren over de boot loopt, en dat had die uk goed gehoord.

Ook de rest komt nu aan boord en ze willen vlug een broodje eten en dan met de bus naar het plaatsje Fakse waar een grote open mijn is waar ze kalk uit winnen en waar je dus ook om fossielen kunt zoeken van miljoenen jaren geleden.

Om 5 minuten na tweeën stappen we in de bus en de busschauffeur is een nogal weerbarstig type die zegt dat we op moeten schieten en dat hij het niet de hele dag aan tijd heeft om te vertrekken.

Ik betaal de beste man dus voor vier adults en dat is 96 kronen enkele reis p.p van € 3,50 voor een ritje van 5 km, ik heb geen idee of dat duurder of goedkoper is dan bij ons, want ik ga nooit met de bus.

We stappen uit in het centrum, waar Marina een vrouw vraagt die ook bij de halte staat te wachten waar we de afgraving kunnen vinden en de vrouw ioopt een heel eind met ons mee, om ons precies de weg te wijzen.

Dan begint het ook al een beetje te regenen en we lopen snel naar het overdekte uitzichtpunt vanwaar je de hele afgraving kunt overzien, en dat is nogal een groot gat in de aarde waar nog een paar shovels

aan het werk zijn maar de meeste werkenden zijn al naar huis toe omdat het weekend nu begint.

Het is ondertussen ook opgehouden met regenen en ze willen de trap af naar beneden waar je dus zelf eventueel met hamer en beitel die je hier ter plekke kunt huren om de fossielen uit de stukken krijtrots te kunnen slaan.

Wij gaan een stukje de trap af, maar ik zeg dat ik liever boven blijf want de bult in mijn knieholte begint weer op te spelen dus kan ik beter niet naar beneden gaan en daarom ga ik weer terug met de buggy want daar kunnen ze hier niet mee uit de voeten, en omdat het nu ook nog weer gaat regenen zoek ik weer beschutting in het overdekte uitkijkpunt, het begint nu ook nog te onweren, maar het blijft bij één onweersslag en ook houd het op te regenen.

Na drie kwartier komen ze weer boven met een lading stenen waar ook enkele fossielen in zitten.

We gaan even zitten om wat te eten en te drinken en daarna gaan we naar de kringloopwinkel die we onderweg hiernaartoe hebben gezien, en we kopen er wat kleding voor de beide meiden, maar verder was er niet veel bijzonders bij.

Dan lopen we naar het busstation en 10 minuten later zitten we weer in de bus naar Fakse ladeplads.

Omdat de havenmeester er maar is van 17:00 tot 18:00 uur loop ik snel vooruit om voor de komende nacht te betalen en ik ben net op tijd en dus hoef ik er morgenvroeg niet weer naar toe te lopen.

De anderen zijn inmiddels ook bij de haven gearriveerd en gezamenlijk lopen we naar de boot toe waar Aafke al spoedig het eten klaar heeft, het word deze keer Chili Concarne en er blijft niets van over.

Nadat we ons toetje hebben weggewerkt gaat de jeugd met het grut te douchen, en wij doen de hand en spandiensten zoals opruimen en afwassen.