Na de fietsen te hebben gestald, zijn we eerst maar even uit gaan rusten en om een broodje te eten met wat frisdrank erbij wat we mee hadden genomen.
We zitten tegenover de ijscoboer maar kunnen ons inhouden en we komen hier op de terugreis weer voorbij dus dat ijsje komt nog wel.
Dan lopen we naar de plek waar je via een trap naar beneden kunt, dit is een trap van 500 treden en er zitten hier en daar wat plekken waar je kunt zitten om wat uit te blazen, maar dat is bij het afdalen niet nodig, al hoewel afdalen wel meer op de knieën aankomt dan trapopwaarts.
Als we dan beneden zijn lopen we met nog vele andere toeristen ons ongelukkig op de losse stenen die er zijn blijven liggen nadat er stukken krijtrots naar beneden zijn gevallen.
Het eroderen gaat meestal in de winter wanneer er delen door bevriezing stukvriezen en naar beneden vallen, maar het kan ook in de zomer voorkomen dat er stukken naar beneden vallen na hevige regenval, zoals gisteren.
Het is dan ook op eigen risico om de kliffen te bezoeken.
We blijven ongeveer twee uur onder aan de rand van het water, en ondernemen dan de klim naar boven, we zijn echter wel wat kilo's zwaarder dan tijdens de afdaling want er zijn nogal wat stenen die mee moeten naar Franeker ik schat het wel op een kilo of Tien!.
We doen het rustig aan want we zijn niet de enigen die moeite hebben met het traplopen omhoog, en we rusten regelmatig, en gaan er zo nu en dan even bij zitten.
We doen er denk ik wel een halfuur over voor we de vijfhonderd treden bedwongen hebben en gaan nu linea recta naar de ijscoboer toe.
Allemaal nemen we twee koegelen met guf, en we gaan het lekker oplikken in de schaduw op een voor dat doel geschikte oude boomstam.
Wanneer het gelik over is willen ze nog naar een hogere plek toe om het uitzicht te bewonderen, maar ik blijf hier wel om op de bagage te letten.
Na een halfuur zijn ze weer terug en zoeken we onze fietsen weer op, en dan beginnen we aan de afdaling wat een stuk vlotter gaat dan heuvel op.
Omdat we nog even bij het strand willen kijken volgen we een andere route dan de heenweg.
Wat is het hier een stuk rustiger dan bij Mön's Klint mmet al die toeristen, het is hier heerlijk om op de warme stenen te liggen zonder dat er iemand voor je snufferd langs loopt.
We blijven er tot een uur of vijf, en fietsen dan nog even langs de oude vuurtoren, als we daar aankomen zien we mensen die in de bomen langs de kant naar wilde kersen aan het zoeken zijn, en ook wij gaan ons daar maar even mee bezig houden.
De kersen zijn niet erg groot maar smaken prima er zitten helaas geen grote hoeveelheden aan en die je ziet hangen zijn moeilijk te bereiken.
Na een kwartier geven we het op en stappen we weer op onze vervoermiddelen en sjezen in een flink tempo de weg af naar Klintholm Havn, het is nu halfzeven en John en Marina gaan de gehuurde fietsen terugbrengen naar de winkel en nemen dan gelijk ook wat bier en wat worst mee voor op de BBQ.
Van gisteravond hadden we ook nog wat over en er waren ook nog wat briketten en dus wilden we het nog wel even ligtje's overdoen na al die regen van gisteren.
Om de briketten aan de praat te krijgen gebruik ik de gasbrander, dat gaat vlugger dan met van die aanmaakblokje's van de Aldi na een kwartier brand het al, en kan het eerste vlees erop.
Om eerlijk te zijn vond ik het gisteren in de regen een stuk gezelliger dan nu, maar nu is het droog en kunnen we aan boord zitten te eten en dus zou het eigenlijk net andersom moeten zijn.
Tegen tienen word het uiteindelijk toch te fris om buiten te blijven zitten en we ruimen de boel op en gaan lekker binnen zitten.
En zo is er weer een einde gekomen aan een mooie dag in de vrije natuur, en we hebben er met de kinderen en het kleine grut echt van genoten vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten