28-08-2017 Van Borkum naar Lauwersoog.

Als we zondagmorgen wakker worden, hebben we heerlijk geslapen, of dat door het slaapmutsje kwam of door de vermoeidheid dat weten we niet, maar we zijn er weer helemaal klaar voor.

Na ontbeten te hebben, gaan we op dieseloliejacht, net als we naar buiten komen, komt ook de havenmeester er aan en na wat moeilijk heen en weer gepraat via de buurman, zeg ik kom maar even aan boord want ik moet een hele waslijst invullen.

Hij vraagt wanneer we zijn aangekomen en ik leg hem uit dat we hier zijn gekomen om 21:30 gisteravond en dat we erg weinig diesel hebben.

Hij vraagt tot wanneer we willen blijven, en Aafke zegt dat we nog een nacht blijven liggen en dan dus in de loop van de dag weer vertrekken met tij mee naar Delfzijl om daar dieselolie te bunkeren en dan binnendoor via Groningen en het reitdiep weer naar Zoutkamp te varen.

Hij zegt dat hij ons voor vannacht niets rekent, en zegt dat we dat geld dan mooi uit kunnen geven voor dieselolie, en gaat vervolgens even uitrekenen wat ik dan moet betalen.

Hij schrijft het op het door mij ingevulde formulier en komt op een totaal van 38,80 euro.

Aafke en ik kijken elkaar eens aan, en Aafke vraagt hoe hij op dat bedrag komt ,ook omdat hij ons voor vanacht niets zou rekenen.

Hij zegt dat is voor vandaag, en de komende nacht, en voor morgen totaal incl toeristen belasting.

Nou wij vinden dat maar een vreemde methode, want normaal betaal je alleen voor een overnachting

Ik vraag hem of wij kunnen pinnen, maar dat kan niet, het moet contant. Ik zeg dat ik zoveel euro's contant niet meer bij mij heb, maar dat we toch naar het dorp willen om diesel te halen, en dat we dan wel gaan pinnen bij de bank voor contant geld.

Nou dat is geen probleem zegt hij, want hij komt vanavond nog wel even langs om af te rekenen.

Wanneer hij vertrokken is gaan we eerst maar eens op de fiets naar het dorp om diesel te tanken in twee yerriecans, dat hebben we wel eens eerder gedaan, en dat rijden met die cans achter op de bagagedrager gaat uitstekend.

Ik breng de fietsen over van onze boot naar de wal via het schip waar we tegen aan liggen, en dat gaat gelukkig erg gemakkelijk.

Dus peddelen we even later richting Borkum Ort, als we na een stukje over de weg zijn gereden bij het fietspad aankomen gaan we daar langs fietsen, nou dat is me toch een slecht pad, zoiets heb ik nog nooit eerder meegemaakt.

Het fietspad is te vergelijken met een derde wereld land, maar dan nog een keer zo erg, en ook hebben ze om de fietsenreperateur aan werk te helpen, aan de zijkant struiken geplant met doornen eraan waar je zo een kabeljauw mee zou kunnen vangen.

Het beroerde is dat er geen gelegenheid komt om weer op de gewone weg te komen, we fietsen dus maar zo goed als dat kan door.

We passeren een echtpaar, dat maar van de fiets is gestapt en nu met de fiets aan de hand lopend verder gaan.

Eindelijk komt er een eind aan deze kwelling, en gaat het pad over in op de brede kant gelegde straatstenen, en een eindje verder komen we al bij het begin van het dorp uit, en daar is ook het benzinestation.

Hé hé, dat is treffen, nou niet dus, blijkt even later, want je kunt wel tanken met een pasje, maar niet met een bankpasje of creditcard.

En er zit ook niemand op het kantoor, en wanneer ik naar de openingstijden kijk zie ik dat de pomp vanmorgen open was van 09:00 tot 12:00 en het is nu 13:00 uur en dus zijn ze gesloten.

Ik zeg tegen Aafke zou dit dan de enigste pomp zijn op het eiland, waar zoveel toeristen komen met hun auto ?.

We stappen maar weer op onze fietsen en gaan verder richting dorp, een aantal huizen verder loopt een man, en ik vraag of er mischien nog een andere pomp hier op het eiland is, en hij antwoord dat dit echt de enigste is.

Ik vertel hem dat hij nu net zondagmiddag gesloten is, en dat wij dringend verlegen zijn om dieselolie.

De vrouw van de man komt er ook bij, en zegt dat de eigenaar van het pompstation er naast woont, en dat hij ons wanneer ik hem dat beleefd vraag vast wel wil helpen.

Nou daar zit wat in, dus rijden we terug en loop naar de deur van de woning die vanwege het mooie weer openstaat, en omdat ik geen klingel zie roep ik maar Volluk, en daarna nog eens Hallo.

Er komt niemand, en dus roep ik nog maar een keer wat luider Hallo.

Dan komt er een man in beeld aan het eind van de gang, die vraagt wat ik wil, en ik vraag of hij mij mischien kan helpen aan 20 liter diesel voor mijn boot.

Hij maakt een handbeweging en zegt dat ze geschlossen sind en dat ik om vijf uur maar terug moet komen.

Nou das war nicht freundlich wat mij werd medegedeelt, en ik zeg  "Danke Schön" en draai mij om, en loop terug naar mijn fiets, en zeg tegen Aafke dat hij ons pas om vijf uur helpen wil.

Jammer maar er zit dus niets anders op dan terug te gaan naar de haven, om het daar op een of andere manier voor elkaar te krijgen.

Je kunt namenlijk aan de andere kant van de jachthaven ook diesel tanken, maar dan moet je ook een pasje hebben, dus als ik daar op die plek iemand tref die zo'n pasje heeft dan zou ik diegene kunnen vragen of ik op zijn pasje mag tanken.

Aafke zegt we moeten immers ook nog naar de bank om geld te pinnen, ik zeg ja dat is immers ook zo

Aafke zegt ga hier dan even naar de Lidl en vraag of je wat extra geld kan pinnen bovenop het bedrag

dat je zou moeten betalen wanneer je daar iets koopt.

Ik zeg tegen haar, ja en daar weer bot vangen denk, en ik stap op de fiets en rijdt richting dorp, waar ik wel ongeveer weet waar een flappentapper staat.

Na gepint te hebben rijden we richting haven, en wanneer ik een eindje voorbij de Lidl ben, zeg ik tegen Aafke, ik heb een idee, stel ik koop 20 flessen zonnebloemolie of slaolie, dan zijn we ook gered.

Aafke zegt kan dat wel?. Ik zeg jazeker, zo'n oude antieke perkins diesel die loopt daar wel op, het rookt mischien wat meer, en het ruikt alsof er een patatbakkerij voorbij komt varen, maar wat kan ons dat schelen.

Na er nog eens goed over te hebben nagedacht, doe ik het maar niet, want deze plantaardige olie trekt veel vocht aan en omdat ik de tank net helemaal mooi schoon heb wil ik daar geen bacteriegroei in hebben met alle ellende die dat met zich teweeg kan brengen.

We fietsen dus maar naar de andere kant van de haven, waar een pracht installatie staat om met een kaart te tanken, net zoals we dat bij ons gewend zijn.

Helaas werkt geen een van mijn betaalkaarten, en dan lees ik dat je ook contant kunt betalen mits er iemand op het kantoor is hier om de hoek van de loods.

Eerst kom ik voorbij een kantoor aan deze kant van de loods, en net op dat moment komt er een jonge dame naar buiten, en ik vraag of ik hier terecht kan voor diesel te tanken, ze laat mij een vel papier zien, waar op staat dat er op dit kantoor niet kan worden afgerekend voor brandstof.

Nou dat is wel heel toevallig, dat zij net dat papier op de deur wil plakken, omdat ze vaak worden lastig gevallen vanwege mensen die contant af willen rekenen voor brandstof.

Die freundliche dame zegt dat ik aan de zijkant van de loods moet zijn, maar ze denkt niet dat er iemand aanwezig is.

Inderdaad is er niemand aanwezig, en ik loop terug, waarbij ik een collega van haar tegenkom, en hem vraag of hij mischien een pasje heeft voor de brandstoftankerij, hij zegt ja dat heb ik, nou zeg ik zou u zo vriendelijk willen zijn om die voor mij te gebruiken om 20 liter diesel te tanken, en dan betaal ik u cash terug.

Hij zegt dat dat niet gaat, omdat het hier om een pasje van de zaak gaat, en hij die contanten niet kan verantwoorden in de boekhouding.

Het zit ons echt niet mee vandaag, en als hij tegen mij zegt dat ik de eigenaar van de pomp wel even kan bellen, zeg ik tegen hem, denk je nou werkelijk dat die hier in zijn auto naar toe komt om mij twintig liter diesel te tanken.

Hij zegt dat weet ik niet, maar ik wil hem wel even vragen, en dus belt hij de uitbater op, hij legt uit waar het om gaat, maar krijgt als antwoord dat hij daar om vijf uur toch moet zijn, en dan kan ik dus wel twintig liter diesel tanken.

Ik heb het gesprek kunnen volgen, en zeg dat ik daar nu niets aan heb omdat ik dan het tij mee naar Delfzijl misloop, en dan alles tegen heb.

Hij zegt dat hij daar helemaal niets van af weet, en ik leg het hem dus even uit, dat er eb en vloed bestaat, en dat dat door de maan komt, en ook gedeeltelijk door de zon, en dat er daardoor stroom tegen, en stroom mee staat in de zeegaten.

Ik maak het verder maar niet al te ingewikkeld, en wij fietsen dus zonder een enkel resultaat terug naar brucke fumf, en brengen de fietsen ook maar weer zolang aan boord.

We doen eerst maar even een bakje, en eten een broodje, ondertussen bespreken we de mogelijkheden die er voor ons overblijven, een ervan is die van Borkum naar Lauwersoog, want of we nu vertrekken of morgen heel vroeg, of morgen aan het eind van de middag maakt niets uit, alleen besparen we er havengeld mee, want als ik nu 38,80 euro moet betalen voor één nacht dan betaal ik de hoofdprijs, en dat zit me niet helemaal lekker.

Ik zeg tegen Aafke, we gaan straks om halfvijf weer naar die dieselpomp hier tegenover, en als die eigenaar er dan toch is tanken we 20 liter spritz, en varen dan gelijk weg, na natuurlijk eerst te hebben afgerekend met de havenmeester.

Dus zijn we om halfvijf ter plekke, en waarempel er staat toevallig een auto bij de pomp, waar iemand in zit, eerst loop ik nog even vlug naar het kantoor maar daar is niemand.

Ik loop terug naar de pomp, en daar staat de bestuurster van de auto net te tanken, en ik vraag haar beleefd of ik gebruik mag maken van haar pasje, en dat ik haar dan contant betaal.

Zij zegt dat voor haar geen enkel probleem is, en even later tank ik voor twintig euro diesel in de cans, ik reken met haar af, en bedank haar hartelijk voor haar medewerking.

Dan taaien Aafke en ik af naar de boot, en ik gooi meteen de beide cans leeg in de tank, ook brengen we de fiets van Aafke alvast weer aan boord, want ik ga nu naar de havenmeester op zoek om te betalen.

Wanneer ik bij het havenkantoor kom staat er een auto voor de deur, en dus is er waarschijnlijk iemand

Maar de deur zit op slot, en dus loop ik terug naar mijn fiets, en daar word ik aangesproken door een mevrouw, die zegt dat de havenmeister op brucke fünf ist, en ze heet Ilona en heeft een rood jasje aan.

Ik ga stante pede richting brucke fünf, en jahoor daar staat een vrouwlijke havenmeester, en na even te hebben gewacht omdat zij met de buurman stond af te rekenen, vraagt ze mij wat ze voor mij kan doen, ik leg haar uit wat ik met haar collega had afgesproken, maar dat onze plannen zijn verandert en dat wij nu direct willen vertrekken, omdat we het tij mee willen hebben naar Lauwersoog.

Ik loop even met haar mee naar de auto, waar zij mijn formulier pakt, en gaat nu de rekening opmaken.

Zij komt op een bedrag van € 14,80 en dat klinkt al een stuk beter dan de € 38,80 die ik eerst moest betalen, ik betaal haar, en wens haar nog een schönen abent en ga aan boord.

We hadden de boot al vertrekgereed gemaakt, en na de landvasten te hebben losgegooid varen we om 05:40 de haven uit.

Het word oliezeilen, want er staat geen zuchtje wind, eenmaal op ruim water gekomen staat ons behoorlijk veel stroom mee, maar er staat ook een vervelende swell.

We gaan maar door het zeegat de Westereems, want het Huibertgat is bij Borkum erg veranderlijk met de diepte, en mijn kaarten zijn niet up to date, en dan neem ik geen risico's, om een paar mijl minder.

Het is bij het Westgat naar Lauwersoog, om 21:11 laag water, en dat komt mooi uit want wij zijn daar om ongeveer 22:30 en dus staat er dan genoeg water om zonder problemen het gat in te varen.

Onderweg hebben we een prachtige zonsondergang, en dat betekend morgen mooi weer aan boord.

Wanneer we dan om halfelf het gat binnenlopen, komt er net een viskotter naar buiten, en we passeren elkaar bij de wg 3 en wg 4. Op de plek waar we een paar tonnen verder over de kaart varen staat bij mij op de plotter nog een ondiepte met een deel dat droogvalt, en nu staat er twaalf meter water op diezelfde plek. Het is dus maar goed dat er tonnen liggen en het zicht goed is.

Op de Zoutkamperlaag gekomen, kunnen we eindelijk de Genua erbij zetten, maar helaas niet voor lang, want er schijnt verderop bij het nauwe gedeelte één en ander an de hand te zijn, want daar ligt een vaartuig dat twee rode lichten voert zowel aan BB als aan SB ook ligt er noodbetonning zo te zien.

We rollen de Genua maar weer op, en varen weer verder op de motor, want volgens de AIS komen er van de andere kant twee net twee schepen aan, en die zijn zo te zien tegelijk met ons bij dat nauwe gedeelte in de vaarweg.

Ik minder maar wat vaart, omdat zij er net eerder zijn dan wij, en de eerste boot die ons passeert is een garnalenkotter, en de tweede is de Dageraad die met sportvissers naar zee gaat.

Nadat we elkaar zijn gepasseerd, gaan ook wij via de noodbebakening richting haven waar als wij er vlakbij zijn opeens een hele serie vissersboten achter elkaar de haven uitkomt.

Ze schrikken blijkbaar van ons, want ze zetten ons bijna allemaal even in de schijnwerpers, en dat is voor ons niet prettig omdat je na zo'n lamp even op je gericht te hebben gehad, je echt even geen fuck meer ziet.

Na de havenhoofden te zijn gepasseerd, meren we aan bij de wachtsteiger voor de sluis, en het is nu kwart over twaalf s'nachts.

We nemen nog maar even een aankomstborrel, en duiken dan onze kooi in.

25-08-2017 Van Brunsbüttel naar Borkum.

Het is nu vrijdagmiddag en we varen om vijf uur de haven uit, nog net tevoren kwam er een Duitser naast ons liggen, en toen ik zei dat we om vijf uur wilden vertrekken antwoorde hij dat hij daar geen probleem mee had, en dan wel even los ging maken om ons er tussenuit te laten.

Om 20 voor zes zijn we door de sluis, en varen de nog steeds aardig stromende Elbe op, helaas is het zo dat er bij hoogwater nog steeds tegenstroom blijft staan en dat kan nog wel een uur of soms meer aanhouden voor die massa water weer uit de rivier de Elbe naar zee gaat stromen.

Wanneer we net de vaargeul zijn overgestoken komen we een Belgisch Containerschip tegen van 360 meter lang en 54 meter breed, het is haast niet voor te stellen dat er vier van onze jachten achterelkaar er in de breedte op kunnen staan.

Pas als we bij Cuxhaven komen gaan we de stroom goed meekrijgen en vliegen de tonnen ons voorbij met 9,5 knopen per uur en dat past ons wel.

De meeste stroom krijgen we als we Cuxhaven al uit het zicht hebben en dan staat de meter op 12 knots.

Op een gegeven moment vraagt Aafke hoeveel mijl kunnen we nog op de motor varen ?.

Ik zeg dat we wel tot den Helder kunnen moteren met onze dieselvoorraad, dat breekt mij even later zuur op want na 12 uren op de motor te hebben gevaren, loopt opeens het toerental van de motor op.

Aafke zegt als ze dit geluid hoort, zeker toch niet weer een verstopt filter wel?. zet hem maar gauw uit anders moet je weer ontluchten.

Ik zeg als het filter verstopt is, moet ik het vernieuwen en dan moet ik zo wie zo ook weer ontluchten.

Op dat moment valt de motor stil, en ik zeg tegen Aafke dat we de Genua nu bij gaan zetten, en dat ik dan met de brandstofproblemen aan de gang ga.

Dus rollen we het zeil af, en gaat Aafke sturen, en ik ga met de motor bezig, eerst maar eens de brandstoftoevoer blokkeren, en dan het filter eronder weg schroeven.

Om de brandstoftoevoer te blokkeren, moet ik de slang dichtknijpen want er zit nog steeds geen nieuwe afsluitkraan tussen tank en filterhuis.

Om dat te doen moet eerst het kastje wat toegang geeft tot de uitgang van de tank leeg worden gehaald, en dus haal ik alle rollen plakband die daar op het onderste plankje staan eruit en parkeer die in een paar ronde afwasteilen.

Dan haal ik het plankje er zelf ook uit, want daaronder zit de slang die ik nu even plat moet knijpen om ervoor te zorgen dat wanneer ik het filter eronderweg haal er geen diesel de bilge in kan stromen.

Om de slang dicht te drukken, gebruik ik een waterpomptang waarvan ik de handvatten vastzet met een rol plakband wat er voor zorgt dat de bekken dichtblijven.

Dan is het zover dat ik het filter eraf kan schroeven, en dat blijkt dus practisch leeg te zijn op een beetje dieselolie na.

Er is geen enkel teken wat wijst op een verstopping, en dus lijkt het erop dat de tank leeg is, en dat kan volgens mijn bijgehouden verbruik niet het geval zijn.

Door op de tank te kloppen, lijkt het er toch op dat de tank wel degelijk leeg schijnt te zijn, want het klinkt erg hol wanneer ik op de tank klop.

Er is maar een manier om dat te controleren, en dat is de slang eraf te halen, en dan de tang los te maken om te zien of er brandstof uit komt.

Wanneer ik dat dan heb gedaan,blijkt inderdaad dat de tank leeg is, en dat ik mij ergens heb vergist in mijn berekening van het brandstofverbruik wat ik steeds heb bijgehouden.

Er zit nu maar één ding op, en dat is de 20 liter diesel in de tank te gooien die ik nog op reserve heb voor deze gelegenheden.

Gelukkig varen we nog steeds alhoewel dat niet erg veel zoden aan de dijk zet, we lopen ongeveer om en nabij de drie knopen over de grond.

Ik ga dus snel verder met mijn klus, en haal de twee cans uit de bakskist en giet het via de trechter in de tank, nu nog de filters er weer onder schroeven en de zaak ontluchten en dan zijn we in ieder geval weer manoeuvreerbaar voor als dat nodig mocht zijn.

Als ik dan de filters er weer onder heb geschroefd, en begin met ontluchten, doet zich het volgende probleem voor.

De filters zitten hoger dan de brandstof in de tank, en dus komt er door de wet van de communicerende vaten geen diesel op het punt waar de lucht eruit moet komen., en om dat op te pompen met de brandstofopvoerpomp die je ook met de hand kunt bedienen is geen optie.

Er is maar één manier, en dat is om de filters vol te gieten van boven af door de ontluchtingsschroeven.

Omdat ik geen diesel meer voorhanden heb om dat te doen, moet ik weer wat diesel aftappen uit de tank die ik net heb gevuld met de 20 liter uit de cans.

Nou dat is dus niet zo moeilijk en ik tap ruim een liter diesel af in een plastic bakje dat ik vervolgens met behulp van mijn kleinste trechtertje bovenin de filters giet totdat de lucht eruit is.

Daarna kan ik wel met behulp van de handpompfunctie van de opvoerpomp de rest ontluchten.

Nu moet ik proberen om de motor te starten, zodat ook de verstuivers weer ontlucht zijn, en dat geeft weleens problemen bij deze perkins motoren, maar ik ga het toch met starten proberen.

Ik laat de startmotor zijn werk doen, maar het lukt mij niet om de lucht op deze manier uit de inspuitleidingen en verstuivers te krijgen.

Ik ga nu dus eerst de inspuitleidingen losdraaien om daar de lucht uit te krijgen, en dat lukt gelukkig dus ik heb nu diesel tot aan de verstuivers toe en die draai ik nu weer vast, nu nog de verstuivers zelf luchtvrij zien te krijgen, en dat word dus weer starten met de gashandle op vol gas.

Wanneer ik weer begin met starten, geeft de accu er na een halve minuut ongeveer de brui aan en zit er niks anders op dan het straks nog maar een keer te proberen als de accu weer wat bekomen is van deze lange aanslag op zijn voorraad stroom.

Na een poos te hebben gewacht herhaal ik mijn pogingen, maar ik krijg het niet meer voorelkaar met alleen de startaccu.

Gelukkig hebben we ook nog twee verzorgingsaccu's en die ga ik dus nu via startkabels aansluiten op de startaccu, en nu slaat onze grote vriend onmiddelijk aan, hij zat er echt tegenaan om aan te slaan, maar kreeg net geen power genoeg om over dat dooie punt heen te komen.

Al met al heeft deze operatie mij wel meer dan 2 uur tijd gekost, en een hoop dieselstank, maar we zijn er weer.

Eigenlijk hadden we direct bij het probleem met de dieselolie meer zeil moeten zetten, maar ja je kunt niet overal tegelijk mee bezig zijn, en nu zetten we dus ook het grootzeil erbij.

Aafke zeilt gewoon door, maar gaat nu even hoog aan de wind zeilen, zodat ik het grootzeil omhoog kan trekken.

Nadat we de beide zeilen bij hebben staan kunnen we weer terug naar halve wind en lopen nu 5,5 mijl in westelijke richting.

Het is nu wel hopen dat er wind blijft want op die twintig liter diesel komen we niet zover, en de dichtsbijzijnde haven is Norderney en dat is nog niet binnen dieseloliebereik om het zo maar eens te zeggen.

Twintig liter diesel is goed voor ongeveer 30 tot 35 mijl en dus zijn we afhankelijk van de wind en de stroom die nu ook nog eens weer tegen gaat lopen de komende zes uren.

    Het blauwe pijltje op de kaart zijn wij tussen Jade en Weser.

Gelukkig gebeurde deze trammelant pas nadat we de Jade en Weser waren gepasseerd en ook waren we al het ankergebied voorbij gevaren op de toen nog lopende motor.

Om de startaccu weer wat op te laden, heb ik de motor een kwartier lang bijgezet, en daarna zijn we verder gaan zeilen.

Het is gelukkig droog, al is de vochtigheid wel hoog en het is ook behoorlijk koud, dus doe ik mijn jas maar weer aan en zo zeilen we langzaam verder.

De wind is nu ook aan het afnemen, en we maken maar weinig voortgang meer, ook de windrichting begint wat heen en weer te gaan, zolang we halve wind hebben gaat het nog, maar hij krimp zo nu en dan naar het noordoosten en dan verliezen we veel vaart en staat de meter meer op 1 dan op 3 knopen bij halve wind uit het noorden, en dat herhaalt zich nogal eens een keer.

Ook krijgen we, omdat we zo langzaam varen en omdat de zee zo vlak is regelmatig een zeehond op bezoek, die vlak achter de boot aanzwemt en zelfs een keer in de zwemtrap wil bijten.

Aafke probeert hem met de ipad in beeld te krijgen maar dat is nog niet zo gemakkelijk, maar eindelijk krijgt ze hem er dan toch voor een paar seconden op.

Wanneer we dan eindelijk de eilanden Norderney en Juist met veel moeite zijn gepasseerd komen we bij het windmolenpark boven Borkum in de problemen doordat de wind helemaal wegvalt, wat er overblijft is 1.5 mijl stroom mee in westelijke richting.

Dat is allemaal nog wel oké, maar we drijven nu richting windmolenpark, en daar liggen twee schepen ons als wachthonden al op te wachten.

Er blijft ons niets anders over dan de motor te starten, en proberen om Borkum op de motor te bereiken.

Ik meet snel de verheid op naar de haven, en dat is vanaf hier nog 15 mijl en volgens mij moet dat   kunnen, alleen hebben we nu het eerste stuk nog wel stroom tegen lopen.

Omdat ik nu niet precies meer weet wat het echte verbruik is geweest de laatste tijd, moet ik toch wel 15 mijl af kunnen leggen op 20 liter spritz met een snelheid van 4 knopen is dat 4 uur varen en dus maximaal 5 liter per uur, nou dat heb ik nog nooit meegemaakt dat deze 50 pk diesel 5 l per uur nam.

Ik zeg tegen Aafke we wagen het erop, en anders kunnen we altijd nog het anker ervoor gooien.

Ik start de motor om 17:40 en om 21:30 komen we aan in de schutzhaven van Borkum, in iets minder dan vier uren werk te hebben gehad over die 15 mijl.

Er zit dus nu nog wel wat spritz in de tank, maar we moeten dus morgen wel zien dat we hier diesel krijgen, en dat zal wel moeilijk worden want het is morgen ook nog eens Zondag.

.

24-08-2017 Van Gieselausluis naar Brunsbüttel.

Vanmorgen na een nacht waarbij ik wel zes keer de geit heb moeten verzetten, omdat het Schotse zelfgebrouwde bier blijkbaar zeikwater was inplaats van bier, komen we om kwart over negen onze kooi uit.

Eerst maar even ontbijten, en daarna de olie even controleren voor we op weg gaan naar het einde van het kanaal bij Brunsbüttel, wat nog 41 km varen is en daar doen we ongeveer 4 uur over.

We vertrekken om kwart over tien, en het is wel droog, maar bewolkt en nog erg fris om de neus, vanwege de wind die recht van voren komt.

Onderweg bekijk ik op internet de weersituatie voor vandaag en morgen, en dat blijkt toch nog niet zo mooi uit te komen zoals het er eerder deze week uitzag.

Het lijkt mij daarom beter om dan maar niet vandaag maar morgen te vertrekken, want dan is de wind 15 knopen, en vandaag nog 23 knopen zo nu en dan, en hij komt uit het westen waardoor er een wind tegen stroom situatie ontstaat met vervelende steile golven.

Het word dan morgen nog wel weer iets later met de vertrektijd, maar daar is weinig aan te doen.

We komen zonder problemen in Brunsbüttel aan om kwart over twee, en er is nog een plek vrij aan de kanaalzijde en daar varen de oceaanstomers op drie meter langs je hoofd s'nacht en dat geeft nogal wat schroef en motorlawaai wanneer zo'n ding vlak bij je langs gaat.

We hebben nog wel wat gepruts met onze lijnen voor we naar onze zin op z'n plek liggen, eerst was er nog ruimte aan onze voor en achterkant van de boot, maar niet genoeg om daar nog twee boten neer te leggen en dus verhalen we de boot een stuk naar voren, en zo blijft er nog een plek vrij voor iemand anders.

    Dit is ook een grote groene muur die voorbijschuift!.

Dan word het tijd voor een drankje, en Aafke vond waarachtig nog een Hollandia biertje in de koeling, nou die blonde rakker gaat er wel in, en hopenlijk valt hij beter dan het Schotse bier!.

Na onze versnapering gaan we naar de winkel om brood, bananen, en nog wat andere noodzakelijke dingen, we hebben besloten om geen ijsje's meer te eten voordat we in Norderney zijn, omdat ze vreselijk lekker zijn, maar niet goed voor mijn gezondheid want er zit een hoop zout in ijs namelijk.

Terug op de boot halen we Karel ook maar weer tevoorschijn, en hij fluit weer eens het hoogste lied.

Hij fluit zelfs tegen de Havenmeester wanneer die langsloopt, waarop die op zijn bouvakkersfluitje reageert alsof hij door een wesp is gestoken.

Op het kanaal varende kwamen we maar een paar keer een betrekkelijk klein schip tegen, maar er komen nu een paar door de sluis die enorm zijn, het zou natuurlijk kunnen dat ze onderweg krimpen, maar dat kan volgens mij niet waar zijn.

Het is nu bijna zes uur, en Aafke gaat pannenkoeken bakken, en daar lust ik wel een stuk of zes, zeven van maar dan plof ik ook zowat, dat krijg je met die viergranen dingen die zijn veel te machtig.

Iedereen in de haven heeft zo langzamerhand een buurman erbij gekregen, maar wij zien er zeker te haveloos uit, want ze komen niet naast ons te liggen.

Terwijl we zitten te eten, maakt er opeens iemand aan ons vast maar hij ligt er niet lang, want Herr Habenmeister stuurt hem weg, want hij heeft niet dezelfde lengte als wij.

Na het eten komt er toch nog iemand naast ons, het is de "Cormoran" een Nederlands schip, en dan komt er even later ook nog een Duitser bij aan de buitenkant, wel vervelend wanneer je er niet aan gewend bent want ze moeten allemaal over jouw schip heen naar en van de wal.

Er komen nu geen schepen meer bij, want die arriveren, en gaan weg alleen wanneer het H.W. is.

    Wij liggen bij het rode stipje stijf tegen de invaaropening van de grote schepen.

23-08-2017 Van Kiel naar Gieselau sluisje.

Vanmorgen worden we om goed zeven uur al bezocht door de havenmeester, ik had hem al eerder verwacht, maar de beste man heeft natuurlijk ook de mist wel gezien, en zal gedacht hebben dat er nu toch niemand eerder weg gaat, en dat hij wel piano aan kan doen.

Ik betaal hem met de door mij gisteravond al bijelkaar gezochte 10 euro, en dat is nog altijd dezelfde prijs als met de invoering van de euro destijds.

Hij vraagt terloops of ik de code nog ken, en ik zeg ja die ken ik dat is 4711 voor de heren, en 4712 voor de damestoiletten en douche's.

    Sluizenkomplex bij Kiel, bij het rode stipje liggen wij in de wachthaven voor de sluis.

Hij knikt, en zegt dat ik dat goed heb onthouden, nou ja dat is ook niet zo moeilijk want dat is Kölnisch wasser immers.

Hij gaat verder met zijn ronde, en ik kruip maar weer even in mijn warme holletje naast Aafke.

Om kwart over negen schrik ik wakker, en kijk op mijn horloge, en zeg tegen Aafke kom op meid we gaan eruit, want anders word het wel erg laat vanavond als we in Brunsbüttel aankomen.

Als ik even later door de patrijspoort kijk zie ik dat er nog steeds mist hangt voor de sluis, en er maakt ook nog niemand aanstalten om te gaan.

We gaan eerst maar even eten, en dan wil Aafke te douchen zegt ze, nou dan mag je wel opschieten, want als zo meteen de mist optrekt, dan wil ik niet voor een dichte sluisdeur komen te liggen omdat jij er dan nog niet weer bent.

Na op internet te hebben gekeken op welk kanaal de sluis te beluisteren is zet ik de marifoon op kanaal 12 en zo horen we dat er nog geen sluisbediening voor sportboten is, en dat ze daar ook nog niets over kunnen zeggen.

Aafke gaat dus snel douchen, en ik kijk nog even naar de motorolie, tap het eventuele water uit de brandstoffilters af, en vul een halve liter olie bij.

Ook maak ik de ruimte onder de motor even weer schoon vanwege de olielekkage van de voorste krukaskeering.

Intussen heb ik gezien dat er al één boot voor de sluis heen en weer vaart, en ik hoop dat Aafke een beetje opschiet.

Een paar minuten later staat ze opeens op de steiger, en ik zeg dat we zo meteen gaan vertrekken.

Ondertussen varen er nu al vier jachten bij de sluis om, en wanneer Aafke haar spullen heeft opgeruimd zeg ik tegen haar dat we los gaan gooien.

Even later liggen wij ook bij de andere jachten voor de sluis, en ik zie opeens dat het witte licht gaat knipperen, en dat is het sein dat sportboten de sluis mogen naderen.

Niemand op de andere jachten reageert, en dus geef ik gas en vaar richting sluis, daar aangekomen zie ik dat de deur nog maar net in beweging is en dat we wel rustig aan kunnen doen.

Wanneer dan de deur bijna helemaal open is gaat ook het witte licht op de sluis zelf knipperen, en dat wil zeggen dat we de sluis in mogen varen.

Niemand reageert nog, en dus neem ik het voortouw maar weer, en vaar naar binnen toe, de rest volgt mij nu ook en even later liggen wij vooraan in de sluis met voor mij een schip dat ik voor heb laten gaan

    In de sluis van Kiel - Holtenau.

Achter mij maakt een catamaran vast en daarachter komt een groot zeiljacht van twintig meter, waarvan de schipper de fout maakt om eerst voor, inplaats van eerst achter vast te maken, met als gevolg dat hij nu dwars in de sluis is komen te liggen.

De beide jongens van de voor hem liggende catamaran springen allebei op de drijvende pontons, om de achterlijn aan te pakken van de vrouw van de schipper, die nu niet meer door haar naar de kant is te gooien.

    De achter ons liggende catamaran.

Wanneer ze de landvast dan eenmaal in handen hebben gaan ze proberen om het schip naar zich toe te trekken, maar ze kunnen de lijn eerst maar beter aan het ponton vastmaken, en dan eraan trekken want zij zitten met hun benen niet aan het ponton vast.

De Duitser die voor ons ligt springt nu ook op de pontons, en gaat zich er ook mee bemoeien, en dat is maar goed ook, want de voorlijn is door de vrouw van de schipper niet goed vastgezet, en dus drijft nu ook de voorkant van de boot weer van de kant af.

Het gaat wonder boven wonder allemaal net goed, en zo gebeurt er altijd wel wat bij het schutten hier in deze sluizen, die niet zijn ingericht voor sportboten, maar voor grote zeeschepen.

Ondertussen is de deur weer gesloten, en gaat het water zakken, en om kwart voor elf varen we de sluis uit, de sluiswachter wenst ons allemaal een gute reise toe via de luidsprekers.

We zijn met zo'n 12 jachten, en dat is maar een kleine groepje dat al gauw een linie gaat vormen, want er komt een groot schip ons tegemoet.

We varen nu ongeveer allemaal 10,5 km per uur en dat blijft ook lange tijd zo, en toch word de lengte van onze groep steeds langer, dat komt natuurlijk doordat de verschillen in snelheid zeer klein zijn.

Het weer is zonnig in het begin, maar er komt toch zo nu en dan een wolk voor het zonnetje, en dat kun je dan goed merken.

Nadat ik gekeken heb hoe laat of het hoog water is in Brunsbüttel heeft het geen zin om daar naar toe te varen in één ruk, want HW is pas om 15:55.

We besluiten om maar weer te Gieselau te overnachten bij het sluisje.

De Duitse boot die voor ons in de sluis lag, en die ik voor liet gaan bij het invaren, gaat ook het Gieselaukanaal in, en wij varen achter hem aan.

Als we bij de lange steiger die daar aan beide kanten ligt, is er nog genoeg plaats voor meer dan tien schepen.

    Karel in zijn kooi op de tafel in de kuip.

Nadat we de boot hebben vastgelegd, gaan we lekker in de kuip zitten, en ook doen we de tafel in de kuip omhoog en dan Kareltje onze papagaai ook even genieten van de buitenlucht.

Enige tijd later komt er een houten motorsailor langsvaren, en de twee meiden die in het gangboord staan zien opeens onze papagaai staan, en roepen," look a parrot " dus is de boot afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk.

Aan de uitroep en het enthousiastme van de beide meiden te horen, zien we die zo meteen wel bij ons op de steiger verschijnen denk ik.

En jawel hoor ze liggen koud vast, of daar staan ze al, ze praten honderd uit en Aafke verstaat er helaas niets van.

Na wat heen en weer gepraat over de papagaai, en over het vogeltje dat ze aan boord hebben wat later een zebravinkje blijkt te zijn, taaien ze weer af, na ons te hebben uitgenodigd voor een biertje.

Nadat we onze boterham hebben gegeten, lopen we de steiger af, om even een eindje te gaan wandelen, en komen dan ook bij hun boot langs, waar we kennis maken met de vader, en nog een man die waarschijnlijk zijn vriend is, en weer bieden ze ons een biertje aan, we zeggen dat we eerst een wandeling willen maken, en dat we daarna graag dat biertje bij hun komen drinken.

Een halfuur later zijn we terug, en gaan bij hun aan boord, ze komen uit Schotland, en zijn op weg naar

Kopenhagen waar een van de meiden Human Rights gaat studeren voor twee jaar, haar Bachelor heeft ze al gedaan in Glasgow.

Het is de bedoeling dat zij met haar vriend, op de boot gaan wonen tijdens haar studie, maar een toegewezen ligplaats hebben ze nog niet.

Ik denk gelijk aan onze vrienden Reint en Gea Staal die ook jaren lang met hun boot Eva Kristina een Colin Archer van veertien meter in Kopenhagen hebben overwinterd.

Ik geef hun later mijn kaartje met adres en email, zodat ik nadat ik met Reint of Gea heb gesproken hen met hun in contact kan brengen.

Wanneer we daar een halfuurtje hebben gezeten, komt ook de bemanning van de boot achter hen aan boord met een fles wijn bij zich, en zij komen uit Hamburg, en heten Jan en Eva, het word een gezellige avond zo met zijn allen.

Het blijkt even later dat Eva jarig is, en dan moet er natuurlijk gefeliciteerd, en gezongen worden.

We krijgen zelfs nog een heerlijk toetje van eigen gemaakte pudding met muesli erin aangeboden door de schipper, en dat kunnen we natuurlijk niet weigeren, en dus laten we het ons goed smaken.

Het bier dat ons word aangeboden, is zelf gebrouwen, en gebotteld, het ene is wat lichter van kleur dan het andere en het percentage is 4,5 procent.

Na het biertje krijgen we ook nog een whisky aangeboden, en ook dat slaan we dus niet af, we drinken het verdunt met water want dan is het minder scherp.

De naam van de schipper is Angus Ross, his friend's name is Rob, and the girls name's are Fiona and Maggie.

Waar ze wonen weet ik niet, maar in ieder geval in Schotland, Rob woont op het schitterende eiland Skye, en daar zou ik graag nog eens een keer naar toe willen gaan, mischien volgend jaar bij leven en welzijn.

Maggie heeft andere aspiratie's dan Fiona, en wil bij de brandweer, als firefighter, nou daar lijkt ze me wel geschikt voor, want ik vind haar er wel wat kerelachtig uitzien, dit in tegenstelling tot Fiona die er echt vrouwelijk uitziet.

Om halftwaalf nemen we afscheid van deze hartelijke mensen, en we hopen dat ze met hun tot motorsailer omgbouwde viskotter heelhuids in Kopenhagen aankomen.

Veel gezeild hebben ze niet onderweg, want alleen met een wat stevige achtelijke wind loopt de kotter een mijl of 4-5 per uur.

Hun motor is een zescilinder ford en die neemt per mijl ongeveer 1,3 ltr. volgens de schipper.

Wij gaan nog even de afwas doen aan boord, en gaan dan even na middernacht naar kooi.

22-08-2017 Van Marstrand (dk) naar Kiel (dld)

Nadat Aafke vanmorgen terug is van de Superbrügsen, waar ze boodschappen heeft gehaald kom ook ik om halftien mijn nest uit.

Ik trek snel wat kleren aan, en dan gaan we eerst even lekker ontbijten met z'n tweeën.

Dan is het tijd voor de persoonlijke hygieënne, waaronder nu ook een stoombad begint te behoren vanwege mijn verkoudheid, en als dat dan allemaal achter de rug is, sluit ik alle afsluiters en ramen, want we houden het graag droog binnen in de boot.

   Eerst maar even aan de po-ho olie snuffelen.

   

Dan ga ik eens even buiten kijken wat de omstandigheden zijn, voor wat betreft de zeilvoering van vandaag.

Zo op het oog lijkt het rustig, maar soms loeit het nog behoorlijk, en in eerste instantie had ik gedacht om alles er maar op te zetten, maar ik zie in de geul die van hieruit naar zee loopt meerdere schepen met alleen een uitgerolde fok of genua het zilte nat kiezen, en dus kies ik voor het alleen zeilen op de genua.

Het is precies 11:00 uur dat we onze box uitvaren, en dat gaat zonder problemen, Aafke had vanmorgen de buren zien vertrekken, en die lagen direct al dwars in de box, en moesten door een andere box er uit zien te komen.

Na een kwartier moteren zijn we buiten de haven, en varen we de geul binnen die naar zee leidt.

Ik laat Aafke de genua afrollen, en dan zet ik de motor weer stop en zeilen we met 5,5 knopen de geul langs naar de verkenner.

Aangekomen bij de verkenner moet nog wel gegijpt worden want de koers is 210 graden en de wind is half, uit het Noordwesten en mooier dan dit kun je het niet hebben.

We zijn met veel jachten, en het gros vaart dezelfde koers als ons, en gaat dus ook naar Kiel.

De wind is vlagerig en varieert in kracht tussen 13 en soms 23 knopen en dus is het maar goed dat ik alle 85 m2 er niet op heb gezet, nu kan ik de vlagen gemakkelijk opvangen.

We lopen gemiddeld zo'n 5 knopen, en dus kan het zijn dat we voor 18:00 bij de sluis zijn, en dat zou heel mooi zijn want dan is er waarschijnlijk nog wel ergens een plekje voor ons om vast te maken.

Onderweg valt er weinig te beleven, en pas bij het naderen van het Kielerfjord zakt de wind zo nu en dan in, en dat heeft tot gevolg dat onze ETA later gaat worden, nou dan zetten we het grootzeil er maar bij, en dus zeilen we even later met één mijl speed meer richting Kiel.

Eenmaal in het Kielerfjord zelf staat er nog maar weinig wind, maar zo nu en dan loopt het toch weer even, we hebben minimaal 10 knopen wind nodig om een redelijke snelheid te maken van 4 knopen.

Dan word er achter ons getoetert, en dat door een soort sleepbootachtig schip dat met hoge snelheid precies op dezelfde koers wil varen als wij terwijl hij wel 10 keer om ons heen kan.

Ik gooi het roer om, en daardoor gaat de genua bak staan, en draaien we een rondje en zijn we dus uit de route wat betreft onze belager.

Hij vaart ons met hoge snelheid voorbij, en we maken daardoor wel een paar wilde sprongen vanwege zijn hekgolf, maar zeilen dan weer gewoon op onze oude koers verder.

Het is nog 1,4 mijl tot het haventje, en Aafke gaat alvast lijnen en stootwillen gereed maken.

Nadat we een halve mijl er vanaf zijn start ik de motor, en rollen we de Genua weg, en dan neemt Aafke het roer en loop ik naar de mast om het grootzeil te laten zakken, en daarna leg ik het zo goed mogelijk op de giek, straks in de haven doen we het wel even netje's met ons tweeën over.

We vinden al snel een plek langs de lange steiger achterin, en Aafke gooit als een cowgirl onze landvast als een lasso om de bolder op de steiger.

Snel de stootwillen op de goeie plekken tegen de palen aan, en dan de rest van de lijnen er nog even aanknopen, en dan liggen we in no time vast.

Zo nu eerst een Hollandia biertje uit de koelkast halen, en een wit wijntje voor Aafke, en dan zitten we nadat Aafke het eten heeft opgezet te proosten in de kuip.

Even later is het etenstijd, en de onderweg langs de weg gekochte aardappelen smaken beter dan de glazige verrekijkers die we de laatste keer kochten in de supermarkt te Sonderborg.

Na het eten gaan we het zeil nog even opnieuw opdoeken, en doen de huik er ook gelijk maar op, want het word morgen een zonnige dag, en ook een lange dag door het 100 km lange Kielerkanaal.

waar je alleen op de motor mag varen, je mag zeilen, maar de motor moet altijd stand by, en zeilen kan bijna nooit.

21-08-2017 Gaan we, of gaan we niet.

Vandaag is het weer raak hoor, de hele nacht waaide het ook al hard, maar vanmorgen haalt de wind steeds meer aan.

Het is ongeveer kwart over acht als Aafke er uit is, en ik blijf nog maar even liggen, want het waaid nog steeds hard, maar om halftien roept ze, of ik ook van plan ben er een keer uit te komen, nou ja zeg dat 

bepaal ik zelf wel of ik eruit kom of niet.

Omdat ze zo aandringt kom ik er dan toch maar uit, en doe eerst maar wat kleren aan, want ik wil eerst eten, en dan langzaam wakker worden.

Na wat brood, en wat thee, ga ik eerst een stoombad nemen, want ik heb het erg benauwd doordat ik weer eens verkouden geworden ben, wat wil je ook met zulk kloteweer.

Na de stoombeurt met po-ho olie voel ik mij weer wat beter, en ga ik mij even wassen, en daarna ga ik eens goed in het weer kijken, want om hier nog een dag voor anker te blijven liggen trekt ons allebei niet erg aan.

Na verschillende weerprogramma's op de Ipad te hebben geraadpleegt, zeg ik tegen Aafke dat er mischien een gaatje is om een uur of twee vanmiddag.

Dus brengen we onze tijd tot twee uur door met koffiedrinken, en lezen, etc etc.

Wanneer het dan zover is, nemen we het besluit om dan maar te gaan, en sluiten alle afsluiters, ramen, en kleden ons warm aan, want het is nou niet bepaald weer om over naar huis te schrijven.

Om twee uur start ik de motor, en na wat overleg met Aafke hoe we het gaan doen, loop ik naar voren om het anker te lichten.

Ik geef Aafke een seintje dat ze langzaam naar voren moet varen, en ook wijs ik waar ze naartoe moet varen.

Het anker komt makkelijk los, en er zit alleen een heleboel zeewierachtige troep aan, en ook nog een stuk vislijn met een pilker eraan.

Ik sein Aafke dat ze weg kan varen, en berg dan het anker op de rol, de pen doe ik er later nog wel even weer voor.

Het eerste stuk zeilen we mooi met ruime wind, maar wanneer we bij Rudkoebing komen kunnen we onze borst letterlijk en figuurlijk maar nat maken.

De wind heeft hier de ruimte, en neemt toe tot stormachtig, stond hij tot nu toe tussen 13 en 23 knopen, nu is het bijna constant 24-26 en soms met uitschieters naar 28-30 knopen.

Met name het stukje tussen Rudkoebing en het eiland Strynö poeiert het er behoorlijk in, de windgenerator maakt zo'n herrie dat zelfs ik er bang van word, maar ik kan hem nu niet uitzetten, dat probeert Aafke wel zegt ze, maar omdat die er niet goed bij kan, neemt zij het roer zolang, en dan zet ik de lawaaischopper stil, hè hè dat is een stuk aangenamer.

Omdat de rest van de trip bijna allemaal recht in de wind is, stel ik voor om de Genua nu maar helemaal in te nemen, en dat doen we zodra we wat in de luwte komen van Strynö, ook heb ik er nog even aan gedacht om het haventje van Strynö aan te lopen, maar na de kaart op de plotter te hebben ingezoomd, blijken we daar niet terecht te kunnen met onze diepgang van 2,2 meter.

Ook hadden we mazzel, dat we in de smalle, en op plaatsen niet meer dan 3,2 m diepe vaargeul de veerpont niet tegenkwamen die vaart tussen Rudkoebing en Strynö, want dat was dan wel kneipie kneipie geworden.

Eenmaal uit de luwte trekt uiteraard de wind ook weer aan, maar we varen nu op het oliezeil en daardoor komt er zo nu en dan wel een sproeier over de boot heen, en die zijn helaas niet altijd te parer, en dus stuiven we wel een beetje nat, maar zeiknat worden doen we niet gelukkig.

Om goed zes uur liggen we vast aan een steiger in Marstal, met maar één paal aan de achterzijde, nou dat is geen probleem, met één lijn om de paal en ëén lijn van de middenbolder naar voren toe aan de steiger kunnen we niet meer voor noch achteruit, en voor hebben we dan nog twee landvasten voor het heen en weer gedoe.

En dus liggen we wat mij betreft goed genoeg beschermt tegen de elementen.

Dan word het tijd voor een biertje, of in het geval van Aafke een glas rode wijn, met wat chips om onze behouden aankomst te beklinken.

Ook zie ik dat de havenmeester op strooptocht is, en ik ga snel even kijken wat ik nog aan kleingeld in mijn portemonee heb, dat blijkt nog 139 kronen te zijn.

Wanneer ze bij de buurman is aangekomen, loop ik alvast naar voren, en als ze dan aan mij vraagd wat is uw lengte zeg ik 11,95 en dat komt dan neer op een bedrag van 140 kronen.

Ik vraag of ik ook met pin kan betalen, maar dat kan niet, wel met euro's zegt ze, ik zeg "just a moment please",en loop naar achteren om mijn zakje met kleingeld op te halen, en zeg tegen haar "keep your hands open", en mik het hele zootje in haar handen.

Ze begint te tellen, en na dat gedaan te hebben vraag ik hoeveel het is, zei zegt  ""it's oké".

Ik wil haar nog een euro erbij geven, maar dat hoeft niet zegt ze.

Nou daar kom ik mooi van mijn laatste Deense kleingeld af, normaal hou ik altijd wat over van dat spul.

Omdat wij eigenlijk ook nog naar de supermarkt wilden, om boodschappen, kijk ik eerst even op internet, en dan blijkt dat de Superbrugsen hier maar tot 19:00 uur open is, en het is nu 18:35, en dat halen we dus niet meer, want de winkel is helemaal aan de andere kant van het dorp.

Ook heeft Aafke nog niets klaar voor de warme maaltijd voor vanavond, maar dat is geen probleem, want we hebben wel van alles aan boord voor eventueel Macaroni, Penne, en/of Vlinders of Wokkels.

Het word Penne met een blik ham erbij, zomaar klaar, en het smaakt ook nog eens heerlijk.

Morgenvroeg, gaat Aafke, wanneer ik nog achter Bornholm lig, wel even naar de Superbrugsen voor brood en wat dies meer zij.

Onderweg hadden we geen tijd om wat foto's te maken, en dus doen we dat hier morgen nog wel even.

   Ons uitzicht vanuit de kuip.

20-08-2017 Regen en verkeerde windrichting.

Vandaag alweer uitgeslapen, na een nacht achter het anker die slechts één keer onderbroken werd door het ankeralarm.

Ik eruit om te kijken wat er aan de hand is,  nou we zijn nu wel erg dicht bij het schip dat eerst schuin achter ons lag, we zijn er ongeveer een halve scheepslengte vanaf, maar waaien er nu ook weer een eind vanaf in de tijd dat ik er naar sta te kijken.

Ik kijk nog eens goed op de telefoon, en zie dat we toch nog wel min of meer op dezelfde plek liggen als toen we hier voor anker gingen.

Ik zie het nog een poosje aan, maar zie nog geen noodzaak om opnieuw te gaan ankeren, en stel het alarm weer opnieuw in.

Al snel vat ik de slaap weer, en om halftien in de morgen komen we er dan eindelijk af, Aafke kijkt naar buiten en zegt, de buurman is dag.

Nou dat is een welkome mededeling, want dan hoeven we ons daar dus geen kopzorgen meer over te maken.

Het is buiten is nu niet bepaald kortebroekenweer, en de wind zit ook nog steeds voor ons in de verkeerde hoek n.l  zzw , en dat moet eigenlijk minimaal west gaan worden en nog liever noordwest.

Gelukkig kunnen wij er niets aan veranderen, en we besluiten om maar een dagje te blijven liggen tot het voor ons gunstiger word om richting Kiel te zeilen.

We brengen de dag dan ook door met lezen, koffiedrinken, en natuurlijk zo nu en dan wat smikkelen en smullen.

Het weer is de hele dag, niks anders dan windvlagen, en hoosbuien die over ons heen denderen.

Het is nu alweer halftien, maar dan s,avonds en dus is dit min of meer een verloren dag waarbij er geen of weinig actie is hier op de ankerplaats.

De meeste andere ankeraars zijn ook vandaag blijven liggen, en er zijn voor degenen die zijn vertrokken weer andere in de plaats gekomen.

Ik heb net ons ankerlicht waarvan een veertje onder een van de batterijen afgebroken was gerepareerd, en Aafke heeft hem weer aan de giek gehangen.

De meeste jachten voeren helemaal geen licht, en dat hoeft hier eigenlijk ook niet, want er is hier geen scheepvaart, en wij liggen eigenlijk boven een ondiepte hier midden in de baai.

    Dit is de route die we morgen willen varen, van Troense naar Marstal.

19-08-2017 Van Lundeborg weer naar Troense.

Vandaag lekker uitgeslapen, en daardoor is alles een beetje later geworden, dan de bedoeling was.

Het Friese spreekwoord zegt dan ook "moarns let de hiele dei let". En dat klopt als een zwerende vinger.

Pas om halftwee beginnen we met de fietsen uit het vooronder te halen, op de wal zetten, en rijklaar te maken.

Twee uur is het bijna wanneer we er op stappen, want in de haven is vanwege het losse grind dat hier ligt, niet te fietsen.

Ook de helling die vanuit de haven steil naar boven toe leidt lopen we naast onze fietsen.

Eindelijk is het zo ver, en fietsen we richting Oure, dat is een klein plaatsje 5 km verderop naar het zuiden

Het glooit hier nogal wat, en soms moeten we er stevig tegen trappen om bovenop een heuvel te komen, maar de afdalings maken veel goed.

Na vier kilometer komen we bij een bord waar op staat dat het naar Oure nog 1 km is, en de andere kant op ligt een kasteel, zo uit de verte te zien.

Dus fietsen we richting kasteel, daar aangekomen is het allemaal drukte, wat is er aan de hand?.

Er staan allemaal tenten, en geparkeerde auto's en er is een hondenkeuring hier op een weiland tegenover het kasteel.

We staan het allemaal een poosje aan te kijken, maken wat foto's en wat video, en gaan dan een kijkje nemen bij het tegenoverliggende kasteel waar ze met een grote renovatie bezig zijn.

Ook komt er een witte limousine aangereden, en daarin zit een bruidspaar dat hier vandaag trouwt.

Na daar ook nog wat rond te hebben gereden en gekeken, stappen we weer op onze pedalen, en fietsen richting het plaatsje Hesselage.

De weg er naar toe is zonder fietspad, en dat is soms wel wat griezelig met al die voorbij jagende auto's zo dicht bij je langs.

Eenmaal in Heselage aangekomen, kijken we eerst maar weer even op google, en slaan dan rechtsaf en na een kerkje te zijn gepasseerd gaan we nog een keer rechts en zien dan een bord met daarop De plaatsnaam van onze haven erop Lundeborg 8 km.

Deze weg is echt een energievreter, want de hellingen zijn nogal pittig, en de daarop volgende afdalingen zijn niet echt spectaculair. Na 6 km gaat de weg ineens linksaf bij een kruising en dan is het alleen nog maar afdalen richting haven.

Aafke zegt bij aankomst in de haven, moet je nog niet een ijsje Piet?.

Ik zeg nee, want ik heb net een heleboel calorieën verbrand met het fietsen, en die ga ik er nu niet snel even weer aansmikkelen, oké zegt ze dat is flink van jou, dan nemen we aan boord wel een bakje koffie met een lekker broodje erbij met kaas.

We lopen weer met onze fietsen aan de hand naar de boot toe, en brengen onze fietsen weer aan boord, drinken onze koffie op, en kauwen ons een weg door het broodje, en dan is het tijd om los te gooien.

Dat gaat deze keer eens erg gemakkelijk, want we liggen aan hoger wal, en wanneer we de lijnen een voor een losmaken drijven we gewoon zonder ook maar iets te doen richting havenuitgang.

De motor had ik natuurlijk al gestart, en ik schakel nu de keerkoppeling in en dan varen we richting Troense, waar we de nacht door gaan brengen achter ons anker.

Het waait af en toe nog zo tussen de 10 en de 12 knopen, maar soms schiet het opeens naar 20 knopen.

In de verte zie ik de eerste bui al recht op ons aankomen, gelukkig heb ik net aan stuurboord een soort baai, en ik stuur op deze manier mooi om de bui heen die ons op een paar honderd meter aan bakboord passeert, en die ook nog veel wind met zich meebrengt in vlagen waait het 30 tot 32 knots.

Zo die hebben we mooi ontweken, nu maar afwachten hoe het met de volgende komt want die is ook al in de maak zie ik.

Ik zeg tegen Aafke geef mij mijn Australische jas en hoed maar want we houden het denk ik niet droog.

Even later sta ik dus al in de regen achter het roer, en gelukkig had ik mijn laarzen uit voorzorg al aangedaan toen we de haven uitgingen, zo houd ik tenminste droge voeten.

Om zes uur zijn we na een uur te hebben gemoterd op de plek waar we stuurboord uit kunnen, en rollen we de Genua uit, en zeilen richting Troense.

Aafke zit lekker in het zonnetje aan bakboord, en ik zit aan de lage kant te sturen.

Wanneer ik even overend kom, om de koers op de plotter te controleren, zie ik een inktzwarte lucht onze richting uitkomen.

Ik zeg tegen Aafke of ze die wel gezien heeft, en waarom ze dat niet tegen mij heeft gezegd, want ik heb het niet erg staan op die inktzwarte klereluchten.

Ik zeg we rollen de Genua op nu het nog kan, want voor je het weet komt er een hoop rottigheid uit dat zwarte misbaksel.

Dus draaien we het zeil weg, en gaan verder op het oliezeil, zover is het ook niet meer tot aan onze ankerplaats.

De zwarte wolk blijft dreigend boven de bossen hangen, en je kunt goed zien dat daar flink wat water uit komt vallen.

Tot nu toe houden we het nog droog, en de wind zwakt zelfs af tot 5-6 knopen, wanneer we bijna bij de ankerplaats zijn, begint het te regenen, nou ja dat zijn we wel gewend, en dus trekt ook Aafke haar regenpak snel aan.

   Wij liggen op de plek van de red spot voor de spijker.

Er liggen hier al veertien schepen voor anker, en ik zoek een plaatsje op tussen twee schepen van onze lengte, en om 18:02 gooi ik de spijker overboord in 4.5 m diep water.

Ik laat de ketting gaan tot ik drie geel geverfde schakels voorbij zie komen, en stop dan de ketting.

Zo nu ligt er vijftien meter ketting over de bodem, en dat is genoeg volgens de wet van bartje.

Na er nog even aan te hebben getrokken met de schroef in z'n achteruit heb ik de indruk dat het anker goed pakt, en zet even later het ankeralarm op 35 m, dat is mijn draaicirkel denk ik wel ongeveer.

We doen onze jassen en pakken uit, en dan is er soep.

Een halfuur later zitten we al weer aan een heerlijke magnetron maaltijd van Herman den Blijker, en met nog een toetje na zit dat ook allemaal weer achter de knopen.

.

18-08-2017 Van Kerteminde naar Lundeborg.

Vanmorgen om halfacht moest ik de geit even verzetten, en ik vraag aan Aafke, hoe laat is het eigenlijk.

Zij zegt tegen mij, het is al halfacht, en zegt er gelijk achteraan blijf er maar uit.

Nou mooie boel, denk ik nog even achter Bornholm te kunnen kruipen, moet ik er opeens uit.

Enfin dan geef ik daar maar gehoor aan, en trek gelijk mijn sokken maar aan, dan mijn broek, en daarna ga ik me eerst even een streek om de kop geven.

Als ik even later mijn hoofd door het luik steek, lijkt het niet zo best daarbuiten, naar bakboord zie ik helemaal geen wal meer, en aan de stuurboordkant is het al niet veel beter.

Het is droog, maar volgens mij kan dat nooit lang meer duren.

Na het ontbijt te hebben weggewerkt, gaan we ons gereedmaken om te vertrekken.

Ik bereid mij dan ook maar voor op het ergste, en trek mijn oranje pak aan, dat is een IJslands vispak, en geloof het of niet, dat ding heb ik al zolang ik de boot heb.

Die pakken zijn waterdicht, en ademend, en dat kun je zelfs van de duurste Helly Hansen pakken niet zeggen.

Aafke is ondertussen ook zover dat we los kunnen gooien, en ik heb er al enkele lijnen afgehaald.

Om 09:20 vertrekken we, en dat gaat deze keer niet helemaal zoals ik het in mijn hoofd had, want Aafke maakt de spring los waar ik door de schroef in z'n achteruit te laten draaien het schip recht probeer te houden, zodat de andere lijnen er af gehaald kunnen worden.

Hierdoor maakt het schip een beweging richting motorjachten die voor mij afgemeerd liggen, want de hier ter plekke staande stroom drukt nu mijn achtersteven tegen de kade.

Snel maakt ze de lijn weer vast, en komt de boot weer recht te liggen, en zo varen we later zonder problemen weg.

Ik zeg tegen Aafke dat ik stuurboord uitga richting Langeland, en daar heeft ze het niet op staan, zij wil dat we bakboord uitgaan, omdat we het daar gisteren over hebben gehad.

Ik zeg tegen haar dat ik niet voor de katse kut 50 mijl om ga varen, en dat het langs Langeland een veel kortere route is om weer richting Kiel te varen.

Tot gisteren, waren we nog van plan om via het Limffjord, en via Thyborön naar huis terug te gaan, maar dat plan zien we vanaf, vanwege het onstabiele weer waar volgens ons niet echt veel verbetering in op treedt.

En om dan nog eerst weer verder naar het Noorden te gaan, is alleen maar omvaren in dit geval want wij zijn daar dit jaar al geweest.

Buiten dat, is het nu ook nog eens zo dat daar de meeste buien vandaag zo te zien op dit moment langs trekken.

Op het laatst geeft Aafke dan toe, dat het geen zin heeft om eerst nog weer verder Noordwaarts te zeilen.

Nadat Aafke de boel weer aan kant heeft, zeilen we alleen op de Genua richting Brug, en we varen naar dezelfde plek waar we een paar dagen terug ook onder de brug doorgingen.

Vlak voordat we onder de brug doorgaan, worden we aan stuurboord opgelopen door een Duits jacht dat iets sneller zeilt dan wij omdat die beide zeilen op hebben staan.

Even later loopt hij voor ons langs, en gaat helemaal naar het hoogste gedeelte van de brug, om er daar onder door te zeilen.

Een beetje vreemd, want zijn mast is niet hoger dan die van ons schip, en om dan naar een plek te varen waar de hoogte 38 meter is dan ben je niet op de hoogte denk ik van je eigen doorvaarthoogte.

Wij gaan onder een deel door waar de hoogte 22 m is en wij zijn zelf 19 m dus dat scheelt nog drie meter.

Nadat hij onder de brug door is gegaan, komt hij onze kant weer op, en zeilt even later vlak voor ons langs richting Nyborg.

Om Langeland in één slag te bezeilen lukt niet, en dus moeten we twee keer door de trafficlane varen eerst maken we een slag over bakboord, en dan één over stuurboord.

Het was mijn plan om een haven op Langeland aan te doen, maar bij nader inzien ga ik haar straks voorstellen om toch maar een haven aan de oostkust van Fynen aanlopen.

Het is altijd weer een verassing wanneer je zo'n haventje binnenvaart, het is vaak erg krap om er te manouvreren, en dat is soms erg lastig vooral wanneer het hard waait.

Bij het oversteken van de trafficlane, zag ik een ten anker liggend schip aan voor een schip dat 10,3 knopen door het water liep, en waar ik niet meer voorlangs durfde te gaan, en ik ben het toen maar tegemoed gaan varen, om er achter te komen, dat het voor anker lag doordat ik op een gegeven moment de ketting zag die het water in liep.

Het schip dat achter hem vandaan kwam later, was het schip dat ik had gezien op de plotter door zijn AIS Signaal.

Ondanks de verwachte regen vandaag, hebben we nog geen drup zien vallen, wel is het zicht miserabel de hele dag, en ook kun je zien dat er hier en daar wel degelijk een bui valt, dus heb ik de hele dag voor Jan Joker gelopen in mijn knaloranje outfit.

Aafke doet onderweg niets anders dan whatsappen, Facetimen, en wat je allemaal nog wel niet meer kunt doen tegenwoordig met een smartphone.

Omdat ankeren aan de Oostkust van Langeland nergens word aangegeven, en we al meerdere keren in de enigste haven Spodsbjerg zijn geweest, ga ik Aafke voorstellen om maar naar Lundeberg toe te gaan.

De havens aan de westkant van Langeland, zijn allemaal maar twee meter diep, en ik durf het niet aan om daar in te varen.

Aafke vraagt of we daar ook voor anker kunnen, en ik zeg pak de papieren kaart er eens bij, en na die te hebben bekeken, zien we dat er wel een symbool staat dat er vlakbij de haven geankerd kan worden

Ik zeg, als we daar straks zijn, zien we het wel, als er moorings zijn, of dat er al schepen liggen zien we dan snel genoeg, en anders gaan we toch gewoon de haven in.

Om daar te komen moeten we nog wel een doorgang zien te vinden in het rif dat tussen Langeland en Fynen ligt, maar dat is snel gevonden en de doorgang is ook nog bezeild.

Ik verleg dus onze koers, en inplaats van Oost Langeland word de bestemming nu Oostkust Fynen.

De verheid is bijna tien mijl vanaf dit punt en het laatste stuk moeten we kruisen tegen de wind in.

Om kwart voor zes zijn we daar dan, maar er is geen enkele ankeraar, en dus meren we om halfzes aan langs een kade die rond is en dan is het de binnenste zijde daarvan, aan de kade hangen auto, cq vrachtwagenbanden, en daar zijn we niet blij mee, want die laten altijd zwart af, en in no time heb je een zwart dek inplaats van het originele wit.

    Wij liggen bij het rode stipje op de foto.

Gelukkig liggen we aan hoger wal op dit moment, maar morgen word de wind westelijker en dan waaien we er tegen aan.

We halen onze speciaal voor dit soort situatie,s gemaakte planken uit de bakskist, en doen die tussen onze stootwillen en de vrachtwagenbanden aan de kade, op die manier houd je de boot dus aan de zijkant, en ook je stootwillen schoon.

Opeens gaat tijdens het aanlegen, en het vervolmaken daarvan de telefoon, het zijn Durk en Greta die ons bellen via Facetime. Nou dat word, omdat de kwaliteit zo goed is van beide kanten een lang gesprek.

De verbinding is aan het eind dusdanig goed, dat geen van ons tweeën het gesprek weet te beeindigen, maar at last lukt het toch nog.

Dan is het tijd voor een kopje soep, en dat gaat er net als het biertje dat ik daarvoor had in als k in k .

Daarna begin ik met mijn blog te schrijven, en halverwege zegt Aafke dat we kunnen eten.

Na haar kookkunsten te hebben verorberd, ga ik verder met mijn blog, en omdat ik Aafke had beloofd om een slag de haven door te gaan, onderbreek ik dat eerst maar weer.

    Het grote Vikingschip.

    De mooie pony,s staan klaar voor de start.

Nou die slag door de haven, is een succes, want wat een leuk opgezette haven is dit hier, er is hier aan alles gedacht, en er zijn een aantal leuke eettenten, en ook twee ijscoboeren, dus dat word wat morgen, ik kan er vast niet van slapen.

Om goed negen uur zijn we weer aan boord, en dat is net op tijd want het begint nu opeens licht te regenen.

Aafke wil hier morgen graag gaan fietsen, en dat wil ik uiteraard ook wel, maar ik ben op de een of andere manier weer verkouden aan het worden en heb niet veel puf.

Moarn mar wer us in it waar sjen.

17-08-2017 Nog maar even een nacht in Kerteminde.

Vanmorgen na ons ontbijt om 09:30 gaan we eerst eens even poolshoogte nemen bij onze kennisen van de Ran, om te vragen of ze al een afspraak hebben kunnen maken met de chiropraktiker hier ter plaatse.

Wanneer we bij hun boot komen, krijgen we te horen dat ze vanmiddag om halftwee terecht kunnen voor een consult.

Wij wensen ze veel succes, en gaan naar het Johannes Larsen museum toe, wat we doordat we een bord niet goed hebben bestudeerd in eerste instantie mislopen.

Na op internet te hebben gekeken, vinden we het adres en dat moet bij een molen zijn en die zien we vanaf onze plaats wel staan, en lopen daar dan ook naartoe.

Na ons bezoek, willen we naar het centrum toe lopen, maar we lopen weer eens verkeerd, maar na weer eens op internet te hebben gekeken, en Aafke,s richtinggevoel, komen we er achter welke kant we op moeten.

In het centrum aangekomen ondekken we een winkel van de plaatselijke kerken, en kijken daar een poosje rond, en Aafke vind er toch nog iets van haar gading, n.l een zomerjurkje, en die staat haar echt beeldig, dus die nemen we mee.

Daarna kijken we nog even in wat andere winkels, maar vinden niets opzienbarens, wel stoot ik mijn hoofd, ondanks de warning van de verkoopster van "mind your head".

Om twee uur lopen we weer terug richting boot, en kijken ook nog even bij het aquarium wat hier is, maar dat word ons te gortig, want de toegang kost 20 euro p.p.

Ik ga wel even kijken in het aquarium naast de boot dat kost minder, en wie weet wat ik allemaal niet te zien krijg.

Gisteren zat ik ook in het water te kijken, en zag een schooltje gepen landszwemmen tegen de stroom in, die hier staat.

   Dit superyacht is 27 m lang.

Het zou vanmiddag tegen tweeën beginnen te regenen, maar het blijft tot nu toe droog.

Om een uur of drie zien we onze kennisen aan komen lopen van de Ran, hoe is het mogelijk , ze loopt zo te zien als een kievit, en dat na het bezoek aan de chiropraktiker wat dus flink geholpen heeft.

Ze is drie kwartier behandeld, en heeft nu geen pijn meer, en moet als het al weer terugkomt morgen weer langs komen.

We drinken koffie met elkaar, en om een uur of vier, moet ze weer wat in beweging komen, en flink met haar heupen draaien, dus vertrekken ze richting bro 8 plaats 62.

Het is tussen vijf uur en halfzes dat er druppen beginnen te vallen, maar om kwart voor zes vluchten we naar binnen omdat het nu ernst word met de regen.

Het is nu toch etenstijd, en maken we het ons maar gezellig binnen, er is nu opeens ook een stuk minder wind, en die is nu ook geruimd naar zzw en daardoor staat er ook minder swell hier langs de steiger.

    Bij het rode stipje liggen wij aan de kade.

Vanmiddag zijn er ook nog twee motorboten voor ons gaan liggen, en dat scheelde ook meteen in deining.

Ook binnen gekomen is een tweemast tjalk uit Groningen het schip heeft de naam Pegasus.

Ze zijn gaan liggen aan de kade voor grote schepen, die in het verlengde ligt van onze steiger die bij de jachthaven hoort.

Er zijn ook zo nu en dan wat jachten langs gevaren, maar bij gebrek aan ligplaatsen hier aan de kade zijn er ook weer een aantal de jachthaven ingedoken.

Om goed 19:00 uur krijgen we een mailtje, van onze vrienden van de Ran, dat de pijn weer terug is gekomen en dat ze dus morgen weer bij de chiropraktiker langs gaan voor een herkansing.

Nou we hopen dat het dan morgen beter mag lukken.

16-08-2017 Fietsen rondom Kerteminde.

Vanmorgen om halfnegen worden we wakker na een heerlijke nacht te hebben geslapen, nadat de wind gisteravond was afgenomen was ook bijna meteen daarna de swell die er stond ook weg.

Na vier plakjes brood en een paar kopje's thee is het ontbijt ook alweer achter de kiezen, en maken we aanstalten om vandaag te gaan fietsen.

We halen onze tweewielers tevoorschijn uit de voorhut, en zetten ze op de steiger, en zien dat de mannen uit Urk, Vader en zoon alweer staan te vissen.

Even later zie ik een vrouw over de steiger fietsen met een gazelle fiets, nou dat kan volgens mij niemand anders zijn dan de Vrouw, en moeder van de vissersmannen.

Aafke heeft ook al het vuilnis alvast klaargezet in de kuip, om het mee te nemen naar de vuilcontainer die hier op het haventerrein staat.

Ook een plasticzak met tijdschriften die we tot nu toe nooit kwijt konden, omdat er nergens papiercontainers te vinden zijn staat klaar, ik zeg tegen Aafke, is dat mischien wat lectuur voor die vrouw van die Urkers ?. Ze zegt ja mischien wel, ik vraag het haar wel even zo meteen.

Dus even later staat ze al te praten met haar, en de vrouw wil het zaakje wel hebben, dus is dat ook weer geregeld, het lijkt de leesportefuelle wel die rond gaat.

Ik fiets er ook nog even naartoe, en zie dat ze al wat visje's (gulletje's) hebben gevangen, en ik denk bij mijzelf, dat ga ik straks ook even doen want die gulletje's zien er wel lekker uit.

   

Eerst gaan we rond het meer wat hier achter Kerteminde ligt fietsen, dat hebben we drie jaar geleden ook al eens gedaan en dat was toen een mooi ritje weet ik nog wel.

Het weer is vandaag prachtig, de zon schijnt en het zijn weer allemaal mooiweer wolkje's aan de lucht.

Ik had op Google Earth al even gekeken welke plaatsje's we bijlangs moesten fietsen, en de namen opgeschreven van deze dorpje's zodat we niet onnodig een stuk omrijden.

Het ene na het andere kwartje valt op z'n plek als we hier weer langs fietsen, ook komen we weer veel wilde pruimenbomen tegen langs de kant van de weg, en we consumeren er onderweg een flink aantal vruchten van.

Ook komen we een grote bramenstruik tegen, en die zijn hier al rijp en heerlijk, ook hier gaan er een mooi zooitje van door onze keelsgaten.

Nadat we het plaatsje Munkebo uitfietsen raken we verdwaald, en rijden we via een smal grindpaadje achter een heleboel bejaardenwoninkje's langs, en komen op het laatst uit bij een soort minidorpje, wat enigzins te vergelijken is met madurodam.

Gelukkig komen we daarna weer terrecht op de doorgaande weg en is het nog vijf kilometer fietsen naar Kerteminde.

We slaan nadat we de doorgaande weg weer hebben verlaten de weg naar het centrum in, en komen precies terecht bij de ijsbar van de Italiaan die heerlijk ijs maakt, en verkoopt natuurlijk.

Uiteraard nemen wij ook een ijsje, en gaan daarna naar de supermarkt voor boodschappen.

Om halfdrie zijn we weer aan boord, en Aafke ruimt de boodschappen op, en ik ga mijn hengel gereed maken om een visje te verschalken.

Na wat gezoek om lood, paternoster, en wat nepinktvisje's ga ik vissen vanaf de boot.

Er staat echter nog een behoorlijk stuk stroom hier vanuit het binnenmeer naar zee toe, en ik vang niks, dus wacht ik maar tot de kentering van het getij er is, en dat is ongeveer om halfzes vanmiddag.

Aafke heeft nog vergeten om wat lekkers bij de koffie te halen, en gaat nog even heen en terug naar de winkel toe.

We hebben onderweg tijdens het fietsen, al een mailtje gehad van Gerrit, dat hun ETA (tijd van aankomst) is om kwart over vier en dus gaat Aafke bij de haveningang zitten om ze te verwelkomen.

Om halfzes krijg ik een mailtje van Gerrit waarin hij meedeelt dat zijn vrouw Elly niet mobiel is, en dat ze aan bro 8 op nummer 62 liggen met de boot.

Nou dan heeft Aafke haar ogen niet goed de kost gegeven, want ze heeft ze niet zien binnenkomen.

Achteraf blijkt dat ze  ze gewoon net te laat was, want ze waren er al langs voordat Aafke daar zat.

Ik mail Gerrit terug dat we vanavond wel even langs komen, voor een bezoekje om te horen hoe het met Elly is.

Wij gaan nu eerst maar een hapje eten, en na het eten ga ik nog even zitten vissen, maar vang niets.

Om acht uur zetten we eerst onze fietsen op de boot neer, en gaan dan naar Bro 8 nr: 62 toe.

Gerrit staat op de steiger te praten met z'n Duitse overbuurman, en nodigt ons na ons te hebben verwelkomt om aan boord te komen.

Elly ligt te kooi, en zo het nu lijkt gaan ze morgenvroeg 08:00 uur eerst met een chiropractor bellen, voor een eventuele behandeling voor haar pijn.

Het is te hopen, dat ze geholpen kan worden, want ik weet van mijzelf hoe pijnlijk een hernia kan zijn, en anders heb ik wel wat oxycodon voor haar, die pillen hielpen mij namelijk erg goed.

Ondertussen heeft Aafke koffie gehad, en ik heb Gerrit geholpen om zijn beerenburgfles leeg te maken, en het is intussen 22:00 uur en wij gaan richting boot.

Als we bij de boot komen, zie ik dat er ook nu nog mensen op het havenhoofd staan te vissen, even denk ik bij mijzelf om het daar ook nog maar even te proberen, maar de fietsen moeten ook nog in de voorpunt terug, en dat gaat uiteraard voor.

Wanneer we dan de fietsen weer op hun plek hebben, neemt Aafke nog een rood wijntje, en ik neem wat fris want mijn alcoholtax is bij Gerrit al op peil geraakt, en dus krijg ik niks meer van Aafke.

Er rest mij dus niets anders dan dit verhaal in elkaar te knutselen, en dan ga ik nog wat zitten lezen.